Drodzy rodzice, nie bez powodu w roku, w którym skupiamy się

Przedszkolne nowinki
BIULETYN INFORMACYJNY PRZEDSZKOLA PUBLICZNEGO
W TANOWIE – LISTOPAD 2011
010
Drodzy rodzice, nie bez powodu w roku, w którym skupiamy się
wokół tematu zdrowego żywienia, zachęcamy Was i Wasze
pociechy do aktywnego trybu życia. U podstaw bowiem piramidy
zdrowego żywienia jest ruch i aktywność fizyczna. Promujemy
imprezy sportowe i lokalne biegi dla najmłodszych- chcemy by
oprócz osobistych sukcesów dzieci był to czas wspólnie spędzony i
by uczył on Wasze dziecko prawidłowego myślenia o żywieniu.
Szerzej o korzyściach ze wspólnie uprawianego sportu w artykule
„Aktywność fizyczna przedszkolaka”.
Ponadto o błędach jakich należy unikać w żywieniu dzieci.
Drodzy rodzice, pamiętajcie by nie nagradzać dzieci słodyczami za
zajedzony obiad! Oraz o lękach w wieku dziecięcym- czym one są i
jak postępować gdy dostrzeżemy zaburzenia lękowe u swojego
dziecka.
Redakcja
W tym numerze:
1. Dlaczego prawidłowe żywienie już najmłodszych dzieci jest
tak ważne
2. Aktywność fizyczna przedszkolaka.
3. Dziecko z zaburzeniami lękowymi w przedszkolu.
Dlaczego prawidłowe żywienie już najmłodszych
dzieci jest tak ważne?
O zdrowym odżywianiu dzieci oraz skutkach nieprawidłowej diety
rozmawiamy z dr Anną Harton, dietetyk z Katedry Dietetyki
Wydziału Nauk o Żywieniu Człowieka i Konsumpcji SGGW w
Warszawie.
1. Dlaczego prawidłowe żywienie już najmłodszych dzieci
jest tak ważne?
Odpowiednio zbilansowana i racjonalna dieta dziecka jest
szczególnie ważna, ponieważ warunkuje pełnie zdrowia oraz
optymalny wzrost i rozwój, w tym zarówno fizyczny, jak i
umysłowy. Odpowiedzialność za prawidłowe żywienie dziecka
spada jednak na barki rodziców. To oni już od najmłodszych lat
życia dziecka powinni przekazywać wzorce dotyczące zdrowego
stylu życia oraz racjonalnej diety.
2. Czy mogłaby Pani podać kilka podstawowych zasad
codziennego żywienia dziecka, którymi powinni kierować
się rodzice?
W codziennym jadłospisie dziecka powinno znaleźć się co
najmniej 4-5 posiłków, w tym minimum jeden ciepły. W każdym z
głównych posiłków, takich jak: śniadanie, obiad i kolacja, należy
podać dziecku źródło pełnowartościowego białka, warzywa i/lub
owoce oraz produkt obfitujący w węglowodany złożone. Ponadto w
menu dziecka w wieku przedszkolnym powinny znaleźć się
produkty zbożowe, takie jak: grube kasze, płatki oraz
pełnoziarniste
pieczywo
(to
doskonałe
źródło
błonnika
pokarmowego). Nie można zapominać też o mleku i jego
przetworach, szczególnie zalecane są produktu naturalne. Ta
grupa produktów to bardzo cenne źródło wapnia, który jest
budulcem kości i zębów. Ważny jest także rodzaj tłuszczu, do
smarowania rekomendowane jest masło, a do przygotowywania
potraw zaleca się tłuszcze roślinne, np. olej rzepakowy czy oliwę z
oliwek. Żywienie dziecka powinno być urozmaicone, posiłki
regularne, a wielkość porcji dostosowana do wieku i potrzeb
młodego organizmu. Ponadto należy unikać nadmiaru cukru i
2
słodyczy oraz innych niezdrowych przekąsek,
zwłaszcza podczas siedzących czynności.
spożywanych
3. Jakie są najczęstsze błędy popełniane przez dorosłych w
żywieniu dziecka?
Rodzice powinni pamiętać, ze dieta dziecka w dużym stopniu
różni się od diety osoby dorosłej. Nie powinni oni bezkrytycznie
stosować swoich zasad żywienia w jadłospisie dzieci. Należy także
unikać stosowania niekonwencjonalnych, źle zbilansowanych,
modnych diet. Do najczęstszych błędów rodziców można zaliczyć:
zbyt małą ilość posiłków, brak regularności, nadmierne używanie
przypraw,
szczególnie
soli
oraz
małe
urozmaicenie
i
niedostosowanie wielkości porcji do wieku dziecka. Dieta małych
dzieci często obfituje w słodycze i słodkie napoje, a brakuje w niej
podstawowych produktów, takich jak mleko i jego przetwory oraz
warzywa i owoce. Ponadto brak czasu rodziców, zniecierpliwienie i
nerwowa atmosfera podczas posiłków mogą zniechęcać dziecko do
jedzenia oraz skutkować kojarzeniem posiłków z przykrościami.
4. Na jakie skutki narażone są nieprawidłowo żywione
dzieci?
Nieprawidłowe żywienie dzieci, w którym występuje zarówno
niedobór, jak i nadmiar wielu składników diety, może mieć swoje
negatywne konsekwencje. Źle zbilansowana dieta wieku
dziecięcego może skutkować między innymi: zaburzeniami
wzrostu i rozwoju dzieci, niedożywieniem, ale także nadwagą czy
otyłością. Obok powyższych wymienia się też próchnicę zębów
oraz, wynikające z niedoborów mineralno-witaminowych,
niedokrwistość czy nieprawidłowa mineralizacja kości. Co więcej,
dzieci niewłaściwie odżywiane są apatyczne, szybciej się męczą
oraz mają gorsze wyniki w nauce. Negatywne konsekwencje
nieprawidłowego żywienia dzieci mogą mieć także dużo bardziej
odległe skutki - zwiększone ryzyko cukrzycy typu 2, nadciśnienia
czy miażdżycy w wieku dorosłym.
5. Czy istnieje zależność między zdrowym odżywianiem a
odpornością u dzieci?
Oczywiście. Nieprawidłowa dieta może osłabiać funkcjonowanie
układu odpornościowego, prowadząc do spadku odporności.
Bardziej narażone na różnego rodzaju infekcje są niedożywione
3
dzieci. Dzieci, których dieta dostarcza im odpowiednią ilość
białka, witamin i składników mineralnych, mają mocniejszy
organizm, który łatwiej broni się przed wirusami. Ważne jest także
regularne jedzenie. Głodny przedszkolak jest bardziej narażony na
zachorowanie.
6. Czy uważa Pani, że takie akcje, jak Piramida Żywienia
Przedszkolaka są potrzebne?
Tak. Edukacja w zakresie żywienia skierowana zarówno do
rodziców, jak i dzieci jest bardzo ważna. Z jednej strony
uświadamia korzyści wynikające ze stosowania u dzieci
racjonalnej i odpowiednio zbilansowanej diety, z drugiej odgrywa
bardzo istotną rolę w prewencji wielu chorób. Prawidłowe nawyki
żywieniowe powinny być utrwalane już od najmłodszych lat, co
skutkuje dużą szansą ich powielania w życiu dorosłym. Istnieje
duże prawdopodobieństwo, iż maluchy, które nie jedzą chipsów i
nie spożywają słodkich napojów gazowanych, także w dorosłym
życiu będą ich unikały.
7. Jak często dziecko może jeść słodycze i które z nich są
zdrowsze dla dziecka, a których w ogóle nie powinno
dostawać?
W dziennej racji pokarmowej dziecka znajduje się pewna ilość
cukru i słodyczy. W przypadku trzylatka jest to około 30 g na
dobę, a w przypadku 4-6 latka około 35 g. W tej grupie, oprócz
cukru, znajdują się także miód, dżem oraz wszelkie inne
słodkości. Warto także podkreślić, iż słodkie napoje i soki również
dostarczają pewną ilość cukru. Dlatego, jeśli w diecie dziecka są
takie produkty, należy już ograniczać inne źródła cukru. Biorąc
pod uwagę często znikomą wartość odżywczą produktów tej
grupy, słodycze należy podawać dziecku w ograniczonych
ilościach, raczej jako deser, a nie zamiennik racjonalnego posiłku.
Ponadto w słodyczach takich jak czekolada, ciasteczka itp.,
oprócz cukru, zwykle kryje się także spora ilość tłuszczu. Nadmiar
obu powyższych w diecie dziecka może skutkować próchnicą
zębów, a także nadwagą czy otyłością. Doskonałym substytutem
słodyczy mogą być świeże owoce, takie jak winogrona, morele czy
np. truskawki.
Autor: Aneta Howaniec
4
Jak unikać błędów w żywieniu naszego dziecka?
W codziennym jadłospisie dziecka (w równych odstępach
czasu) zaplanuj co najmniej 4-5 posiłków (wśród nich
przynajmniej jeden powinien być ciepły).
Pamiętaj, aby w głównych posiłkach, takich jak: pierwsze
śniadanie,
obiad
i
kolacja,
znalazło
się
źródło
pełnowartościowego białka, np. wędlina, mięso, ryba, jajko
lub produkt mleczny (ser żółty, twaróg, jogurt naturalny lub
kefir).
W
posiłkach
uzupełniających
(drugie
śniadanie,
podwieczorek) uwzględnij przetwory mleczne oraz dodatki
warzywne i owocowe.
Jeśli nie ma przeciwwskazań, podawaj dziecku dużo
produktów zbożowych, takich jak: grube kasze, płatki (nie
tylko kukurydziane) oraz ciemne pieczywo - to doskonałe
źródło błonnika pokarmowego!
Chowaj słodycze i wysokokaloryczne przekąski (np. chipsy,
paluszki, ciasteczka), po które łatwo i bez kontroli sięga
Twoje dziecko. Ogranicz ich spożywanie przez dziecko
podczas siedzących czynności, jak oglądanie telewizji. Jako
przekąski podawaj zdrowe produkty, np. świeże owoce lub
niesolone orzechy.
Ograniczone ilości słodyczy możesz podawać dziecku po
posiłku, pamiętaj jednak, aby nie były one nigdy
nagrodą.
Unikaj potraw smażonych w głębokim tłuszczu, wybieraj
raczej potrawy grillowane, pieczone w folii lub smażone bez
tłuszczu.
Do posiłków gotowanych i duszonych używaj oleju
rzepakowego lub oliwy, a do surówek i sałatek odpowiedni
będzie dodatek oleju słonecznikowego lub sojowego.
Ograniczaj sól - do przygotowywanych potraw dodawaj zioła i
delikatne przyprawy.
W diecie dziecka unikaj słodkich napojów gazowanych i
żywności typu fast-food, takiej jak: frytki, hamburgery,
cheesburgery, pizza. Uważaj na wymyślne i modne diety,
5
które z reguły nie są prawidłowo zbilansowane i nie nadają
się dla dzieci!
Jeśli Twoje dziecko ma jakieś alergie pokarmowe, starannie
zaplanuj menu, aby eliminacja produktów alergizujących nie
skutkowała niedoborami składników odżywczych (najlepiej
wyszukać
odpowiednie
zamienniki
eliminowanych
produktów).
Żywienie
dziecka
powinno
być
urozmaicone
z
wykorzystaniem
różnych
produktów
z
każdej
z
podstawowych grup. W codziennej diecie powinny znaleźć
się: produkty zbożowe i ziemniaki; warzywa i owoce; mleko i
produkty mleczne; mięso, wędliny, ryby i jaja; tłuszcze;
nasiona strączkowe i orzechy; cukier i słodycze;
Aktywność fizyczna przedszkolaka
Wiek przedszkolny cechuje duża intensywność rozwoju fizycznego,
szybki wzrost kośćca i powiększenie muskulatury ciała twojego
dziecka. Rozwój ruchowy przedszkolaka jest mniej gwałtowny niż
dziecka w okresie niemowlęcym, maluch zaczyna jednak
doskonalić swoje ruchy. Jest jeszcze słabo skoordynowany, co
przejawia się np. udziałem całego ciała w wykonywaniu
wszystkich czynności. Rozwija się jednak motoryka dziecka,
przedszkolak biega coraz sprawniej, wykonując przy tym dłuższe
kroki.
Dzieci w wieku przedszkolnym wykazują ogromną potrzebę
ruchu, są wtedy najbardziej żywe, biegają, skaczą, krzyczą.
Gimnastyka dzieci w wieku przedszkolnym ma na celu
wzmocnienie ich muskulatury i kształtowanie prawidłowej
postawy. Zwykle w przedszkolach ćwiczenia wykonywane z
dziećmi są rozmaitymi wariantami chodu, biegu, pełzania czy
rzutu. Przedszkolaki mogą wykonywać także ćwiczenia
równoważne.
6
Dzieci w wieku przedszkolnym powinny mieć przynajmniej 20
minut zajęć ruchowych dziennie. Jeśli w czasie wakacji nie
posyłasz dziecka do przedszkola, pamiętaj aby zapewnić mu
codzienną dawkę ruchu, najlepiej na świeżym powietrzu.
Przedszkolaki, poza prostymi ćwiczeniami gimnastycznymi,
mogą już zacząć trenować niektóre dyscypliny sportu.
Odpowiednia dla dzieci jest jazda na rowerze, jazda konna,
pływanie, jazda na rolkach czy piłka nożna. Jeśli widzisz, że twoje
dziecko wykazuje duże zainteresowanie aktywnością fizyczną,
zapisz go do szkółki sportowej, gdzie pod fachowym okiem
trenerów będzie mogło rozwijać swoje zainteresowania.
Bardzo ważne, także we wzmacnianiu więzi emocjonalnej, jest
wspólne uprawianie aktywności fizycznej rodziców z dziećmi.
Dlatego nie zadowalaj się zajęciami sportowymi, które oferuje
twojemu dziecku przedszkole. Nic nie zastąpi dziecku wspólnie i
aktywnie spędzonego czasu z rodzicami. Jedźcie razem na
wycieczkę rowerową, idźcie na basen albo zagrajcie w piłkę.
Zdrowy i harmonijny rozwój dziecka musi być uzupełniony
aktywnością fizyczną. Nie wystarczą wartościowe posiłki, by twoje
dziecko prawidłowo się rozwijało, musimy też stale dostarczać mu
ruchu, który wzmocni odporność, poprawi apetyt i kondycję
fizyczną twojego malucha.
(źródło: www.zdrowyprzedszkolak.pl)
„One są wśród nas”
Dziecko z zaburzeniami lękowymi
w przedszkolu
Dzieciństwo to okres, w którym następują istotne zmiany w
każdej sferze rozwojowej człowieka - dziecko musi nauczyć się
radzić sobie z wieloma wyzwaniami, trudnościami oraz zupełnie
nowymi sytuacjami. Gdy rozpoczyna edukację w przedszkolu,
zaczyna być oceniane przez szerszy krąg dorosłych i rówieśników,
7
staje przed trudniejszymi zadaniami, oczekuje się od niego coraz
większej samodzielności i zaradności.
Aby poradzić sobie z codziennymi wyzwaniami, niektórymi
dzieci potrzebują wsparcia i dodatkowych oddziaływań, ponieważ
nowe sytuacje i zmiany mogą wiązać się z przeżywanym przez
dzieci lękiem – dzieci mogą bać się rozstania z rodzicami,
wywoływania do odpowiedzi, publicznego występowania podczas
różnych uroczystości, udziału w rywalizacji sportowej czy też tego,
jaką będą miały pozycję w grupie rówieśniczej. Występowanie
różnych obaw i lęków jest częścią prawidłowego rozwoju dziecka i
pomaga mu we właściwej adaptacji do otoczenia zewnętrznego.
Mimo że zachowania lękowe są częścią naturalnego rozwoju,
niestety mogą przerodzić się w zaburzenia lękowe wówczas, gdy
dziecko nadmiernie przeżywa zarówno różne konkretne sytuacje,
jak i też tworzone przez siebie w wyobraźni scenariusze przyszłych
wydarzeń.
Lęk rozumiany jest jako naturalna reakcja na spostrzegane
niebezpieczeństwo, która pozwala człowiekowi przygotować się do
walki lub ucieczki. Spełnia więc bardzo ważną funkcję w życiu,
gdyż uruchamia odpowiednie mechanizmy przystosowawcze,
które wspomagają radzenie sobie z trudną sytuacją. U dziecka lęk
pojawia się za każdym razem, gdy dziecko rozpoznaje
niebezpieczeństwo. W sytuacji, w której nie ma rzeczywistego
zagrożenia lub gdy reakcja dziecka jest nieadekwatna do
zagrożenia i nadmierna, lęk przestaje pełnić funkcję adaptacyjną i
może prowadzić do szkodliwych zmian w zachowaniu.
 Aspekt fizjologiczny lęku
Składnik fizjologiczny lęku dotyczy odczuć fizycznych, które
bardzo często towarzyszą lękowi. Należą do nich między innymi
spocone dłonie, napięcie mięśni, przyspieszona akcja serca,
skrócenie oddechu, bóle głowy, ściśnięty żołądek.
 Aspekt poznawczy lęku
Składnik poznawczy lęku wiąże się z myślami, obawami lub
przekonaniami dziecka na temat niebezpieczeństwa. Lęk jest tym
większy, im bardziej prawdopodobne wydaje się dziecku
zaistnienie przewidywanego niebezpieczeństwa i im gorzej
postrzega ono swoją własną możliwość poradzenia sobie z nim lub
uzyskania pomocy z zewnątrz. Myśli towarzyszące stanom
lękowym u dziecka często zaczynają się od słów „co będzie,
jeżeli…”
8
 Aspekt behawioralny
Składnik behawioralny lęku wiąże
unikającymi
i
zabezpieczającymi
niebezpieczeństwem.
się z
przed
zachowaniami
wyobrażonym
Lęk jest zjawiskiem złożonym, jego składniki wchodzą ze
sobą w interakcje. Zmiana w zakresie jednego z aspektów będzie
miała zawsze wpływ na pozostałe. To, czy określone zachowania
dziecka są, czy też nie są oznakami zaburzeń lękowych, ocenia się
w odniesieniu do częstotliwości takich samych zachowań w
obrębie danej grupy wiekowej. Typowe myślenie dzieci z
zaburzeniami lękowymi to:
- wyolbrzymianie negatywnych aspektów wydarzeń i nadmierne
uogólnianie
- przewidywanie klęski
- selektywna uwaga, czyli zauważanie głównie tych aspektów
sytuacji, które mogą być związane ze zbliżającym się potencjalnym
w odczuciu dziecka niebezpieczeństwem.
Tego rodzaju myślenie przyczyniają się do podtrzymywania reakcji
lękowych wówczas, gdy stanowią stały sposób oceny różnych
sytuacji. Kształtują się one między innymi pod wpływem sposobu
wyrażania krytycznych uwag, jakie dziecko słyszy na swój temat
od opiekunów, a także od sposobu wyjaśniania różnych
okoliczności, jaki prezentują ważni dla dziecka dorośli.
Rodzaje zaburzeń lękowych u dzieci należą do dwóch
kategorii. W pierwszej z nich znajdują się te, które rozpoczynają
się w okresie dzieciństwa i są charakterystyczne dla wczesnych
faz rozwoju dziecka i są to:
- lęk przed rozstaniem z rodzicami
- fobie dziecięce
- dziecięce lęki społeczne
- uogólnione zaburzenie lękowe w dzieciństwie
Do drugiej kategorii lęków należą lęki rozpoznawane nie tylko u
dzieci, ale również młodzieży i dorosłych i są to:
- lęk przed przebywaniem w dużych otwartych przestrzeniach
- fobie społeczne
- fobie specyficzne
- napady paniki
- zaburzenia obsesyjno – kompulsywne
- zaburzenia będące reakcją na silny stres i zaburzenia
adaptacyjne.
9
Lęk przed rozstaniem
Dziecko reaguje silnym lękiem w przypadku rozstania z rodzicami
czy opiekunami, do których jest ono bardzo przywiązane, często
włącza w sobie mechanizmy uniemożliwiające rozstanie. Dziecko z
tego rodzaju lękiem zamartwia się, czy rodzice wrócą do niego czy
nie, czy odbiorą je z przedszkola, ale także czy rodzice nie umrą,
czy nie stanie im się nic złego + dziecko wyobraża sobie katastrofy
czy wypadki, które mogą rozdzielić je od rodziców. Często podczas
w momencie rozdzielenia reaguje płaczem, złością, agresją lub
apatią, żegna się wielokrotnie, natomiast podczas rozstania
zgłasza ból brzucha, ból głowy czy nudności mając nadzieję, że
rodzic po nie szybko wróci i zabierze je do domu.
Fobie dziecięce
W przypadku istniejącej u dziecka fobii, przejawia ono utrwalony
lub nawracający irracjonalny lęk, nieprawidłowy pod względem
nasilenia w tym okresie rozwojowym i znacznie utrudniający
funkcjonowanie dziecka. Przykładem może być obawa przed
zwierzętami lub też obawa przed burzą. Wiele dzieci boi się w
wieku przedszkolnym zwierząt czy burzy, ale gdy ta obawa staje
się fobią, wówczas bardzo utrudnia normalne funkcjonowanie
dziecka, mianowicie dziecko zdecydowanie nie chce wcale
wychodzić na spacer, plac zabaw czy też na dwór z obawy przed
konfrontacją ze źródłem lęku, która może nastąpić. Fobie mają
charakter przewlekły i nasilony, a zaburzenia zachowania są
konsekwencjami unikania bodźca budzącego lęk fowistyczny.
Dziecięcy lęk społeczny
Lęk ten dotyczy spotkań dziecka z osobami dorosłymi lub dziećmi,
których ono nie zna i przejawia się tym, że dziecko jest
nadmiernie zdenerwowane, zakłopotane, skoncentrowane na
sobie, często płacze, wycofuje się
i unika wypowiedzi. W
obecności osób dobrze znanych takie zachowania nie występują.
Jak postępować z dzieckiem z zaburzeniami lękowymi…
Pójście dziecka do przedszkola może po raz pierwszy
wyraźnie
ujawnić
problemy
lękowe
dziecka,
wcześniej
niedostrzegane przez jego najbliższych, gdyż jest to pierwsze
zderzenie dziecka z szerszym otoczeniem społecznym, które ma
ściśle określone zasady, wymagania i oczekiwania wobec dziecka.
Przede wszystkim należy z dzieckiem rozmawiać o jego lęku,
10
wyjaśniać mu jego adaptacyjną funkcję, tzn. że lęk przygotowuje
nas na niebezpieczeństwo i pomaga unikać potencjalnych
zagrożeń. Podczas tych rozmów najlepiej posługiwać się
przykładami z sytuacjami z życia, zrozumiałymi dla dziecka, gdyż
takie przykłady pomagają lepiej dziecku zrozumieć przekazywane
przez rodzica informacje. Warto również próbować uświadamiać
dziecku jego błędną ocenę różnych wydarzeń i modelować
sposoby radzenia sobie dziecka z jego lękiem. Dziecko z
zaburzeniami lękowymi wypracowało sobie sposób zmniejszenia
lęku poprzez unikanie wszelkich sytuacji, które u niego lęk
powodują, a to z kolei wzmacnia jego przekonanie na temat
grożącego mu niebezpieczeństwa. Jeśli więc chcemy dziecku
pomóc w zmianie myśli lękowych, zachęcajmy je delikatnie, ale
jednocześnie konsekwentnie do konfrontacji z sytuacjami, których
unika właśnie z powodu lęku, zaczynając oczywiście od tych
łatwiejszych dla dziecka, stopniowo przechodząc do tych
trudniejszych. Warto jeszcze na koniec dodać, iż w przypadku
lęku przed rozstaniem z rodzicami szczególnie ważne jest, by nie
tworzyć wokół sprawy zostawiania dziecka w przedszkolu zbyt
dużego zamieszania i napięcia, które sprzyja występowaniu
dziecięcego lęku, ale przede wszystkim zapewnić mu spokój, który
będzie ograniczał narastanie jego lęku.
Małgorzata Głuszyk
Nasz przedszkolny humor:
W ogrodzie przedszkolnym nauczycielka obserwuje bawiące
się dzieci. Nagle podbiega zaaferowany chłopiec- Mateusz (5 lat):
- Proszę pani, Amelka oszukuje dzieci?
- A co się stalo?- dopytuje nauczycielka.
- No bo..najpierw mówiła Filipowi że go kocha a teraz mu
odmówiła…
11
W listopadzie czekają nas:

05.11.11r. – SZKOLNA LIGA BIEGÓW PRZEŁAJOWYCH ... UKL "Ósemka" Police.

08.11.11r. godz.: 8:50 - Koncert muzyczny „Historie z
mchu
i
paproci”;
artyści
zaprezentują
ciekawe
instrumenty: fletnie Pana, instrumenty peruwiańskie
oraz zagrają na gitarze klasycznej.

09.11.11r. godz.: 10:00 – Spotkanie z policjantami o
tematyce bezpiecznego poruszania się po drodze.

09.11.11r. godz.: 15:30 – Pasowanie na przedszkolaka
dzieci z grupy 3-latków.

15.11.11r. godz.:17:00 – Spotkanie z dietetykiem o
tematyce „Jak zachęcić dziecko do jedzenia?”. Spotkanie
odbędzie się w sali dzieci 4-letnich.

23.11.11r. godz.: 15:30 – Zajęcia otwarte dla rodziców
dzieci 5-,6- letnich pod hasłem „Zdrowo i kolorowo”.

29.11.11r. godz.: 15:30 – Zajęcia otwarte dla rodziców
dzieci 3-letnich pod hasłem „Idzie lasem Pani Jesień”.
12