BABIOGÓRSKI PARK NARODOWY POŁOŻENIE Babiogórski Park Narodowy ze swą powierzchnią 3391,55ha ha należy do najmniejszych w naszym kraju (mniejsze są tylko Pieniński i Ojcowski). To jeden z czterech najstarszych w kraju parków narodowych utworzono go 30.10.1954 roku. Wysoki stopień naturalności przyrody tego Parku był przyczyną włączenia go 1977roku przez UNESCO do międzynarodowej sieci rezerwatów biosfery i realizacji programu MaB. Symbolem parku jest okrzyn jeleni (endemit), który występuje tylko w Babiogórskim Parku Narodowym. Babiogórski Park Narodowy położony jest w Beskidzie Żywieckim, w Paśmie Babiogórskim, na terenie województwa małopolskiego, w powiecie suskim i nowotarskim przy granicy z Słowacją Babiogórski masyw stanowi drugie co do wysokości po Tatrach pasmo górskie w Polsce. (Babia Góra jest najwyższym pasmem w Beskidach Wysokich, należących do Karpat Zachodnich) Masyw Babiogórski posiada zaledwie 12 km długości, a jego stoki cechuje asymetria budowy. Pasmo Babiogórskie jest jedynym w kraju masywem górskim o stromych zboczach północnych i łagodnie opadających zboczach południowych. KLIMAT • Klimat Babiej Góry kształtowany jest przez czynniki cyrkulacyjne, ukształtowanie terenu, naturalną szatę roślinną oraz jego położenie w łuku Karpat. • Dominuje napływ wilgotnych mas powietrza polarno-morskiego z zachodu i północnego zachodu, którego następstwem jest miedzy to, iż obszar ten, a zwłaszcza stoki północne otrzymują wysokie roczne opady. Natomiast stoki południowe znajdują się w tzw. „cieniu opadowym” i otrzymuje niższe opady. • Wiosną i jesienią występują zastoiska chłodu w dnach dolin i inwersje temperatur powietrza. Spadkom temperatury towarzyszą mgły, które utrzymują się przez wiele dni i uniemożliwiają wzrost temperatury. • Wieją często silne i gwałtowne wiatry halne zachodnie i południowe. • Występują piętra klimatyczne, które są obniżone w stosunku do odpowiadających im pięter tatrzańskich. Wykształcone piętra klimatyczne są zbieżne z występującymi tu piętrami roślinnymi. • Stała pokrywa śnieżna pojawia się już w połowie października i utrzymuje się do końca maja. Podczas sezonu zimowego następuje przewiewanie śniegu ze stoków południowych na północne, tworzą się również nawisy śniegowe wzdłuż krawędzi grzbietowej. Na północnych stokach w okresie zimowym uwalniają się lawiny śnieżne. Geologia, geomorfologia… Babia Góra jest zbudowana ze skał osadowych, nazywanych fliszem karpackim, (naprzemianległe warstwy piaskowców, margli, łupków oraz iłów ) które zostały wypiętrzone w trzeciorzędzie. Przedtem przez setki milionów lat powstawały z osadów na wypłycającym się dnie dawnego oceanu, sięgającego tutaj zatokami. Typowe dla tego Parku są też rozległe pola wielkich głazów – gołoborza, zajmujące powierzchnie szczytowe masywu. Na obszarze Babiej Góry rozwijają się wszystkie znane w Beskidach typy osuwisk. Rozwojowi morfologii osuwiskowej tego obszaru sprzyjają: duże nachylenie stoków, ukośne ułożenie warstw piaskowca magurskiego, wysokie opady w okresie letnim, istnienie ścian skalnych i duże nachylenie stoku. Stok północny przedstawia obraz o żywej i ciągle rozwijającej się współcześnie rzeźbie (nisze, ściany skalne). Odmiennie uformowany jest stok południowy. Górna część stoku posiada małe nachylenie i bardziej monotonną rzeźbę od dolnej stromszej części. Wokół masywu od 700 do 1200m n.p.m ciągną się podnóża. Po stronie północnej podnóża ograniczone są dwiema dużymi dolinami potoków. Mniejsze dolinki zbierają się dośrodkowo dzieląc podnóża na szereg równoległych grzbietów. Sieć dolin ma kształt rozłożonego wachlarza (koncentrycznie zbieżne). HYDROLOGIA Grzbietem Babiej Góry przebiega główny Europejski Dział Wodny oddzielający zlewiska Morza Bałtyckiego (dorzecze Wisły) i Morza Czarnego (dorzecze Dunaju). Stoki północne tego pasma są odwadniane przez źródłowe potoki rzeki Skawicy. Odznaczają się one bardzo dużą zasobnością wód powierzchniowych. Na południowych stokach Babiej Góry potoki nie łączą się ze sobą jak to ma miejsce po stronie północnej na dnie głównej doliny. Potoki spływają w dół stoków równolegle, stając się w Kotlinie Orawskiej dopływami Czarnej lub Białej Orawy, względnie bezpośrednio do orawskiego zbiornika zaporowego (teren Słowacji). W paśmie babiogórskim, podobnie jak w innych górach wysokich występują małe, naturalne zbiorniki wód stojących pochodzenia osuwiskowego oraz liczne źródła. Na Babiej Górze (w granicach Polski) występuje 19 jeziorek pochodzenia osuwiskowego, stałych lub okresowo zanikających. Są to na ogół drobne oczka wodne. Rozmiarami wyróżnia się Mokry Staw o powierzchni i głębokości średnio 865m2 i 450cm (Mokry).Najwyżej położony jest Orawski Stawek, usytuowany na stokach południowych w piętrze kosodrzewiny na wysokości 1450m n.p.m. Występują tu liczne źródełka (ponad 800), z których najwyżej położone jest źródło zwane Głodną Wodą (1650m n.p.m.) wypływające ze stoku południowego Babiej Góry. FLORA Na terenie parku opisano 500 gatunków roślin naczyniowych, prawie 200 gatunków mchów oraz liczne porosty, glony i wątrobowce. Występuje tutaj 70 gatunków wysokogórskich oraz 54 objętych ochroną gatunkową. Spośród wszystkich gór w Polsce Babia Góra(1725m n.p.m.) posiada najlepiej wykształcony piętrowy układ roślinności na jednym stoku: piętro pogórza do około 700 m npm, to głównie pola uprawne (owies i ziemniaki), dolny regiel (700-1150 m), z buczyną karpacką, lasami jodłowymi i mieszanymi borami jodłowo-świerkowymi; piętro to przecięte jest przez olszynki towarzyszące dolinom potoków, górny regiel (1150-1360 m) z borami świerkowymi i zaroślami jarzębiny przy górnej granicy lasu, piętro kosodrzewiny (1360-1650 m) z ubogimi i bogatymi zaroślami kosodrzewiny, ziołoroślami i borówczyskami, piętro alpejskie (1650-1725 m) z murawami alpejskimi, roślinnością wyleżysk i zbiorowiskami porostów na rumowiskach skalnych. Wśród 54 gatunków roślin prawnie chronionych w Babiogórskim Parku wyróżniają się: śnieżyczki przebiśniegi, wawrzynek wilczełyko, lilia złotogłów, widłak alpejski, widłak wroniec i widłak jałowcowaty, tojad mocny, sasanka alpejska, zawilec narcyzowy, kilka gatunków goryczek, kilkanaście gatunków rzadkich storczyków i bardzo pospolity tutaj dziewięćsił bezłodygowy. Okrzyn jeleni oraz rogownica alpejska to gatunki roślin nie występujące w Polsce poza Babiogórskim Parkiem Narodowym. Są zagrożone wyginięciem i dlatego figurują w "Polskiej czerwonej księdze roślin". Okrzyn jeleni Sasanka alpejska Rogownica alpejska FAUNA Na obszarze Babiej Góry występuje 3571 bezkręgowców i 188 kręgowców. Wiele gatunków zwierząt jest związanych z klimatem i roślinnością danej strefy roślinności.Widoczne jest to zwłaszcza u bezkręgowców. Duże ssaki mają większą odporność na zmienne warunki klimatyczne i zasiedlają większe obszary, które mogą obejmować kilka pięter roślinnych. Płazy: traszka karpacka i traszka górska, salamandra (stawki regla dolnego)kumak górski, grzebiuszka ziemna, ropucha szara, żaba trawna, rzekotka drzewna, żaba jeziorkowa, żaba wodna. Kumaka górskiego Gady: padalec zwyczajny (strefę pól i lasy regla dolnego) jaszczurka żyworodna (regiel dolny, górny, piętro kosodrzewiny oraz piętro alpejskie) Jaszczurka zwinka (rzadko). Zaskroniec zwyczajny (regiel dolny). żmija zygzakowata (wszystkich piętra), gniewosz plamisty Ptaki: sikory, trznadle, dzwońce. pliszka górska pluszcz. Sowy reprezentowane są przez kilka gatunków. (puchacz, włochatka i puszczyk uralski, głuszec i jarząbek) (regiel dolny i górny). Wśród dzięciołów na uwagę zasługuje gatunek o borealno-górskim rozsiedleniu – dzięcioł trójpalczasty,cietrzew(kosodrzewina,regiel górny). płochacz halny i siwerniak (kosodrzewina, hale). Ssaki: darniówka tatrzańska, 3 gatunki ryjówek, 8 gatunków nietoperzy, zajac szarak, niedźwiedź brunatny, lis, borsuk, jeleń, dzik, sarna, wilk, wydra, zimorodek Traszka górska Żmija zygzakowata Puchacz jeleń Rezerwat Biosfery Babia Góra 17 stycznia 1977 r. Międzynarodowa Rada Koordynacyjna programu "Człowiek i Biosfera" (Man and Biosphere - MaB) UNESCO powołała Rezerwat Biosfery Babia Góra. Rezerwat Biosfery, objął Babiogórski Park Narodowy i został powołany ze względu na unikalne walory przyrodnicze, długą historię ochrony i prowadzenie intensywnych badań naukowych. Celem Programu MaB jest poznanie występujących zależnośći pomiędzy ludźmi, a ich środowiskiem. Dzięki opracowaniu zasad podziału Rezerwatu na strefy centralną, buforową i przejściową Rezerwat Biosfery może spełniać swoje funkcje: ochronną, zabezpieczając pełne zróżnicowanie gatunków, zbiorowisk i ekosystemów, logistyczną, realizowaną przez Babiogórski Park Narodowy, także przy współpracy z samorządami i instytucjami działającymi w regionie, rozwojową, opartą na współpracy ludzi i instytucji przy wprowadzaniu zasad zrównoważonego rozwoju regionu Bibliografia: 1. http://www.bgpn.pl 2. http://pl.wikipedia.org/wiki/Babiog%C3%B3rski_Park_Narodowy 3. Zbior. (red. Szafer Władysław): Babiogórski Park Narodowy (Zakład Ochrony Przyrody PAN, Wydawnictwa popularnonaukowe nr 22), Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Kraków 1963 4. Wojterski Teofil: Babia Góra (seria "Przyroda polska"), Wiedza Powszechna, Warszawa 1978; Wykonał Patryk Troczyński 1tp1