dendrobajki_2

Gatunek drzewa należący
do rodziny wiązowatych.
Jest gatunkiem
pospolitym w całej
Polsce. Występuje także
na Bałkanach, Krymie,
Kaukazie i w Azji
Mniejszej. Jego wysokość
dochodzi do nawet 40
m.
Liście ułożone skrętolegle, na
krótkich, mocnych ogonkach, u
nasady asymetryczne, z
wierzchu szorstkie. Podwójnie
piłkowane, z ząbkami
skierowanymi ku przodowi. Mają
około 10 - 16 cm długości.
Owoce - małe orzeszki do 2 cm
szerokości, dojrzewające na
początku czerwca, otoczone
błonkowatymi skrzydełkami.
Dojrzałe nasiona są zdolne do
kiełkowania tylko przez kilka dni.
Gatunek drzewa
należący do rodziny
oliwkowatych.
Występuje naturalnie
na większości
obszaru Europy i w
Azji Zachodniej
(Liban, Syria oraz
Kaukaz i Zakaukazie).
W Polsce jest
pospolity na całym
obszarze.
Liść składa się z listków o długości
ok. 6 cm i szerokości 3 cm.
Każdy listek jest bezogonkowy
lub z krótkim ogonkiem,
podługowaty, lancetowaty,
nieco nierówny u podstawy, na
szczycie ostry, z nieco ostrym
ząbkowaniem na brzegach.
Górna powierzchnia jest
ciemnozielona, dolna
szarawozielona. Nerw główny i
nerwy boczne są białawe i
wystają na stronie dolnej.
Gatunek drzewa należący
do rodziny ślazowatych.
Występuje w Europie i w
Turcji. W Polsce występuje
głównie na południu i jest
rzadsza od lipy drobnolistnej.
Duże drzewo liściaste,
osiągające wysokość do 40
m. Korona jest gęsta i
rozłożysta. Szerokość pnia
może dochodzić nawet do 5
m, a obwód do 16 m.
Ulistnienie skrętoległe. Duże liście (712 cm długości), wyraźnie
większe niż u lipy drobnolistnej,
sercowato jajowate, z obu stron
zielone, u nasady nieco
niesymetryczne. Wierzchołek
spiczasty, brzegi blaszki liściowej
piłkowane. Spodnia strona liści, a
czasami także górna miękko,
delikatnie owłosiona. Na
spodniej stronie kątów bocznych
nerwów występują kępki białych
włosków.
Gatunek rośliny z rodziny
różowatych. Pochodzi z obszarów
zachodniej Azji, Kaukazu, Europy i
Afryki Północnej, rozprzestrzenił się
także na innych obszarach Afryki, w
Australii, Nowej Zelandii i Ameryce
Północnej. W Polsce jest pospolity
na całym niżu i w niższych
położeniach górskich. Jest także
uprawiany. Inne nazwy: głożyna,
ciernie białe, jaworek, bodlak,
bulimączka.
Są 3–7 klapowe lub sieczne,
wyposażone w przylistki, głęboko
wcięte. Klapy liści są całobrzegie,
lub z nielicznymi tylko ząbkami
pod szczytami. Zebrane w
podbaldachy. Są koloru biało
kremowego, mają 5-dzielny
kielich o rurce zrośniętej z
zalążnią, 5-płatkową koronę, 1
słupek z pojedynczą szyjką
(wyjątkowo tylko zdarzają się z
dwiema szyjkami) i liczne pręciki.
Dziękujemy za obejrzenie prezentacji.