1. LUDZIE W WIEKU 75+-NOWA KATEGORIA DEMOGRAFICZNO

7
1. LUDZIE W WIEKU 7 5 + -N O W A KATEGORIA
DEM OGRAFICZNO-SPOŁECZNA?
Piotr Szukalski
Kiedy mowa o ludziach starszych, większości z nas pojęcie to kojarzy się
z osobam i m ającym i ukończone 60 lub 65 lat. Jednak zbiorowość osób star­
szych jest wysoce niehom ogeniczna. Traktowanie wszystkich osób m ających
za sobą jakąś cezurę wieku, uznaną za granicę, od której zaczyna się starość,
za takich samych, je st bezsensowne, patrząc na sprawność i zdrowie som atyczno-psychiczne. D o społecznej świadom ości z trudem przedostaje się,
jasna dla każdego adepta gerontologii, konieczność dodatkowego zróżnico­
wania zbiorowości osób starszych ze względu na wiek. Owa świadom ość n ie­
m ożności jednakow ego traktowania wszystkich seniorów uw idoczniła się na
początku lat 70. X X wieku, kiedy to am erykańska psycholog B. Neugarten wy­
dzieliła „m łodych starych” i „starych starych”, odw ołując się do wieku 75 lat
jako do cezury rozdzielającej. Dwadzieścia lat później przem iany dem ogra­
ficzne, przejaw iające się tzw. podw ójnym starzeniem ludności, zaowocowa­
ły tym , iż R. M. Suzman, D. P. W illis i K. G. M anton [1] wprowadzili jesz­
cze jeden podział, wydzielając w ram ach osób w wieku 75+ tych mających
7 5 -8 4 lata (starzy starzy) i tych w wieku 85+ (najstarsi starzy). Niezależnie
od pierwotnych powodów skłaniających B. Neugarten do dokonania powyż­
szej dystynkcji (chęć zm niejszenia skali stygmatyzowania seniorów jak o n ie­
zdolnych do samodzielnego życia), wprowadzane podziały term inologiczne
odzw ierciedlają zachodzące zmiany dem ograficzne - wzrost populacji osób
w m ocno zaawansowanym wieku. Przyczynom i przejawom dem ograficznym,
a przede wszystkim przyszłym konsekw encjom owych zm ian w Polsce p o­
święcone będzie niniejsze opracowanie.
Kwestią sporną pozostaje jedynie wyznaczenie granicy, od której można
m ówić o populacji osób najstarszych. Na początku lat 70. ubiegłego wieku
na konferencji w Bukareszcie wprowadzono podział starości, w którym cezu­
rą rozdzielającą był wiek 75 lat. Znaczne ograniczenie um ieralności w okre­
sie wczesnej i późnej starości oraz postępująca poprawa stanu zdrowia, jakie
m iały m iejsce w ostatnich dekadach, przemawiają za podwyższeniem przyję­
tej wówczas granicy wieku. O becnie wielu dem ografów - choćby ci skupieni
w ośrodku badań nad zaawansowaną starością przy Szkole Medycyny duń­
skiego Uniwersytetu w O dense - uznaje, iż cezura ta równa je st wiekowi 80
lat. Jednocześnie niektóre prace autorstwa gerontologów i geriatrów wskazują,
iż być m oże granica zaawansowanej starości je st jeszcze wyższa, albowiem do­
piero przekroczenie 85. roku życia oznacza powszechną konieczność korzy­
stania z pom ocy innych [2]. Prawdopodobnie jed n ak ta wyższa granica od ­
notowana w badaniach prowadzonych w Europie Z achodniej i U SA odzwier­
ciedla wyższy standard życia ludności tych państw, co przekłada się również
na lepszy stan zdrowia i wolniejszy przebieg starzenia się organizmu. Stąd też
8
Piotr Szukalski
mówiąc o późnej starości w polskich realiach wydaje się uzasadnione pozosta­
nie przy najniższej spośród wym ienionych powyżej, a zatem przy wieku 75 lat.
Skądinąd cezura ta z reguły wykorzystywana jest w polskich badaniach gerontologicznych w ostatnich latach [3-5], choć w pracach czysto demograficznych
preferowana jest granica 80 lat [6,7].
Przyczyny w zrostu populacji osób w wieku 75+
Podwójne starzenie się ludności to term in używany do opisu proce­
su względnego rozrostu populacji osób starszych (wzrost odsetka ludności
w wieku zazwyczaj 65+ wśród ogółu ludności) połączonego ze zmianą struk­
tury wieku owej podzbiorowości, przejawiającą się szybkim wzrostem waż­
ności w ram ach subpopulacji seniorów jed nostek najstarszych. Zatem można
powiedzieć, iż nie dość, iż populacje się starzeją - tzn. odznaczają się wzro­
stem udziału osób uważanych za seniorów - to na dodatek owi seniorzy stają
się coraz starsi, coraz wyższy ich odsetek to „starzy starzy”, a zwłaszcza „naj­
starsi starzy”.
Proces starzenia się ludności jest uwarunkowany zm ianam i podstawowych
czynników dem ograficznych - poziom u rozrodczości i um ieralności. Z m n iej­
szająca się, a zwłaszcza bardzo niska, częstość posiadania potomstwa prowa­
dzi do zm niejszania się liczby i odsetka dzieci, co sam oistnie podnosi waż­
ność populacji seniorów. Z kolei obniżająca się um ieralność - czyli natężenie
zgonów - prowadzi do coraz powszechniejszego dożywania zaawansowanego
wieku, a w efekcie do podwyższania się liczby i frakcji osób starszych. C za­
sami - a widać to znakom icie w polskich w arunkach - starzenie się ludności
jest wzm acniane przez wpływ czynnika kohortowego, a zatem wpływ zda­
rzeń dziejowych, np. duże liczebnie pokolenia, będące wynikiem powojennej
rekompensaty niem ożności norm alnego funkcjonow ania rodzin w czasie II
wojny światowej, dochodząc w ostatnich latach do granicy starości, wpływają
na szybkie podwyższanie się odsetka seniorów.
Z punktu widzenia populacji osób najstarszych, pierwszoplanowym czyn­
nikiem oddziałującym na zwiększenie się liczebności tej podzbiorowości były
przemiany um ieralności. Tytułem wskazówki odnośnie do logiki zmian um ie­
ralności warto jedynie wspom nieć, iż - o ile w pierwszych powojennych la­
tach w Polsce wydłużanie się trw ania życia noworodka jedynie w 10% spo­
wodowane było obniżaniem się um ieralności po 80. rż. - obecnie m am y do
czynienia w populacji kobiet ze skalą odziaływania przekraczającą połowę, a u
mężczyzn 1/3 przyrostu ogółem [8].
W efekcie przemian um ieralności bardzo wyraźnie podnosi się prawdopo­
dobieństwo dożycia do zaawansowanego wieku. Przykładowo, w powojennej
Polsce szansa noworodka na osiągnięcie wieku 75 lat praktycznie się podwo­
iła, zaś prawdopodobieństwo dożycia 85. urodzin potroiło się (tabela 1.1).
9
Ludzie w wieku 75+ - nowa kategoria dem ograficzno-społeczna?
Tabela 1.1. Prawdopodobieństwo dożycia do zaawansowanego wieku przez kobiety
i mężczyzn w Polsce w latach 1950-2010
Prawdopodobień­
stwo dożycia
do wieku
1950
1960
1970
1980
1990
2000
2010
Kobiety
75 lat
0,413042 0,550873 0,589758 0,614381 0,624696 0,690849 0,749715
85 lat
0,133858 0,207323 0,234314 0,237040 0,272817 0,343950 0,440567
75 lat
0,279858 0,392140 0,387225 0,364548 0,361341 0,428546 0,495372
85 lat
0,073005 0,115414 0,116150 0,092638 0,106195 0,157572 0,213688
Mężczyźni
(Źródło: obliczenia własne na podstawie bazy danych GUS Demografia http://demografia.stat.
gov.pl/bazademografia/TrwanieZycia.aspx)
W arto zaznaczyć, iż te długookresowe zmiany znajdują swoje odzw iercie­
dlenie w przem ianach prawdopodobieństw zgonów w ostatnich dwóch deka­
dach, analizowanych w jednorocznych grupach wieku (rycina 1.1.).
Rycina 1.1. Zm iany prawdopodobieństwa zgonów według wieku i płci w latach 19902010 (rok 1990 = 1,00)
(Źródło: obliczenia własne na podstawie bazy danych GUS Demografia http://demografia.stat.
gov.pl/bazademografia/TrwanieZycia.aspx)
C h oć najsilniejszej redukcji podlegała um ieralność dzieci i młodzieży, rów­
nież w przypadku dorosłych, w tym i tych na przedpolu starości, ja k i bar­
dziej zaawansowanym wieku, występowało obniżanie się natężenia zgonów.
10
Piotr Szukalski
W efekcie wraz z tak silnym wzrostem szans na osiągnięcie zaawansowane­
go wieku szybko wydłuża się okres spędzany w okresie starości (rycina 1.2.),
ja k i - patrząc z perspektywy populacyjnej - wzrasta wielkość populacji osób
w zaawansowanym wieku.
Rycina 1.2. Dalsze trwanie życia osób w wieku 75 lat w Polsce w latach 1950-2012
według płci
(Źródło: dane GUS, http://demografia.stat.gov.pl/bazademografia/TrwanieZycia.aspx)
W spom niane wydłużanie się dalszego trw ania życia w okresie starości prze­
kłada się na to, iż obecnie mężczyzna w wieku 75 lat ma średnio przed sobą
jeszcze prawie 10 lat życia, zaś w przypadku kobiet wartość ta wynosi ponad
12 lat (rycina 1.2.). Z kolei osoby dożywające dziewięćdziesiątych urodzin
m ają średnio przed sobą ponad 4 lata życia. W ielkości te są znacząco wyższe
od tych obserwowanych kilka dekad temu, wydłużając okres sędziwej starości,
a pośrednio zwiększając zastępy osób najstarszych.
W rezultacie następuje proces podwójnego starzenia się ludności Polski,
odciskający coraz wyraźniej swe piętno na strukturze wieku Polaków. O gó­
łem odsetek osób w wieku 75+ zm ieniał się następująco: 1921 - 1,2%, 1931
- 1,2%, 1950 - 1,7%, 1960 - 1,7%, 1970 - 2,4% , 1978 - 3,3% , 1988 - 4,1% ,
2002 - 4,8% i 2012 - 6,7% . Na tle przem ian, jakim podlegały inne, bardziej
zaawansowane pod względem rozwoju dem ograficznego kraje europejskie,
udział polskich „sędziwych starców” był i pozostaje niski, natom iast tempo
zmian jest podobne. Przedstawione wyżej wielkości - zdawałoby się niew iel­
kie - w rzeczywistości przekładają się rzesze setek tysięcy, a w ostatnich latach
wręcz na m iliony osób (tabela 1.2.).
11
Ludzie w wieku 75+ - nowa kategoria dem ograficzno-społeczna?
Tabela 1.2. Liczba osób w wieku 75 lat i więcej w Polsce w latach 1921 -2012
Wiek
Rok
75+
75-79
80-84
85-89
1921
1931
1950
1960
90-94
325962
157586
107499
35566
390522
221287
108614
39507
414691
234399
117085
45671
12491
4725
320
505173
292190
141651
54567
13306
3027
432
1970
775897
441153
227964
82661
20172
3617
330
1978
1153030
673422
323134
115230
33775
7045
424
95-99
100+
17323
5428
2560
13723
4774
2617
1988
1571503
831601
484769
196487
46957
10125
1564
2002
1841417
1013674
489816
228880
91736
15770
1541
2012
2587905
1144591
855906
434052
128429
21141
3786
(Źródło: dane Narodowych Spisów Powszechnych oraz dla roku 2012 www.stat.gov.pl)
Przedstawione powyżej dane m ożna przedstawić w nieco zmodyfikowany
sposób, próbując uchwycić zmiany struktury tej subpopulacji według wieku
(tabeli 1.3.).
Tabela 1.3. Struktura osób sędziwych według wieku (jako % ogółu osób sędziwych
w danym roku)
Wiek
Rok
75-79
80-84
85-89
90-94
95-99
100+
1921
48,3
32,9
10,9
5,3
1,6
0,7
1931
56,6
27,8
10,1
3,5
1,2
0,6
1950
56,5
28,2
11,0
3,0
1,1
0,0
1960
57,8
28,0
10,8
2,6
0,5
0,1
1970
56,8
29,3
10,6
2,5
0,4
0,0
1978
58,4
28,0
9,9
2,9
0,6
0,0
1988
52,9
30,8
12,5
2,9
0,6
0,1
2002
55,0
26,5
12,4
4,9
0,8
0,1
2012
44,2
33,1
16,8
5,0
0,8
0,1
(Źródło: dane Narodowych Spisów Powszechnych oraz dla roku 2012 www.stat.gov.pl)
G eneralnie, ostatnich kilka dekad było okresem wzrostu ważności bardziej
zaawansowanych grup najstarszych seniorów. Zdawać sobie jed nak należy
sprawę z tego, iż obraz wyłaniający się z powyższej tabeli jest nieco rozm a­
zany wspomnianym wcześniej czynnikiem kohortowym - przykładowo, od ­
Piotr Szukalski
12
notowane bardzo wyraźne zwiększenie się wagi osób w wieku 85 -8 9 w roku
2012 wynikało z osiągania owego wieku przez pokolenie fazy kom pensacyj­
nej urodzonej w pierwszych latach po „wielkiej wojnie”. Jeszcze bardziej wy­
raźny wzrost znaczenia osób w wieku 9 0 -9 4 lata, obserwowany w roku 2002,
w porównaniu ze Narodowym Spisem Powszechnym z 1988 roku (N SP’1988)
związany był również z czynnikiem kohortowym, a m ianowicie notowanym
w pierwszych kilkunastu pokojowych latach X X wieku zwiększaniem się licz­
by dzieci przychodzących na świat w rezultacie zmian związanych z przej­
ściem dem ograficznym 1.
Osoby w wieku 75+ w przyszłości
W nadchodzących latach spodziewany jest dalszy, bardzo szybki wzrost
liczby osób w wieku 75+ w Polsce, sięgający ponad 70% (tabela 1.4). Liczba
osób mających na karku przynajm niej % wieku w roku 2035 zbliżyć się ma
do 4,5 min. Dziać się tak będzie zarówno pod wpływem dalszego ogranicza­
nia um ieralności, ja k i - po roku 2020 - pod wpływem dochodzenia do wieku
75 lat i więcej licznych generacji urodzonych w pierwszych powojennych kil­
kunastu latach, czyli w czasie tzw. powojennego baby-boom u.
Tabela 1.4. Liczba i udział osób w wieku 75+ w Polsce w latach 2015-2035 według pro­
____________________________
gnozy GUS z 2008 r.
Kategoria
2015
2020
2025
2030
2035
3907011
4493855
10,7
12,5
Liczba (w tysiącach osób)
2596766
2560956
3140994
Odsetek ludności ogółem
6,8
6,8
8,4
(Źródło: obliczenia własne na podstawie danych GUS, http://demografia.stat.gov.pl/bazademografia/Prognoza.aspx)
Pam iętać jed nak należy, iż w przypadku wszelkich demograficznych pro­
gnoz z ostatnich kilku dekad, formułowanych zarówno w Polsce, ja k i innych
krajach rozwiniętych, m am y do czynienia generalnie z niedoszacowaniem
tem pa redukcji um ieralności osób sędziwych, co prowadzi do niedoszacowa­
nia rzeczywistej liczby osób najstarszych w przyszłości [9], Patrząc na to, iż
również w ostatnich latach w Polsce rzeczywista skala obniżania się um ieral­
ności jest większa, niż ta założona w prezentowanej projekcji G U S z 2 0 0 8 2, na­
leży założyć, iż w rzeczywistości liczba najstarszych seniorów będzie przynaj­
m niej o kilka procent wyższa, niż wielkości prognozy.
Jednocześnie wzrastać będzie względna waga populacji osób w wieku 75+,
choć ich liczba wzrośnie m niej niż dwukrotnie, to wskutek przewidywanego
1 Przejście demograficzne to proces długookresowych zmian, charakteryzujący się obniża­
niem zarówno natężenia urodzeń, jak i zgonów.
2 Przykładowo, w roku 2012 trwanie życia noworodka płci męskiej wynosiło 72,7 lat, co od­
powiadało wielkości założonej w projekcji dla lat 2016-2017, zaś w przypadku kobiet odnoto­
wana wartość 81 lat odpowiada tym założonym dla lat 2012-2022.
13
Ludzie w wieku 75+ - nowa kategoria dem ograficzno-społeczna?
spadku liczebności populacji Polski, udział w ogóle ludności wzrośnie znacz­
nie z 6,7% w 2010 r. do 12,5% w 2035.
Z m ianie ulegać będzie również struktura wieku badanej subpopulacji (tabe­
la 1.5.).
Tabela 1.5. Struktura zbiorowości osób w wieku 75+ w latach 2015-2035
Rok
Liczba osób
w wieku 75+
Odsetek osób w danym wieku wśród wszystkich seniorów 75+
75-79
80-84
85-89
90-94
95-99
100+
2015
2 596 766
42,7
31,6
18,0
6,5
1,0
0,1
2020
2 560 956
38,8
31,8
19,2
8,1
1,9
0,2
2025
3 140 994
51,1
23,7
15,9
7,1
2,0
0,3
2030
3 907 011
48,7
31,3
11,9
6,0
1,8
0,3
2035
4 493 855
42,7
32,7
17,5
5,0
1,7
0,3
(Źródło: Prognoza GUS na lata 2008-2035, http://demografia.stat.gov.pl/bazademografia/Prognoza.aspx)
G eneralnie, zm niejszać m a się rola najm łodszej, pięcioletniej grupy wieku,
rosnąć zaś m a znaczenie podgrup najstarszych, aczkolwiek występować będą
czasam i zmiany w odwrotnym kierunku. Zgodnie z prezentowaną wcześniej
logiką długookresowego odziaływania zdarzeń nadzwyczajnych, w tym przy­
padku widoczny po roku 2020 wzrost odsetka najm łodszych sędziwych star­
ców będzie jedynie pochodną II wojny światowej.
Przestrzenne zróżnicow anie procesu podw ójnego starzenia się ludności
Proces starzenia się ludności, ja k i proces podwójnego starzenia się popula­
cji, jest we współczesnej Polsce silnie zróżnicowany przestrzennie (tabela 1.6.).
C o więcej, duże zróżnicowanie międzywojewódzkie utrzymać się ma i w nad­
chodzących dekadach. Odzwierciedla to długookresowe różnice między p o­
szczególnymi regionam i w zakresie skłonności do posiadania potomstwa, na­
tężenia zgonów i m igracji (a zatem pośrednio i poziom u życia i atrakcyjności
osiedleńczej).
14
Piotr Szukalski
Tabela 1.6. Odsetek i liczba osób w wieku 75+ w Polsce w latach 2010-2030 w podziale
na województwa
___________________________
_________________________
Liczba osób (w tysiącach) w wieku
Odsetek osób
75+
75+
2010
6,6
189,5
2020
6,6
185,7
2030
11,3
305,0
75-79
90+
80-84
85-89
86,2
63,1
31,7
8,6
68,5
59,4
37,1
20,8
152,8
96,6
32,0
23,5
dolnośląskie
kujawsko-pomorskie
2010
5,9
121,6
56,8
38,9
19,3
6,7
2020
6,3
128,9
50,8
40,5
24,5
13,1
2030
10,4
206,0
99,9
66,3
23,6
16,2
2010
7,1
152,0
68,2
50,9
24,9
8,0
2020
7,3
150,9
59,9
46,8
28,8
15,4
2030
11,0
215,1
103,8
66,3
27,8
17,2
18,5
9,0
2,6
lubelskie
lubuskie
2010
5,6
56,5
26,4
2020
5,8
58,0
22,5
18,6
11,2
5,7
2030
10,5
103,1
52,6
33,3
10,4
6,9
łódzkie
2010
7,3
185,6
83,7
60,8
31,3
9,9
2020
7,4
178,2
70,6
54,8
34,5
18,3
2030
11,8
269,5
130,6
87,4
31,8
19,7
małopolskie
2010
6,4
212,5
100,2
68,0
33,5
10,7
2020
6,8
228,9
89,5
73,2
43,9
22,2
2030
9,7
326,6
155,9
99,9
42,7
28,1
168,5
125,2
61,9
21,4
mazowieckie
2010
7,2
377,0
2020
7,1
385,6
145,4
120,0
76,6
43,5
278,7
177,8
72,1
50,5
2030
10,6
579,0
2010
6,4
65,7
32,5
20,6
9,6
2,9
2020
7,4
72,0
26,5
25,0
13,9
6,6
2030
10,9
101,1
48,8
30,8
12,2
9,3
opolskie
15
Ludzie w wieku 75+ - nowa kategoria d em ografkzno-społeczna?
Odsetek osób
75+
Liczba osób (w tysiącach) w wieku
75+
75-79
80-84
85-89
90+
podkarpackie
2010
6,3
132,0
62,1
42,5
21,1
6,2
2020
6,6
138,3
52,8
44,9
27,1
13,7
2030
9,8
200,3
97,1
61,2
25,0
17,1
29,8
14,0
4,6
podlaskie
2010
7,4
87,3
38,9
2020
7,6
88,2
33,2
27,6
17,5
9,9
2030
10,7
118,2
55,4
35,4
16,2
11,2
2010
5,7
126,3
39,9
19,9
6,8
pomorskie
59,7
2020
6,2
140,6
54,4
44,9
26,9
14,4
2030
10,0
229,1
111,3
72,6
26,3
18,9
śląskie
2010
6,1
280,6
136,8
87,2
42,7
13,9
2020
7,4
329,2
137,3
107,2
57,0
27,7
2030
11,3
474,4
230,2
144,0
61,6
38,7
2010
7,4
93,4
42,1
31,0
15,4
5,0
2020
7,6
92,0
34,4
29,6
18,1
9,9
2030
12,0
135,3
65,8
42,1
16,1
11,3
26,1
12,3
3,8
świętokrzyskie
warmińsko-mazurskie
2010
5,6
79,7
37,5
2020
6,0
83,7
31,5
26,8
16,5
8,9
2030
10,0
134,4
67,1
41,4
14,9
10,9
wielkopolskie
2010
5,6
190,6
88,4
60,1
31,4
10,7
2020
5,7
199,0
77,9
63,9
37,6
19,5
2030
9,7
335,3
163,6
111,4
36,0
24,2
4,3
zac hodniopomo rskie
2010
5,8
98,9
46,8
32,4
15,4
2020
6,1
101,9
39,2
32,1
20,1
10,5
10,8
174,7
88,3
55,6
18,1
12,6
_ 2030
(Źródło: Obliczenia własne na podstawie prognozy GUS na lata 2008-2035, http://demografia.
stat.gov.pl/bazademografia/Prognoza.aspx)
16
Piotr Szukalski
Regiony podzielić m ożna na cztery grupy z punktu widzenia ewolucji frak­
cji osób w wieku 75+ pomiędzy rokiem 2010 a 2030.
D o pierwszej należą te, które i obecnie i w przyszłości odznaczać się będą
wyższym od przeciętnego poziom em zaawansowania procesu podwójnego
starzenia się ludności - województwa świętokrzyskie, łódzkie, lubelskie. D ru­
ga grupa obejm uje regiony, których położenie ulegnie relatywnemu pogorsze­
niu. W m iejsce stanów średnich pojawią się zdecydowanie wyższe od ogólno­
krajowych odsetki osób bardzo starych - województwa śląskie, dolnośląskie,
zachodniopom orskie, opolskie - lub też w m iejsce stanów niskich pojawią się
wartości równe średnim - województwa kujawsko-pom orskie, w armińskomazurskie, pomorskie, lubuskie. Kolejna grupa obejm uje województwa, któ­
rych m iejsce w rankingu poprawi się, przechodząc od odsetków osób w wie­
ku 75+ wyższych od w artości średnich w 2010 r. do wartości bliskich średniej
- województwa podlaskie, mazowieckie. O statnia, czwarta grupa obejm uje
regiony o relatywnie korzystnej sytuacji obecnie, które niski odsetek osób
w wieku 75+ utrzymają i w przyszłości - województwa m ałopolskie, podkar­
packie i wielkopolskie.
W rezultacie wzrośnie i różnica między regionami o ekstrem alnych w arto­
ściach frakcji osób najstarszych z obecnie odnotowanego 1,8 pkt. proc. do 2,3
pkt. W zrost ten wynikać będzie z długookresowego wpływu różnic poziomu
rozrodczości; generalnie bowiem województwa o najniższych w przyszłości
w artościach frakcji osób w wieku 75+ to regiony odznaczające się relatywnie
wysokimi wartościam i współczynników dzietności.
Mówiąc o wątku przestrzennej dystrybucji ludności, należy jed nak zazna­
czyć, iż w przypadku m niejszych niż województwo jed nostek adm inistracyj­
nych, znaleźć m ożna przykłady zdecydowanie wyższych wartości interesującej
nas frakcji. Przykładowo, w przypadku województwa śląskiego w roku 2011
ekstrem alne powiaty odnotowały następujące frakcje osób 75+ - 2,9% (Żory)
i 7,5% (powiat zawierciański), zaś w roku 2030 różnice te m ają być równie wy­
sokie (8,4% - bieruńsko-lędziński i 15,1% - Sosnowiec) [10].
Stąd też zdawać sobie należy sprawę, iż znaleźć ju ż dziś m ożna powiaty
o odsetku osób najstarszych w granicach 8-9% , zaś w przypadku gm in, a tym
bardziej pojedynczych sołectw, przypadki zbliżania się do wartości 10%. Jak
łatwo się domyślać, tak wysoki udział osób najstarszych sam oistnie przekła­
da się na zdecydowanie większy zakres obowiązków podm iotów publicznych
w zakresie opieki medycznej i usług pielęgnacyjno-opiekuńczych.
Specyficzne cechy zbiorowości osób bardzo starych
M ówiąc o specyfice osób w wieku 75+ , w spom nieć należy przede wszystkim
o wysokim poziom ie fem inizacji tej zbiorowości. Ogółem , we współczesnej
Polsce, tj. w roku 2012, w tej zbiorowości przypada 200,3 kobiet na 100 m ęż­
czyzn, przy czym stosunek ten wzrasta wraz z wiekiem od 169,3 wśród osób
17
Ludzie w wieku 75+ - nowa kategoria dem ograficzno-społeczna?
w wieku 75-79 lat do 425,8 w zbiorowości tych w wieku 100 lat i więcej. Nadum ieralność mężczyzn, choć zm niejsza swą skalę wraz z wiekiem, odciska poprzez długookresową kum ulację - coraz większe piętno na strukturze lud­
ności według wieku.
Rów nocześnie zdawać sobie należy sprawę, iż ów wysoki poziom fem inizacji powiązany jest z niekorzystnym stanem cywilnym większości osób 75+,
zwłaszcza kobiet. Według N SP’2011 zdecydowana większość kobiet w bada­
nym wieku była wdowami, podczas gdy w przypadku mężczyzn taka dom ina­
cja pojawia się dopiero po 90. roku życia (tabela 1.7.).
Tabela 1.7. Stan cywilny osób w wieku 75+ według NSP'2011
Stan cywilny (jako % ogółu osób w danym wieku)
kawalerowie/ żonaci/ partnerzy/ wdowcy/ rozwiedzeni/ separowani/ nieustapanny
zamężne partnerki wdowy rozwiedzione separowane lony
Wiek
Mężczyźni
75-79
2,8
74,5
1,5
17,7
2,0
0,5
1,1
80-84
2,3
65,8
1,3
27,6
1,5
0,4
1,1
85-89
1,8
53,1
1,1
41,0
1,1
0,4
1,5
90+
1,8
38,4
0,4
56,3
0,7
0,4
2,1
Kobiety
75-79
3,4
29,0
0,5
62,6
3,0
0,3
1,2
80-84
3,8
16,8
0,3
74,9
2,1
0,2
1,8
85-89
4,2
8,0
0,2
83,3
1,4
0,1
2,8
90+
4,2
2,4
0,0
87,7
0,9
0,1
4,5
(Źródło: Obliczenia własne na podstawie GUS, Narodowy Spis Powszechny Ludności i Miesz­
kań 2011. Raport z wyników, http://stat.gov.pl/gus/5840_13164_PLK_HTML.htm)
Pam iętać należy, iż stan cywilny je st predyktorem dostępu do najw ażniej­
szego źródła wsparcia, jak i posiadają dorosłe osoby - własnego życiowego
partnera. Patrząc z tej perspektywy niestety sytuacja osób 75+ w Polsce nie
jest dobra, zaś w przypadku kobiet je st wręcz bardzo zła.
Odsetek m ieszkańców m iast i wsi wśród osób w wieku 75+ je st zbliżony do
rozkładu ogółu ludności naszego kraju, choć generalnie wraz z przechodzeniem do coraz starych grup wieku odsetek ten zm niejsza się od wartości 63%
do wielkości poniżej 60% dla osób po 90. rż. Patrząc z tej perspektywy, dostęp
°sób najstarszych do usług medycznych - z reguły łatwiejszy w środowisku
U jejskim - nie je st ju ż tak utrudniony ja k m iało to m iejsce jeszcze kilkana­
ście lat temu.
18
Piotr Szukalski
Z zaawansowanym wiekiem powiązany je st - ja k wykazało to choćby bada­
nie PolSenior [5] - wzrost częstości występowania chorób i wielochorobow ości, spadek sam odzielności i wzrastające ograniczenie sprawności.
Podsumowanie
O soby w wieku 75+ istniały zawsze, niem niej ostatnie dekady to czas szyb­
kiego wzrostu liczbowego tej kategorii, prowadzącego do większej w idoczno­
ści tej grupy. O ile bez wątpienia uznać można, iż grupa ta jest wyłaniającą się
w trakcie kilku ostatnich dekad kategorią dem ograficzną, której waga będzie
szybko w najbliższych dwóch dekadach wzrastać, o tyle trudno jednoznacznie
uznać, iż jednocześnie wyłania się nowa, jednolita kategoria społeczna. Brak
jest bowiem w przypadku osób najstarszych poczucia wspólnotowości, swo­
istej identyfikacji z innym i jednostkam i, znajdującym i się na tym etapie roz­
woju. Jeśli taka sam oidentyfikacja z innym i następuje, ma ona inną podstawę,
odwołując się nie do kohorty uform owanej ze względu na wiek, lecz do tzw.
kohorty m entalnej, tj. grupy osób, która - przede wszystkim poprzez fakt by­
cia wychowywanymi w m niej więcej tym samym okresie - podziela te same
w artości i poglądy na świat.
Niezależnie od niem ożności pozytywnego w pełni udzielenia odpowiedzi
na postawione w tytule niniejszego opracowania pytanie, warto zaznaczyć,
iż osoby w wieku 75+ z reguły nawet i dziś umykają zainteresowaniu bada­
czy, decydentów, opinii publicznej, z uwagi na zakładaną rzadkość, a przede
wszystkim fakt, iż kłopoty zdrowotne, ograniczenia samodzielnego funk­
cjonow ania ograniczają ich społecznie widoczną aktywność, tj. te wszystkie
czynności, które podejm owane są poza własnym dom em . Tymczasem ich
liczbowy rozrost, specyfika potrzeb, zróżnicowanie owych potrzeb ze względu
na wiek, płeć, m iejsce zamieszkiwania - definiowane zarówno w kategoriach
miasto/wieś, ja k i w kategoriach regionu - czy status rodzinny sam oistnie za­
chęcać powinny decydentów i inne osoby odpowiedzialne za zaspokajanie po­
trzeb osób nie w pełni samodzielnych do zgłębiania ich differentia specifica, do
lepszego rozum ienia dem ograficznych, zdrowotnych i społecznych uwarun­
kowań zapewnienia wysokiej jakości życia w późnej jesieni życia.
Ludzie w wieku 75+ - nowa kategoria dem ograficzno-społeczna?
19
Piśmiennictwo
1. Suzman R.M ., M anton K.G., Willis D.P.: Introducing the oldest old. W : Su­
zman R.M ., Willis D.P., M anton K.G., (red .). The oldest old. O xford University
Press, O xfo rd -N ew York, 1992: 3 - 1 4 .
2. Baltes P.B., M ayer K.U., (red .): The Berlin aging study. Aging from 70 to 100. C am ­
bridge University Press. Cam bridge, 1999.
3. Halik J. (red .): Starzy ludzie w Polsce. Społeczne i zdrowotne skutki starzenia się
społeczeństwa. ISP. W arszawa, 2002.
4. Synak B. (red.): Polska starość. Wyd. U G . Gdańsk, 2002.
5. Błędowski P. Potrzeby opiekuńcze osób starszych. W: Mossakowska M ., W ięcek
A., Błędowski P.: (red .): Aspekty medyczne, psychologiczne, socjologiczne i ekono­
m iczne starzenia się ludzi w Polsce. Termedia, Warszawa, 2 0 1 2 : 4 4 9 -4 6 6 .
6. Szukalski P.: O soby bardzo stare w Polsce i w krajach Unii Europejskiej - prze­
szłość, teraźniejszość, przyszłość. Prace Instytutu Ekonom etrii i Statystyki UŁ,
2004; 142.
7. Szukalski P.: Populacja osób bardzo starych w społeczeństwie polskim - stan ob ec­
ny i perspektywy W : Kowaleski J.T. (red .). Ludzie starzy w polskim społeczeństwie
w pierwszych dekadach X X I wieku. W yd. U Ł . Łódź, 2 0 0 6 :1 1 5 -1 5 0 .
8. Szukalski P.: Składowe zmian trw ania życia według grup wieku w Polsce w latach
1 950-2008. Przeg Epidem iol, 2 010; 6 4 (3 ): 4 2 5 -4 3 0 .
9. Kowaleski J.T.: Refleksje na tem at granic prognozow ania demograficznego. W : Frątczak E., H rynkiewicz J., Jagielski A ., Kowaleski J.T., Siany K. W ybrane problemy
współczesnej demografii. Zakład Demografii U Ł. Łódź, 2 003: 119-131.
10. Szukalski P.: Starzenie się ludności województwa śląskiego - nieunikniony wzrost
zapotrzebowania na wsparcie publiczne? W : Seniorzy w województwie śląskim. R a­
port z badania ilościowego zrealizowanego w 2012 roku. OISWŚ. Katowice; 2012:
7 -2 6 , h ttp://rops-katow ice.pl/dopobrania/2012.12_seniorzy.pdf.