Zagrożone zwierzęta na świecie.

Zagrożone zwierzęta na
świecie.
Dlaczego wymierają tysiące zwierząt?
 Nikt nie wątpi, że działalność człowieka powodowała wymieranie
gatunków zarówno w odległej, jak i niedalekiej przeszłości. jednak
przez ostatnie 400 lat tempo tego procesu nienaturalnie szybko
wzrosło. Zostało to spowodowane głównie gwałtownym przyrostem
ludzkiej populacji, której maksimum liczebności przewiduje się na
koniec XXI wieku. Jeżeli wysiłki na rzecz powstrzymania tempa
przyrostu naturalnego ludzkości powiodą się, to liczba ludności
osiągnie poziom 10-11 miliardów, jeśli nie - wzrośnie do 15 miliardów.
Z liczb tych wynika jeden wniosek: w najbliższym stuleciu cała rzesza
głodnych ludzi szukać będzie dostępu do kurczących się zasobów
pokarmowych świata. Oznacza to nadejście ciężkich czasów dla
rezerwatów przyrody, parków narodowych i innych środowisk
chronionych - ich zasoby staną się zbyt łakomym kąskiem dla
kłusowników, bezrolnych chłopów i wszystkich zgłodniałych.
Utrzymanie integralności lasów i rezerwatów przyrody - największej
nadziei na powstrzymanie wznoszącej się fali wymierania gatunków może okazać się najpoważniejszym wyzwaniem XXI wieku.
Dzięcioł wielkodzioby
 Dzięcioł wielkodzioby - jest drugim pod względem
rozmiarów – po również krytycznie zagrożonym dzięciole
cesarskim – dzięciołem na świecie. Mierzy ok. 50 cm i
waży ok. 570 g. Rozpiętość skrzydeł wynosi 75 cm.
Pióra o niebieskawo-czarnym połysku z białymi pasami
na karku i grzbiecie oraz białymi smugami na końcach
spodniej i wierzchniej strony skrzydeł. Dziób u
osobników dorosłych koloru kości słoniowej, u
młodocianych kredowobiały. Na głowie
charakterystyczny czub – u samców czerwony, czarny u
samic i młodocianych, u których jest dodatkowo
poszarpany. Gdy ptak siedzi ze złożonym skrzydłem, u
obu płci widoczna u dołu duża, trójkątna powierzchnia
białych piór. Między innymi ta cecha wyróżnia go od
mniejszego i czarnodziobego dzięcioła smugoszyjego.
Lampart amurski
 Lampart amurski - jest samotnikiem, prowadzi nocny
tryb życia. Dłuższe i szersze niż u innych lampartów
łapy ułatwiają mu poruszanie się po śniegu. Dorosłe
osobniki ważą przeważnie ok. 40-50 kg, ale znane są
też takie, które osiągnęły masę 75 kg. Żywi się
głównie jeleniowatymi i mniejszymi ssakami.
Program ,,Ostatni lampart" opowiada o tych o kotach
mówiąc, że obecnie na wolności żyje tylko 30
osobników, które się ze sobą krzyżują (ojciec z córką,
a potem z młodymi córki). P. p. orientalis ma
najniższy poziom zmienności genetycznej ze
wszystkich podgatunków lamparta.
Nosorożec jawajski
 Nosorożec jawajski – gatunek ssaka z rodziny
nosorożcowatych, jeden z pięciu żyjących do dziś
gatunków nosorożców. Należy do tego samego
rodzaju, co nosorożec indyjski. Łączy je podobna,
przypominająca mozaikę skóra stwarzająca
wrażenie opancerzenia. Nosorożec jawajski,
mierząc 3,1–3,2 m długości i 1,4–1,7 m wysokości,
jest mniejszy od swego krewniaka, wielkością
bardziej zbliża się do nosorożca czarnego. Jego rogi,
mniejsze niż u innych nosorożców, osiągają zwykle
poniżej 25 cm.
Wieloryb biskajski
 Wieloryb biskajski, wal biskajski – gatunek
ssakamorskiego z rodziny wielorybów
gładkoskórych, blisko spokrewniony z Eubalaena
japonica (z północnego Pacyfiku) i Eubalaena
australis (z półkuli południowej) traktowanymi
wcześniej jako populacje wieloryba biskajskiego.
Kiedyś był jednym z najpowszechniej występujących
wielorybów. Obecnie jest jednym z najrzadszych
gatunków, gdyż stanowią łatwy łup, od dawna jest
masowo poławiany przez człowieka.
Goryl górski
 Goryl górski – podgatunek goryla
wschodniego ssaka z rodziny
człowiekowatych. Jest największą małpą
człekokształtną – dorosły samiec może ważyć
od 150-200 kg. Od goryli nizinnych różni się
dłuższymi i ciemniejszymi włosami.
Żółw skórzasty
 Żółw skórzasty - gatunek gada z podrzędu żółwi
skrytoszyjnych, jedyny współcześnie żyjący
przedstawiciel rodziny żółwi skórzastych. Jest
największym współcześnie żyjącym żółwiem
morskim. Gatunek ten jest znany od połowy XVI
wieku
Tygrys syberyjski
 Tygrys syberyjski, tygrys amurski – drapieżny
ssak z rodziny kotowatych, największy z
podgatunków tygrysa. Porównywalne
rozmiary osiąga jedynie tygrys bengalski (P. t.
tigris). Zbliżony wielkością tygrys kaspijski (P.
t. virgata) uznawany jest już za gatunek
wymarły. Tygrys syberyjski to podgatunek o
niskim poziomie zmienności genetycznej.
Salamandra olbrzymia chińska
 Salamandra olbrzymia chińska – płaz ogoniasty z
rodziny skrytoskrzelnych, największy żyjący
współcześnie płaz świata.
Mniszka hawajska
 Mniszka hawajska - gatunek ssaka płetwonogiego z
rodziny fokowatych.Osiąga długość ciała od 210 do
230 cm, samica jest większa od samca. Waga
dorosłego samca wynosi 175 kg, natomiast samicy
275 kg (ciężarna samica waży ok. 300 kg). Skóra
ubarwiona na szaro lub brunatno, na brzuchu
jaśniejsza. Samiec jest ciemniejszy od samicy;
noworodki pokryte są czarną skórą i wełnistą
sierścią.
Żubr
 Żubr– gatunek łożyskowca z rodziny krętorogich,
rzędu parzystokopytnych. W 2009 roku światowe
zasoby gatunku wynosiły około 4230 osobników, z
czego jedna trzecia przebywała w hodowlach
zamkniętych, pozostałe tworzyły 32 całkowicie lub
częściowo wolne populacje. Według danych z 2010
roku w Polsce żyły 1224 żubry, z czego 191 w
ośrodkach hodowlanych i ogrodach zoologicznych.
Prawie połowa polskiej wolnej populacji skupiona
jest w Puszczy Białowieskiej, ponadto dzikie żubry
w Polsce spotkać można w Bieszczadach, Puszczy
Knyszyńskiej, Puszczy Boreckiej oraz w rejonie
Mirosławca i Drawska Pomorskiego w
województwie zachodniopomorskim.






Wykonali:
Klaudia Sprynger
Natalia Celmer
Przemek Jargieło
Dorota Walenda
Paulina Witkowska