Romek Czynniki zaburzające rozrodczość mężczyzn Z roku na rok człowiek jest w coraz większym stopniu narażony na działanie substancji szkodliwych dla jego zdrowia. Rozpoczyna się to przy oddychaniu zanieczyszczonym powietrzem, spożywaniu pożywienia produkowanego na skażonej glebie a także podczas pracy zawodowej. Substancje chemiczne z jakimi człowiek ma wtedy kontakt w znacznym stopniu wpływają na jego zdrowie i zdrowie jego potomstwa a czasami wręcz uniemożliwiają jego posiadanie. Do zaburzeń rozrodczości może dochodzić na różnych poziomach tworzenia się zarodka i rozwoju płodu. Skutki niektórych z tych zaburzeń mogą upośledzać prawidłowy rozwój w późniejszym okresie życia narodzonych osobników. Niektóre skutki zakłóceń reprodukcji są obserwowane w późniejszych okresach życia niemowląt czy nawet starszych dzieci. Mogą one dotyczyć ich rozwoju fizycznego, psychicznego czy zachowań a nawet zaburzeń rozrodczości u dojrzałych osób. Część z nich dotyczących funkcji rozrodczych może wynikać ze złego stanu zdrowia rodziców-wad w ich budowie, defektów czynnościowych aktualnych i przebytych chorób, materiału genetycznego z defektami przekazywanemu potomstwu. Duża część tych zaburzeń jest konsekwencją warunków życia i pracy, które mogą oddziaływać na zdrowie rodziców, ich materiał genetyczny, a także poprzez organizm matki na warunki w jej łonie do rozwoju zarodka i płodu oraz na sam zarodek czy płód. Duże znaczenie mają tu substancje chemiczne, czynniki fizyczne takie jak promieniowanie jonizujące oraz rożnego rodzaju używki. Płodność samców może być zaburzona już w okresie prenatalnym, działaniem takich wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych jak: benzopiren, 7,12dimetylobenzoantracen(DMBA) czy dietylostilbestrol(DES) oraz DDT, aldrin, dieldrin, dioksyny i furany. Ponadto niektóre substancje mogą zaburzać proces tworzenia się i dojrzewania plemników w męskim gruczole rozrodczym – spermatogenezę, zwłaszcza poprzez zakłócenie równowagi hormonalnej. Poza tym substancje chemiczne zaburzające syntezę steroidów lub aktywność enzymów metabolizujących steroidy czy oddziałujących na receptory hormonalne w efekcie końcowym mają wpływ na rozrodczość. Podobnie jak wielopierścieniowe węglowodory aromatyczne leki cytostatyczne, które są wykorzystywane w chemioterapii, aby zniszczyć komórki nowotworowe. Mogą one jednocześnie zniszczyć rozwijające się plemniki i komórki plemnikotwórcze przez co wpływać na wadliwy rozwój gonad u potomstwa i redukcję genocytów ograniczając płodność. Niepłodność mogą powodować także substancje psychotropowe lub działające na regulację hormonalną w wyniku czego dochodzi do zaburzeń w zachowaniu. Innym powodem mogą być metale ciężkie w nasieniu, które już w śladowej ilości hamują czynność enzymów zawartych w akrosomie, czyli błonie obejmującej główkę plemnika. Ciągła obecność metali takich jak ołów, kadm czy arsen może toksycznie wpływać na spermatogenezę. Radioterapia oraz promieniowanie rentgenowskie również wpływają zarówno na intensywnie dzielące się komórki jak i będące w stadium spoczynku, dlatego komórki plemnikotwórcze, z których powstają plemniki są uszkadzane nieodwracalnie. Nieuszkodzone komórki plemnikotwórcze mogą potrzebować do dwóch lat, aby nastąpił częściowy powrót spermatogenezy, a czasem nigdy do tego nie dochodzi i powstaje bezpłodność. Jeszcze inna przyczyną zaburzeń rozrodczości są choroby do których możemy zaliczyć nowotwory, świnkę która w okresie dojrzewania może doprowadzić do zniszczenia jąder u 25% zarażonych mężczyzn. Zakażenie najądrzy, nawet po skutecznej antybiotykoterapii, może pozostawić zbliznowacenia uszkadzające najądrza. a także zakażenia przenoszone drogą płciową takie jak Chlamydia trachomatis czy Mycoplasma hominis, które mogą wywołać powikłania, prowadzące nawet do trwałej niepłodności. Kolejnym czynnikiem są zaburzenia autoimmunologiczne polegające na tym, że przeciwciała atakują określone komórki własnego organizmu, biorąc je za obce antygeny W męskiej niepłodności, celem ataku przeciwciał są plemniki. Duży wpływ mają także wady wrodzone do których między innymi zalicza się: Wnętrostwo-zaburzenie, w którym jądra nie zstępują z jamy brzusznej do moszny w okresie życia płodowego. Następstwem jest upośledzenie produkcji plemników. Niepłodność może wynikać z przyczyn anatomicznych jak niedrożność przewodów wyprowadzających nasienie lub wrodzony brak nasieniowodu występujący w genetycznym schorzeniu, mukowiscydozie. W zespole Klinefeltera, (dwa chromosomy X i jeden Y, normalnie - jest jeden chromosom X i jeden Y), dochodzi do wrodzonego braku nabłonka rozrodczego tj. komórek plemnikotwórczych w kanalikach nasiennych w jądrach, chociaż wszystkie inne cechy świadczące o męskości tj. narządy płciowe, pozostają niezmienione. Innym wyjątkowo rzadkim zaburzeniem jest wrodzony brak jąder (anorchia). Syringomyelia, schorzenie rdzenia kręgowego, doprowadza do całkowitego braku czynności płciowych. Tutaj też może dojść do uszkodzenia komórek rozrodczych. Spodziectwo jest to wada wrodzona, w której ujście cewki moczowej znajduje się po spodniej stronie członka, co zmniejsza liczbę plemników w trakcie stosunku w okolicy szyjki macicy. Styl życia także może wpływać na zaburzenia rozrodczości. Stres może zaburzać wydzielanie hormonu LHRH, przez co zmniejsza się spermatogeneza i tym samym liczba plemników. Palenie tytoniu zmniejsza ruchliwość plemników i skraca czas ich przeżycia. Otyłość oraz zbyt intensywne ćwiczenia wytrzymałościowe również ograniczają produkcję plemników, ale spadek wagi oraz zmniejszenie nasilenia ćwiczeń prowadzi do powrotu do normy. Dieta uboga w selen i cynk, które są niezbędne do prawidłowego powstawania i dojrzewania plemników, wiąże się ze zwiększonym ryzykiem niepłodności. Bibliografia: 1) Ośrodek Nauk Społecznych Politechniki Warszawskiej, Zeszyty naukowe: „Czynniki upośledzające rozrodczość” 2) http://www.mediweb.pl/mens/wyswietl_vad.php?id=80