Astronomowie z UMK na tropie planety typu ziemskiego. Międzynarodowy zespół badawczy pod kierunkiem dra Gracjana Maciejewskiego z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu natrafił na ślad kolejnej planety o masie 15 mas Ziemi w układzie planetarnym wokół gwiazdy WASP-3. Jest to jedna z najmniej masywnych znanych planet poza Układem Słonecznym. „Nasz projekt badawczy polega na nieustannym monitorowaniu ruchu planet wokół gwiazd’’ mówi dr Gracjan Maciejewski. ,,Jak do tej pory astronomowie odkryli ponad 450 planet poza naszym Układem Słonecznym; znaczna ich część, bo blisko 90, to tzw. planety tranzytujące. Orbita takiej planety jest położona w tak szczególny sposób, że możemy obserwować, jak planeta przechodzi na tle tarczy swojej gwiazdy. Poprzez precyzyjne obserwacje zmian jasności gwiazdy sprawdzamy, kiedy dokładnie następuje zjawisko tranzytu. W układzie planeta – gwiazda zjawisko to powinno następować ściśle okresowo. Łatwo sobie wyobrazić, że jeśli w układzie znajduje się dodatkowa planeta, to wskutek oddziaływania grawitacyjnego następuje zaburzenie ruchu monitorowanej planety. W rezultacie tych perturbacji kolejne tranzyty będą następować odpowiednio wcześniej lub później. Planeta wokół gwiazdy WASP-3 to pierwszy obiekt, dla którego odkryliśmy tego typu odchylenia. Dalsza analiza pokazała, że źródłem tych zaburzeń może być dodatkowa planeta o masie 15 mas Ziemi krążąca wokół gwiazdy WASP-3. Jesteśmy w stanie wyznaczyć parametry tej planety w wyniku modelowania numerycznego.” Zastosowana metoda badawcza ma wiele wspólnego z tą, która w XIX wieku doprowadziła do odkrycia Neptuna – ósmej planety w naszym Układzie Słonecznym. Wtedy astronomowie nie mogąc w inny sposób wytłumaczyć położenia Urana na niebie, postawili śmiałą tezę o istnieniu kolejnej planety. Planeta ta miała zaburzać jego ruch wskutek oddziaływania grawitacyjnego. Wkrótce obserwacje potwierdziły tę tezę - w miejscu przewidzianym na podstawie wcześniejszych obliczeń odkryto Neptuna. Nazwa gwiazdy, WASP-3, pochodzi od angielskiego projektu badawczego SuperWASP (Wide Angle Search for Planets), w ramach którego w 2008 roku znaleziono wokół niej tranzytującą planetę - WASP-3b. Jest ona nieco większa od Jowisza i dwa razy masywniejsza. Jest to zatem typowy planetarny olbrzym. Obiega on swoją macierzystą gwiazdę po bardzo ciasnej orbicie w zaledwie 44 godziny. Z uwagi na bliskość gwiazdy, temperatura w atmosferze tej planety wynosi ponad 1700 stopni Celsjusza. W porównaniu z WASP-3b, odkryta przez nas planeta - WASP-3c, to planetarny karzeł – jest od niej około 40 razy mniej masywna i położona nieco dalej od gwiazdy, którą obiega w ciągu 90 godzin. Nowoodkryta planeta ma masę 15 mas Ziemi, więc może należeć do grupy planet podobnych do Ziemi. Ze względu na bliskość gwiazdy temperatura na jej powierzchni jest z pewnością zbyt wysoka, aby mogła na niej występować woda w stanie płynnym. Na niebie układ planetarny WASP-3 można odnaleźć w gwiazdozbiorze Lutni. Znajduje się on w odległości 700 lat świetlnych i nie jest widoczna gołym okiem, choć jest gorętsza i bardziej masywna od Słońca. Zaobserwowane odchyłki w ruchu planety WASP-3b są rzędu jednej minuty i stanowią niewielki ułamek jej czterdziestoczterogodzinnego okresu orbitalnego. W czasie tranzytu tarcza planety blokuje niewielką część światła pochodzącego od gwiazdy. Jej obserwowana jasność nieznacznie spada, przeciętnie tylko o około 1%. „Aby wpaść na trop dodatkowej planety, musieliśmy zebrać wysokiej jakości materiał obserwacyjny o dokładności sięgającej 0,1%. Do tego celu wykorzystaliśmy teleskopy w Bułgarii i Niemczech wyposażone w specjalistyczną aparaturę do niezwykle precyzyjnych pomiarów jasności ciał niebieskich.” – mówi dr Maciejewski. ,,Obecnie prowadzimy dalsze obserwacje, tym razem już znacznie większymi instrumentami w Europie, Ameryce Północnej i Azji w celu weryfikacji naszego odkrycia i uściślenia wcześniejszych wyznaczeń.” W skład zespołu badawczego oprócz dra Gracjana Maciejewskiego i prof. Andrzeja Niedzielskiego z UMK wchodzą także mgr Dinko Dimitrov z Obserwatorium Astronomicznego na Rożenie (Bułgaria) oraz prof. Ralph Neuhaeuser i dr Markus Mugrauer wraz z doktorantami i studentami z Uniwersytetu Friedricha Schillera w Jenie (Niemcy). Praca prezentująca odkrycie zostanie wkrótce opublikowana w prestiżowym czasopiśmie naukowym Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. Pełna wersja pracy znajduje się pod adresem: http://xxx.lanl.gov/abs/1006.1348 Więcej na temat układu planetarnego WASP-3 na stronie Encyklopedii Pozasłonecznych Układów Planetarnych: http://exoplanet.eu/star.php?st=WASP-3 O odkryciu planety donosi także Royal Astronomical Society w formie komunikatu prasowego: http://www.ras.org.uk/news-and-press/ Kontakt: Dr Gracjan Maciejewski Centrum Astronomii UMK / Instytut Astronomii Uniwersytetu Friedricha Schillera Email: [email protected], [email protected] Tel: +49-3641-947524 Dr hab. Andrzej Niedzielski, prof. UMK Centrum Astronomii UMK Email: [email protected] Tel: +48-56-611-30-57 Rys. 1. Tranzyt Wenus na tle tarczy Słońca obserwowany 8 czerwca 2004 roku w Centrum Astronomii UMK. Astronomowie obserwują takie zjawiska także w odległych pozasłonecznych układach planetarnych takich jak na przykład WASP-3. Jednak nawet dla najbliższych gwiazd uzyskanie tego typu obrazu nie jest możliwe – tarcze gwiazdowe są zbyt małe ze względu na dzielące nas od nich ogromne odległości. Gdy dochodzi do tranzytu, naukowcy obserwują jedynie niewielki spadek jasności gwiazdy wskutek przesłonięcia fragmentu tarczy gwiazdy przez planetę. Pierwszy tranzyt planetarny poza Układem Słonecznym zaobserwowano w 1999 roku.