Grecka filozofia przyrody Prezentacja wykonana w ramach realizacji samokształcenia Historia W VI w p.n.e. – powstaje głównie filozofia przyrody, podstawowym pytaniem jest „skąd pochodzi świat?”, rzadko zdarzają się zagadnienia związane z człowiekiem. Filozofia ta rozwijała się głównie na terenie wysp jońskich oraz na Sycylii (filozofia bardziej mitologiczna). GŁÓWNE ZAGADNIENIA I POJĘCIA Pośród rozmaitych problemów tej epoki na pierwszy plan wysunięta została kwestia tzw. arche czyli pierwszej zasady wszystkich rzeczy, będącej zarazem ich źródłem i tworzywem. Arche rozumiano jako: a. początek b. pierwsza przyczyna c. racja C. D. Filozofowie przyrody formułowali swoje poglądy na temat podstawowych składników materii, czasu, przestrzeni, dynamiki ruchu i wszechświata jako całości na podstawie bezpośredniego doświadczenia zmysłowego, opierając się zwykle na pewnych założeniach metafizycznych. Cel filozofii przyrody - refleksja nad filozoficznymi założeniami nauk przyrodniczych, analiza pojęć, twierdzeń, metod badawczych, sposobów dochodzenia do twierdzeń, sposobów ich uzasadniania, weryfikowania. Grupy filozoficzne w pierwszych okresach greckiej filozofii przyrody 1. Tales z Miletu 2. Heraklit 3. Eleaci 4. Pitagorejczycy 5. Atomiści 6. Epikur Tales z Miletu (625- 545 p.n.e.) historycznie pierwszy mędrzec grecki, któremu przyznaje się miano filozofa Kliknij, aby edytować matematyk, astronom, polityk format tekstu konspektu woda jako archre Drugi poziom argumentacja – woda niezbędna do życia, konspektu woda przybiera różne stany skupienia; wszelki pokarm jest wilgotny, wszystko Trzeci poziom jest wilgotne, wiec wzięło się z wody i do konspektu wody wraca Czwarty Tales zmierzył piramidy, jako pierwszy poziom przepowiedział zaćmienie Słońca konspektu Piąty poziom konspektu ANAKSYMANDER (610-545 p.n.e.) uczeń Talesa z Miletu Kliknij, aby edytować świat wyłania się z bezkresu (apeiron) format tekstu konspektu początkiem i pierwszą przyczyną istniejących rzeczy jest „bezkresne i Drugi poziom nieokreślone” pierwotne tworzywo konspektu z którego powstały przeciwstawne Trzeci poziom formy materii konspektu pierwotnie materia nie miała granic i Czwarty przeciwieństw, dzięki procesowi poziom „łamania symetrii” powstał świat konspektu Piąty poziom konspektu ANAKSYMENES (?-525 p.n.e.) uczeń Anaksymandra zafascynowany Talesem Kliknij, aby edytować format tekstu konspektu próbuje pogodzić poglądy Talesa Drugi poziom oraz Anaksymandra na temat konspektu Trzeci poziom rozwoju świata konspektu powietrze jako arche, gdyż jest ono bezkresne (Anaksymander) i Czwarty poziom niezbędne (Tales) konspektu Piąty poziom konspektu HERAKLIT Z EFEZU (ok. 540-480 jeden z najwybitniejszych p.n.e) przedstawicieli filozofii Kliknij, aby edytować presokratejskiej format tekstu konspektu arche utożsamione zostało z ogniem Drugi poziom i logosem (rozumem) konspektu wariabilizm (zmienność wszelkich rzeczy) nie można dwa razy wejść do Trzeci poziom konspektu tej samej rzeki, ponieważ świat Czwarty ciągle ulega przemianom a rządzić poziom nim musi rozum konspektu panta rhei - wszystko płynie Piąty poziom konspektu C.D. relatywizm (względność) świat materialny składa się z przeciwnych stanów i tendencji, które są przez ukrytą harmonię utrzymywane w jedności: To, co przeciwstawne dąży do jedności, z tego, co różne powstaje najpiękniejsza harmonia PARMENIDES Z ELEI (ok. 540-470 najważniejszy przedstawiciel eleatów p.n.e.) pierwszy zajął się teorią bytu,a Kliknij, byt aby edytować definiuje jako kulę (idealny kształt), format tekstu konspektu ponieważ nie ma ona ani początku ani Drugi poziom końca konspektu głosił: „należy mówić i myśleć, że tylko Trzeci poziom byt istnieje. To bowiem, co jest, istnieje, konspektu a to, co nie jest, nie istnieje.” Czwarty istnieją 3 drogi życia: prawdy, mniemania poziom oraz fałszu. Drogi fałszu powinniśmy się konspektu wystrzegać Piąty poziom konspektu ELEACI O PRÓŻNI Nic nie jest próżne. Próżnia jest nicością, a to, co jest nicością, nie istnieje. PARADOKSY ZENONA Z ELEI wygłosił 4 paradoksy dotyczące ruchu: Achilles i żółw, Strzała, Dychotomia, Stadion Achilles i żółw: jeśli żółw wyprzedza trochę Achillesa, to w czasie wyścigu Achilles nigdy go nie dogoni, gdyż musi przebiec najpierw połowę odległości, która go dzieli od żółwia, a przedtem połowę tej połowy strzała: strzała w ruchu tak naprawdę nie jest w ruchu bo suma bezruchu (poszczególnych pozycji ruchu strzały) nie może się równać ruchowi C.D. Paradoks przeciwko wielości: wszystko, co istnieje, ma jakąś wielkość. Jeżeli byt jest nieskończenie podzielny, to składa się z nieskończonej ilości części. Jeżeli części te nie mają wielkości, to również całość, złożona z części nieposiadających wielkości, musiałaby nie mieć wielkości. PITAGORAS Z SAMOS (ok.570-497 p.n.e.) stworzył związek pitagorejski w Krotonie Kliknij, aby edytować format tekstu konspektu jego szkoła ma charakter naukoworeligijny, która koncentruje się na Drugi poziom przybliżeniu człowieka do boga konspektu Pitagorejczycy dostrzegali w nauce (gł. Trzeci poziom matematyce i filozofii) drogę konspektu prowadzącą do zbawienia pojmowanego Czwarty w duchu religii orfickiej, a więc poziom wyzwolenia z cyklu reinkarnacyjnego, konspektu zaś za zasadę wszechrzeczy uważali Piąty liczbę i relacje matematyczne poziom konspektu Atomizm arytmetyczny świat wg pitagorejczyków pochodzi z liczby jako byt realny liczba jest tu pewnego rodzaju symbolem: 1. punkt, 2. linia, 3. figura geometryczna, 4. bryła, 5. własności ciał, 6. życie, 7. duch, 8. miłość, 9. roztropność, sprawiedliwość, 10. doskonałość wszechświata konstruowane w ten sposób obiekty mają charakter dyskretny, a poszczególne punkty oddzielone są od siebie próżnią, utożsamianą zwykle przez pitagorejczyków z „nieskończonym powietrzem”. EWOLUCJA KONCEPCJI PITAGOREJCZYKÓW Pitagorejczycy uważali monadę za zasadę i początek ( arché) - wszystkiego. Punkt bowiem uważali za początek linii, tę zaś za początek powierzchni, a tę za początek bryły, to jest ciała; zaś jeszcze przed punktem rozpatrywali monadę. Dlatego początkiem i zasadą ciał jest monada. Dlatego wszystkie ciała powstają z monady. Atomiści: DEMOKRYT Z ABDERY (ok. 460-360 p.n.e.) uczeń Leucypa Kliknij, aby edytować autor dzieł z zakresu medycyny, fizyki, format tekstu konspektu matematyki, architektury Drugi poziom „Początkiem wszechrzeczy są atomy i konspektu próżnia. Wszystko inne jest tylko Trzeci poziom mniemaniem” konspektu posłużył się pojęciem atomu dla Czwarty opisania najmniejszych, poziom niepodzielnych cząstek rzeczywistości konspektu przyrodniczej Piąty poziom konspektu Atomiści: LEUKIPPOS (V e. p.n.e) Cel dociekań Leukipposa – sformułowanie teorii przyrody zgodnej z tezą Parmenidesa o niezmienności bytu i zachowanie zjawisk Leukippos wpadł na pomysł atomistycznej budowy materii, obserwując w silnym świetle słonecznym poruszające się cząstki kurzu Leukippos: jeżeli jest podział, wielość i ruch, to jest próżnia; jest podział, wielość i ruch, więc jest próżnia atomy są bardzo małe i „dzięki ich maleńkim Epikur ( ok. 341 p.n.e) Epikur utrzymuje, że jest samoukiem, Kliknij, aby edytować który nie miał innych nauczycieli prócz natury i osobistego doświadczeniaformat tekstu konspektu głosił, że nasz świat jest tylko jednym Drugi poziom z nieskończonej liczby światów, stanowiąc konspektu cząstkę nieskończonego Wszechświata Trzeci poziom znajdującego się w nieskończonej pustcekonspektu całość Wszechświata nie zwiększa się i nie Czwarty zmniejsza, nic w niej nowego nie zachodzi, poziom a wszystko jest wynikiem wewnętrznej konspektu przemiany Piąty poziom konspektu C.D. jedynym źródłem i kryterium poznania jest wrażenie istnieć to doznawać istnienia sprowadza całą rzeczywistość do kombinacji atomów, teoria ta ma nam dostarczyć argumentów pozwalających znaleźć spokój w życiu Filozofowie greccy V w. p.n.e. Empedokles z Akragas: lekarz i polityk, za podstawowe zasady wszechrzeczy uznawał cztery żywioły, których zmieszaniem kierowały dwie siły: Miłość i Nienawiść Anaksagoras z Kladzomen: matematyk i astronom, za siłę kierującą podstawowymi zarodkami przyrody uznał Boski Umysł. Wszystkie rzeczy w przyrodzie składają się z jakościowo zróżnicowanych cząstek, które nazywał nasionami . Wiek V p. n. e. W wieku V p.n.e. zaszła w filozofii istotna przemiana związana z pojawieniem się w greckich miastach wędrownych nauczycieli zwanych sofistami. Dzięki ich działalności zainteresowanie filozofów przyrodą ustąpiło miejsca refleksji nad człowiekiem, jego postępowaniem, cnotą i szczęściem. Spośród sofistów najsłynniejszą postacią był Protagoras z Abdery.