organy-bezpieczenstwa-w-zsrr-opracowanie

Organy bezpieczeństwa w ZSRR W systemach totalitarnych organy bezpieczeństwa są niezbędnym
elementem kontroli i władzy. W grudniu 1917 r. powołana została Wszechrosyjska Nadzwyczajna
Komisja do Walki z Kontrrewolucją i Sabotażem (Czeka, Czerezwyczajka) . Na czele Czeki stanął
Feliks Dzierżyński . Zadaniem Czeki było tropienie i likwidacja wrogów rewolucji (bezlitośnie i na
miejscu ujęcia - natychmiastowo, bez jakichkolwiek szans). Czeka miała bardzo szerokie
uprawnienia. W połowie 1918 r. zostało wzniecone przez SR (Socjaliści-Rewolucjoniści) powstanie
przeciwko władzy bolszewickiej. Jednym z przejawów powstania był nieudany zamach na Lenina młoda kobieta strzeliła do Lenina, gdy wychodził z jednego z zakładów pracy po zakończonym
wiecu. Efektem tego zamachu było wprowadzenie dekretu „O czerwonym terrorze” , który
upoważniał Czekę do umieszczania wrogów klasowych w obozach koncentracyjnych i do
rozstrzeliwania każdego podejrzewanego o udział w spisku przeciw władzy, bez konieczności
prowadzenia postępowania sądowego. Wzywano do likwidacji arystokratów, burżujów, chrześcijan,
dawnych urzędników, oficerów. Nastąpił czas terroru - wyrokiem śmierci było posiadanie
niespracowanych dłoni. W 1922 r., po zakończeniu wojny domowej Czekę zreorganizowano w GPU
(Państwowy Zarząd Polityczny), następnie w OGPU.
W 1926 r. umiera Feliks Dzierżyński, a jego miejsce zajmuje Mienżyński. Śmierć Dzierżyńskiego
ułatwiła Stalinowi objęcie władzy. Dzierżyński nie pozwoliłby na wykorzystywanie Czeki
przeciwko „swoim”. Dla Stalina OGPU było środkiem wykonawczym dla utrzymania terroru
będącego metodą administrowania w ZSRR.
Po śmierci Mienżyńskiego (1934) na czele OGPU stanął Henryk Jagoda. Wtedy też nastąpiła
reorganizacja organów bezpieczeństwa, które włączono do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych
(NKWD). OGPU stało się najważniejszą częścią NKWD.
Po zabójstwie Kirowa (1 grudzień 1934 r.) nastąpił okres zaostrzonego terroru, który trwał 20 lat.
Terror ten dotknął również samo NKWD - nastąpiły tam czystki, które doprowadziły do likwidacji
tysięcy funkcjonariuszy tej organizacji. We wrześniu 1936 r. Stalin dokonał zmiany na stanowisku
szefa NKWD - został nim Jeżow, a Henryk Jagoda i jego ludzie zostali rozstrzelani. W grudniu
1938 r. szefem NKWD został Beria, który stanowisko to utrzymał przez 15 lat.
Cechy społeczne totalitaryzmu w ZSRR i III Rzeszy- opracowanie
ZSRR - opracowanie
Zmiany na mapie politycznej Europy po I wojnie
Postępowanie karne w ZSRR-opracowanie
CZeka, NEP, faszyzm- opracowanie
Sytuacja wewnętrzna Rosji od 1915r. - omówienie
Reklama

























Prawa autorskie






Reklama
Kontakt