Wykład 7 TYPY NADWRAŻLIWOŚCI Jan Żeromski PORUSZANE ZAGADNIENIA • Nadwrażliwość wczesna (anafilaktyczna) – typ I • Nadwrażliwość typu II (cytotoksyczny) • Nadwrażliwość typu III (kompleksów immunologicznych) • Nadwrażliwość typu IV (komórkowa) Cechy nadwrażliwości typu I • Reakcja typu I jest wynikiem pobudzenia przez alergen komórek tucznych uczulonych IgE • W chorobach alergicznych występuje wzrost poziomów IgE • Produkcja IgE jest pod kontrolą limfocytów Th2 • Supresja produkcji IgE zależy od limfocytów Th1 a zwłaszcza IFN-gamma • Przykłady chorób: astma oskrzelowa, katar sienny, pokrzywki skóry, alergie, wstrząs anafilaktyczny DEFINICJE • Atopia, choroba atopowa – wrodzona predyspozycja do odmiennego reagowania na alergrny • Anafilaksja – kliniczna odpowiedźna reakcja immunologiczną typu I • Reakcje anafilaktoidalne – zbliżony przebieg kliniczny do typu I ale nie jest to reakcja Ag-Ab • Wstrząs anafilaktyczny – uogólniona reakcja ustroju na odpowiedź anafilaktyczną Genetyka odpowiedzi alergicznych u ludzi Mechanizmy genetyczne regulują: • Całkowity poziom IgE • Odpowiedź alergenowo-swoistą • Ogólną nadreaktywność • Geny kontrolujące są związane z HLA Cechy nadwrażliwości typu II • Przeciwciało skierowane jest przeciwko antygenowi obecnemu na własnej/obcej komórce lub błonie podstawnej • Mechanizm uszkodzenia: cytotoksyczność zależna od przeciwciał (ADCC) i aktywacja dopełniacza • Przeciwciała należą do klasy IgG i IgM • Przykłady chorób: choroba hemolityczna noworodków, odczyny potransfuzyjne, anemie hemolityczne, małopłytkowości Trzy typy autoimmunologicznych niedokrwistości hemolitycznych Wywołane przez: • Autoprzeciwciała „ciepłe” reagujące z antygenem w 37°C często przeciw antygenom układu Rhesus • Autoprzeciwciała „zimne” (większość) reagujące z antygenem tylko poniżej 37°C należą do klasy IgM i silnie wiążą C. Czynne przeciw układowi Ii (antygen grupowy krwi) • Przeciwciała indukowane reakcjami alergicznymi na leki Cechy nadwrażliwości typu III • Reakcja typu III jest wynikiem odkładania się kompleksów immunologicznych (IC) w tkankach • Kompleksów indukuje proces zapalny • Stymulacja granulocytów i makrofagów indukuje uwalniania cytokin prozapalnych (TNF-alfa, IL-1, IL-6) • Interakcje IC z bazofilami i płytkami krwi (przez receptory Fc) prowadzą do uwalniania amin naczynioruchowych • Przykłady chorób: kłębuszkowe zapalenia nerek, płuco rolnika, liszaj układowy, choroba posurowicza Kompleksy immunologiczne (IC) (1) • Powstają gdy przeciwciało styka się z antygenem • Są usuwane przez układ fagocytów jednojądrzastych • Mogą tworzyć się zarówno w krwiobiegu jak i miejscowo • Dopełniacz ułatwia rozerwanie więzi Ag-Ab i utrzymuje kompleksy immunologiczne w stanie płynnym Kompleksy immunologiczne (IC) (2) • Erytrocyty Naczelnych mają receptor dla C3b i transportują kompleksy zawierające C do śledziony dla ich eliminacji • Niedobory C powodują powstawanie dużych nierozpuszczalnych IC odkładających się w tkankach • Antygeny kationowe mające ładunek elektryczny mają zdolność wiązania się z tkankami (kłębuszki nerkowe) • Czynniki zwiększające przepuszczalność naczyń krwionośnych ułatwiają odkładanie IC w tkankach Nadwrażliwość typu IV • Trzy odmiany: kontaktowa, tuberkulinowa i ziarniniakowa • Źródłem nacieków komórkowych w skórze są cytokiny produkowane przez limfocyty T, komórki Langerhansa i keratynocyty • Utrzymywanie się antygenu prowadzi do różnicowania się makrofagów w komórki nabłonkowate i ich fuzji w komórki olbrzymie • Tworzenie ziarniniaków jest wynikiem aktywacji makrofagów przez limfocyty T i jest zależne od TNF Dziękuję !