Pocz*tki Islamu

Islam (arab. ; ‫اإلسالم‬al-islām) –
religia monoteistyczna, druga na świecie pod
względem liczby wyznawców po chrześcijaństwie.
Świętą księgą islamu jest Koran, a zawarte w
nim objawienie ma stanowić ostateczne i niezmienne
przesłanie Boga do ludzi. Islam błędnie określany
jako mahometanizm

Stosunek społeczeństw arabskich do modernizacji był o wiele bardziej skomplikowany niż Turków.
Stopniowe opanowywanie przez Europejczyków północnej Afryki łączyło się, szczególnie we
francuskiej Algierii, z marginalizacją miejscowej społeczności muzułmańskiej. Europa była więc przede
wszystkim wrogiem, co musiało wpływać na dość niechętny stosunek do jej wytworów i osiągnięć, a
także na charakter, rodzącego się stopniowo, arabskiego nacjonalizmu. Decydujące znaczenie miała
tu I wojna światowa. Wówczas to Brytyjczycy wykorzystali beduińskie plemiona z Półwyspu Arabskiego
do stworzenia szerokiego arabskiego ruchu zbrojnego, który z powodzeniem wypierał Turków
(walczących po stronie państw centralnych) z Palestyny,Syrii i Iraku.
Najbardziej wiarygodnym źródłem na
temat osoby Mahometa wydaje się Koran. Z
punktu widzenia historyka ma on jednak
ograniczoną wartość, ponieważ jego
zadaniem było przekazanie treści
objawienia, a nie opowieść o osobie Proroka.
Dlatego na podstawie samego Koranu w
żadnym razie nie da się odtworzyć jego
pełnej biografii. Należy także zauważyć, iż
również datowanie Koranu jest niepewne i w
związku z tym można wysuwać zasadne
wątpliwości co do tego, w jakiej części
rzeczywiście pochodzi on od Proroka.




Al-Kaba (arab. ,‫الكعبة‬Al-Kaaba, dosł. sześcian, kostka) – świątynia i sanktuarium w Mekce, naj Według
tradycji muzułmańskiej pierwszą Kabę zbudował Adam. Miała ona ulec jednak zniszczeniu w
czasie potopu. Odbudować miał ją Ibrahim i jego pierworodny syn Ismail[1].
Według relacji Klaudiusza Ptolemeusza, już w II wieku p.n.e. wokół Al-Kaby funkcjonowało
niewielkie sanktuarium, gdzie praktykowano kult religijny. Bezpośrednio przed reformą
religijną Mahometa była to świątynia poświęcona ok. 360 bogom plemiennym w politeistycznej religii
staroarabskiej.
Po wprowadzeniu islamu Kaba stała się miejscem kultu Allaha. Na rozkaz Mahometa zniszczono
wszystkie oznaki wiary w wielu bogów, pozostawiając jednak Czarny Kamień (Hadżar), który według
tradycji miał być umieszczony w Kabie przezarchanioła Gabriela.
Wokół Kaaby został zbudowany meczet Masdżid al-Haram, wielokrotnie przebudowywany i
rozbudowywany. ważniejsze miejsce święte islamu.



Dżihad (z języka arabskiego , ‫جهاد‬ğihād – zmaganie, walka[potrzebne źródło]) –
w kulturze islamu pojęcie pierwotnie oznaczające dokładanie starań i
podejmowanie trudów w celu wzmocnienia wiary i islamu[potrzebne źródło]. W tradycji
europejskiej termin ten często, choć nie do końca precyzyjnie, tłumaczy się jako
„święta wojna”.
W Koranie i muzułmańskiej tradycji dżihad oznacza wszelkie starania
podejmowane w imię szerzenia i umacniania islamu: zarówno poprzez walkę
zbrojną, nawracanie niewiernych, pokojowe propagowanie islamu Niekiedy
dokonuje się rozróżnienia dżihadu na dwa rodzaje: większy i mniejszy. Rozróżnienie
to oparte jest na dwóch hadisachwątpliwej autentyczności, zachowanych w
źródłach z przełomu X i IX wieku. Hadisy te zwykle uznawane są za słabe (da'if) a
ich autentyczność za wątpliwą, w związku z czym i sam podział dżihadu na wielki i
mały budzi wątpliwości[1].
W myśl tego rozróżnienia dżihad większy ma być ważniejszy i polegać ma na
nieustannych wysiłkach podejmowanych przez każdego muzułmanina w celu
wykorzenienia wszystkiego, co w jego życiu jest grzeszne lub przeciwne takiemu
sposobowi życia, jakiego Bógchce dla ludzi. Ma to być zatem walka z Szatanem i
jego pokusami lub wszelkie działania na rzecz własnej gminy. Narzędziami
tegodżihadu są serce w pierwszym przypadku, a ręce i język w
drugim. Dżihad mniejszy (dżihad bis-sajf) utożsamiany jest w tym przypadku z
walką zbrojną,jak i wewnętrzne zmagania wyznawcy.



Muzułmanin ma pięć obowiązków, zwanych pięcioma filarami islamu (Arkan addin, Arkan-al-Islam). Są one traktowane bardzo poważnie przez wyznawców głównego
nurtu tej religii (sunnitów, szyitów i charydżytów), natomiast wiele ugrupowań religijnych
pochodzenia szyickiego (np. alewici czy alawici) uważa je tylko za zalecenia, symbole i
niekoniecznie się do nich stosuje.
Pierwszy filar – szahada – włącza formalnie do wspólnoty. Często wymagana jest jednak
obecnie obecność imama (choć przyjęcie islamu jest wyłącznie sprawą między
wiernym a Bogiem), jednak jeśli to nie jest możliwe (np. na łożu śmierci) – nie ma takiego
obowiązku. Na niektórych stronach internetowych proponuje się przyjęcie islamu przez
internet poprzez przeczytanie szahady i kliknięcie potwierdzenia. Olbrzymia większość
autorytetów religijnych nie zgadza się jednak z tym podejściem. Ponadto islam (według
większości teologów) przyjmuje każdy przed narodzeniem – dopiero po nim ludzie się od
niego odwracają – szahada jest więc formalnym potwierdzeniem wiary dla
muzułmanina i powrotem na łono islamu dla konwertyty.
Pozostałe cztery filary powinny być wypełniane przez każdego muzułmanina i są formą
okazywania wiary. Tylko osoby, które przyjęły islam tuż przed śmiercią, nie muszą ich
wypełnić. Czasem jako nieoficjalny, szósty filar podaje się dżihad. Z tą interpretacją nie
zgadza się większość teologów – szczególnie jeśli chodzi o „mały dżihad” – wojnę z
niewiernymi (ponadto znaczna część z nich twierdzi, że nie ma żadnych podstaw do
niego po okresie podbojów islamskich w VII wieku. Co do „dużego dżihadu” – walki z
własnymi słabościami – nie jest on filarem wiary, ale głównie na jego podstawie Bóg
będzie sądził muzułmanów w dniu Sądu Ostatecznego.


ُ
Koran (arab. ‫الق ْرآن‬Al-Qur’ān)
– święta księga islamu. Według
tradycji muzułmańskiej powstawał w latach 610-632, objawiany
fragmentami prorokowi islamu, Mahometowi (zm. 632) przez
Archanioła Dżibrila (identyfikowanego w islamie
z biblijnym archaniołem Gabrielem). Słowo „Koran” pochodzi od
arabskiego słowa al-kur’ān, które oznacza „recytację”, ponieważ
pierwotnie Koran przekazywano ustnie. Według islamu i samego
Koranu jego twórcą jest Allah.
Koran składa się ze 114 sur (rozdziałów), które z kolei dzielą się
na aje (wersety). Rozróżnia się 90 sur mekkańskich i 24 sury
medyńskie, ze względu na miejsce ich objawienia. Sury są w
Koranie ułożone przeważnie według długości, od najdłuższej do
najkrótszej.


Meczet (arab. ‫مسجد‬masdżid; l.mn. ‫مساجد‬masadżid) –
miejsce kultu muzułmańskiego. Słowo meczet oznacza
dowolny budynek, w którym oddaje się cześć Bogu,
niezależnie od jego architektury.
Podstawowym celem istnienia meczetów jest umożliwienie
muzułmanom wspólnej rytualnej modlitwy (salat). Meczety
mogą być wykorzystywane także w innych celach – jako
miejsca spotkań, czy ośrodki
edukacyjne.[potrzebne źródło] Pierwsze meczety, takie jak Meczet
Kuba i Masdżid an-Nabawi, powstały w VII wieku i stanowiły
po prostu wyznaczone miejsca pod gołym niebem. Dziś
większość meczetów posiada wyrafinowane kopuły
i minarety.


Kibla (arab. ‫قبلة‬qiblah - kierunek) – kierunek, w
którym muzułmanie powinni zwracać się podczas modlitwy.
Zwyczaj ten jest starym obyczajem ludów semickich.
Obowiązek ten został wyznaczony przez Koran i opisany jest
w literaturze teologicznej. W pierwszych latach islamu
muzułmanie modlili się w kierunku Jerozolimy[1]. Kierunek ten
został przejęty od Żydów i nakazany przez Mahometa wraz z
wprowadzeniem obowiązku modlitwy.
Wraz ze zmianą poglądów przez Mahometa w drugim
roku hidżry wyznaczył on nowy kierunek, którym
została Mekka. Wedługtradycji muzułmańskiej zmiana
kierunku modłów nastąpiła w małym meczecie w
pobliżu Medyny. W tym meczecie Prorok modlący się w
kierunku Jerozolimy odwrócił się i rozpoczął modły w
kierunku Mekki. Od tamtej pory meczet ten nosi
nazwęMasdżid al-kiblatajn (Meczet dwóch kierunków).

Minaret (arab. ‫منارة‬manara – miejsce, skąd widać światło,
latarnia morska) – wysoka, zwykle smukła wieża stawiana
przy meczecie z nadwieszonym balkonem lub galeryjką, z
którego muezin może nawoływać wiernych na modlitwę.
Współcześnie na wielu minaretach montowane są głośniki.

Arabeski widoczne są na XII-wiecznej podstawce
pod Koran. Ten sposób zdobienia do dziś
wykorzystywany jest jako dekoracja w
architekturze i malarstwie.

Imperium początkowo zajmowało
Płw.Arabski. Później w wyniku podbojów i
dżihadu - świętej wojny Arabowie zajęli
Persj ę i ?Egipt (w 632-661r.) następne w
kolejce były Afryka, Hiszpania oraz wschód
do rzeki Indus. Ich podboje definitywnie
zakończyły się w połowie VIIIw. a ich
napływ do Europy został zatrzymany w
732r. podczas przegranej bitwy pod Poitiers.
Przywódcami Arabów i następcami
mahometa byli kalifowie.

Rozwój cywilizacji arabskiej ma ścisły związek
z podbojami Arabów i powstaniem na
podbitych terenach imperium arabskiego.
Kolonie Arabskie znajdowały się zostały
stworzone na terenach gdzie była wysoko
rozwinięta kultura oraz bogate tradycje
cywilizacyjne np. Egipt, Mezopotamia. Na
podbitych terenach Arabowie nie niszczyli
dorobku kulturowego i naukowego, lecz
wzbogacali go dla swoich potrzeb. Arabowie
potrafili upowszechnić i tym samym stali się
pośrednikami cywilizacji.


Sztuka islamu, czyli sztuka państw muzułmańskich,
rozwijała się na terenach podbitych przez Arabów
w VII w. i na początku VIII w. Objęła swoim
zasięgiem Palestynę, Syrię, Mezopotamię, Persję, Turki
estan, Afganistan, Indie, Afrykę
Północną oraz Półwysep Iberyjski. Zachowała
trwałość i jednolitość form w ciągu wielu wieków.
Powodem tego była monoteistyczna religia będąca
religią życia publicznego, bez podziału na sferę
religijną i świecką.
Artyści muzułmańscy, zainspirowani nota bene sztuką
bizantyjską, na całym tym ogromnym terenie
wpływów odcisnęli swoje piętno.