Wielki Post
advertisement
Wielki Post Ważne informacje…….. Wielki Post Okres Wielkiego Postu ma przygotować Lud Boży do głębokiego przeżycia największych świąt - Paschy, rozumianej jako Męka, Śmierć i Zmartwychwstanie, obchodzonej w ramach Triduum Paschalnego. Centralnym momentem tego przeżycia ma być udział w Wigilii Paschalnej, połączonej z odnowieniem przymierza chrztu świętego. Przygotowanie to nie ma być tylko osobistym wysiłkiem każdego z nas, ale otwarciem się na Bożą łaskę. Przygotowanie to ma być nawróceniem i czynieniem pokuty przez post, a jeszcze bardziej przez czynną miłość. Pomocą w podjęciu tego wysiłku jest rozważanie Męki Pańskiej, czyli miłości zbawczej Chrystusa do nas. Liturgia Wielkiego Postu skupia się wokół trzech tematów: - Pokuta i nawrócenie (Środa Popielcowa i większość dni powszednich), - Chrzest i jego wymagania (Niedziela, zwłaszcza II, IV i V), - Męka Chrystusa (Niedziela Palmowa i dwa ostatnie tygodnie). Są też trzy główne praktyki religijne prócz normalnych naszych obowiązków względem Boga, które powinniśmy wypełnić w okresie wielkopostnym: 1) W każdy piątek tego okresu od-prawić Drogę Krzyżową, 2) W każdą niedzielę po południu być na Gorzkich Żalach. 3) Odprawić rekolekcje zakończone spowiedzią i przyjęciem Komunii św. Wszystkie dzieci i młodzież zastanawiając się nad cierpieniami Chrystusa postarają się dobrowolnie spełnić choćby drobne akty umartwienia, np. dokładniej odrobić lekcje, być bardziej posłusznym w domu i szkole, odmówić sobie różnych przyjemności, choćby dozwolonych jak jedzenie cukierków czy innych łakoci, a także telewizji, muzyki czy gier komputerowych. Wielki Post…. Czterdziestodniowy okres Wielkiego Postu ma nas duchowo przygotować do Misterium Paschalnego. Ten czas powinniśmy wykorzystać starając przybliżać sobie to, czego z miłości do ludzi dokonywał Jezus Chrystus przez swoją mękę i śmierć na krzyżu. Uczestnicząc w nabożeństwach Drogi Krzyżowej i Gorzkich Żalach, dobrymi postanowieniami, wewnętrznym wyciszeniem wspartym sakramentem pokuty - będziemy rozważać w swoich sercach czternaście stacji, które przebył Bóg-człowiek, aby zbawić ludzkość. Klęcząc w Ogrójcu modlił się za nasze grzechy: niewdzięczność, niewierności i zdradę. "Pogrążony w udręce, jeszcze usilniej się modlił, a Jego pot był jak gęste krople krwi, sączące się na ziemię. Gdy wstał od modlitwy i przyszedł do uczniów, zastał ich śpiących ze smutku". (Łk 22, 44 - 45). Jezus znosi z pokorą okrutne cierpienia zadane biczowaniem, żołnierze są bezlitośni, batami rozkrwawiają najświętsze ciało Zbawiciela. "Uplótłszy wieniec z ciernia włożyli mu na głowę, a do prawej ręki dali mu trzcinę. Potem przyklękali przed Nim i szydzili z Niego mówiąc: Witaj królu żydowski! Przy tym pluli na niego, brali trzcinę i bili go po głowie" (Mt 27, 29-30). Ciąg dalszy….. Chrystus bierze krzyż na swoje ramiona i niesie go na miejsce straceń zbrodniarzy. Po drodze kilka razy upada i tyleż razy się podnosi, znieważany, szydzony, opluwany - za mnie, za ciebie, za nas wszystkich. "A on sam dźwigając krzyż wszedł na miejsce zwane Miejscem Czaszki, które po hebrajsku zwane jest Golgotą". (J 19,17). Jakim bólem rozdarte było serce Matki, gdy ujrzała swego syna tak zranionego, zhańbionego, obolałego. Ona jedna swoim matczynym sercem była z nim. Jezus posłusznie zmierza na Golgotę, wyszydzony, napojony octem z żółcią, odarty z szat, mdlejący z bólu i strasznie wyczerpany. Wreszcie dokonało się: został przybity do krzyża, wybiła godzina naszego odkupienia - Jezus kona - składając za nas w ofierze swoje niewinne życie. "Gdy przyszli na miejsce zwane Czaszką, ukrzyżowali tam Jego i złoczyńców. Wtedy Jezus zawołał donośnym głosem: Ojcze w Twoje ręce powierzam ducha mojego" (Łk .23, 46). Zauważmy, że wnętrza naszych dusz zapełniają się wielkim natłokiem wrażeń i obrazów. Ile wokół nas zła, przemocy, krzywd i ludzkiej bezsilności. Może warto wygospodarować sobie chwilę czasu na zadumę i wziąć sobie na serio Słowo Boże do naszych serc, gdyż wszystkie te niegodne czyny ludzkości, to jakby powtórne wbijanie gwoździ w rany Chrystusa. Wielki Post-niezwykły czas….. Już niedługo rozpocznie się Wielki Post przygotowujący nas pełni uczestniczyć w świętach Zmartwychwstania Pańskiego do największego święta, do Wielkanocy. Jest to dla nas niezwykły czas, ale zanim zabrzmi radosne Alleluja i będziemy wielbić Pana za cud zmartwychwstania, przez 40 dni będziemy trwać w duchu pokuty. Będziemy spotykać się w piątki na Drodze Krzyżowej, a w niedziele na Gorzkich Żalach i zaczniemy pościć. No właśnie "pościć", co to właściwie znaczy, na czym to polega? Czy na tym, aby wyrzec się jedzenia słodyczy, czy może zrezygnować z oglądania telewizji? Czy chodzi o to, aby stękać i pokazywać innym jacy jesteśmy nieszczęśliwi? Wydaje się, że nie. Bardziej chodzi o duchowy wymiar Wielkiego Postu. Możemy to sprawić, jeżeli połączymy post z modlitwą i jałmużną. Każdy z nas powinien szukać okazji do czynienia dobra wspartego modlitwą wstawienniczą. Możliwości jest dużo i warto zastanowić się komu możemy pomóc. Chcąc dobrze przeżyć ten czas, warto zrobić sobie także rachunek sumienia i udać się do konfesjonału, żeby Pan Bóg wybaczył nasze grzechy i umocnił nas w naszym postępowaniu, abyśmy umieli jak Pan Jezus na pustyni odmówić szatanowi, kiedy przyjdzie nas kusić i byśmy mieli siłę i odwagę wyrzucić wszelkie zło z naszego serca i życia. Jeśli tak przeżyjemy Wielki Post, będziemy mogli w pełni uczestniczyć w świętach Zmartwychwstania Pańskiego. „40”o Wielkim Poście… Wielki Post trwa 40 dni. Tę liczbę po raz pierwszy wprowadzono w Kościele w IV w. Liczba 40 jest symboliczna i oznacza czas pokuty, postu, modlitwy albo kary, np. 40 dni Jezus pościł na pustyni, 40 dni Mojżesz przebywał na górze Synaj, 40 dni i nocy padał deszcz powodując potop. Wielki Post rozpoczyna się Środą Popielcową i trwa do Mszy Wieczerzy Pańskiej włącznie. W Wielkim Poście chrześcijanie przygotowują się do przeżywania tajemnicy Zmartwychwstania Pańskiego (do Wielkanocy).Jest to czas wyciszenia, wewnętrznej przemiany i nawrócenia. Wtedy każdy chrześcijanin powinien intensywnie pracować nad sobą. Post dla chrześcijan to uzdrowienie duszy. Wiąże się z dobrowolną rezygnacją z tego, co lubimy, np. ze słodyczy, oglądania ulubionych programów telewizyjnych czy z gier komputerowych, słuchania muzyki itp. Ale przede wszystkim walczymy w tym czasie ze złymi przyzwyczajeniami. Wszystkie te wyrzeczenia powinniśmy ofiarować Panu Bogu w określonej intencji. Dlaczego obchodzimy Wielki Post Nawróćcie się do Mnie całym swym sercem, przez post i płacz, lament. Rozdzierajcie jednak serca wasze, a nie szaty! Nawróćcie się do Pana Boga waszego! On bowiem jest łaskawy, miłosierny, nieskory do gniewu i wielki w łaskawości, a lituje się na widok niedoli. (Jl 2. 12) Wielki Post jest jednym z najważniejszych okresów w kalendarzu liturgicznym, ale i w naszym sercu. W tym czasie powinniśmy poświęcić więcej czasu na czytanie Pisma Świętego, więcej i gorliwiej się modlić, wyrzec czy przynajmniej ograniczyć przyjemności, przeznaczyć część oszczędności na cele charytatywne. Wielki Post trwa 40 dni. Rozpoczyna się w środę popielcową, a kończy w Niedzielę Palmową, nie licząc niedziel, które to są zawsze pamiątką zmartwychwstania Pana Jezusa. Upamiętnia czas, który Jezus spędził na pustyni przygotowując się przez kontemplację i post do nauczania, leczenia nie tylko ciał, ale przede wszystkim dusz, rozgłaszania boskiego miłosierdzia, nawoływania do pokoju między ludźmi. W Biblii opisano ten okres Jego pobytu na pustyni następująco: ". Jezus 40 dni i 40 nocy spędził na pustyni poszcząc, nie jadł, nie pił..." W tym czasie został trzy razy wystawiony na próbę przez szatana. Ten oferował mu bogactwo i wszechwładzę, ale Pan Jezus nie dał się zwieść. W okresie Wielkiego Postu spróbujmy doskonalić się duchowo przez post, modlitwę i braterską solidarność , abyśmy wzorem Chrystusa mogli oprzeć się pokusom szatańskim. Ciąg dalszy…. Wielki Post jest okresem przygotowania do Wielkanocy. Polega to na pojednaniu się z Bogiem i ludźmi. W okresie wielkiego Postu odmawiamy sobie rożnych przyjemności i pokarmów, ponieważ w ten sposób umartwiamy się. Dla Niego odmawiamy sobie czegoś, czy robimy coś dobrego i pożytecznego. Wielki Post to czas nawrócenia, to czas pokuty i przebaczenia. Trwa on 40 dni i jest czasem przygotowania na przeżycie męki, śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. W okresie Wielkiego Postu odmawiamy sobie pokarmów, słodyczy czy telewizji, gdyż w ten sposób chcemy umocnić naszą wolę, przeprosić Pana Jezusa za nasze grzechy, a także wyrazić skruchę wobec Boga. Wielki Post jest to okres 40 dni, w którym Kościół przygotowuje się do zmartwychwstania Pańskiego poprzez modlitwę i rozmyślania. W tym okresie należy zachować umiar we wszystkim, to jest w jedzeniu i piciu, oglądaniu telewizji i nie urządzaniu zabaw. Możemy też sobie coś przyrzec np. że nie będę w ogóle oglądał filmów, nie będę jadał przysmaków takich jak: batoniki, cukierki, czekolada. Wielki Post jest po to by ludzie mogli bardziej zastanowić się nad własnym życiem. Wielki Post jest to okres 40 dni, podczas których przygotowujemy się do świąt wielkanocnych. Ponieważ tak jak Jezus przebywał na pustyni 40 dni, nic nie jadł ani nie pił, tak my właśnie odmawiamy sobie rzeczy, które bardzo lubimy. Środa Popielcowa Środą Popielcową rozpoczął się czterdziestodniowy okres Wielkiego Postu. Chrześcijanie w tym dniu biorą udział w Zgromadzeniu Eucharystycznym, w czasie którego po homilii następuje obrzęd po-święcenia i posypania głów popiołem. Jest to zewnętrzny znak rozpoczęcia publicznej pokuty (z języka greckiego "metanoia"- wewnętrzna przemiana człowieka). Nie wszyscy wierni mogą brać udział w liturgii parafialnej, dlatego przynosi się do domu poświęcony popiół. Post czterdziestodniowy znany był już w IV wieku, miał on jednak charakter przygotowania do Świąt Wielkanocnych. W tym okresie wyznaczono kilka dni postu połączonych z pewnymi obrzędami. Wielki Post ma charakter realizowania Chrystusowego wezwania do pokuty i nawrócenia. Niedziela Palmowa i Wielki Tydzień Niedziela Palmowa Niedziela Palmowa rozpoczyna Wielki Tydzień, w którym obchodzi się pamiątkę Męki śmierci i zmartwychwstania Chrystusa. Każdy chrześcijanin powinien dołożyć wszelkich starań, aby obrzędy Wielkiego Tygodnia zrozumieć, brać w nich czynny udział, a przede wszystkim umartwieniami i świętością życia dawać dowód żywej wiary. W Niedzielę Palmową, Kościół obchodzi pamiątkę wjazdu Pana Jezusa do Jerozolimy, dla dokonania paschalnej tajemnicy Męki i Zmartwychwstania. W tym dniu święci się palmy i organizuje procesję. Wszystkie Msze św. odprawia się tak, aby były wspomnieniem uroczystego wjazdu Pana Jezusa do Jerozolimy, a szczególnie przypomina nam o tym, specjalny obrzęd przed Mszą św. i poświęcenie palm. We wszystkich obrzędach używa się czerwonego koloru szat liturgicznych. Wielki Tydzień Ostatnie dni Wielkiego Postu od Niedzieli Palmowej do wieczora Wielkiego Czwartku, a następnie Triduum Paschalne to Wielki Tydzień. Najstarsze świadectwa o liturgii Wielkiego Tygodnia pochodzą z IV w. z Palestyny. Rozpoczynała ją uroczysta procesja z palmami, z Betani do Jerozolimy na pamiątkę wjazdu Chrystusa do świętego miasta, aby w nim dokonać odkupienia ludzi przez mękę i śmierć na krzyżu. Triduum Paschalne Wielki Czwartek Wielki Czwartek Najstarszy dokument opisujący liturgię Wielkiego Tygodnia w Jerozolimie z IV wieku, mówi o dwóch Mszach św. w Wielki Czwartek. Dwie Msze św. w tym dniu odprawia się kościołach katedralnych. Rano biskup koncelebruje, razem ze wszystkimi kapłanami z całej diecezji uroczystą Mszę św. z poświęceniem Krzyżma (oliwa zmieszana z balsmem, używane w sakramencie bierzmowania i sakramencie chrztu) i oleju chorych. We wszystkich innych kościołach wolno w tym dniu odprawić tylko jedną Mszę św. w godzinach wieczornych. Nazywamy ją "Mszą Wieczerzy Pańskiej". Rozpoczyna ona Triduum Paschalne, które stanowi Wielki Piątek, W. Sobotę i Niedzielę Zmartwychwstania. Ostatnia wieczerza miała miejsce w noc z czwartku na piątek i należała według żydowskiej rachuby czasu do piątku. Doba trwała od zachodu, do zachodu słońca. Dlatego, dniem zarówno pierwszej Ofiary Eucharystycznej jak i Ofiary Krzyża, jest ten sam dzień - Wielki Piątek. I tu widzimy ścisły związek Krzyża, Zmartwychwstania i Eucharystii. Wielki Piątek Wielki Piątek W tym dniu gromadzimy się na sprawowaniu pamiątki męki i śmierci Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Liturgia zaprasza nas do rozważania biblijnego opisu męki Pańskiej, a następnie adoracji i uczczenia Krzyża świętego. W tym dniu nie odprawia się Mszy św. Po liturgii eucharystycznej Ciało Chrystusa przenosi się uroczyście do adoracji do tak zwanego Grobu Pańskiego. Wielka Sobota jest dniem, w którym nie odprawia się Mszy św. ani innych nabożeństw. Przez cały dzień, wierni nawiedzają Grób Pański i czuwają na modlitwie, pamiętając, że jest tam obecny pod osłoną chleba Uwielbiony i Zmartwychwstały Pan. Wielka Sobota W tym dniu święci się pokarmy. W Polsce wierni przynoszą w pięknie przystrojonych koszykach, chleb, wędlinę, masło, chrzan, sól i jajka. Nie powinno w nim zabraknąć baranka, który symbolizuje Chrystusa. W tym dniu, każdy pokarm ma swoje znaczenie : chrzan, przynosimy na znak męki Pana Jezusa, która zamieniła się w słodycz, a symbolem tej słodyczy jest masło. Poświęcone jajka, symbolizują nowe życie Zmartwychwstałego Pana. Przez święcenie pokarmów, Kościół błogosławi byt doczesny; podkreśla dostojność ciała, które w tym dniu osiągnęło nieśmiertelność. Chrystus po zmartwychwstaniu jadł chleb i rybę, by przekonać uczniów, że jest naprawdę żywym człowiekiem. Wigilia Paschalna Noc paschalną rozjaśnia zmartwychwstały Chrystus. Jest to naprawdę Wielka Noc, jest to najważniejsze wydarzenie w dziejach świata i ludzkości. W niej dokonało się przejście ze śmierci do nowego życia, przez zmartwychwstanie. Cała dynamika nocy paschalnej, skupia się wokół życia w Chrystusie, dlatego cała jej liturgia, pełna jest symboli życia: światło - słowo - woda - uczta. Znaki te stanowią również główną treść kolejnych części Wigilii Paschalnej. Uroczystym ogłoszeniem zmartwychwstania Chrystusa i wezwania całego stworzenia do udziału w tryumfie Zmartwychwstałego jest Procesja Rezurekcyjna Niedziela Wielkanocna Rozpoczyna się Wigilią Paschalną, czyli Mszą św. Zmartwychwstania Pana, którą rozpoczyna się w sobotę wieczorem lub w nocy
