Grupy zwierząt

advertisement
Zwierzęta możemy podzielić na takie grupy jak:
-gady
-ssaki
-pierścienice
-pajęczaki
-owady
-mięczaki
-Mają suchą skórę
-dobrze rozwinięty układ oddechowy
-zrogowaciały zewnętrzny naskórek
-są jajorodne
-są rozdzielnopłciowe
-Skóra gadów może zmieniać barwę
- są mięsożerne lub wszystkożerne
Gady – parafiletyczna grupa zmiennocieplnych owodniowców.
Współczesne gady są pozostałością po znacznie większej grupie zwierząt,
której największy rozkwit przypadł na erę mezozoiczną. Z osiemnastu
znanych rzędów gadów obecnie żyją tylko cztery, pozostałe wymarły.
Niektóre kopalne gady naczelne czyli archozaury takie jak pterozaury i
dinozaury były prawdopodobnie zwierzętami stałocieplnymi.
Ciekawostka
Wszystkie gady w Polsce są
chronione
Żółw błotny – gatunek gada z rodziny żółwi
błotnych z podrzędu żółwi skrytoszyjnych.
Jedyny rodzimy gatunek żółwia żyjący w
Polsce. W środowisku naturalnym żyje nawet
120 lat.
Jaszczurka zwinka - gatunek
jaszczurki z rodziny
jaszczurek właściwych.
Występuje na terenie całej
Polski i podlega ścisłej
ochronie.
Jaszczurka
żyworodna,
żyworódkagatunek
jaszczurki z
rodziny
jaszczurek
właściwych.
Występuje na
terenie Polski i
podlega ścisłej
ochronie.
Żmija zygzakowata - gatunek
węża z rodziny żmijowatych.
Wąż Eskulapa - wąż z rodziny
połozowatych
Największy wąż żyjący w
Polsce i Europie Środkowej,
osiąga długość ciała do 2 m.
Grzbietowa część ciała ma
kolor brązowy w różnych
odcieniach, natomiast
brzuszna jest jasnożółta.
Gniewosz plamisty - niejadowity
wąż z rodziny połozowatych.
Długość ciała do 80 cm. Barwa
ciała najczęściej brązowa w
różnych odcieniach. Na
grzbiecie występują 2 lub 4
rzędy plam, czasami
połączone ze sobą
przypominają zygzak żmii
zygzakowatej. Od żmii
odróżnia go okrągła źrenica
oka oraz żółta tęczówka.
Ssaki (Mammalia) - zwierzęta należące do kręgowców, charakteryzujące się
głównie występowaniem gruczołów mlekowych u samic, obecnością owłosienia
(włosy lub futro) oraz stałocieplnością (potocznie "ciepłokrwistość"). Większość
ssaków utrzymuje temperaturę w granicach 36-39 °C. Stałocieplność umożliwia
aktywny tryb życia w różnych środowiskach - od mroźnych obszarów
podbiegunowych do gorących tropików. Futro i tłuszcz pomagają uchronić się przed
zimnem, a wydzielanie potu i szybki oddech pomagają pozbyć się nadmiernego
ciepła.
Ciekawostka
Ssaki chronione w Polsce to np..:
Jeż, świstak, kozice, suseł, bóbr, łoś, żubr, gronostaje,
łasice, norki…
Człowiek – rodzaj ssaka należący do rodziny
człowiekowatych , rzędu naczelnych. Obecnie
dominujący rodzaj zwierzęcia na planecie
Ziemia (w sensie np. tempa przemiany jej
powierzchni, ale już nie np. liczności
występowania).
Współcześnie występuje tylko jeden gatunek z
tego rodzaju: człowiek rozumny .
Jeż europejski - ssak z rzędu
owadożernych. Występuje w
klimacie umiarkowanym na
terenie od zachodniej Europy
po zachodnią Polskę,
Skandynawię i północnozachodni obszar europejskiej
części Rosji. Rzadko spotykany
na północ od 60° N.
Introdukowany w Nowej
Zelandii.
Suseł - wspólna nazwa grupy
roślinożernych gryzoni z rodzaju
Spermophilus (syn. Citellus),
zamieszkujących stepy i pustynie półkuli
północnej.
Charakterystyczną cechą susła, która różni
go od wiewiórki i świstaka, jest obecność
silnie rozwiniętych worków policzkowych.
Susły kopią głębokie nory i tworzą duże
kolonie. W okresie niesprzyjających
warunków ssaki te hibernują.
Gronostaj (Mustela erminea) mały drapieżnik z rodziny
łasicowatych.
Występowanie: Europa (w
całej Polsce), Azja i Ameryka
Północna.
Żubr (Bison bonasus) - ssak
łożyskowy z rodziny krętorogich,
rzędu parzystokopytnych. Aktualnie
populacja żubrów na świecie liczy
ok. 3400 osobników, z czego 650
żyje w Polsce na terenie Puszczy
Białowieskiej, Puszczy Boreckiej,
Puszczy Piskiej, Puszczy
Knyszyńskiej oraz w Bieszczadach
(dalszych ok. 150 żubrów znajduje
się w zamkniętych hodowlach).
Łoś (Alces alces) – największy
współcześnie żyjący ssak kopytny
z rodziny jeleniowatych,
wyróżniający się
charakterystycznym porożem i
wyjątkowo długimi kończynami.
Żyje w podmokłych lasach
północnej Eurazji i Ameryki
Północnej. Występujący w Polsce
podgatunek A. a. alces - łoś
europejski jest największą żyjącą
w Polsce zwierzyną łowną.
Rzadki i chroniony.
Pierścienice (Annelida) - typ
zwierząt bezkręgowych, najbliżej
spokrewnionych z kladem
zawierającym rurkoczułkowce i
niedrożnorurkowe, następnie z
kladem zawierającym stawonogi,
niesporczaki i pazurnice. Opisano
około 15 000 gatunków żyjących
współcześnie pierścienic.
Ciekawostka
Liczba i masa dżdżownic występujących na 1 metrze
kwadratowym gleby jest różna w zależności od środowiska.
W glebie uprawnej waha się od 146-247 sztuk, w łąkowej od
386-470 sztuk.
Dżdżownicowate (Lumbricidae) - rodzina
skąposzczetów bytujących w glebie, o
wydłużonym ciele złożonym z wyraźnych
segmentów. W części głowowej znajduje
się zwój okołoprzełykowy, pełniący funkcję
mózgu, oraz otwór gębowy, wyposażony w
małe rogowe szczęki.
Dżdżownice połykają ziemię, a przez to drążą
w glebie korytarze. Żywią się zawartymi w glebie
szczątkami roślinnymi i zwierzęcymi oraz opadłymi
liśćmi. Dzięki drążonym przez nie korytarzom do korzeni
roślin może docierać powietrze i woda. W ten sposób
użyźniają glebę. Własności użyźniające mają też
wydalane przez nie resztki pokarmu (tzw. koprolity).
Dżdżownice są hermafrodytami (obojnakami), ale
występuje u nich zapłodnienie krzyżowe.
Pajęczaki - gromada stawonogów
obejmująca przeszło 60 tys. gatunków
sklasyfikowanych w 11 rzędach.
Istnieją dowody potwierdzające fakt, że
pajęczaki istniały już 400 mln lat temu i razem
ze skorpionami były pionierami życia na lądzie.
Ciekawostka
15 razy silniej niż jad grzechotnika działa jad pająka
„czarnej wdowy”
Kątnik domowy (Tegenaria domestica) niewielki pająk domowy z rodziny
lejkowcowatych. Nazywany też kątnikiem
domowym mniejszym dla odróżnienia od
spokrewnionego kątnika większego, również
nazywanego domowym.
Krzyżak ogrodowy - pająk z
rodziny krzyżakowatych. Nazwa
pochodzi od
charakterystycznego białego
krzyża na grzbiecie.
Występowanie: Europa (w
Polsce na terenie całego kraju) i
Ameryka Północna.
Tygrzyk paskowany
(Argiope bruennichi) - duży
pająk sieciowy (samice
osiągają do 25 mm, samce
tylko 7 mm). Pająk ten
nazwę swą zawdzięcza
ubarwieniu podobnemu do
futra tygrysa. Głowotułów
ma srebrzysty, odwłok zaś
srebrzysty lub złotawy z
czarnymi poprzecznymi
prążkami.
Owady– gromada stawonogów. Najliczniejsza grupa
zwierząt. Szacunkowa liczba gatunków owadów wynosi około 1
miliona. Są to zwierzęta wszystkich środowisk lądowych, wtórnie
przystosowały się też do środowiska wodnego. Były pierwszymi
zwierzętami, które posiadły umiejętność aktywnego lotu. Rozmiary
ciała owadów wahają się od 0,25 mm do ponad 350 mm. W Polsce do
najliczniej reprezentowanych rzędów owadów należą: motyle,
chrząszcze, błonkówki i muchówki. Owady mają olbrzymie znaczenie
dla ekosystemów, są wśród nich też ludzkiego punktu widzenia
komensale. Dużą grupę stanowią owady przenoszące choroby
pasożytnicze, bakteryjne i wirusowe.
Ciekawostka
Owady są najliczniejszą i najbardziej zróżnicowaną
grupą zwierząt lądowych.
Motyle – rząd owadów
uskrzydlonych, blisko
spokrewniony z chruścikami.
Chrząszcze (Coleoptera syn. tęgopokrywe)
– jeden z najliczniejszych rzędów owadów.
Obejmuje ok. 400 tys. znanych gatunków
(w Polsce ok. 7 tys.). Szacuje się, że liczba
nieopisanych gatunków może sięgać kilku
milionów. Chrząszcze to zwierzęta
kosmopolityczne, zamieszkujące
najrozmaitsze środowiska i klimaty. Mogą
być roślinożerne, drapieżne, padlinożerne,
wszystkożerne, mogą zamieszkiwać
zarówno ląd jak i wody słodkie.
Biedronkowate (Coccinellidae) - rodzina obejmująca niewielkie
chrząszcze o owalnym, wypukłym ciele. Przeszło 5,2 tysiąca
gatunków na całym świecie, w Polsce ok. 80.
Żywią się mszycami, dlatego wykorzystywane są w biologicznym
zwalczaniu tych szkodników. Mnożą się bardzo szybko i mogą
dawać 2-4 pokolenia rocznie. Zimują owady dorosłe. W tym celu
potrafią gromadzić się setkami, a nawet tysiącami w różnych
miejscach - pod ziemią, w budynkach czy pod korą drzew.
Czułki biedronek są przeważnie krótkie
lub bardzo krótkie. Mają 8-11 członów, często na ich końcach
występuje buławka. W aparacie gębowym charakterystyczne są
głaszczki szczękowe o kształcie toporków. Głowa szeroka, wchodzi
w przedplecze. Zaniepokojone larwy lub dorosłe chrząszcze
wydalają poprzez stawy nóg hemolimfę o żółtym zabarwieniu, która
ma trujące właściwości.
Mięczaki
(Mollusca, od łac. molluscus - miękki) – typ
zwierząt, najliczniejszy po stawonogach. Liczbę żyjących gatunków
szacuje się na ok. 130 tysięcy. Odznaczają się olbrzymią
różnorodnością morfologiczną i zróżnicowaniem rozmiarów.
Ślimak winniczek (Helix
pomatia) - lądowy ślimak
płucodyszny z rodziny
ślimakowatych. Występuje w
Europie południowowschodniej i centralnej. W
Polsce pospolity niemal na
całym niżu oraz pogórzu, w
górach rzadszy, dochodzi
tylko do regla dolnego.
Zamieszkuje obszary o dużej
wilgotności, lasy, parki,
ogrody. Żywi się świeżymi
liśćmi, stąd często uważany
za szkodnika ogrodów.
Zimuje w ściółce.
Ciekawostka
Ślimak winniczek jest obojnakiem, czyli
posiada narządy rozrodcze męskie i
żeńskie.
Pomrów błękitny (Bielzia
coerulans) - jeden z większych
pomrowcowatych (120-160 mm).
Najlepiej widoczne osobniki mają
kolor niebieski lub fioletowy,
zdarzają się jednak również
osobniki brązowe. Młode osobniki
mają inne ubarwienie niż dorosłe,
często brązowe, z pasami, które
następnie zanikają. Występuje w
Karpatach i pd.-wsch. Polsce,
osiąga piętro alpejskie (w Tatrach
spotykany jeszcze na wysokości
1900 m n.p.m.).
Download