ZZSK – DEFINICJA • Przewlekły, postępujący proces zapalny, obejmujący stawy krzyżowo-biodrowe, stawy i więzadła kręgosłupa, pierścienie włókniste, niemal zesztywnienia. zawsze prowadzący do ich kostnego ZZSK - EPIDEMIOLOGIA • 0.5 – 1 % populacji • 15 – 40 r.ż. • częściej u mężczyzn (M : K jak 5 : 1) • rzadko u Japończyków i rasy czarnej • związek choroby z układem antygenów zgodności tkankowej HLA-B27: • 95 % chorych na ZZSK • 8 % nie chorujących • osoby z HLA-B27: 2 – 10 % ryzyko zachorowania ZZSK – KLINIKA (I) • podstępny początek • niewielkie natężenie objawów – chory późno zgłasza się do lekarza • Wczesne: - przewlekły ból kręgosłupa, najczęściej okolicy krzyżowej, promieniujący do pośladków, pachwin, stawów kolanowych - sztywność kręgosłupa (test palec-podłoga) - tkliwość stawów krzyżowo-biodrowych (sacroiliitis), objaw Patricka - nasilenie objawów przy niewielkiej aktywności chorego, w spoczynku - złagodzenie dolegliwości po ćwiczeniach - entezopatia pięt, stóp (rozcięgno podeszwowe, ścięgno Achillesa) - łagodne objawy ogólne: osłabienie, stany podgorączkowe, spadek masy ciała ZZSK – KLINIKA (II) • Późne: - niemal całkowite ograniczenie ruchomości kręgosłupa i klatki piersiowej (objawy Otta, Schobera, rozszerzalność kl. piersiowej), przykurcze mięśniowe - złamanie w obrębie nieruchomych segmentów kręgosłupa - podwichnięcie w stawie szczytowo - obrotowym - zmiana toru oddychania z piersiowego na brzuszny - ograniczenie pola widzenia (okulary pryzmatyczne) ZZSK – KLINIKA (III) • Pozastawowe: - zapalenie tęczówki (iritis) – 25 %, najczęściej jedno oko, nawracające - zap. aorty, prowadzące do niedomykalności zastawki aorty - zaburzenia przewodzenia A-V - zap. osierdzia (wyjątkowo) - rzadko włóknienie szczytów płuc, powikłane aspergillozą - powikłania neurologiczne (zapalenie korzeni nerwowych) - amyloidoza „CHOROBA SERCA ZWIĄZANA Z ANTYGENEM HLA-B27” ZZSK – BADANIA DODATKOWE • badania laboratoryjne: leukocytoza, niedokrwistość, ↑OB, ↑CRP, RF (-) • inne badania spirometria dodatkowe: rtg, scyntygrafia, KT, MRI, ZZSK – BADANIE RADIOLOGICZNE obustronne, symetryczne zmiany w stawach krzyżowo – biodrowych kwadratowienie trzonów kręgowych syndesmofity (mosty kostne łączące sąsiednie trzony kręgowe, otaczające łukowato krążki międzykręgowe) – obraz kija bambusowego zarośnięcie stawów międzywyrostkowych kręgosłupa, stawów żebrowo – kręgowych zrosty kręgów wyrośla kostne ZZSK – STAWY KRZYŻOWO BIODROWE I. Okres wątpliwy – nieostre zarysy powierzchni stawowych II. Rzekome poszerzenie szpary stawowej, ubytki cieniowe na powierzchniach stawowych, odczyn sklerotyczny w tkance kostnej podchrzęstnej III. Podobnie jak w okresie II, ale o większym nasileniu, pojawia się zwężenie szpary stawowej IV. Zrost kostny, szpary stawowe niewidoczne, brak odczynów sklerotycznych ZZSK – RÓŻNICOWANIE • choroba zwyrodnieniowa stawów kręgosłupa, • dyskopatie, • ŁZS, • zespół Reitera, • zapalenia stawów towarzyszące chorobom jelit, • chondrokalcynoza, • artropatia ochronozowa, • hiperostoza kostna, • choroba Scheuermanna ZZSK – LECZENIE • cele leczenia: ograniczenie bólu i sztywności, utrzymanie lub przywrócenie prawidłowej ruchomości kręgosłupa, bioder, klatki piersiowej, utrzymanie prawidłowej postawy, zapobieganie rozwojowi kalectwa i innych powikłań. • leczenie: rehabilitacja, fizjoterapia, NLPZ, glikokortykosteroidy, leki modyfikujące przebieg choroby (sulfasalazyna), leki biologiczne, leczenie operacyjne, dieta (?) • leczenie zapalenia tęczówki: miejscowo rozszerzające źrenicę, ochrona przed światłem. glikokortykosteroidy, leki ŁZS – DEFINICJA I EPIDEMIOLOGIA • skojarzenie przewlekłego, postępującego zapalenia stawów z łuszczycą • częstość występowania w populacji ogólnej – 0.1 % • wśród chorych na łuszczycę – 5 – 8 % • szczyt zachorowania – 20 – 40 r.ż. ŁZS – KLINIKA • 5 klinicznych postaci: 1 Łuszczycowe zapalenie stawów ograniczone do stawów międzypaliczkowych dalszych rąk i stóp (5 – 10 %) 2 Symetryczne zapalenie wielostawowe przypominające reumatoidalne zapalenie stawów (25 %) 3 Niesymetryczne zapalenie nielicznych stawów z procesem zapalnym dotyczącym palców (dactylitis) (50 %) 4 Łuszczycowe zapalenie stawów krzyżowo – biodrowych i kręgosłupa (40 %) 5 Okaleczające zapalenie stawów (arthritis mutilans) (5 %) tendencja do usztywniania zajętych stawów, palce teleskopowe ŁZS – BADANIA DODATKOWE badania laboratoryjne: leukocytoza, niedokrwistość, RF (-), ↑ OB, ↑ kwas moczowy rtg: nadżerki stawów międzypaliczkowych dalszych, asymetryczne zapalenie stawów krzyżowo – biodrowych, narośla kostne wokół nadżerek, kręgosłup: syndesmofity, parasyndesmofity, osteoliza paliczków paznokciowych (obraz zaostrzonego ołówka) ŁZS – RÓŻNICOWANIE I LECZENIE • różnicowanie: o ZZSK, o RZS, o zespół Reitera, o zap. stawów w przebiegu chorób jelit, o gorączka reumatyczna, o dna • leczenie: NLPZ, glikokortykosteroidy, leki immunosupresyjne (MTX), leki biologiczne, kinezyterapia, fizykoterapia, fotochemioterapia, chirurgiczne (synowektomia, artroplastyka), dieta leczenie ZESPÓŁ REITERA – EPIDEMIOLOGIA • HLA-B27 obecny u 40 – 90 % chorych • 10 x częściej u chorych na AIDS • związek z przebytymi zakażeniami układu pokarmowego (Yersinia enterocolitica, Y. Pseudotuberculosis, Salmonella, Shigella, Campylobacter) i układu moczowo-płciowego (Chlamydia trachomatis, urealyticum) • u około 1% chorych na zapalenie cewki moczowej • 16 – 35 r.ż. Ureaplasma ZESPÓŁ REITERA – KLINIKA Triada objawów: • zapalenie stawów (arthritis) • zapalenie spojówek (conjunctivitis) • zapalenie cewki moczowej (urethritis) i/lub zapalenie szyjki macicy (cervicitis) – wyciek z cewki jałowy ! • inne objawy: - ogólne: gorączka, zmęczenie, brak apetytu (↓ masy ciała) - zmiany w obrębie skóry i błon śluzowych (keratoderma blennorrhagicum) - zapalenie serca, niedomykalność zastawki aortalnej, blok A-V - zapalenie opłucnej - białkomocz (nefropatia IgA, amyloidoza) - neuropatie, uszkodzenie CUN (zapalenie opon m.-rdz., mózgu) ZESPÓŁ REITERA – BADANIA DODATKOWE, RÓŻNICOWANIE I LECZENIE • badania laboratoryjne: leukocytoza, niedokrwistość, ↑ OB, ↑ CRP, RF (-) • inne badania dodatkowe: rtg, scyntygrafia, bad. mikrobiologiczne, ekg • różnicowanie: ZZSK, RZS, ŁZS, zap. stawów w przebiegu chorób jelit. • leczenie: NLPZ, glukokortykosteroidy, antybiotyki, kinezy- i fizykoterapia leki immunosupresyjne, ZAPALENIA STAWÓW W COLITIS ULCEROSA • zapalenie stawów obwodowych u około 10 - 12 % chorych (przelotne, zwykle asymetryczne, duże stawy) • 25 – 45 r.ż. • zapalenie stawów kręgosłupa 6 - 12 % (HLA-B27 50 – 70 % chorych), stawów krzyżowo – biodrowych około 14 % • zapalenie stawów kręgosłupa może poprzedzać, wystąpić prawie równocześnie lub po pewnym czasie trwania zapalenia jelita grubego • najczęściej w ciągu pierwszych 5 lat trwania choroby ZAPALENIE STAWÓW W COLITIS ULCEROSA – OBJAWY, LECZENIE • rumień guzowaty, zapalenie tęczówki, pyoderma gangrenosum, nadżerkowe zapalenie błony śluzowej jamy ustnej • zwężenie szpar stawowych, niewielka osteoporoza okołostawowa • rzadko geody i nadżerki stawowe • leczenie: edukacja, NLPZ, sulfasalazyna, glikokortykosteroidy, leki biologiczne, kinezyterapia, fizykoterapia ZAPALENIE STAWÓW W Ch. LEŚNIOWSKIEGO – CROHNA • najczęściej we wczesnym okresie choroby • zapalenie stawów obwodowych występuje u około 10 – 20 % chorych (gł. stawy kończyn dolnych, asymetryczne, kilkustawowe) • zapalenie stawów krzyżowo – biodrowych i kręgosłupa w 6 – 20 % • zwykle powierzchowne zapalenie błony maziowej, ale również ziarniniaki • objawy pozastawowe: rumień guzowaty, pyoderma gangrenosum, zapalenie tęczówki, zapalenie jamy ustnej • leczenie: NLPZ, sulfasalazyna, glukokortykoidy, cytostatyki ZAPALENIA STAWÓW W INNYCH CHOROBACH JELIT 2. Choroba Whipple’a. • zapalenie stawów u około 80 % chorych (wędrujące, asymetryczne) • może wyprzedzać objawy ze strony układu pokarmowego • leczenie: długoterminowa antybiotykoterapia 3. Zespół skórno – stawowy po zespoleniach jelit. • nienadżerkowe zapalenie kilku lub wielu stawów u 8 - 40 % chorych, zapalenie pochewek ścięgien (tenosynovitis) • towarzyszące zmiany skórne • leczenie: antybiotyki, reanastomoza jelit, resekcja ślepej pętli 4. Zapalenia stawów towarzyszące różnym postaciom trądziku.