PRZYJACIELE LASU. Przyjacielem jest ten kto :

PRZYJACIELE LASU
.
Wróbel jest ptakiem powszechnie
znanym, ponieważ od tysiącleci
związany był bezpośrednio z
człowiekiem i żył wyłącznie przy jego
siedzibach. Gniazdo wróbla oddalone
ponad 100 m od siedzib ludzkich uważa
się za bardzo rzadki widok. Samiec
wróbla ma szary wierzch głowy,
brązowe skronie i kark oraz czarny
śliniaczek, które w okresie spoczynku są
przysłonięte przez szare brzegi piór.
Samica ma spód jednolicie szary, z
wierzchu jest szaro-brązowa, nad
okiem przechodzi jaśniejszy pasek.
Wróbel należy do rodziny
wikłaczowatych. Dlatego nie powinien
dziwić fakt, że jego gniazda są kulistej
budowy, sporządzone z traw, piór i
wszelkiego rodzaju włókien (w tym
Są ważnym ogniwem łańcucha pokarmowego.
także z niebezpiecznych dla ptaków
sznurków).
Łoś to największy współcześnie
żyjący gatunek ssaka kopytnego z
rodziny jeleniowatych,
wyróżniający się
charakterystycznym porożem i
wyjątkowo długimi kończynami.
Żyje w podmokłych lasach
północnej Eurazji i Ameryki
Północnej. Występujący w Polsce
podgatunek– łoś europejski jest
największą żyjącą w Polsce
zwierzyną łowną. Rzadki i objęty
całorocznym okresem ochronnym.
Gatunek chrząszcza z rodziny
gnojarzowatych.
Wygrzebuje podziemne korytarze z
komorami lęgowymi wypełnionymi
odchodami zwierzęcymi. Do każdej
komory samica składa 1 jajo. Larwy
wylęgają się na wiosnę następnego
roku a dorosłe osobniki pojawiają się
na początku lata.
Występowanie:
Spulchniają i napowietrzają glebę
Europa, Azja Mniejsza, Iran. W Polsce pospolity, związany ze
środowiskiem leśnym i pastwiskami.
Gatunek ssaka parzystokopytnego z
rodziny jeleniowatych. Jedno z
ważniejszych zwierząt łownych Europy.
Samica jest potocznie nazywana kozą,
samiec rogaczem lub kozłem, młode zaś
koźlętami. Istnieje również łowieckie
określenie sarniak na dorosłego samca
sarny. W Polsce sarna jest gatunkiem
pospolitym w całym kraju,
najliczniejszym w jego zachodniej części.
Jej siedliskiem są równinne i górskie (do
2400 m. n.p.m. ) rzadkie lasy liściaste i
mieszane oraz zarośla. W Europie –
oprócz populacji leśnej – występuje
populacja polna, która przystosowała się
do życia na otwartych terenach
uprawnych, łąkach, a nawet w ogrodach
w pobliżu osiedli i miast.
Gatunek dużego ptaka z rodziny
żurawi, zamieszkujący północną i
środkową część Eurazji. Do niedawna
można go było spotkać w całej Europie.
W wyniku osuszania podmokłych lasów
zniszczono jego lęgowiska i obecnie na
południe od Bałtyku i na południu
Europy występuje tylko wyspowo.
Ciągły zasięg obejmuje Półwysep
Skandynawski północną Rosję i Azję aż
po wschodnią Syberię. Wiosenne
powroty w marcu i kwietniu, a jesienne
przeloty we wrześniu i październiku.
Zimuje na Półwyspie Iberyjskim w
zachodniej Azji i Afryce Północnej aż do
Sudanu. W Polsce nieliczny lub bardzo
nieliczny ptak lęgowy niżu (5-6 tys. par)
To bardzo dekoracyjne krzewinki należące
do rodziny wrzosowatych o różnej
wielkości i pokroju. Najmniejsze z nich nie
przekraczają kilku centymetrów
wysokości, a najwyższe osiągają nawet
50 cm. Wrzos zwyczajny, to jedyny
gatunek rodzaju Calluna, pochodzący z
Europy i obszarów Azji Mniejszej,
charakteryzujący się krzaczastym
pokrojem. Zdrewniałe pędy są pokryte
małymi, łuskowatymi, szarozielonymi
liśćmi. Kwiaty małe, dzwonkowate w
barwach (zależnie od odmiany) od bieli,
różu, purpury i czerwieni. Można również
spotkać odmiany o odmiennych kolorach
liści (odcienie czerwieni, złota, srebra).
Są często schronieniem i miejscem
gniazdowania drobnej fauny.
Jest najpospolitszym drapieżnikiem w
naszym kraju. Tułów ma wydłużony, głowę
o ostro zakończonym pysku i długich
trójkątnych uszach. Kończyny ma krótkie,
przednie 5-, tylne 6-palcowe, opuszki stóp
owłosione. Ogon (kita) jest długi i puszysty.
Koniec ogona jest biały, na górnej jego
stronie, 5-6 cm od nasady, znajduje się
gruczoł zapachowy. Wierzch ciała jest
rudawy, spód biały, uszy i dolna część
kończyn czarne. Zmienność ubarwienia jest
bardzo duża stąd rozliczne nazwy, jak
węglarz, krzyżak itp.
Występowanie: Lis występuje w Eurazji,
północnej Afryce i Ameryce Północnej. W
górach sięga w Europie do 2700 m n.p.m., a
w Azji do 4000-5000 m n.p.m. W Polsce
rozpowszechniony jest w całym kraju.
Gatunek dużego ptaka brodzącego z rodziny
bocianów. Jego upierzenie jest głównie
białe, z czarnymi piórami na skrzydłach.
Dorosłe ptaki mają długie czerwone nogi
oraz długie spiczasto zakończone czerwone
dzioby i mierzą średnio 100–115 cm od
czubka dzioba do końca ogona, ze
skrzydłami o rozpiętości 155–215 cm. Dwa
podgatunki, które nieznacznie różnią się
wielkością, gniazdują w Europie (na północy
po Finlandię), północno-zachodniej Afryce,
Azji południowo-zachodniej (na wschodzie
po południowy Kazachstan) i w południowej
Afryce. Bocian biały podejmuje co roku
dalekie wędrówki, zimując w Afryce, od
tropikalnej Afryki Subsaharyjskiej po
Republikę Południowej Afryki na południu
lub na subkontynencie indyjskim
(podgatunek azjatycki).
Dziękuję za uwagę.
Kto jest przyjacielem lasu.
Karolina Malinowska
18-500 Kolno
Rupin 6
woj. podlaskie
tel: 889201133
ur: 05.01.2002
Szkoła Podstawowa im. Orła Białego w Wykowie
Wykowo 14
18-500 Kolno
Tel:864743665