Deklarację Praw Dziecka

Każdy człowiek jest istotą rozumną, wolną,
zasługującą na szacunek, miłość, pełnię
przysługujących mu praw i obowiązków
Najważniejszym, naturalnym
prawem człowieka jest prawo
do życia.
Z niego płynie prawo do
pełnego rozwoju. Prawa natury
należy jednak odpowiednio
zabezpieczyć
i
rozpoznać. Takim właśnie
zabezpieczeniem jest prawo
stanowione, stworzone przez
ludzi, ogłoszone i zobowiązujące
do jego przestrzegania.
O dobrym prawie mówimy wtedy, gdy dobrze służy człowiekowi, a więc jest
mądrze i odpowiednio wykorzystane.
POTRZEBUJĄ ,,NATURALNYCH
STRAŻNIKÓW SWOICH PRAW”:
RODZICÓW, OPIEKUNÓW,
NAUCZYCIELI…
NIE POTRAFIĄ SAME
ZADBAĆ O SIEBIE
POTRZEBUJĄ ZABEZPIECZENIA
SWOICH PRAW
W PRAWIE STANOWIONYM
NIE POTRAFIĄ SAME
KSZTAŁCIĆ
SWOJEJ NATURY
Podstawowe prawa dzieci to:










prawo do życia i rozwoju
prawo do posiadania stanu cywilnego
prawo do uzyskania obywatelstwa
prawo dziecka do rodziny; prawo poznania swego genetycznego
pochodzenia, do wychowania przez rodziców naturalnych,
prawo do wolności religii lub przekonań
prawo do swobodnego wyrażania poglądów i poszanowania ich
przez dorosłych
wolność od przemocy fizycznej lub psychiatrycznej, wyzysku,
nadużyć seksualnych wobec okrucieństwa
wolność od bezpośredniego udziału w działaniach zbrojnych
(do lat 15)
zakaz wykonywania kary śmierci lub stosowania kary dożywocia
więziennego wobec dziecka
Dzieci mają różne rodzaje praw: osobiste, socjalne,
kulturalne i polityczne. Wszystkie prawa dzieci spisano w
Konwencji o prawach dziecka.
Jest to dokument obowiązujący w niemal wszystkich państwach
świata (z wyjątkiem m.in. USA). Konwencję przyjęło
Zgromadzenie Ogólne ONZ 20 listopada 1989r. Uchwalenie
Konwencji jest jednym z ważniejszych osiągnięć Polski w
dziedzinie ochrony praw dziecka. Dokument składa się aż z 54
artykułów, które sformułowano kierując się przede wszystkim
dobrem dzieci i prawem do ich szczególnej ochrony.
Na katalog praw przyznanych dziecku w
Konwencji praw dziecka składają się prawa:
 cywilne
socjalne
kulturalne
polityczne (dla starszych dzieci).
Nie przyznano dzieciom praw ekonomicznych, pozostawiając je pod
prawną opieką dorosłych.
Prawa socjalne:
 prawo do zabezpieczenia socjalnego,
 prawo do możliwie najwyższego poziomu ochrony zdrowia,
 prawo do odpowiedniego standardu życia,
 prawo do wypoczynku, czasu wolnego, rozrywki i zabawy,
Prawa kulturalne:
 prawo do nauki (nauka w zakresie szkoły podstawowej i gimnazjalnej jest
obowiązkowa i bezpłatna),
 prawo do zmienności swych praw
 prawo do korzystania z dóbr kultury,
 prawo mniejszości etnicznych do znajomości swojej kultury, wyznania
 i praktyk religijnych
Prawa polityczne:
 prawo do stowarzyszania
się i gromadzenia w
celach pokojowych
 prawo wolności
wypowiedzi, swobody
poszukiwania i
przekazywania informacji
i idei wszelkiego rodzaju
20 listopada Zgromadzenie Ogólne ONZ
przyjęło Deklarację Praw Dziecka
Dokument zawiera 10 szczegółowo sprecyzowanych zasad
praw dziecka:
1. Powszechność zastosowania deklaracji – Deklaracja Praw
Dziecka obejmuje wszystkie dzieci bez względu na różnice.
2. Otoczenie dziecka szczególną ochroną, która umożliwi
jego wszechstronny rozwój w warunkach wolności i
godności, czemu powinny służyć: ustawodawstwo kraju i
wszelkie inne środki.
3. Prawo do nazwiska i obywatelstwa w chwili urodzin.
4. Stworzenie matce i dziecku przed i po urodzeniu
warunków do rozwoju, opieki, ochrony medycznej poprzez
system ubezpieczeń.
5. Szczególna troska wobec dzieci upośledzonych fizycznie
lub umysłowo.
6. Stwarzanie dziecku atmosfery pełnej miłości,
bezpieczeństwa
i zrozumienia, czemu powinien służyć
system ochrony rodziny, nieodrywanie małych dzieci od
matki, poza krańcowymi sytuacjami, opieka nad dziećmi
pozbawionymi rodziców.
7. Prawo do nauki, rozwoju kulturalnego, rozrywek, które
powinny służyć pełnemu rozwojowi osobowości. Wymogiem
minimalnym powinno być powszechne, obowiązkowe
szkolnictwo na poziomie podstawowym.
8. Pierwszeństwo dziecka do ochrony i pomocy.
9. Ochrona dziecka przed wyzyskiem, okrucieństwem,
zaniedbaniem, wykluczenie handlu dziećmi i zakaz pracy
poniżej odpowiedniego, minimalnego wieku oraz
wykonywania czynności szkodliwych fizycznie, psychicznie
lub moralnie.
10. Wychowywanie dziecka w duchu tolerancji, szacunku
dla innych ludzi, przyjaźni i pokoju między narodami.
Zasady spisane w Deklaracji Praw Dziecka wynikają z norm
zawartych w Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka, a także
z przekonania, że dziecko ze względu na swą słabość i
uzależnienie od świata dorosłych powinno być specjalnie
chronione.
Po uchwaleniu tego dokumentu ONZ zaapelował do wszystkich
rządów, instytucji, rodziców o stosowanie się do przyjętych
zasad i stworzenie podstaw prawnych umożliwiających ich
realizację.
Konstytucja Rzeczpospolitej Polskiej z 1997 roku
powołała do obrony praw dzieci w naszym kraju
szczególny organ-Rzecznika Praw Dziecka.
Rzecznik stoi na straży praw dziecka określonych w
Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, Konwencji o
Prawach Dziecka i innych przepisach prawa. Musi
przy tym szanować odpowiedzialności, prawa i
obowiązki rodziców. W swojej pracy kieruje się
dobrem dziecka oraz bierze pod uwagę, że
naturalnym środowiskiem rozwoju dziecka jest
rodzina.
Kadencja Rzecznika trwa 5 lat, licząc od dnia
złożenia ślubowania przed Sejmem a wygasa w
razie jego śmierci lub odwołania. w Ta sama
osoba nie może być Rzecznikiem dłużej niż przez
dwie kolejne kadencje. Rzecznik powoływany jest
uchwałą Sejmu, zatwierdzaną uchwałą Senatu.
Do Rzecznika zgłaszają się głównie rodzice i opiekunowie dzieci,
krewni a także same dzieci, pedagodzy szkolni, psycholodzy,
nauczyciele i organizacje pozarządowe. Wszystkie osoby
potrzebujące pomocy mogą pisać na adres:
Biuro Rzecznika Praw Dziecka
ul. Śniadeckich 10 00-656 Warszawa
telefon: 0 22 696 55 45
fax: 0 22 629 60 79
Biuro jest czynne od poniedziałku do piątku
w godzinach 08.15 - 16.15.
Adres poczty elektronicznej: [email protected]
http://www.brpd.gov.pl/
Dzieci mogą też dzwonić pod numer TELEFONU ZAUFANIA
RZECZNIKA PRAW DZIECKA
0 800 12 12 12
W wielu krajach na świecie
prawa dzieci wciąż są łamane
Szczególnie często dzieje się tak
w biedniejszych krajach Afrykańskich.
Żyjące tam dzieci nie mają możliwości
edukacji. Spowodowane jest to ciągłą
walką na najwyższych szczeblach
władzy, która zajęta własnymi
problemami nie robi nic dla swoich
obywateli. Innymi przyczynami są
również: walki pomiędzy plemionami,
brak wykwalifikowanej kadry i przede
wszystkim szkół, które mieszczą się
od siebie w znacznych odległościach
co sprawi, że rodzice nie chcą do nich
wysyłać potomstwa.