Rozprawa doktorska: „Kompleksy litu, magnezu, cynku i wanadu z ligandami diaminobisfenolanowymi – synteza, badania fizykochemiczne i reaktywność” mgr Ewa Kober Promotor: dr hab. Zofia A. Janas, prof. UWr. Celem rozprawy doktorskiej była synteza, badania strukturalne i reaktywność kompleksów litu, magnezu, cynku i wanadu. Do badań wybrano trzy rodzaje dwuujemnych, tetradentnych ligandów diaminobisfenolanowych: tripodalne, liniowe i imidazolidynowe. Ligandy modyfikowano podstawnikami alkilowymi i halogenkiem w pozycji para grup fenylowych. Otrzymano 32 nowe kompleksy, w tym 7 kompleksów litu, 3 magnezu, 2 cynku i 20 kompleksów wanadu. Dla wszystkich kompleksów określono budowę strukturalną w roztworze a dla dwudziestu potwierdzono rentgenostrukturalnie. Tripodalny ligand diaminobisfenolanowy generuje tetra- i heksa-litowe kompleksy, które posiadają motywy strukturalne odpowiednio sześcianu, sześcianu z mostkami tlenowymi leżącymi na dwóch przeciwległych krawędziach, zgiętej drabiny i heksagonalnego pryzmatu. Kompleksy magnezu z ligandami tripodalnym i liniowym posiadają budowę odpowiednio dimeryczną i trimeryczną, podczas gdy cynkowe kompleksy krystalizują jako dimery. Otrzymano dwie serie monomerycznych związków kompleksowych okso-wanadu(V). Kompleksy posiadają symetrię Cs, oktaedryczną geometrię wokół centrum wanadowego i różne formy izomerii strukturalnej. Ligandy tripodalne generują mieszaninę izomerów trans-1 i trans-2 w roztworze, a w ciele stałym wyizolowano izomer trans-1. Achiralne ligandy liniowe tworzą w roztworze i w ciele stałym cis-α kompleksy jako mieszaninę racemiczną enancjomerów Δ i Λ. Imidazolidynobisfenolanowy ligand, w zależności od stechiometrii reakcji, tworzy mono- lub homodijądrowy kompleks wanadu(V). Redukcja kompleksów okso- wanadu(V) 1-fenylo-1-metylohydrazyną prowadzi do tworzenia się mieszaniny dimerycznych i monomerycznych kompleksów okso-wanadu(IV). W organicznych rozpuszczalnikach protonowych kompleksy okso-wanadu(IV) ulegają reakcji dysproporcjonowania z utworzeniem kompleksów wanadu(III) i okso-wanadu(V). Kompleksy litu, w przeciwieństwie do magnezu i cynku, w obecności alkoholu benzylowego tworzą efektywne katalizatory polimeryzacji L-laktydu z otwarciem pierścienia (ROP), produkujące polilaktydy o wąskim rozrzucie masy cząsteczkowej. Kompleksy oksowanadu(IV) i (V) w obecności nadtlenku tertbutylowego, katalizują selektywnie i z dobrą wydajnością reakcje utleniania styrenu i cykloheksenu do odpowiednich epitlenków.