ZABURZENIA LĘKOWE STRACH • Jest to uczuciowa reakcja na realne zagrożenie • Reakcja strachu zawiera 4 elementy: - Poznawcze: spostrzeżenia bezpośredniej, prawie pewnej krzywdy wywołanej przez konkretne, rozpoznawalne zagrożenie - Somatyczne: zewnętrzne i wewnętrzne (reakcja pogotowia - walki lub ucieczki) - Emocjonalne: poczucie przerażenia, grozy, paniki - Behawioralne: reakcje niepokoju i reakcje sprawcze LĘK • Lęk to także reakcja na zagrożenie z tym, że zagrożenie nie jest spowodowane czymś realnym ale oczekiwaniem zagrożenia, którego źródło jest niejasne i rozproszone – różnica w składniku poznawczym • Składniki somatyczne, emocjonalne i behawioralne lęku i strachu są takie same, przy czym w lęku nie ma takiej jak w strachu jasności dotyczącej tego co robić – uciekać czy walczyć. • Lęk jest najczęściej rozumiany jako rodzaj reakcji patologicznej. Rodzaje strachu i lęku • Fobie • Zaburzenia stresu pourazowego • Lęk paniczny • Agorafobia • Uogólnione zaburzenia lękowe • Zaburzenia obsesyjno-kompulsywne FOBIE • Stała reakcja strachu nieproporcjonalna do rzeczywistego zagrożenia. • Rodzaje fobii: - przed zwierzętami - przed środowiskiem naturalnym - fobie sytuacyjne - fobie społeczne - fobie przed krwią, zranieniem, zastrzykiem - inne rodzaje: zarażeniem się chorobą, udławieniem się, zwymiotowaniem itp.. • Terapia fobii: • Systematyczna desensytyzacja • Ekspozycja na bodziec wywołujący lęk • Terapia zanurzania • Modelowanie • Wzmaganie napięcia • Leki: przeciwlękowe i przeciwdepresyjne Zaburzenia pourazowe • Reakcja przerażenia i bezradności po doświadczeniu konfrontacji z zagrożeniem życia lub śmiercią, skutkująca: - zaburzeniami snu (trudności zasypiania lub nadmierne spanie) - rozdrażnieniem - trudnością w koncentracji - nadmierna czujność - nieadekwatne reagowanie strachem Terapia reakcji na stres: • Terapia ekspozycji • Otwarcie – ujawnienie • Desensytyzacja poprzez ruchy gałek oczu • Leki przeciwlękowe i przeciwdepresyjne Lęk paniczny – Lęk paniczny to nawracające stany przerażenia występujące bez udziału wydarzeń zewnętrznych. Dominuje przewaga elementu emocjonalnego i somatycznego: - silny niepokój, przerażenie lub poczucie wyobcowania; - brak tchu, zawroty głowy, kołatanie serca, drżenie, dreszcze, ból w klatce piersiowej Etiologia lęku panicznego • Teorie biologiczne: Zakłócenia równowagi chemicznej w pewnych obszarach mózgu dotyczy to przede wszystkim miejsca sinawego, które jest częścią systemu pobudzenia • Teorie poznawcze: Błędne, katastroficzne interpretacje wrażeń cielesnych: gwałtowne bicie serca, brak tchu itp.. • Terapia jak w przypadku fobii AGORAFOBIA – Lęk przed otwartą przestrzenią (rynek) lub zgromadzeniem dużej ilości ludzi, poprzedzony oczekiwaniem wystąpienia tam lęku panicznego z poczuciem, że nikt nie udzieli pomocy Uogólnione poczucie lęku • Stan przewlekły, trwający często bardzo długi okres • Emocjonalnie pacjent odczuwa bezradność, napięcie i zdenerwowanie, czujność i ciągłe rozdrażnienie • Poznawczo oczekuje się czegoś strasznego ale nieokreślonego • Fizyczne doświadczanie ciągłego napięcia mięśni • Behawioralnie - trudność skupienia się, niepokój ruchowy Przyczyny lęku uogólnionego • W grupach wielokrotnie pobudzanych neuronów obniża się próg następnego pobudzenia, otwierając „przetarte” szlaki • Częste doświadczanie strachu powoduje, że każdy bodziec jest czynnikiem wywoławczym • Brak poczucia kontroli i nie przewidywalność zdarzeń Zaburzenia obsesyjno – kompulsyjne • OBSESJE – powracające myśli, wyobrażenia lub impulsy, których trudno się pozbyć lub nimi kierować. Towarzyszy temu świadomość ich nieracjonalności i potrzeba usuwania ich ze stanu świadomości • KOMPULSJE – przymus wykonywania określonych czynności behawioralnych (rytuałów) lub czynności umysłowych (liczenie, powtarzanie słów itp..) jako sposobu na przeciwdziałanie groźnych zdarzeń Przyczyny natręctw • Kobiety częściej mają obsesje a mężczyźni kompulsje • Hipoteza o dziedziczności • Objawy rozwijają się stosunkowo wcześnie w rozwoju i mają na początku postać konieczności wykonywania czynności „normalnych” (sprzątanie) • Osobowość obsesyjno-kompulsywana: uporządkowanie, troska o utrzymanie standardów moralnych, perfekcjonizm, sztywne przestrzeganie zasad, przywiązywanie uwagi do drobiazgów, zwracanie uwagi na porządek, sztywność intelektualna, skupienie na szczegółach Zaburzenia nastroju (afektywne) • Zaburzenia afektywne jednobiegunowe • Zaburzenia afektywne dwubiegunowe • Zaburzenia dystymiczne • Zaburzenia depresyjne przewlekłe Objawy depresji • Zaburzenia nastroju: uczucie smutku, załamania, bezradności, przygnębienia, bezużyteczności i winy • Zaburzenia poznawcze: negatywny obraz własnej osoby, poczucie niepowodzenia i porażki w dotychczasowym życiu i pesymistyczne patrzenie w przyszłość i poczucie, że samu jest się przyczyną tych niepowodzeń. • Zaburzenia motywacji: każda czynność jest ciężarem i wzbudza niechęć do jej wykonywania • Objawy fizyczne: utrata apetytu, zaburzenia snu, dolegliwości bólowe Przyczyny zaburzeń nastroju • Zapadalność wzrasta: 1.3 % w 1910, 5.3% w 1960, 10-15 % obecnie • Kobiety dwukrotnie częściej chorują – różnice hormonalne i sposób reakcji na stratę • Zaburzenia motywacji wynikająca z obniżenia dostępności serotoniny, niewłaściwej liczby receptorów • Zaburzenia hormonalne, np.: niedoczynność tarczycy • Wydarzenia życiowe: doświadczenia straty, przykre doświadczenia w dzieciństwie. Poznawcza teoria depresji •Triada poznawcza: negatywne myśli na temat własnego „ja”, bieżących doświadczeń i przyszłości •Błędy logicznego myślenia: - arbitralne wnioskowanie - abstrakcja selektywna - nadmierne uogólnianie - wyolbrzymianie i pomniejszanie - personalizacja •Wyuczona bezradność Metody leczenia • Farmakologiczne: leki trójpierścieniowe (wzrost dostępności norepinefryny), inhibitory monoaminooksydazy, inhibitory selektywnego wychwytu serotoniny • Terapia poznawcza • Terapia interpersonalna