fizjologia serca i ukladu krazenia - elektrokardiologia

fizjologia serca i ukladu krazenia.doc
(42 KB) Pobierz
FIZJOLOGIA SERCA I UKŁADU KRĄŻENIA.
ELEKTROFIZJOLOGIA MIĘŚNIA SERCOWEGO
Mięsień sercowy należy do tkanek pobudliwych. Oznacza to ,że na pozostającą w stanie
spoczynku komórkę może zadziałać bodziec wzbudzający w niej i rozprzestrzeniający się
potencjał
czynnościowy
Potencjał czynnościowy zapoczątkowany jest szybkim (1-3 m/s) odwróceniem się potencjału
błony komórkowej-nosi nazwę depolaryzacji, trwa od 200 do 400 m/s. Szybki okres depolaryzacji
powstaje dzięki podwyższeniu przepuszczalności błony komórkowej dla jonów sodu Na+, które
wnikają do komórki i potasu K+, który komórkę opuszcza Po zakończeniu depolaryzacji m.
sercowy powoli powraca do równowagi elektrycznej, czyli ulega repolaryzacji. W okresie
repolaryzacji i pewien czas po jej zakończeniu komórka mięśniowa jest niewrażliwa na nowe
bodźce tzw. okres refrakcji Długość refrakcji ma ważne znaczenie czynnościowe, przede
wszystkim dlatego, że chroni m. sercowy przed zbyt wczesnym pobudzeniem, co mogłoby
zaburzyć funkcję serca
STRUKTURA I ELEKTROFIZJOLOGIA UKŁADU PRZEWODZĄCEGO SERCA.
Rytmiczne skurcze serca mają miejsce pod wpływem bodźców powstałych w nim samym tzw :
automatyzm serca. Węzeł przedsionkowo – zatokowy i przedsionkowo – komorowy i pęczek Hisa
tworzą tzw układ przewodzący serc. Impulsy do skurczu serca powstają w węźle przedsionkowozatokowym. Węzeł ten stanowi rozrusznik serca I rzędu. i wysyła bodźce z częstotliwością 70
razy na minutę. Rozrusznik II rzędu to węzeł przedsionkowo komorowy ,częstotliwość od 40 do
60 razy na minutę. rozrusznik III rzędu to komórki pęczka Hisa, częstotliwość 30-40 razy.
MECHANIZM SKURCZU MIĘŚNIA SERCOWEGO
Kurczy się cały mięsień – zgodnie z Prawem wszystko albo nic. Kurczy się skurczem
pojedynczym.
Na rytmiczną czynność serca składają się 3 następujące po sobie fazy: skurcz, rozkurcz i pauza
występująca po rozkurczu przed skurczem. W fazie skurczu pierwsze kurczą się przedsionki,
krew spływająca z żył unosi płatki zastawek przedsionkowo-komorowych, a skurcz przedsionków
powoduje wypchnięcie dalszej porcji krwi i szczelne ich domknięcie. Jednocześnie kurczą się
mięśnie okrężne ujść żylnych, co utrudnia wsteczny ruch krwi. Bezpośrednio po skurczu
przedsionków rozpoczyna się skurcz komór, składa się on z dwóch faz; napinania się mięśnia
sercowego i wyrzucania krwi do tętnic. Napinanie mięśnia sercowego trwa do chwili takiego
wzrostu ciśnienia w komórkach aż przewyższy ono ciśnienie krwi w tętnicach, otwierają się wtedy
zastawki półksiężycowate aorty i pnia płucnego, umożliwiając przetłoczenie krwi do tętnic.
DYSTRYBUCJA KRWI W OBRĘBIE UKŁADU KRĄŻENIA
Krew jest najpierw magazynowana, następnie przesuwana co związane jest ze zmianę
rozmieszczenia krwi w zależności od potrzeb. Krew może być rozprowadzana do naczyń
powierzchownych, wątroby, układu pokarmowego, mięśni (przy wysiłku), nerki.
SCHEMAT BUDOWY UKADU KRĄŻĘNIA ZE SZCZEGÓLNYM UWZGLĘDNIENIE ROLI
SERCA,NACZYŃ TĘTNICZYCH I ŻYŁ
Serce składa się z dwóch pracujących synchronicznie pomp , odpowiadających prawej i lewej
połowie serca. Pod względem czynnościowym serce prawe pompuje krew żylną i serce lewe
tłoczy krew tętniczą. Ruch krwi tłoczonej przez prawą komorę serca do płuc i powracającej do
lewej połowy nazywamy krążeniem małym lub płucnym. W krążeniu płucnym krew z komory
prawej zdąża do płuc i po przejściu przez system naczyń włosowatych pęcherzyków płucnych
powraca do przedsionka lewego. Lewa połowa serca tłoczy krew do wszystkich pozostałych
organów ciała, z których poprzez układ żylny spływa do prawego przedsionka. Ten obieg krwi
nazywa się krążeniem wielkim Krążenie wielkie zaczyna się w komorze lewej poprzez tętnice,
naczynia włosowate, żyły kończy się w przedsionku prawym. Krew płynąca w naczyniach
krążenia wielkiego zaopatruje w tlen i substancje odżywcze tkanki ustroju a pobiera od nich
produkty przemiany materii głównie dwutlenek węgla. W obrębie krążenia małego następuje
wydalanie dwutlenku węgla do pęcherzyków płucnych i pobranie tlenu. Tętnice nie mają
zastawek, panuje w nich duże ciśnienie, ściany ich są mocne, elastyczne zbudowane z 3 warstw.
Żyły- mają zastawki, są wiotkie i cienkie
METABOLIZM MIĘŚNIA SERCOWEGO
Komórki mięśnia sercowego można podzielić na dwa rodzaje;
1.Włókna czynnościowe wykonujące właściwą pracę serca, jaką jest pompowanie krwi.
2. Włókna przewodzące (komórki Purkiniego) tworzą drogi po których rozchodzi się pobudzenie.
W mięśniu sercowym znajdują się dwie funkcjonalne jednostki, mięśnie przedsionków i m. komór.
Potencjał czynnościowy zapoczątkowany jest szybkim (1-3 m/s) odwróceniem się potencjału
błony komórkowej-nosi nazwę depolaryzacji, trwa od 200 do 400 m/s. Po zakończeniu
depolaryzacji m. sercowy powoli powraca do równowagi elektrycznej, czyli ulega repolaryzacji. W
okresie repolaryzacji i pewien czas po jej zakończeniu komórka mięśniowa jest niewrażliwa na
nowe bodźce tzw. okres refrakcji. Mięsień sercowy uzyskuje energię z resyntezy tlenowej ATP.
Substraty to glukoza, kwas mlekowy, wolne kwasy tłuszczowe
SIŁY WSPOMAGAJĄCE POWRÓT KRWI ŻYLNEJ DO SERCA
-Działanie siły ssącej przedsionków serca.
-Działanie siły ssącej spowodowanej rozszerzaniem się klatki piersiowej przy wdechu.
-W dużych i średnich żyłach tworzą się tzw. kieszonkowate zastawki żylne, które uniemożliwiają
cofanie się krwi.
- Ciśnienie resztkowe.
- Pompa mięśniowa - mięśnie szkieletowe (w czasie chodzenia powodują, że krew sprawnie
krąży).
CIŚNIENIE TĘTNICZE KRWI
Zależy od dopływu i odpływu krwi ze zbiornika tętniczego, konieczne jest dla utrzymania
przepływu krwi przez narządy i tkanki. Największe ciśnienie krwi panuje w dużych tętnicach w
momencie skurczu komór- ciśnienie skurczowe. Najniższe ciśnienie tętnicze przypada na fazę
rozkurczu serca- ciśnienie rozkurczowe.
REGULACJA CYNNOŚCI SERCA
Do serca dochodzą włókna współczulne oraz odgałęzienia nerwu błędnego- włókna
przywspółczulne. Ich wpływ przystosowuje pracę serca do aktualnych potrzeb organizmu. Układ
współczulny- przyśpiesza pracę serca, układ przywspółczulny opóźnia, zwalnia pracę serca.
Przeciwstawne oddziaływanie obu rodzajów nerwów autonomicznych warunkuje stan równowagi
fizjologicznej serca, stałą regulację ciśnienia oraz prawidłowy dopływ krwi do tkanek.
ANALIZA ZAPISU ELEKTROKARDIOLOGICZNEGO-EKG
Skurczom m. sercowego towarzyszą zmiany elektryczne w sercu. Kurczący się mięsień osiąga
w stosunku do pozostałych ujemny potencjał elektryczny. Zmiany te dają się rejestrować za
pomocą elektrokardiografów. Metoda badania serca oparta na zapisie tych prądów pozwala
rejestrować wszelkie odchylenia, ich zapis to elektrokardiogram. U osób o zdrowym sercu ma
ona zawsze 5 załamań oznaczonych literami P, Q, R, S, T:
P - załamek odpowiadający skurczą przedsionków (depolaryzacja)
Q R S – załamki odpowiadające poszczególnym fazom skurczów komór (depolaryzacja komór)
T - uchyłek – koniec skurczu komór (repolaryzacja komór)
Analiza krzywej EKG - załamki, odcinki odstępy.
PRAWA RZĄDZĄCE KRĄŻENIEM KRWI W NACZYNIACH KRWIONOŚNYCH
- Prawo Płaseja- decyduje o szybkości
- Rodzaj przepływu krwi: (laminarny) ciągły niesłyszalny - burzliwy (słyszalny)
- Rodzaj lepkości krwi
Plik z chomika:
zzz.umed
Inne pliki z tego folderu:
 ozw.pptx (11189 KB)
Elektrokardiologia W1, 08.05.2013.pdf (13537 KB)
 ekg UMEDowskie.pdf (14815 KB)
 Elektrokardiologia W2, 15.05.2013.pdf (8648 KB)
 Kurs-EKG(1).pdf (8291 KB)

Inne foldery tego chomika:





Zgłoś jeśli naruszono regulamin







Strona główna
Aktualności
Kontakt
Dla Mediów
Dział Pomocy
Opinie
Program partnerski




Regulamin serwisu
Polityka prywatności
Ochrona praw autorskich
Platforma wydawców
Copyright © 2012 Chomikuj.pl
anatomia
angielski
biochemia
biofizyka
biologia i parazytologia