Wyrok Trybunału Konstytucyjnego dotyczący opłat za czynności związane z prowadzeniem Zasobu 25 czerwca 2013 r. Trybunał Konstytucyjny rozpoznał wniosek Rzecznika Praw Obywatelskich dotyczący opłat za czynności związane z prowadzeniem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego. Trybunał Konstytucyjny, po rozpoznaniu, z udziałem wnioskodawcy oraz Sejmu i Prokuratora Generalnego, na rozprawie w dniu 25 czerwca 2013 r., wniosku Rzecznika Praw Obywatelskich o zbadanie zgodności: art. 40 ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287) z art. 92 ust. 1 w związku z art. 217 Konstytucji, orzekł, że: I) Art. 40 ust. 5 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2010 r. Nr 193, poz. 1287) jest niezgodny z art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. II) Przepis wymieniony w części I traci moc obowiązującą z upływem 12 (dwunastu) miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej. Kwestionowany przepis zawiera upoważnienie ustawowe do wydania przez ministra właściwego do spraw administracji publicznej, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw rozwoju wsi, rozporządzenia, którego przedmiotem jest ustalenie wysokości opłaty za czynności związane z prowadzeniem państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego oraz uzgadnianiem usytuowania projektowanych sieci uzbrojenia terenu. Ponadto - za czynności związane z prowadzeniem krajowego systemu informacji o terenie, jak również za usługi o charakterze geodezyjno-kartograficznym świadczone przez podmioty publicznoprawne. Zdaniem wnioskodawcy kwestionowany przepis wadliwie formułuje wytyczne ustawowe przez co jest niezgodny z art. 92 ust. 1 w związku z art. 217 konstytucji. Upoważnienie ustawowe powinno określać organ właściwy do wydania rozporządzenia, zakres spraw przekazanych do uregulowania w rozporządzeniu oraz wytyczne dotyczące treści aktu. Szczegółowe wytyczne mają za zadanie zapewnić ścisły związek rozporządzenia wykonawczego z ustawą. Upoważnienie zawarte w kwestionowanym przepisie spełnia tylko dwa pierwsze warunki. W kwestionowanym przepisie brakuje unormowań przyjętych w akcie wykonawczym, zwłaszcza tych, które wyznaczają kierunek regulacji i przesądzają najważniejsze kwestie, jak określenie wysokości opłaty, a więc materii zastrzeżonej - w świetle art. 217 konstytucji - do regulacji ustawowej, co jest niezgodne z konstytucją - podkreśla wnioskodawca. Opłaty, o których mowa w art. 40 ust. 5 pkt 1 lit. b prawa geodezyjnego i kartograficznego, będące należnością publicznoprawną, powinny nie tylko zostać nałożone ustawą, lecz także ustawa powinna szczegółowo określać zasady ich kalkulacji, zwłaszcza w sytuacji, gdy ustalenie konkretnej opłaty za czynności geodezyjne i kartograficzne następuje zawsze w formie decyzji administracyjnej. Rozprawie przewodniczyła sędzia TK Małgorzata Pyziak-Szafnicka, sprawozdawcą był sędzia TK Stanisław Rymar. Źródło: trybunal.gov.pl