a1aPrzychodnia terapii uzależnienia i współuzależnienia od alkoholu Cele programu terapii: Zwiększenie zdolności do utrzymania abstynencji oraz usuwanie zaburzeń i rozwiązywanie problemów osobistych, a także rozwijanie zdolności do zdrowego życia. Powinien zmierzać do przywrócenia osobie uzależnionej zdrowia psychicznego. Program skierowany do: Pacjentów „dobrowolnych” i „przymusowych”. Poprzez program pragnę osiągnąć: Zachęcenie pacjentów do dalszego kontynuowania rozpoczętego zdrowienia w oparciu o Pogłębiony Program Terapii. Program terapeutyczny: Przychodnia terapii uzależnienia i współuzależnienia realizuje program leczenia osób uzależnionych od alkoholu i współuzależnionych w następującym zakresie: Intensywny program terapii dla osób uzależnionych od alkoholu; Pogłębiony program terapii dla osób uzależnionych od alkoholu; Podstawowy program edukacyjno – terapeutyczny dla osób współuzależnionych. W programie terapeutycznym korzysta się z różnych doświadczeń. Zaczerpnięto z Dwunastu Kroków AA założenie o konieczności uznania przez osobę uzależnioną bezsilności wobec alkoholu i akceptacji własnej choroby. Na teoriach behawioralno – poznwczych opiera się uczenie pacjentów umiejętności potrzebnych do trzeźwego życia. Pacjenci realizują Osobiste Plany Terapii. Przedstawię intensywny program terapii dla osób uzależnionych od alkoholu, który jest realizowany w przychodni terapii uzależnień i współuzależnień. Trwa on około 8 miesięcy i obejmuje minimum 6 godzin pracy tygodniowo. Składa się z trzech etapów: postępowania diagnostyczno – przygotowawczego, etapu wstępnego, etapu zasadniczego. I. Postępowanie diagnostyczno – przygotowawcze. 1. Przygotowanie do terapii. Pacjenci przyjmowani są bez skierowań „dobrowolnie” i „przymusowo”. Osoba zgłaszająca się zawsze jest przyjmowana natychmiast. 2. Nawiązanie kontaktu. Rozmowę wstępną prowadzi specjalista, okazując zrozumienie i życzliwość. Po zebraniu wywiadu stawiana jest wstępna diagnoza i pada propozycja udziału w terapii. 3. Rejestracja. Osoby wyrażające chęć leczenia rejestrowane są, dane wprowadza się do programu komputerowego, który umożliwia szybki podgląd udziału w terapii. 4. Badanie lekarskie. Jego celem jest diagnoza uzależnienia, motywowanie do podjęcia terapii, informacja o możliwościach leczenia. 5. Zawarcie kontraktu odbywa się indywidualnie z każdą osobą. II. Etap wstępny. 6. Konsultacje indywidualne. Terapeuta w trakcie sesji indywidualnych rozpoznaje problemy życiowe pacjenta, ustala ich związek z piciem i zajmuje się wzbudzaniem motywacji do zmian i leczenia. 7. Cele udziału w grupie wstępnej to: Burzenie mitów i stereotypów dotyczących picia, Uzyskiwanie świadomości problemów osobistych, Informacja o sposobach i metodach rozwiązywania problemów picia, Zmniejszenie oporu przed udziałem w procesie zdrowienia, Budowanie motywacji do utrzymania abstynencji i uczestnictwa w programie, Zmniejszenie oporu wobec pracy w grupie, Wzbudzenie zainteresowania możliwościami zmian w życiu i rozwojem osobistym, Uczenie się życia w trzeźwości, Wstępna nauka mówienia „nie’, Wstępna nauka rozpoznawania objawów głodu alkoholowego i sposobów radzenia sobie z nim. Tematy poszczególnych zajęć: Co to jest uzależnienie? Jakie są jego objawy? Jak rozpoznawać głód alkoholowy? Jak radzić sobie z jego objawami? Pić czy leczyć się – oto jest pytanie. Jak radzić sobie z myślami o alkoholu? Jak odmawiać picia? Jak pracować w grupie terapeutycznej? 8. Kontrakt na dalsze leczenie. Po ukończeniu etapu wstępnego pacjent podpisuje kontrakt zasadniczy, otrzymuje program dalszych zajęć i Osobisty Plan terapii. III. Etap zasadniczy. 9. Udział w grupie samopoznania polega na przyglądaniu się swojej przeszłości i uzyskiwaniu świadomości szkód alkoholowych. Cele: poznawanie siebie, konfrontacja z faktami samozniszczenia, budowanie tożsamości alkoholika, uznawanie swojej bezsilności i akceptacja ograniczeń, odzyskiwanie mocy poprzez poddanie się, utrzymanie abstynencji, budowanie systemu oparcia, budowanie otwartości, uzdrawianie uczuć. 10. Zadania wynikające z Osobistego Planu Terapii. Cel: wzbudzenie zainteresowania życiem emocjonalnym, nauka rozpoznawania, nazywania, wyrażania i kontrolowania swoich uczuć, rozpoznawanie systemu nałogowego regulowania uczuć. 11. Trening Asertywnych Zachowań Abstynenckich. Cel: uczenie się umiejętności asertywnego odmawiania picia, umacnianie odporności na sytuacje zagrożenia, nauka jasnego informowania o własnej chorobie. 12. Grupa pracy nad bezsilnością. Praca nad bezsilnością realizowana jest w formie zadań ustalonych przez terapeutę dla każdego pacjenta indywidualnie. Cel: pomoc pacjentowi w uznaniu się za pokonanego przez alkohol po to, aby mógł uwolnić się od obsesyjnej walki oraz udowadniania sobie i światu, że panuje nad piciem alkoholu. 13. Psychoedukacja: „Zostać ekspertem swojej choroby”. W tej grupie uczestniczy każdy pacjent równolegle do pracy nad bezsilnością. Cele: przyrost wiedzy niezbędnej na tym etapie terapii na temat choroby alkoholowej i psychologicznych mechanizmów uzależnienia, uczenie mechanizmów choroby, budowanie tożsamości alkoholika. się rozpoznawania METODYKA PRACY RESOCJALIZACYJNEJ Mgr Jarosław Caputa Gabriela Burzyńska B IV / R I / grupa 3 a1a