rady miejskiej w mielcu

UCHWAŁA Nr XIII / 124 / 07
RADY MIEJSKIEJ W MIELCU
z dnia 29 listopada 2007 r.
w sprawie:
nadania nazwy ulicy wewnętrznej istniejącej na działce nr 3170/91 (obręb 5
Smoczka)
Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 13 ustawy z dnia 08 – marca – 1990 r.
o samorządzie gminnym /tekst jednolity Dz. U. Nr 142 z 2001 r., poz. 1591
z późniejszymi zmianami/ oraz art. 8 ust. 1a ustawy z dnia 21 – marca – 1985 r.
o drogach publicznych /t.j. Dz. U. Nr 19, z 2007 r., poz. 115 z późniejszymi
zmianami/
Rada Miejska
p o s t a n a w i a co następuje:
§1
1. Nadać ulicy wewnętrznej istniejącej na działce nr 3170/91 (obręb 5
Smoczka), oznaczonej w miejscowym planie zagospodarowania
przestrzennego Smoczka A sygnaturą KD – 1, nazwę: Matki Teresy.
2. Przebieg tej ulicy przedstawia załącznik nr 1 do niniejszej uchwały.
3. Krótką notatkę encyklopedyczną na temat postaci patrona tej ulicy
przedstawiono w załączniku nr 2 do niniejszej uchwały.
§2
Ustalić pisownię przyjętej nazwy tej ulicy w systemie informatycznym
w następującym brzmieniu: Matki Teresy.
§4
Wykonanie uchwały zleca się Prezydentowi Miasta Mielca.
§5
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia i podlega podaniu do publicznej
wiadomości przez wywieszenie na tablicy ogłoszeń Urzędu Miejskiego
w Mielcu.
Załącznik nr 2
do uchwały Nr XIII / 124 / 07
RADY MIEJSKIEJ W MIELCU
z dnia 29 listopada 2007 r.
Krótka notatka encyklopedyczna na temat postaci patrona wybudowanej ulicy
na działce nr 3170/91 (obręb 5 Smoczka).
Matka Teresa (Matka Teresa z Kalkuty)– urodziła się w 1910 r. w Skopie w Macedonii
w rodzinie katolickiej jako Agnesa Gongea (Antigona) Boiagi. Z pochodzenia była Arumunką,
Albanką.
W 1928 r. (w wieku 18 lat) wstąpiła do zakonu sióstr loretanek w Irlandii, przyjmując
imię zakonne Maria Teresa od Małego Jezusa. Swój nowicjat odbywała w Indiach.
Tam od 1929 r. pracowała w katolickiej szkole dla dziewcząt w Kalkucie, której została później
dyrektorką. Ślu8by wieczyste złożyła 24 maja 1937 r.
W 1946 r. , usłyszała wezwanie od Boga, jak to sama określiła „powołanie
w powołaniu”, ażeby opuścić zgromadzenie loretanek i poświęcić się pracy dla ubogich, żyjąc
wśród nich. W porozumieniu ze swoim ojcem duchownym otrzymała od papieża Piusa XII
pozwolenie na opuszczenie loretanek. Przywdziała charakterystyczne białe sari z niebieskim
obrzeżem i w 1948 r. wyszła na ulice Kalkuty do slumsów pomagać trędowatym, umierającym
i porzuconym dzieciom. Wynajęła w tym celu dwa pokoje – jeden służył jako szkoła, a drugi
jako dom dla chorych i umierających. W 1949 r. dołączyła do niej pierwsza siostra, a potem
następne.& października 1949 r.- nowe zgromadzenie Sióstr Misjonarek Miłości zostało
zatwierdzone przez arcybiskupa Kalkuty na prawie diecezjalnym. W 1965 r. Zgromadzenie
Sióstr Misjonarek Miłości otrzymało zatwierdzenie przez Stolicę Apostolską.
W 1963 r. Matka Teresa założyła męską wspólnotę Braci Misjonarzy Miłości.
W 1976 r. utworzyła wspólnotę kontemplacyjną dla sióstr, a w 1979 r. dla braci.
Do końca życia pracowała pomagając ludziom, apelując jednocześnie zawsze o
poszanowanie godności drugiego człowieka, oraz czynnie sprzeciwiała się aborcji, eutanazji
i antykoncepcji.
Matka Teresa zmarła 5 września 1997 r. w Kalkucie.
Była laureatką kilkudziesięciu nagród krajowych i międzynarodowych m. in.
najwyższych odznaczeń Indii, USA, b. ZSRR i Anglii. W 1979 r. za swoją pracę otrzymała
Pokojową Nagrodę Nobla.
19 października 2003 r. Matka Teresa zostaje beatyfikowana przez papieża Jana Pawła II.