Buddyzm

advertisement

Buddyzm to nauki o naturze umysłu
pochodzące od historycznego Buddy, który
żył i nauczał ponad dwa i pół tysiąca lat
temu w północnych Indiach. Celem
praktyki buddyjskiej jest osiągnięcie
całkowitego urzeczywistnienia potencjału
umysłu i doświadczenie trwałego szczęścia
– oświecenia. Każdy może je urzeczywistnić,
dlatego buddyzm nazywany jest religią
doświadczenia. W buddyzmie istnieje wiele
tradycji, szkół i stylów praktyki.

Buddyzm kładzie nacisk na potrzebę
koncentracji i medytacji, która z czasem ma
doprowadzać do rozwoju duchowych
zdolności. Wewnętrzne życie jest tak samo
ważne jak zewnętrzna aktywność, a
wewnętrzny spokój potrzebny jest do
harmonijnego życia. Buddysta zawsze
powinien być świadomy swojego działania.
Buddyzm kładzie nacisk na doświadczenie i
poznanie poprzez doświadczenie.
Historyczny Budda nie pozostawił bezpośrednio przez
siebie spisanych nauk. Uczniowie Buddy zapisali je
dopiero po jego śmierci. Historia buddyzmu opiera się
zarówno na tekstach, jak też na przekazie ustnym.
 Po osiągnięciu ‚oświecenia’ Budda nauczał przez 45 lat,
przemierzając północne Indie. Na początku
przekazywał przede wszystkim podstawowe nauki
Therawady, których celem jest uwolnienie się od
własnego cierpienia.



Buddyzm Therawady rozprzestrzenił się w ciągu następnych
stuleci po śmierci Buddy w Indiach i dalej aż po Iran i Azję
Centralną. W I wieku naszej ery nauki Wielkiej Drogi
przedostały się do północnych Indii, gdzie między V a VIII
wiekiem n.e. nastąpił okres ich wielkiego rozkwitu. Mniej
więcej w tym samym czasie w Tybecie zaczynano poznawać
nauki Diamentowej Drogi.
W XI i XII w.n.e. buddyzm Therawady (tzw. buddyzm
południowy) umocnił się w krajach Azji południowowschodniej, na Śri Lance, Tajlandii, Birmie, częściowo w
Wietnamie, Kambodży, Laosie, Indonezji i Bali. Buddyzm
Wielkiej Drogi i Diamentowej Drogi (tzw. buddyzm północny)
rozprzestrzeniał się na północ i wschód od Indii: w Chinach,
Japonii, Wietnamie, Korei, Tybecie i od XV/XVI w. także w
Mongolii.


W tym czasie buddyzm stopniowo zanikał w kraju swojego
pochodzenia, w Indiach. Na przełomie tysiąclecia islamscy
agresorzy rozpoczęli podbój Indii od strony północnozachodniej. Do roku 1100 buddyzm został całkowicie
zniszczony w Kaszmirze.
W XX w. rozpoczęła się w historii buddyzmu nowa faza
rozwoju, która nasiliła się wraz z wypędzeniem lamów z Tybetu
przez Chińczyków: spotkanie Zachodu z buddyzmem. Już w
XIX, a szczególnie w XX w., uczeni brytyjscy, rosyjscy,
niemieccy i francuscy zajmowali się tekstami buddyjskimi.
Rozpoczynając od akademickich zainteresowań,
Europejczycy odkrywali w końcu buddyzm jako swoją drogę
życia. Tak powstały pierwsze wspólnoty buddyjskie w Europie.
Wraz z przełomem w myśleniu świata zachodniego w latach
sześćdziesiątych rozpoczęły się poszukiwania sensu i treści
życia, a głębokie nauki buddyjskie odpowiadały na wiele
pytań również w naszej kulturze. W tym czasie tysiące ludzi na
Zachodzie zaczęło praktykować buddyzm i dołączać do
wspólnot buddyjskich.
Medytacja buddyjska
Najważniejsze Odłamy buddyzmu
Rdzeń nauk buddyjskich, do których zalicza się: Cztery Szlachetne
Prawdy, Szlachetną Ośmioraką Ścieżkę, Trzy Cechy Istnienia.
Dwanaście ogniw współzależnego powstawania jest wspólnych dla
wszystkich szkół. Obecnie możemy wyróżnić kilka głównych tradycji:
 Theravada ("Droga Starszych" - nieprawidłowo nazywana
hinajaną) - jedyna szkoła jaka przetrwała spośród szkół
wywodzących się z tradycji Sthaviravada,
 Mahajana (zawierająca również niektóre podstawowe nauki
Hinajany):
 Chan (jap. zen)
 Zen (tradycja japońska)
 Sŏn (tradycja koreańska)
 Amidyzm











Szkoła Czystej Krainy
Mahajana (zawierająca również niektóre podstawowe
nauki Hinajany oraz szczególne metody Wadżrajany):
Tendai
Shingon
Buddyzm tybetański (zawierający unikalne metody tantr
Jogi Najwyższej)
Ningma
Kagju
Sakja
Dzionang
Gelug
Jungdrung Bön

Nirwana jest terminem oznaczającym ustanie wszelkiego
pragnienia (wolność w ustaniu). Porównuje się ją do
zdmuchnięcia płomienia, co jest metaforą uwolnienia się
przez czującą istotę od wszelkich namiętności. Buddyści
uważają, iż przebudzona istota może żyć na tym świecie
bez "chwytania się" czyli bez pragnień w stosunku do ludzi,
zjawisk i przedmiotów, z powodu których powstaje
cierpienie. Jej działania będą wtedy wzbudzały owoce ,
jednak tylko te, które nie przyczynią się do uczestniczenia
w nieustannym cyklu narodzin i śmierci . Przebudzona
istota, osiągnąwszy Nirwanę, odchodzi bowiem trwale ze
świata przyczyny i skutku, co jest tożsame z ostatecznym
uwolnieniem się z cyklu narodzin i śmierci. Warunkiem
osiągnięcia Nirwany za życia jest uwolnienie umysłu od
niewiedzy przez poznanie stosownych nauk i praktyk,
prowadzących do trwałego uwolnienia się od cierpienia,
jednak jej pełnia następuje dopiero po śmierci.
Według nauk buddyzmu wszystkie czujące istoty podlegają
sansarze ("niekończącej się wędrówce"): po śmierci, w zależności
od nagromadzonej karmy, przechodzą na inny poziom
egzystencji (przyjmują nową formę przeżywając nowe
narodziny). Nieodłącznym elementem samsary jest cierpienie.
 Co prawda życie na "wyższych" poziomach egzystencji jest
szczęśliwe, jednak nawet tam występuje nieuchronna śmierć
oraz powrót na "niższe" poziomy. Stąd też jedynym sposobem na
zakończenie cierpienia jest wyzwolenie się z tego cyklu poprzez
osiągnięcie nirwany. Należy jednak pamiętać, że klasyczny
pogląd na ponowne narodziny i samsarę ulegał czasem
mocnemu przekształceniu m.in. w buddyzmie wschodnim (chan,
zen), w którym występuje interpretacja metaforyczna: wcielenia
w poszczególnych niebach/piekłach sansary postrzegane są
jako przenośne opisy stadiów rozwoju i stanów
emocjonalnych/psychicznych człowieka, a obecne życie ludzkie
uznawane jest za jedyne i niepowtarzalne



Precyzyjnymi określeniami będą tu: "zrozumienie" lub
"przebudzenie", czyli przebudzenie ze snu
(wcześniejszej) ignorancji i doświadczenie Trzech
Cech istnienia Trzy Cechy istnienia to: nietrwałość
,bolesność i brak niezmiennego "ja". Buddyści wierzą,
że – po osiągnięciu stanu bodhi – istota uwalnia się z
samsary, czyli nieustannego cyklu narodzin i śmierci;
tym samym – przebudzenie oznaczałoby tu
uwolnienie się od cierpienia (którego nie należy w
tym kontekście utożsamiać z bólem).
Do osiągnięcia bodhi prowadzi rozwinięcie pełnej
doskonałości umiejętne stosowanie trzydziestu
siedmiu czynników wyzwolenia zwanych "Skrzydłami
ku Oświeceniu".

Szlachetna Ośmiostopniowa Ścieżka
znana również pod nazwą ścieżka
Ośmioraka czy Ścieżka Ośmioaspektowa
jest rozszerzeniem Czterech Szlachetnych
Prawd Buddyzmu. Ogólnie rzecz biorąc
jest to szereg wskazówek i pouczeń,
które mają prowadzić do całkowitego
ustania cierpienia.








Właściwy Pogląd – jest to poznanie Czterech Szlachetnych Prawd.
Właściwe Postanowienie – to postanowienie wyrzeczenia się złej woli i
odstąpienie od wyrządzania wszelkiej krzywdy.
Właściwe Słowo – to powstrzymanie się od kłamstwa, od mowy powodującej
nieporozumienia między ludźmi ("dzielącej" mowy), mowy obelżywej,
pustego gadania .
Właściwy Czyn – to powstrzymanie się od zabijania, od kradzieży, od
nieskromności.
Właściwe Zarobkowanie – to powstrzymywanie się od zarobkowania
przynoszącego szkodę innym istotom, takiego jak: handel bronią, żywymi
istotami, odurzającymi napojami, trucizną, od rybołówstwa, rzeźnictwa,
wojskowości, fałszu, zdrady, przepowiadania przyszłości, oszustwa,
wykorzystywania itp.
Właściwy Wysiłek – to intencje i wysiłek, które nie pozwalają na powstawanie
złych właściwości mentalnych, a pozwalają na powstanie dobrych).
Właściwa Uważność – zachowanie uważności we wszystkim, co się
przedsięwzięło.
Właściwa Medytacja –- dążenie do osiągania stanów, w których znika
"ego’’.



Imię Budda znaczy "Przebudzony„
Ocenia się, że buddyzm wyznaje 250 milionów ludzi.
Niestety nie można podać dokładnej liczby
zwolenników nauk Buddy, ponieważ na Wschodzie
buddyzm uważany jest za doktrynę, która nie
przeszkadza w uczestnictwie w praktykach i
obrzędach konfucjańskich, hinduistycznych,
szintoistycznych czy taoistycznych.
Buddy nie czci się jako boga, jednak oddaje się
cześć jego posągom, wokół których skupiają się
praktyki religijne buddystów i które rozpowszechnione
są na całym obszarze panowania buddyzmu.
Aleksandra Smętek
 Paulina Pytlakowska
 Izabela Sotomska
klasa III Gimnazjum w Zaborowie

Nauczyciel religii :
Ks.Robert Karolak
www.buddyzm.pl
 pl.wikipedia.org
 buddyzm.biz.pl

Download