Kinetyka chemiczna KI + Pb(NO3)2 → PbI2↓ + KNO3 fermentacja alkoholowa czynniki wpływające na szybkość reakcji chemicznych stężenie reagentów (lub ciśnienie gazów jeżeli reakcja przebiega w fazie gazowej) temperatura obecność innych substancji katalizatory inhibitory środowisko szybkość reakcji mierzona jest jako zmiana stężenia w czasie Wykres zmiany stężenia substratu i produktu w trakcie reakcji r= ∆c B ∆c =− A ∆t ∆t stężenie (mol/dm3) dla reakcji A → B dla reakcji aA + bB → cC + dD r= 1 ∆c C 1 ∆c D 1 ∆c A 1 ∆c B = =− =− c ∆t d ∆t b ∆t a ∆t jednostka szybkości reakcji ∆c mol/dm 3 szybkość = = = mol ⋅ dm −3 ⋅ s −1 , mol ⋅ l −1 ⋅ s −1 ∆t s t (min) przykład: izomeryzacja cis-butenu do trans-butenu H3C H3C CH3 C C C H H C H H A CH3 B [A]0 stężenie [B]t [A]t [B]0 czas r= d[B] d[A] =dt dt równanie kinetyczne określa szybkość reakcji jako funkcję stężeń molowych reagentów sumarycznej reakcji k – stała szybkości reakcji A+B→C r = k·[A]·[B] wartość k wyznacza się doświadczalnie stała szybkości reakcji zależy od rodzaju reakcji i temperatury, nie zależy zaś od stężenia reagentów równanie kinetyczne wyznacza się doświadczalnie !!!! 2 NO + O2 → 2NO2 r = k·[NO]2·[O2] H2(g) + Br2(g) → 2HBr(g) 3 2 k[H 2 ][Br2 ] r= ' [Br2 ] + k [HBr] rząd reakcji suma współczynników potęgowych w równaniu kinetycznym równanie reakcji równanie kinetyczne rząd reakcji 2NO + 2H2 = N2 + 2H2O r = k·[NO]2·[H2] 3H2 + N2 = 2NH3 r = k· [H2]3·[N2] CH3CHO = CH4 + CO r = k·[CH3CHO]3/2 3 4 3/2 ogólnie: r = k·[A]x ·[B]y x = 1 - reakcja jest 1-go rzędu względem A y = 2 - reakcja jest 2-go rzędu względem B x + y = 3, całkowity rząd reakcji wynosi 3 reakcja 0-go rzędu reakcja rzędu zerowego np. reakcje fotochemiczne d [A] r=− dt − [A]t [A]0 r=k nachylenie = –k d [A] =k dt t [A ]t = [A]0 − kt czas połowicznej przemiany t½: [A]t = [A]0 - kt [A]t = ½[A]0 1/ 2 t1/ 2 [A]0 = 2k reakcja I-go rzędu reakcja 1-go rzędu r = k[A] oraz d [A] r=− dt [A]t [A]0 [A]t = [A]0 ⋅ e − kt d [A] − = k[A] dt [ A ]t t d [A] − = ∫ kdt ∫ [A] 0 [ A ]0 [A]t ln = −kt [A]0 [A]t = [A]0 ⋅ e − kt t •Elementarne reakcje jednocząsteczkowe •Reakcje dwucząsteczkowe przebiegające przy dużym nadmiarze jednego z reagentów funkcja liniowa: y = ax + b pkt. przecięcia = ln[A]0 ln[A]t ln[A]t = -kt + ln[A]0 ln[A]0 nachylenie = –k jeśli wykres ln[A]t od czasu jest linią prostą to reakcja jest 1-go rzędu t czas połowicznej przemiany t½: 1 [ A] 0 2 ln = −kt1/ 2 [ A]0 1 ln = −kt1/ 2 2 t1/ 2 ln 2 = k ln 2 = kt1/ 2 reakcja 1-go rzędu [A]t = [A]0 ⋅ e − kt ln[A ]t = − kt + ln[A ]0 CH3NC → CH3CN czas połowicznej przemiany dla reakcji 1-go rzędu 1 torr = 133.322 Pa rozpad radioaktywny jest typowym przykładem reakcji 1-go rzędu 14C , 239Pu, 99Tc 14 C→ 14 0 −1 N+ β innym przykładem reakcji 1-go rzędu jest rozpad H2O2 2H2O2 → 2H2O + O2 innym przykładem reakcji 1-go rzędu jest rozpad H2O2 okres półtrwania 226Ra 214Po 212Po 1622 lat 1,62·10-4 s 3·10-7 s Zadanie Oblicz ile procent atomów pierwiastka promieniotwórczego E pozostanie w preparacie po 15 dniach, wiedząc, że okres jego połowicznego rozpadu wynosi τ1/2 = 5 dni. 5 dni 10 dni 15 dni 50% 25% 12,5% 1 ⋅100% n 2 n- ilość okresów półtrwania reakcja II-go rzędu reakcja 2-go rzędu r = k[ A] 2 d [A] r=− dt d [A] − = k [ A ]2 dt [ A ]t t d [A] − = ∫ kdt 2 ∫ [A] [ A ]0 0 1 1 − = kt [A]t [A ]0 funkcja liniowa: y = ax + b 1/[A]t 1/[A]t = kt + 1/[A]0 nachylenie = k jeśli wykres 1/[A]t od czasu jest linią prostą wtedy reakcja jest 2-go rzędu. 1/[A]0 pkt. przecięcia = 1/[A]0 t czas połowicznej przemiany t½: 1 = kt1/ 2 [A ]0 1 1 − = kt1/ 2 1 [ A ]0 2 [ A ]0 t1/ 2 1 = k[ A]0 reakcja 2-go rzędu 2NO2 2NO + O2 wpływ temperatury na szybkość reakcji chemicznej < T2 < T3 szybkość reakcji T1 t = constans temperatura im wyższa temperatura tym reakcja chemiczna zachodzi z większą szybkością r =kf(c) we wzorze na szybkość nie ma wpływu temperatury stała szybkość reakcji musi zależeć od T przykład: dla reakcji 190 °C 250 °C CH3NC → CH3CN k190 = 2.52 × 10-5 s-1 k250 = 3.16 × 10-3 s-1 Równanie Arhheniusa Ea k = A exp − RT A = czynnik częstości zderzeń (L/mol*s) Ea = energia aktwacji (kJ/mol) R = stała gazowa, 8.3145 J/mol*K diagram energetyczny reakcji chemicznych stan przejściowy E substraty Ea ∆E produkty reakcja egzotermiczna energia aktywacji Ea = E(stan przejściowy) – E(substraty) ciepło reakcji, energia reakcji ∆E = E(produkty) – E(substraty) diagram energetyczny reakcji chemicznych stan przejściowy E Ea substraty produkty ∆E reakcja endotermicznej energia aktywacji • wielkość bariery energetycznej, którą musi pokonać układ reagujących indywiduów chemicznych, aby doszło do reakcji chemicznej k Ea = − RT ln A • energię aktywacji dla reakcji można wyznaczyć na podstawie równania Arhheniusa znając szybkość reakcji w różnych temperaturach metoda graficzna k = Ae − E a / RT Ea ln k = ln A − R 1 T nachylenie = -Ea/R pkt. przecięcia = lnA na podstawie dwóch punktów k1 R ⋅ ln k2 Ea = 1 1 − T2 T1 Katalizator substancja która przyspiesza reakcję i nie zostaje zużyta w trakcie katalizowanej reakcji. Enzym duża cząsteczka (zwykle białko) katalizująca reakcje biologiczne.. Katalizę dzielimy na: Homogeniczną: katalizator stanowi tą samą fazę jak substraty. Heterogeniczną: katalizator stanowi oddzielną fazę niż substraty. przykład procesu katalitycznego Rozkład wody utlenionej przebiega powoli: 2 H2O2 (aq) 2 H2O (l) + O2 (g) Dodatek KI przyspiesza reakcję Mechanizm: step 1: H2O2 (aq) + I– (aq) step 2: H2O2 (aq) + IO– (aq) 2 H2O2 (aq) H2O (l) + IO– (aq) H2O (l) + O2 (g) + I– (aq) 2 H2O (l) + O2 (g) Szybkość reakcji = k [H2O2] [I–] etap limitujący szybko E↑ bez katalizatora substraty z katalizatorem produkty droga reakcji C(diament) → C(grafit) ∆rG°= -2,8678 kJ/mol reakcja dozwolona termodynamicznie dlaczego nie zachodzi samorzutnie? reakcja niedozwolona kinetycznie! reakcje złożone reakcje odwracalne A reakcje następcze k2 A A k3 k1 B C D B k2 ← r = r− r B k2 k1 reakcje równoległe → k1 C Zadanie 1 Podaj w jakich jednostkach wyraża się stała szybkości reakcji: • zerowego rzędu • pierwszego rzędu • drugiego rzędu Zadanie 2 Szybkość reakcji A + 2B → 3C+D wynosi 1,0 mol/(dm3·s). Jaka jest szybkość tworzenia lub zużywania poszczególnych reagentów? Zadanie 3 Energia aktywacji reakcji rozpadu N2O5 wynosi 24,7 kcal/mol. Ile razy szybciej reakcja ta przebiegnie w temperaturze 35°C aniżeli w temperaturze 25°C? Zadanie 4 Stała szybkości rozpadu pewnej substancji w temperaturze 24°C wynosi 1,70·10-2 dm3/(mol·s), a w temperaturze 37°C 2,01·10-2 dm3/(mol·s). Oblicz parametry Arrheniusa dla tej reakcji. Zadanie 5 Badano rozkład gazowego N2O5 w temp. 55°C w zamknięty naczyniu. Stała szybkości tej reakcji wynosi 1,42·10-3 s-1. Na początku eksperymentu ciśnienie cząstkowe N2O5 wynosiło p0=2,88·105 Pa. a) Zapisz równanie (równania) przebiegających reakcji b) Określ rząd badanej reakcji c) Oblicz czas połowicznego rozpadu N2O5 d) Po jakim czasie cząstkowe ciśnienie N2O5 obniży się do 3,6 ·104 Pa? Zadanie 6 Obliczyć wiek minerału zawierającego w 1g 3·10-7 g uranu i 5·10-5 cm3 helu (w przeliczeniu na warunki normalne). Należy przyjąć w obliczeniach okres półtrwania uranu za równy 4,51*109 lat, pamiętając przy tym, że rozpad jednego jądra uranu 238 daje w ostatecznym wyniku 206Pb i 8 cząsteczek α. Zadanie 7 Jeden ze sposobów oznaczania wieku minerałów („datowanie”) jest tzw. „metoda argonowa”. Polega na porównaniu zawartości promieniotwórczego izotopu 40K i okludowanego izotopu 40Ar. W najprostszej wersji tej metody zakłada się że cała ilość argonu-40 jest produktem promieniotwórczego rozpadu 40K. Okres połowicznego rozpadu izotopu 40K jest tak długi (1,3·109 lat) , że metodą argonową można oznaczać wiek minerałów, porównywalny z wiekiem Ziemi. Próbka pewnego minerału zawierała 0,072 g potasu-40, a z porów tej próbki uzyskano 82 cm3 argonu-40 (w temp. 290K i od ciśnieniem 1013 hPa). • Napisz równanie kinetyczne stanowiące podstawę obliczenia wieku minerału • Oblicz stałą rozpadu promieniotwórczego, odpowiadającą podanemu w treści zadania czasowi połowicznego rozpadu 40K • Oblicz wiek minerału