Teatr w przedszkolu

Opracowanie:
Ksenia Krawczyk
mgr. Aneta Urbaniak
TEATR
,,Tylko sztuka i zabawa mogą nauczyć
dziecko marzenia o szczęściu i miłości,
dostarczają mu bowiem obrazu pewnego
przebiegu zdarzeń, pozwalają przeżyć
napięcia wobec tego, co może się stać i
jak różnie można się w tych sytuacjach
zachować”
R. Miller
Edukacja teatralna
Powinna być:
integralną częścią wychowania dzieci we współczesnym świecie.
Pozwala:
- wychować przyszłego aktywnego, wrażliwego odbiorcę sztuki
- pomaga rozwijać inteligencję emocjonalną każdego dziecka
Teatr zaspokaja potrzeby psychiczne dzieci i może odegrać
kluczową rolę w kształtowaniu osobowości. Przede wszystkim
jest przeżyciem zbiorowym. Dziecko występuje tu jako uczestnik
spektaklu. Odbiera go w towarzystwie innych, jest członkiem pewnej
wspólnoty, identyfikuje się z nią, a przeżycia w grupie są
szczególnie mocne. Działa na niego swoista magia teatru; czuje, że
wokół niego dzieje się coś wyjątkowego, niepowtarzalnego.
-
Teatr łączy w sobie różne dziedziny
twórczości artystycznej:
literaturę,
muzykę,
plastykę,
taniec i ruch sceniczny.
Zabawy teatralne w przedszkolu to jeden z
elementów pracy pedagogicznej, a tworzenie w
przedszkolu mini spektaklów
pomaga w zrealizowaniu zadań dydaktycznowychowawczych i służy uatrakcyjnieniu zajęć.
Istotą dziecięcego teatru:
-
-
Jest możliwość spontanicznej zabawy z rówieśnikami
i oderwanie od rzeczywistości.
Prowadzi to do:
rozwijania mowy,
rozwijania myślenia,
rozwijania pamięci,
rozwijania wyobraźni,
uczy śmiałości i odwagi,
uczy umiejętności wyrażania różnych stanów
uczuciowych i współdziałania,
pozwala także na rozwinięcie płynności ruchów,
zwiększa poczucie własnej wartości.
Funkcje ,,Zabawy w teatr’’
“ Zabawa w teatr” spełnia dwie funkcje:
- terapeutyczną - kiedy to dziecko odrywa
się jakby od świata realnego i zapomina o
swoich przeżyciach negatywnych ;
- kształcącą - kiedy zabawa staje się
,,motorem’’ do rozwoju różnorodnych
dyspozycji psychicznych dziecka.
Czego dzieci mogą dowiedzieć się
podczas zabawy w teatr?
- jak powstaje sztuka teatralna ;
- wzbogacić swój słownik o takie pojęcia
jak np. reżyser, rekwizyty, dekoracja,
kostiumy, ruch sceniczny, drama czy
pantomima.
Teatr jest dla dzieci…
…rzeczywistością wyjątkową, w której wszystko może się zdarzyć.
Pozwala na:
- kontakt z żywym słowem, dzięki czemu lepiej rozwija się mowa dziecka,
wzbogaca słownictwo.
Bycie widzem pomaga w:
- kształtowaniu wrażliwości estetycznej,
- rozwijaniu zainteresowań czytaniem,
- Rozwijaniu zainteresowań sztuką i muzyką.
Pozytywny bohater, z którym maluch spotyka się na spektaklu
teatralnym, zdobywa jego uznanie, pomaga w zrozumieniu dlaczego
jakieś zachowanie jest dobre, a inne złe. Oprócz tego, dziecko ćwiczy
spostrzegawczość i umiejętność koncentracji.
Dziecko jako aktor zdobywa
świadomość,
że grając kogoś, kim nie jest na prawdę,
że odtwarzając różne wymyślone
zdarzenia, robi to po to, by lepiej
zrozumieć rzeczywistość, w której żyje, że
wcielając się w coraz to inne postacie
poznaje perspektywy własnego przyszłego
życia.
Zabawy w teatr…
•
-
-
-
Kontakt dzieci z teatrem to nie tylko „bycie widzem”, ale również
zabawy w teatr, podczas których dziecko pragnie być nie tylko
autorem, lecz także aktorem.
Przemawiają za tym:
duże zdolności naśladowcze dziecka,
wszechstronność estetycznych przeżyć.
Wprowadzenie dzieci w świat sztuki poprzez zabawy „na niby”,
przynosi im wiele korzyści:
rozwija wyobraźnię,
doskonali mowę, która staję się wyrazista, melodyjna, właściwie
akcentowana,
inscenizacja wyzwala i zużytkowuje muzyczne, plastyczne, ruchowe
i słowne możliwości dziecka.
Zabawy teatralne
Wywierają duży wpływ na kształtowanie charakteru i
osobowości dzieci.
Wyostrzają zmysł obserwacji.
Rozładowują nagromadzone emocje.
Są jednym z efektywnych środków wychowania
wszechstronnego, dają możliwość wspólnego działania,
wspólnej radości z osiągniętego celu. Dziecko wcielając
się w fikcyjną postać, przeżywa losy bohaterów
literackich, utożsamia się z nimi, często naśladując ich
postępowanie.
Zabawy „na niby” pozwalają kształtować uczucia,
przyswajać właściwe postawy moralne, a także uczą
dziecko cieszyć się i smucić, dostrzegać dobro i zło.
Odtwórca roli…
-
Udawanie kogoś innego jest bliskie nam wszystkim.
Płynie z dążenia do wydania się lepszym, groźniejszym,
ważniejszym niż w istocie jesteśmy. Odtwórca roli ma
okazję:
realizować swoje marzenia,
wcielić się w ulubionego bohatera,
przeżywać utwór,
wczuć się w jego treść,
umożliwia zapomnienie o
samym sobie,
pozwala bytować w świecie fantazji przez autora
wytworzonym.
Poprzez uczestnictwo w zabawach
teatralnych:
- dzieci nieśmiałe, pochłonięte zabawą zapominają o
nieśmiałości,
- dzieci niezdyscyplinowane i hałaśliwe mogą wyciszyć się
oraz wdrożyć do panowania nad sobą.
Równie istotne jest to, że dzięki byciu aktorem dziecko
uświadamia sobie coraz jaśniej:
- w jaki sposób działa i co tym osiąga,
- zdobywa ono zdolność przewidywania - jak powinno
działać, aby osiągnąć określony cel i wykonać określone
zadanie.
Tym samym staje się ono coraz bardziej zdolne do
świadomego kierowania swoją działalnością.
Korzyści zabaw teatralnych
Duże korzyści wyniosą dzieci z zabaw teatralnych, w
których nie posługują się gotowym tekstem, ale mówią
własnymi słowami, improwizują.
Dzięki temu:
- uczą się poprawnego i jasnego wyrażania myśli,
- zwiększają zasób słownictwa, próbując dobierać słowa w
danej sytuacji najodpowiedniejsze.
-
Równie wartościowa będzie zabawa w inscenizację
utworów literackich:
opowiadań,
wierszy,
legend,
baśni,
niektórych scen z filmów dla dzieci.
Rola inscenizacji:
-
kształcenie uczuć,
kształcenie postaw,
kształtowanie wrażliwości estetycznej,
kształtowanie świadomej dyscypliny,
rozwijanie mowy i twórczego myślenia,
ćwiczenie pamięci,
rozwijanie zainteresowań czytaniem i teatrem,
kształtowanie spostrzegawczości i umiejętności
koncentracji.
Zadaniem nauczyciela:
wykorzystanie tej naturalnej aktywności, w różnych
przemyślanych formach edukacji teatralnej.
Przy tej okazji dziecko może się uczyć i rozwijać
twórczo, zaspokajane są jego naturalne potrzeby:
- potrzeba poznawcza,
- potrzeba zabawy,
- potrzeba aktywności twórczej a także potrzeba fikcji.
Małe dzieci często mają do czynienia ze światem fikcji i
baśni, tworzą sobie podobny świat w świecie realnym.
Wymyślają role, mają potrzebę kreowania fikcyjnego
świata, sprawdzania swoich możliwości w innych rolach
niż realne: dziecka, syna, przedszkolaka. Kontrolowane
zaspokajanie tej potrzeby wpływa na prawidłowy
rozwój dzieci.
Mowa dzieci w
zabawach teatralnych
Na zajęciach, w których wykorzystywane są
elementy technik teatralnych, dziecko dowiaduje
się, że jego mowa i wypowiedzi muszą być
słyszane, rozumiane i wyraziste. Przy tej okazji
nauczyciel może też wyłapywać i korygować tak
częste jeszcze w tym okresie wady wymowy.
Dziecko natomiast dzięki temu, że chce brać
udział w zabawie w teatr ma większą motywację
do późniejszych ćwiczeń wymowy pod okiem
logopedy.
Zabawa w teatr rozwija u dzieci także
pamięć wzrokowo-słuchową,
doskonali koncentrację uwagi.
Młodsze dzieci uczą się tekstów pod opieką
osoby dorosłej, co może wpływać korzystnie na
rozwój społeczny dziecka, które uczy się
współpracować z „suflerem”- rodzicem lub
opiekunem. Przygotowując przedstawienie
dzieci uczą się łączenia tekstu z ruchem
scenicznym, w efekcie wpływa to na poprawę
komunikacji werbalnej i pozawerbalnej
Dzieci poprzez zabawę w teatr uczą się:
współdziałania i współpracy w grupie,
dyscypliny i szacunku dla pracy kolegów,
odpowiedzialności za swoje działanie, jeśli jedna osoba zawiedzie,
nie stanie na wysokości zadania, nie uda się całe przedsięwzięcie.
(Przy tej okazji, dziecko nabiera świadomości, że w tejże grupie
pełni bardzo ważną rolę, od której zależy sukces pracy całego
zespołu. Dzięki temu u dziecka wzrasta samoocena i poczucie
wartości, przy okazji grania w wystawianym przedstawieniu ma
szansę odnieść sukces. )
- dziecko uzmysławia sobie, że przeszkadzanie innym podczas zajęć
wpływa niekorzystnie na przedsięwzięcie, a tym samym na samo
dziecko,
Praca nad spektaklem ma ogromny wpływ na uspołecznienie
dziecka, u którego dominuje charakterystyczny dla tego okresu
egocentryzm.
Żywy teatr tworzy znakomitą szansę na wyciszenie niepożądanych
zachowań, uczy pokory, panowania nad sobą i cierpliwości.
-
Zabawy teatralne to ważny element pracy
pedagogicznej, jest syntezą różnych
rodzajów twórczości, a jak wiadomo
dziecko ma naturalną potrzebę wyrażania
się w różnych formach ekspresji: w mowie,
ruchu, geście, śpiewie, rysunku.
Edukacja teatralna , sprzyjając
kształtowaniu kreatywności pozwala
dzieciom lepiej zrozumieć to, czego teraz
doświadczają, oraz przygotowuje do tego ,
co mogą spotkać w przyszłości. Dzięki
wiedzy i nabytym umiejętnościom będą
mogły lepiej poradzić sobie z problemami
zmieniającego się współczesnego świata.
Pamiętajmy, że:
BIBLIOGRAFIA
1.
2.
3.
Asyngier - Kozieł Anna : Zabawa jako metoda wychowania teatralnego
dzieci // W: Pedagogika zabawy w edukacji kulturalnej / red. Elżbieta
Kędzior-Niczyporuk. - Lublin : Wydaw. KLANZA, 2006. - S. 121-125
Dorman J.: Zabawa dzieci w teatr. Centralny Ośrodek Metodyczny
Upowszechniania Kultury, Warszawa 1981.
Juśko D. : Bawimy się w teatr, W: Wychowanie w Przedszkolu.1997
Dziękujemy za uwagę