etnologia20070210 etnologia20070210

advertisement
Załącznik nr 26
Standardy kształcenia dla kierunku studiów:
Etnologia
A. STUDIA PIERWSZEGO STOPNIA
I. WYMAGANIA OGÓLNE
Studia pierwszego stopnia trwają nie krócej niż 6 semestrów. Liczba godzin zajęć nie
powinna być mniejsza niż 1800. Liczba punktów ECTS (European Credit Transfer System)
nie powinna być mniejsza niż 180.
II. KWALIFIKACJE ABSOLWENTA
Absolwent powinien posiadać ogólną wiedzę humanistyczną oraz wiedzę specjalistyczną z
zakresu etnologii. Powinien orientować się w problematyce zjawisk kulturowych,
organizowania i funkcjonowania kultury oraz znaczenia kultury i historycznej zmienności
form kulturowych w etno-kulturowej różnorodności świata – od poziomu lokalnego i
regionalnego do europejskiego i globalnego. Powinien znać podstawowe pojęcia, idee i
koncepcje z obszaru etnologii, antropologii kulturowej i społecznej oraz nauk pokrewnych o
kulturze i społeczeństwie. Absolwent powinien znać język obcy na poziomie biegłości B2
Europejskiego Systemu Opisu Kształcenia Językowego Rady Europy oraz umieć posługiwać
się terminologią specjalistyczną z zakresu etnologii i nauk pokrewnych. Absolwent powinien
być przygotowany do podjęcia pracy w instytucjach kulturalnych, oświatowych i
turystycznych, w mediach i muzeach oraz w instytucjach prowadzących badania opinii
społecznej (reklamie, marketingu). Ukończenie specjalności nauczycielskiej umożliwia
absolwentowi podjęcie pracy w szkolnictwie (zgodnie ze standardami kształcenia
przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela). Absolwent powinien być
przygotowany do podjęcia studiów drugiego stopnia.
III. RAMOWE TREŚCI KSZTAŁCENIA
III.1 GRUPY TREŚCI KSZTAŁCENIA, MINIMALNA LICZBA GODZIN ZAJĘĆ
ZORGANIZOWANYCH ORAZ MINIMALNA LICZBA PUNKTÓW ECTS
A. GRUPA TREŚCI PODSTAWOWYCH
B. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH
Razem
godziny
330
240
570
ECTS
45
34
79
III.2 SKŁADNIKI TREŚCI KSZTAŁCENIA W GRUPACH, MINIMALNA
LICZBA GODZIN ZAJĘĆ ZORGANIZOWANYCH ORAZ MINIMALNA
LICZBA PUNKTÓW ECTS
A. GRUPA TREŚCI PODSTAWOWYCH
Treści kształcenia w zakresie:
1. Filozofii i socjologii
2. Etnologii i antropologii kulturowej
3. Etnologii świata, Europy i Polski
4. Metodologii i metod badań empirycznych.
B. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH
Treści kształcenia w zakresie:
1. Historii i teorii etnologii i antropologii kulturowej
2. Antropologii wspólnot kulturowych wiejskich i miejskich
3. Antropologicznej interpretacji zjawisk kulturowych
4. Antropologii kultury współczesnej
godziny
330
90
60
90
90
240
ECTS
45
34
III.3 WYSZCZEGÓLNIENIE TREŚCI I EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
A. GRUPA TREŚCI PODSTAWOWYCH
1. Kształcenie w zakresie filozofii i socjologii
Treści kształcenia: Zagadnienia filozoficzne w perspektywie historycznej i systematycznej –
szczególnie z obszaru teorii wiedzy, filozofii społecznej oraz antropologii filozoficznej.
Filozoficzne koncepcje racjonalności, teorie działań. Filozoficzne podstawy badań nad
wspólnotami i praktykami społecznymi. Specyfika socjologicznej interpretacji. Główne teorie
socjologiczne. Klasycy socjologicznej myśli. Elementy struktury społecznej – rodzina,
społeczności lokalne, warstwy, klasy, kasty, narody, państwa, instytucje, organizacje. Władza,
nierówności społeczne, ruchy społeczne. Procesy społeczne – socjalizacja, urbanizacja,
asymilacja, akulturacja, migracje, globalizacja, konflikty, zmiana i rozwój społeczny.
Socjologia: kultury, religii, wsi, miasta, narodu – obszar zainteresowań, metody badań.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia filozofii i socjologii jako
dyscyplin współkształtujących etnologię i antropologię kulturową; rozumienia podstawowych
problemów socjologii i filozofii.
2. Kształcenie w zakresie etnologii i antropologii kulturowej
Treści kształcenia: Etnologia i antropologia kulturowa w strukturze nauk społecznych i
humanistycznych. Etnografia, etnologia, folklorystyka, etnomuzykologia, etnohistoria,
etnomuzealnictwo. Sztuka ludowa i sztuka nieprofesjonalna. Struktura antropologii –
antropologia: kulturowa, społeczna, biologiczna, lingwistyczna, pradziejowa (archeologia),
historyczna i filozoficzna. Przedmiot i cel badań antropologicznych w ujęciu tradycyjnym
(kultury ludowe i pierwotne) oraz w ujęciu współczesnym (kultura popularna, subkultury,
kultury etniczne, życie codzienne). Terminy i koncepcje w antropologii – kultura,
społeczeństwo, społeczność, wspólnota, lud, grupa etniczna, wzory, treści kultury, struktura
kultury. Obszar zainteresowań antropologii – kultura techniczno-użytkowa (materialna),
kultura organizacji społecznej, kultura symboliczna. Etnologia w Polsce, Europie i na świecie
– instytucje, muzea, towarzystwa, czasopisma, bibliografie, bazy danych.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia specyfiki etnologii/antropologii
kulturowej; rozróżniania kierunków i nurtów w antropologii; rozumienia podstawowych
pojęć, terminów, kategorii oraz źródeł wiedzy z zakresu antropologii.
3. Kształcenie w zakresie etnologii świata, Europy i Polski
Treści kształcenia: Zróżnicowanie etniczne, kulturowe, językowe, religijne i rasowe
kontynentów i makroregionów. Lokalizacja i charakterystyka kompleksów cywilizacyjnych i
2
obszarów kulturowych – ich specyfika pod kątem środowiskowym, gospodarczym,
etnicznym, interetnicznym i politycznym. Tereny zamieszkiwania ważniejszych wspólnot
etnicznych – narodów, narodowości, plemion oraz grup etnorasowych, etnojęzykowych,
etnoreligijnych, mniejszościowych oraz diasporowych. Kształtowanie kulturowego i
etnicznego oblicza Europy – perspektywa etnohistoryczna. Regiony kulturowe, etnograficzne
i geopolityczne Europy – specyfika, perspektywa etnogeograficzna. Europa a świat –
ekspansja kulturowa europejskich wzorów na inne kontynenty, podboje i osadnictwo
kolonialne, migracje. Etniczne, językowe i religijne zróżnicowanie Europy. Jedność i
pluralizm europejskich kultur – elementy wspólne i partykularne. Współczesne kulturowe
oblicze Europy – regiony, mniejszości, konflikty etniczne, tożsamości kulturowe,
wielokulturowość, migracje, rola dziedzictwa kulturowego. Polska a Europa. Badania nad
kulturą Europy – podejścia, tendencje, kierunki, instytucje, czasopisma. Dzieje polskiej
kultury ludowej, wiejskiej i chłopskiej – powstanie, rozwój, zanik. Kultura ludowa – jej
związki z kulturą szlachecką, mieszczańską, kulturami etnicznymi. Dziedzictwo kultury
ludowej w kulturze narodowej. Współczesne formy tradycji i ich transformacje.
Zróżnicowanie kulturowe ziem Polski – regiony historyczne, geograficzne, etnograficzne.
Kultury i ruchy regionalne. Charakterystyka głównych regionów etnograficznych Polski.
Kształtowanie się nowych regionów – ziemie zachodnie, pogranicza, rola migracji w
zacieraniu różnic kulturowych. Mniejszości narodowe, etniczne i językowe w Polsce. Polskie
mniejszości w krajach ościennych. Badania kultury ludowej – monografie lokalne i
regionalne, studia tematyczne, atlasy etnograficzne, metody interpretacji kultury ludowej.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia etnicznej mapy świata i jej
specyfiki w aspekcie zróżnicowania etnogeograficznego, etnohistorycznego i
etnopolitycznego; lokalizowania głównych wspólnot etnicznych współczesnego świata;
rozumienia etnokulturowej specyfiki wybranych regionów kulturowych; rozumienia
etnohistorycznej i etnoregionalnej specyfiki kulturowego zróżnicowania Europy;
identyfikowania wspólnych korzeni europejskiego dziedzictwa; rozumienia współczesnych
problemów etnokulturowych Europy; rozumienia dziejów i specyfiki kultury polskiej wsi
(ludowej) i jej miejsca w dawnej i współczesnej kulturze narodowej i popularnej; rozumienia
zróżnicowania regionalno-kulturowego Polski; analizowania zagadnień kultury ludowej.
4. Kształcenie w zakresie metodologii i metod badań empirycznych
Treści kształcenia: Elementy logiki – rodzaje wnioskowań, błędy logiczne w wypowiedziach
i definicjach, prawa logiki, stawianie pytań i formułowanie odpowiedzi, definiowanie pojęć.
Modele uprawiania nauki, klasyfikacja nauk. Rodzaje twierdzeń naukowych i procedur
poznawczych. Wymogi naukowości. Wiedza teoretyczna a empiryczna. Doświadczenie w
nauce. Pojęcie prawdy naukowej. Swoistość poznania humanistycznego. Proces badawczy –
formułowanie pytań, wybór terenu/obiektu badań, przygotowanie projektu. Narzędzia i
techniki badawcze w obszarze etnologii – kwestionariusze, ankiety, techniczne metody
rejestracji danych. Wykorzystanie źródeł zastanych – dokumentów, danych statystycznych,
danych ikonograficznych, Internetu, prasy. Metody pracy terenowej – obserwacja, wywiad,
eksperyment, uczestnictwo, problemy etyczne, organizacja badań. Opracowanie danych –
selekcja, weryfikacja, klasyfikacja, analiza, formułowanie wniosków, przygotowanie raportu.
Opis etnograficzny. Metody interpretacji danych i opisu etnograficznego. Monografia
etnograficzna.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia: kategorii metodologicznych,
specyfiki procesu poznania oraz sposobów interpretacji charakterystycznych dla nauk
społecznych i humanistycznych; stosowania metod i technik badawczych typowych dla
warsztatu etnologa/antropologa; gromadzenia, opracowywania i interpretowania danych
empirycznych.
3
B. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH
1. Kształcenie w zakresie historii i teorii etnologii i antropologii kulturowej
Treści kształcenia: Przegląd: teorii, ujęć przedmiotu badań, metod interpretacji oraz ważnych
dzieł badaczy i instytucji polskich, Europy kontynentalnej i anglosaskich w kontekście
historycznym. Początki etnologii – starożytność, średniowiecze, odrodzenie. Narodziny
nowożytnej etnologii – oświecenie, romantyzm. Ewolucjonizm. Szkoła kulturowohistoryczna. Funkcjonalizm. Antropologia amerykańska. Antropologia francuska. Marksizm.
Etnologia w drugiej połowie XX wieku – strukturalizm, semiologia, fenomenologia,
hermeneutyka, neoewolucjonizm, neomarksizm, ekologia kulturowa, kognitywizm,
postrukturalizm, postmodernizm.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: postrzegania dziejów etnologii w Polsce i na
świecie przez pryzmat zmieniających się kierunków interpretacji, sposobów konceptualizacji
oraz dokonań głównych przedstawicieli i ośrodków badawczych na tle uwarunkowań
społeczno-politycznych i kulturowo-filozoficznych.
2. Kształcenie w zakresie antropologii wspólnot kulturowych wiejskich i miejskich
Treści kształcenia: Historia kultury materialnej wsi – systemy i techniki gospodarowania,
wzorce osadnicze, architektura ludowa. Formy życia społecznego – instytucje wspólnotowe
(rodzina, ród, grupa krewniacza, społeczność lokalna) oraz więzi społeczne (tożsamość,
kategorie płci, autorytety, reguły wymiany, pomocy i współpracy). Kultura duchowa – aspekt
obrzędowy (zwyczaje, rytuały, święta, zabawy, zakazy i nakazy), aspekt wierzeniowy (wizja
świata, mity, religijność ludowa, kulty i miejsca święte, pielgrzymki) oraz aspekt
folklorystyczny (folklor ustny, muzyczny i taneczny, sztuka nieprofesjonalna i estetyka).
Antropologiczne badania nad wspólnotami miejskimi – przegląd osiągnięć. Problemy życia
społecznego w kontekście wspólnot miejskich – stratyfikacja społeczna, sfery biedy i
ubóstwa, rozwój miast i komercjalizacja życia miejskiego, problemy społeczne a nowe
rozstrzygnięcia urbanistyczne (centra handlowe, mieszkalne dzielnice podmiejskie, specyfika
komunikacji miejskiej), instytucje miejskie, turystyka miejska, wspólnoty miejskie a
wspólnoty wiejskie.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia specyfiki kultur miejskich i
wiejskich; etnologicznej analizy kultur miejskich i wiejskich z uwzględnieniem aspektu
materialnego, symbolicznego i komunikacyjnego.
3. Kształcenie w zakresie antropologicznej interpretacji zjawisk kulturowych
Treści kształcenia: Postrzeganie wybranych obszarów kultury z perspektywy
antropologicznej. Relacje między: językiem a kulturą (antropologia lingwistyczna), religią a
kulturą (antropologia religii), polityką a kulturą (antropologia polityczna), płcią a kulturą
(antropologia genderowa) oraz środowiskiem a kulturą (antropologia ekologiczna). Relacje
między: kulturą a osobowością, kulturą a historią, kulturą a prawem oraz kulturą a
gospodarką.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia zjawisk kulturowych w
kontekście
antropologicznym;
interpretacji
zjawisk
kulturowych
w
ujęciu
interdyscyplinarnym.
4. Kształcenie w zakresie antropologii kultury współczesnej
Treści kształcenia: Kultura współczesna w badaniach antropologicznych, socjologicznych i
kulturoznawczych. Formy kultury współczesnej – kultura popularna, masowa i życia
codziennego, subkultury, kontrkultury, alterkultury. Konteksty kultury – amerykanizacja,
globalizacja, fetyszyzm i konsumeryzm, wielokulturowość, przemysł kulturowy, kapitał
kulturowy. Obszary kultury – mitologie popularne, płeć kulturowa, mass media, internet,
ikonosfera, reklama, literatura, sztuka, muzyka, architektura. Podejścia badawcze:
semiologiczne, strukturalistyczne, hermeneutyczne, fenomenologiczne.
4
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia antropologicznych kontekstów
kultury współczesnej; rozumienia koncepcji, definicji i perspektyw badawczych współczesnej
antropologii kultury.
IV. PRAKTYKI
Praktyki powinny trwać nie krócej niż 4 tygodnie.
Zasady i formę odbywania praktyk ustala jednostka uczelni prowadząca kształcenie.
V. INNE WYMAGANIA
1. Programy nauczania powinny przewidywać zajęcia z zakresu wychowania fizycznego
– w wymiarze 60 godzin, którym można przypisać do 2 punktów ECTS; języków
obcych – w wymiarze 120 godzin, którym należy przypisać 5 punktów ECTS;
technologii informacyjnej – w wymiarze 30 godzin, którym należy przypisać 2 punkty
ECTS. Treści kształcenia w zakresie technologii informacyjnej: podstawy technik
informatycznych, przetwarzanie tekstów, arkusze kalkulacyjne, bazy danych, grafika
menedżerska i/lub prezentacyjna, usługi w sieciach informatycznych, pozyskiwanie i
przetwarzanie informacji – powinny stanowić co najmniej odpowiednio dobrany
podzbiór informacji zawartych w modułach wymaganych do uzyskania Europejskiego
Certyfikatu Umiejętności Komputerowych (ECDL – European Computer Driving
Licence).
2. Programy nauczania powinny obejmować treści poszerzające wiedzę ogólną w
wymiarze nie mniejszym niż 60 godzin, którym należy przypisać nie mniej niż 3
punkty ECTS.
3. Programy nauczania powinny przewidywać zajęcia z zakresu ochrony własności
intelektualnej.
4. Przynajmniej 40% zajęć powinny stanowić seminaria, konwersatoria lub ćwiczenia.
5. Za przygotowanie do egzaminu dyplomowego (w tym za przygotowanie pracy
dyplomowej, jeśli przewiduje ją program nauczania) student otrzymuje 10 punktów
ECTS.
5
B. STUDIA DRUGIEGO STOPNIA
I. WYMAGANIA OGÓLNE
Studia drugiego stopnia trwają nie krócej niż 4 semestry. Liczba godzin zajęć nie powinna
być mniejsza niż 800. Liczba punktów ECTS nie powinna być mniejsza niż 120.
II. KWALIFIKACJE ABSOLWENTA
Absolwent powinien posiadać zaawansowaną – w stosunku do studiów pierwszego stopnia
– wiedzę ogólno-humanistyczną oraz wiedzę ogólną z zakresu nauk społecznych. Powinien
być zaznajomiony z problematyką antropologii kulturowej, teorii kultury, analizy
antropologicznej oraz antropologicznej interpretacji procesów społeczno-kulturowych.
Absolwent powinien być przygotowany do pracy w: instytucjach kulturalnych i oświatowych;
muzeach; instytucjach turystycznych; instytucjach informacyjnych (mediach) oraz
instytucjach prowadzących badania opinii społecznej (reklamie, marketingu, public relations).
Absolwent powinien być przygotowany do pracy w instytucjach i urzędach, w których
niezbędni są specjaliści do spraw społecznych i kulturowych oraz umiejący interpretować
zjawiska społeczno-kulturowe poprzez pryzmat antropologii – w administracji, samorządach
lokalnych, organizacjach pozarządowych, agendach pomocowych. Ukończenie specjalności
nauczycielskiej umożliwia absolwentowi podjęcie pracy w szkolnictwie (zgodnie ze
standardami kształcenia przygotowującego do wykonywania zawodu nauczyciela).
Absolwent powinien być przygotowany do podejmowania pracy badawczej oraz do
kontynuowania edukacji na studiach trzeciego stopnia (doktoranckich).
III. RAMOWE TREŚCI KSZTAŁCENIA
III.1 GRUPY TREŚCI KSZTAŁCENIA, MINIMALNA LICZBA GODZIN ZAJĘĆ
ZORGANIZOWANYCH ORAZ MINIMALNA LICZBA PUNKTÓW ECTS
A. GRUPA TREŚCI PODSTAWOWYCH
B. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH
Razem
godziny
135
120
255
ECTS
18
16
34
III.2 SKŁADNIKI TREŚCI KSZTAŁCENIA W GRUPACH, MINIMALNA
LICZBA GODZIN ZAJĘĆ ZORGANIZOWANYCH ORAZ MINIMALNA
LICZBA PUNKTÓW ECTS
A. GRUPA TREŚCI PODSTAWOWYCH
Treści kształcenia w zakresie:
1. Podstaw teorii kultury
2. Filozofii kultury
3. Teorii kultury i społeczeństwa
B. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH
Treści kształcenia w zakresie:
1. Antropologii społecznej i kulturowej
godziny
135
ECTS
18
45
45
45
120
16
6
2. Współczesnych nurtów myśli antropologicznej
3. Antropologii stosowanej
4. Antropologii tożsamości
III.3 WYSZCZEGÓLNIENIE TREŚCI I EFEKTÓW KSZTAŁCENIA
A. GRUPA TREŚCI PODSTAWOWYCH
1. Kształcenie w zakresie podstaw teorii kultury
Treści kształcenia: Kultura jako przedmiot refleksji teoretycznej antropologii kulturowej,
kulturoznawstwa oraz nauk humanistycznych i społecznych. Klasyczne i współczesne teorie
kultury. Definicje kultury. Kultura a natura, kultura a społeczeństwo, kultura a historia,
kultura a kultury. Zmiany kulturowe. Obszar zainteresowań i funkcje kultury. Struktura
kultury. Rodzaje kultur.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: teoretycznego ujmowania różnych aspektów
kultury; rozumienia specyfiki różnych aspektów kultury; rozpoznawania istoty relacji między
teorią kultury a metodologią badań.
2. Kształcenie w zakresie filozofii kultury
Treści kształcenia: Filozoficzna refleksja nad kulturą. Filozofia kultury a: antropologia
filozoficzna, epistemologia, aksjologia, historiozofia. Filozofia nauki a filozofia kultury –
kultura a poznanie. Filozofia a antropologia kulturowa – wzajemne związki i oddziaływania.
Koncepcje i modele kultury na gruncie filozofii w perspektywie historycznej – od oświecenia
do postmodernizmu.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozpoznawania różnorodnych poglądów z
obszaru filozoficznej refleksji nad kulturą na tle głównych nurtów, problemów i dziejów
filozofii; rozumienia istoty związków między filozofią a antropologią społeczno-kulturową.
3. Kształcenie w zakresie teorii kultury i społeczeństwa
Treści kształcenia: Tradycje badań i teorii społecznych – wzajemne związki i oddziaływania.
Ekonomia polityczna XIX wieku. Socjologia a psychologia społeczna. Teorie antropologii
kulturowej i społecznej – teorie systemowo-funkcjonalistyczne, strukturalizm, hermeneutyka.
Teorie krytyczne – szkoła frankfurcka, krytyczna analiza dyskursu, realizm krytyczny.
Ponowoczesne koncepcje filozofii i antropologii społeczno-kulturowej – poststrukturalizm,
postkolonializm.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozpoznawania i rozumienia tradycji myśli
społecznej wyznaczającej obszar badań antropologicznych i dostarczającej intelektualnych
narzędzi do analizy zjawisk społeczno-kulturowych.
B. GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH
1. Kształcenie w zakresie antropologii społecznej i kulturowej
Treści kształcenia: Antropologia jako nauka społeczna oraz jako nauka o kulturze.
Antropologia społeczna a antropologia kulturowa i socjologia. Relacje między strukturą i
procesami społecznymi a kulturą. Francuska i brytyjska antropologia społeczna i kulturowa,
studia nad społeczeństwami kolonialnymi – systemy pokrewieństwa, rodzina, ród, plemię,
zasady wymiany i wzajemności. Współczesna antropologia społeczna i kulturowa – studia
nad przemianami życia społecznego, płeć kulturowa, władza, prestiż, autorytety, instytucje
społeczne, stosunki własnościowe, relacje etniczne, grupy subkulturowe, problemy rozwoju
krajów i środowisk potrzebujących pomocy. Społeczne funkcje antropologii społecznej i
kulturowej.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozpoznawania specyfiki badawczej oraz
przedmiotu zainteresowań klasycznej i współczesnej antropologii społecznej; dostrzegania
roli antropologii społecznej w objaśnianiu i ulepszaniu społeczno-kulturowej rzeczywistości.
7
2. Kształcenie w zakresie współczesnych nurtów myśli antropologicznej
Treści kształcenia: Najnowsze osiągnięcia, kierunki, nurty oraz podstawowe tendencje w
badaniach antropologicznych. Filozoficzne inspiracje antropologii współczesnej.
Współczesne orientacje – postrukturalne, kognitywistyczne, symboliczne, krytyczne,
interpretatywne, refleksyjne oraz postmodernistyczne. Antropologia między paradygmatem
scjentystycznym a postmodernistycznym – przełom w podejściu do przedmiotu badań i
charakteru poznania, problemy narracji, dyskursu oraz krytyki reprezentacji. Nowe obszary
badań w antropologii.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozumienia współczesnych orientacji w
antropologii światowej; rozumienia współczesnych dylematów antropologii.
3. Kształcenie w zakresie antropologii stosowanej
Treści kształcenia: Społeczne funkcje antropologii a teorie kultury. Kolonializm, procesy
modernizacji, antropologia misyjna, polityka tubylcza, akulturacja imigrantów.
Muzealnictwo, ochrona dziedzictwa, doradztwo folklorystyczne, edukacja regionalna.
Obszary obecności antropologii – turystyka kulturowa, prawa człowieka i mniejszości,
edukacja i komunikacja międzykulturowa, polityka etniczna, społeczna i kulturowa, ruchy
regionalistyczne, działalność samorządowa, dyplomacja, reklama, funkcjonowanie
przedsiębiorstw, funkcjonowanie społeczności lokalnych. Metody antropologii stosowanej –
ekspertyzy, projekty modernizacyjne, sterowanie zmianą, szkolenie agentów zmiany, ochrona
zagrożonych wartości, tradycji i grup. Etyka zawodowa.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: identyfikowania sposobów, obszarów i
metod stosowanych w antropologii; rozpoznawania użyteczności społecznej antropologii oraz
moralnej odpowiedzialności antropologa.
4. Kształcenie w zakresie antropologii tożsamości
Treści kształcenia: Kategorie tożsamości wspólnotowej – grupa etniczna, lud, plemię, etnos,
narodowość, naród, rasa, klasa, płeć, seksualność, mniejszości, wyznania, diaspory. Procesy
formowania tożsamości – etnogeneza, konflikt etniczny, nacjonalizm, asymilacja, akulturacja,
migracja, globalizacja, rozwarstwienie klasowe, nierówność płciowa. Tożsamość i jej
wymiary – tożsamość zbiorowa, przenikanie tożsamości indywidualnej i zbiorowej, sfera
zachowań i symboli, stereotypy i uprzedzenia, opozycja swój–obcy, poznanie Innego.
Tożsamość a język, tradycja i ideologia.
Efekty kształcenia – umiejętności i kompetencje: rozpoznawania pojęć, koncepcji oraz metod
analizy tożsamości; rozumienia specyfiki podejścia antropologicznego w wyjaśnianiu
problemów i procesów społecznych.
IV. INNE WYMAGANIA
1. Przynajmniej 50% zajęć powinny stanowić seminaria, konwersatoria lub ćwiczenia.
2. Za przygotowanie pracy magisterskiej i przygotowanie do egzaminu dyplomowego
student otrzymuje 20 punktów ECTS.
8
Download