MIĘDZYSZKOLNE ZAWODY MATEMATYCZNE DLA UCZNIÓW SZKÓŁ ŚREDNICH ETAP REJONOWY Klasy III LO – profil ogólny i klasy III i IV technikum 1. ( 2 pkt. ) Wyznacz wszystkie wektory o długości równej 3 prostopadłe do wektora r w = [−1;2] 2. ( 2 pkt. ) Dla jakich wartości x z odcinków o długości 4, 6, 5-x można zbudować trójkąt? 3. ( 3 pkt. ) W ciągu (1⋅2, 2⋅3, 3⋅4, 4⋅5,...) znajdź dwa kolejne wyrazy różniące się o 1000. 4. ( 3 pkt. ) Wykaż, że 44,44... = 6,66... 5. (4 pkt. ) W zbiorze liczb rzeczywistych określono działanie ∗ w następujący sposób: 1 a∗b = ab + 1. Sprawdź, czy działanie ∗ jest łączne. 2 6. ( 4 pkt. ) Przyprostokątne trójkąta prostokątnego mają długości a, b. Wykaż, że a+b ≤ 2 ·c, gdzie c jest długością przeciwprostokątnej. 7. ( 4 pkt. ) Oblicz resztę z dzielenia wielomianu W(x) = x100 -2 x 99 +2 x 50 -1 przez wielomian G(x) = x 3 -x. 8. ( 4 pkt. ) Wykaż, że dla dowolnej liczby całkowitej n liczba n(n + 1)(n + 2)(n + 3) + 1 jest kwadratem liczby całkowitej. 9. ( 5 pkt. ) Dla jakich wartości parametru m każdy z dwóch różnych pierwiastków równania x 2 - 6mx + 2 – 2m + 9 m 2 jest większy od 3 ? 10. ( 5pkt. ) Rozwiąż w zbiorze liczb całkowitych równanie: x 3 - x 2 y + xy - y 3 - 5 = 0. PROPOZYCJE ROZWIĄZAŃ ZADANIE 1. r Dany jest wektor: w = [ -1; 2 ] r r Szukamy wektora u = [ u x ; u y ] o długości 3 prostopadłego do w r r u⊥w r r uo w =0 ⇔ wx = -1, w y = 2 ⇔ u x · wx + u y · w y = 0 ⇒ u x · (-1) + u y · 2 = 0 - ux + 2 u y = 0 ux = 2 u y r u =3 u x2 + u y2 = 3 ⇒ u x2 + u 2y = 9 (2u ) + (u ) 2 2 y y =9 5 u 2y = 9 u 2y = 9 5 3 5 5 6 ux = 5 5 uy = odp. r 6 3 5; u= [ 5 ] 5 5 ∨ ∨ 3 5 5 6 ux = − 5 5 uy = − r 6 3 5 ;− u = [− 5] 5 5 ZADANIE 2. Aby z trzech odcinków można było zbudować trójkąt długość każdego z nich musi być krótsza niż suma długości pozostałych dwóch. Stąd koniunkcja: 4 + 6 > 5 –x 6 + (5 – x ) > 4 4 + (5 – x ) > 6 ⇒ x >-5 x<7 x<3 ⇒ odp. x ∈ ( -5; 3 ) Odp. Liczba x musi pochodzić z przedziału: ( -5; 3 ). ZADANIE 3. Z zapisu ( 1·2, 2·3, 3·4, 4·5, .... ) ustalamy kolejne wyrazy ciągu: a1 = 1 ⋅ 2 a2 = 2 ⋅ 3 a3 = 3 ⋅ 4 a4 = 4 ⋅ 5 K a n = n ⋅ (n + 1) a n+1 = (n + 1) ⋅ (n + 2) K Różnica dwóch sąsiednich wyrazów ma wynosić 1000, a więc szukamy n ∈ N + , aby: a n+1 − a n = 1000 Otrzymujemy więc równanie: (n + 1) ⋅ (n + 2) − n ⋅ (n + 1) = 1000 n 2 + 3n + 2 − n 2 − n − 1000 = 0 2n = 998 n = 449 Odp. Kolejnymi wyrazami tego ciągu różniącymi się o1000 są a 450 i a 449 ZADANIE 4. Aby wykazać, że 44,44... = 6,66... korzystamy ze wzoru na sumę szeregu geometrycznego sprowadzając ułamki dziesiętne okresowe do postaci ułamków zwykłych: 44,44... = 44 + 01 ,44 + ,04 ... 402 4+4 3 S a 1 = 0,4 q= 0,04 1 = 0,4 10 q〈1 4 4 a1 4 S= = 10 = 10 = 1 9 1− q 9 1− 10 10 a więc: 44,44... = 44 + 4 400 = 9 9 Stąd lewa strona ma postać: L= 44,44 = 400 20 = 9 3 Analogicznie postępujemy z prawą stroną: 6 6 2 20 P = 6,66... = 6 + 0,6 + 0.06 + ... = 6 + 10 = 6 + = 6 = 1 9 3 3 1− 10 L = P, co kończy dowód. ZADANIE 5. Dla liczb rzeczywistych określono działanie * następująco: 1 a * b = ab + 1 2 Prawo łączności dla działania * ma postać: ( a * b) * c = a * ( b * c ) 1 1 11 1 L = ab + 1 * c = ab + 1c + 1 = abc + c + 1 = a 4 2 22 2 1 1 1 1 1 P = a * bc + 1 = a bc + 1 + 1 = abc + a + 1 = c 4 2 2 2 2 L≠ P odp. Działanie * nie jest łączne. ZADANIE 6. Zał: a, b, c – długości boków trójkąta prostokątnego, a, b – przyprostokątne, c – przeciwprostokątna, Teza: a + b ≤ 2c Na podstawie twierdzenia Pitagorasa: a2 + b2 = c2 ⇔ a2 + b2 = c a + b ≤ 2 ⋅ a 2 + b 2 ⇔ (a + b ) ≤ 2a 2 + 2b 2 , gdyż a i b są liczbami dodatnimi 2 ⇔ a 2 + 2ab + b 2 ≤ 2a 2 + 2b 2 ⇔ − a 2 + 2ab − b 2 ≤ 0 ⇔ a 2 − 2ab + b 2 ≥ 0 ⇔ (a − b ) ≥ 0 Otrzymaliśmy zdanie prawdziwe, co dowodzi prawdziwości tezy. 2 ZADANIE 7. Dane są wielomiany: W ( x ) = x100 − 2 x 99 + 2 x 50 − 1 oraz G ( x ) = x 3 − x W rozwiązaniu zadania wykorzystamy podstawowe wiadomości dotyczące podzielności wielomianów. G ( x ) = x(x 2 − 1) = x( x − 1)(x + 1), są liczby: 0, 1, -1. a więc wielomian ten ma trzy pierwiastki, którymi Reszta z opisanego w zadaniu dzielenia może mieć postać trójmianu kwadratowego: R( x ) = ax 2 + bx + c W (0) = −1 W (1) = 0 W (− 1) = 4 Wielomian W(x) można przedstawić w postaci: W(x) = G(x)P(x) + R(x), gdzie P(x) jest wielomianem stopnia 97-ego. Stąd koniunkcja warunków: -1 = W(0) = R(0) = c 0 = W(1) = R(1) = a+b+c 4 = W(-1) = R(-1) = a-b+c ⇒ c = -1 a+b–1=0 a – b – 1 =4 ⇒ a=3 b = -2 c = -1 odp. Reszta z dzielenia tych wielomianów R(x) = 3 x 2 − 2 x − 1 ZADANIE 8. Przedstawmy daną liczbę w innej postaci: n(n + 1)(n + 2)(n + 3) + 1 = = n(n + 3)(n + 1)(n + 2) + 1 = = (n 2 + 3n)(n 2 + 3n + 2) + 1 = = [(n 2 + 3n + 1) − 1][(n 2 + 3n + 1) + 1] + 1 = ( = (n ) + 3n + 1) 2 = n 2 + 3n + 1 − 12 + 1 = 2 2 Skoro n jest liczbą całkowitą, to dana liczba jest kwadratem liczby całkowitej n 2 + 3n + 1 ZADANIE 9. Aby równanie x 2 − 6mx + 2 − 2m + 9m 2 = 0 miało dwa różne pierwiastki większe od liczby 3 musi być spełniona koniunkcja warunków: 1. ∆ 〉 0 2. x1 〉 3 3. x 2 〉 3 ad.1. 36m 2 − 8 + 8m − 36m 2 〉 0 8m − 8〉0 m〉1 m ∈ (1;+∞ ) ad.2. −b− ∆ 〉3 2a 6m − 8m − 8 〉3 2 6m − 2 2m − 2 〉3 2 3m − 2(m − 1)〉3 − 2(m − 1)〉3 − 3m 2(m − 1)〈3(m − 1) 2 〈3 m − 1 m − 1〉 m − 1〉 2 9 2 9 2 9 11 m ∈ ;+∞ 9 m〉1 ad.3. −b+ ∆ 〉3 2a 6m + 8m − 8 〉3 2 3m + 2m − 2 〉3 2(m − 1)〉3(1 − m ) − 3(m − 1)〈 2(m − 1) − 3 m − 1〈 2 m − 1〉 − 2 3 m∈R 11 Z koniunkcji warunków 1, 2 i3 wynika, że m ∈ ;+∞ 9 ZADANIE 10. Przedstawmy dane równanie w postaci iloczynowej: x 3 − x 2 y + xy − y 2 − 5 = 0 x 2 ( x − y ) + y (x − y ) = 5 (x − y )(x 2 + y ) = 5 Tą ostatnią postać równania oznaczmy (*) Ponieważ równanie ma zostać rozwiązane w zbiorze liczb całkowitych, wystarczy rozpatrzyć następujące przypadki przy podstawieniu: x − y = u; x2 + y = v P.1. gdy u = 5, v =1 ⇓ x – y = 5 ∧ x2 + y = 1 Z tej koniunkcji otrzymujemy równanie: x2 + x − 6 = 0 ∆ = 25 x1 = −3 x2 = 2 a więc rozwiązanie równania (*) spełnione jest przez pary liczb x = -3, y = -8 oraz x = 2, y = -3. P.2. gdy u = 1, v = 5 x − y = 1 ∧ x2 + y = 5 Z tej koniunkcji otrzymujemy równanie; x2 + x − 6 = 0 ∆ = 25 x1 = −3 x2 = 2 a więc rozwiązanie równania (*) spełnione jest przez pary liczb: x = -3, y = -4 oraz x = 2, y = 1 P.3. gdy u = -5, v = -1 x – y = -5 ∧ x 2 + y = −1 Z tej koniunkcji otrzymujemy równanie: x2 + x + 5 = 0 ∆ 〈0 a więc równanie nie ma rozwiązań. P.4. gdy u = -1, v = -5 ∧ x 2 + y = −5 x –y = -1 Z tej koniunkcji otrzymujemy równanie: x2 + x + 5 = 0 ∆ 〈0 a więc równanie nie ma rozwiązań. odp. Rozwiązaniem równania są cztery pary liczb: (-3;-8) (2;-3) (-3;-4) (2;1).