PRZESŁANIE JANA PAWŁA II DO DZIECI PIERWSZOKOMUNIJNYCH

PRZESŁANIE JANA PAWŁA II DO DZIECI
PIERWSZOKOMUNIJNYCH
Ojciec Święty podczas audiencji generalnych znajduje czas, by skierować
swoje apostolskie słowo do dzieci. Najczęściej są to katechezy środowe np. z
racji rozpoczynającego się Wielkiego Postu, z okazji Świąt Bożego Narodzenia,
Pierwszej Komunii Świętej oraz przemówienia podczas wizyt w parafiach.
Ojciec Święty Jan Paweł II wygłosił do dzieci wiele katechez. Tematyka ich
była różna, jednak można było z nich wyłonić następujące wątki: miłość Boża;
modlitwa, post, jałmużna, Boże Narodzenie, ewangelizacja. W katechezach tych
papież uwrażliwia dzieci na podstawowe wartości, którymi są: prawda, dobro,
miłość, świętość życia, dążenie do wieczności.
Jednym z głównych wątków przesłania Jana Pawła II do dzieci jest ukazanie
miłości Bożej. Temat ten wraca najczęściej przy spotkaniach z dziećmi
pierwszokomunijnymi, ale też i przy innych okazjach. W homilii wygłoszonej
podczas Mszy św. w Parku Boston Common Ojciec Święty powiedział, że
prawdziwa miłość pochodzi od Chrystusa, tylko ona prowadzi do Boga. Jan
Paweł II stwierdza, że każdy uczynek winien być odblaskiem miłości Chrystusa.
To Chrystus wzywa każdego człowieka do miłości Boga i bliźniego. Papież
przytacza opowiadanie o młodzieńcu z Ewangelii, który usłyszał wezwanie
Chrystusa „Chodź za Mną!”, lecz odszedł zasmucony, gdyż miał wiele
posiadłości. Smutek ten skłania do refleksji. Dobra tego świata są przemijające,
nie czynią człowieka szczęśliwym, bowiem liczne bogactwa tj. w przypowieści
stają się przeszkodą w przyjęciu wezwania Chrystusa. Trzeba umieć powiedzieć
„tak” miłości, a „nie” egoizmowi.
Prawdziwa miłość jest wymagająca, ofiarna i bezinteresowna. Sam Jezus
mówi, że Jego przyjaciółmi są ci, którzy czynią to, co On przykazał. Zatem
miłość wymaga wysiłku i osobistego zobowiązania w pełnieniu woli Bożej.
Oznacza dyscyplinę oraz ofiarę, która rodzi radość i urzeczywistnia
człowieczeństwo. Zastępca Chrystusa mówi, by młodzi ludzie nie bali się
wysiłku, uczciwej pracy i prawdy. Z pomocą Jezusa i dzięki modlitwie będą
mogli odpowiedzieć na Jego wezwanie, opierając się pokusom. Trzeba otworzyć
serca Jezusowi; Jego miłości, prawdzie, radości.
W homilii do dzieci, które przyjęły I Komunię świętą papież mówił, że Jezus
przyszedł na ziemię z miłości do swoich dzieci i chce być przez nich kochany.
Jezus jest najwspanialszym Przyjacielem, pragnie, aby dzieci zawsze o nim
pamiętały. Ziemscy przyjaciele czasem zawodzą, nie mogą pomóc. Jezus jest
zawsze wierny, jest towarzyszem ziemskiej pielgrzymki, słucha, pociesza i
nigdy nie opuszcza. Zna imię każdego dziecka, towarzyszy mu każdego dnia.
Jest uczestnikiem radości, pociesza w chwilach bólu i smutku. Bez tego
Przyjaciela nie można się obejść, jeśli się Go spotkało i zrozumiało, że On
miłuje i pragnie miłości. Z Jezusem można rozmawiać, zwierzać się Mu; do
Niego można zwracać się z czułością i zaufaniem. Ojciec Święty zachęca, aby
dzieci zawarły umowę przyjaźni z Chrystusem i nie zrywały jej nigdy. By we
wszystkich sytuacjach życia zwracały się do Boskiego Przyjaciela.
Jezus oczekuje na swoje dzieci i pragnie pozostać z nimi na zawsze. Jednoczy
się wewnętrznie w Komunii świętej, aby bezpośrednio i osobiście okazać swą
miłość tak, by każdy mógł powiedzieć: „Jezus mnie miłuje”, „ja miłuję Jezusa”.
Papież mówi językiem zrozumiałym dla dzieci tłumacząc pojęcie obecności
Chrystusa w Eucharystii. Jezus w Komunii świętej jest po to, aby do Niego
przychodzić i miłować Go, przyjmować i pocieszać. Jest On we wszystkich
miejscach ziemi. Tam, gdzie jest kapłan, jest Jezus. Jest zatem w wielkich
miastach i małych wioskach, w chatach Afryki, Azji, w szpitalach, więzieniach,
nawet w obozach koncentracyjnych był Jezus.
Jan Paweł II wyjaśnia dzieciom na czym polega miłość Boża. Mówi, że
Eucharystia jest pomysłem Bożym. Otóż Jezus przed swoją śmiercią na krzyżu,
złożył żywą ofiarę Bogu Ojcu - ofiarę uwielbienia i miłości. Przemieniając chleb
i wino dał Apostołom i ich następcom - biskupom i kapłanom - władzę
uobecniania Go podczas Mszy świętej.
Papież raduje się, że dzieci przyjmujące I Komunię świętą niosą zapach
pierwszego spotkania z Chrystusem. Powiada, że żaden Kościół na świecie nie
jest tak piękny jak dzieci, które przyjęły Chrystusa w Komunii świętej i stały się
żywymi tabernakulami Boga. I życzy, by żaden wiatr nie porwał darów
przyniesionych przez Jezusa do dziecięcego serca.
Ojciec Święty pragnie żarliwej miłości dla Jezusa Eucharystycznego.
Zauważa, że dzieci do I Komunii świętej przygotowały się żarliwie i z wielką
pilnością po to, by ich pierwsze spotkanie z Jezusem było chwilą wielkiego
wzruszenia i głębokiego szczęścia. Papież mówi, że dzieci są ulubieńcami
Jezusa i przypomina Jego słowa: „pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie
przeszkadzajcie im” (Łk 18,16). Namiestnik Chrystusa zachęca dorosłych, aby
kochali swoje dzieci, szanowali je i pouczali. By rodzice byli godni ich
niewinności i tajemnicy zawartej w duszy stworzonej bezpośrednio przez Boga.
Mówi, że dzieci potrzebują miłości, delikatności, dobrego przykładu i
dojrzałości. Nie wolno zaniedbywać dzieci i nie można ich zawieść.
Jan Paweł II mówi, że dzieci są w społeczeństwie kwieciem serca i umysłu.
Porównuje, że tak jak maj jest piękny i bogaty - tak też dzieci są obrazem
wiosny. Pragnie, by dzieci zachowały jak najdłużej jasny uśmiech, wdzięk i
radość życia. Papież życzy, aby dzieci były wszędzie wysłannikami i radosnymi
świadkami Jezusa: w rodzinach, towarzystwie, miejscach zabaw, w czasie
wakacji. Przypomina, że nowoczesne społeczeństwo bywa często smutne i
niezadowolone, gdyż brak tam Jezusa. Życie jest krótką pielgrzymką ku
Wiecznej Miłości, drogą do raju. Tam jest prawdziwe miejsce spotkania z
Jezusem. Ziemskie obowiązki oczyszczają i umacniają, a święci, którzy
osiągnęli niebo są przykładem drogi do Boga. Jako wzór świętości dla dzieci
Ojciec Święty ukazuje św. Teresę od Dzieciątka Jezus, która wspominała swoją
pierwszą Komunię świętą jako słodki pocałunek złożony przez Jezusa w jej
duszy. Był to pocałunek miłości, czuła wtedy, że jest kochana. Wypowiadała
słowa miłości skierowane do Chrystusa, oddając się mu na zawsze. Doznała tak
wielkiej radości i pociechy, że ze wzruszenia płakała.
Innym wzorem miłości do Boga, o jakim mówi Ojciec Święty dzieciom jest
św. Dominik Savio. Jako siedmioletni chłopiec otrzymał pozwolenie przyjęcia
Komunii świętej po raz pierwszy. Wtedy to zapisał swoje postanowienie.
Pragnął często spowiadać się i przyjmować Komunię świętą. Chciał,by jego
przyjaciółmi byli Jezus i Maryja. Wolał śmierć niż grzechy.
Kolejnym świętym, który zdaniem Ojca Świętego jest wzorem miłości i
oddania dla dzieci, był święty Filip Neri. Wspierał on najbardziej
potrzebujących, nie wahał się żebrać na ulicach. Pewnego razu został uderzony
w policzek wtedy odpowiedział: „To dla mnie, a teraz proszę mi dać parę groszy
dla moich biednych dzieci.” Okazał w ten sposób swą wielką miłość kapłańską.
Jezus uczył, jak kochać w cierpieniu. Sam podjął się cierpienia
z miłości, uczył drogi wyjścia z bólu. Jego miłość zaprowadziła aż na
krzyż. Papież pragnie zbliżyć wszystkie dzieci do Jezusa, który będąc
Bogiem i człowiekiem jest zawsze młody, jest niezrównanym wzorem
i światłem do naśladowania. Jan Paweł II mówiąc do dzieci zwraca uwagę, że są
one powierzone jego pasterskiej trosce, odpowiedzialności i miłości. Powierza
je Matce niebieskiej.
mgr Małgorzata Wróblewska