Rozwój dzieci: o co należy zadbać, a czego unikać?

PRZYGOTOWANIE DZIECKA DO PRZEDSZKOLA
Część 3
Rozwój dzieci: o co należy zadbać, a czego unikać?
Dorosły nie może przebyć drogi rozwojowej za dziecko. Ono samo musi wspinać się
na kolejne szczeble swojego rozwoju. Zadaniem dorosłego jest sensowne mu w tym pomagać.
To, co dorosły proponuje dziecku, nie może być ani za trudne, ani za łatwe, ale na
miarę możliwości uczącego się dziecka, by mogło osiągnąć sukces. W przypadku tak małych
dzieci, jakimi są trzylatki, trzeba dobrze dopasowanym uczeniem objąć możliwie szeroki
zakres dziecięcego rozwoju.
Najważniejsze, aby dziecko gromadziło osobiste doświadczenia i określało (tak,
jak potrafi) to, co dostrzega, co czyni i co odczuwa. W tym wszystkim trzylatek
potrzebuje obecności i wsparcia osoby dorosłej. Nie wystarczy dać dziecku zabawkę
i zachęcać do zabawy. Ono obejrzy każdą i kiedy zaspokoi potrzebę poznania, rzuci, bo
przestanie być już interesująca. Dorosły musi, więc pokazać dziecku, jakie możliwości
zabawowe łączą się z takim przedmiotem: że można włożyć jeden w drugi, rozkładać go na
części, ponownie składać itd.
Ważne są gesty dorosłego, bo kierują dziecięcą uwagę na to, co istotne. Należy,
więc być przy dziecku: zachęcać, jak najwięcej pokazywać i kierować jego uwagę na to, co
ważne. Nie trzeba zbyt dużo mówić, bo trzylatek i tak nie rozumie skomplikowanych
wypowiedzi, a wytworzy się nawyk wyłączania się, gdy tylko dorosły zacznie mówić.
Dlatego ostrożnie z tłumaczeniem, wyjaśnianiem itd. A więc: dziecko ma dużo mówić
i umieć skupiać się na tym, co mówi dorosły. A że zdolność uwagi jest jeszcze niewielka,
dorosły nie może mówić za długo.
Bardzo ważne jest porozumienie niewerbalne, a więc mimika, gesty i sposób
wyrażania emocji. Z takiego przekazu trzylatek korzysta najwięcej. Ucząc się po prostu
kopiuje zachowania dorosłego:
 Jeżeli dorosły jest radosny, dziecko będzie reagować w podobny sposób,
 Jeżeli dorosły pokazuje, ze jest mu przyjemnie, gdy wykonuje daną czynność,
dziecko będzie z widoczną przyjemnością wypełniało różne zadania,
 Jeżeli dorosły będzie cieszył się z wykonanej do końca czynności, dziecko nie
będzie skłonne do porzucania rozpoczętych zajęć.
Ale uwaga! Jeżeli dorosły krzyczy, to i dziecko będzie krzyczało. Jeżeli dorosły zwraca się
do dziecka podniesionym tonem, to ono tylko taką mowę będzie rozumiało. Gdy dorosły
okazuje dziecku agresję, to ono uczy się takich zachowań i bije swojego misia.
W trudnej sztuce wspomagania dziecka w jego rozwoju ważne jest, więc nie tylko to, co
trzeba kształtować, ale i to, w jaki sposób dorosły zachowuje się wobec dziecka.