KOMUNIKACJA W ORGANIZACJI

Przywództwo, lider,
manager, praca zespołowa
Mgr. Iryna Bilousova
Zajęcie 2
Przywództwo
Proces - jest to wykorzystywanie nie
polegającego na przymusie wpływu do
kształtowania celów grupy lub organizacji,
motywowania zachowań nastawionych na
osiągnięcie tych celów oraz pomagania w
ustalaniu kultury organizacji.
Właściwość - jest to zestaw cech przypisywany
jednostkom, które są postrzegane jako
przywódcy.
Cechy przywództwa




przywództwo wiąże się z innymi ludźmi podwładnymi lub zwolennikami,
przywództwo wiąże się z nierównym
podziałem władzy między przywódcą i
członkami grupy,
przywództwo wiąże się z umiejętnością
korzystania z rozmaitych postaci władzy do
wywierania wpływu na innych ludzi,
przywództwo ma związek z wartościami.
Przywódcy
Przywódcy - osoby, które
potrafią oddziaływać na
zachowania innych bez
potrzeby uciekania się do
użycia siły; osoby
akceptowane przez
innych w roli
przywódców.
Przewodzenie a zarządzanie –
podstawowe różnice
Działalność
Zarządzanie
Przywództwo
Tworzenie
programu
Planowanie i sporządzanie budżetu.
Ustalanie szczegółowych kroków i
harmonogramów do osiągania potrzebnych
wyników; alokacja zasobów niezbędnych do
uzyskania tych wyników.
Ustalanie kierunku. Wypracowanie wizji
przyszłości, często odległej, oraz strategii
mającej doprowadzić do zmian potrzebnych do
urzeczywistnienia tej wizji
Opracowanie
ludzkiej sieci
do realizacji
programu
Organizowanie i zatrudnianie. Spełnianie
wymogów planu, obsadzanie jego ludźmi,
delegowanie odpowiedzialności i władzy
formalnej do wykonania planu, zapewnienie
polityki i procedur pomagających kierować
ludźmi oraz tworzenie metod do obserwacji
wykonania.
Nadawanie kierunku działaniom ludzi.
Przekazywanie kierunku słowami i czynami
wszystkim tym, których współpraca może być
potrzebna, tak by wpłynąć na tworzenie
zespołów i koalicji, które będą rozumiały i
akceptowały wizję i strategię
Wykonywanie
planów
Kontrolowanie i rozwiązywanie
problemów. Szczegółowa obserwacja
wyników na tle planów, identyfikowanie
odchyleń, a następnie planowanie i
organizowanie, rozwiązywanie tych
problemów
Motywowanie i inspirowanie. Wyzwalanie
energii ludzi w celu przezwyciężania głównych
barier politycznych, biurokratycznych i barier po
stronie zasobów , przez zaspokajanie bardzo
podstawowych, lecz często niezaspokojonych
potrzeb ludzkich
Stwarza pewien zakres przewidywalności i
porządku i może w sposób systematyczny
wytwarzać podstawowe wyniki oczekiwane
przez różnych zainteresowanych (np.
klientów, zawsze mieszcząc się w
harmonogramie; akcjonariuszy, zawsze
mieszcząc się w budżecie)
Powoduje zmianę, często decydującą;
umożliwia uzyskanie niezwykle użytecznych
zmian (np. nowych wyrobów oczekiwanych
przez klientów, nowych podejść do stosunków
pracy, które pomagają zwiększyć
konkurencyjność firmy).
Wyniki
Władza
Władza - możność zmiany zachowania lub
postaw innych zgodnie z wolą kierującego,
obejmuje cechy osobiste lub związane z
pozycją, które są podstawą potencjalnego
wpływu przywódcy - wywierającego wpływ.
Źródła władzy
Władza kierownika w przedsiębiorstwie
pochodzi z jednego bądź więcej spośród niżej
wymienionych źródeł. Im więcej źródeł
stanowi podstawę władzy kierowniczej, tym
lepiej:
 Władza nagradzania
 Władza wymuszania
 Władza legalna (z mocy prawa)
 Władza odniesienia (charyzmatyczna)
 Władza przedstawicielska
Style kierowania
Styl kierowania - to utrwalony sposób pełnienia
funkcji kierowniczej.
 Styl autokratyczny (dyrektywny) charakteryzuje
centralizacja władzy w rękach kierownika, przewaga
decyzji jednoosobowych i poleceń służbowych, brak
swobody podwładnych, duży dystans w kontaktach z
podwładnymi itp.
 Styl demokratyczny (integratywny) charakteryzuje
więź kierownika z grupą i dążenie do uzyskania
aprobaty osób podporządkowanych, wysłuchiwanie,
zachęcanie do wyrażania opinii
i poglądów, a także pewna swoboda w działaniu
podwładnych.
Siatka stylów R.Blake'a i J.Mouton
D. McGregor Teoria X i Y
Według teorii X ludzie z założenia nie lubią pracować i unikają jej
jak to tylko jest możliwe, starają się unikać odpowiedzialności,
są mało ambitni, ponad wszystko pragną spokoju i wolą być
kierowani. Zgodnie z tym podejściem ludzie powinni być
zmuszani, nadzorowani, kontrolowani i motywowani karami
celu zmuszenia ich do pracy.
Zgodnie z teorią Y praca jest naturalna potrzeba człowieka, czymś
oczywistym i przyrodzonym, w korzystnym klimacie
psychologicznym, wywołanym odpowiednimi metodami
kierowania stają się bardzo ambitni, kreatywni i sami dążą do
jak największej odpowiedzialności i samodzielności, zaś
angażując się w realizację celów organizacji pragną sami
siebie kontrolować i kierować; ludzie staja się takimi, jak ich
przedstawia teoria X pod wpływem traktowania, z jakim
spotykają się w zakładach pracy.
Komunikacja
Istnieje 2 rodzaje komunikacji w
przedsiębiorstwie, omówimy jedną.
 Komunikacja wewnętrzna - to proces celem
którego jest nie tylko informowanie
pracowników o planach i zadaniach, ale to
jest ważny mechanizm integrujący
pracowników, budujący wzajemne zaufanie,
wzmacniający spójność organizacyjną.
KOMUNIKACJA W DÓŁ
 Umożliwia przekształcenie decyzji
podejmowanych przez menedżerów w
działania ich podwładnych.
 Upewnia, że działania są konsekwentnie
podejmowane i skoordynowane.
 Obniża koszty poprzez redukcję błędów.
 Wywołuje wyższy poziom zaangażowania ze
strony pracowników, a przez to zapewnia
lepszą jakość stanowionych usług.
 Poprawia efektywność działań.
KOMUNIKACJA W GÓRĘ
 Pozwala na zrozumienie zachowań podwładnych, ich





postaw i wartości.
Ostrzega przed wystąpieniem potencjalnych
problemów.
Dostarcza użytecznych rozwiązań problemów.
Dostarcza informacji potrzebnych do podejmowania
decyzji.
Zwiększa motywację podwładnych.
Dostarcza informacji zwrotnej o efektywności
komunikacji w dół oraz sposobów jej poprawienia.
ZABURZENIA W KOMUNIKACJI
 Odbiorca - zakłócenia percepcji.
 Nadawca - ominięcia, zakłócenia.
 Brak zaufania.
 Dominacja komunikatów niewerbalnych nad werbalnymi.
 Rola pozycji.
 Dystans (odległość).
 Status.
 Brak jednoznaczności.
Praca zespołowa
 Praca zespołowa (A. Sejhiewicz)- jest to podstawowa
forma organizacji pracy przez którą rozumiemy określony
stopień organizacyjnego zespolenia wykonawców w
procesie pracy dla wykonania określonych zadań.
 Praca zespołowa (B. House) - to taki rodzaj działań
zbiorowych, gdzie wykonanie pewnych uporządkowanych
zbiorów czynności i operacji powierza się określonej
grupie osób lub gdy pewna grupa osób wykonuje
zespołowo zadania zlecone indywidualnie na każdego z
nich.
Zalety pracy zespołowej








działanie, praca zespołowa pozwala uzyskiwać lepsze rezultaty niż praca
jednostek ( synergiczny efekt działania zespołowego )
podniesienie wydajności pracy
stworzenie warunków do wykorzystania indywidualnych umiejętności w
interesie zespołu
pozwala na wykonywanie każdemu członkowi zespołu tego co jest dla niego
odpowiednie, dzięki temu wzrasta zadowolenie z pracy
zmniejsza się poczucie zależności od przełożonego
wzmacniają się więzi pomiędzy poszczególnymi członkami zespołu
(integracja), grupa staje się całością
odcina aparat kierowniczy od wykonywania zadań w miarę prostych ,
rutynowych, o niskim stopniu odpowiedzialności
umożliwia dokonanie korzystnego podziału pracy i daje możliwość wzajemnej
pomocy , grupowego rozwiązywania problemów; ułatwia , przyspiesza,
udrażnia przepływ informacji i proces komunikowania się, wymianę
doświadczeń , ułatwia pokonywanie różnic wynikających z indywidualnych
postaw , umożliwia wspólne tempo pracy, uaktywnia proces wzajemnej
kontroli i samokontroli .
Potencjalne wady pracy zespołowej
 może prowadzić do konformizmu
 może pojawić się w zespole lider -
samozwaniec wymieszczający na członkach
grupy przyjęcie postaw negatywnych
 zmusza do częściowej rezygnacji z własnych
ambicji na rzecz norm i wartości
funkcjonujących w zespole
 zespół potrzebuje więcej czasu na podjecie
decyzji lub rozwiązanie danego problemu niż
indywidualny pracownik
Dziękuję za uwagę!