Nadzór III - notatki - Forest377

Nadzór III.doc
(55 KB) Pobierz
Nadzór:
Ustawa ’97:
Art.: 12: Sąd Okręgowy dokonuje wpisu do ewidencji, jeżeli zgłoszenie jest zgodne z przepisami prawa. Dodatkowo:
zmiana bądź wykreślenie też się w tym mieści.
Art.: 13: Jeżeli coś jest nie tak – Sąd nakazuje usunięcie usterek w wyznaczonym przez siebie terminie, nie dłuższym niż
3 miesiące. Jeżeli tego się nie zrobi – Sąd wydaje postanowienie o odmowie wpisania partii do ewidencji.
Art.: 14: W razie powstania wątpliwości co do zgodności z Konstytucją celów lub zasad działania partii politycznej lub
programie partii Sąd występuje o TK z wnioskiem o zbadanie celów partii z Konstytucją. Jeżeli sprzeczne – nie wpisuje się
do ewidencji.
Art.: 19: Partia polityczna musi powiadomić o zmianie statutu, adresu siedziby, zmianach w składzie organów
uprawnionych do reprezentowania partii na zewnątrz. Nie później niż 14 dni od dokonania tych zmian.
Art.: 20: Jeżeli nie powiadomi się o zmianie, to Sąd wzywa odpowiedni organ do złożenia wyjaśnień i uzupełnienia
brakujących danych w wyznaczonym przez siebie terminie (nie krótszym niż 3 miesiące). Jeżeli partia tego nie zrobi –
następuje wykreślenie.
Art.: 21: Jeżeli dokonane zmiany w statucie są niezgodne z wcześniejszymi postanowieniami (art. 8) to wtedy Sąd może
złożyć wniosek do TK o zbadanie zgodności z Konstytucją celów etc. Analogicznie jak w art. 14.
Art.: 42: Rozpoznawanie spraw o stwierdzenie sprzeczności z Konstytucją celów lub działalności partii politycznych należy
do właściwości Trybunału Konstytucyjnego.
Art.: 44: Jeżeli TK wyda orzeczenie o sprzeczności z Konstytucją celów lub działalności pp. to wtedy Sąd wydaje
postanowienie o wykreśleniu pp. z ewidencji. Nie przysługuje wtedy zaskarżenie na postanowienie Sądu.
+ art. W finansowaniu partii politycznej [chodzi głównie o informacje oraz sprawozdania].
Organizacja która nie jest w ewidencji partii politycznych – nie jest partią polityczną i kontroli nie podlega!
Orzeczenie TK z 8 marca 2000 roku:
Inicjator: Sąd Okręgowy w Warszawie.
Przedmiot kontroli: Kompetencja przewodniczącego Partii do powoływania i odwoływania przewodniczących zarządów
regionalnych [Statut partii Chrześcijańska Demokracja III RP].
Problem: Relacja między nową Konstytucją z 1997 roku, a przedkonstytucyjną ustawą z czerwca tego samego roku.
Ustawa stanowi o tym, że Sąd występuje z wnioskiem do TK, jeżeli stwierdzi że statut bądź zgłoszone do ewidencji zmiany
w statucie istniejącej partii naruszają zasady demokracji.
Zarzuty: Przewodniczący Partii miał nieograniczoną kompetencję do powoływania i odwoływania przewodniczących
zarządów regionalnych jest niezgodny z art. 11 Konstytucji. partie polityczne kształtują swoje struktury oraz zasady
działania zgodnie z zasadami demokracji, w szczególności przez zapewnienie jawności tych struktur, powoływania
organów partii w drodze wyborów i podejmowania uchwał większością głosów. W tym przypadku - brak tego.
Prokurator Generalny: Umorzenie, bo brak uprawnionego wnioskodawcy. Według PG Sąd Okręgowy nie miał
odpowiedniej legitymizacji, by wystąpić w wnioskiem do TK. PG odniósł się do Konstytucji, gdzie jasno zostały określone
kompetencje TK. W art. 191 ust. 1 ustrojodawca wymienił podmioty, które mają prawo do wystąpienia z takowym
wnioskiem. Każdy sąd może jedynie zadać TK pytanie prawne. Lex posterior derogat legi priori – regulacja Konstytucyjna
weszła w życie po ustawie o pp., wobec tego deroguje zapisy, które są niezgodne z Konstytucją [art. 21 stracił moc
obowiązującą, bo jest niezgodny z Konstytucją]. Brak klauzuli derogacyjnej – interpretacja art. 21 poprzez art. 8
Konstytucji – czyli Ustawa Zasadnicza ma nie tylko najwyższy charakter, ale również jej przepisy stosuje się bezpośrednio.
[problem symetrii treściowej]
SO: Prawo sądu do wystąpienia w trybie art. 14 ustawy o partiach politycznych zostało oparte na delegacji wynikającej z
art. 58 Konstytucji.
TK: 1) Wejście w życie nowej Konstytucji co do zasady nie ma wpływu na obowiązywanie wcześniej ustanowionych norm
prawnych. W naszej kulturze prawnej rozwiązaniem typowym jest bowiem „przejęcie” norm przedkonstytucyjnych przez
nowego ustrojodawcę.
2) Żaden przepis Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r. nie reguluje trybu kontroli zgodności z Konstytucją statutu partii
politycznej dokonywanej przed ujawnieniem tego statutu lub tych zmian w sądowej ewidencji partii politycznych;
regulacji takiej nie można dopatrywać się w szczególności ani w art. 191, ani w art. 193 Konstytucji. Nowa Konstytucja
nie spowodowała zatem derogacji przepisów art. 14 i 21 u.p.p., regulujących tryb tej kontroli, którą można określić jako
profilaktyczną lub prewencyjną. – regulują co innego, więc nie ma sprzeczności.
3) Zależność między wewnętrznymi strukturami i metodami działania partii politycznej a jej rolą i metodami
kształtowania polityki państwa ma charakter względny. Dlatego swoboda kształtowania wewnętrznych struktur i zasad
funkcjonowania partii nie może być ograniczana, jak długo korzystanie z niej nie koliduje ze spełnianiem przez partię jej
konstytucyjnej roli i nie przekłada się bezpośrednio na niedemokratyczne metody wpływania na politykę państwa.
Postanowienie TK z 17 grudnia 2007 roku:
Inicjator: Marszałek Sejmu RP.
Sprawa: zbadanie zgodności: działalności partii Samoobrona Rzeczpospolitej Polskiej z art. 11 ust. 1 i 2 oraz art. 104 ust.
1 Konstytucji.
Postanowienie: Umorzenie postępowania
MS: Podnosił sprawę weksli podpisywanych in blanco przez kandydatów Samoobrony na stołek. Zdaniem wnioskodawcy,
wolność wystąpienia z klubu parlamentarnego partii nie może być ograniczana abstrakcyjnymi zobowiązaniami
finansowymi, jakimi są weksle. Groźba skierowania weksla do egzekucji komorniczej w razie wystąpienia z klubu stanowi
przykład wywierania silnej presji ekonomicznej na potencjalnych secesjonistów, utrudniając im znacząco możliwość
nieskrępowanego wyboru zrzeszania się na forum parlamentu. Marszałek Sejmu, odwołując się do poglądów doktryny i
orzecznictwa oraz regulacji ustawowych wysnuł wniosek, że działalność partii Samoobrona może być uznana za
niezgodną z art. 11 ust. 2 Konstytucji, z uwagi na niejawność źródeł finansowania partii. Wystawione weksle zostały
utajnione, wystawcy nie otrzymali ich kopii, zaś kwoty określone w wekslach mogą być egzekwowane w razie
opuszczenia klubu parlamentarnego przez wystawcę weksla. Trzeci zarzut sformułowany we wniosku dotyczy naruszenia
art. 104 ust. 1 Konstytucji, który przewiduje, że: „Posłowie są przedstawicielami Narodu” [niekoniecznie dotyczy to partii
politycznych]. W ocenie Marszałka Sejmu, istota mandatu wolnego wyklucza możliwość zmuszania posła do działania
niezgodnego z jego poglądami i orientacjami politycznymi. Posłowie zrzeszeni w klubie parlamentarnym Samoobrona RP
zostali pozbawieni swobody w wykonywaniu mandatu poprzez wywieranie na nich silnej presji ekonomicznej.
TK: Dnia 7 września 2007 r. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej podjął uchwałę o skróceniu kadencji. Postanowieniem z dnia
7 września 2007 r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej zarządził wybory do Sejmu i Senatu na 21 października 2007r. 4
listopada 2007 r. upłynęła V kadencja Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej i wygasły mandaty posłów tej kadencji.
Zakończenie kadencji Sejmu skutkuje wygaśnięciem, płynących ze sprawowania mandatu indywidualnych i zbiorowych
praw posłów, jak i praw wszystkich organów Sejmu. Trybunał Konstytucyjny rozważył, czy zasadą dyskontynuacji winien
być objęty również wniosek Marszałka Sejmu.
W wyroku z 1 grudnia 1998 r. Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że samo opisanie (wymienienie) w Konstytucji jakiejś
instytucji nie nadaje jej szczególnego charakteru. Zdolność wykonywania przez Marszałka Sejmu określonych w
Konstytucji funkcji jest związana integralnie z działaniem Sejmu w systemie kadencyjnym. Trybunał Konstytucyjny,
kontynuując dotychczasową linię orzeczniczą, stoi na stanowisku, że zakończenie kadencji skutkuje dyskontynuacją
działań podejmowanych zarówno przez Sejm in pleno, grupy posłów, jak i przez jego organy. Upływ kadencji nie
powoduje wprawdzie przerwania ciągłości istnienia parlamentu jako instytucji konstytucyjnej (kontynuacja
instytucjonalna). Natomiast zakończenie kadencji oznacza zarówno przerwanie personalnej ciągłości parlamentu, jak i
przerwanie materialnej ciągłości jego prac. Utrata legitymacji czynnej przez wnioskodawcę – Marszałka Sejmu V kadencji
– nie pozwala na merytoryczne rozpoznanie sprawy i dlatego zachodzi konieczność umorzenia postępowania na
podstawie art. 39 ust. 1 pkt. 1 ustawy o TK.
Rozdział II:
Włochy: prawo swobodnego zrzeszania się w pp. w celu wpływania metodami demokratycznymi na kształtowanie
polityki państwa. Zakaz ponownego organizowania pod jakąkolwiek postacią rozwiązanej partii faszystowskiej. Zakazane
są również czynności, które mogłyby doprowadzić do odtworzenia takiej partii. Nie istnieje ustawa o pp., która
wprowadzałaby ograniczenia co do sposobu organizacji wewnętrznej.
RFN: prawo wszystkich Niemców do tworzenia związków i stowarzyszeń z wyjątkiem takich, które są sprzeczne z
ustawami karnymi, są przeciwko porządkowi konstytucyjnemu lub idei porozumienia między narodami. Muszą mieć
strukturę wewnętrzną odpowiadającą zasadom demokratycznym. Sprawozdania z pochodzenia środków finansowych.
W sprawach sprzeczności z konstytucją orzeka Federalny Trybunał Konstytucyjny. Odmawia się miana pp. organizacji,
która w ciągu 6 lat nie wystawiła własnych kandydatów w wyborach federalnych lub krajowych. Działalność zwolenników
partii też może być podstawą do złożenia wniosku do Federalnego Trybunału Konstytucyjnego. Ustawa o pp. określa
szczegółowo porządek wewnętrzny, zwłaszcza treść statutu, jej organizację terytorialną, prawa członków, procedury
zażegnywania i rozstrzygania sporów przez partyjne sądy rozjemcze. Konieczne elementy statutu: 12 obligatoryjnych
zagadnień. Wniosek do FTK: Bundestag (Parlament Federalny), Bundesrat (Rada Federalna) lub rząd federalny.
Hiszpania: pluralizm polityczny sformułowany w konstytucji expressis verbis. Tworzenie i działalność wolne w ramach
konstytucji oraz ustawy. Wewnętrzna struktura i funkcjonowanie – powinny być demokratyczne. Zakazane są zrzeszenia
tajne i o charakterze paramilitarnym. Zrzeszenia mają obowiązek wpisania się do rejestru. Sądowa procedura zakazu
działalności jeżeli partia popiera, podżega lub promuje terroryzm. Muszą być to działania wyraźne i powtarzalne.
Delegalizacja p. następuje w drodze wyroku SN. Zawieszenie – postanowienie sądu powszechnego.
Grecja: tworzenie niedochodowych związków i stowarzyszeń. Stowarzyszenia rozwiązane jedynie na mocy decyzji
sądowej za naruszenie prawa lub podstawowych postanowień statutu.
Rosja: Zabrania się tworzenie i dział. organizacji społecznych, których cele lub działalność zmierzają do zmiany siłą
podstaw ustroju konstytucyjnego itp. Rejestracja: minimum 10 tysięcy członków. Partia niebiorąca udziału w żadnych z
określonych ustawą wyborach w ciągu 5 lat podlega likwidacji. Zakaz tworzenia partii o organach naczelnych i oddziałach
regionalnych poza Rosją. Wykluczenie dział. partii nieobejmującej całej Federacji Rosyjskiej. Jeżeli wystąpi chociaż jedna
z przesłanek niekonstytucyjności, to odmawia się wpisu. Zakazane jest tworzenie partii na podstawie zawodowej,
rasowej, narodowej, religijnej. Nadzór nad partiami: Sąd Najwyższy. Jeżeli partia narusza Konstytucję, ustawę o pp. bądź
inne ustawy to do partii skierowane jest ostrzeżenie – 2 miesiące minimum na usunięcie stwierdzonych uchybień. Jeżeli
ich nie usunie lub nie wystąpi ze skargą na to postanowienie – federalny organ rejestracyjny wnioskuje do Sądu
Najwyższego Federacji Rosyjskiej o zawieszenie dział. na 6 miesięcy. Partie są likwidowane na podstawie wyroku Sądu
Najwyższego FR.
Litwa: Zakazanie działalności polegającej na nawoływaniu lub praktykowaniu nienawiści, dyskryminacji z powodów
rasowych, religijnych lub społecznych, stos. metod autorytarnych lub totalitarnych, propagowania wojny itp. Wymóg
zgodności z prawem międzynarodowym. Tutaj orzeka jedynie Minister Sprawiedliwości.
Węgry: Rejestracja: komitet założycielski – min. 10 osób uchwali statut, wybierze władze i wystąpi o wpisanie do rejestru.
Turcja, Rumunia, Bułgaria do opracowania.
Rozdział V:
Art. 13 – jest niejednoznaczny: czy jest to katalog zamknięty czy też nie. Problem z treścią: wykładnia: poprzez spójniki –
problem czy bierzemy jedną przesłankę czy muszą zaistnieć wszystkie przy rozpatrywaniu.
Problem z utajnieniem struktur lub członkostwa – działalność partii lub założenia statutowe, które sprawiają że struktury
są utajnione. Co do członkostwa – nigdy nie wiadomo jak jest z członkostwem do końca.
Przemoc w celu zdobycia władzy lub wpływu na politykę państwa – brak tutaj granic, można wszystko pod to podpiąć.
Wymienienie: nazizmu, faszyzmu i komunizmu – nie ma definicji tego, czym to jest, jak również wypisanych cech.
Cele partii: również uchwały partyjne, statut czy program partii.
Czym jest działalność partyjna? – działalność musi być w jakimś okresie, powiązany z czymś, musi występować związek
przyczynowo-skutkowy np. posiedzenia organów partii.
Proceduralne aspekty wniosku do TK o zgodność celów lub działalności partii z konstytucją: cele mamy podane w statucie
lub programie partii politycznych. Sama procedura – art. 58 o TK. Tutaj mamy typowo dowodowe: Marszałek Sejmu
musiałby udowodnić winę Samoobrony (w tekście chodziło właśnie o Samoobronę).
Plik z chomika:
Forest377
Inne pliki z tego folderu:


Finansowanie II.doc (90 KB)
 I.doc (42 KB)
 Nadzór III.doc (55 KB)
 PiS.doc (37 KB)
Platforma Obywatelska.doc (48 KB)
Inne foldery tego chomika:

Zgłoś jeśli naruszono regulamin







Strona główna
Aktualności
Kontakt
Dla Mediów
Dział Pomocy
Opinie
Program partnerski




Regulamin serwisu
Polityka prywatności
Ochrona praw autorskich
Platforma wydawców
Copyright © 2012 Chomikuj.pl
partie