WŁADCY POLSKI Prezentację przygotował Robert Cyrta. poczet: Jan Matejko PIASTOWIE MIESZKO I (963-992) • twórca państwa polskiego • zawarł sojusz z Czechami • przyjął chrzest w 966 r. i utworzył pierwsze biskupstwo w Poznaniu (968r.) • przyłączył Pomorze Zachodnie (972r.) • przyłączył Śląsk (990r.) • utracił Grody Czerwieńskie (981r.) • utrzymywał dobre stosunki z cesarzami niemieckimi Ottonem I i Ottonem II, ale walczył z margrabiami niemieckimi Geronem i Hodonem PIASTOWIE BOLESŁAW CHROBRY (992 – 1025) • pierwszy król Polski – 1025 r. • utrzymywał dobre stosunki z cesarzem Ottonem III • wyraził zgodę na misję biskupa Wojciecha w Prusach 997 r. • zjazd gnieźnieński (1000r .) i utworzenie arcybiskupstwa w Gnieźnie (arcybiskupem Radzim Gaudenty); podlegają trzy biskupstwa w Krakowie, Kołobrzegu i Wrocławiu • wojny z cesarzem Henrykiem II 1003–1018 (pokój w Budziszynie). Przyłączył Łużyce, Milsko, Miśnię, Słowację, Morawy. • 1018 – wyprawa na Ruś, zdobył Kijów, przyłączył Grody Czerwieńskie PIASTOWIE MIESZKO II (1025 – 1034) • • • • • koronowany w 1025 r. na króla młodszy syn Bolesława Chrobrego, wykształcony za jego panowania nastąpił kryzys państwowości polskiej: odpadły ziemie przyłączone przez Bolesława, stracił koronę po śmierci Mieszka wybuchł bunt możnych (1034 r.), a około 1037 r. bunt ludowy – zniszczenie polskiej organizacji kościelnej w 1038 r. nastąpił najazd księcia czeskiego Brzetysława, który spustoszył Wielkopolskę, zagarnął Małopolskę i Śląsk PIASTOWIE BEZPRYM (1031 – 1032) • • • • • • starszy syn Bolesława Chrobrego i księżniczki węgierskiej Bolesław pozbawił go tronu na rzecz młodszego Mieszka II sprzymierzył się z władcą ruskim Jarosławem Mądrym i cesarzem niemieckim Konradem II, którzy najechali na Polskę (1031 r.) wypędził Mieszka II i rządził w latach 1031–1032 odesłał insygnia koronacyjne do Niemiec zamordowany w 1032 r. PIASTOWIE KAZIMIERZ ODNOWICIEL (1034 – 1058) • • • • • odzyskał Wielkopolskę, Mazowsze, Małopolskę i Śląsk musiał płacić trybut ze Śląska Czechom przeniósł stolicę do Krakowa nie udało mu się odbudować arcybiskupstwa w Gnieźnie oraz odzyskać Pomorza Gdańskiego i Zachodniego nadał wojom ziemię w zamian za służbę rycerską – początek systemu feudalnego w Polsce PIASTOWIE BOLESŁAW II ŚMIAŁY (1058 – 1079) • przystąpił do obozu gregoriańskiego – wielokrotnie wyprawiał się na Węgry by osadzić na tronie sprzymierzeńców papieża Grzegorza VII • odbudował arcybiskupstwo w Gnieźnie (1075 r.) • koronowany na króla 1076 r. • przyłączył do Polski Grody Czerwieńskie • przestał płacić trybut ze Śląska Czechom • został wygnany po zamordowaniu biskupa krakowskiego Stanisława (1079 r.) PIASTOWIE WŁADYSŁAW I HERMAN (1079 – 1102) • • • • • • • młodszy brat Bolesława II Śmiałego przystąpił do obozu cesarskiego i ponownie zaczął płacić trybut ze Śląska Czechom nie koronował się na króla władzę faktycznie sprawował palatyn Sieciech w 1097 r. podzielił kraj między swoich synów pozostawiając sobie Mazowsze: Zbigniew – poparcie możnych, władał Wielkopolską, Kujawami i ziemia sieradzko – łęczycką Bolesław Krzywousty – poparcie rycerstwa, władał Śląskiem i Małopolską PIASTOWIE BOLESŁAW III KRZYWOUSTY (1102 – 1138) • po śmierci ojca pokonał brata Zbigniewa i zjednoczył kraj • powstrzymał najazd cesarza Henryka V • przyłączył Pomorze Gdańskie 1116–1119 • podporządkował sobie Pomorze Zachodnie 1121–1122 – książę Warcisław złożył mu hołd lenny • na zjeździe w Merseburgu złożył hołd lenny cesarzowi Lotarowi III w zamian za pełną suwerenność polskiej organizacji kościelnej • W 1138 r. ogłosił statut, w którym podzielił kraj pomiędzy swoich synów i ustanowił zasadę senioratu i pryncypatu – statut zapoczątkował okres rozbicia dzielnicowego PIASTOWIE ZBIGNIEW • • • • • brat Bolesława III Krzywoustego, z nieprawego łoża w latach 1097 – 1107 rządził Wielkopolską, Kujawami i ziemią sieradzko-łęczycką po śmierci Władysława Hermana wybuchła wojna o spuściznę po ojcu wygnany w 1107 r. z kraju zwrócił się o pomoc do cesarza Henryka V i spowodował najazd cesarza na ziemie polskie (1109 r. – obrona Głogowa) po klęsce wyprawy cesarskiej wrócił do kraju. Bolesław darował mu życie ale kazał go oślepić PIASTOWIE WŁADYSŁAW II WYGNANIEC • najstarszy syn Bolesława Krzywoustego • na mocy statutu otrzymał Śląsk i tytuł seniora • wygnany przez braci w 1146 r. BOLESŁAW IV KĘDZIERZAWY • syn Bolesława Krzywoustego • na mocy statutu otrzymał Mazowsze • był seniorem w klatach 1146–1173 PIASTOWIE MIESZKO III STARY • syn Bolesława Krzywoustego • na mocy statutu otrzymał Wielkopolskę • dwukrotnie próbował zgodnie z prawem przejąć kontrolę nad dzielnicą senioralną – po śmierci Bolesława Kędzierzawego i Kazimierza Sprawiedliwego HENRYK SANDOMIERSKI • syn Bolesława Krzywoustego • na mocy statutu otrzymał ziemię sandomierską PIASTOWIE KAZIMIERZ SPRAWIEDLIWY nie otrzymał ziemi na mocy statutu, prawdopodobnie był pogrobowcem pozbawił władzy seniora Mieszka III i przejął w dziedziczne władanie Małopolskę z Krakowem. Uzyskał na to zgodę duchowieństwa i dostojników krakowskich po zjeździe w Łęczycy w 1180 r. Jego rządy kończą okres pryncypatu. LESZEK BIAŁY syn Kazimierza Sprawiedliwego. Rządził Małopolską z Krakowem od 1202 r. Jego panowanie rozpoczyna okres pełnego rozbicia PIASTOWIE KONRAD MAZOWIECKI młodszy syn Kazimierza Sprawiedliwego na mocy układu z bratem Leszkiem Białym w 1202 r. otrzymał dzielnicę składającą się z Mazowsza, Kujaw, Sieradza i Łęczycy w 1226 r. sprowadził Zakon Krzyżacki do Polski i oddał im w lenno ziemię chełmińską PIASTOWIE HENRYK I BRODATY wnuk Władysława II twórca tzw. monarchii Henryków śląskich. przejął kontrolę nad dużą ilością dzielnic: księstwem wrocławskim, Małopolską z Krakowem, Wielkopolską HENRYK II POBOŻNY syn Henryka I Brodatego poległ w bitwie pod Legnicą w 1241 r. z Mongołami PIASTOWIE HENRYK IV PROBUS ostatni przedstawiciel dynastii Henryków Śląskich. udało mu się przejąć pod koniec XIII w. kontrolę nad częścią dzielnic PRZEMYSŁ II książę wielkopolski władał Wielkopolską i Pomorzem Gdańskim, dzięki umowie na przeżycie z księciem Mszczujem II koronował się na króla Polski w 1295 r. zginął w 1296 r. WŁADCA POLSKI WACŁAW II CZESKI (1300 – 1305) 1300 r. – koronował się na króla Polski władał: Małopolską, częścią Śląska, Wielkopolską, Pomorzem Gdańskim. Hołd lenny złożyły mu Mazowsze i Kujawy wprowadził do Polski urząd starosty PIASTOWIE WŁADYSŁAW ŁOKIETEK (1306 – 1333) książę brzesko – kujawski przejął władzę nad Kujawami i Małopolską w 1306 r. Wielkopolskę dzierżył od 1314 r. utracił Pomorze Gdańskie w 1308 r. i rozpoczął spór polsko – krzyżacki 1320 r. – koronował się na króla 1329–1332 – wojna polsko– krzyżacka – Łokietek stracił ziemię dobrzyńską i Kujawy 1331 r. – bitwa pod Płowcami zawarł sojusz z Węgrami PIASTOWIE KAZIMIERZ WIELKI (1333 – 1370) syn Władysława Łokietka zostaje królem w 1333 r. skodyfikował prawo (statuty wiślicko – piotrkowskie 1346/7) wprowadził nowy podział administracyjny - ziemie, na czele których mieli stać starostowie wprowadził urzędy centralne: kanclerza i podskarbiego ufortyfikował kraj i zreformował siły zbrojne (chorągwie) zawarł wieczysty pokój z Krzyżakami w Kaliszu 1343 r. – odzyskał Kujawy i ziemię dobrzyńską; w rękach Krzyżaków Pomorze Gdańskie i ziemia chełmińska utracił Śląsk na rzecz Czech przyłączył Ruś Halicko- Włodzimierską ANDEGAWENOWIE LUDWIK WĘGIERSKI (1370 – 1382) syn Karola Roberta Andegaweńskiego i Elżbiety Łokietkówny nadał szlachcie polskiej pierwszy przywilej generalny w Koszycach (1374 r.) by uzyskać zgodę na dziedziczenie tronu polskiego przez córkę JADWIGA (1384 – 1399) młodsza córka Ludwika koronowana na króla Polski w 1384 r. JAGIELLONOWIE WŁADYSŁAW II JAGIEŁŁO (1386 – 1434) książę litewski, zasiadł na tronie polskim po unii z Litwą w Krewie – unia personalna mąż Jadwigi i król Polski wielka wojna z Zakonem Krzyżackim 1409– 1411 (bitwa pod Grunwaldem 15.07.1410 r.) zakończona I pokojem toruńskim – odzyskał ziemię dobrzyńską ; Żmudź ma wrócić do Litwy 1413 r. unia z Litwą w Horodle – potwierdzenie odrębności Litwy, Witold Wielkim księciem, włączenie 50 rodów litewskich do herbów polskich 1423 r. przywilej warcki 1430-33 wydał przywileje jedlneńsko– krakowskie by uzyskać zgodę szlachty na dziedziczenie tronu przez swoich synów. Szlachta uzyskała nietykalność osobistą i majątkową JAGIELLONOWIE WŁADYSŁAW III WARNEŃCZYK (1434 – 1444) król Polski od 1434 r., król Węgier od 1440 r. zginął w bitwie pod Warną z Turkami w 1444 r. JAGIELLONOWIE KAZIMIERZ JAGIELLOŃCZYK (1447 – 1492) Wielki książę litewski od 1440 r., król Polski od 1447 r. nadał bojarom litewskim prawa równe szlachcie polskiej inkorporował Prusy i Pomorze Gdańskie (6.03.1454 r.) co doprowadziło do wybuchu wojny trzynastoletniej z Zakonem Krzyżackim. Pokój zawarto w 1466 r. (II pokój toruński) – Polska odzyskała Pomorze Gdańskie, ziemię chełmińską. Przyłączono do Polski Warmię, Malbork i Elbląg (zwane Prusami Królewskimi) w 1454 r. nadał szlachcie przywileje cerkwicko – nieszawskie by uzyskać zgodę na wojnę – król musiał mieć zgodę sejmików ziemskich na zwoływanie pospolitego ruszenia i stanowienie nowych praw. Król opierał swe rządy na średniej szlachcie JAGIELLONOWIE JAN I OLBRACHT (1492 – 1501) syn Kazimierza Jagiellończyka król Polski od 1492 r. w 1493 r. zwołano pierwszy polski sejm dwuizbowy – wykrystalizowała się izba poselska w 1496 r. uchwalono II przywilej piotrkowski – wzmocnienie pozycji ekonomicznej szlachty na mocy tzw. unii wileńskiej (1499 r.) Polska i Litwa pozostawały niezależnymi państwami posiadającymi odrębnych władców, zobowiązanych jednak do wzajemnej pomocy przeciwko wrogom zewnętrznym – rozluźnienie unii polsko litewskiej JAGIELLONOWIE ALEKSANDER JAGIELLOŃCZYK (1501 – 1505) Wielki książę litewski od 1492 r. król Polski od 1501 r. gdy został wielkim księciem litewskim, Jan Olbracht został królem polskim – zerwanie unii polsko – litewskiej prowadził wojny z Moskwą w latach 1492-1494 i 1500-1503 – Litwa utraciła tereny na wschód od środkowego Dniepru za jego panowania uchwalono konstytucję Nihil novi (1505 r.) – nic nowego o nas bez nas – co doprowadziło do wykształcenia się ustroju demokracji szlacheckiej JAGIELLONOWIE ZYGMUNT I STARY (1506 – 1548) najmłodszy syn Kazimierza Jagiellończyka od 1506 r. Wielki książę litewski i król Polski prowadził wojny z Rosją (m.in. 1507-1508, 1512-1522), które mimo zwycięstwa pod Orszą (1514r.) zakończyły się utratą Smoleńska 1515 r. – zjazd w Wiedniu – rozbicie sojuszu moskiewsko – krzyżacko – habsburskiego; układy dynastyczne z Habsburgami 1519 –1521 – wojna z Zakonem Krzyżackim zakończona pokojem krakowskim (1525 r.) – sekularyzacja Zakonu, powstanie księstwa pruskiego, które zostało księstwem lennym Królestwa Polskiego 10.05.1525 r. – hołd pruski – hołd lenny księcia Prus Albrechta Hohenzollerna w 1526 r. włączył Mazowsze do Polski doprowadził do wybrania swego syna Zygmunta II Augusta na wielkiego księcia Litwy i króla polskiego, jeszcze za swojego życia (vivente rege) za jego panowania wybuchł bunt szlachty nazywany „wojną kokoszą” (1537 r.) JAGIELLONOWIE ZYGMUNT II AUGUST (1548 – 1572) Wielki książę litewski od 1522 r. Król Polski od 1529 r. – wybrany vivente rege; przejął faktyczną władzę po śmierci ojca w 1548 r. układ w Wilnie (1561 r.) z mistrzem Zakonu Kawalerów Mieczowych Gotthardem Kettlerem – Pd. Inflanty (Kurlandia i Semigalia) stały się lennem Polski i Litwy wybuchła wojna północna (1563–1570) o pozostałe ziemie Inflant. Była to część wojny o Dominium Maris Baltici miedzy Moskwą, Polską, Szwecją i Danią (1558 –1583). Ten etap walk zakończył rozejm z Rosją w 1570 r. 1569 r. – unia realna z Litwą w Lublinie – powstaje Rzeczpospolita Obojga Narodów; do Korony przyłączono Wołyń, Podole i ziemię kijowską Zygmunt II August popierał stronnictwo szlacheckie w walce z magnaterią - ruch egzekucyjny ostatni król z dynastii Jagiellonów KRÓLOWIE ELEKCYJNI HENRYK WALEZJUSZ (1573 – 1574) pierwszy król elekcyjny z dynastii Walezjuszy, brat króla Francji Karola IX, król Polski od 1573 uciekł z kraju w 1574 r. by objąć tron francuski jako Henryk III KRÓLOWIE ELEKCYJNI STEFAN BATORY (1576 – 1586) książę Siedmiogrodu, król Polski od 1576 r. Ożenił się z królową – Anną Jagiellonką w 1577 r. spacyfikował zbuntowany Gdańsk za cenę rezygnacji ze statutów Karnkowskiego 1578–1582 – wojna z Moskwą o Inflanty; wyprawy połocka, wielkołucka i pskowska doprowadziły do rozejmu w Jamie Zapolskim (1582 r.) utworzył piechotę wybraniecką – 1 żołnierz utrzymywany przez 20 chłopów z dóbr królewskich ustalił podział jazdy na ciężkozbrojną husarię, chorągwie kozackie i jazdę lekką. 1579 r. – założył Akademię Wileńską KRÓLOWIE ELEKCYJNI ZYGMUNT III WAZA (1587 – 1632) syn króla Szwecji Jana III Wazy i Katarzyny Jagiellonki połączył Rzeczypospolitą i Szwecję unią personalną w 1593 r. Szwedzi zdetronizowali Zygmunta III w 1599 r. 1606–1609 – rokosz sandomierski (Mikołaja Zebrzydowskiego) – początek oligarchii magnackiej 1600 r. – inkorporował Estonię czym doprowadził do wybuchu wojen ze Szwecją: 1600–1611, 1617–1622, 1626–1629. Skutek – RP utraciła Inflanty za jego panowania magnateria wmieszała się w wewnętrzne sprawy Rosji – dymitriady 1604–1605, 1607– 1609 wypowiedział wojnę Rosji 1609–1619; zwycięstwo Żółkiewskiego pod Kłuszynem, zajęcie Kremla, zdobycie Smoleńska. Skutek – do RP przyłączono ziemię smoleńską, czernihowską i siewierską wojna z Turcją 1620–1621 zakończona pokojem chocimskim – granicą stała się rzeka Dniestr zwolennik kontrreformacji. W 1596 r. zawarto unię brzeską – część biskupów prawosławnych uznała zwierzchność papieża zachowując obrządek prawosławny – unici. KRÓLOWIE ELEKCYJNI WŁADYSŁAW IV WAZA (1632 – 1648) syn Zygmunta III, wybrany na króla w 1632 r. 1632–1634 – Rosjanie wszczęli wojnę o Smoleńsk, którą zakończył pokój w Polanowie; potwierdzał wcześniejsze polskie zdobycze (z 1619 r. – Dywilino) w 1635 r. zawarł rozejm ze Szwecją w Sztumskiej Wsi – potwierdzał postanowienia rozejmu w Mittawie; Inflanty pozostały w rękach szwedzkich zmarł gdy szykował się do wojny z Turcją KRÓLOWIE ELEKCYJNI JAN KAZIMIERZ WAZA (1648 – 1668) młodszy brat Władysława IV; jego panowanie jest okresem ciągłych wojen 1648–1654 – powstanie kozackie Bohdana Chmielnickiego; 1654 r. – ugoda w Perejasławiu – kozacy uznają zwierzchność cara rosyjskiego 1654–1667 – wojna z Rosją (przerwa w latach 1655–1660) . Na mocy rozejmu w Andruszowie (1667 r.) RP traci Ukrainę na wschód od Dniepru wraz z Kijowem oraz ziemię smoleńską, czernihowską i siewierską. Ostateczny pokój podpisano w Moskwie w 1686 r. 1655–1660 – potop szwedzki; pokój w Oliwie – król rezygnuje z tronu szwedzkiego, potwierdzono przekazanie Inflant Szwecji 1657 r. – traktaty welawsko–bydgoskie – Prusy uzyskują suwerenność 1652 r. – po raz pierwszy zerwano sejm dzięki liberum veto Abdykował w 1668 r. KRÓLOWIE ELEKCYJNI MICHAŁ KORYBUT WIŚNIOWIECKI (1669 – 1673) syn księcia Jeremiego Wiśniowieckiego za jego panowania w RP ścierały się dwa stronnictwa – prohabsburskie i profrancuskie w 1672 r. najazd turecki zakończył się zdobyciem Kamieńca Podolskiego przez Turków i podpisaniem hańbiącego układu w Buczaczu – RP traci Podole i Kamieniec Podolski, musi płacić haracz Turcji KRÓLOWIE ELEKCYJNI JAN III SOBIESKI (1674 – 1696) wielki wódz polski epoki XVII w. – brał udział w walkach ze Szwedami, Rosją, kozakami, tatarami, Turkami. Od 1667 r. hetman wielki koronny pokonał Turków w drugiej bitwie pod Chocimiem (1673 r.); zwycięstwo to wyniosło go na tron. Na mocy traktatu w Żórawnie (1676 r.) RP nadal traciła Podole ale nie musiała płacić haraczu. Król od 1674 r. pod naciskiem magnatów zawarł przymierze zaczepno–obronne z Habsburgami przeciwko Turcji 1683 r. – odsiecz Wiednia 1686 r. – zawarł pokój wieczysty z Rosją w Moskwie KRÓLOWIE ELEKCYJNI AUGUST II MOCNY (1697 – 1706, 1709 – 1733) Elektor saski z dynastii Wettinów wplątał RP w wojnę północną 1700–1721 abdykował w 1706 r. i uznał prawa Stanisława Leszczyńskiego do tronu powrócił do RP w 1709 r. gdy car Piotr I pokonał króla Szwecji Karola XII spór szlachty z królem – konfederacja tarnogrodzka (1715 r.) – zakończył się mediacją Piotra I i sejmem niemym (1717 r.) Sejm niemy zatwierdzał umowę miedzy konfederatami a Augustem II, ograniczył wpływy króla; pierwsza ingerencja rosyjska w sprawy polskie KRÓLOWIE ELEKCYJNI STANISŁAW LESZCZYŃSKI (1704 – 1709, 1733 – 1736) otrzymał tron polski, w trakcie wojny północnej, przy poparciu Szwecji w 1705 r. zawarł przymierze z królem szwedzkim zezwalające Karolowi XII na utrzymywanie wojska w Polsce oraz na werbunek żołnierzy, co doprowadziło do wybuchu wojny domowej opuścił kraj w 1709 r. po powrocie Augusta II jego córka została żoną króla Francji Ludwika XV wybrany na króla w 1733 r. Na skutek interwencji wojskowej Rosji i opozycji magnackiej abdykował w 1736 r. KRÓLOWIE ELEKCYJNI AUGUST III SAS (1736 – 1763) syn Augusta II z dynastii Wettinów zasiadł na tronie przy zbrojnej pomocy Austrii i Rosji – po rozbiciu wojsk konfederacji dzikowskiej w 1735 r. uznany za króla w 1736 r. oparł swoje panowanie na trwałym sojuszu z Rosją i na „Familii” – obozie Czartoryskich KRÓLOWIE ELEKCYJNI STANISŁAW AUGUST PONIATOWSKI (1764 – 1795) kandydat „Familii” do tronu polskiego wielki reformator i mecenas sztuki w 1765 r. powołał Szkołę Rycerską reformy sejmu konwokacyjnego i króla zaniepokoiły Rosję, która wywołała sprawę przywrócenia pełnych praw innowiercom. Podzieliła ona Polaków – konfederacje przeciwko innowiercom i reformom. Na sejmie 1767-1768 uchwalono tzw. prawa kardynalne, których gwarantem została Rosja. 1768–1772 – konfederacja barska zawiązana przeciwko innowiercom, reformom, królowi i Rosji 1772 r. – I rozbiór Polski 1788–1792 – obrady Sejmu Wielkiego 3.05.1791 r. – uchwalenie konstytucji 3 Maja – ustrój monarchii konstytucyjnej 1792 r. – konfederacja targowicka 1793 r. – II rozbiór Polski 1794 r. – powstanie kościuszkowskie 1795 r. – III rozbiór Polski i abdykacja Stanisława Augusta.