Rachunek kosztów działań Ćwiczenie 3 Istota TDABC • W TDABC pomija się etap określania działań realizowanych na wydziale, unika się kosztownego, czasochłonnego i obarczonego subiektywizmem ankietowania dotyczącego działań, typowego dla konwencjonalnego rachunku, stosuje się zaś równania czasowe, które bezpośrednio i automatycznie przypisują koszty zasobów do wykonanych działań i przetworzonych transakcji Etapy TDABC Aby rozwiązać równania czasowe konieczne jest oszacowanie się dwóch parametrów: • Jednostkowego kosztu zdolności produkcyjnych wydziału: 𝑗𝑒𝑑𝑛𝑜𝑠𝑡𝑘𝑜𝑤𝑦 𝑘𝑜𝑠𝑧𝑡 𝑧𝑑𝑜𝑙𝑛𝑜ś𝑐𝑖 𝑝𝑟𝑜𝑑𝑢𝑘𝑐𝑦𝑗𝑛𝑦𝑐ℎ 𝑘𝑜𝑠𝑧𝑡 𝑧𝑎𝑝𝑒𝑤𝑛𝑖𝑒𝑛𝑖𝑎 𝑧𝑑𝑜𝑙𝑛𝑜ś𝑐𝑖 𝑝𝑟𝑜𝑑𝑢𝑘𝑐𝑦𝑗𝑛𝑦𝑐ℎ = 𝑝𝑟𝑎𝑘𝑡𝑦𝑐𝑧𝑛𝑎 𝑧𝑑𝑜𝑙𝑛𝑜ść𝑝𝑟𝑜𝑑𝑢𝑘𝑐𝑦𝑗𝑛𝑎 𝑑𝑜𝑠𝑡𝑎𝑟𝑐𝑧𝑜𝑛𝑦𝑐ℎ 𝑧𝑎𝑠𝑜𝑏ó𝑤 • Zużycia zdolności produkcyjnych przez każdą transakcję przetworzoną na wydziale: wykorzystuje się do tego szacunek długości czasu potrzebnego do realizacji każdego działania, bezpośredni, bądź na podstawie wywiadu (precyzja nie jest najważniejsza). Równania czasowe • Równania czasowe konstruuje się dla poszczególnych czynności, uwzględniając wszystkie ich możliwe warianty. Wdrożenie równań czasowych jest proste dzięki systemom ERP, przechowującym dane dotyczące tych czynności i ich cech. • Równania czasowe pozwalają również na symulację przyszłości analiz scenariuszy, model ten może być również włączony w proces budżetowania. Wydajność zasobów teoretyczna wielkość przerobu zasobu - jest to wielkość przerobu, jaką przedsiębiorstwo teoretycznie może osiągnąć, tzn. gdy będzie w 100% eksploatować zasób (w praktyce nieosiągalna z tytułu np. awarii, przerw itp.), praktyczna wielkość przerobu zasobu - jest to wielkość przerobu, jaką przedsiębiorstwo osiąga w normalnych (standardowych) warunkach produkcyjnych. • Ta właśnie wydajność jest wykorzystywana jako podstawa odniesienia do obliczania kosztów niewykorzystanych zasobów. rzeczywista wielkość przerobu zasobu - jest to wielkość przerobu, jaką przedsiębiorstwo wykonało z tytułu realizacji określonego planu produkcyjnego.