Metodykawyboruoptymalnejmetody wyznaczaniazasięgustrefochronnych ujęćzwykłychwódpodziemnych zuwzględnieniem warunkówhydrogeologicznych obszaruRZGWwKrakowie RobertDuda•BogumiłaWinid•RobertZdechlik•MagdalenaStępień Kraków2013 RegionalnyZarządGospodarkiWodnejwKrakowie ul.MarszałkaJ.Piłsudskiego22 31‐109Kraków © CopyrightbyRegionalnyZarządGospodarkiWodnej wKrakowie Recenzenci: prof.drhab.JózefGórski UAMwPoznaniu prof.drhab.inż.AndrzejSzczepański AGHAkademiaGórniczo–HutniczawKrakowie Autorzy: RobertDuda1, BogumiłaWinid2, RobertZdechlik1 MagdalenaStępień AGHAkademiaGórniczo–Hutnicza 1WydziałGeologii,GeofizykiiOchronyŚrodowiska 2WydziałWiertnictwa,NaftyiGazu al.A.Mickiewicza30 30‐059Kraków Wydawca: AkademiaGórniczo–Hutnicza im.StanisławaStaszicawKrakowie WydziałGeologii,GeofizykiiOchronyŚrodowiska Kraków,2013 ISBN978‐83‐88927‐29‐4 Druk: DeltaKraków,tel.601682500 2 Spistreści Wykazskrótówisymbolistosowanychwpracy /5 1. Informacjewprowadzająceicelpracy 2. CharakterystykahydrogeologicznaobszaruRZGWwKrakowie 3. Aspektyprawne 4. Rolaizakresdokumentacjihydrogeologicznejujęciawprocesieustanawiania strefochronnych /22 4.1. Ocenadotychczasowejpraktykiopracowania dokumentacjihydrogeologicznej /22 4.2. Wskazaniadozawartościdokumentacjihydrogeologicznej /23 4.3. Środkiimetodybadańwykorzystywaneprzywyznaczaniu strefochronnych /27 5. Parametryhydrogeologiczneniezbędnedowyznaczenia strefyochronnej /30 6. Podstawowemetodywyznaczaniastrefochronnychujęć /32 6.1. Uwagiogólne 6.2. Wyznaczenieobszaruzasilaniaujęciaiobszaruspływu wóddoujęcia /32 6.3. Czasprzepływuwodyodgranicyobszaruzasilaniadoujęcia 6.4. Metodyanalityczne /40 6.5. Metodagraficzna /51 7. Porównanieanalitycznychmetodwyznaczania terenuochronypośredniej /57 8. Wytycznedlaoptymalnegowyznaczaniaterenuochronypośredniej 8.1. Wybórzalecanejmetodywyznaczeniaterenuochronypośredniej 8.2. Obliczenieczasuprzesączaniaprzezstrefęnienasyconą 8.3. Wyznaczanieterenuochronypośredniejmetodąanalityczną /69 8.4. Wyznaczanieterenuochronypośredniejmetodągraficzną /72 8.5. Wyznaczaniestrefochronnychujęćwskałachszczelinowych /73 8.6. Wyznaczaniestrefochronnychujęćwskałach /13 /15 /32 opodwójnejporowatości 8.7. /9 /37 /60 /60 /63 /75 Wyznaczaniestrefochronnychujęćwszczelinowo‐krasowych poziomachwodonośnych /78 3 8.8. Wyznaczaniestrefochronnychwprzypadkuinfiltracyjnegozasilania ujmowanejwarstwyzwódpowierzchniowych /83 8.9. Wyznaczaniestrefochronnychwprzypadkuwspółdziałaniaujęć 8.10. Wskazaniadouszczegółowieniaprzebiegugranicystrefyochronnej napodstawiezagospodarowaniaiużytkowaniaterenu /87 9. Monitoringosłonowyujęćwódpodziemnych 10. Zastosowaniemodelowanianumerycznegodowyznaczaniaterenuochrony pośredniejujęć /94 /83 /89 Spisliteratury /111 Załącznik1.Przykładwyznaczeniaterenuochronypośredniejmetodąmodelowania numerycznego /118 Załącznik2.Charakterystykahydrogeologicznaużytkowychpięterwodonośnychna obszarzeRZGWwKrakowie /129 Spisliteraturydozałącznika2 /146 Summary /149 4 Wykazskrótówisymbolistosowanychwpracy Skróty AEM—(ang.analyticelementmethod)–metodaelementówanalitycznych CFR—(ang.calculatedfixed‐radius)–metodaobliczonegopromieniaokręgu FDM—(ang.finitedifferencemethod)−metodaróżnicskończonych GHB—(ang.generalheadboundary)−granicaodsunięta GIS—(ang.geographicinformationsystem)−systeminformacjigeogra icznej GPU—głównypoziomwodonośny GUPW—głównyużytkowypoziomwodonośny GZWP—głównyzbiornikwódpodziemnych IMGW—InstytutMeteorologiiiGospodarkiWodnej JCWPd—jednolitaczęśćwódpodziemnych MhP—MapahydrogeologicznaPolski MPZP—miejscowyplanzagospodarowaniaprzestrzennego OSW—obszarspływuwód(doujęciawódpodziemnych) PCB—polichlorowanebifenyle PIG−PIB—PaństwowyInstytutGeologiczny−PaństwowyInstytutBadawczy PPW−WH—pierwszypoziomwodonośny–występowanieihydrodynamika PPW–WJ—pierwszypoziomwodonośny–wrażliwośćnazanieczyszczeniaijakość wód PSH—PaństwowaSłużbaHydrogeologiczna RGW—RegionGórnejWisływregionalizacjihydrogeologicznej RŚW—RegionŚrodkowejWisływregionalizacjihydrogeologicznej RWGW—RegionWodnyGórnejWisły RZGW—RegionalnyZarządGospodarkiWodnej SKW—subregionKarpatwewnętrznych SKZ—subregionKarpatzewnętrznych SO—strefaochronna(ujęciawódpodziemnych) SŚWW—subregionśrodkowejWisływyżynny SZP—subregionzapadliskaprzedkarpackiego TOB—terenochronybezpośredniej(ujęciawódpodziemnych) TOP—terenochronypośredniej(ujęciawódpodziemnych) WZIZT—warunkizabudowyizagospodarowaniaterenu 5 Symbole A—punktcharakterystycznytożsamyztzw.punktemneutralnym,znajdujesięna przecięciuneutralnejliniiprąduograniczającejOSWwdółstrumieniawódpod‐ ziemnychodstudniicentralnejliniiprądutegostrumienia B—maksymalnaszerokośćOSW,wyznaczanaprostopadledocentralnejliniiprądu strumieniawód;odległośćpomiędzypunktamicharakterystycznymiDorazE[L] B’—szerokośćOSWokreślonanawysokościujęcia,wyznaczanaprostopadledocen‐ tralnejliniiprądustrumieniawód;odległośćpomiędzypunktamicharaktery‐ stycznymiForazG[L] C—punktcharakterystycznypołożonynazadanejizochroniedopływuwodydo studni,znajdujesięwodległościLuodstudniwgóręstrumieniawódpodziem‐ nych,wyznaczonejwzdłużcentralnejliniiprądutegostrumienia D,E—punktycharakterystycznepołożonenaneutralnychliniachprądustrumienia wódpodziemnychokreślającenajwiększąszerokośćOSW;wyznaczajązasięgSO e—podstawalogarytmunaturalnego,e=2,718 ElevRivBot—(ang.elevationoftheriverbedbottom)−rzędnaspąguosadówkolmatują‐ cychdnorzeki[mn.p.m.] F,G—punktycharakterystycznepołożonenaneutralnychliniachprądustrumienia wódpodziemnychokreślająceszerokośćOSWnawysokościujęcia;wyznaczają zasięgSO HCGHB—(ang.hydraulicconductancetotheGHB)–przewodnośćdogranicyodsuniętej [L2/T] HCRiv—(ang.hydraulicconductanceoftheriverbed)−przewodnośćkontaktuhydrau‐ licznego[L2/T] HRiv—(ang.headintheriver)−rzędnazwierciadławodywrzece[mn.p.m.] H—wysokośćhydraulicznawwarunkachnaturalnych,tj.przedpompowaniem[L] h0—wysokośćdynamicznegozwierciadławodywstudni[L] Hm—wysokośćzwierciadławodymierzonawrzeczywistości[mn.p.m.] Hs—wysokośćzwierciadławodywyliczona(symulowana)namodelu[mn.p.m.] Hi—różnicaciśnieńnawydzielonymodcinkuliniiprądu[L] I—gradienthydraulicznystrumieniawódpozazasięgiemoddziaływaniastudnilubw warunkachnaturalnychprzeduruchomieniemstudni[–] Ie—infiltracjaefektywnaopadówatmosferycznych[L/T] k—współczynnikfiltracjiutworówwodonośnych[L/T] ka,b—współczynnikfiltracjiokreślonywdowolnychpunktachaorazb[L/T] ki—współczynnikfiltracjiutworówwarstwywodonośnej,przyjętyjakoreprezenta‐ tywnydlawydzielonegoodcinkacząstkowegoliniiprądu[L/T] kśr—uśrednionawartośćwspółczynnikafiltracji[L/T] L—odległośćdoujęciaodpowiadającazakładanemuczasowitdopływuwód[L] Ld—odległośćodstudnidoneutralnejliniiprądu,wyznaczanawdółstrumieniawód podziemnychwzdłużcentralnejliniiprądu,stosowanawmetodzieAEM[L] 6 —stosowanywmetodzieAEMbezwymiarowyparametrodległościodujęciado L d neutralnejliniiprąduwyznaczanywdółstrumieniawódpodziemnychwzdłuż centralnejliniiprądu[–] L1,2,…,n—długościodcinkówprzepływuwodyprzezobszary,wobrębiektórychutwo‐ rywodonośnecechująsięwspółczynnikiemfiltracjiowartościodpowiednio: k1,2,…,n[L] Li—długośćwydzielonegoodcinkaliniiprądu[L] Lu—odległośćodstudnidopunktucharakterystycznegoC,wyznaczanawgóręstru‐ mieniawódpodziemnychwzdłużcentralnejliniiprądu;określazasięgTOPod studniwgóręstrumienia[L] L —stosowanywmetodzieAEMbezwymiarowyparametrodległościodujęciado u zadanejizochronywyznaczanywgóręstrumieniawódwzdłużcentralnejlinii prądu[–] m—miąższośćwarstwywodonośnej[L] ma—miąższośćstrefyaeracji[L] MAE—błądśrednibezwzględny ME—błądśredni ne—porowatośćefektywnautworówwodonośnych[–] nei—współczynnikporowatościefektywnejutworówwarstwywodonośnej,przyjęty dlawydzielonegoodcinkacząstkowegoliniiprądu[–] nf—współczynnikporowatościszczelinowej(współczynnikszczelinowatości)[–] np—porowatośćmatrycyskalnej(mikroporowatość)[–] P—wysokośćrocznychopadówatmosferycznych[L/T] q—przepływjednostkowywódpodziemnychwwarstwiewodonośnej[L3/T] Q—wydatekstudni[L3/T] R—opóźnieniemigracjizanieczyszczeńkonserwatywnychrozpuszczonychwwodzie RMS—błądśrednikwadratowy(odchyleniestandardowe) r0—promieństudni[m] s(R)—depresjazwierciadławodywdowolnejodległościRodosistudni[m] t—czasdopływuwóddostudni[T] T—przewodnośćhydrauliczna[L2/T] —bezwymiarowyparametrczasudopływuwodydostudnistosowanywmetodzie AEM[–] ta—czaspionowegoprzesączaniawodypoprzezstrefęnienasyconą,zpowierzchni terenudoujmowanejwarstwywodonośnej[T] ti—czasprzepływuobliczonywwydzielonychcząstkowychodcinkachliniiprądu[T] tp—czaslateralnegoprzepływuwodywwarstwiewodonośnej[T] tp’—sumarycznyczasprzepływulateralnegowodywwarstwiewodonośnejdoujęcia [T] U—prędkośćrzeczywistaprzepływuwódpodziemnych[L/T] 7 Ui—prędkośćprzepływuwódpodziemnych,obliczonadlawydzielonegoodcinkalinii prądu[L/T] wo—wilgotnośćobjętościowautworówwstrefieaeracji[–] woi—wilgotnośćobjętościowadlaposzczególnychwydzieleńlitologicznychwprofilu pionowymstrefyaeracji[–] x0—odległośćodstudnidotzw.punktuneutralnegoczylipunktucharakterystyczne‐ goA,wyznaczanawdółstrumieniawódpodziemnychwzdłużcentralnejlinii prądu;określazasięgTOPodstudniwdółstrumieniawódpodziemnych[L] —współczynnikinfiltracjizależnyodrodzajuutworówprzypowierzchniowych[–] β—współczynnikzależnyodrodzajupokryciaizagospodarowaniapowierzchni[–] γ—współczynnikzależnyodstopnianachyleniapowierzchniterenu[–] δ—współczynnikzależnyodgłębokościwystępowaniapierwszegoodpowierzchni zwierciadławódpodziemnych[–] μ—współczynnikodsączalnościgrawitacyjnej[–] e—wskaźnikinfiltracjiefektywnejutworówprzypowierzchniowych[–] 8 1.Informacjewprowadzająceicelpracy Dyrektor RZGW zgodnie z art.58 ust.1 ustawy z dnia 18 lipca 2001r. Prawo wodne ustanawia strefę ochronną (SO) ujęcia wody podziemnej obejmującą teren ochrony bezpośredniej (TOB) oraz terenochronypośredniej (TOP). Natomiast organ właściwy dowydaniapozwoleniawodnoprawnegonapobórwodyzujęcia,możeustanowićSO obejmującąwyłącznieTOB,przyspełnieniuwarunkuokreślonegowart.52ust.3ww. ustawy, tj. „jeżeli jest to uzasadnione lokalnymi warunkami hydrogeologicznymi,hy‐ drologicznymi i geomorfologicznymi oraz zapewnia konieczną ochronę ujmowanej wody”.Ponadto,zgodniezart.51ww.ustawy,SOustanawiasięwceluzapewnienia odpowiedniej jakości ujmowanej wody, dlatego też w przypadku niespełnienia wa‐ runku określonego w art. 52 ust. 3 strefa ochronna obejmująca wyłącznie TOB nie możebyćustanawiana. Wzwiązkuzpowyższym,celemniniejszejpracyjestzapewnieniewłaściwejochrony ujęćwódzwykłych,tzn.słodkichwódpodziemnych,poprzezpodaniemetodykidobo‐ ruoptymalnegosposobuwyznaczaniazasięguTOPstrefyochronnejujęcia.Monogra‐ fia ta ma również na względzie poszerzenie wiedzy projektantów ujęć oraz stref ochronnych,oczynnikachdeterminującychkształtiwielkośćTOP.Pracapowinnabyć także pomocna w usprawnieniu procedury ustanawiania SO, poprzez zmniejszenie ilościprzypadków konieczności wprowadzenia uzupełnień i poprawekdo złożonego wnioskuoustanowienieSOujęciawodyizałączonejdoniegodokumentacjihydrogeo‐ logicznej.Opracowaniemonograficznepowinnowięcsłużyćpomocąrównieżadmini‐ stratoromzasobamiwodnyminapoziomieregionalnymilokalnym. Pracamacharaktermonograficznyponieważzawieranietylkosamąmetodykędobo‐ rusposobuwyznaczaniazasięguTOPaleuwzględniarównieżzagadnieniawykracza‐ jące poza standardowy zakres wytycznych. Do zagadnień tych przykładowo zaliczyć można charakterystykę metod wyznaczania TOP wraz z porównaniem wyników otrzymanych różnymi metodami, omówienie parametrów hydrogeologicznych nie‐ zbędnych do wyznaczenia TOP, czy charakterystykę modelowania numerycznego stosowanegowkontekściewyznaczaniaTOP. Ograniczenie zakresu opracowania do problematyki wyznaczania zasięgu SO ujęć zwykłych wód podziemnych przeznaczonych do zbiorowego zaopatrzenia w wodę, wynika głównie ze specyfiki i trudności wyznaczenia SO dla ujęć wód leczniczych, mineralnychitermalnych.Specyfikataspowodowanajestznaczniewiększązłożono‐ ściwarunkówhydrogeologicznych,aszczególnierozmieszczeniaobszarówzasilania– częstoodległychodpuntuujęciaczyźródła,drógprzepływu,genezyiformowaniasię składumineralnegotegorodzajuwód,wstosunkudozwykłychwódsłodkich.Wody mineralne i lecznicze często są mieszaniną wód pochodzących z różnych rejonów zasilania,mającychróżnywiekigenezę.Natomiastwodysłodkiezazwyczajujmowane 9 są z głównych użytkowych poziomów wodonośnych, często będących pierwszymi poziomamiużytkowymipodpowierzchniąterenu.Poziomytecechująznaczniewięk‐ szezasobyodnawialne,atakżeeksploatacyjne,niżzłożawódpodziemnychuznanych za kopaliny użyteczne, których zasoby są zazwyczaj bardzo ograniczone ― dlatego wymagająszczególnejstarannościiwłaściwegopodejściadowyznaczeniaSOichujęć. Złoża wód mineralnych, leczniczych i termalnych występują zazwyczaj lokalnie, w zależności od charakteru warunków geologicznych, często w obszarach górskich. Uznanowięc,żeproblematykadoborumetodywyznaczaniaSOdlaujęćwódmineral‐ nych, leczniczych oraz termalnych jest na tyle obszerna i skomplikowana, że będzie stanowićjedenzelementówtreściplanowanejodrębnejczęścipracy. WłaściwewyznaczenieSOujęciawódpodziemnychjestzadaniemtrudnym.Wynikato zezmiennościregionalnychilokalnychwarunkówhydrogeologicznych,utrudniającej ujednolicenie możliwych do zastosowania metod wyznaczenia TOP, w sposób nieza‐ leżny od takich czynników jak wydajność studni, typ ujęcia — jednootworowe lub wielootworowe, współdziałanie lub brak współdziałania z innymi ujęciami oraz in‐ nych czynników. Raporty Rodzocha i in. (2004) oraz Państwowej Służby Hydrogeolo‐ gicznej(PSH,2009)wskazywały,żeniektóreregulacjeprawnesązbytogólneiniewy‐ starczającedlazapewnieniawłaściwejochronyujęć.Górski(2010)oceniającmożliwo‐ ścipoprawyistniejącegostanuwzakresieochronyujęćwódpodziemnychpodobnie wskazałm.in.nakoniecznośćokreśleniawprzepisachprawnychzasadsporządzania dokumentacjihydrogeologicznejSO,atakżeopracowaniauaktualnionejwersjiporad‐ nika metodycznego w zakresie wyznaczania SO. Postulaty te poparli m.in. Mulik i in. (2012). W Rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 23 grudnia 2011r. w sprawie dokumentacji hydrogeologicznej i dokumentacji geologiczno‐inżynierskiej, podany jest niezbędny zakres treści w części opisowej oraz części graficznej dokumentacji wraz z ogólnymiwytycznymiwsprawiewyznaczaniaSO.Stądwniniejszejpracypodanotakże krótkiewskazaniauzupełniającedozakresutreścidokumentacjihydrogeologicznej,na podstawiektórejwyznaczasięiustanawiaSO. Szeroko rozpowszechnione w Polsce wytyczne projektowania SO (Macioszczyk i in., 1993)wistotnejczęścinieuwzględniająobecnegostanuwiedzyistandarduwyzna‐ czania SO. Przykładem może być brak szczegółowego omówienia roli i oceny czasu przesączania pionowego wody przez strefę aeracji oraz przesiąkania przez słabo przepuszczalne utwory nadkładu występujące ponad warstwą wodonośną. Czas ten jestmiarąochronnegowpływunadkładunazasięgprojektowanejSO.Stądteżobser‐ wuje się w praktyce różne sposoby podejścia do zagadnienia wyznaczenia SO. Przy‐ kładowo, Rodzoch i in. (2004) zauważają, że częstym błędem jest bezkrytyczne sto‐ sowanie metody Rehse opisanej we wskazanych wytycznych. Natomiast wytyczne Dąbrowskiego i in. (2004) tylko ogólnie omawiają wyznaczanie zasięgu SO. Z tego względuniniejszapracamanaceluuzupełnienielukimerytorycznejwtymzakresie. 10 Zagadnienie wyznaczania zasięgu SO ujęć wód podziemnych będące przedmiotem pracy, stanowi tylko część całościowego projektu SO, który powinien obejmować równieżzasadykształtowaniabiernejiczynnejochronywódwzasięguSO.Pomimo, żezasadystrategiiochronywódwiążąsięmerytoryczniezwyznaczaniemzasięguSO, w niniejszym tekście nie zostały szerzej uwzględnione, gdyż będą stanowiły treść planowanejodrębnejczęścipracy. OpracowującmetodykędoboruoptymalnegosposobuwyznaczaniazasięguSOujęcia wódpodziemnych,staranosiędążyćdozachowania,bezsprzecznościzobowiązują‐ cymiaktamiprawnymi, zrównoważonego podejściadokwestii — jak duże mają być zasięgiSO.Wynikatostąd,żezasadniczopanująwtejkwestiidwaodmiennestanowi‐ ska. Pierwszepodejściemającenauwadzejaknajlepsząochronęwódpodziemnychstara sięowypracowanietakichuregulowańprawnychiwytycznych,abypowstawałymoż‐ liwiejaknajwiększeobszarowoSO.Uważasię,żeniepowinnotostanowićzasadni‐ czychproblemówdlawłaścicieliujęćisamorządówwypracowującychplanyzagospo‐ darowaniaprzestrzennego,ponieważouciążliwościSOdecydujenietylkojejwielkość ale również to, jakie będą obowiązywać ograniczenia w zakresie programu ochrony wód.Założeniempodejściajestto,żeograniczeniapowinnyuwzględniaćwrażliwość wódnazanieczyszczenieorazjejzmiennośćprzestrzenną.Wkonsekwencjitegosta‐ nowiskawynikajądwasposobypostępowania.Pierwszy,topotrzebadobregorozpo‐ znania przestrzennego zróżnicowania wrażliwości wód podziemnych, co sprowadza się do dobrego rozpoznania wykształcenia nadkładu i jego zmienności. Praktycznie jesttojednakmożliwetylkoprzywykorzystaniumetodgeofizycznych—niezawsze dającychprecyzyjnewyniki.Wwynikutegoograniczeniadrugisposóbpostępowania zakłada,żewprzypadkujeślinakładzewzględunaswecechygenetycznewykazuje dużązmiennośćlitologiczną(np.wkładkiglinoniewielkiejmiąższości),tomożnaczas przesiąkania przez utwory izolujące albo całkowicie pominąć — traktując to jako współczynnik bezpieczeństwa, albo uwzględnić tylko najkorzystniejsze warunki do migracjipotencjalnychzanieczyszczeńzpowierzchniterenu.Konsekwencjąjestwte‐ dyzwiększeniewyznaczonegozasięguTOP,comożeczasemistotniezniechęcaćwła‐ ścicieliujęćdoichustanawiania,cojestefektemodwrotnymdozamierzonego. Wniektórychwypadkachmożebyćdyskusyjnetakżepodstawowezałożenieomawia‐ negopodejścia,ponieważczęstotrudnejestdlalokalnychspołecznościzrozumieniei zaakceptowanie zróżnicowania ograniczeń w sposobie użytkowania terenu na sąsia‐ dującychzsobąrejonach,częstonawetnasąsiednichnieruchomościachgruntowych. Natomiaststrategiałagodnych zasadochrony wód podziemnych, lub niekiedy wręcz ich brak, w części lub częściach obszaru nazwanego oficjalnie jako strefa ochronna ujęciawódpodziemnych często jest społecznie odbierana jako nielogiczna. W efekcie możetowywołaćnastawienienegatywnedowymogówochronywód,takżedotyczą‐ cychtychrejonów,gdzieochronajestrzeczywiścieniezbędna. 11 Odwrotnepodejściezakłada,żeważniejszyjestwmiaręnieskrępowanylokalnyroz‐ wójekonomicznyizagospodarowanieprzestrzenne,niecoliberalniejtraktującwymo‐ giochrony wód. Dąży sięwtedy do wypracowania takich zasad,aby wyznaczone za‐ sięgi SO nie były duże obszarowo, jednak z zachowaniem podstawowych wymogów ochrony wód podziemnych. Uważa się, że tej wielkości zasięgi nie powinny wtedy stanowićproblemudlawłaścicieliujęćisamorządówopracowującychplanyzagospo‐ darowaniaprzestrzennego,comazachęcaćdowystępowaniaoichustanowienie. Przystępując do pracy nad rozwiązaniem postawionego zadania, przyjęto zgodnie z obowiązującymi przepisami, że zadaniem projektanta jest wyznaczenie TOP, czyli innymi słowy terenu ochrony chemicznej. Obowiązujący stan prawny nie przeczy jednakmożliwościwyodrębnieniawramachSOtakżeterenuochronybakteriologicz‐ nej,określonegowedługkryteriumczasuprzeżywalnościmikroorganizmów.Czasten wynosi zazwyczaj kilkadziesiąt dni. Podejście takie jest stosowane w wielu krajach europejskich oraz w USA. Było także zalecane w Polsce, w nieobowiązujących już przepisach,określającychzasięgterenuochronybakteriologicznejnapodstawiekry‐ terium czasu dopływu wody do ujęcia wynoszącego 30 dni. Wykorzystując na zasa‐ dzie analogiimetodykę podaną w niniejszej pracy możliwe jest wyznaczenie takiego podobszaruwobrębieSO,ponieważmożetopozwalaćnabardziejracjonalnekształ‐ towaniezasadbiernejiczynnejochronyujmowanychwódpodziemnych. Autorzy dziękują Recenzentom za wnikliwe recenzje redakcyjne oraz uwagi, które pozwoliłypoprawićmerytorycznieniniejsząpracę.Autorzyskładajątakżepodzięko‐ wanianaręceprof.StanisławaWitczakaiprof.JackaMotykizakonsultacjenaukowe udzielanewtrakcieopracowaniatekstu. 12 2. Charakterystykahydrogeologiczna obszaruRZGWwKrakowie ObszardziałaniaRZGWwKrakowieobejmujetrzyregionywodnewydzielonewcelu prowadzeniagospodarkiwodnej,tzn.RegionWodnyGórnejWisły(RWGW)obejmu‐ jącyzdecydowanąwiększośćdorzeczagórnejWisły,RegionWodnyDniestruobejmu‐ jącypolski,małyfragmentdorzeczaDniestruorazRegionWodnyDunajuobejmujący polski,małyfragmentdorzeczaDunaju.RWGWpołożonyjestwzasięgunastępujących regionów hydrogeologicznych wydzielonych w regionalizacji zwykłych (słodkich) wódpodziemnychPaczyńskiegoiSadurskiego,red.(2007): karpackiego—obejmującegookoło40%powierzchniRWGW;użytkowepię‐ trawodonośne(GUPW,dawnyskrót:GPU)występująwspękanychpiaskow‐ cach serii fliszowych wieku paleogeńskiego oraz paleogeńsko−kredowego, a takżewdolinnychseriachpiaszczysto−żwirowychwiekuczwartorzędowego; ponad 50% powierzchni regionu karpackiego jest pozbawiona GUPW (Her‐ bich,Przytuła,2012),zasięgregionuprzedstawiająrysunkiZ2.1orazZ2.2; przedgórskiego (subregion przedkarpacki) — obejmującego około 40% po‐ wierzchni RWGW; użytkowe piętro wodonośne występuje głównie w dolin‐ nych i pokrywowych seriach piaszczysto−żwirowych wieku czwartorzędo‐ wego;około20%powierzchnisubregionuprzedkarpackiegojestpozbawiona GUPW (Herbich, Przytuła, 2012), zasięg regionu przedstawiają rysunki Z2.1 orazZ2.3; triasuśląskiegoijurykrakowsko−częstochowskiej—obejmującegookoło3% powierzchni RWGW; użytkowe piętra wodonośne występują w jurajskich itriasowych szczelinowo−krasowych wapieniach i dolomitach, w spękanych piaskowcachkarbońskichorazwdolinnychipokrywowychseriachpiaszczy‐ stych wieku czwartorzędowego; około 5% powierzchni regionu jest pozba‐ wionaGUPW(Herbich,Przytuła,2012),zasięgregionuprzedstawiająrysunki Z2.1orazZ2.4; mogileńsko‐łódzko‐nidziańskiego (subregion nidziański) — obejmującego około 7% powierzchni RWGW; użytkowe piętra wodonośne występują w kredowych szczelinowo−porowych marglach, opokach i wapieniach oraz w dolinnych i pokrywowych seriach piaszczystych wieku czwartorzędowego (Herbich, Przytuła, 2012), zasięg regionu przedstawiają rysunki Z2.1 oraz Z2.4; świętokrzyskiego—obejmującegookoło5%powierzchniRWGW;użytkowe piętra wodonośne występują w dewońskich, triasowych i jurajskich szczeli‐ nowo−krasowychwapieniachidolomitach,wspękanychwapieniachmioceń‐ skichorazwdolinnychipokrywowychseriachpiaszczystychwiekuczwarto‐ 13 rzędowego; około 20% powierzchni regionu jest pozbawiona GUPW (Her‐ bich,Przytuła,2012),zasięgregionuprzedstawiająrysunkiZ2.1orazZ2.4; lubelsko−radomskiego—obejmującegookoło3%powierzchniRWGW;użyt‐ kowe piętra wodonośne występują w kredowych i mioceńskich szczelino‐ wo−porowychopokachimarglachorazwdolinnychipokrywowychseriach piaszczystychwiekuczwartorzędowego(Herbich,Przytuła,2012),zasięgre‐ gionuprzedstawiająrysunkiZ2.1orazZ2.4. RegionWodnyDniestruwystępujewzasięguhydrogeologicznegosubregionuKarpat zewnętrznych należącego do regionu karpackiego. Natomiast Region Wodny Dunaju znajduje się na pograniczu hydrogeologicznych subregionów Karpat zewnętrznych iKarpat wewnętrznych wchodzących w skład regionu karpackiego. Charakterystykę hydrogeologicznąużytkowychpięterwodonośnychwystępującychwobszarzezarzą‐ dzanym przez RZGW w Krakowie, podaną na tle regionów wodnych zawarto w Za‐ łączniku2. 14 3. Aspektyprawne Obowiązujące akty prawne regulujące wyznaczanie stref ochronnych ujęć wód pod‐ ziemnych: UstawaPrawowodnezdnia18lipca2001r.(tekstjednolity:Dz.U.zdnia9lu‐ tego2012,poz.145); UstawaPrawogeologiczneigórniczezdnia9czerwca2011r.(Dz.U.z2011r. Nr163,poz.981); Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 23 grudnia 2011 r. w sprawie dokumentacji hydrogeologicznej i dokumentacji geologiczno‐inżynierskiej (Dz.U.z2011r.Nr.291,poz.1714). UstawaPrawoWodnezdnia18lipca2001r. Art.52.1.Strefęochronnąujęciawodystanowiobszar,naktórymobowiązujązakazy, nakazyiograniczeniawzakresieużytkowaniagruntóworazkorzystaniazwody. 2.Strefęochronnądzielisięnaterenochrony: bezpośredniej, pośredniej. 3.Dopuszczasięustanowieniestrefyochronnejobejmującejwyłącznieterenochrony bezpośredniej, jeżeli jest to uzasadnione lokalnymi warunkami hydrogeologicznymi, hydrologicznymiigeomorfologicznymiorazzapewniakoniecznąochronęujmowanej wody. Art.55.1.Terenochronypośredniejujęciawódpodziemnychobejmujeobszarzasi‐ laniaujęciawody;jeżeliczasprzepływuwodyodgranicyobszaruzasilaniadoujęcia jest dłuższy od 25 lat, strefa ochronna powinna obejmować obszar wyznaczony 25‐ letnimczasemwymianywodywwarstwiewodonośnej. 2. Teren ochrony pośredniej ujęcia wód podziemnych wyznacza się na podstawie ustaleńzawartychwdokumentacjihydrogeologicznejtegoujęcia. Art. 58. 1. Strefę ochronną ustanawia, w drodze aktu prawa miejscowego, dyrektor regionalnegozarządugospodarkiwodnej,nawniosekikosztwłaścicielaujęciawody, wskazując zakazy, nakazy, ograniczenia oraz obszary, na których one obowiązują, stosowniedoart.52–57. 2.Wniosekoustanowieniestrefyochronnejujęciawodyzawiera: uzasadnieniepotrzebyustanowieniastrefyochronnejorazpropozycjegranic wrazzplanemsytuacyjnym; charakterystykętechnicznąujęciawody; 15 propozycje zakazów, nakazów i ograniczeń dotyczących użytkowania grun‐ tóworazkorzystaniazwódnaterenachochronypośredniej. 3. Do wniosku o ustanowienie strefy ochronnej ujęcia wody podziemnej dołącza się dokumentacjęhydrogeologiczną,októrejmowawart.55ust.2. 5.Wprzypadku,októrymmowawart.52ust.3,strefęochronnąobejmującąwyłącz‐ nieterenochronybezpośredniejustanawia,nawniosekikosztwłaścicielaujęciawo‐ dy,wdrodzedecyzji,organwłaściwydowydaniapozwoleniawodnoprawnego;kopię wydanej decyzji organ przekazuje właściwemu dyrektorowi regionalnego zarządu gospodarkiwodnej. Art.61.1.Zaszkodyponiesionewzwiązkuzwprowadzeniemwstrefieochronnejzaka‐ zów,nakazóworazograniczeńwzakresieużytkowaniagruntówlubkorzystaniazwód właścicielowinieruchomościpołożonejwtejstrefieprzysługujeodszkodowanieod właścicielaujęciawodynazasadachokreślonychwustawie. UstawaPrawogeologiczneigórniczezdnia9czerwca2011r. DziałV.Pracegeologiczne Rozdział2.Dokumentacjageologicznaiinformacjageologiczna Art.90.1.Dokumentacjęhydrogeologicznąsporządzasięwcelu: ustaleniazasobóworazwłaściwościwódpodziemnych; określeniawarunkówhydrogeologicznychzwiązanychzzamierzonym: ustanawianiemobszarówochronnychzbiornikówwódpodziemnych; […]. 2.Dokumentacjahydrogeologiczna,zależnieodcelujejsporządzenia,określawszcze‐ gólności: 16 budowęgeologicznąiwarunkihydrogeologicznebadanegoobszaru; warunki występowania wód podziemnych, w tym charakterystykę warstw wodonośnychokreślonegopoziomu; informacje przedstawiające skład chemiczny, cechy fizyczne oraz inne wła‐ ściwościwód; możliwościpoboruwód; graniceprojektowanychstrefochronnychujęćwódpodziemnychorazobsza‐ rówochronnychzbiornikówwódpodziemnych; przedsięwzięcia niezbędne do ochrony środowiska, w tym dotyczące nieru‐ chomościgruntowych,związanezdziałalnością,napotrzebyktórejjestspo‐ rządzanadokumentacja. RozporządzenieMinistraŚrodowiskazdnia23grudnia2011r.wsprawie dokumentacjihydrogeologicznejidokumentacjigeologiczno‐inżynierskiej (Dz.U.z2011r.Nr.291,poz.1714) §6. 1. Część opisowa dokumentacji hydrogeologicznej ustalającej zasoby eksploata‐ cyjneujęciawódpodziemnychzawiera: ustalenie, na podstawie pomiarów przeprowadzonych w terenie, położenia otworów wchodzących w skład ujęcia w państwowym układzie współrzęd‐ nychirzędnejterenuprzyotworach; opiszagospodarowaniaterenuorazcharakterystykęujęćwódpodziemnych, znajdujących się w obszarze zasobowym (będącym fragmentem zbiornika wódpodziemnychograniczonymzasięgiemspływuwódpodziemnychdouję‐ cia,wobrębiektóregoformujesięconajmniejpołowazasobóweksploatacyj‐ nychtegoujęcia)dokumentowanegoujęcia; opiszakresuiwynikówbadańwykonanychwceluustaleniazasobóweksplo‐ atacyjnych w stosunku do projektu prac geologicznych lub projektu robót geologicznych,wtymwynikówpróbnychpompowań; opis morfologii i hydrografii terenu, pozycji stratygraficznej ujętego poziomu wodonośnegonatlebudowygeologicznejorazcharakterystykęwarunkówhy‐ drogeologicznych na podstawie dotychczasowego i prognozowanego poboru wódpodziemnych,wtymodniesieniedoustalonychzasobówdyspozycyjnych; wyniki obliczeń parametrów hydrogeologicznych ujętego poziomu wodono‐ śnegoorazocenysprawnościtechnicznejujęcia,ustalonenapodstawiewyni‐ kówpróbnychpompowańlubtestówhydrodynamicznych; opis parametrów techniczno‐eksploatacyjnych ujęcia, liczby otworów wcho‐ dzących w jego skład, ich rozmieszczenia, głębokości i sposobu ujmowania utworówwodonośnych,zuwzględnieniemzastosowanegorodzajufiltrów; ustalenie zasobów eksploatacyjnych dokumentowanego ujęcia, depresji wotworach wchodzących w skład ujęcia oraz depresji rejonowej (będącej wielkością obniżenia poziomu zwierciadła wód podziemnych wyrażonego wartością izolinii depresji obejmującej wszystkie współdziałające otwory eksploatacyjneujęciawódpodziemnych)idepresjiregionalnej(będącejwiel‐ kościąobniżeniapoziomuzwierciadławódpodziemnychwjednostcehydro‐ geologicznej,wywołanegowspółdziałaniemeksploatowanychujęćlubsyste‐ mów odwadniających), zasięgu oddziaływania ujęcia, bilansu zasilania, kie‐ runkówdopływuwóddoujęcia,granicobszaruzasilaniaiobszaruzasobowe‐ go, z uwzględnieniem współoddziaływania z sąsiednimi ujęciami wód pod‐ ziemnych; charakterystykę i prognozę trwałości oraz wahań właściwości fizycznych, składuchemicznegoistanubakteriologicznegowody; 17 opisstanu środowiska wobrębie obszaru zasobowego ujęciaorazocenę za‐ grożeń dla jakości ujmowanych wód podziemnych ze strony rozpoznanych ogniskzanieczyszczeń; analizępotrzebyustanowieniastrefyochronnejujęciawódpodziemnych; zaleceniacodoracjonalnejeksploatacjiujęciadlajegowłaściciela,wtymdo prowadzenia obserwacji i pomiarów podczas jego eksploatacji oraz uzasad‐ nieniedoprowadzeniamonitoringuosłonowegoujęcia(będącegosystemem cyklicznychobserwacjiipomiaróworazoceniprognozilościorazwłaściwo‐ ścifizyczno‐chemicznychwódpodziemnych,prowadzonychwotoczeniuuję‐ cia,umożliwiającymwczesneostrzeganieopojawiającymsięzagrożeniude‐ gradacjiilościowejijakościowejeksploatowanychwódpodziemnych); kopię dokumentu potwierdzającego istnienie prawa do korzystania z infor‐ macjigeologicznej,którąwykorzystanoprzysporządzaniutejdokumentacji. 2.Wprzypadkugdydlaujęciawódpodziemnychistniejepotrzebaustanowieniastre‐ fyochronnejujęcia,wdokumentacji,októrejmowawust.1,określasięponadtopro‐ ponowanegranicetejstrefyorazprzedstawiapropozycjezakazów,nakazówiograni‐ czeńwużytkowaniugruntówwobrębietejstrefy,zgodniezprzepisamiPrawawod‐ nego,napodstawieconajmniej: 18 pomiarów poziomu zwierciadła wód podziemnych w dostępnych otworach hydrogeologicznychwzasięguspływuwóddoujęciawódpodziemnych; wyznaczenia na podstawie mapy hydroizohips, metodami analitycznymi lub napodstawiebadańmodelowych,obszaruspływuwodydoujęciawódpod‐ ziemnych (OSW), a w przypadku poziomów wodonośnych izolowanych od powierzchniutworamisłaboprzepuszczalnymi‐izochrony25‐letniegoczasu dopływu wody w warstwie wodonośnej do ujęcia wód podziemnych, zuwzględnieniemczasuprzesączaniawódprzezutworyizolujące; tendencjizmianjakościwódpodziemnycheksploatowanegoujęciawódpod‐ ziemnych; oceny zagrożenia uwzględniającej analizę naturalnej podatności poziomów wodonośnych oraz szczegółową inwentaryzację istniejących i potencjalnych ognisk zanieczyszczeń wód podziemnych, w granicach proponowanej strefy ochronnej; szczegółowej charakterystyki stanu zagospodarowania terenu oraz postano‐ wień planu zagospodarowania przestrzennego dotyczącego obszaru propo‐ nowanej strefy ochronnej ujęcia, a w przypadku braku tego planu ‐ na pod‐ stawiestudiumuwarunkowańikierunkówzagospodarowaniaprzestrzenne‐ gogminy; ocenyplanowanegoefektu ekologicznegowstosunkudoszacunkowychkosz‐ tówproponowanychdziałańochronnychorazocenywpływuplanowanychza‐ kazów, nakazów i ograniczeń na sposób funkcjonowania społeczności lokal‐ nych; badań modelowych, przy zastosowaniu których wyznaczono granice propo‐ nowanej strefy ochronnej, biorąc pod uwagę eksploatację wszystkich ujęć wódpodziemnychzlokalizowanychwrejoniebadań‐wprzypadkuobszarów o intensywnej eksploatacji wód podziemnych i silnym współoddziaływaniu różnychujęćtychwód. 3.Częśćgraficznadokumentacji,októrejmowawust.1,zawiera: mapę przeglądową z lokalizacją terenu przeprowadzonych prac geologicz‐ nych; mapę dokumentacyjną sporządzoną na podkładzie topograficznym z nanie‐ sionymipołożeniemujęćwódpodziemnychiotworówwiertniczychwrejonie dokumentowanegoujęcia,liniamiprzekrojówhydrogeologicznychorazsiecią hydrograficzną; planlubmapęhydrogeologiczno‐sozologicznąsporządzonąnapodkładzieto‐ pograficznym, w skali co najmniej 1:25 000, z zaznaczoną lokalizacją doku‐ mentowanego ujęcia wód podziemnych i ujęć sąsiednich, granicami oddzia‐ ływania tego ujęcia, przebiegiem hydroizohips, kierunkami przepływu wód podziemnych,granicamiobszaruspływuiobszaruzasobowegoorazlokaliza‐ cjąrozpoznanychogniskzanieczyszczeń; przekrojehydrogeologiczne; geodezyjnyszkicwytyczenialokalizacjiiwykonaniapomiarówniwelacyjnych rzędnejterenuwmiejsculokalizacjiotworówujęciawódpodziemnych; wykresy wyników próbnego pompowania, testów hydrodynamicznych lub eksploatacjiujęciawódpodziemnych; zestawieniezbiorczewynikówwiercenia; wyniki badań fizyczno‐chemicznych i bakteriologicznych wody oraz badań granulometrycznych; wynikipozostałychbadańwykonanychwceluustaleniazasobóweksploata‐ cyjnychujęciawódpodziemnych. 4. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, część graficzna dokumentacji oprócz ele‐ mentówwymienionychwust.3zawieraponadto: mapędokumentacyjnąproponowanychgranicstrefyochronnej,sporządzoną napodkładzietopograficznym,wskaliconajmniej1:25000,zzaznaczonymi jej proponowanymi granicami, podziałem obszaru strefy na rejonyo zróżni‐ 19 cowanym stopniu naturalnej podatności poziomu wodonośnego na zanie‐ czyszczenieorazlokalizacjązinwentaryzowanychogniskzanieczyszczeń; mapę poglądową czasu przesączania wód z powierzchni terenu do ujętego poziomuwodonośnego,prezentującąnaturalnąpodatnośćpoziomunazanie‐ czyszczenie; mapęhydroizohipseksploatowanegopoziomuwodonośnegozzaznaczeniem obszaruspływuwóddoujęciaorazizochrony25‐letniegoczasudopływuwo‐ dywwarstwiewodonośnejdoujęciawódpodziemnych; mapępoglądowąsumarycznegoczasudopływuwodydodokumentowanego ujęciawódpodziemnychzpowierzchniterenuiwwarstwiewodonośnej; mapę aktualnego przeznaczenia terenu, sporządzoną na podstawie miejsco‐ wego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku tego planu‐napodstawiestudiumuwarunkowańikierunkówzagospodarowania przestrzennegogminy. §7. 1. Część opisowa dokumentacji hydrogeologicznej ustalającej zasoby eksploata‐ cyjneźródłanaturalnegozawiera: 20 ustalenie, na podstawie pomiarów przeprowadzonych w terenie, położenia źródła naturalnego w państwowym układzie współrzędnych i rzędnej wy‐ pływuwodyztegoźródła; opis stanu środowiska i zagospodarowania terenu w obszarze zasilania źró‐ dła naturalnego, z uwzględnieniem zagrożeń dla jakości wody, wskazanie iopis sąsiednich źródeł naturalnych oraz ujęć wód podziemnych, zlokalizo‐ wanychwrejoniedokumentowanegoźródła; opismorfologii,hydrografiiiwarunkówklimatycznychwrejonieźródłanatu‐ ralnego; opis budowy geologicznej terenu oraz litologii i stratygrafii utworów, z któ‐ rychwypływaźródłonaturalne; opis warunków hydrogeologicznych kształtujących źródło naturalne, wszczególności położenia i zasięgu obszaru zasilania, a także wpływu eks‐ ploatacji innych ujęć wód podziemnych na wydajność dokumentowanego źródła; ustalenie zasobów eksploatacyjnych z podaniem zmierzonej wydajności, zmienności jednorocznej i wieloletniej źródła naturalnego, a jeżeli to źródło stanowipoczątekciekuzagospodarowanegoprzyrodniczolubgospodarczo‐ takżezuwzględnieniemodpływunienaruszalnego; charakterystykę i prognozę trwałości oraz wahań właściwości fizycznych, składuchemicznegoistanubakteriologicznegowodyzeźródłanaturalnego; opissposobuujmowaniawodyzeźródłanaturalnego; analizępotrzebyustanowieniastrefyochronnejźródłanaturalnego; zaleceniacodoracjonalnejeksploatacjiźródłanaturalnego,wtymwskazania dla jego właściciela dotyczące prowadzenia obserwacji i pomiarów podczas jego eksploatacji, oraz uzasadnienie prowadzenia monitoringu osłonowego dokumentowanegoźródła. 2.Wprzypadkugdyistniejepotrzebaustanowieniastrefyochronnejujęciawódpod‐ ziemnychbędącegoobudowanymźródłemnaturalnym,dokumentacja,októrejmowa wust.1,zawieraponadtoelementyokreślonew§6ust.2. 3.Częśćgraficznadokumentacji,októrejmowawust.1,zawiera: mapę przeglądową z lokalizacją terenu przeprowadzonych prac geologicz‐ nych; mapęgeologicznąihydrogeologicznąrejonubadań; mapę dokumentacyjno‐hydrogeologiczną sporządzoną na podkładzie topo‐ graficznym,wskaliconajmniej1:25000,zzaznaczonymipołożeniemźródła naturalnegonatlesiecihydrograficznej,działamiwodnymi,lokalizacjamiujęć wódpodziemnychorazliniąprzekrojuhydrogeologicznego; schematycznyprzekrójhydrogeologiczny; wynikibadańfizyczno‐chemicznychibakteriologicznychwody; wykresymonitoringuwydajnościźródłanaturalnego,temperaturyiskładni‐ ków chemicznych wody z dokumentowanego źródła w powiązaniu z wyni‐ kamiobserwacjihydrologicznychimeteorologicznych; rysuneklubzdjęcieprzedstawiającesposóbujęciawodyzeźródłanaturalnego. 4.Wprzypadku,októrymmowawust.2,częśćgraficznadokumentacjiopróczdanych określonychwust.3zawieraponadtodaneokreślonew§6ust.4. §17.1.Skalemapstanowiącychczęśćgraficznądokumentacjihydrogeologicznej,októrej mowa w § 5‐16, dostosowuje się do powierzchni terenu objętego rozpoznaniem hydro‐ geologicznym,stopniategorozpoznaniaizłożonościtreściprezentowanychnamapie. 2. Treść topograficzną mapy dokumentacyjnej przedstawia się w stopniu szczegóło‐ wościwłaściwymdlamaptopograficznychwskaliniemniejszejniż1:50000. Ponadto,zgodniezArt.73.ust.1ustawyPrawoochronyśrodowiskazdnia27.04.2001 r., wMiejscowych Planach Zagospodarowania Przestrzennego (MPZP) oraz w decy‐ zjach oWarunkach Zabudowy i Zagospodarowania Terenu (WZIZT) uwzględnia się ograniczeniazwiązanezustanowieniemSOujęćwód. 21 4. Rolaizakresdokumentacjihydrogeologicznej ujęciawprocesieustanawianiastrefochronnych 4.1. Ocenadotychczasowejpraktykiopracowania dokumentacjihydrogeologicznej GraniceSOwyznaczasięwdokumentacjihydrogeologicznejnapodstawierozpozna‐ niahydrogeologicznegoobszaruzasilaniaujęcia.Wdokumentacjachhydrogeologicz‐ nych dołączonych do wniosków o ustanowienie SO występują znaczne różnice doty‐ czące rozpoznania warunków hydrogeologicznych i stosowania metod wyznaczania granicTOP.Niejednokrotniewwynikuanalizyprzedłożonychmateriałówwystępuje konieczność weryfikacji i uzupełnienia informacji zawartych w dokumentacjach hy‐ drogeologicznychpoprzezwykonaniedonichdodatków. Dokumentacja hydrogeologiczna jest istotnym elementem ustanawiania SO ujęć wód podziemnych. Z doświadczeń wynika, że czasem brak wśród dokumentatorów oraz właścicieliujęćpełnejświadomościrangitegoopracowania.Wdotychczasowejprakty‐ cedołączonadownioskuoustanowienieSOdokumentacjaczęstoniezawieraławszyst‐ kich informacji merytorycznych pozwalających na ustanowienie SO, pomimo, że speł‐ niaławymogirozporządzeniaMinistraŚrodowiskazdnia3.10.2005wsprawieszczegó‐ łowychwymagań,jakimpowinnyodpowiadaćdokumentacjehydrogeologiczneigeolo‐ giczno‐inżynierskie, i została przyjęta bez zastrzeżeń przez starostę lub marszałka (Stach‐KalarusiGołosińska,2010). Należyuznać,żeniezasadnejestkwestionowanieustaleńzawartychwdokumentacji hydrogeologicznej, przyjętej bez zastrzeżeń przez organ administracji geologicznej. Trudnowskazać,przybrakuodpowiednichprzepisówprawawtymzakresie,proce‐ durępostępowania,wktórejdyrektorRZGWmógłbywnosićozmianęustaleńprzyję‐ tej dokumentacji. Niemniej jednak w przypadku, gdy dokumentacja nie zawiera za‐ sadniczychinformacjipozwalającychnaustanowienieSO,wtymbrakjestwyznaczo‐ negoTOP,RZGWwnosioopracowaniedodatkudodokumentacji.Dodatektenpodle‐ garównieżprzyjęciuprzezorganadministracjigeologicznejizałączonyjestdownio‐ skuoustanowienieSO(Stach‐KalarusiGołosińska,2010). Problemy ustanawiania SO ujęć przedstawili Rodzoch i in. (2004) wskazując słabe punkty dotyczące dokumentacji hydrogeologicznych, jak brak szczegółowego rozpo‐ znania hydrogeologicznego, analizy ochronnej roli nadkładu warstwy wodonośnej orazszczegółowejanalizyjakościwód.Zwróconouwagęnazbytczęsteibezkrytyczne stosowanie metod analitycznych do wyznaczenia SO. Opracowanie PSH (2009) po‐ twierdzałoteuwagi.Wobuopracowaniachwskazujesię,żezasięgSOjestczęstoźle wyznaczony,np.wykraczapozaobszarzasilaniaujęcia,lubodwrotnie—nieobejmuje 22 obszarówdlaniegoistotnych,jaknp.odległeodujęciawychodniepoziomuwodono‐ śnegonapowierzchniterenu. Rodzoch i in. (2004) porównując polskie i zagraniczne zapisy prawne w zakresie ochronyujęćwódpodziemnychpoprzezwyznaczanieSOujęćzauważyli,że: wwiększościprzypadków: dużychujęć, ujęćwobszarachzabudowanych, wzajemnie oddziaływujących ujęć w obszarach intensywnie eksploat‐ owanych, skomplikowanychwarunkówkrążeniawód, dla ustalenia zasięgu TOP konieczne jest wykonanie modelu numerycznego, obejmującego obszar rozleglejszy niż obszar zasilania danego pojedynczego ujęcia; wiele dotychczasowych dokumentacji ustalających zasoby eksploatacyjne ujęć niewłaściwie dokumentuje stopień zagrożenia (wrażliwości) ujmowa‐ nychwód,przezcoczęstoniesłusznieodstąpionoodustanowieniaSOujęcia. Zagadnienie wrażliwości wód podziemnych na zanieczyszczenie omówione jest wpracyWitczakaiin.(2011),zatemwniniejszejpracyjestpominięte. 4.2. Wskazaniadozawartościdokumentacjihydrogeologicznej Częściowe wskazania do zawartości dokumentacji hydrogeologicznej znajdują się wopracowaniuDąbrowskiegoiin.(2004). Poniżej omówiono wskazania do treści niektórych elementów dokumentacji, które uznanozaszczególnieważnedlawyznaczeniaSOujęcia. Dokumentacja hydrogeologiczna lub dodatek, zgodnie z §6. pkt 1. rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 23 grudnia 2011 r. wsprawiedokumentacjihydrogeolo‐ gicznejidokumentacjigeologiczno‐inżynierskiej(Dz.U.z2011r.Nr.291,poz.1714),w częścitekstowejpowinnyzawierać: Opismorfologiiihydrografiiterenu,pozycjistratygraficznejujętegopoziomuwodono‐ śnego na tle budowy geologicznej oraz charakterystykę warunków hydrogeologicz‐ nychnapodstawiedotychczasowegoiprognozowanegopoboruwódpodziemnych,w tymodniesieniedoustalonychzasobówdyspozycyjnych. Wtympunkcienależyzamieścić: średniąwieloletniąsumęrocznąopadówatmosferycznychoraztyppokrycia powierzchniterenu,opisgeomorfologii,stopnianachyleniapowierzchniiin‐ 23 nych czynników mających wpływ na zróżnicowanie infiltracji efektywnej opadów; 24 dane o charakterystycznych przepływach wód powierzchniowych, charakte‐ rzekontaktuujmowanejwarstwywodonośnejzwodamipowierzchniowymi orazstopniukolmatacjiczyliopornościfiltracyjnejosadówdennychciekulub zbiornika,jesttoistotnewprzypadkugdyOSWopierasięociekczyzbiornik wódpowierzchniowychlubjeprzekracza; opis wyników kartowania hydrogeologicznego wód podziemnych w dostęp‐ nych otworach hydrogeologicznych i innych punktach pomiarowych, wyko‐ nanego w celu opracowania mapy ciśnień piezometrycznych rejonu ujęcia orazprzekrojówhydrogeologicznych; omówienie wyników inwentaryzacji pobliskich ujęć wód podziemnych zpodaniemichzasobóweksploatacyjnych,pozwoleńwodnoprawnychiwiel‐ kościpoboru,atakżedokonanychpomiarówpoziomuzwierciadławody; opis budowy geologicznej obszaru zasilania ujęcia — stratygrafię, litologię, tektonikęwarstwywodonośnej; charakterystykę szczelinowatości, spękań i zjawisk krasowych (rozmiar, za‐ sięg,częstość,orientacjękierunkową); opis warunków zasilania ujęcia, położenie obszaru zasilania oraz możliwość ichzmianywwarunkachdługotrwałejeksploatacji; głębokość i rzędne na jakich występuje nawiercone i ustalone zwierciadło wód podziemnych, współczynnik filtracji i porowatość efektywną utworów wodonośnych; opis budowy geologicznej i właściwości hydrogeologicznych utworów strefy aeracji,m.in.:miąższośćstrefynienasyconejirzędnąspągutejstrefy,straty‐ grafię i litologię poszczególnych wydzieleń w profilu strefy nienasyconej, zmienność pionową wydzieleń litologicznych w rejonie studni, ich rozprze‐ strzenieniepoziome(zasięg),wilgotnośćobjętościową; typ i opis utworów powierzchniowych wraz z charakterystycznymi dla nich wskaźnikamiinfiltracjiefektywnej; opis możliwości występowania spękań i okien hydrogeologicznych, których obecnośćzwiększaszybkośćprzesączaniawodyzpowierzchniterenu; informacje o typie zarówno ujmowanego poziomu wodonośnego, jak i strefy nienasyconejponadzwierciadłemwodylubwarstwstanowiącychnadkładpo‐ ziomu wodonośnego (tzn. porowy, porowo‐szczelinowy, szczelinowo‐porowy, szczelinowy, kawernowo‐szczelinowy), a także opis panujących wwarstwie warunkówciśnieńhydrodynamicznych(naporowe,mieszane,swobodne); charakterystykęwarstwywodonośnej: charakterkontaktuzinnymipoziomamiwodonośnymi; kierunekiprędkośćprzepływuwód; głębokośćdozwierciadławodyijegośredniewieloletniewahania,wyso‐ kośćhydraulicznąwódpodziemnychwujmowanympoziomieipoziomach nadległych,jeżelitakiewystępują; rzędneorazgłębokościstropuispąguwarstwywodonośnej,miąższośćli‐ tostrukturalnąwarstwywodonośnejlubmiąższośćstrefynasyconej; rozprzestrzenieniepoziomeipionowewarstwywodonośnej; określonenapodstawiedanychzpobliskichstudnireprezentatywnewar‐ tości: współczynnika filtracji utworów wodonośnych ujmowanego pozio‐ mu, przewodności hydraulicznej, zasobności, porowatości efektywnej utworów wodonośnych; gradient hydrauliczny; wydajności bezwzględne oraz wydajności jednostkowe pobliskich studni ujmujących ten sam po‐ ziomipoziomynadległe(jeżelitakiewystępują); określonenapodstawieinterpretacjiwynikówpróbnegopompowaniadoku‐ mentowanego ujęcia wartości: współczynnika filtracji utworów wodonoś‐ nych,przewodnościhydraulicznejwarstwyorazmaksymalnejuzyskanejwy‐ dajnościizwiązanązniądepresjiweksploatowanejwarstwiewodonośnej; omówienie modelu pojęciowego (zwanego też konceptualnym lub koncepcyj‐ nym),któryjestopisemtekstowymwrazzilustracjągraficznączynnikóworaz procesówregulującychprzepływwódpodziemnychwujmowanejwarstwielub warstwachwodonośnychipomiędzynimi,tj.wysokościhydraulicznychwody w ujmowanych warstwach, kierunków przepływu wody, stref zasilania, wła‐ ściwościhydrodynamicznychwarstwywodonośnej,jejgranicatakżeinterakcji międzywodamipodziemnymiipowierzchniowymi,jeżelitakamamiejsce. Jeżeliujęciewystępujewsystemiewielowarstwowym,należyomówićstanywód wposzczególnychpoziomach,szczególniewobrębielejówdepresjiinnychstudni. Analiza tych stanów jest konieczna, ponieważ kierunek przepływu wód między warstwami,istotnydlawyznaczaniaTOP,zależyodrelacjinaporówobserwowa‐ nych wtych warstwach. Przykładowo, w głębokich strukturach wodonośnych przesiąkaniewgłąbpoprzezwarstwyrozdzielającemożezachodzićintensywnie. Zdrugiejstrony,gdyrzędnapiezometrycznegozwierciadławodywarstwyujmo‐ wanej,trwaleznajdujesiępowyżejrzędnejciśnieniawodywwarstwiepłytszej,to przesiąkanie przez warstwę rozdzielającą odbywa się w górę — istnieje wtedy barierahydrodynamicznachroniącaujmowanypoziomprzedzanieczyszczeniem zpowierzchniterenu. Charakterystykęiprognozętrwałościorazwahańwłaściwościfizycznych,składuche‐ micznegoistanubakteriologicznegowódpodziemnych. 25 W tym punkcie należy zamieścić omówienie analizy aktualnych i archiwalnych wyników badań fizyczno‐chemicznych i bakteriologicznych wód podziemnych eksploatowanych ujęciem i innymi pobliskimi ujęciami, a także ocenę jakości i stanuchemicznegowódorazewentualnegotrenduzmianjakościwodynaskutek możliwychoddziaływańantropogenicznych. Opisstanuśrodowiskawobrębieobszaruzasobowegoujęciaorazocenęzagrożeńdla jakościujmowanychwódpodziemnychzestronyrozpoznanychogniskzanieczyszczeń. Wtympunkcienależyzamieścićomówienie: kartowania sozologicznego i inwentaryzacji oddziaływujących oraz potencjal‐ nych ognisk zanieczyszczenia wód podziemnych wraz zich charakterystyką i oceną zagrożenia jakości wód podziemnych, w tym tzw. „zrekultywowanych” starychskładowiskodpadów,czynnychinieczynnychotworówstudziennychi zasypanych odpadami studni kopanych, możliwości wystąpienia zanieczysz‐ czeńprzypadkowych,atakżepotencjalnychzagrożeńgeogenicznych,takichjak ascenzjasłonychwódwgłębnychlubmorskich; aktualnego i planowanego sposobu użytkowania terenu (tereny przemysło‐ we,obszaryzabudowymieszkaniowej,gruntyrolne,lasy),napodstawiestu‐ diówlubmiejscowychplanówzagospodarowaniaprzestrzennegoorazinnych źródeł danych, ze szczególnym uwzględnieniem takich elementów, jak typ działalnościrolniczo‐hodowlanej,wielkośćnawożenia,melioracje,nawodnie‐ nie, nieszczelności sieci kanalizacyjnych iwodociągowych, a także obszarów prawnie chronionych, takich jak obszary Natura 2000, rezerwaty przyrody, parkinarodowe,parkikrajobrazowe. Analizępotrzebyustanowieniastrefyochronnejujęciawódpodziemnych. Wtympunkcienależyzamieścićomówienie: 26 sposobuobliczeniaczasupionowegoprzesączaniawodyzpowierzchnitere‐ nudoujmowanejwarstwywodonośnejwgranicachOSW,atakżeprzyjętych do obliczeń wartości wszystkich parametrów hydrogeologicznych utworów litologicznych występujących w strefie aeracji; omówienie powinno również zawieraćprezentacjęzastosowanychobliczeń; wyniku obliczenia czasu przesączania wody z powierzchni terenu do ujmo‐ wanejwarstwywodonośnej; wyznaczenia OSW metodą graficzną na podstawie mapy hydroizohips lub modelowanianumerycznego,jeżelitakiebyłowykonywane(rozdz.9); metodyanalitycznejzastosowanejdowyznaczeniaizochrony25latwymiany wodywwarstwiewodonośnej,liczonejodujęciawgóręstrumieniawód(izo‐ chronatajesthydrogeologicznągranicąTOP);przyjętychdoobliczeńwarto‐ ści wszystkich parametrów hydrogeologicznych ujętej warstwy wodonośnej orazdotyczącychstudniujęcia;omówieniepowinnozawieraćprezentacjęza‐ stosowanychprocedurgraficznychiobliczeńanalitycznych; odległościodstudniujęciadopunktówcharakterystycznychnagranicyTOP lub innych wymiarów określających zasięg wyznaczonego TOP; jako mini‐ mumomówieniewinnodotyczyćodległościodstudniujęciadogranicyTOP wgóręiwdółstrumieniawódpodziemnychorazjegoszerokości; sposobu realizacji modelowania numerycznego, jeżeli takie było wykonywa‐ ne, w tym przyjętych wartości wszystkich parametrów hydrogeologicznych dotyczącychujętejwarstwywodonośnejiutworówwystępującychwnadkła‐ dzieorazdotyczącychstudniujęcia;omówieniepowinnozawieraćprezenta‐ cjęwynikóworazzałącznikigraficzne(rozdz.9); ocenęznaczeniadokumentowanegoujęciadlaobecnegoiperspektywicznego zaopatrzenialudnościwwodędospożycia. W dokumentacji hydrogeologicznej, lub dodatku do niej, powinny znaleźć się dodat‐ kowo: tematycznemapyhydrogeologiczneilustrującemetodęustaleniagranicySO; mapywynikowezprzeprowadzonegomodelowanianumerycznego,jeżeliby‐ łowykonywane(rozdz.9); wskazaniaodnośnie do możliwości uszczegółowienia przebiegu hydrogeolo‐ giczniewyznaczonejgranicySO. 4.3. Środkiimetodybadańwykorzystywane przywyznaczaniustrefochronnych Analizamateriałówarchiwalnych Centralne Archiwum Geologiczne w Państwowym Instytucie Geologicznym — Pań‐ stwowym Instytucie Badawczym (PIG‐PIB) wWarszawie udostępnia archiwalne opracowania geologiczne i hydrogeologiczne, materiały kartograficzne, profile wier‐ ceńorazmateriałygeofizyczne.Dokumentacjehydrogeologicznegromadzonesąrów‐ nieżwarchiwachgeologicznychwurzędachwojewódzkich,marszałkowskichipowia‐ towych. W przypadku istnienia dokumentacji z wcześniejszych regionalnych badań hydrogeologicznych, ustalenia z tych dokumentacji powinny być wykorzystane w analiziewarunkówhydrogeologicznych.Dotyczytodokumentacjiregionalnychzwią‐ zanychzokreślaniemzasobówwódpodziemnychwzlewniachrzeklubwgłównych zbiornikach wód podziemnych (GZWP), atakże dokumentacji określających zasoby eksploatacyjnepobliskichujęćwódpodziemnychznajdującychsięwbadanymrejonie. 27 Analizamateriałówkartograficznych Szczególnieużytecznesą: mapygeologiczneihydrogeologiczne; przekrojegeologiczneihydrogeologiczne; mapy wrażliwości wód podziemnych na zanieczyszczenie oraz mapy zagro‐ żeńantropogenicznych; mapyjakościwódpodziemnych. Skala wykorzystywanych opracowań kartograficznych nie może być mniejsza niż 1:50000. Elektroniczneźródładanych Elektronicznezbiorydanych,przydatnewtworzeniumodelukoncepcyjnegonapotrze‐ bywyznaczeniaTOP,możnauzyskaćwPIG‐PIB: kartyotworówzawartewBankuHYDRO; skalibrowanepodkładytopograficznewskali1:50000; granicejednolitychczęściwódpodziemnych(JCWPd); bazadanychGISMapyhydrogeologicznejPolskiwskali1:50000: głównyużytkowypoziomwodonośny(GUPW); pierwszypoziomwodonośny—występowanieihydrodynamika(PPW‐ WH);wrażliwośćnazanieczyszczenieijakośćwód(PPW‐WJ); arkuszemapygeologiczno‐gospodarczejigeośrodowiskowej; punktysiecimonitoringuwódpodziemnych. Podręcznikiwformieelektronicznej 28 Hydrogeologia regionalna Polski, tom I, wody słodkie (Paczyński, Sadurski (red.),2007); Wody podziemne miast Polski. Miasta powyżej 50 000 mieszkańców (Nowicki (red.),2009b); ZadaniaPaństwowejSłużbyHydrogeologicznejw2009r.Zadanie28:Charaktery‐ styka geologiczna i hydrogeologiczna zweryfikowanych JCWPd (Nowicki (red.), 2009a); Metodyka określania zasobów eksploatacyjnych ujęć zwykłych wód podziem‐ nych—poradnikmetodyczny(Dąbrowskiiin.,2004); Metodyznacznikowewbadaniachhydrogeologicznych—poradnikmetodyczny (Zuberiin.(red.),2007); Metodykamodelowaniamatematycznegowbadaniachiobliczeniachhydrogeo‐ logicznych—poradnikmetodyczny(Dąbrowskiiin.,2011); Słownikhydrogeologiczny(Dowgiałłoiin.(red.),2002). Danehydrologiczne Szczególnieistotnesądanewieloletnieobejmującecharakterystykęopadówatmosfe‐ rycznychorazdaneoprzepływachwódwpobliskichrzekach,będącychwkontakcie hydraulicznym z ujmowaną warstwą wodonośną w zasięgu OSW. Dane te, dostępne odpłatnie, można nabyć we właściwym oddziale okręgowym Instytutu Meteorologii iGospodarkiWodnej(IMGW). Badaniaizotopoweiznacznikowe Wyznaczając OSW oraz projektując TOP celowe jest wykorzystanie wyników badań izotopowych wieku wód oraz badań znacznikowych. Wykonanie takich badań jest zalecane dla ujęć ujmujących wodę z głębszych poziomów wodonośnych, zlokalizo‐ wanych w obszarze o złożonych warunkach hydrogeologicznych i niedokładnie roz‐ poznanychdrogachkrążeniawódorazniepewnymczasieprzepływuzrejonuzasila‐ nia do studni ujęcia, szczególnie wielootworowego obejmującego rozległy obszar, a takżewprzypadkubardzodużychujęć.Metodykawykonaniaiinterpretacjiwyników badańznacznikowychopisanajestwporadnikupodredakcjąZuberaiin.(2007). Badaniageoelektryczne W przypadku braku szczegółowego rozpoznania budowy geologicznej i przy ograni‐ czonejmożliwościwykonaniapracwiertniczych,badaniageoelektrycznemogąumoż‐ liwićpoprawęrozpoznaniabudowygeologicznej,aszczególniewarstwwystępujących wnadkładzieujmowanejwarstwywodonośnej.Badaniageoelektryczneniesązakwa‐ lifikowane do robót geologicznych, więc mogą być wykonywane bez zatwierdzania projektu prac geologicznych. Wykonane w sąsiedztwie ujęć wód i potencjalnych ognisk zanieczyszczeń umożliwiają ocenę miąższości i wykształcenia litologicznego nadkładu, rozprzestrzenia utworów przepuszczalnych i słabo przepuszczalnych, wy‐ kryciastrefkontaktówhydraulicznychmiędzywarstwamiwodonośnymiorazewen‐ tualnych uprzywilejowanych dróg infiltracji i przesączania wód opadowych z po‐ wierzchni terenu. Metody geoelektryczne w złożonych warunkach hydrogeologicz‐ nychmogądaćjednakniedokładnewyniki.Pomimodużegopostępuwmetodyceich wykonania oraz interpretacji wyników, ostateczny rezultat zależy istotnie od do‐ świadczeniaiwiedzyosobywykonującejbadanieijegointerpretację. Badaniamodelowe Modelowanienumeryczneprzepływuwódpodziemnychjestniezbędnewzłożonych warunkachhydrogeologicznych.Wprostychwarunkachhydrogeologicznychrównież możebyćrealizowaneijesttozalecane,jednakniejestniezbędne.Krótkacharaktery‐ stykamodelowania numerycznego przepływu wód podziemnych znajduje się w roz‐ dziale9. 29 5. Parametryhydrogeologiczneniezbędne dowyznaczeniastrefyochronnej Parametryhydrogeologicznewykorzystywanedowyznaczeniazasięgustrefochronnych (SO) dzielą się na dwie grupy: parametry charakteryzujące warunki hydrogeologiczne ujmowanegosystemuwodonośnegoorazparametrycharakteryzująceujęciewody. Do pierwszej grupy należą wielkości związane bezpośrednio z warstwą wodonośną: miąższość warstwy wodonośnej, współczynnik filtracji, współczynnik porowatości efektywnej,gradienthydraulicznyorazintensywnośćzasilania.Nawarunkihydrogeo‐ logicznesystemuwodonośnegomateżwpływbudowageologicznaobszaruzasilania, w tym litologia i tektonika, charakter ośrodka wodonośnego (porowy, porowo‐ szczelinowy, szczelinowo‐porowy, szczelinowy, szczelinowo‐kawernowy), a także charakterlitologicznyimiąższośćnadkładuwarstwywodonośnej,wtymstrefyaera‐ cji.Wszystkieteczynnikimająwpływnaczasprzepływuwodywwarstwiewodono‐ śnej,aprzyuwzględnieniuprzesączaniaprzezstrefęaeracji,naczasdopływuwodyz powierzchniterenudoujęcia. Parametrycharakteryzująceujęciewódto:głębokośćdostatycznegozwierciadławód podziemnychujętegopoziomu,interwałgłębokościujętejstrefydopływuwódrówny długościfiltra,depresja,wielkośćwydatku. Zasięg terenu ochrony pośredniej (TOP) wyznaczonego w oparciu o czas wymiany wodywujmowanejwarstwiewodonośnejmożebyćzbytmaływstosunkudorzeczy‐ wistychwarunków,jeżeliuwzględniasięwobliczeniachcałąstrukturalnąmiąższość warstwy wodonośnej, podczas gdy często dopływ do ujęcia pochodzi w większości zokreślonego wydzielenia litofacjalnego o lepszych właściwościach filtracyjnych niż pozostała część utworów wodonośnych. Dlatego do obliczeń należy przyjmować nie miąższość litostrukturalną, lecz miąższość efektywną, czyli bez udziału wkładek utworówsłabiejprzepuszczalnych. Wartości parametrów przyjmowanych do obliczeń lub do modelu numerycznego przepływu wód podziemnych mogą być obarczone istotną niepewnością wynikającą głównie z niedostatku informacji, spowodowanego niepełnym rozpoznaniem zmien‐ ności przestrzennej warunków hydrogeologicznych w obszarze zasilania ujęcia. Nie‐ pewnośćwynikarównieżzinnychczynnikówpodanychwtabeli1. Wsytuacjizaist‐ nienia niepewności co do wszystkich lub niektórych danych, należy w dokumentacji hydrogeologicznejumieścićinformacjęoskaliiprzyczynachniepewności. 30 Tabela 1. Przykłady czynników mogących wpływać na niepewność przyjmowanych do obliczeń wartościparametrówhydrogeologicznych Parametr Wybraneczynnikiwpływającenaniepewność Współczynnik filtracji Nieprawidłoweprzeprowadzeniepróbnegopompowaniastudni lubnieprawidłowainterpretacjajegowyników Przewodność hydrauliczna Różneczasytrwaniapróbnegopompowaniapowodują,żeuzyskane wartościmogąbyćreprezentatywnetylkowwybranychobszarach poziomuwodonośnego Miąższość Przewodnośćmożebyćinterpretowananapodstawieniewłaściwych wartościmiąższościpoziomuwynikającychzograniczonejilościdanych punktowychowkładkachiprzewarstwieniachutworówsłabiej przepuszczalnych,copowoduje,żeefektywnamiąższośćformacjijest mniejszaniżmiąższośćlitostrukturalna Porowatośćefek‐ tywna Brakbadańlaboratoryjnychlubznacznikowych,lubichniewłaściwa interpretacja Poziomzwiercia‐ dławódpodziem‐ nych Ograniczonailośćdanychpunktowych Gradienthydrau‐ liczny Niewystarczającaliczbapiezometrów,główniewokółmałychujęć Zasilanie zinfiltracjiopa‐ dów Istotnezróżnicowanietypulitologicznegoutworówpokrywowych icharakterupokryciapowierzchniterenu Zmiennośćsezonowalubdługotrwałytrendzmianypołożenia zwierciadła Zasilanie Braklubzbytmałerozpoznanietypuiprzepuszczalnościosadów zinfiltracjiwód dennychcieków powierzchniowych Brakdanychwieloletnichoprzepływachwódpowierzchniowych 31 6. Podstawowemetody wyznaczaniastrefochronnychujęć 6.1. Uwagiogólne W najprostszych warunkach hydrogeologicznych teren ochrony pośredniej (TOP) ujęcia stanowi obszar o kształcie przypominającym elipsę. Obszar TOP większych ujęć, zlokalizowanych w złożonych warunkach hydrogeologicznych, zazwyczaj ma kształt nieregularny. W przypadku niejednorodnego litologicznie nadkładu, lokalnie bardzosłaboprzepuszczalnego,TOPmożeskładaćsięzkilkuoddzielnychczęścizlo‐ kalizowanych wewnątrz OSW ujęcia. Metody wyznaczania TOP opisano poniżej, wkolejności według stopnia ich skomplikowania oraz czasu i kosztów wyznaczenia, począwszy od najprostszych ale zarazem najmniej dokładnych, do bardziej zaawan‐ sowanychidokładnych: metodyanalityczne; metodagraficzna; metodanumerycznegomodelowaniaprzepływuwódpodziemnych. 6.2. Wyznaczenieobszaruzasilaniaujęcia iobszaruspływuwóddoujęcia Obszar zasilania ujęcia wód podziemnych obejmuje tę część systemu wodonośnego, wktórejformujesiędopływwodydoujęcia,zarównozujętegopoziomuwodonośne‐ go, jak i z warstw nadległych i podłoża wraz z warstwami słabo przepuszczalnymi. Takwięcobszarzasilaniaujęciaobejmujeteren,naktórymkształtująsięjegozasoby odnawialne,czyli: obszar,naktórymujęciejestzasilaneprzezinfiltracjęwodyzopadówatmos‐ ferycznych poprzez jej przesączanie przez utwory przepuszczalne strefy ae‐ racjii/lubprzesiąkanieprzezutworysłaboprzepuszczalne,lub obszarwychodniwarstwywodonośnejzasilanyinfiltracjąwodyzopadów,z któregowodypodziemnedopływajądoujęcia,zasilającgodopływemlateral‐ nym (poziomym); w izolowanych strukturach wgłębnych o wodach naporo‐ wych,granicewychodniczyliobszarówzasilaniamogąbyćzlokalizowaneda‐ lekoodrejonuujęciaistanowićnawetkilkaoddzielonychodsiebieobszarów. W najprostszym przypadku systemu jednowarstwowego, obszar zasilania jest rów‐ noważny obszarowi spływu wody do ujęcia, wyznaczonemu na podstawie siatki hy‐ drodynamicznejprzepływustrumieniawód. PierwszymetapempracprzywyznaczaniuSOjestokreślenieobszaruzasilaniaujęcia. Przebiegobszaruzasilaniazależyodstopniaskomplikowaniawarunkówhydrogeolo‐ 32 gicznych,wynikającychzbudowygeologicznej.Jeżeliujęciezlokalizowanejestwwar‐ stwie wodonośnej o zwierciadle swobodnym, teren zasilania stanowi zazwyczaj ob‐ szarwokółujęcia,agranicęobszaruzasilaniamożestanowićdziałwodny. Obszar zasilania ujęcia to teren, na którym opady atmosferyczne lub wody po‐ wierzchniowe infiltrują bezpośrednio lub pośrednio przez utwory przykrywające do poziomuwodonośnego.Graniceobszaruzasilaniatworząelementyhydrodynamiczne — działy wodne, cieki i zbiorniki wód powierzchniowych, a także strukturalne ele‐ menty geologiczne, jak granica wychodni warstwy wodonośnej czy granica nieprze‐ puszczalnegonadkładu. Wyznaczając obszar zasilania ujęcia należy uwzględnić nie tylko granice ujętej war‐ stwy wodonośnej, ale również nadległe płytko występujące poziomy wodonośne, częstoniemającecharakteruużytkowegoinieeksploatowane,leczmogącedoprowa‐ dzaćzanieczyszczeniaantropogenicznedoujęcia.Dotyczytom.in.ujęć,któresązasi‐ lanezpoziomunadległegobezpośrednioprzezoknahydrogeologicznelubpośrednio naskutekprzesiąkania.Dotyczytakżeujęćpołożonychwdolinachrzecznych,wpobli‐ żustrefkrawędziowychwysoczyzn.Zagrożeniemdlatakichujęćsąspływywód(czę‐ stozanieczyszczonych)zwysoczyzn.Spływywódgruntowychmogąnastępowaćpłyt‐ kąwarstwąwodonośną,atakżebezpośredniopoprzezspływpowierzchniowy.Zjawi‐ sko to może być dodatkowo aktywizowane, jeżeli zachodzi w zasięgu leja depresji ujęcia(rys.1).Właściwymsposobempostępowaniabędziewtedywłączeniedoobsza‐ ru zasilania ujęcia, dodatkowej strefy, z której spływ zanieczyszczeń może stanowić zagrożeniedlajakościujmowanychwód.Dodatkowastrefaterenuobejmowaćwinna nietylkosamskłonwysoczyzny,aletakżepewnąodległośćpozakrawędź–ocenioną na podstawie inwentaryzacji potencjalnych obszarowych i rozproszonych ognisk za‐ nieczyszczeńorazanalizyryzykajakiestanowią. W przypadku ujęć zlokalizowanych wdolinachrzeknależy również brać pod uwagę zlewnie małych cieków będących dopływami większej rzeki, a także rozcięć erozyj‐ nych, które mogą okresowo prowadzić wodę. Małe cieki, często z wodą zanieczysz‐ czoną np. azotanami pochodzenia rolniczego i z terenów wiejskich, w swej strefie ujściowejjużwobszarzedolinyniejednokrotniezmieniającharakterzdrenującegona infiltrującyiwtedyzasilająswymiwodamipodłożegruntowe.Efekttenmożesiędo‐ datkowozaktywizować,gdywystępujewzasięgulejadepresjispowodowanegopracą ujęciadolinnego(rys.2).Należywtedywłączyćdoobszaruzasilaniaujęcia,dodatko‐ wą strefę lub strefy, z których spływ zanieczyszczeń może stanowić zagrożenie dla wódujmowanegopoziomuwodonośnego.Dodatkowestrefyobejmowaćmogąnawet całezlewniemałychdopływówgłównejrzekiorazpasyterenubiegnącewzdłużroz‐ cięć erozyjnych. Szerokość tych pasów można określić podobnie, czyli na podstawie inwentaryzacjiogniskzanieczyszczeńorazanalizyryzyka. 33 Rysunek1.Zasięgobszaruzasilaniaujęciaobejmującyrejonkontaktuhydraulicznegozpierwszą warstwąwodonośną.1—infiltracjawódniezanieczyszczonych,2—kierunekprzepływunieza‐ nieczyszczonychwódpodziemnych,3—przesączaniewódzanieczyszczonych,4—kierunekprze‐ pływuzanieczyszczonychwódpodziemnych,5—spływpowierzchniowyzanieczyszczeń,6― kierunekprzepływuzanieczyszczonychwódpowierzchniowych,7—infiltracjazanieczyszczonych wódpowierzchniowychdopodłoża,8—utworynieprzepuszczalne,9—oknohydrogeologiczne, 10—zasięgobszaruzasilaniaujęcia Rysunek2.Zasięgobszaruzasilaniaujęciaobejmującyzlewniędopływu(A)większejrzekioraz rejonrozcięciaerozyjnego(B).1—infiltracjawódniezanieczyszczonych,2—kierunekprzepływu niezanieczyszczonychwódpodziemnych,3—przesączaniewódzanieczyszczonych,4—kierunek przepływuzanieczyszczonychwódpodziemnych,5—spływpowierzchniowyzanieczyszczeń,6― kierunekprzepływuzanieczyszczonychwódpowierzchniowych,7—infiltracjazanieczyszczonych wódpowierzchniowychdopodłoża,8—zasięgobszaruzasilaniaujęcia 34 Obszarzasilaniaujęciawniektórychprzypadkachmożeobejmowaćbardzodużąpo‐ wierzchnię.Rozpoznaniecałejpowierzchniobszaruzasilaniajesttrudne,kosztowne,a czasemwręczniemożliwe.Niezawszejestteżkoniecznezuwaginato,żetylkoczęść obszaru zasilania ujęcia będzie stanowić SO. W warunkach znacznych rozmiarów obszaru zasilania szczegółowe rozpoznanie może ograniczać się do tej części, która prawdopodobnie będzie objęta SO. Można wtedy wyznaczyć wstępnie teren SO w oparciu o szacunkowe wartości parametrów wpływających na jego zasięg, powięk‐ szone o pewien współczynnik bezpieczeństwa określony na podstawie analizy nie‐ pewności danych uzyskanych w badaniu wstępnym. Dla tak wyznaczonego obszaru należy następnie przeprowadzić badania umożliwiające dokładne rozpoznanie wa‐ runków zasilania i w rezultacie weryfikację wyznaczonego wstępnie zasięgu SO. Z drugiej strony należy jednak zaznaczyć, że w niektórych krajach ochroną objęty jest całyobszarzasilaniaujęcia,niezależnieodwielkościpowierzchni(Chaveetal.,2006). WdrugimetapiepracprzywyznaczaniuSOokreślasię obszarspływuwodydoujęcia (OSW). Jest to część wyznaczonego pola hydrodynamicznego w granicach obszaru zasilaniaujętegopoziomuwodonośnegozliniamiprzepływuwódpodziemnychzbie‐ gającymi się w ujęciu, czyli obszar, z którego strumienie wód podziemnych, w tym zasilane z infiltracji opadów oraz z infiltracji wód powierzchniowych są skierowane doujęcia(Dowgiałłoiin.,2002).OSWograniczonyjestneutralnąliniąprądustrumie‐ niawódpodziemnych.Rysunek3ilustrujewpływpompowaniastudninasystemkrą‐ żeniawódiprzedstawiaróżnicemiędzyzasięgiemwpływuujęcia,wpostacilejade‐ presji,OSWorazwyznaczonągranicąTOP―tożsamązgranicąSO. Wielkość powierzchni oraz kształt geometryczny OSW i TOP zależą od kilku czynni‐ ków(tab.2).Ujęciazlokalizowanewstrumieniuprzepływającychwódpodziemnych wytwarzająelipsoidalnezasięgiwpływuujęcia,któresąskróconewgóręstrumienia iwydłużone w dół strumienia (rys. 3). W efekcie, w strumieniu wód podziemnych wytwarzają się wewnętrzne wododziały i wyraźnie zarysowuje się OSW, który jest wydłużonywgóręijednocześnieskróconywdółstrumieniawódpodziemnych. WyznaczeniezasięguOSWjestkwestiąpodstawowąpodczaswyznaczaniaSO,ponieważ zanieczyszczenia przemieszczające się w obrębie OSW z powierzchni terenu do wód podziemnychdotrądoujęcia.ZasięgikształtOSWwistotnysposóbzależąodwielkości poboruwodywstudniorazodgeometriistrumieniawód,awięcodprzestrzennejloka‐ lizacjistrefdrenażuwarstwywodonośnej,jejgranicidziałówwódpodziemnych. 35 Rysunek3.PrzykładzależnościpomiędzyOSWizasięgiemSOujęcia(zaFosteriin.,2002,zmie‐ nione).1—OSW,2—SOujęcia,3—kierunkidopływuwóddoujęcia,4—kierunkiprzepływu wódpodziemnychpozaOSW,5—studniaujęcia,6i7―potencjalneogniskazanieczyszczeniawód podziemnych:punktowe−stacjepaliw,fermy,itp.(6),małopowierzchniowe–składowiskaodpa‐ dów,nawożonepolauprawne,itp.(7),pozostałeobjaśnieniaprzyrys.4 36 Analizując wpływ geometrii strumienia wód podziemnych na kształt OSW, należy pamiętać,żepompowaniestudnimożewywołaćdopływwodyzciekówizbiorników powierzchniowychdoujęcia.Czasem,wprzypadkuwystępowaniabardzosłaboprze‐ puszczalnych osadów dennych rzeki, dochodzi do dopływu wód podziemnych spoza przeciwległegobrzegurzekidoujęcia. Tabela2.CzynnikiwpływającenakształtgeometrycznyOSWiTOP(zaCarey’emiin.,2009,zmie‐ nione) Parametr Charakterwpływu Miąższośćwarstwy wodonośnej wpływnaprzewodnośćwarstwywodonośnej; zmniejszeniemiąższościo50%powodujeokołodwukrotne zwiększeniepowierzchniTOPipowiększeniejegoszerokości Porowatośćefektywna wpływnaprędkośćprzepływuwódpodziemnych; zmniejszenieporowatościefektywnejo50%powodujezwiększe‐ nieoddwóchdoczterechrazyzasięguTOP Współczynnikfiltracji wpływnaszerokośćizasięgTOP; wzrostprzepuszczalnościpoziomejzmniejszaszerokośćTOP Gradienthydrauliczny wpływnaszerokośćiwydłużenieTOPwdółstrumieniawód podziemnych; większygradientpowodujezawężenieTOP Współdziałaniemiędzy studniami wpływnakształtTOP,którystajesiębardziejwydłużonywgórę strumieniawódpodziemnych Granicehydrauliczne granicestrukturalnewarstwywodonośnej,działywodne,cieki iinnewodypowierzchnioweograniczająkształtizasięgOSWiTOP Zasilanielateralne zasilaniedrogamiuprzywilejowanegodopływuwódwobszarach krasowychwpływanakształtizwiększazasięgOSW Infiltracjaefektywna wpływnawielkośćTOP—wzrostinfiltracjiefektywnejzmniejsza zasięgTOP* *−Zależnośćtajestsłusznawprzypadku,gdySOwyznaczasiębezuwzględnianiaochronnejroli utworówsłaboprzepuszczalnychwystępującychponadujmowanympoziomemwodonośnym− istotnieograniczającychintensywnośćzasilania.Wtakichwarunkachzmniejszenieinfiltracji wydłuża czas przesiąkania pionowegoprzezizolującynadkład,coprowadzidozmniejszenia zasięguTOP. 6.3. Czasprzepływuwodyodgranicyobszaruzasilaniadoujęcia PookreśleniuobszaruzasilaniaujęciawódpodziemnychorazOSW,wnastępnejko‐ lejności wyznacza się zasięg SO, którą dzieli się na TOB i TOP. TOP ujęcia wód pod‐ ziemnych obejmuje obszar zasilania ujęcia, a jeżeli czas przepływu wody od granicy 37 obszaruzasilaniadoujęciajestdłuższyod25lat,SOpowinnaobejmowaćobszarwy‐ znaczony25‐letnimczasemwymianywodywwarstwiewodonośnej(rys.4). Rysunek4.Modelkoncepcyjnyobliczaniaczasu25latwymianywodywwarstwiewodonośnej.1— opadyatmosferyczne,2—zasięgSOujęcia,3—potencjalneogniskozanieczyszczeniawódpod‐ ziemnychwrazzkierunkiemprzemieszczaniazanieczyszczeń WdokumentacjiokreślającejpotrzebęustanowieniaSOujęcia,powinienbyćokreślo‐ ny w obszarze jego zasilania 25 letni czas wymiany wody w warstwie wodonośnej. Jeżeli ten czas, biorący również pod uwagę szczelność nadkładu, jest większy od 25 lat,dlaujęcianależyustanowićSOobejmującątylkoTOB(Dąbrowskiiin.,2004). Odnawialność(czyliwymienialność)wódpodziemnychjestzwiązanazczasemdopły‐ wu wód opadowych, infiltrujących do warstwy wodonośnej (Paczyński, Sadurski (red.),2007).Odnawialnośćwódpodziemnychtowarunkiuzupełnianiazasobówwód podziemnychokreślonegozbiornikadrogąnaturalnejinfiltracjiwmiejsceichubytku na skutek drenażu naturalnego i sztucznego. Stopień odnawialności zależy w szcze‐ gólności od właściwości hydrogeologicznych utworów nadkładu poziomu wodono‐ śnego (tj. właściwości wpływających na intensywność infiltracji efektywnej oraz szyb‐ kośćiczasprzesączania), a także warunków klimatycznych (tj.opadówatmosferycz‐ nychiintensywnościparowania)(Dowgiałłoiin.(red.),2002). Przez25letniczaswymianywodywwarstwiewodonośnej(t25)należywięcrozumieć czas przepływu wody od granicy obszaru zasilania, tj. od powierzchni terenu, gdzie następuje infiltracja wód opadowych w grunt, do ujęcia, czyli do miejsca drenażu 38 (rys.4). W konsekwencji, określając czas wymiany wody w warstwie wodonośnej uwzględniasięsumęczasupionowegoprzesączaniawodypoprzezstrefęnienasyconą, z powierzchni terenu do ujmowanej warstwy (ta) oraz czasu lateralnego przepływu wodywwarstwiewodonośnej(tp). GdywOSWdoujęciaczasprzesiąkaniaprzezutworyizolujące(ta)jestkrótszyniż25 lat, zachodzi konieczność wyznaczenia TOP. Zasięg TOP jest tożsamy z przebiegiem izochronyowartości(tp)wynikającejzróżnicymiędzy25lat,adługościączasuprze‐ siąkaniapionowegowodyprzezsłaboprzepuszczalnynadkładwarstwywodonośnej (ta).Natomiastjeżeliczasprzesiąkaniaprzekracza25lat,toTOPniewyznaczasię. UjęciewódpodziemnychniewymagawyznaczeniaTOP,jeżeliujmowanewodypod‐ ziemnesąobecnieinadalbędąwprzyszłościnaturalnieitrwalewczasiechronione hydrodynamicznieprzeddopływemzanieczyszczeńzpowierzchniterenu.Matomiej‐ sce, gdy woda w ujmowanej warstwie w warunkach eksploatacji ujęcia, również wprzyszłości będzie się charakteryzować trwałym w czasie ciśnieniem artezyjskim lub trwale wyższym poziomem wysokości hydraulicznej, niż wysokość hydrauliczna wodywwarstwiewodonośnejzalegającejponadwarstwąeksploatowaną. PrzyomawianiukryteriumprzyjętegodowyznaczeniazasięguSOujęciamożezacho‐ dzićpytaniedlaczegojestnimczaswymianywodywwarstwiewodonośnej,anieczas dotarcia zanieczyszczeń chemicznych, przed którymi chroni się ujęcie wody. Idea polega na tym, że ochrania się miejsce ujmowania wody przed dotarciem do niego zanieczyszczeń konserwatywnych, rozpuszczonych w wodzie, mogących przemiesz‐ czać się z potencjalnych ognisk zanieczyszczeń na powierzchni terenu. Substancje konserwatywne to substancje chemiczne nieulegające reakcjom fizyko‐chemicznym zotaczającym środowiskiem gruntowo‐skalnym, tj. nie ulegające procesom sorpcji, degradacji, wymiany jonowej czy rozpadu, a więc trwałe w środowisku gruntowo‐ wodnym.Elementemwpływającymnaczasprzemieszczaniasięzanieczyszczeńkon‐ serwatywnych, a więc i zasięg wyznaczonej SO, jest prędkość ich przemieszczania wwarstwiewodonośnej.Jesttotylkoprzemieszczanieadwekcyjne,tj.bezsorpcjiibez degradacji (biodegradacji, wymiany jonowej, rozpadu), czyli z maksymalną prędko‐ ścią, z jaką mogą przemieszczać się w warstwie wodonośnej substancje chemiczne. Ztego względu zarówno prędkość transportu zanieczyszczeń konserwatywnych (chlorkiiinne),jakiichstężenienieulegajązmniejszeniu,copowoduje,żesązwiąz‐ kami istotnie zagrażającymi jakości ujmowanych wód. W określonych środowiskach hydrogeochemicznych–szczególnieostałychwarunkachutleniających,takżeazotany czy siarczany wykazują cechy zanieczyszczeń konserwatywnych. Zazwyczaj ma to miejsce w strefie aeracji poziomu wodonośnego o swobodnych warunkach ciśnień hydrostatycznych,gdzieobecnośćtlenuutrudniadenitryfikacjęazotanów.Wwarun‐ kachśrodowiskabeztlenowego(redukcyjnych)sytuacjajestodmiennaiazotanyule‐ gajądenitryfikacji. 39 W konsekwencji, wyznaczenie zasięgu SO ujęcia według kryterium czasu przepływu wody jest tożsame z określeniem czasu migracji całkowicie rozpuszczonych w wodzie konserwatywnychzanieczyszczeńchemicznych,międzypunktemnapowierzchnitere‐ nu,gdzienastąpiłaichiniekcjadośrodowiskagruntowo‐skalnego,astudniąujęcia. 6.4. Metodyanalityczne 6.4.1. Wprowadzenie Stosowaniemetodobliczonegopromieniaokręgu(ang.calculatedfixed‐radius—CFR) będącego zarazem OSW i TOP, zarówno bez uwzględniania zasilania, jak i z zasila‐ niem, przedstawionych przez Macioszczyka i in. (1993) czy Burgessa i Fletchera (1998),zasadniczojestnieakceptowane.Wynikatozpowoduich podstawowegoza‐ łożeniaobrakuprzepływuwódpodziemnychwwarstwiewodonośnej,wynikającego z braku różnicy wysokości hydraulicznych wrejonie studni. Brak gradientu hydrau‐ licznego i występująca w tych warunkach tożsamość OSW i TOP jest sytuacją niety‐ pową,możejednakniekiedywystępowaćwobrębiefragmentówniektórychpradolin, czygłębszychzbiornikówwódpodziemnych.Zazwyczajjednakwotoczeniupracują‐ cejstudniobserwujesięgradienthydrauliczny,nawetjeżelijestniewielki. Spośródróżnychczynnikówhydrogeologicznychgradienthydraulicznyjestszczegól‐ nie istotnym czynnikiem decydującym o prawidłowym wyznaczeniu TOP. Niezgod‐ ność międzyprzebiegiem izochrony wyznaczonej jako obszar, który jest okręgiem, a rzeczywistymi warunkaminarasta wrazze wzrostemgradientu hydraulicznego oraz wydłużeniemczasupoziomegoprzepływuwodywwarstwiewodonośnej.ZasięgTOP wyznaczonyjakoobszarograniczonyokręgiem,stajesięwtedyzbytodległyodstudni w dółstrumienia wód podziemnych i poprzecznie w stosunku do jegokierunku, na‐ tomiast zbyt bliski od studni w górę strumienia (Miller et al. 2003, Raymond et al. 2006). PorównanierozmiarówikształtówTOPwyznaczonychwedługkryteriumzasięguleja depresji zależnego od wydajności studni oraz metodą wyznaczenia przebiegu okre‐ ślonejizochronydopływuwodydostudniprzedstawiarysunek5. Określenie zasięgu TOP metodami analitycznymi zasadniczo polega na obliczeniu odległości zadanej izochrony od ujęcia w górę i w dół strumienia wód podziemnych oraznawyznaczeniuzasięguTOPodstudniwinnychpunktachcharakterystycznych, czyliszerokościTOPnawysokościujęciaorazmaksymalnejszerokościTOP. 40 Rysunek5.KształtyizasięgiTOPwyznaczonychzuwzględnieniemróżnychkryteriów(Milleretal. 2003,zmienione).1–studniaujęcia,2–zasięgTOPwyznaczonynapodstawieczasudopływu wodydoujęcia,3–kierunekdopływuwódpodziemnychdostudniujęcia Metodyanalitycznecechująsiędużąilościąograniczeńwzastosowaniupraktycznym ponieważ oparte są na bardzo uproszczonym modelu przepływu wód. Zakładają w obrębie obszaru zasilania ujęcia jednorodną, izotropową warstwę wodonośną, bez zaburzeńjejciągłościiwynikającychztegopreferencyjnychdrógprzepływu;zakłada‐ ją stałą miąższość oraz wartość współczynnika filtracji i porowatości efektywnej utworów wodonośnych. Poziom wodonośny ograniczony jest od spągu utworami nieprzepuszczalnymi oraz charakteryzuje się stałym gradientem hydraulicznym zwierciadła wody. Zakłada się stały wydatek ujęcia, zafiltrowanie warstwy wodono‐ śnejnacałejmiąższości,atakżeustalonewczasiewarunkiprzepływuwódpodziem‐ nychorazbrakwzajemnegooddziaływaniainnychujęć. Metodytenadająsiędozastosowaniajeżeliujęciepołożonejestwobrębiejednorod‐ nego strumienia przepływu wód podziemnych. Natomiast gdy ujęcie zlokalizowane jestwstrefiewododziałowej,metodyteniepowinnybyćstosowaneinależywykorzy‐ staćinne,np.metodęgraficzną.Jeżeliujęciepołożonejestwosinaturalnegodrenażu wódpodziemnych,tometodęanalitycznąmożnazastosowaćtylkowprzypadkubar‐ dzo dobrego kontaktu hydraulicznego wód cieku powierzchniowego z ujmowaną warstwąwodonośną.Wtedytagranicahydrodynamicznaograniczyczęściowozasięg TOP i nie będzie potrzeby obliczania odległości zadanej izochrony od ujęcia w dół strumienia wód podziemnych. Natomiast w sytuacji częściowego kontaktu hydrau‐ licznegoprzezsłabiejprzepuszczalneosadydenneciekumożedochodzićdokaptażu 41 wód spoza przeciwległego brzegu cieku, o nieznanej intensywności i zasięgu. Unie‐ możliwiatopraktyczniezastosowaniemetodyanalitycznejwtakimprzypadku. Metodyanalitycznemogąbyćstosowanetylkowprzypadkupojedynczychstudnilub kilkustudnizgrupowanychbardzoblisko,tj.wodległościkilkunastudonajwyżejkil‐ kudziesięciu metrów, w ten sam sposób ujmujących jednakowy interwał głębokości warstwy wodonośnej charakteryzującej się bardzo zbliżonymi wartościami parame‐ trówhydrogeologicznychokreślonychwtychstudniach,iwzwiązkuztymmogących byćuznanymizajednąstudnię. Metody te nie uwzględniają zwiększenia gradientu hydraulicznego będącego wyni‐ kiem depresji powstałej wokół pompowanego ujęcia, lecz biorą pod uwagę gradient występujący w warunkach naturalnych. Konsekwencją tego jest zaniżenie przyjmo‐ wanej doobliczeń prędkości dopływu wodydo studni, w porównaniu do warunków rzeczywistych. Skutkuje to zmniejszeniem odległości poszczególnych izochron do studni,czyliniedoszacowaniemrozmiaruTOP.Dotyczytoszczególnieizochronkrót‐ kich czasów dopływu wody do studni położonych w zasięgu leja depresji, czyli wpobliżuujęcia. 6.4.2. MetodaWysslinga MetodaWysslinga(1979),którąopisująm.in.StrobliRobillard(2005),jestrozwinię‐ ciemmetodyLandesa(1958).Metodatazasadniczosprawdzasiędobrzetylkowwa‐ runkach,gdyczasdopływuwodydostudnijestbardzokrótki,tzn.rzędukilkudziesię‐ ciudokilkusetdni. Metoda Wysslinga polega na wyznaczeniu TOP poprzez obliczenie jego szerokości w4punktachcharakterystycznych,anastępnienaoszacowaniuodległoścido2kolej‐ nych punktów charakterystycznych położonych na kierunku przepływu wód. Pierw‐ szy z punktów charakterystycznych położonych na kierunku przepływu wód pod‐ ziemnych,totzw.punktneutralny,położonynaneutralnejliniiprądu,wdółstrumie‐ niawódpodziemnychwodległościx0odstudni,oznaczonyjakoAnarysunku6. DrugipunktcharakterystycznyoznaczonyjakoC,znajdujesięnacentralnejliniiprądu wódpodziemnychbiegnącejosiowodostudniwgóręstrumieniawód,wstosunkudo studni.OdległośćLuodpunktuCpołożonegonazadanejizochroniedopływuwodydo ujęcia,odpowiadadrodzejakąprzepływawodadostudniwciąguokreślonegoczasu. OdległośćodstudnidopunktuCjestzasięgiemTOPwgóręstrumieniawódpodziem‐ nych. Oszacowanie tej odległości jest obarczone znaczną niepewnością i należy ją traktowaćjakowartośćprzybliżoną,którejsposóbweryfikacjiWyssling(1979)rów‐ nieżpodaje. 42 Rysunek6.Szkicpołożeniaorazodległościodstudnidopunktówcharakterystycznychwyznacza‐ jącychzasięgTOP(wgWysslinga1979,zmienione).1—studnia,2—OSW,3—TOP,4—kieru‐ nekprzepływuwódpodziemnych,5—punktycharakterystycznezasięguTOP Przebiegkrzywejokształciezbliżonymdoelipsy,przezwskazane6punktówcharak‐ terystycznychtj.A,C,D,E,ForazGokreślagranicęTOP,wyznaczonegowoparciuo określonyczasdopływuwódpodziemnychdostudni. Metodykęobliczenialokalizacji6punktówcharakterystycznych,przezktóreprzebie‐ gaćbędziegranicaTOP,podanoponiżejzaWysslingiem(1979),wuproszczeniudoty‐ czącympraktycznychsytuacjizachodzącychprzywyznaczaniuwiększegoobszarowo TOP,tzn.gdyczastdopływuwodydostudnijestconajmniejrzędulatlubdłuższy. Maksymalna szerokość OSW, czyli odległość B określana prostopadle do centralnej linii prądu strumienia wód podziemnych zasilającego studnię, wyznaczająca odcinek pomiędzy punktami D oraz E położonymi na neutralnej linii prądu strumienia wód (rys.6),wynosi: B Q kmI (1) gdzie: Q—wydatekstudni[L3/T],np.[m3/d], k—współczynnikfiltracjiutworówwodonośnych[L/T],np.[m/d], m—miąższośćwarstwywodonośnej[L],np.[m], 43 I — gradienthydraulicznystrumienia wódpoza zasięgiem oddziaływania studnilub wwarunkachnaturalnychprzeduruchomieniemstudni[–]. SzerokośćOSWnawysokościujęcia,czyliodległośćB’określanaprostopadledocen‐ tralnejliniiprąduwyznaczającaodcinekpomiędzypunktamiForazG,wynosi(Wys‐ sling,1979): B' B Q 2 2kmI (2) Odległość x0od ujęcia do punktu neutralnego, czyli punktu charakterystycznego A położonegonagranicyOSW,nakierunkuodpływuwódpodziemnychwdółstrumie‐ nia,wynosi: x0 Q 2kmI (3) Odpowiadającazakładanemuczasowitdopływuwóddostudni,odległośćLuodstudni dopunktucharakterystycznegoC,położonegowgóręstrumieniawódnakierunkuich spływudostudni,wynosi(Wyssling,1979): Lu L L2 L8 x0 2 (4) gdzie: L—odległośćodpowiadającazakładanemuczasowitdopływuwódpodziemnychdo ujęcia[L],np.[m],określonawzorem: L Ut (5) gdzie: U— prędkość rzeczywistaprzepływu wódpodziemnych [L/T], np. [m/d],określona wzorem: U kI ne (6) gdzie: ne—porowatośćefektywnautworówwodonośnych[–]. Oszacowaną wstępnie odległość Lu do punktu charakterystycznego C położonego na zadanejizochroniedopływuwodydoujęcia,należyzweryfikowaćmetodąpróbibłę‐ dówwoparciuowzór(Wyssling,1979): 44 x L x0 ln1 t xL ) x0 (7) U gdziezaxLjestpodstawianeLu. Jeżeliobliczonywzorem(7)czastdopływuwodydostudnijestkrótszyniżjegowar‐ tośćprzyjętadookreśleniazasięguTOP,np.25lat,toodległośćLunależyzwiększyć. Natomiastjeżeliobliczonyczastjestdłuższyniżjegoprzyjętawartość,toodległośćLu należyzmniejszyć.Procestenpowtarzanyjestażdouzyskaniazadowalającejzgodno‐ ściobuczasów(przyjętegoiobliczonego),przydopasowanejwartościLu. Znająclokalizacje6punktówcharakterystycznychA,C,D,E,ForazG,położonychna granicyTOP,interpolujesięprzebieggranicytak,abyprzypominałaelipsę(rys.6). Oryginalna metoda Landesa (1958) różni się od modyfikacji Wysslinga, przede wszystkimzależnościąokreślającąodległośćLuodstudnidopunktuCpołożonegow górę strumienia wód podziemnych, dla przyjętego czasu tdopływu wody do studni (Landes,1958): L L2 110000 Lu Qt m ne (8) 2 gdzie: Q—wydatekstudni[m3/s], t—czasdopływuwodydostudni[d]. 6.4.3. MetodyoparteoschematBeara‐Jacoba Do wyznaczenia TOP wykorzystuje się jako podstawę obliczeń równanie na czas t dopływuwóddoujęciawzdłużosix(Bear,Jacob,1965;Kreitler,Senger,1991): t ne kI Q 2kmI L ln 1 L 2kmI Q (9) gdzie: L—odległośćzjakiejwodadopływadoujęciawczasiet;jeżeliokreślanajestodle‐ głość od studni do punktu charakterystycznego A − położonego w dół strumienia przepływuwód,toprzyjmujesięwartośćLzeznakiem(–),natomiastjeżeliokreślana jestodległośćodstudnidopunktuCwgóręstrumieniawód,toprzyjmujesięwartość odległościLzeznakiem(+);pozostałeoznaczeniajakwyżej. 45 MetodaKrijgsmanaiLobo‐Ferreiry W metodzie Krijgsmana i Lobo‐Ferreiry (2001), opisanej między innymi w pracach: MoinateiLobo‐Ferreira(2005)czyMogheiriTarazi(2010),zastosowanozależności, za pomocą których wyznaczono odległości punktów charakterystycznych określają‐ cychzasięgTOPodstudniwgóręiwdółstrumieniaprzepływuwódorazprostopadle doniego. OdległośćLdodstudnidozałożonejizochronywyznaczanawdółstrumieniawódpod‐ ziemnych wzdłuż centralnej linii prądu, określa równanie (Krijgsman, Lobo‐Ferreira, 2001): Ld (0,042 x 3 0,37 x 2 1,04 x ) x0 (10) gdzie odległość x0 określona jest wzorem (3), a wartość x określa zależność (Krijgsman,Lobo‐Ferreira,2001): x 2 kI mt Qn e (11) gdziex—wielkośćbezwymiarowa,apozostałeoznaczeniajakwyżej. Ponieważ do obliczenia odległości Ld przyjmowana wartość x ma znak (–) to wzór (10)przybierapostać: Ld (0,042x3 0,37x 2 1,04x) x0 (10a) Natomiast odległość Luod studni do punktu charakterystycznego C położonego na zadanej izochronie dopływu wody do ujęcia, wyznaczana w górę strumienia wód wzdłuż centralnej linii prądu (rys.6) określa równanie (Krijgsman, Lobo‐Ferreira, 2001): Lu (0,00002x5 0,0009x 4 0,015x3 0,37x 2 x) x0 (12) gdzieodległośćx0określonajestwzorem(3),awartośćxzależnością(11). Maksymalna szerokość TOP określona prostopadle do kierunku przepływu wód (B), czyliodległośćpomiędzypunktamicharakterystycznymiDiE,wynosi: B Qt mne (13) gdzieoznaczeniajakwyżej. Niestety omawiana metoda ma jednak kilka istotnych ograniczeń (Krijgsman, Lobo‐ Ferreira,2001): 46 wiarygodnąodległośćLuokreślanąodstudniwgóręstrumieniawóddopunk‐ tuCpołożonegonazadanejizochroniedopływuwodydoujęcia,otrzymujesię dlawyliczonejrównaniem(11)wartościparametruxmniejszejniż18; wiarygodnąodległośćLdokreślanąodstudniwdółstrumieniawóddozada‐ nejizochrony,otrzymujesiędlawartościparametruxzawartejwprzedziale (‐3,5÷0),wartośćxprzyjmujesięzeznakiem(–); jeżeliodległośćLujestwiększaniż4Ld,tobłądobliczeńmożebyćwiększyniż 15%;zależnośćtaświadczyotendencjiomawianejmetodydoprzeszacowy‐ wania zasięgu od studni do punktu charakterystycznego C, czyli do granicy TOPwyznaczanejwgóręstrumieniawód; równania (10 i 10a) nie powinny być stosowane do obliczeń, jeżeli wartość porowatościefektywnejnejestmniejszaniż10%,czyline<0,1. Metodaelementówanalitycznych Metodę elementów analitycznych (ang. analyticelementmethod—AEM) opisano m.in. wpracachMcElwee(1991),CericiHaitjema(2005)czyMogheiriTarazi(2010). Przepływjednostkowywódpodziemnychwwarstwiewodonośnejqokreślawzór: q kmI (14) gdzieoznaczeniajakwyżej. Ujęcie zlokalizowane jest w początku układu współrzędnych, oś x skierowana jest wkierunkuprzepływuwodywwarstwiewodonośnej.Odległośćx0odstudnidopunk‐ tu neutralnego, tj. do punktu charakterystycznego Apołożonego nagranicy OSW,na kierunkuodpływuwódpodziemnychwdółstrumienia,opisujewzór(3). Dlapotrzebobliczeńwprowadzasiębezwymiarowyczasdopływuwodydostudni (CericiHaitjema,2005): T t t0 (15) t0 Qmn e 2q 2 (16) gdzie: pozostałeoznaczeniajakwyżej,stąd(CericiHaitjema,2005): T 2q 2t Qmne (17) 47 Wprowadzasięrównieżbezwymiaroweparametryodległościi Lu Lu x0 Ld Ld x0 Lu Ld (18) (19) gdzieLu,Ld—odległościodstudnidopunktówcharakterystycznychCorazAwyzna‐ czającychzasięgTOP,odpowiednio−odległośćLudopunktuCpołożonegonazadanej izochronie dopływu wody do ujęcia i wyznaczana wzdłuż centralnej linii prądu wód podziemnychwgóręstrumieniaprzepływuwód,orazodległośćLdodstudnidopunk‐ tuA,wyznaczanawdółstrumieniawódpodziemnych. CericiHaitjema(2005)wykazali,żekrzywąograniczającąTOPmożnaotrzymać,roz‐ wiązującrównanie: x e( x T ) cos y sin y y (20) Graficznie rozwiązanie równania (20) przedstawiają nomogramy, które mogą stano‐ wićpodstawęwyznaczeniaTOPwzależnościodbezwymiarowegoczasu .Dladłuż‐ szych czasów dopływu wody do studni, rzędu lat i dłuższych, wartość parametru jest większa niż 1 (czyli 1), co powoduje, że obliczona granica TOP przybiera kształtzbliżonydoelipsy.ZasięgTOPwyznaczonyodstudniwgóręstrumieniawód, jest równy odległości . Ponieważ obliczanie odległości jest skomplikowane, dla‐ tegoCericiHaitjema(2005)proponująuproszczonywzór: Lu T ln( T e ) (21) gdziee=2,718(podstawalogarytmunaturalnego). Odległość Lu od studni do punktu charakterystycznego C zlokalizowanego w górę strumieniadopływającychwódpodziemnych(rys.6),obliczasięuwzględniającrów‐ nania(18)i(21),stąd: Lu x0 T ln(T e) (22) iuwzględniającrównanie(17)otrzymujesięostatecznie: Lu 48 2q2t Q 2q2t ln 2,718 2q Qmne Qmne (23) 6.4.4. Wyznaczanieterenuochronypośredniej wwarunkachzasilaniawarstwywodonośnej Metodyanalitycznezazwyczajnieuwzględniajązasilaniawarstwywodonośnejzinfil‐ tracjiopadówatmosferycznych.BearandJacobs(1965)otrzymalirównanieizochron lateralnego dopływu do studni dogłębionej w ustalonym stanie ciśnień hydrodyna‐ micznych,wnieograniczonejjednorodnejwarstwywodonośnejbezzasilania.Rezulta‐ ty ich badań są wykorzystywane do określania OSW i izochron lateralnego dopływu wodydostudni,nawetjeżelimamiejscepowierzchniowezasilaniezopadów. JednakbadaniaLernera(1991,1992a,b)wykonanenamodelunumerycznympokazały, żezasięgikształtOSWorazokreślonychizochron,wznacznymstopniuzależątakżeod zasilania.Różnicęmiędzyprzebiegiemokreślonejizochronypoziomegodopływuwody do ujęcia, obliczonej metodą nie uwzględniającą zasilania infiltracyjnego warstwy wo‐ donośnej, a rzeczywistymi warunkami z udziałem zasilania, przedstawia rysunek 7. Przedstawione poniżej przykłady badań Lernera (1992a) nie uwzględniają wpływu czasuprzesączaniapionowegowodyprzezstrefęaeracjinazasięgizochrony25latdo‐ pływuwodydoujęcia. Lerner(1992a)wykonałmodelowaniewarstwywodonośnejzapadającejnapołudnie (H1=0mn.p.m.),natomiastnapółnocydrenowanejźródłamiwystępującyminarzęd‐ nejH2=15mn.p.m.(rys.7ai7b).Sytuacjaprzedstawionanarysunku7a,nieuwzględ‐ niainfiltracjiefektywnej,oznaczonejjakoIe.OSWiprzebiegizochrony25latlateral‐ negodopływuwodywwarstwiewodonośnejdoujęcia,oszacowanenamodeluzzasi‐ laniem i bez, różnią się zasięgiem i kształtem. Wobszarze zzasilaniem (rys. 7b) wy‐ tworzony w wyniku zasilania lokalny dział wód podziemnych istotnie ogranicza za‐ sięg i kształt OSW, oraz zasięg do izochrony, który jest mniejszy niż w obszarze bez zasilania. Lerner (1992a) stwierdził również, że zasięg OSW zmienia się wraz ze zmiennościąprzestrzennąinfiltracjiefektywnej(rys.8).Jeżelizasilaniewzrasta(rys. 8b)tozasięgOSWiTOPzmniejszasię. 49 Rysunek7.PorównanieprognozowanegozasięguOSWiTOPwwarstwiewodonośnejbezzasila‐ nia(a)orazzzasilaniem(b),zaLerner(1992a),zmienione.1—OSW,2—izochrona25lat,3— lokalnydziałwódpodziemnych,4—obszarbezzasilania,5—studniaujęcia,6—kierunekprze‐ pływuwódpodziemnych,pozostałeoznaczeniajakwtekście Rysunek8.PorównanieprognozowanegozasięguOSWiTOPwwarstwiewodonośnejzezmien‐ nymprzestrzenniezasilaniem(a)orazzjednolitymzasilaniem(b),zaLerner(1992a),zmienione. 1—OSW,2—izochrona25lat,3—lokalnydziałwódpodziemnych,4—obszarbezzasilania,5 —studniaujęcia,6—kierunekprzepływuwód,pozostałeoznaczeniajakwtekście 50 6.5. Metodagraficzna Metodatamożebyćstosowanawprostychwarunkachhydrogeologicznychujmowa‐ nejwarstwywodonośnej.Zakładasię,żeOSWdoujęciajestograniczonytzw.neutral‐ nąliniąprzepływustrumieniawódpodziemnych.Napodstawieprzebieguhydroizo‐ hipscharakteryzującychpołożeniezwierciadławodyujmowanegopoziomuwodono‐ śnego wyznacza się linie prądu, tj. linie przepływu poszczególnych strug wód pod‐ ziemnych.SOujęciaokreślasiępoprzezwykreślenieprzebieguizochronigraniczasi‐ lania, np. działów wodnych. W związku z tym przebieg linii prądu, będący postawą wyznaczenia zasięgu określonej izochrony, musi uwzględniać wpływ eksploatacji studni.MetodagraficznawyznaczeniaTOPuwzględniazmiennośćgradientuhydrau‐ licznego w pobliżu studni. Umożliwia to w konsekwencji wyznaczenie odległości do założonej izochrony dopływu wody do ujęcia bliższej warunkom rzeczywistym, niż pozwalająnatometodyanalityczne. Metoda graficzna wyznaczenia TOP, którą omawiają m.in. Dąbrowski i in. (2004), polegananiesieniuobliczonychizoliniidepresjidlazałożonegowydatkupompowania studni na mapę hydroizohips stanu naturalnego, tj. przed pompowaniem (rys. 9a). Następnie od wartości hydroizohips odejmuje się wartości depresji, w punktach ich przecięcia.Napodstawieotrzymanegonowegoukładuhydroizohipswyznaczanyjest nowyprzebiegliniiprądustrumieniawód,tj.ichprzebiegwczasieeksploatacjistudni (rys.9b).Krzywetetworząnowąsiatkęhydrodynamicznąobrazującąukładpolahy‐ drodynamicznego podczas eksploatacji. Przebieg neutralnej linii prądu strumienia wódpodziemnychgraficzniewyznaczaOSWdostudni. W pierwszym etapie procedury wyznacza się prognozowane zasięgi izolinii depresji wokół studni na podstawie równań (24, 25). Zasięgi obliczane są dla długotrwałej eksploatacji,gdynastępujeustaleniesięwarunkówfiltracji,wtymwypadkudopływu dostudni. NajprostszejestzastosowaniewzoruDupuit’a,którypoodpowiednimprzekształceniu umożliwiaobliczeniepromieniaRizoliniidepresji,okolejnychpodstawianychwarto‐ ściachs(R): dlawarstwyonapiętymzwierciadlewody: R r0 e 2T ( H s( R) h0 ) Q (24) gdzie: T—przewodnośćhydrauliczna[m2/d]warstwywodonośnejomiąższościm, [m]iwspółczynnikufiltracjik,[m/d]czyliT=km, H — wysokość hydrauliczna w warunkach naturalnych, tj. przed pompowa‐ niem[m], 51 s(R)—depresjazwierciadławodywdowolnejodległościRodosistudni[m], h0—wysokośćdynamicznegozwierciadławodywstudni[m], Q—wydatekpompowania[m3/d], r0—promieństudni[m]. dlawarstwyoswobodnymzwierciadlewody: r r0e k H s( r )2 h02 (25) Q oznaczeniasymbolijakwyżej. Rysunek9.GraficznewyznaczenieOSW(Dąbrowskiiin.,2004,zmienione),a—stannaturalny (Q=0),b—staneksploatacyjny(Q>0).1—studnia,2—hydroizohipsy[mn.p.m.],3—linie prądu,4—kierunekprzepływuwód,5—izoliniedepresji[m],6—OSW Wartośćdynamicznegozwierciadławodywstudnih0,możebyćobliczanazewzorów na ustalony dopływ do studni i przy wykorzystaniu formuły ograniczającej zasięg oddziaływaniaujęcia,np.wzoremSichardta.Lepiejjednakprzyjmowaćją,jakowynik bezpośrednichobserwacjiprowadzonychpodczaspróbnegopompowaniawprzypad‐ ku, jeśli osiągnięto stabilizację zwierciadła wody. Dodatkowo, współczynnik filtracji musicharakteryzowaćcałą warstwę wodonośną,a nie tylko strefęprzyfiltrową (Dą‐ browskiiin.,2004). Wprzypadkachobardziejzłożonychwarunkachhydrogeologicznychnależystosować odpowiednie wzory uwzględniające zmienność cech hydrostrukturalnych ujętego 52 poziomuwodonośnego,jaknp.warunkiprzesiąkaniazwarstwnadległychizpodłoża, opóźnione odsączanie, obecność granic hydrodynamicznych, a także poprawkę na niezupełnośćstudni(Dąbrowskiiin.,2004). OSW wyznaczone tą metodyką odznaczają się często znaczną rozciągłością w górę strumienia wód podziemnych, sięgając do naturalnych granic hydrodynamicznych, tj. wododziałów,lubgraniczasilających,takichjakwodypowierzchniowe,albodogranic strukturalnych,jaknieciągłościtektoniczneczywychodniewarstw.Toostatniedotyczy szczególnieujęćosłabymzasilaniuinfiltracyjnym,zlokalizowanychwstrukturachwo‐ donośnychpodsłaboprzepuszczalnymlubbardzosłaboprzepuszczalnymnadkładem. Określającczaswymianywodywujmowanympoziomiewodonośnymuwzględniasię również czas przesączania pionowego wody przez utwory nadkładu, występujące ponadzwierciadłemwódpodziemnych(rys.4).Wkonsekwencji,wobrębieOSWwy‐ znacza się izochronę lateralnego(poziomego) dopływu wody do ujęcia. Polegatona tym,żeformalnąwartość25latwymianywodywwarstwiewodonośnej,pomniejsza się o uśredniony w obrębie OSW czas pionowego przesączania wody poprzez strefę aeracji do ujmowanej warstwy. Sposób określenia czasu przesączania wody przez strefęaeracjiomówionowrozdziale8.2. Zakładasię,żepoziomamigracjazanieczyszczeńwwarstwiewodonośnejodbywasię tylkowedługmodeluadwekcyjnego,tj.bezwystępowaniadyspersjihydrodynamicz‐ nej (rozmycia, rozproszenia frontu przemieszczającej się masy) oraz bez sorpcji. Wzwiązkuztym,znającwartościwspółczynnikówfiltracjik,porowatościefektywnej neorazodległościmiędzyhydroizohipsamiiobliczającgradientyhydrauliczneI,moż‐ naobliczyćrzeczywistąprędkośćpoziomegoprzepływuwodywwarstwieUzapomo‐ cąwzoru(6).Wtensposóbokreślonazostajerównocześnieszybkośćmigracjizanie‐ czyszczeń konserwatywnych w wodzie podziemnej. Czas t poziomego przepływu wody w warstwie wodonośnej wzdłuż linii prądu strumienia wód podziemnych na odległośćLodstudniwgóręstrumieniafiltracyjnegowynosiwtedyostatecznie: t L2 ne kH (26) oznaczeniasymbolijakwyżej. W praktyce, czas przepływu poziomego wód podziemnych w ujmowanej warstwie należy jednak liczyć odcinkami cząstkowymi, wzdłuż wybranych linii prądu siatki hydrodynamicznej.Wtymcelunależywybraćnasiatcehydrodynamicznejobielinie zewnętrzneograniczająceOSWiminimumkilkaliniiwewnątrztegoobszaru. Poszukiwanie odległości od studni do określonej izochrony czasu poziomego prze‐ pływuwodywwarstwiewodonośnejpoleganaokreślaniuodległościiróżnicywyso‐ kości ciśnień (naporów) na odcinkach cząstkowych czyli na długościach dróg prze‐ 53 pływu wód pomiędzy kolejnymi hydroizohipsami. Procedura postępuje wzdłuż wy‐ branych linii prądu dążących do studni, jednak odwrotnie do kierunku przepływu strumieniawódpodziemnych,czyliodstudniwgóręstrumienia.Dlakażdegozkolej‐ nych odcinków cząstkowych położonych wzdłuż linii prądu strumienia wód oblicza się czas cząstkowy przepływu wody wzdłuż danego odcinka, a następnie sumuje zczasamijużokreślonymi.Wtymcelumożnaposłużyćsiętabeląpomocniczą(tab.3). Obliczeńnależydokonaćkorzystajączewzoru(5)orazwzorów: U i 365 ki I k H i 365 i nei nei Li (27) t p ' t pi (28) gdzie: tp’—sumarycznyczasprzepływupoziomegowodywwarstwiewodonośnejdoujęcia [lata], ti — czas przepływu obliczony dla wydzielonych cząstkowych odcinków linii prądu [lata], Li—długośćwydzielonegoodcinkaliniiprądu[m], Ui—prędkośćprzepływuwódpodziemnych,obliczonadlawydzielonegoodcinkalinii prądu[m/rok], ki—współczynnikfiltracjiutworówwarstwywodonośnej,przyjętyjakoreprezenta‐ tywnydlawydzielonegoodcinkacząstkowegoliniiprądu[m/d], I—gradienthydraulicznydlawydzielonegocząstkowegoodcinkaliniiprądu[‐], Hi—różnicaciśnieńnawydzielonymodcinkuliniiprądu[m], nei—współczynnikporowatościefektywnejutworówwarstwywodonośnej,przyjęty dlawydzielonegoodcinkacząstkowegoliniiprądu[‐](tab.7). Tabela3.Tabelapomocniczadoobliczeniaczasuprzepływupoziomegodlaposzczególnychlinii prądu Nr Nrodcinka Li linii cząstkowego [m] prądu 1 1 2 ….. 1 2 ….. ….. 54 Hi [m] I k [‐] [m/d] n e Ui tpi tpi t=ta+tpi [‐] [m/rok] [lata] [lata] [lata] Procedura trwa aż do otrzymania łącznego czasu przepływu wody w ujmowanym poziomie (tp’), który będzie równy lub dłuższy niż zadana wartość izochrony. Jeżeli obliczonyczas(tp’)będziedłuższy,todokładnąwartośćodległościzwiązanejzzada‐ nym czasem określa się na podstawie proporcji pomiędzy czasem, w jakim woda przepływaostatniodcinekcząstkowy,aróżnicąmiędzyposzukiwanymczasemicza‐ sem(tp’)określonymnakońcupoprzedniegoodcinka. Ostatecznie przebieg poszukiwanej izochrony poziomego przepływu wody w ujmo‐ wanejwarstwie,tożsamejzizochroną25latwymianywodywwarstwiewodonośnej, wykreślasiępłynniełączączesobąpunktyojednakowejwartościczasu,położonena sąsiednichliniachprąduwykorzystanychdoobliczeńorazzzasięgiemOSW(rys.10). W konsekwencji otrzymuje się zasięg TOP, tożsamy z zasięgiem SO ujęcia wód pod‐ ziemnych. Jeżeli na mapie hydrogeologicznej w zatwierdzonej dokumentacji hydrogeologicznej ujęcia,brakjesthydroizohipsiliniiprądustrumieniawódpodziemnych,azaznaczono tylkoregionalnykierunekprzepływuwód(np.napodstawieMapyhydrogeologicznej Polski1:50000),tozazwyczajnależyopracowaćdodatekdotejdokumentacji.Jednak w pewnych warunkach jest możliwe wykorzystanie takiej dokumentacji poprzez in‐ terpolacjęczynawetekstrapolacjęprzebieguhydroizohipsuzyskanychzrozpoznania regionalnego. Uśrednianiewartościpodstawowychparametrówhydrogeologicznych Napodstawie takichdanych, jak wartości współczynnikafiltracji, miąższości, współ‐ czynnikaporowatościefektywnejmożnawyznaczyćwgranicachOSWrejonywarstwy wodonośnejistotnieróżniącesiętymiwartościamiiobliczyćdlanichśredniewartości parametrów przyjmowane do dalszych obliczeń. Przy obliczeniach czasu przepływu poziomego wody w warstwie wodonośnej, należy zastosować odpowiednie sposoby uśredniania. A. Współczynnik filtracji zaleca się określić za pomocą średniejharmonicznej wg wzoru(29)wtedy,gdyznanesągraniceobszarówróżniącychsięprzewodno‐ ścią, tzn. gdy linie prądu przebiegają przez dwa lub więcej obszary o różnych wartościach współczynnika filtracji i znane są granice zasięgu tych obszarów, czyliznanesądługościodcinkówprzepływuwodyprzezposzczególneobszary: k sr L1 L2 ... Ln L1 L2 L ... n k1 k 2 kn (29) 55 Rysunek10.Wyznaczenieprzebieguizochrony25latwymianywodywwarstwiewodonośnej metodągraficzną.1—studnia,2—hydroizohipsy[mn.p.m.],3—linieprądu,4—kierunek przepływuwód,5—izochrona25latwymianywody(zasięgTOPorazSOujęcia),6—OSW gdzie: L1,2,…,n— długości odcinków przepływu wody przez obszary, w obrębie któ‐ rychutworywodonośnecechująsięwspółczynnikiemfiltracjiowartościod‐ powiednio:k1,2,…,n Natomiastgdyniejestznanepołożeniegranicymiędzyobszaramiróżniącymi sięprzewodnością,tośredniąwartośćwspółczynnikafiltracjiobliczasięwe‐ długwzoru: k sr k a kb ln ka ln kb (30) gdzie: ka,b—współczynnikfiltracjiokreślonywdowolnychpunktachaorazb. B. Porowatośćefektywnązalecasięokreślićzapomocąśredniejważonej,gdzie wagą jest długość odcinków przepływu wody przez poszczególne obszary różniące się litologicznie ale tylko, gdy znane są długości tych odcinków. Wprzeciwnymwypadkunależyzastosowaćśredniąarytmetyczną. 56 7. Porównanieanalitycznychmetodwyznaczania terenuochronypośredniej Podczas wyznaczania TOP metodami analitycznymi, spośród kilku obliczanych odle‐ głościwpływającychnakształtizasięgTOP,najistotniejsząjestodległośćLuodujęcia dopunktupołożonegonazadanejizochroniedopływuwodydoujęcia(rys.6).Odle‐ głośćLuokreślazasięgTOPodstudniwgóręstrumieniawód;sposóbwyznaczaniatej odległościpodanowrozdz.6.4.ZtegowzględuwartośćodległościLuuzyskanejróż‐ nymi metodami analitycznymi przyjęto jako podstawowe kryterium porównaniado‐ kładności otrzymanych wyników obliczeń. Za odległość referencyjną do porównania wyników uznano wartość określoną modelowaniem numerycznym, do której odno‐ szonowynikiotrzymanemetodąWysslinga,metodąKrijgsmanaiLobo‐Ferreiryoraz elementów analitycznych (AEM). Odległość Lu dla przyjętych do porównania kilku czasówdopływuwodydoujęcia,tj.1,5,10,15,20i25lat,obliczonowzorami[4],[12] i[23].Uzyskanewartościzestawionowtabeli4iprzedstawiononarys.11. Porównanie przeprowadzono na przykładzie warunków hydrogeologicznych opisa‐ nychwZałączniku1;znajdujesiętamrównieżilustracjagraficznaprzykładu.Wrejonie ujęcia wód podziemnych występuje jeden poziom wodonośny, związany z utworami akumulacjirzecznejozróżnicowanymcharakterze.Wobszarzeprzylegającymdorzeki Awystępująutworypiaszczysto‐żwirowe,owspółczynnikufiltracjik1=24,2m/d.Bez‐ pośrednioprzyrzeceBzalegająpiaskiśrednioziarnisteok2=11,3m/d,dalejnatomiast piaskipylasteowspółczynnikuk3=5,3m/d.Porowatościefektywnegruntówwynoszą odpowiednio:ne1=0,25,ne2=0,22,ne3=0,16.Przyjętośredniąmiąższośćwarstwywo‐ donośnej23,75m. Wartości właściwości hydrogeologicznych warstwy wodonośnej zadane w mo‐ delowaniu numerycznym uśredniono, gdyż metody analityczne zakładają jednorodne warunki hydrogeologiczne. Na mapie hydroizohips analizowano jedną, centralną linię prądudopływuwodydostudni.Doobliczeńprzyjętoobliczonądlatejliniiprąduśred‐ niąwartośćwspółczynnikafiltracjikśr=7,22m/d,obliczonąjakośredniaharmoniczna. Współczynnikporowatościefektywnejutworówpoziomuwodonośnegoprzyjętojako średniąważonązwartościcharakterystycznychdlautworówwobszarachAiC(Za‐ łącznik1).Wagąjestpowierzchnia,jakązajmująposzczególnetypyutworówwobrę‐ bie przewidywanego zasięgu TOP. Dooceny przyjęto więc wartość średnią ne= 0,19. Do obliczeń wykorzystano również mapę hydroizohips dla warunków naturalnych. Poziomzwierciadławodywmiejsculokalizacjistudniprzyjętonapodstawieinterpo‐ lacji i wynosi on 99,7m n.p.m., natomiast gradient hydrauliczny I=0,004. Następnie obliczonoodległośćLupomiędzystudniąujęcia,apunktamiprzecięciaizochron1,5, 10,15,20i25latdopływuwodydostudnizliniąprądustrumieniawódpodziemnych, wzdłużktórejprowadzonoobliczenia(tab.4,rys.11). 57 Tabela4.OdległośćLu(patrzrys.6)odstudnidowybranychizochrondopływuwodydoujęcia, obliczonawybranymimetodamianalitycznymioraznamodelunumerycznym Odległość do zadanej izochrony [m] Metoda 1 rok 5 lat 10 lat 15 lat 20 lat 25 lat Wysslinga 206 556 899 1214 1517 1813 AEM 213 596 995 1332 1660 1982 Krijgsmana i Lobo-Ferreiry 215 609 996 1349 1686 2014 Modelowanie numeryczne — 600 960 1260 1490 1720 2000 Wyssling Krijgsman, Lobo-Ferreira modelowanie AEM 1600 Lu (m) 1200 800 400 0 0 5 10 15 t (lata) 20 25 Rysunek11.PorównanieodległościLu(patrzrys.6)odstudnidowybranychizochrondopływu wodydoujęcia,obliczonejmetodami:Wysslinga,KrijgsmanaiLobo‐Ferreiry,AEMoraznamodelu numerycznym PorównanieanalitycznychmetodwyznaczaniaTOPzwynikamimodelowanianume‐ rycznegopozwalanasformułowanienastępującychuwag: 58 Stosowanie metod analitycznych do wyznaczenia TOP dla czasów dopływu wody do ujęcia wynoszących ponad 15 lat, prowadzi do przeszacowania za‐ sięguTOPwgóręstrumieniawódodstudni,którewzrastawrazzwydłuże‐ niemczasudopływuwodyprzyjmowanymdoobliczeń. Wraz z wydłużaniem czasu dopływu wód, odległości do odpowiednich izo‐ chronokreśloneposzczególnymimetodamistająsięcorazbardziejzróżnico‐ wane. Dlaczasów20−25latodległośćLuobliczonametodąWysslingajestbliższa wartościreferencyjnej,czyliprzyjętejzmodelowanianumerycznego,niżobli‐ czonametodamiAEMorazKrijgsmanaiLobo‐Ferreiry. Dlaczasów5–15latodległośćLuobliczonametodąAEMbardzodobrzelub wystarczającoodpowiadaodległościomreferencyjnym. Dlaprzyjętychwarunkówobliczeniowych,odległościLudoizochronkrótkich czasówdopływu,tj.poniżej5lat,określonemetodąWysslinga, Krijgsmanai Lobo‐Ferreiryorazmodelowaniemnumerycznymsądosiebiezbliżone. Zasięgi TOP wyznaczone metodą AEM z wykorzystaniem wzoru (23) dla krótkichibardzokrótkichczasówdopływuwodydoujęcia,tj.poniżej5lat,są zbyt duże w stosunku do wartości referencyjnych. Różnica narasta wraz ze skróceniem przyjętego do obliczeń czasu lateralnego dopływu wody w war‐ stwiewodonośnejdostudni.Jednakwwarunkachrzeczywistychto„oblicze‐ niowe” zwiększenie obszaru TOP wpływa korzystnie na ochronę wód ujęcia w przypadkach, gdy TOP miałyby teoretycznie niewielki zasięg z uwagi na długieczasy,czyliponad20latprzesączaniapionowegoprzezstrefęnienasy‐ coną. Wynika to stąd, że zazwyczaj czasy przesączania pionowego oceniane jakodługie,wrzeczywistościsąkrótsze.Jesttowynikiemczęstegowystępo‐ wania stref uprzywilejowanego przesączania w utworach nadkładu ponad zwierciadłemwody,jaknp.pęknięciaiszczelinywosadachgliniastychwyni‐ kającezichzwietrzenia,erozjiczywręczróżnegotypuoknahydrogeologicz‐ ne. Mogą one nie zostać uwzględnione w ocenie czasu, zuwagi na niepełne rozpoznanie trójwymiarowej zmienności przestrzennej icharakteru litolo‐ gicznegoutworówstrefyaeracji. 59 8. Wytycznedlaoptymalnegowyznaczaniaterenu ochronypośredniej 8.1. Wybórzalecanejmetodywyznaczenia terenuochronypośredniej W przypadku nowych ujęć, zapis o przewidywanej potrzebie wyznaczania TOP lub oprzewidywanymbrakutakiejpotrzeby,powiniensięznaleźćsięjużwprojekcieprac geologicznychmającychnaceluokreśleniezasobóweksploatacyjnychujęcia,zadno‐ tacjążezasięgSOzostanieokreślonywdokumentacjihydrogeologicznejokreślającej tezasoby. Obecnie większość ujęć wód podziemnych pracuje z poborem niższym lub znacznie niższym niż to wynika z pozwolenia wodnoprawnego, czy z wielkości zatwierdzonych zasobów eksploatacyjnych. Wyznaczając SO zawsze należy podać dla jakiej wartości wydajności studni wyznaczano strefę. Występują tu trzy możliwości: pobór aktualny, wartośćzasobóweksploatacyjnychujęcialubwartośćpoborudopuszczalnawpozwo‐ leniuwodnoprawnym,oileniejestrównazatwierdzonymzasobom. Jednak wielkość wydajności ujęcia przyjmowana do wyznaczenia zasięgu OSW i SO, niemożebyćutożsamianaanizaktualnąwielkościąpoboru,aniwielkościązpozwo‐ lenia,leczzzagwarantowaniemmożliwościperspektywicznegopoboruwodywmak‐ symalnej ilości wynikającej z warunków techniczno‐eksploatacyjnych studni, czyli wwielkości zasobów eksploatacyjnych. Wynika to stąd, że właściciel ujęcia winien zagwarantować odbiorcom wody zaspokojenie również ich przyszłego zapotrzebo‐ wania na wodę. Najkorzystniejsze jest wyznaczenie SO na podstawie wielkości za‐ twierdzonychzasobóweksploatacyjnych,ponieważ: 60 Nie należy zakładać, że przyszłe zapotrzebowanie nie będzie większe niż obecne. Jeżeli wartość podana w pozwoleniu wodnoprawnym jest niższa niż zasoby eksploatacyjnestudni,teoretyczniezawszemożnajązwiększyćtak,abybyła równa zatwierdzonym zasobom — nie będzie już wtedy potrzeby zmiany ustanowionejSOwrazzezmianąpozwolenia. Wyznaczenie i w konsekwencji ustanowienie SO o zasięgu mniejszym niż maksymalnie możliwy, z wysokim prawdopodobieństwem może spowodo‐ wać w przyszłości brak możliwości zwiększenia poboru wody przez ujęcie. Powodem mogą być możliwe niekorzystne zmiany w sposobie użytkowania powierzchniterenubezpośredniopozagranicąobecnieustanowionejSO,po‐ nieważ poza nią nie obowiązują już ograniczenia w tym zakresie; skutkiem może być to, że w przyszłości plan zwiększenia poboru, a w konsekwencji zwiększenia zasięgu SO, zderzy się z uwarunkowaniami, których genezą bę‐ dzie dzisiejsze nieperspektywiczne wyznaczenie i ustanowienie SO o mniej‐ szym zasięgu. Oprócz tego należy podkreślić oś możliwego przyszłego kon‐ fliktu społecznego: „dlaczego kiedy wyznaczano SO ujęcia, nie przewidziano wzrostu zapotrzebowania w przyszłości”. Dlatego właściciel ujęcia winien mieć zagwarantowaną możliwość odpowiedzi na przyszły wzrost zapotrze‐ bowanianawodę.Równieżzarządzającyzasobamiwodywdorzeczuwinien mieć na celuzapewnienie w przyszłości wystarczającej ilości wody o dobrej jakości, szczególnie dotyczy to ochrony źródeł zbiorowego zaopatrzenia wwodędopicia. Jeżeli wybudowano nowe studnie na ujęciu, a stare,dla których ustanowiono SOzo‐ stały zlikwidowane, to ustanawianie nowej SO nie jest konieczne, o ile lokalizacja iwydatki nowych studni nie wywołują zmiany kształtu i powiększenia zasięgu pier‐ wotnegoOSWiSO.Musitozostaćsprawdzoneiopisanewdodatkudodokumentacji hydrogeologicznejujęcia,wykonywanymwzwiązkuzustalaniemzasobóweksploata‐ cyjnych nowych studni i wyznaczeniem dla nich SO. Jeżeli jednak po wyznaczeniu zasięguSOdlanowychstudniokażesię,żenastąpiłazmianakształtupierwotnejSO, tzn.jejpowiększenielubprzesunięciezasięgu,topowinnabyćustanowionanowaSO. Wsytuacji,gdynowestudnieposiadająwiększezatwierdzonezasobyeksploatacyjne niż zlikwidowane stare studnie, to pomimo, iż obecnie nie zwiększono wydajności ujęcia, należy wyznaczyć i ustanowić nową SO z przyjętymi do obliczeń zatwierdzo‐ nymizasobamieksploatacyjnyminowychstudni. SposóbpostępowaniapodczaswyznaczaniaTOPujęciawódpodziemnychorazzakres prac są w dużym stopniu uzależnione od charakteru ujęcia (nowe lub istniejące), atakże jego lokalizacji i wielkości poboru wody. Wybór metody wyznaczania TOP powinien być wynikiem analizy dotyczącej sytuacji hydrogeologicznej danego ujęcia, na podstawie posiadanych informacji dotyczących budowy geologicznej i warunków hydrogeologicznych,wielkościzatwierdzonychzasobóweksploatacyjnychujęciaoraz czasupoziomegodopływuwodydoujęciawwarstwiewodonośnej(rys.12). MetodyanalitycznewyznaczaniaTOPmożnastosowaćtylkowwarunkachjednorod‐ nej warstwy wodonośnej, lub gdy warstwę tę z pewnym przybliżeniem można trak‐ tować jako jednorodną, oraz gdy równocześnie zasoby eksploatacyjne ujęcia są nie‐ wielkielubśrednie,tj.do50m3/h.Dlapojedynczejstudniomaksymalnychzasobach eksploatacyjnych do 50 m3/h (1200m3/d), zlokalizowanej w nieskomplikowanych warunkachhydrogeologicznychiczasieprzepływuwwarstwiewodonośnejkrótszym niż20lat,właściwąjestmetodaAEM.Natomiastprzyczasach20latidłuższychwy‐ znaczenieTOPpowinnozostaćdokonanemetodąWysslinga. Za proste warunki hydrogeologiczne uznaje się takie, gdy wykształcenie litologiczne ujmowanej warstwy wodonośnej z pewnym przybliżeniem można potraktować jako jednorodneorazniezmieniająsięwarunkifiltracjiwódikierunek.Jednorodne,lubw 61 przybliżeniujednorodne,warunkihydrogeologicznenajczęściejcechująporowyośro‐ dekwodonośny.Poziomwodonośnymożnatraktowaćzajednorodny,gdywzasięgu OSW zróżnicowanie przestrzenne wartości takich parametrów hydrogeologicznych, jak miąższość, gradient hydrauliczny czy współczynnik porowatości aktywnej, jest małe i wynosi do 30%. Wtedy wartość średniej arytmetycznej parametrów będzie różnaodichekstremalnychwartościrzeczywistychonajwyżej±15%,comożnauznać zadopuszczalne.Statystycznyrozkładzmiennościwartościwspółczynnikafiltracjima jednakcharakterlogarytmiczno‐normalny.Możnaprzyjąćwprzybliżeniu,żewarstwa ma charakter jednorodny gdy zmienność wartości współczynnika filtracji wyrażonej wmetrachnasekundęzawierasięwjednymrzędziewielkości.Przykładowo,wartości najmniejszainajwiększazawierająsięwrzędziewielkościwynoszącymn·10‐4m/s. Wzłożonychwarunkachhydrogeologicznych,dlapojedynczejstudniozasobacheks‐ ploatacyjnychdo50m3/hwłaściwymjestwyznaczenieTOPmetodągraficzną. Rysunek12.WytycznewyboruoptymalnejmetodywyznaczaniaSO Dla ujęcia, które stanowi pojedyncza studnia o zasobach eksploatacyjnych ponad 50m3/h,działającawprostychwarunkachhydrogeologicznych,zalecanajestmetoda graficzna.Natomiastwprzypadku,gdystudniaozasobachponad50m3/hzlokalizo‐ wana jest w złożonych warunkach hydrogeologicznych, właściwą metodą wyznacze‐ niaSOjestmodelowanienumeryczne. 62 Wyznaczanie SOmetodąmodelowanianumerycznego (patrz rozdział 9) jestobligato‐ ryjnewwarunkach: ujęciawielootworowegozewspółdziałającymikilkomastudniamiowydajno‐ ściachpowyżej50m3/h, ujęciaznajdującegosięwzasięguoddziaływaniainnychujęć,czyliwzasięgu skumulowanejeksploatacjikilkomaujęciamiowspólnymlejudepresji, ujęcia znajdującego się w zasięgu leja depresyjnego wywołanego pracą sys‐ temuodwadnianiagórniczegoczyteżbudowlanego, ujęcia zlokalizowanego w systemie wielowarstwowym o skomplikowanych warunkachkrążeniawód(Frindetal.,2002;Rodzoch,2003), studniujmującychwodęzkilkupoziomówwodonośnych. 8.2. Obliczenieczasuprzesączaniaprzezstrefęnienasyconą Czasmigracjizanieczyszczeńkonserwatywnychprzezstrefęaeracji(ta)możnaokre‐ ślaćnapodstawieczasuwymianywodywprofiluskalnymprzyzałożeniuwypierania tłokowego(Witczak,red.,2011,Dudaiin.,2011).Przyjmujesię,żezanieczyszczenia konserwatywnezewzględunazjawiskodyfuzjidowodyimmobilnejznajdującejsięw mikroporach skalnych, migrują z taką prędkością, jakby wypierana była cała woda zawartawprofiluskalnym(Małoszewski,Zuber,1985,Zuber,Motyka,1994). Czasprzesączaniawodyprzezstrefęaeracjiokreślasięwzorem: ta (ma wo ) Ie (31) gdzie: ma—miąższośćstrefyaeracji[m], wo—wilgotnośćobjętościowautworówwstrefieaeracji[–], Ie—infiltracjaefektywnaopadówatmosferycznych[m/rok]. Modelpojęciowy(koncepcyjny)strefynienasyconejdoobliczaniaczasuprzesączania pionowegowody,dlawarunkówswobodnychinaporowychprzedstawiarysunek13. 63 Rysunek13.Modelkoncepcyjnystrefynienasyconejdlaobliczeńczasuprzesączaniapionowego Obliczenie czasu przesączania pionowego przez utwory strefy aeracji (ta) wymaga znajomościkilkuparametrów.Możnajepozyskaćm.in.znastępującychźródeł: miąższość strefy aeracji — profil studni ujęcia, profile pobliskich otworów zBanku Hydro; badania geoelektryczne, ewentualnie mapa głębokości do zwierciadła wody PPW zamieszczona w MhP pierwszypoziomwodonośny— występowanieihydrodynamika(PPW‐WH)wskali1:50000; wilgotność objętościowa utworów w strefie aeracji oraz infiltracja efektywna opadówatmosferycznych —MhPpierwszypoziomwodonośny‐wrażliwośćna zanieczyszczenieijakośćwód(PPW‐WJ) w skali 1:50000; szczegółowa mapa geologicznaPolskiwskali1:50000wrazzobjaśnieniami;dostępnemateriały archiwalnelubpublikacjezwiązanezrejonemujęcia; wysokośćopadówatmosferycznych—MhP GPU; MhP pierwszypoziomwodo‐ nośny‐występowanieihydrodynamika(PPW‐WH); MhP pierwszypoziomwo‐ donośny ‐ wrażliwość na zanieczyszczenie i jakość wód (PPW‐WJ) w skali 1:50000;bazadanychInstytutuMeteorologiiiGospodarkiWodnej(IMGW) oraz z hydrogeologicznych opracowań regionalnych, dokumentacji hydrogeologicz‐ nychpobliskichujęćiinnychmateriałówarchiwalnych. Ocenaczasuprzesączaniawodyprzezstrefęaeracjinapodstawiewzoru(31)zasadni‐ czo odzwierciedla infiltrację wód opadowych, więc dokonywana jest dla średnich w wieloleciusumrocznychopadówatmosferycznychwOSW.Jednakwprzypadku,kie‐ 64 dy infiltracja wody zachodzi intensywnie, np. z nieszczelnego zbiornika, wylewiska, rowuściekowegolubirygacyjnego,todoobliczeńnależyprzyjąćwielkośćinfiltrującej wody z takich instalacji. Wielkość tę można określić np. na podstawie bilansu ilości cieczykrążącejwinstalacji.Różnicapowstałapoodjęciuilościcieczyrejestrowanejna wyjściuzinstalacjiodilościcieczywprowadzanejdoinstalacji,jestilościąinfiltrującej cieczy. Wprzyjętejmetodyceobliczaniaczasuprzesączaniaprzezstrefęaeracjipodpojęciem miąższości strefy aeracji (ma) należy rozumieć miąższość utworów występujących powyżejwarstwywodonośnej,tj.powyżejnawierconegozwierciadławody.Miąższość tęnależyliczyćodpowierzchniterenudostropuwarstwywodonośnejcharakteryzu‐ jącejsięwarunkaminaporowymilubdopoziomuzwierciadławodycharakteryzującej sięswobodnymiwarunkamiciśnienia. Wrazzewzrostemmiąższościstrefyaeracjiwydłużasięczasprzesączaniapionowego wody.Nawydłużenieczasuznaczącowpływarównieżobecnośćutworówsłaboprze‐ puszczalnych w nadkładzie warstwy wodonośnej. Oba te czynniki są zmienne prze‐ strzennie zarówno w pionie, jak i poziomie. Istotne jest więc rozpoznanie zarówno zmiennościprzestrzennejmiąższości,jakiwykształcenialitologicznegostrefyaeracji – szczególnie utworów słabo przepuszczalnych. Uśrednianie tych parametrów w przypadku,gdyuzyskanesątylkozdwóchpunktówrozpoznawczychmożepowodo‐ waćzbytdużeuproszczenierzeczywistychwarunków,ztegowzględujestraczejnie‐ wskazane. Szczególnie niewłaściwe jest, gdy wykorzystywane są dane pochodzące tylkozjednegootworu. Przy dużej zmienności wykształcenia litologicznego utworów strefy aeracji, w celu właściwejocenyzmiennościmożnawykorzystaćbadaniageoelektryczne.Natejpod‐ stawie można ustalić reprezentatywną miąższość oraz profil litologiczny nadkładu warstwywodonośnej,którezostanąprzyjętedoobliczeń.Należyjednakpamiętać,że w złożonych warunkach hydrogeologicznych metody geoelektryczne mogą czasem daćniedokładnewyniki. Wprzypadku,gdywykształcenienakładuzewzględunaswecechygenetycznewyka‐ zujedużązmienność,np.obecnośćprzewarstwieńglinzwałowychoniewielkiejmiąż‐ szości,tomożnaobliczenieczasuprzesiąkaniacałkowiciepominąć–traktująctojako współczynnik bezpieczeństwa, wpływający na zwiększenie stopnia ochrony ujęcia. Możnarównieżuwzględnićwobliczeniachtylkonajkorzystniejszewarunkidlamigra‐ cjipotencjalnychzanieczyszczeńzpowierzchniterenudoujmowanejwarstwy.Wtym wypadku będzie to przyjęcie takich przesłanek, które spowodują że obliczony czas przesączaniaprzezutworynadkładubędziekrótszy,niżobliczonynapostawieinnych założeń–cowkonsekwencjiwpłynienazwiększeniezasięguTOP. Następnie należy przyjąć wartości wilgotnościobjętościowej(wo) dla poszczególnych typówutworównapodstawiewynikówbadańlaboratoryjnychpróbekgruntówiskał 65 pobranychwtrakciewierceniaotworustudziennego.Jeżelijesttoniemożliwe,wtedy można wykorzystać dostępne materiały archiwalne dotyczące ujęcia lub publikacje związane zrejonem lokalizacji ujęcia. Wprzypadku,gdy materiałynie zawierająpo‐ trzebnychdanychmożnaprzyjąćjenapodstawietabeli6.Wartościzestawionewtej tabeliuzyskanonapodstawiepracyWitczakaiŻurek(1994)orazprzegląduliteratury i prac dokumentacyjnych. Wartości wilgotności objętościowej (wo1,wo2,…) i miąższo‐ ści (m1 , m2 , …) należy uwzględnić dla poszczególnych wydzieleń litologicznych w profilupionowymstrefyaeracji(rys.13),gdyżwlicznikuwzoru(31)występujesuma iloczynów miąższości i wilgotności objętościowej, charakterystycznych dla poszcze‐ gólnychtypówlitologicznychutworównadkładu. JeżeliwOSW,wwydzielonymprzedziaległębokościowymprofilunadkładuwarstwy wodonośnej(np.m1narys.13)występująutworyoróżnychtypachlitologicznych,to dlapotrzebuśrednieniawartościwilgotnościobjętościowejtychutworów(wo)należy zastosowaćśredniąważoną.Wagąwuśrednieniujestudziałpowierzchniposzczegól‐ nychtypówlitologicznychwydzielonychwdanymprzedziaległębokości.Wtymcelu, wgranicach OSW należy wykreślić granice poszczególnych typów litologicznych utworów,anastępnieobliczyćpowierzchnie,jakiezajmujątewydzielenia. Dla utworów fliszu karpackiego, o których przepuszczalności decyduje szczelinowa‐ tość zarówno piaskowców jak i łupków, należy przyjąć wartość współczynnika wo równą0,05,nietraktującłupkówjakoutworówizolujących. Obliczenie intensywności infiltracjiefektywnej (Ie) zaleca się przeprowadzić z wyko‐ rzystaniemmetodyinfiltracyjnej,zuwzględnieniemczynnikówistotniewpływających nawielkośćinfiltracjiefektywnejopadów.Doczynnikówwpływającychnaintensyw‐ ność zasilania zaliczono rodzaj utworów przypowierzchniowych, ukształtowanie po‐ wierzchniterenu,rodzajpokryciaizagospodarowaniapowierzchniorazpłytkiezale‐ ganie wód podziemnych w obszarach drenażowych. Metodę tę wybrano po analizie literatury oraz opracowań tematycznych, w celu opracowania metodyki określenia czasu wymiany polowej pojemności wodnej (wilgotności objętościowej) gleb i skał strefyaeracjiprzezinfiltrującewodyopadowe(Dudaiin.,2011).Metodykęzastoso‐ wano do opracowania MapywrażliwościwódpodziemnychPolskinazanieczyszczenie w skali 1:500 000 (Witczak, red., 2011). Do określenia intensywności zasilania wód podziemnychzopadówatmosferycznychzastosowanowzór: Ie P (32) gdzie: P—wysokośćrocznychopadówatmosferycznych[m/rok]; —współczynnikinfiltracjizależnyodrodzajuutworówprzypowierzchniowych[–]; 66 β—współczynnikzależnyodrodzajupokryciaizagospodarowaniapowierzchni[–], 0,9 gdy występują lasy imokradła, 1,2 gdy występują odsłonięte po‐ wierzchniezubogąroślinnościąlubbezroślinności,plaże,wydmy,piaski,odsło‐ nięteskały,roślinnośćrozproszona,zwałowiskaihałdy,1,0dlapozostałych typówpokryciaizagospodarowaniaterenu; γ—współczynnikzależnyodstopnianachyleniapowierzchniterenu(tab.5)[–]; δ — współczynnik zależny od głębokości występowania pierwszego od powierzchni zwierciadławódpodziemnych[–],=0,6gdygłębokośćjestmniejszaniż2m; =1,0gdygłębokośćjestwiększaniż2m. Wartośćwspółczynnikainfiltracjiefektywnej()zależnegoodlitologiiutworówprzy‐ powierzchniowych, można przyjąć na podstawie dostępnych materiałów archiwal‐ nych lub publikacji. W przypadku, gdy materiały nie zawierają potrzebnych danych możnaprzyjąćjenapodstawietabeli6.JeżeliwOSWnapowierzchniterenuwystępu‐ je kilka typów litologicznych utworówprzypowierzchniowych, to dla potrzeb uśred‐ nienia wartości wskaźnika infiltracji efektywnej tych utworów należy zastosować średniąważonąpopowierzchni.Wtymcelu,wgranicachOSWnależywykreślićgra‐ nice poszczególnych wydzieleń litologicznych utworów przypowierzchniowych, a następnieobliczyćpowierzchnie,naktórychwystępujątewydzielenia. Tabela5.Wartościwspółczynnikazależneodstopnianachyleniaterenu Nachylenieterenu % stopnie(o) 1,0 <5 <2 0,9 5–9 2–4 0,85 9–13 4–6 0,8 13–17 6–8 0,75 17–20 8–10 0,7 >20 >10 JeżelijednakniejestodpowiedniorozpoznanaiudokumentowanawOSWzmienność przestrzenna budowy geologicznej strefy aeracji, aszczególnie jej miąższości, wy‐ kształcenia litologicznego i ciągłości wydzielonych struktur, to wykonując obliczenia należydążyćdozwiększeniastopniaochronyujmowanychwód. 67 Tabela6.Zmiennośćwartościniektórychwłaściwościhydrogeologicznychwybranychutworów wodonośnych(napodstawieWitczakaiŻurek(1994)zmienione,iinnychprac) Lp. Typlitologiczny utworówwodonośnych Porowatość efektywna ne[%] Współczynnik infiltracji efektywnej [%] Wilgotność objętościowa wo[%] 1. skałymagmowe,metamorficzne iinneskałylitespękane iszczelinowate (ośrodekszczelinowy) 0,1 12 0,1–1(1,5) 2. skaływęglanowe(wapienie, dolomity)skrasowiałe,silnie spękaneiszczelinowate (ośrodekszczelinowo‐krasowy) orazwapieniedetrytyczne a* 20–25 2 3. piaskowce,fliszkarpacki—serie piaskowcowezłupkami,opoki, gezy,kreda,spękane,szczelino‐ wate(ośrodekszczelinowo‐ porowy) a* (10)13–17 4–7 4. margle,kredamikroszczelinowa‐ te,mikroporowate(ośrodek porowo‐szczelinowy) 15 17 10 5. rumoszeniezailone,czysteżwiry 30–35 25–30 5–7 6. żwiryzapiaszczone,piaskize żwirami 25–30 22–25 8–11 7. piaskigruboziarniste 20–25 20–22 11–12 8. piaskiśrednioziarniste 18–22 16–18 12–14 9. piaskidrobnoziarnisteipylaste 14–16 14–16 15–17 10. piaskipylasteigliniaste 12–14 12–14 18–23 11. glinypiaszczystemorenowe, glinyzwałowe,glinylekkie 10–12 12 24–26 12. glinyzwięzłemorenowe, glinyciężkie 8–10 8–10 28–32 13. pyły,lessy 8 12–13 30–32 14. pyłyilaste,lessyilaste 6–7 8–10 33–35 15. iłypylaste 5 5–8 36 16. iły 17. namuły,muły 3 3–4 38 4 3–4 40–49 a*—patrzrozdział8.6‐WyznaczanieSOujęćwskałachopodwójnejporowatości,oraztabela7 68 Wyższy stopień ochrony ujęcia uzyskuje się poprzez zwiększenie rozmiaru TOP. Wtym celu do obliczeń nie należy przyjmować wartości uśrednionych, lecz gorsze wartościparametrówwpływającychnaczaspionowegoprzesączaniawody.Wartości gorszetotakie,którespowodujążeczasprzesączaniaprzezutworynadkładubędzie krótszy,niżobliczonynapostawiewartościuśrednionych–cowkonsekwencjiwpły‐ nienazwiększeniezasięguTOP.Naskrócenieczasuprzesączaniawodyprzeznadkład ujmowanejwarstwywodonośnejmawpływ: przyjęciemniejszejmiąższościutworównadkładu, pominięcie obecności utworów słabo przepuszczalnych o niewielkiej miąż‐ szości,awprzypadkugdyjestzmienna–przyjęcienajmniejszejmiąższości, przyjęciemniejszejwartościwilgotnościobjętościowej, przyjęcie większych wartości współczynników wpływających na intensyw‐ nośćinfiltracjiefektywnej. 8.3. Wyznaczanieterenuochronypośredniej metodąanalityczną WyznaczenieTOPmetodąanalitycznąprzebiegawgponiższegoschematu: 1.Zebraniedanychniezbędnychdoobliczeń Sątonastępującedane: średni współczynnik filtracji (k) określony na podstawie próbnego pompo‐ waniastudniujęciaorazdanychzpobliskichotworów,jeżelisątakiewpobli‐ żu ujęcia (jeżeli nie ma takich otworów to można wykorzystać stosowną in‐ formacjęzawartąnaMhP1:50000); średni gradient hydrauliczny (I) określony na podstawie siatki hydrodyna‐ micznej wykreślonej dla ujmowanej warstwy wodonośnej w rejonie ujęcia (jeżeliwdokumentacjihydrogeologicznejniezamieszczonomapyhydrogeo‐ logicznejzhydroizohipsamiwarstwywodonośnejtonależysporządzićdoda‐ tek do tej dokumentacji, ewentualnie w przypadku prostych warunków hy‐ drogeologicznychmożnadokonaćinterpolacjiczynawetekstrapolacjihydro‐ izohipsuzyskanychzrozpoznaniaregionalnegolubzMhP1:50000); średnia miąższość warstwy wodonośnej (m) określona na podstawie profilu studni ujęcia i profili pobliskich otworów z Banku Hydro, badań geoelek‐ trycznych,ewentualniezmapymiąższościwarstwywodonośnejzamieszczo‐ nejnaMhPwskali1:50000; średnia porowatość efektywna (ne) określona na podstawie wyników badań laboratoryjnychpróbekgruntówiskałpobranychwtrakciewierceniaotworu studziennego; jeżeli jest to niemożliwe, wtedy można wykorzystać dostępne 69 materiały archiwalne lub publikacje, a w przypadku braku tych prac można przyjąćwartościzestawionewtabeli6; wydatekujęcia(Q)określonyjakozatwierdzonezasobyeksploatacyjnejeżeli dla ujęcia już zatwierdzono dokumentację hydrogeologiczną; natomiast wprzydatku nowo budowanego ujęcia jako maksymalny uzyskany wydatek studniczyliwydateknaostatnimstopniupróbnegopompowania. 2.Określenieobszaruzasilania Uwagidotycząceokreśleniaobszaruzasilaniaujęciazawartowrozdz.6.2. 3.WstępnewyznaczenieOSWwoparciuowarunkibrzegowesystemuwodonośnego WyznaczeniezasięguOSWlubjegoczęściwoparciuotokryteriumpoleganaoce‐ nie w jaki sposóbcechy hydrogeologiczne, strukturalne lub topograficzneterenu, wpływają na warunki krążenia wód podziemnych. Granicami OSW są tym przy‐ padkuciekipowierzchniowe,wododziaływódpodziemnych,granicezasilaniaoraz strukturalnegranicenieprzepuszczalneograniczająceujmowanypoziomwodono‐ śny. 4.WyznaczenieOSWmetodągraficznąnapodstawiesiatkihydrodynamicznej Natymetapiewykreślasięhydroizohipsyujmowanejwarstwywodonośnejwokół studniujęciaorazminimum5liniiprzepływustrumieniawódpodziemnychwtaki sposób,abyzostałwyznaczonyOSW. 5.Obliczenieczasupionowegoprzesiąkaniawodyprzezutworysłaboprzepuszczalne zpowierzchniterenudoujmowanejwarstwywodonośnej Obliczenie czasu pionowego przesiąkania wody realizuje się tylko w przypadku poziomów wodonośnych izolowanych od powierzchni ciągłą pokrywą utworów słaboprzepuszczalnych.Ciągłośćpokrywyizolacyjnejpowinnazostaćstwierdzona wcałymOSW.Czasprzesiąkaniapionowegowody(ta)obliczasięzapomocąwzo‐ ru (31); model koncepcyjny obliczeń przedstawiono w rozdziale 8.2. Jeżeli czas przesiąkaniaprzezutworyizolująceprzekracza25lat,TOPniewyznaczasię. Obliczenieczasuprzesiąkaniapionowegowodyprzezutworyizolującepomijasię, gdymająbardzomałąmiąższość,tj.dokilkumetrów.Wynikatozfaktu,iżniektóre ogniskazanieczyszczeńzlokalizowanesąponiżejpowierzchniterenu,np.szamba, nieczynnestudniekopane,siecikanalizacyjne(zazwyczajnieszczelne),rowyście‐ koweczyteżeksploatacjakopalinużytecznych. Jeżeli w OSW, w granicach izochrony 25 lat lateralnego dopływu wody do ujęcia zmiennośćprzestrzennawykształcenialitologicznegoutworówizolującychwnad‐ kładzie warstwy wodonośnej, a szczególnie ich miąższości oraz ciągłości wydzie‐ lonychstruktur,niejestodpowiedniorozpoznanaiudokumentowana―tonależy 70 dążyć do zwiększenia stopnia ochrony ujmowanych wód. W tym celu zamiast uśrednionych wartości parametrów hydrogeologicznych wpływających na czas pionowegoprzesiąkaniawody(ta),doobliczeńnależyprzyjmowaćtakie,wwyniku którychobliczonyczasbyłbyjaknajkrótszy. 6.WyznaczenieTOP,jeżeliczaspionowegoprzesiąkaniawodyprzezutworyizolujące jestkrótszyniż25lat Czas wymiany wody w warstwie wodonośnej stanowi sumę czasu przesiąkania pionowego wody przez utwory słabo przepuszczalne (ta)i czasu przepływu po‐ ziomegowody(tp)wanalizowanejwarstwie(rys.4): t 25 ta tp (33) gdzie: ta—czasprzesiąkaniapionowegoprzezutworysłaboprzepuszczalne[lata], tp—czasprzepływupoziomegowwarstwiewodonośnej[lata]. Odejmując czas przesiąkania pionowego (ta) od czasu 25 lat wymiany wody w warstwie wodonośnej (t25), otrzymuje się określony czas poziomego przepływu wody wwarstwie wodonośnej do ujęcia (tp),konieczny dla wyznaczenia granicy TOP. Przebieg izochrony określonego czasu przepływu poziomego wody w war‐ stwiewodonośnej(tp)jestrównoznacznyzprzebiegiemizochrony25latwymiany wodywwarstwiewodonośnej(t25). 7.WyznaczanieTOPmetodąAEM Obliczenieodległościodujęciado6punktówcharakterystycznychpoprzezokre‐ ślenie: wydatkujednostkowegoqzapomocąwzoru(14), odległościx0odstudnidopunktuneutralnego,czylidopunktuA(rys.6),na podstawiewzoru(3), bezwymiarowegoparametru T woparciuowzór(17), odległości Lu od studni do punktu charakterystycznego C położonego na za‐ danejizochroniedopływuwodydoujęcia,napodstawiewzoru(23), maksymalnejszerokościOSW,czyliodległościBpomiędzypunktamiDiE,za pomocąwzoru(1), szerokościOSWnawysokościujęcia,czyliodległościB’pomiędzypunktamiF iG,wedługwzoru(2). _ 71 8.WyznaczanieTOPmetodąWysslinga Obliczenieodległoścido6punktówcharakterystycznych: maksymalnej szerokości OSW, czyli odległości B pomiędzy punktami D i E (rys.6),zapomocąwzoru(1), szerokościOSWnawysokościujęcia,czyliodległościB’pomiędzypunktamiF iG,wedługwzoru(2), odległości x0odstudnido punktu neutralnego,czylidopunktuA,napodsta‐ wiewzoru(3), odległościLwoparciuowzór(5), odległości Lu od studni do punktu charakterystycznego C położonego na za‐ danejizochroniedopływuwodydoujęcia,napodstawiewzoru(4). 9.WykreślenieprzebiegugranicySOokształcieprzypominającymelipsę,napodsta‐ wielokalizacji6punktówcharakterystycznych. 8.4. Wyznaczanieterenuochronypośredniejmetodą graficzną WyznaczenieTOPmetodągraficznąprzebiegawgponiższegoschematu(pkt.1opisa‐ nowrozdz.6.2,pkt.2–5opisanowrozdz.8.3): 1.Określenieobszaruzasilania 2.WstępnewyznaczenieOSWwoparciuowarunkibrzegowesystemuwodonośnego 3.WyznaczenieOSWmetodągraficznąnapodstawiesiatkihydrodynamicznej 4.Obliczenieczasupionowegoprzesiąkaniawodyprzezutworysłaboprzepuszczalne zpowierzchniterenudoujmowanejwarstwywodonośnej 5.WyznaczenieTOPjeżeliczaspionowegoprzesiąkaniawodyprzezutworyizolujące jestkrótszyniż25lat 6.WyznaczanieTOPnasiatcehydrodynamicznej,zwykorzystaniemwzorów(5),(27) oraz(28) 7.WykreślenieprzebiegugranicySO,napodstawiepołączeniapunktówojednakowej wartościczasu(t25),położonychnasąsiednichliniachprądustrumieniawódpod‐ ziemnychwykorzystanychdoobliczeń,zwyznaczonymzasięgiemOSW(pkt.3). 72 8.5. Wyznaczaniestrefochronnychujęćwskałach szczelinowych Wyznaczanie SO ujęcia wód podziemnych opiera się o czas wymiany wody w war‐ stwiewodonośnej.Pojęcietoutożsamiasięzprędkościąmigracjicałkowicierozpusz‐ czonychwwodziezanieczyszczeńkonserwatywnych(trwałych,czylinieulegających procesomsorpcjiirozpadu).Jesttopodejściewłaściwe,ponieważujęciechronisięnie przed wodą, tylko przed rozpuszczonym w niej zanieczyszczeniem, które jest zagro‐ żeniem dla jakości ujmowanej wody. W przypadku porowych poziomów wodono‐ śnych, charakteryzujących się jednorodną porowatością efektywną, nie występują praktycznieżadneproblemyobliczeniowe. Zbiorniki typu szczelinowego tworzą skały silnie zwięzłe ― magmowe, wulkaniczne, metamorficzneorazniektóregrupyskałosadowych,jaksilniezdiagenezowaneisce‐ mentowane piaskowce. W tych skałach za przepływ wody odpowiadają przede wszystkim szczeliny i wówczas do obliczeń rzeczywistej prędkości przepływu wody podziemnej określonej wzorem (6) za porowatość efektywną przyjmuje się współ‐ czynnik porowatości szczelinowej. Udział szczelin (szczelinowatość) w spękanych masywach skał silnie zwięzłych, który zwykle można utożsamiać z ich zasobnością wodną zazwyczaj nie przekracza 1% (czyli 0,01). Lokalnie mogą się jednak zdarzać strefy zagęszczenia spękań, np. strefy brekcji czy strefy przyuskokowe, w których szczelinowatośćdochodzidokilkuprocent. Szczeliny tworzą sieć poligenetycznych pustek, wyraźnie zorientowanych w prze‐ strzeni. Pomiar ich umiejscowienia w przestrzeni dotyczy kierunku rozciągłości, a także stopnia i kierunku zapadania. Cechy geometryczne szczelin mają także pustki syngenetyczne,jakoddzielnościmiędzyławicowe,czyciostermicznypowstaływpro‐ cesie krzepnięcia skał magmowych i wulkanicznych. Szczeliny grupują się na ogół wzdłuż pewnych kierunków i występują w pewnych odstępach od siebie, dlatego zbiorniki typu szczelinowego cechuje silna niejednorodność i anizotropia własności hydrogeologicznych. Ponieważwodoprzepuszczalnośćszczelinzależyodkwadratuichrozwarcia,toskały spękanecharakteryzująsięszczególniedużymzakresemzmiennościwartościwspół‐ czynnikafiltracji,którydodatkowojestznaczniezróżnicowanywzależnościodtego, czy przepływ wody odbywa się wzdłuż kierunku rozwarcia szczelin czy nie. Najczę‐ ściejwspółczynnikifiltracjiskałspękanychuzyskiwanepróbnymipompowaniaminie są zbyt duże, a dodatkowo są silnie zmienne przestrzennie wynosząc od n·10‐7 do n·10‐5m/s.Tylkowstrefachgęstychspękańskałwspółczynnikifiltracjimogąlokalnie wynosićodn·10‐4don·10‐3m/s. 73 Wskazane cechy hydrogeologiczne skał szczelinowych powodują określone reakcje takich zbiorników wód podziemnych. Przepływ szczelinowy występuje wzajemnie połączonymiszczelinamiispękaniami,coskutkujeznacznymiprędkościamiprzepły‐ wu.Zbiornikitereagująbardzoszybkonazmianyciśnieńhydrodynamicznych,wywo‐ łanychpompowaniemwody,aodpowiedźtakichsystemówwodonośnychprzypomi‐ naraczejreakcjętypowądlanaporowychwarunkówciśnień.Wprzypadkueksploata‐ cjiwód,należysięliczyćzwystąpieniemnieoczekiwanychobniżeńzwierciadławody wdużychodległościachodstudniiwpewnychokreślonychkierunkach.Wniektórych sytuacjach w bezpośrednim sąsiedztwie studni mogą występować bardzo duże gra‐ dientyhydrauliczne,cowywołaćmożepowstaniewokółstudnistosunkowoszerokiej strefyturbulentnegoruchuwody,cowypływanaobniżeniewydajnościstudni. Przykłademświadczącymoniejednorodnościianizotropiiwłasnościhydrogeologicz‐ nychpoziomówszczelinowychitrudnychdoprzewidywaniareakcjihydrodynamicz‐ nychjestwynikponadmiesięcznegopróbnegopompowania,którewykonanowporfi‐ rach w Zalasie k/Krzeszowic, w rejonie podkrakowskim. (Bogacz i in., 1984) stwier‐ dzili,żedługotrwałepróbnepompowanieuwidoczniłowysokąniejednorodnośćcech hydrogeologicznychporfirów.Wbliskiejodległościodotworupompowego,wktórym końcowa depresja wyniosła 58 m, obniżenie wywołane pompowaniem wyniosło od 0,7do0,9m.Podobnegorzędubyładepresjawpiezometrzeoddalonymażo700mna zachód.Natomiastwpiezometrzeoddalonymookoło750mnapołudnieodotworu pompowego,wielkośćdepresjijużpo11dniachwynosiłaokoło2,5m,poczymnastą‐ piłzanikwodywpiezometrze(Bogacziin.,1984). Wynikająstądnastępującewnioski,którenależyuwzględnićwyznaczającSOujęcia: zasięgoddziaływaniaujęciamożebyćodmiennywróżnychkierunkach,wzwiąz‐ kuztymniemogąbyćstosowaneanalitycznemetodyobliczeniazasięguSO,trak‐ tującezbiornikiwódpodziemnychjakoośrodekjednorodnyiizotropowy, kierunkowe prędkości migracji potencjalnych zanieczyszczeń mogą być dużo większe, niż wynika to z rezultatów obliczeń zakładających jednorodność i izo‐ tropowośćośrodkaskalnego, Pochonetal.(2008)wskazująponadto,żeobszarzasilaniaujęciapowinienbyćzwią‐ zanyzorientacjąprzestrzennąuskokóworazgłównychszczelin,czylicechującychsię największymrozwarciem.Wwarstwachwodonośnychocharakterzeszczelinowym,a więcodużejheterogeniczności,SOwyznaczasięnapodstawiemapypodatnościwód podziemnychnazanieczyszczenie,wykonanejdlaobszaruzasilaniaujęcia.Pochonet al.(2008)uważają,żenawrażliwośćtegotypuośrodkawpływajągłówniedwapara‐ metry: nieciągłości strukturalne tj. uskoki i szczeliny, oraz ochronna rola nadkładu warstwy wodonośnej. Wpływ nieciągłości strukturalnych ma dwukrotnie większą wagę niż drugi czynnik i uwzględnia prędkość przepływu wód podziemnych szczeli‐ nami pomiędzy miejscem infiltracji wobszarze zasilania a ujęciem.Ocenaochronnej 74 roli nadkładu polega na uwzględnieniu obecności i miąższości utworów słabo prze‐ puszczalnych−gliniinnychutworówzboczowychorazutworówilastychpokrywają‐ cychwarstwęwodonośną.Uzyskanawwynikuproceduryrangowejmapawrażliwości uleganastępniekorekcie.Terenywrażliwenazanieczyszczeniepowiększasięlokalnie ofragmentyobszarówomniejszejpodatności,zktórychspływpowierzchniowymoże zagrażaćobszaromwrażliwym.Możliwośćspływuokreślasięnapodstawiegradientu nachyleniaterenuiprzepuszczalnościgleby. 8.6. Wyznaczaniestrefochronnychujęćwskałach opodwójnejporowatości W przypadku poziomów wodonośnych w utworach, w których występuje podwójna porowatość,należyuwzględniaćzjawiskoznacznegoopóźnieniamigracjizanieczysz‐ czeńkonserwatywnychrozpuszczonychwwodzie,wstosunkudoprędkościprzepły‐ wu wody szczelinami. Zjawisko to opisywali między innymi Małoszewski i Zuber (1985), Zuber i Motyka (1992, 1994), Motyka i Zuber (1992). Na potrzebę uwzględ‐ nianiawpływupodwójnejporowatościskałwobliczeniachSOujęćwódpodziemnych zwracaliuwagęmiędzyinnymiWitczakiŻurek(2000).PrzywyznaczaniuSOujęćwód podziemnychwzbiornikachtypuszczelinowo‐porowegonależybraćpoduwagęnie‐ jednorodnośćianizotropięsystemuspękańwspółtworzącychwrazzporamimatrycy, siećpołączeńhydraulicznych. Zbiornikiwódpodziemnychtypuszczelinowo‐porowegotworząskałyzwięzłespęka‐ neirównocześniecharakteryzującesięstosunkowodużąporowatościąmatrycyskal‐ nej.Ośrodkamiopodwójnejporowatości,wktórychtoopóźnieniejestistotne,sątakie skałyjakkreda,opoki,margle,różneodmianypiaskowcóworazziarnistychskałwę‐ glanowych ― dolomitów oraz wapieni oolitowych i detrytycznych (wapienie takie wyróżniają się dużą porowatością i odsączalnością). W węglanowych skałach o cha‐ rakterze szczelinowo‐kawernowym (krasowym), takich jak wapienie i dolomity, opóźnienierównieżwystępujealezeznaczniemniejsząistotnością.Wynikatozszyb‐ kiego przepływu wody wraz z transportowanym zanieczyszczeniem większą prze‐ strzeniąszczelin,czywręczkanałówkrasowychikawern,powstałychwwynikuroz‐ puszczaniawęglanów. Prędkośćmigracjizanieczyszczeńkonserwatywnychwskałachopodwójnejporowa‐ tościodpowiadaprędkościwody,gdybytawwynikuprzepływuwymieniałasięcałą swą objętością w skale, tzn. objętością wody mobilnej w szczelinach oraz objętością wody stagnacyjnej znajdującej się mikroporach matrycy skalnej (Motyka, Zuber, 1992). Matryca skalna to poszczególne monolityczne (czyli już wewnętrznie niespę‐ kane) bloki skały, oddzielone od siebie spękaniami i szczelinami. Woda stagnacyjna fizycznie się nie wymienia, ale zanieczyszczenie rozpuszczone w wodzie mobilnej 75 dyfunduje, głównie w wyniku dużej różnicy stężeń, do wody stagnującej wmikroporach matrycy. Po pewnym czasie, gdy szczelinami znów zaczyna przepły‐ wać woda niezanieczyszczona, jony znajdujące się w wodzie immobilnej w matrycy dyfundują w kierunku odwrotnym, czyli do wody mobilnej w szczelinach. Powoduje to,żewskałachopodwójnejporowatościprzepływzanieczyszczeńkonserwatywnych jestopóźnionywstosunkudoprędkościprzepływuwody,wskutekichdyfuzjimole‐ kularnejdowodystagnującejwmikroporachskały(Motyka,Zuber,1992).Opóźnienie migracjiRzanieczyszczeniakonserwatywnegorozpuszczonegowwodzie,dyfundują‐ cego do wody immobilnej znajdującej się w przestrzeni porowej matrycy skalnej, w stosunku do prędkości przepływu wody w przestrzeni szczelinowej wynosi (Mało‐ szewski,Zuber,1985;Zuber,Motyka1992): R n f np nf (34) gdzie: nf—współczynnikporowatościszczelinowej(współczynnikszczelinowatości)[–], np—porowatośćmatrycyskalnej(mikroporowatość)[–]. Uwzględnienieopóźnieniatransportuzanieczyszczeńtrwałychsprowadzasiędoprzy‐ jęcia we wzorze (6) takiej wartości współczynnika porowatości efektywnej ne, która odpowiada sumie (nf+ np), tj. sumie współczynnika porowatości szczelinowej nf oraz współczynnika mikroporowatości matrycy np. Średnie mikroporowatości np różnych odmian litologicznych podstawowych skał węglanowych występujących w obszarze zlewnigórnejWisłysązróżnicowanewszerokimzakresieodokoło1%doponad30%. Natomiast ich typowe współczynniki szczelinowatości nf nie przekraczają zazwyczaj 0,1%(0,001),czylinp>>nf(Motyka,Zuber,1992).Wzagadnieniachpraktycznychmoż‐ nawięcwewzorze(6)jakoporowatośćefektywnąneprzyjmowaćtylkowartośćmikro‐ porowatościnp.ZtegowzględuwwyznaczaniuSOstudniujmującychwodyzutworów szczelinowo‐porowych i szczelinowo‐krasowych, podejście polegające na uwzględnie‐ niubezżadnychograniczeńwystępowaniadyfuzjidoporowatejmatrycyskalnejwpro‐ cesiemigracjizanieczyszczeń,powodujeistotnezmniejszeniezasięguSO. Zjawiskodyfuzjimolekularnejzachodzizazwyczajwolnowrzeczywistychwarunkach wprzestrzeniskalnej,dlategoopóźnieniemigracjizanieczyszczeńkonserwatywnych rejestrowane jest dobrze tylko w skali regionalnej, czyli w dużej skali przestrzenno‐ czasowejizwłaszczawskałachgęstospękanych(Zuber,Motyka,1992,1994;Motyka, Zuber,1992;Guidance,1997;Keatingiin.,1998;Gunn,2007;Careyiin.,2009).Przez dużąskalęprzestrzenno‐czasowąprzepływunależyrozumiećodległość,dopokonania której porcji wody potrzeba na tyle dużo czasu, żeby wskutek dyfuzji molekularnej substancja rozpuszczona w wodzie osiągnęła jednakowe stężenia wwodzie przepły‐ 76 wającej szczelinami i w wodzie unieruchomionej w mikroporach matrycy (Zuber i Motyka, 1994; Motyka, Zuber, 1992). W przypadku bardzo dobrych warunków dla przebiegu dyfuzji, tj. gęsto spękanych i szczelinowatych skał o dużych rozmiarach mikropormatrycyskalnej,czylidlaskałodużymwspółczynnikudyfuzjijesttoskala kilkumiesięcy(Małoszewski,Zuber,1985).Wwarunkachhydrogeologicznychpanu‐ jących w zlewni górnej Wisły tak mała skala przestrzenno‐czasowa praktycznie nie występuje. W przypadku skał o trudnych warunkach dla przebiegu dyfuzji, tj. o rzadkiej sieci spękańiszczelin,gdzieodstępypomiędzyszczelinamisąrzędumetróworazmałych mikropormatrycy,skalatamożebyćznaczącodłuższaiwynosićnawetkilkatysięcy lat (Zuber, Motyka, 1992). Dlatego, gdy zanieczyszczenia rozpuszczone w wodzie przepływającej w ośrodku o podwójnej porowatości przemieszczają się generalnie drogamiuprzywilejowanegoprzepływuwody,tj.szczelinami,anieprzestrzeniąmię‐ dzyziarnową, to zasięg SO wyznaczonej z uwzględnieniem mikroporowatości będzie zbytmaływstosunkudorzeczywistychwarunkówhydrogeologicznych. Wzwiązkuztymprzyjęcieporowatościmatrycy,jakoporowatościefektywnejwobli‐ czeniuzasięguSOjestzasadnetylkowtedy,gdyczaspoziomegodopływuwodyszcze‐ linami do studni wynosi minimum kilka lub kilkanaście lat. Witczak i Żurek (2000) stwierdzają,żezastosowanieproponowanejmetodykiobliczeńzasięguSOjestzasad‐ ne,gdyczaspoziomegodopływuwodywynosi25lat,przyczymniezbędnajestcha‐ rakterystyka przestrzeni porowej matrycy skalnej. W praktyce trudne jest jednak dokładne analizowanie charakteru mikroporowatości, ponadto jest to dodatkowy, trudnyelementwprocedurzewyznaczaniaSO. Zomawianymzagadnieniemwiążesiętakżefakt,żewrzeczywistościczęstowpoziomie wodonośnym występuje przemieszczanie się zanieczyszczeń zarówno szczelinami, jak iwwynikudyfuzjidomatrycyskalnej.Careyiin.(2009)stwierdzają,żepomimotego,iż porowatośćefektywnapiaskowcówwynosi10–15%,towykorzystanietakiejporowato‐ ścimiędzyziarnowejmożedoprowadzićdozbytmałegozasięguSO,ponieważmigracja zanieczyszczeńczęstojestwynikiemkombinacjiprzemieszczeń:szczelinowegoiinter‐ granularnego,aichwzględnyudziałwłącznejmigracjimasyjesttrudnydookreślenia irzadko jest znany. Sugerują więc stosowanie wartości porowatości efektywnej rzędu 10%,itotylkojeżeliwynikitestówznacznikowychdowodzą,żemigracjamacharakter wyłączniemiędzyziarnowywmikroporachmatrycy. Ponadto,wośrodkuopodwójnejporowatościmigracjaniektórychtypówzanieczysz‐ czeńmożeodbywaćwyłącznieszczelinami,praktyczniebezdyfuzjidoporowatejma‐ trycy skalnej. Dotyczy to szczególnie migracji związków chemicznych w postaci od‐ rębnej fazy ciekłej tj. niewodnej — lżejszej lub cięższej niż woda. Molekuły tych związków mają rozmiary większe niż rozmiary mikropor i nie mogą fizycznie prze‐ mieścićsiędoichprzestrzeni.Takiezwiązkitogłówniesubstancjeropopochodne,w 77 tymnp.rozpuszczalnikiorganiczne,polichlorowanebifenyle(PCB)iinne.Zanieczysz‐ czenia takimi związkami są rzadkie i uwzględniając specyfikę ruchu wielofazowego (lepkość,stopieńnasyceniaitp.)majązazwyczajcharakterpunktowylubmałoobsza‐ rowy.Jednakwartościstężeńdopuszczalnychzwiązkówtegotypuwwodachdopicia wynosząpraktycznie0,zracjiichwwysokiejtoksyczności.Wprzypadkuzanieczysz‐ czenia nimi wód ujmowanej warstwy w pobliżu ujęcia, może to praktycznie spowo‐ dowaćjegozamknięcie. WtejsytuacjiWitczakiŻurek(2000)proponują,abyobjąćszczegółowymmonitorin‐ giem te ogniska zanieczyszczeń, które mogą emitować zanieczyszczenia organiczne migrującewpostaciodrębnejfazy,znajdującesięwobszarze,któryzostałbywłączony doSO,gdybywyznaczaćjąnapodstawie25letniegoczasudopływuwodydoujęcia. Wpraktyce trudna może być akceptacja takiego warunku zapisanego w strategii ochronywódwSO,m.in.zpowodukosztówtakszczegółowego,dodatkowegomonito‐ ringu związków organicznych, ponadto dotyczącego obszaru formalnie znajdującego siępozagranicąSOujęcia. Zpowyższych,sprzecznychzesobąpowodów,uznano,żewprocesiewyznaczaniaSO ujęćnależyuwzględniaćmożliwośćdyfuzjizanieczyszczeńkonserwatywnychdoma‐ trycy skalnej, jednak nie należy przyjmować wartości mikroporowatości np, które są typowe dla określonych skał charakteryzujących się podwójną porowatością. Pro‐ ponujesię,abydoobliczeńzasięguSOujęćwódpodziemnychwzlewnigórnejWi‐ sły przyjmować wartości podane w tabeli 7, które w przybliżeniu są o połowę mniejszeniżtypowedladanychodmianskał. Wartości środkowe oraz przedziały zmienności (jako odchylenie standardowe) mikroporowatości typowych skał występujących w Polsce południowej zawiera praca Motyki i Zubera (1992). Natomiast wyniki badań porowatości efektywnej i innych podstawowych parametrów hydrogeologicznych zawierają między innymi praceBorczakaiMotyki(1991),Bielcaiin.(1993),Rzoncy(2005). 8.7. Wyznaczaniestrefochronnychujęćwszczelinowo‐ krasowychpoziomachwodonośnych Zbiorniki wód podziemnych typu szczelinowo‐krasowego(szczelinowo‐kawernowego) mają wiele wspólnych cech ze zbiornikami typu szczelinowego. Cechą odróżniającą jestobecnośćkawern,którewzależnościodgenezy,mogątworzyćmniejlubbardziej rozwiniętą siećkanałówo znikomychoporachprzepływu, w stosunkudo oporów w szczelinach.Zewzględówpraktycznych,związanychzmożliwościąidentyfikacjiiwy‐ konania pomiarów cech geometrycznych, Motyka i Szuwarzyński (1994, za Motyka, 1998)przyjęli,żekawernajesttopustka,którejprzekrójpoprzecznynaścianie 78 Tabela7.WartościmikroporowatościnptypowychskałwzlewnigórnejWisłyzalecanedowyzna‐ czaniaSO,wartościpodanozzapisiebezwymiarowym(napodstawieMotykiiZubera,1992,Bor‐ czakaiMotyki,1991,Bielcaiin.,1993,Rzoncy,2005,zmienione) Lp. Litologiairejon Stratygrafia np[–] 1. dolomitymonoklinykrakowsko‐śląskiej środkowydewon, dolnykarbon 0,01 2. dolomitymonoklinykrakowsko‐śląskiej dolnytrias(ret) iśrodkowytrias 0,07 3. wapieniemonoklinykrakowsko‐śląskiej środkowydewon, dolnykarbon 0,007 4. wapieniemonoklinykrakowsko‐śląskiej środkowytrias 0,015 5. wapienieskalisteipłytowe górnajura(malm) 0,02 6. wapieniemonoklinykrakowsko‐śląskiej górnajura(malm) 0,04 7. wapieniemargliste,kredowe górnajura(malm) 0,07 8. opoki,gezy,wapienie,marglenieckilubelskiej górnakreda 0,09 9. kredy,marglenieckilubelskiej górnakreda 0,15 10. wapienieTatr eocen 0,008 11. piaskowce karbon,miocen 0,06* 12. piaskowcekarpackie eocen 0,08* 13. piaskowce dolnajura(lias) 0,12* 14. piaskowce dolnakreda 0,08* 15. dolomityGórŚwiętokrzyskich dewon 0,008* 16. wapienieGórŚwiętokrzyskich dewon 0,003* *—porowatościefektywne odsłonięcia wynosi nie mniej niż 0,001 m2, lub której wysokość w otworze wiertni‐ czymwynosiminimum0,1m.Pojęciekawernyobejmujenietylkonp.pustkikrasowe, powstałe wtórnie przez rozpuszczanie skały, ale także np. duże pory syngenetyczne pośród dużych bloków skalnych (np. w piargach), czy też inne pustki epigenetyczne takie,jakszerokorozwarteszczeliny,pustkisuffozyjneczymetasomatyczne(Motyka, 1998). W skałach o rozwiniętej sieci kawern i szczelin mogą tworzyć się brekcje krasowo‐ zapadliskowe, tektoniczne oraz wewnętrzne sedymenty autochtoniczne (rezidua) i allochtoniczne, czyli naniesione przez wodę przepływającą przez kawernę. Często, przyzwiększaniusięgradientówhydraulicznychpodwpływemeksploatacjiwódpod‐ ziemnych, może pojawić się suffozja, w wyniku której dochodzi do opróżnienia ka‐ werniszczelinzosadówwypełniających,iudrożnieniatychformdlaprzepływuwo‐ dy. Mogą też występować kawerny wtórnie wypełnione, a więc niestabilne pod 79 względem cech hydrogeologicznych w warunkach zmiennego gradientu hydraulicz‐ nego. Poziomy wodonośne o charakterze szczelinowo‐krasowym występują głównie w ju‐ rajskich,triasowychidewońskichwapieniach,atakżewdolomitach.Ośrodkiszczeli‐ nowo‐krasowe występują zazwyczaj w skałach węglanowych, ale zjawiska krasowe występująteż,chociażzeznaczniemniejsząintensywnością,wskałachsiarczanowych (gipsy,anhydryty)iinnychskałachrozpuszczalnych(skałysolne).Wskutekobecności w skałach węglanowych sieci kanałów o niewielkich oporach przepływu, zbiorniki szczelinowo‐krasowe są bardzo niejednorodne i silnie anizotropowe. Stąd wynika bardzodużezróżnicowaniewartościwspółczynnikówfiltracjiuzyskiwanychnapod‐ stawie wyników próbnych pompowań. Obejmują one zakreskilku rzędów wielkości, odn·10‐6don·10‐3m/s,dochodzącnawetdon·10‐2m/s.Reagująszybkonaimpul‐ sy związane z pompowaniem lub infiltracją opadów. Również amplituda wahań po‐ ziomuzwierciadławodywtegotypuskałachjestbardzoduża,nierzadkorzędukilku‐ nastumetrów. W zbiornikach szczelinowo‐krasowych mogą się tworzyć nieraz rozległe strefy we‐ wnętrznego drenażu zgodnego z kierunkiem rozwoju sieci kawern. Strefy takie są korzystnezpunktuwidzeniaujmowaniawodypodziemnejaleteżstwarzajązagroże‐ niedlajakościujmowanejwody,gdyżmogąnimiszybkomigrowaćzanieczyszczeniaz odległych ognisk, pozornie z racji odległości nie uwzględniane jako zagrożenie. Sys‐ temy kanałów pogłębiają niejednorodność i anizotropię własności hydrogeologicz‐ nychzbiornikówszczelinowo‐krasowych(Gunn,2007). Poziomyszczelinowo‐krasowenazaburzeniepolahydrodynamicznegozwyklereagu‐ ją jak zbiorniki o naporowych warunkach ciśnień hydrostatycznych. Konsekwencją tegojestbłędnewrażeniedużejzasobności,któremożnauzyskaćprzykrótkotrwałych próbnychpompowaniach,jeślitrafiononasystemomałychoporachhydraulicznych, np. kawerny. Przez pewien czas, rzędu od kilku tygodni do miesięcy, studnia może wykazywać bardzo dużą wydajność jednostkową. Jednak po wyczerpaniu zasobów statycznychzsystemukawern,będąonejużpełnićjedynierolęprzewodówhydrau‐ licznych,ailośćdopływającejwodyzależećbędzieodcechhydrogeologicznychszcze‐ lin, znacznie mniej przepuszczalnych niż systemy kawern. Objawia się to postępują‐ cymspadkiemjednostkowejwydajnościstudni. Cechą szczególną zbiorników typu szczelinowo‐krasowego jest bardzo szybki prze‐ pływ wody i ewentualnych zanieczyszczeń w sieci kawern oraz szerzej rozwartych szczelin. Przepływ często może mieć charakter turbulentny. Badania prędkości pio‐ nowegoprzemieszczaniasięwodywstrefieaeracjiwwapieniachgórnejjurywykaza‐ ły,żeprędkośćtajestrzędukilkumetrównadobę(zazwyczaj1−4m/d),awkierun‐ kachlateralnych(czyliprawiepoziomych)rzędu1m/d(alenotowanonawetokoło9 80 m/d).Wprzypadku,gdywodyzpowierzchniwpływająprzezstudniekrasowe,pręd‐ kościpionowychprzepływówprzezstrefęaeracjisąjeszczewiększe. Wyznaczanie SO ujęć eksploatujących wody ze skał szczelinowo‐krasowych, jest za‐ daniemtrudnym.Carreyetal.(2009)wskazują,żewyznaczającobszaryzasilaniaujęć wtegotypuskałachnależypamiętaćonastępującychzasadach: dopływwodydoujęciamożenastępowaćuprzywilejowanymidrogamiprzepły‐ wu,np.tylkojednymlubkilkomakanałamikrasowymi, przepływwódczasemmożebyćbardzoszybki,turbulentnyiniepodlegaćprawu Darcy, poziomy wodonośne o charakterze krasowym cechują się dużymi sezonowymi wahaniamistanuwód, poziomszczelinowo‐krasowyprzykrytysłaboprzepuszczalnymnadkłademmo‐ że być zasilany z poziomuprzypowierzchniowego bezpośrednio przez okna hy‐ drogeologiczneipośredniopoprzezprzesiąkanie. AnalizującpraceGunna(2007),Carreyaetal.(2009)czyOhioEPA(2009)uznano,że przyzałożeniuprzepływuwódpodziemnychocharakterzelaminarnym,wyznaczenie SO ujęć wód podziemnych w obszarach szczelinowo‐krasowych może być oparte na metodzie graficznej lub modelowaniu numerycznym, wspomaganych badaniami znacznikowymi oraz konstrukcją mapyhydrogeologicznej i mapywrażliwości na za‐ nieczyszczenie.WyznaczenieSOwwarunkachszczelinowo‐krasowychobejmuje: 1. 2. Wykonaniebadańterenowychobejmującychkartowaniehydrologiczneihydro‐ geologicznezuwzględnieniemcechgeomorfologicznychcharakterystycznychdla tego typu ośrodka, elementów strukturalno‐geologicznych, oraz badań znaczni‐ kowych.Obszarzasilaniaujęciamożesięzmieniaćsezonowoiprzywyznaczeniu jegozasięgupowinnotobyćuwzględniane.Polegatonatym,żebadaniatereno‐ wewinnosięwykonywaćzarównowczasiewyższychstanówpoziomuzwiercia‐ dła wód podziemnych ― w okresie częstych opadów, kiedy ujawniają się okre‐ sowedrogiprzepływuwód,jakiwokresiebezopadowym―gdyzwierciadłowo‐ dyopadaizasięgwpływustudnipowiększasię. Wyznaczenieobszaruzasilaniaujęciawoparciuonastępująceelementy: cieki powierzchniowe, które wykazują bardzo dobrą więź hydrauliczną z warstwąwodonośną, geologicznegranicestrukturalno‐litologiczne, działyprzepływuwódpodziemnych, występowanie ewentualnej warstwy słabo przepuszczalnej w nadkładzie orazocenęroliochronnej,tzn.ciągłościrozprzestrzenienia,jednolitejmiąż‐ szości,atakżemożliwościwystępowaniaokienhydrogeologicznychniewy‐ krytychkartowaniemibadaniamiznacznikowymi, systempustekkrasowychokreślonynapodstawiebadańznacznikowych. 81 3. 4. WstępnewyznaczenieSOmetodągraficznąprzeprowadzonewoparciuozasięg izochrony25latdopływuwodydoujęcia.Porowatośćefektywna,przewodność hydraulicznaiinnewłaściwościwarstwywodonośnej,winnebyćwmiaręmoż‐ liwości przyjęte na podstawie wyników badań znacznikowych i testu próbnego pompowaniaujmowanejwarstwywodonośnej. Wprzypadkujeżelizasięgizochrony25latdopływuwodydoujęcianieprzekra‐ cza określonych wcześniej granic obszaru zasilania, to zalecane jest arbitralne powiększenie zasięgu wyznaczonego tą izochroną, w górę strumienia wód pod‐ ziemnych − w kierunku granic zasilania. Powiększenie ma na celu zwiększenie stopniabezpieczeństwaujęcia.Możnajezrealizowaćnapodstawiewynikówba‐ dańznacznikowychianalizyryzykaniewłaściwegowyznaczeniaTOPnaskutek niepewności danych i rozpoznania hydrogeologicznego − szczegó lnie dotyczą‐ cych ośrodka szczelinowo‐krasowego. Podobnie można postąpić, jeżeli istnieje niepewnośćcodoorientacjiprzestrzennejszczelin,kanałówkrasowychikawern decydującychokierunkuprzepływuwód.WtedyzasięgTOPmożnarozszerzyćw kierunku prostopadłym do generalnie wyznaczonego głównego kierunku prze‐ pływu. WniektórychprzypadkachmożebyćkoniecznerozszerzenieTOPdlastudniuj‐ mujących wodę ze skał szczelinowo‐krasowych częściowo przykrytych cienką warstwą utworów słabo przepuszczalnych i częściowo czwartorzędowymi osa‐ dami przepuszczalnymi, kontynuującymi się także nad warstwą izolującą. Uwzględnienietakiegoobszarumanaceluuniknięciemożliwości zanieczyszczeniaujmowanychwódwgłębnychpoprzezspływającepowar‐ stwie izolującej, potencjalnie zanieczyszczone wody pierwszej od po‐ wierzchniwarstwywodonośnej, stosunkowo szybkiego przesiąkania potencjalnie zanieczyszczonych wód czwartorzędowych poprzez cienką pokrywę utworów ilastych do ujmowa‐ negopoziomuwodonośnego. Zasięg takiego pasa dodatkowej ochrony może wynosić kilkaset lub więcej me‐ trów z zależności od warunków lokalnych i analizy ryzyka zanieczyszczenia uj‐ mowanychwód(Winid,Duda,1992;Żurekiin.,1994). Ponadto, w zależności od warunków lokalnych, do TOP powinna być włączona strefakrawędziowawrazzpasembrzeżnymznajdującejsięwpobliżuwysoczy‐ zny, aby jakość wód spływu powierzchniowego z tego obszaru nie zagrażała wrażliwymnazanieczyszczenierejonomujmowanejwarstwywodonośnej. 82 8.8. Wyznaczaniestrefochronnychwprzypadku infiltracyjnegozasilaniaujmowanejwarstwy zwódpowierzchniowych W eksploatowanych ujęciach infiltracyjnych lub mieszanych, udział wód powierzch‐ niowych w stosunku do wód podziemnych jest zmienny i zależy głównie od stanu lustra wody w cieku lub zbiorniku powierzchniowym oraz od stopnia kolmatacji ich dna.WzwiązkuztymrównieżOSWdoujęciawódpodziemnychzmieniasięwczasie. Dlatego OSW oraz siatkę hydrodynamiczną należy wyznaczyć dla sytuacji, w której udziałwódpodziemnychwłącznejilościujmowanychwódjestnajwiększy,czylidla średniegoniskiegostanuwódpowierzchniowychwwieloleciuiprzyzałożeniuistot‐ nej kolmatacji dna cieku lub zbiornika. Należy wykonać badania modelowe, które pozwoląnastworzeniesiatkihydrodynamicznejdlaokreślonejwydajnościujęciaoraz na ocenę procentowego udziału wód podziemnych i powierzchniowych, w stosunku docałkowitejilościeksploatowanejwody,dlaprzyjętegostopniakolmatacjidna. DlaujęćinfiltracyjnychkoniecznejestrównieżwyznaczeniezasięgugranicySOjakdla ujęcia wódpowierzchniowych, coregulują odrębne wytyczne. Przykładowo, w przy‐ padkuujęćzlokalizowanychprzymałychrzekach,rzekachgórskichiwgórnychbie‐ gach rzek nizinnych należy wykonać kartowanie hydrologiczno‐sozologiczne całej zlewniciekupowyżejujęcia. 8.9. Wyznaczaniestrefochronnych wprzypadkuwspółdziałaniaujęć Kształt i wielkość SO ujęć istotnie zależy od ilości i lokalizacji pobliskich studni eks‐ ploatujących wodę w warunkach wzajemnego współdziałania ujęć (Lerner, 1992a; Foster et al., 2002). W sytuacji, gdy wpobliżu siebie występuje kilka ujęć, w wyniku czegoistniejewysokieprawdopodobieństwo,żeujęciatewspółdziałajązesobą,jedy‐ nąmetodąwyznaczeniaSOokreślonegoujęciajestmodelowanienumeryczneobejmu‐ jąceswymzasięgiemcałyobszarzasilaniawszystkichujęć. PonieważchęćustanowieniaSOdladanegoujęciajesttylkodobrąwoląjegowłaści‐ ciela, nie należy wyznaczać jednej łącznej SO dla wszystkich współdziałających ujęć, ponieważinniwłaścicieleujęćniemusząwnioskowaćotakieustanowienie.Ponadto, obecnieistniejącewszystkielubniektóresąsiednieujęciamogązostaćzlikwidowane wnieznanejprzyszłości,względniemogązmniejszyćlubzwiększyćswojąeksploata‐ cję.WtejsytuacjinależywyznaczaćSOwyłączniedlaokreślonegoujęcia,biorącpod uwagę zarówno pracę wszystkich sąsiednich ujęć z ich zatwierdzonymi zasobami eksploatacyjnymi,jakibrakichdziałalności. 83 Wieleujęćpracujezezmiennymwydatkiemzarównowskaliroku,jakiwskaliwielo‐ letniej,coskutkujezmiennymiwarunkamidopływuwóddoujęć,awkonsekwencjido dynamicznej zmiany zasięgu SO. W gruncie rzeczy często są to warunki nieustalone wczasie,dlategoostatecznykształtSOdanegoujęciapowinienuwzględniaćzarówno maksymalny możliwy wydatek sąsiednich (współdziałających) ujęć, jak i całkowity brak eksploatacji. Taki sposób wyznaczenia SO określonego ujęcia, zabezpiecza jego operatora przed skutkami niemożliwych dzisiaj do określenia decyzji właścicieli są‐ siednich ujęć. Prawidłowagospodarka wodna winna zabezpieczać dobrą jakość wód dopiciaprzedkażdymmożliwymoddziaływaniem. Twierdzenie przeciwne, że z hydrogeologicznegopunktu widzenia nakładanie się na siebie SO kilku ujęć jest niemożliwe, ma swoje uzasadnienie jedynie w warunkach ustalonych w czasie wielkości poborów wody, jak i niezmiennych decyzji właścicieli innychujęć.Natomiastobserwowanewostatnichlatachistotnezmianywłasnościowe ujęć,zapotrzebowanianawodę,profiluprodukcji,cenywody,planównaprzyszłość, czy sprzedaży terenów, pozwalają oczekiwać, że również w przyszłości podobne zmianybędąmiałymiejsce.Ztegowzględukompleksowewyznaczeniejednejwspól‐ nejSOdlakilkuwspółdziałającychujęćwydajesiępraktycznienierealne. Równocześnie z twierdzeniem, że nakładanie na siebie SO kilku ujęć jest błędem, stwierdzano,że stanformalnegonieobowiązywania SO w Polsce, skutkował większą presjąinwestorównalokalizowanieprzedsięwzięćpotencjalnieszkodliwychdlawód podziemnych lub zmianą dotychczasowego sposobu użytkowania terenu. Należy przypomnieć,żeprzedsięwzięcianieograniczonerygoramimającymiochraniaćjakość ujmowanych wód pitnych mogą być lokalizowane bezpośrednio poza ustanowioną granicąSO.WtymświetlezalecenieouwzględnieniuprzywyznaczaniuSOwszystkich potencjalnie możliwych warunków hydrodynamicznych wpływających na zasięg SO wydajesięwystarczającouzasadnione. PrzykładtylkopozornieprawidłowowyznaczonychSOujęćKorazB,funkcjonujących wwarunkachwspółdziałaniazinnymiujęciamiprzedstawiarysunek14. WyznaczającSOujęciaBnieuwzględnionoeksploatacjiwodyjużistniejącymiujęcia‐ mi K, P, S oraz częściowo H, natomiast wyznaczając SO ujęcia K nie uwzględniono eksploatacjiwodyjużistniejącymiujęciamiSorazP.BłądwyznaczeniaSOujęćKoraz B,skutkujebrakiemochronyterenuwobszarachznajdującychsięteraznazewnątrz ichSO,aznajdującychsięwrzeczywistościwOSWdotychujęć,szczególniedostudni ujęciaK.WynikatozprzejmowaniaprzezstudnieujęćSiPwodypłynącejwkierunku studniK,wzwiązkuzczymOSWdostudniKwrzeczywistościjestistotnieszerszyniż oceniono.PrawidłowejesttylkoniezależnewyznaczenieSOdlaujęćKiBorazto,że SOujęciaBczęściowonakładasięnastrefęujęciaK,ponieważwsytuacjizamknięcia lub ograniczenia poboru ujęć K, S i/lubP, ujęcie B ma zagwarantowaną ochronę po‐ wierzchniterenuwczęścizmienionegowtensposóbOSW. 84 Rysunek14.PrzykładnieprawidłowegowyznaczeniaSOujęćKorazBwwarunkachwspółdziała‐ niazinnymiujęciami:1—studnieujęciaK,2—studnieujęciaB,3—studnieujęciaH,4—stud‐ nieujęciaP,5—studnieujęciaS,6—SOujęciaK,7—SOujęciaB,8–kierunekdopływuwód Przykład wyznaczenia SO ujęcia znajdującego się w sytuacji hydrodynamicznej jak wskazana wyżej, ilustruje rysunek 15. W obszarze położonym na kierunku spływu wóddoujęciaXzlokalizowanesąstudnieYiZ,omniejszychzatwierdzonychzasobach eksploatacyjnych. Nieprawidłowo wyznaczona SO ujęcia X zobrazowana jest w czę‐ ściacha)orazb)rysunku15.Wczęścia)widać,żenieuwzględnionopracystudniYi Z.Natomiastczęśćb)obrazujezasięgiSOstudniYiZ,któreprzejmująwodęnapływa‐ jącąwkierunkuujęciaX,wwynikuczegoOSWdoujęciaXznaczniesięposzerza.Jed‐ naknadalnieprawidłowowyznaczonoSOstudniX,ponieważnieuwzględnionoewen‐ tualnościbrakupracylubzmniejszeniawydatkustudniYiZ.Częśćc)narysunku15 obrazujeprawidłowyzasięgSOujęciaXorazobszary(A)i(B),którewłączonodoSO tego ujęcia, wcelu zabezpieczenia całości potencjalnie zagrożonego obszaru przed skutkaminiezależnejodwłaścicielaujęciaX,działalnościujęćsąsiednich. 85 Rysunek15.WyznaczenieSOujęciaXwwarunkachwspółdziałaniazujęciamiYiZ:a)zasięgSO ujęciaXwwarunkachbrakupracystudniYiZ,b)nieprawidłowyzasięgSOujęciaXwwarunkach pracystudniYiZ;c)prawidłowyzasięgSOujęciaX.1—ujęcieX,2—studnieujęćYiZ,3—nie‐ prawidłowyzasięgSOujęciaXuwzględniającypracęstudniYiZ,4—zasięgiSOujęćYiZ,5— prawidłowyzasięgSOujęciaX,6—obszary(A)włączonedoSOujęciaXuwzględniającmożli‐ wośćpracystudniYiZ,7—obszary(B)włączonedoSOujęciaXuwzględniającmożliwośćbraku pracystudniYiZ,8—kierunekdopływuwódpodziemnychdoujęciaX Podobną sytuację wyznaczenia SO ujęć współdziałających ze sobą ilustruje rysu‐ nek16.PomiędzyujęciamiXiYnakierunkunapływuwódzlokalizowanejestnieza‐ leżne ujęcie Z, przejmujące część strumieni wód płynących w kierunku studni X i Y. Wzależnościodtego,czypobórwodystudniąZzostałuwzględnionyczynie,wyzna‐ czonezasięgiSOstudniXiYulegająistotnymzmianompołożenia.Częśćb)rysunku 16ilustrujeprawidłowowyznaczoneSOujęćXiYorazpołożenieiwielkośćobszarów, któreniezostałybywłączonedoSO,gdybynieuwzględnionoeksploatacjiwódstudnią Z,czyliobszary(A),orazrównocześnienieuwzględnionomożliwościbrakulubogra‐ niczeniapoboruwódstudniąZ,czyliobszary(B). 86 Rysunek16.WyznaczenieSOujęćXiYwwarunkachwspółdziałaniazujęciemZ:a)zmienność zasięgówSOujęćXiYwzależnościodbrakupracylubpracystudniZ;b)prawidłowowyznaczone SOstudniXiY.1—studnieujęć,2—zasięgiSOujęćXiYwwarunkachbrakupracystudniZ,3— zasięgiSOujęćXiYwwarunkachpracystudniZ,4—prawidłowowyznaczoneSOstudniXiY,5 —obszary(A)włączonedoSOstudniXiYuwzględniającmożliwośćpracystudniZ,6—obszary (B)włączonedoSOstudniXiYuwzględniającmożliwośćlikwidacjilubbrakupracystudniZ,7— kierunekprzepływuwódpodziemnych,8–zasięgSOstudniZ 8.10. Wskazaniadouszczegółowieniaprzebiegugranicy strefyochronnejnapodstawiezagospodarowania iużytkowaniaterenu PodczasprzygotowaniawnioskuoustanowienieSO,jejgranicenależyuszczegółowić iwyznaczyć jednoznacznie na podstawie analizy sposobu zagospodarowania i użyt‐ kowaniaterenuwrejoniedokumentowanegoujęcia. TerenyznajdującesięwewnątrzhydrogeologiczniewyznaczonejgranicySOujęcianie mogąbyćwyłączonepozaSO.UszczegółowionyprzebieggranicySOwykreślasięna zewnątrzodgranicySOwyznaczonejwdokumentacjihydrogeologicznejlubwdodat‐ ku do takiej dokumentacji. Uszczegółowienie zasięgu granicy winno przebiegać wzdłuż najbliższych istniejących trwałych linii rozgraniczających elementy zagospo‐ darowania przestrzennego, takie jak drogi, ulice, linie kolejowe, drogi lokalne, polne ileśne, granice własności terenów (działek), granice lasów, pól, łąk, przecinki leśne, napowietrzneprzesyłowelinieenergetyczne,rzeki,potoki,strumienie,stawy,jeziora, zbiornikiwodne,itp. Jednak przy dużych obszarach niepodzielonych trwałymi liniami rozgraniczającymi, wzasięgSOmusiałybybyćwłączonedużeterenyniewymagającespecjalnychdziałań 87 chroniącychjakośćujmowanychwód.Dlategowyjątkowowtakichsytuacjachgranica SOniemusiprzebiegaćwyłączniepowskazanychpowyżejliniachrozgraniczających, znajdującychsiędalekoodgranicywyznaczonejhydrogeologicznie.Wtakimwypadku doSOmożnawłączyćtylkofragmentbardzodużejdziałki,możliwyjednakdojedno‐ znacznegogeodezyjnegowyznaczeniaiwrysowanianamapędokumentacyjną,będącą załącznikiemdodokumentacjihydrogeologicznejlubdodatkudotakiejdokumentacji. 88 9. Monitoringosłonowyujęćwódpodziemnych Zagadnienie monitoringu osłonowego ujęć wód podziemnych, a w tym cele, zasady orazsposóbprojektowania,metodybadawczestosowanepodczasmonitoringuiwy‐ tyczne do interpretacji wyników, szczegółowo przedstawia praca zbiorowa pod re‐ dakcjąKazimierskiegoiSadurskiego(1999).Poniżejwsposóbskrótowypodanonaj‐ ważniejszeceleorazzasadyprowadzeniatakiegomonitoringu. Monitoringosłonowyujęciawódpodziemnychtosystemstałejkontroliilościowychi jakościowychzmianwódpodziemnychwSOiwsamymujęciu,wceluocenyskutecz‐ nościichochronyorazpodejmowaniaprzedsięwzięćzabezpieczającychgwarantowa‐ ny,ciągłystandardzaopatrzenia(def.A.Macioszczyk,T.Macioszczyk,zaKazimierski, Hordejuk,1999).Zadaniemmonitoringuosłonowegoujęćwódpodziemnychjestob‐ serwacja zjawisk i procesów w systemie hydrogeologicznym oraz w jego otoczeniu, poprzezrejestracjęwybranegozestawuparametrówlubwskaźnikówcharakteryzują‐ cychtezjawiskaiprocesy.Celembadańjestwięcrozpoznanieiprzewidywanietrendu zmian zasobów wód podziemnych wywołanych antropopresją w samym systemie hydrogeologicznym lub w jego otoczeniu. Istotna jest przy tym obserwacja i analiza stanusystemu,aszczególniestanuzasobówwód,prognozaichzmianorazpropozycje działań zaradczych ― poprzez likwidację skutków przyczyn zagrażających ilości i jakościwódpodziemnych,zarównodługookresowych,jakiincydentalnych(Maciosz‐ czykiMacioszczyk,1999). Wświetlepowyższego,podczasmonitoringu,opróczbezpośredniejkontroliwódpod‐ ziemnych ujmowanych studniami, obserwuje się także stan i jakość wód w zasięgu OSW,aszczególniewzasięguTOP.Odpowiednialokalizacjapunktówobserwacyjnych oraz zakres i częstotliwość pomiarów powinny umożliwić rozpoznanie zmiany pola hydrodynamicznego oraz pogorszenia jakości wód z odpowiednim wyprzedzeniem czasowym, umożliwiającym podjęcie skutecznych środków zaradczych (Kazimierski, Hordejuk,1999).Wramachmonitoringuosłonowegoujęciadokonujesiępomiarówi oceny: poziomuwódpodziemnych, wielkościpoboruwodywsamymujęciu,atakżewujęciachsąsiednich−jeżeli zachodzimożliwośćwspółdziałaniaujęć, jakościwódpodziemnychpoprzezoznaczaniezarównowterenie,jakiwlabo‐ ratoriumwartościwskaźnikówiparametrówfizyczno‐chemicznychokreślają‐ cychstanjakościwód. W ramach obserwacji i badań związanych bezpośrednio ze studniami ujęcia określa się wydajność poszczególnych studni, ilość wody pobieranej całym ujęciem, jakość wody surowej w poszczególnych studniach oraz wody zbiorczej przed jej uzdatnie‐ 89 niem,stanywodypodczaspracystudniipodczasprzerwweksploatacji,atakżetem‐ peraturę wody. Monitoring może również obejmować punkty obserwacyjne zlokali‐ zowane na ciekach lub zbiornikach powierzchniowych, pozostających w kontakcie hydraulicznymzujmowanąwarstwąwodonośnąwzasięguTOP(Motyka,Przybyłek, 1999). W celu projektowania rozmieszczenia otworów sieci obserwacyjnej w zasięgu TOP, możnauwzględniaćnastępująceogólnezasady(zaMotykąiPrzybyłkiem,1999,czę‐ ściowozmienione): w przypadku studni ujmujących wodę z poziomu wodonośnego o swobodnych warunkach ciśnienia ― na głównym lub głównych (w zależności od kształtu OSW)kierunkachdopływustrumieniawódpodziemnychdostudniujęcianależy rozmieścićpotrzypiezometry: ― pierwszy od studni winien być zlokalizowany w odległości odpowiadającej czasowilateralnegodopływuwodywwarstwiewodonośnejdoujęciawyno‐ szącemu1rok ―drugiwzależnościododległościpomiędzystudniąagranicąTOP―jeżeligra‐ nica TOP oparta jest na izochronie 25 lat dopływu wody do ujęcia, to odle‐ głość wynosić winna 10 lat, natomiast jeżeli granica TOP przebiega bliżej ze względunalokalnewarunkihydrogeologiczneigranicezasilania,toodległość odstudnidodrugiegopiezometrumożebyćniecomniejsza ― trzeci przygranicy TOP,w celu wykrycia ewentualnych zanieczyszczeń prze‐ mieszczającychsięzogniskzlokalizowanychpozazasięgiemTOP, w przypadku studni ujmujących wodę z poziomu wodonośnego o naporowych warunkach ciśnienia ― na głównym lub głównych (w zależności od kształtu OSW)kierunkachdopływustrumieniwódpodziemnychdostudniujęciamożna: ―pierwszyodstudnipiezometrzlokalizowaćwodległościodpowiadającejcza‐ sowi1rokulateralnegodopływuwodywwarstwiewodonośnejdoujęcia ―drugiitrzecipunktobserwacyjnyzlokalizowaćwzależnościodczasuprzesią‐ kaniaprzezutworyizolujące―jeżeliczastenjestkrótszyniż10lat,toodle‐ głość pomiędzy studnią a drugim piezometrem odpowiadać może 10 latom dopływu wody w warstwie do studni, trzeci punkt lokalizowany jest przy granicyTOP;natomiastjeżeliczasprzesiąkaniawynosiponad10lat,todrugi punktmożeznajdowaćsięprzygranicyTOP,atrzecimożnapominąć, 90 jeżeliwzasięguTOPistniejepotencjalneogniskozanieczyszczenia,topiezometry winnybyćtakżerozmieszczenienaodcinkupomiędzyujęciemaogniskiem;win‐ no być zasadą dobrej praktyki, że koszt wykonania tych piezometrów, poboru próbekianalizwodyznichpobranychpokrywawłaścicielpotencjalnegoogniska ― w ramach monitoringu ostrzegawczego wokół obiektu zagrażającego jakości ujmowanychwód, jeżeli w zasięgu leja depresji studni znajduje się ciek lub zbiornik wód po‐ wierzchniowych o dobrym kontakcie hydraulicznym z ujętą warstwą wodono‐ śną, to należy rozmieścić, o ile to możliwe, dwa piezometry na odcinku między ujęciemaciekiem―pierwszyodstudniwinienbyćzlokalizowanyprzygranicy terenu ochrony bezpośredniej studni lub w odległości równej 1,5 krotnej miąż‐ szościujętejwarstwywodonośnej,adrugiwpobliżubrzegurzekilubzbiornika, jeżeliciekpowierzchniowynieposiadadobregokontaktuhydraulicznegozujętą warstwą wodonośną, to należy zlokalizować jeden piezometr po przeciwnej stroniecieku,czyliwobszarzekaptażu(przejęcia)wódpodziemnychzprzeciw‐ ległejstronydolinyrzecznej, jeżeli w zasięgu leja depresji studni znajduje się sieć melioracyjna, to należy umieścićwjejpobliżuconajmniejjedenpłytkipiezometrwcelukontroliskładu chemicznegoodciekuztejsieci, jeżelispodziewanyjestdopływwódsłonych(morskich)doujęcia,toopróczza‐ sad podanych powyżej należy również zaprojektować co najmniej jeden dodat‐ kowypiezometrwpobliżubrzegumorza,filtrowanystrefowowpionie. Monitoringosłonowyujęćprowadzonydlaocenyjakościwódpodziemnych,wykonu‐ jesięwceluwczesnegowykryciapogarszaniasięjakościwódwujmowanejwarstwie wodonośnej, w zasięgu TOP danego ujęcia. Monitoring ten generalnie dzieli się na diagnostyczny i operacyjny. Monitoring diagnostyczny realizuje się w celu wykrycia zagrożenia jakości ujmowanych wód, wynikającego z warunków naturalnych lub wpływu potencjalnych ognisk zanieczyszczeń. Monitoring operacyjny wykonuje się dla oceny szybkości przemieszczania się i wzrostu stężeń tych wskaźników jakości, którepodczasanalizywynikówmonitoringudiagnostycznegoisposobuużytkowania powierzchniterenuuznanozanajistotniejszedlaocenyjakościwódwzasięguTOP. Częstotliwość poboru próbek wody winna być określana w projekcie monitoringu danegoujęciagłównienapodstawieanalizywarunkówhydrogeologicznych―szcze‐ gólniegłębokościzaleganiaujmowanejwarstwy,szybkościprzepływuwód,charakte‐ ruciśnienia(swobodnelubnaporowe),stopniapodatnościnazanieczyszczeniezpo‐ wierzchni terenu, ilości ujmowanych wód, a także sposobu zagospodarowania po‐ wierzchniwzasięguTOP.Mogąbyćuwzględnianerównieżdodatkoweczynniki,wy‐ nikającem.in.zespecyfikidanegoujęcia,przeznaczeniawody,możliwościzaspokoje‐ niapotrzebzinnychujęćlubmożliwościprzeniesieniaujęciadoalternatywnejlokali‐ zacji,warunkówfinansowychwłaściciela. Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 15 listopada 2011 r. w sprawie form i sposobuprowadzeniamonitoringujednolitychczęściwódpowierzchniowychipodziem‐ 91 nych(Dz.U.z2011r.Nr258,poz.1550)wskazuje,żemonitoringdiagnostycznystanu chemicznego JCWPd prowadzi się z częstotliwością co najmniej raz na 3 lata — dla wódpodziemnychozwierciadleswobodnymlubconajmniejco6lat—dlawódpod‐ ziemnych o zwierciadle napiętym. Natomiast monitoring operacyjny stanu chemicz‐ negoJCWPdprowadzisięzczęstotliwościąconajmniej2razywroku—dlawódpod‐ ziemnychozwierciadleswobodnymlubconajmniejrazwroku—dlawódpodziem‐ nychozwierciadlenapiętym,zwyłączeniemroku,wktórymjestprowadzonymonito‐ ringdiagnostyczny.NapodstawieprzegląduliteraturySadurskiiSzczepańska(1999) stwierdzili,żeczęstośćopróbowaniawsieciachmonitoringuregionalnegozmieniasię wszerokimzakresie,alenajczęściejwynosi2−6poboró wpró bekwciągurokuzkaż‐ degopunktuobserwacyjnego. Wzwiązkuzpowyższym,zapunktwyjściadoprojektowaniadiagnostycznegomoni‐ toringu osłonowego ujęcia można przyjąć częstotliwość poboru próbek: co 2 lata — dla wód podziemnych o zwierciadle swobodnym lub co 4 lata — dla wód podziem‐ nych o zwierciadle napiętym dla każdego z punktów obserwacyjnych. Natomiast do projektowaniamonitoringuoperacyjnegoujęciamożnawstępniedlakażdegozpunk‐ tówobserwacyjnychprzyjąć:co3miesiące(4seriewroku)—dlawódpodziemnych ozwierciadleswobodnymlubco6miesięcy(2seriewroku)—dlawódpodziemnych ozwierciadlenapiętym.Wroku,wktórymwykonywanyjestmonitoringdiagnostycz‐ ny,pomijasięprzeprowadzeniejednejseriipoborupróbekmonitoringuoperacyjnego ― terminowo odpowiadającej poborowi próbek monitoringu diagnostycznego. Wraz ze wzrostem głębokości występowania ujmowanej warstwy wodonośnej można zmniejszyćczęstotliwośćpoborupróbekwmonitoringuoperacyjnym,wykorzystując przykładowotabelę10zpracypodred.KazimierskiegoiSadurskiego(1999).Szcze‐ gólniedotyczyćtomożeprzypadku,gdyponadujmowanympoziomemwodonośnym występują utwory słabo przepuszczalne. Wstępną częstotliwość poboru można zmniejszyćrównież,gdyprzeglądsposobuużytkowaniaterenuwzasięguTOPwska‐ zujenamałeryzykoantropogenicznejdegradacjijakościwód. Zakreswskaźnikówcharakteryzującychjakośćujmowanejwody,badanychwramach diagnostycznegomonitoringuosłonowegoujęćwódpodziemnych,winienbyćzgodyz zakresem elementów fizykochemicznych, które są obowiązkowe w monitoringu dia‐ gnostycznym JCWPd ― określonych w załączniku nr 4 do Rozporządzenia Ministra Środowiskazdnia15listopada2011r.wsprawieformisposobuprowadzeniamonito‐ ringujednolitychczęściwódpowierzchniowychipodziemnych (Dz.U. z 2011 r. Nr 258, poz.1550).Zalecasięjednak,abywramachmonitoringudiagnostycznego―aszcze‐ gólnie w pierwszej serii opróbowania ― w pobranych próbkach dokonać analizy za‐ wartościwszystkich55elementówwymienionychwewskazanymzałączniku,wtym elementów organicznych. Będzie to pomocne nie tylko w określeniu współczesnego tła hydrogeochemicznego ujmowanych wód podziemnych, ale przede wszystkim w celu określenia zakresu wskaźników jakości wód kontrolowanych w operacyjnym 92 monitoringuosłonowymujęciaorazwnastępnychcyklachmonitoringudiagnostycz‐ nego. Oprócz wyników uzyskanych z pierwszej serii monitoringu diagnostycznego należyprzytymwziąćpoduwagęsposóbużytkowaniapowierzchniterenuorazwy‐ nik analizy ryzyka degradacji wód ujmowanego poziomu wodonośnego ze strony potencjalnychogniskzanieczyszczeń. Właścicielujęciawodyprzeznaczonejdospożyciaprzezludziwinienprowadzićstałą kontrolęczywodapodawanadosieciwodociągowejspełniawymogizgodniezRozpo‐ rządzeniamiMinistraZdrowia: zdnia 29 marca 2007 r.wsprawiejakościwodyprze‐ znaczonej do spożycia przez ludzi (Dz.U. z 2007 r. Nr 61, poz. 417) oraz z dnia 20 kwietnia 2010 r. zmieniającymrozporządzeniewsprawiejakościwodyprzeznaczonej dospożyciaprzezludzi(Dz.U.z2010r.Nr72,poz.466). PomiarypoziomuzwierciadławodywmonitoringustanuilościowegoJCWPdprowa‐ dzisięzczęstotliwościąrazwtygodniu—dlawódpodziemnychozwierciadleswo‐ bodnymlubrazwmiesiącu—dlawódpodziemnychozwierciadlenapiętym.Mimo, że w ramach monitoringu osłonowego ujęć wód częstotliwość pomiarów poziomu wody powinna być zbliżona, może być poddawana modyfikacjom w zależności od charakteruujęciailokalnychwarunkówhydrogeologicznych.Przykładowo,częstotli‐ wośćpomiarówmożebyćzwiększonawprzypadku ujęciaznajdującegosięwzasięguoddziaływaniainnychujęć,czyliwzasięgu skumulowanejeksploatacjiwielomaujęciamiowspólnymlejudepresji, ujęcia znajdującego się w zasięgu leja depresyjnego wywołanego pracą sys‐ temuodwadnianiagórniczegoczyteżbudowlanego. 93 10. Zastosowaniemodelowanianumerycznego dowyznaczaniaterenuochronypośredniejujęć Wstęp Projektowanieujęć wód podziemnych i wyznaczenie dla nich SO to zagadnienie wy‐ magające wiarygodnych obliczeń prognostycznych. W obliczeniach hydrogeologicz‐ nychnależywykorzystywaćmetodynajlepiejopisująceprzepływwódpodziemnych. Badaniasymulacyjneprzepływuwódpodziemnychzwykorzystaniemmodelinume‐ rycznychzaczętorozwijaćwlatach70.XXw.Rozwójoprogramowaniadomodelowa‐ nia podąża wkierunkukompatybilnościz Systemami Informacji Geograficznej (GIS). Zuwaginazalety,tj.możliwośćprecyzyjnegoodwzorowaniarzeczywistości(rys.17) orazszybkośćidokładnośćobliczeń,numerycznemodelowanieprzepływuwódpod‐ ziemnych w ośrodku skalnym, dające możliwość prognozowania dopływów do ujęć iokreślaniaichSO,jesttraktowanejakopodstawowametodabadawcza. Rysunek17.Odwzorowaniedopływuwodydostudnipołożonejwpobliżurzeki:1—rzeka, 2—utworywysoczyznoweocharakterzenieprzepuszczalnym,3—studnia,4—linieprądu dopływudostudni,5—granicemodelowanegoobszarufiltracji,6—siatkapodziałuobszaru nablokiobliczeniowe,7—odwzorowanierzekiwarunkiembrzegowymIrodzaju Większość programów symulacyjnych stosowanych do obliczeń filtracji cechuje się zbliżonąideąfunkcjonowania. 94 Strukturaśrodowiskprogramowychpozwalanawyróżnienie3części: częścizwiązanejztworzeniemmodelu,wprowadzaniemiedycjądanychwej‐ ściowych(tzw.preprocesory), części odpowiedzialnej bezpośrednio za wykonanie obliczeń symulacyjnych (tzw.procesory), częścizwiązanejzwizualizacjąosiągniętychrezultatów(tzw.postprocesory). Pakietyprogramowewykorzystującemetodęróżnicskończonych(ang.Finite‐Difference Metod—FDM) bazują zwykle na służącym do symulacji trójwymiarowego przepływu wód podziemnych w ośrodkach porowych programie MODFLOW (water.usgs.gov/ nrp/gwsoftware/modflow.html). Został on opracowany na początku lat 80. XX wieku przez Służbę Geologiczną Stanów Zjednoczonych(U.S.GeologicalSurvey)i w kolejnych wersjachjestnadalpowszechniestosowany(Kulma,Zdechlik,2009). Przygotowanie modelu numerycznego i wykonanie obliczeń symulacyjnych jest pro‐ cesem złożonym, przebiegającym w określonym porządku (Zdechlik, Kulma, 2009). Szczegółowoprocesmodelowaniafiltracjiwódprezentująm.in.SpitziMoreno(1996) czy Kulma i Zdechlik (2009). Metodykę modelowania i przykłady zrealizowanych modeli hydrogeologicznych, w tym dotyczących ujęć wód podziemnych, podali rów‐ nież Dąbrowski i in. (2011). W niniejszym opracowaniu scharakteryzowano główne etapy badań modelowych wykonywanych wcelu wyznaczenia SO. Praktyczne zasto‐ sowaniemodelowaniaprocesówfiltracjiwódpodziemnychprzedstawionowoparciu obezpłatnyprogramProcessingMODFLOWforWindows(PMWIN)autorstwaW.‐H. Chianga i W. Kinzelbacha (www.pmwin.net). Program PMWIN jest zintegrowanym graficznym systemem symulacyjnym dla modelowania trójwymiarowego przepływu wodyitransportumasy(zanieczyszczeń)wwodachpodziemnych,zwykorzystaniem wbudowanychprogramówobliczeniowych,m.in.MODFLOWiMT3D.Jestprogramem wspomagającym dla właściwych programów obliczeniowych, wykorzystywanym do przygotowania modelu, edycji danych i wizualizacji rezultatówobliczeń (pre‐ i post‐ procesing).ProgramPMWINopisujem.in.Chiang(2005). Przygotowaniebadańmodelowych Funkcjonowanierzeczywistegosystemuwodonośnego Systemwodonośnyoznaczazespółzawodnionychwarstwznajdującychsięwkontak‐ cie hydraulicznym, ograniczony ściśle zdefiniowanymi przestrzennie i dynamicznie granicami. Podstawęsystemu wodonośnegostanowią utwory skalne o różnymstop‐ niu przepuszczalności, w obrębie których określone zostały obszary zasilania, drogi krążeniawodyistrefydrenażowe.Funkcjonowaniesystemupodlegaprawomfiltracji orazprawuciągłościprzepływu. 95 Otoczeniemsystemuwodonośnegosąnajczęściej: w rozprzestrzenieniu pionowym — nieprzepuszczalne podłoże (ograniczenie dolne)orazstroputworówwodonośnych,bądźpowierzchniaterenu(ogranicze‐ niegórne); wrozprzestrzenieniupoziomym―wznaczeniulokalnymgranicewystępowania utworówprzepuszczalnych,brzegiinnychsystemówwodonośnych,systemywód powierzchniowych,atakżeograniczeniasztuczne(np.ujęcia,rowy,dreny,itp.). Zrozumienie funkcjonowania systemu rzeczywistego jest wynikiem gromadzenia iprzetwarzania danych (czasem ich ponownej interpretacji), uzyskanych w ramach rozpoznaniawarunkówśrodowiskowych.Wykorzystywanesądanepodstawowe,np. wyniki pomiarów własnych, pozyskanych bądź archiwalnych oraz informacje już przetworzone (dokumentacje, literatura, opracowania kartograficzne). Szczególną uwagę należy zwrócić na: rozprzestrzenienie i zmienność warstw wodonośnych, utworówsłaboprzepuszczalnychorazizolujących,warunkizasilaniaidrenażu,poło‐ żenie zwierciadła wody i główne kierunki przepływu strumieni wód podziemnych oraz czynniki antropogeniczne wpływające na stan aktualny i/lub mogące oddziały‐ waćnastanyprognozowane. Wyniki pomiarów terenowych i badań laboratoryjnych nie zawsze są przyjmowane bezpośrednioprzytworzeniumodelu.Sąjednakwykorzystywanewobliczeniach,któ‐ rych wyniki można przyjmować na modelu. Przykładowo, bezpośrednimi wynikami próbnych pompowań są pomiary położenia zwierciadła wody w trakcie pompowania, ale dopiero ich właściwa interpretacja pozwala na określenie wartości przewodności bądźwspółczynnikówfiltracji,czyliparametrówwykorzystywanychwmodelu. Schematyzacjasystemuwodonośnego W badaniach modelowych naturalny system wodonośny reprezentowany jest przez modelpojęciowy (czasem zwany koncepcyjnym lub konceptualnym), będący uprosz‐ czeniemrzeczywistychwarunkówhydrogeologicznych.Celemschematyzacjisystemu wodonośnego jest ograniczenie obszaru filtracji, wydzielenie warstw wodonośnych isłabo przepuszczalnych oraz przyjęcie koncepcji funkcjonowania systemu wodono‐ śnego(warunkizasilaniaidrenażu,drogiprzepływuipionowejwymianywody).Wła‐ ściwie przyjęcie modelu koncepcyjnego jest niezbędnym warunkiem poprawności obliczeń symulacyjnych na modelu numerycznym. Błędów popełnionych podczas schematyzacji nie da się na późniejszym etapie poprawić bez poważnej ingerencji wstrukturęmodelu(Spitz,Moreno,1996).Prawidłowoprzeprowadzonaschematyza‐ cja warunków hydrogeologicznych wskazuje istotne elementy budowy geologicznej, warunki zasilania i drenażu oraz czynniki przyrodnicze i techniczno‐eksploatacyjne determinująceprzepływwódpodziemnychnacałymobszarzebadań. 96 Tworzenie modelu hydrogeologicznego rozpoczyna wstępne wyznaczenie jego po‐ ziomych i pionowych granic. Dąży się do tego, aby miały one charakter naturalny ibyły związane z rozprzestrzenieniem struktury wodonośnej, głębokością aktywnej wymianywodybądźkontaktemzwodamipowierzchniowymi.Wpraktyceoprzyjęciu granic decydują najczęściej uwarunkowania geologiczne, np. zasięg występowania utworówwodonośnych,zaleganienieprzepuszczalnegopodłoża. W warstwach wodonośnych położonych bezpośrednio pod powierzchnią terenu, ograniczenie obszaru filtracji mogą stanowić rzeki i/lub zbiorniki powierzchniowe, którychwodypozostająwkontakciehydraulicznymzwarstwąwodonośną.Takąrolę możerównieżspełniaćgranicawyznaczonaprzebiegiemrozpoznanejiudokumento‐ wanejhydroizohipsy(H=const),położonapozazasięgiemmożliwegooddziaływania czynnika zaburzającego. Odmiennego charakteru (Q=0) jest ograniczenie zasięgu rozprzestrzenieniautworówwodonośnychwoparciuogranicęwystępowaniautwo‐ rówwodonośnych,przebiegwododziałówwódpodziemnychlubnieulegającązmia‐ nom w czasie linię prądu. Rozpatrując struktury wodonośne o dużym rozprzestrze‐ nieniu,możnadokonaćograniczeniaobszarumodeluwoparciuotzw.granicęodsu‐ niętą,podwarunkiem,żejestonapołożonapozazasięgiemprzewidywanychzmian. Dla złożonych systemów wielopoziomowych model powinien być trójwymiarowy (3D). W przypadku modeli wielowarstwowych szczególnego znaczenia nabiera wy‐ znaczeniestrefbezpośrednichlubpośrednichkontaktówhydraulicznychposzczegól‐ nych pięter/poziomów wodonośnych, decydujące o wymianie wody pomiędzy war‐ stwami.Czasemobszarzasilaniaujęcia,tonietylkopowierzchniaterenugdzienastę‐ pujezasilaniezopadów,alerównieżstrefaznajdującasięponiżejujmowanejwarstwy wodonośnej. Dyskretyzacjaobszarufiltracji Tworzenie numerycznego modelu hydrogeologicznego rozpoczyna się podziałem ob‐ szarufiltracjinablokiobliczeniowe.Wmetodzieróżnicskończonych(FDM)stosujesię siatkidyskretyzacyjnezłożonezblokówkwadratowychlubprostokątnych.Przyjmowa‐ naliczbabloków,atakżeichkształt,zależąodrozmiarówmodelowanegoobszaru,kon‐ figuracjigranicorazskomplikowaniabudowygeologicznejiwarunkówhydrogeologicz‐ nych.Stopieńdyskretyzacjiwarunkujemożliwośćuwzględnienianamodeluzłożoności warunków hydrogeologicznych oraz istniejących lub projektowanych wymuszeń, co zkoleidecydujeodokładnościrealizowanychbadańsymulacyjnych. Dyskretyzacjaobszarufiltracjiprowadzidopodziałunablokiobliczeniowe,wobrębie których przyjmuje się reprezentatywne średnie wartości parametrów hydrogeolo‐ gicznychiparametrówstrumieniawódpodziemnych,przypisującjepunktompołożo‐ nymwcentrachbloków.Ztegowzględuistotnyjesttakipodziałobszarufiltracji,któ‐ 97 rybędziedokładnieodwzorowywałrozpoznanązmiennośćparametrówfiltracyjnych iinnychczynników,przyzachowaniurozsądnejliczbyblokówobliczeniowych. Głównym czynnikiem ograniczającym liczbę bloków obliczeniowych jest dostępność informacjiorazpracochłonnośćprzygotowaniaiwprowadzaniadomodeludużejilo‐ ścidanych,któreniezawszesąwpełniwiarygodne.Istotnejestrównieżdoświadcze‐ nie oraz umiejętnościosoby tworzącej modeldoogarnięcia i kontroli znacznej ilości danych,zwłaszczanaetapieichweryfikacji. Najprostszympodziałemobszarufiltracjijestsiatkaregularnaostałymkrokuwzdłuż obu osi, czyli siatka kwadratowa. Jej stosowanie jest szczególnie uzasadnione przy modelowaniustudni.Prostokątne,regularnesiatkiobliczeniowemogąbyćwygodniej‐ szeprzymodelowaniuobszarówowydłużonymkształcie.Siatkiprostokątneozróżni‐ cowanej długości kroku wzdłuż jednej lub obu osi pozwalają lepiej dostosować po‐ działobszarudozmiennościparametrówfiltracyjnychilokalizacjiczynnikówwymu‐ szających. Zaletą tego typu dyskretyzacji jest możliwość zagęszczenia siatki w miej‐ scach wymagających dokładniejszego odwzorowania. Projektowanie siatki nieregu‐ larnej najlepiej rozpocząć od tych części modelowanego obszaru, które wymagają podziałunastosunkowomałebloki,np.lokalizacjestudni,apozostałefragmentyob‐ szarumożnapokryćsiatkąowiększychwymiarachbloków.Wydłużeniekrokusiatki bywa stosowane na obszarach peryferyjnych, gdzie nie jest wymagana duża dokład‐ nośćprzygotowaniamodelu. Warunkigraniczne Dla uzyskania na modelu hydrogeologicznym jednoznacznego rozwiązania symulacyj‐ nego,niezbędnejestzadeklarowaniewarunkówgranicznych.Prawidłoweichprzyjęcie decyduje o wiarygodności otrzymywanych wyników badań modelowych. W ramach warunkówgranicznychwyróżniasięwarunkipoczątkoweorazwarunkibrzegowe. Warunkipoczątkowedefiniująwartościpołożeniazwierciadławodywcałymobszarze filtracji,wmomencieczasuprzyjmowanymjakopoczątekrozwiązaniasymulacyjnego, tzw.Hstartowe.Ichprzyjęciejestniezbędneprzyrealizacjiobliczeńwreżimiefiltracji nieustalonej, czyli zmiennej w czasie. Przy rozpatrywaniu filtracji ustalonej warunki początkoweniewpływająnakońcowyrezultatizasadniczoniespełniająistotnejroli. Wyjątkiem są bloki z realizowanym tzw. warunkiem brzegowym I rodzaju, czyli H= const,dlaktórychzadeklarowanierzeczywistejwartościrzędnejpołożeniazwiercia‐ dławodyjestniezbędne. Warunkibrzegowe definiują zasady zmian położenia zwierciadła wody (naporu hy‐ drostatycznego) i wydatku strumienia wód podziemnych. Realizowane mogą być na granicachzewnętrznychlubwewnątrzmodelowanegoobszaru.Mogąmiećcharakter punktowy(np.studnie),liniowy(np.rzeki)lubpowierzchniowy(np.zasilaniezopa‐ dów).Wyróżniasiętrzyrodzajewarunków:I,IIiIIIrodzaju. 98 WarunkibrzegoweIrodzaju(Dirichleta)przymodelowaniufiltracjiustalonejpolegają nazadaniuwblokachobliczeniowychwysokościzwierciadławodystałychwtrakcie symulacji,czyliH=const.Gdymodelrozwiązywanyjestwreżimiefiltracjinieustalo‐ nej,wzakładanychkrokachczasowychmożnadeklarowaćróżnepołożeniazwiercia‐ dła wody, które nie ulegają zmianom w trakcie obliczeń w obrębie poszczególnych krokówczasowych.Jakowynikobliczeńmodelowychdlablokówsymulowanychwa‐ runkamibrzegowymiIrodzajuotrzymujesięwielkościprzepływów. WarunkamibrzegowymiIrodzajumodelujesię: rzeki i akweny o dobrym kontakcie hydraulicznym wód powierzchniowych zpodziemnymi; zdepresjonowanezwierciadłowodywdogłębionychstudniach; hydroizohipsyoprzebieguniezmiennymwczasie,pozazasięgiemoddziały‐ wańhydrodynamicznych,tworząceumownągranicęmodelu; wypływywódpodziemnychnapowierzchnięterenu,tj.źródła. WarunkibrzegoweIIrodzaju (Neumanna) oznaczająprzy filtracji ustalonej realizację stałegoprzepływu(wydatku)Q=const,bądźprzepływu(wydatku)zmieniającegosię pomiędzyrealizowanymikrokamiczasowymi,przyzachowaniustałościwichobrębie (wwarunkachnieustalonych).SzczególnymprzypadkiemjestwarunekQ=const=0, oznaczający brak przepływu, np. wododział, granica nieprzepuszczalna. Wynikiem obliczeń symulacyjnychdla bloków z założonymi warunkami brzegowymi II rodzaju sąwysokościhydraulicznepołożeniazwierciadławody(ciśnienia). NajczęściejwarunkamibrzegowymiIIrodzajumodelujesię: zasilaniezinfiltracjiopadówatmosferycznych; wydajnościstudni(znak„−”oznaczapompowanie,znak„+”oznaczazatłaczanie); dopływywódoznanymnatężeniuprzezzewnętrznegraniceobszarufiltracji; nieprzepuszczalnegraniceobszarufiltracji; wododziaływódpodziemnych. WarunkibrzegoweIIIrodzaju (Robbinsa, Dirichleta‐Neumanna) to liniowa kombinacja warunków I i II rodzaju. Warunki te stosowane są w sytuacji, gdy przepływ wód jest utrudniony przez dodatkowy opór o charakterze naturalnym bądź antropogenicznym. DlablokówzwarunkamibrzegowymiIIIrodzajuwielkośćprzepływu(zasilania)Qjest funkcją wysokości położenia zwierciadła wody w modelowanym elemencie, np. rzece, obliczonej w danym bloku rzędnej zwierciadła wód podziemnych oraz przewodności (najczęściejpionowej)będącejmiarądodatkowegooporu.Opórtenmożewynikaćnp. zkolmatacjiutrudniającejkontakthydraulicznywódpowierzchniowychipodziemnych, zizolacyjnego charakteru antropogenicznej przegrody przeciwfiltracyjnej, ze słabo przepuszczalnegocharakteruwarstwrozdzielającychsąsiedniepoziomywodonośne. 99 NajczęściejwarunkamibrzegowymiIIIrodzajurealizowanesą: zasilanie/drenażzlubdorzekiakwenów,charakteryzującychsięsłaboprze‐ puszczalnym dnem, np. zakolmatowanym lub występującym w słabo prze‐ puszczalnychosadach; przesiąkanie przez utwory słabo przepuszczalne rozdzielające warstwy wo‐ donośne; dopływdostudniniedogłębionych; przepływ przez strefy o charakterze słabo przepuszczalnym, np. bariery/ ekranyprzeciwfiltracyjne,uskoki; dopływ/odpływ spoza granic modelu, odwzorowany jako tzw. odsunięty brzegmodelu. Konstrukcjamodelunumerycznego Definiowaniestrukturymodelu Przygotowanienumerycznegomodeluhydrogeologicznegozgodniezwymogamiwy‐ branejmetodyki,wiążesięzwyboremprogramudomodelowania.Jednymzprogra‐ mów wykorzystujących metodę FDM jest Processing MODFLOW (PMWIN). Model matematyczny, w zależności od skomplikowania, zapisywany jest cyfrowo w postaci plików(nawetkilkuset),stądteżzalecanejestlokalizowanieposzczególnychwarian‐ tówobliczeniowychwodrębnychkatalogach. Tworzenie nowego modelu (NewModel) rozpoczyna się od podania lokalizacji zapi‐ sywanychplikóworazokreślenianazwymodelu.Zarównownazwachkatalogów,jak itworzonych modeli, zalecane jest nie stosowanie tzw. „polskich znaków”, celem uniknięcia problemów z kompatybilnością z programami symulacyjnymi. Edycja już istniejącegomodeluwymagaotwarciago(OpenModel).Kolejnymkrokiemjestzade‐ klarowanie wymiarów modelu (MeshSize) — należy podać liczbę realizowanych na modeluwarstw(Layers),kolumn(Columns)iwierszy(Row)orazokreślićichpodsta‐ wowewymiary(Columns/RowsSize),którewdalszejkolejnościmożnamodyfikować. Następnie należy określić warunki filtracji, czyli charakter poszczególnych warstw (LayerType): Confined— naporowe, Unconfined— swobodne, Confined/Unconfined (Transmissivity const.) — mieszane, naporowo‐swobodne, ze stałą przewodnością, Confined/Unconfined (Transmissivity varies) — mieszane, naporowo‐swobodne, ze zmiennąprzewodnością.Koniecznejestrównieżzadeklarowanie,jakiparametrfiltra‐ cyjny będzie wykorzystywany w procesie tworzenia modelu: współczynnik filtracji czyprzewodność.DlaposzczególnychwarstwopcjaUserSpecifiedwpozycjiTransmis‐ sivity oznacza wybór przewodności jako parametru filtracyjnego, natomiast opcja Calculatedskutkuje koniecznością przygotowania tablicy współczynnika filtracji po‐ 100 ziomej(HorizontalHydraulicConductivity),acoztymzwiązane,tablicstropu(Topof Layers)ispągu(BottomofLayers)warstwywodonośnej. Kolejnym krokiem jest zdefiniowanie warunków brzegowych (Boundary Condition). Program domyślnie zakłada, że wszystkie bloki biorą udział w procesie obliczenio‐ wym (symbol „1” – activecells). Przyjęcie symbolu „‐1” oznacza zadeklarowanie wa‐ runkówbrzegowychIrodzajuH=const(constantheadcells).Wprowadzeniesymbolu „0” oznacza bloki nieaktywne (inactivecells), nie biorące udziału w procesie oblicze‐ niowym, odwzorowujące np. utwory niewodonośne. W blokach nieaktywnych w po‐ zostałychtablicachniezachodzikoniecznośćpodawaniajakichkolwiekwartości.Przy‐ jęcieprzynajmniejkilkublokówzwarunkiembrzegowymIrodzajuwpływakorzyst‐ nienastabilnośćobliczeńsymulacyjnych. Poziomym ograniczeniem bloków obliczeniowych jest położenie ich górnej i dolnej powierzchni, wyznaczone przez strop i spąg modelowanych warstw. Tablice stropu (TopofLayers) i spągu (BottomofLayers) wymagają wczytania odpowiednich rzęd‐ nych dla wszystkich aktywnych bloków modelu. W przypadku warstwy naporowej stropem jest powierzchnia spągu nadległych utworów izolujących. W swobodnych warunkach filtracji strop warstwy wodonośnej zwykle utożsamia się z rzędną po‐ wierzchniterenu(tzw.stropgeometryczny). Pozostałetablicemożnaedytowaćwkolejnościdowolnej.Tablicedanychwejściowychlub ichodrębnetematyczniezestawienia—moduły(tab.8)wykorzystywanesąobligatoryj‐ niebądźopcjonalnie,wzależnościodprzyjętegosposobuodwzorowaniarzeczywistości. Przykładowo,symulacjawnieustalonychwarunkachfiltracjiwymagaprzygotowania dodatkowychtablic,niewykorzystywanychprzyrealizacjiwarunkówustalonych.Przy wprowadzaniu wartości należy pamiętać o stosowaniu właściwego separatora dzie‐ siętnego. W programach MODFLOW jako separator dziesiętny używany jest symbol kropki. Parametrymodelowanychwarstw Odwzorowanienamodelufunkcjonowaniarzeczywistegoośrodkagruntowo‐wodnego wymaga przyjęcia odpowiednich parametrów hydrogeologicznych. Ich rodzaj i liczba zależąodprzyjętegoschematukoncepcyjnegokrążeniawód.Wartościprzyjmowanych parametrów wymagane są dla wszystkich aktywnych komórek modelu. Podczas two‐ rzenia modelu jednoznacznego określenia wymaga jednostka czasu (Time, Simulation TimeUnit)orazreżimfiltracji(Steady‐State—filtracjaustalonawczasie). 101 Tabela8.Najczęściejwykorzystywanetabliceprzymodelowaniuustalonychwarunkówfiltracji programemProcessingMODFLOW(Chiang,2005;www.pmwin.net) Nazwatablicy/modułu menuGrid Objaśnienie Geometriamodeluicharakterbloków MeshSize Rozmiarsiatkidyskretyzacyjnej LayerType Typwarstwwodonośnych,sposóbichodwzorowania BoundaryCondition IBOUND(Modflow) Warunkibrzegowe TopofLayers Rzędnestropu BottomofLayers Rzędnespągu menuParameters Parametry Time Jednostkaczasu;długościkrokówczasowych InitialHydraulicHeads Rzędnepoczątkowegozwierciadławody HorizontalHydraulicConductivity Współczynnikifiltracjipoziomej Transmissivity Przewodność EffectivePorosity Porowatośćaktywna(przyocenieczasówprzepływu) menuModelsModflow ModułysymulacyjnedlaModflow Recharge Zasilaniezinfiltracjiopadówatmosferycznych Well Studnie(ostałymwydatku) River Rzeki(ozakolmatowanymdnie) Horizontal‐FlowBarriers Bariery(przegrody)dlaprzepływupoziomego GeneralHeadBoundary Odsuniętegranicemodelu Tablicapoczątkowegozwierciadławody(InitialHydraulicHeads)zawierainformacje owysokościzwierciadławodywposzczególnychblokachmodeluwmomencieczasu przyjmowanym za początek rozwiązania. Przy symulacji w warunkach ustalonych zakładane początkowe położenie zwierciadła wody ma charakter pomocniczy, uła‐ twiającpóźniejszeprowadzeniekalibracji.Jednakżeprzyjmowanepoczątkowezwier‐ ciadło wody powinno być położone powyżej spągu warstwy wodonośnej i odpowia‐ daćrealizowanymwarunkomfiltracji(swobodne/naporowe).Należyrównieżmiećna uwadze, że dla bloków z zadeklarowanym warunkiem brzegowym I rodzaju, przyj‐ mowane rzędne początkowego zwierciadła wody w trakcie obliczeń symulacyjnych nieulegajązmianie! Współczynnik filtracji poziomej (Horizontal Hydraulic Conductivity) charakteryzuje przepuszczalność ośrodka skalnego dla wód podziemnych, decydując o roli poszcze‐ gólnych utworów przy ruchu wody. Tablica współczynnika filtracji poziomej zwykle przygotowywana jest w oparciu o informacje archiwalne (Bank HYDRO, MhP 1:50000, dokumentacje hydrogeologiczne). Informacje te najczęściej mają charakter punktowy, w związku z tym, aby uzyskać reprezentatywny rozkład współczynnika filtracji,koniecznejestzastosowanieodpowiednichprocedurinterpolacyjnych. 102 Przewodnośćpoziomawarstwywodonośnej(Transmissivity)jestparametremhydro‐ geologicznymwyrażanymiloczynemwspółczynnikafiltracjikorazmiąższościmwar‐ stwy wodonośnej: T=k m. W badaniach modelowych może być deklarowana za‐ miennie ze współczynnikiem filtracji poziomej, w zależności od dostępności danych iwybranego sposobu odwzorowania parametrów warstwy. Wybór i wypełnienie tablicy przewodności zastępuje konieczność przygotowania tablic współczynnika filtracjipoziomej,stropuispągu. Wukładachwielowarstwowych,którychtypowymprzykłademsązalegającenaprze‐ mianwarstwywodonośneisłaboprzepuszczalne,opróczruchupoziomegowystępuje równieżpionowawymianawodypomiędzyposzczególnymiwarstwami.Charaktery‐ zujejąprzewodnośćpionowa,zadawananamodeludwojako,wzależnościodprzyję‐ tego sposobu odwzorowania warstw słabo przepuszczalnych. Mogą być one odwzo‐ rowanepoprzezwprowadzeniedodatkowejtablicypionowegoprzesiąkania(Vertical Leakance)pomiędzywarstwamiwodonośnymi,pouprzednimzadeklarowaniu(Layer Type),żepionoweprzesiąkanie(Leakance)będzieokreślanepoprzezopcjęUserSpeci‐ fied.Alternatywnysposóbpoleganaodwzorowaniuutworówsłaboprzepuszczalnych wpostaciodrębnychwarstwnamodelu.Wymagatozadeklarowania(LayerType),że pionoweprzesiąkanie(Leakance)będzieobliczanewtrakciesymulacjipoprzezopcję Calculatedorazpodaniawartościwspółczynnikafiltracjipionowej(VerticalHydraulic Conductivity)wobrębierozpatrywanychwarstwsłaboprzepuszczalnych. Porowatość aktywna (Effective Porosity) jest właściwością skały, która decyduje oczasie przepływu wód podziemnych. Wartości porowatości aktywnej, przy braku innychwiarygodnychprzesłanek,mogąbyćprzyjmowanenapodstawiedanychlitera‐ turowych bądź obliczane w przybliżeniu. W tym celu dopuszcza się, szczególnie w odniesieniudoutworówdobrzeprzepuszczalnych,wykorzystanieempirycznegowzo‐ ruBiecińskiego,zakładającliczbowąrównośćporowatościaktywnejneiwspółczynni‐ kaodsączalnościgrawitacyjnejμ: ne 0,1177 k (35) gdzie: k—współczynnikfiltracji[m/d]. Należy jednak zdawać sobie sprawę z bardzo przybliżonego charakteru rezultatów otrzymywanychtązależnością,zwłaszczawodniesieniudoutworówosłabszejprze‐ puszczalności. Dostatecznie poprawne wyniki uzyskuje się jedynie w przypadku utworówodobrejprzepuszczalności,cechującychsięwspółczynnikiemfiltracjik5,7 m/d (Haładus, Kulma, 2012). Ponieważ ujęcia wód podziemnych lokalizuje się prze‐ ważnie w warstwach wodonośnych charakteryzujących się dobrą wodoprzewodno‐ ścią,określeniewartościporowatościaktywnejwzorem(35)możnauznaćzadopusz‐ czalne. 103 Modułysymulacyjne Do skonstruowania modelu odwzorowującego system hydrogeologiczny konieczne jest uwzględnienie wszelkich czynników wpływających na układ pola hydrodyna‐ micznego. Czynniki te mogą być związane z warunkami hydrologicznymi lub tech‐ niczno‐eksploatacyjnymi.Wmodelustanowiąonespecyficznewymuszenia,stosowa‐ ne zależnie od rozpatrywanej sytuacji i zadawane w postaci odrębnych modułów. Modułymogąbyćmodyfikowanewzależnościodrealizowanegowariantuistosowa‐ ne w odniesieniu do pojedynczych bloków, fragmentów bądź całości modelowanego obszaru. W badaniach modelowych zasilanie warstwy wodonośnej pochodzące z infiltracji opadów (Recharge) traktowane jest jako warunek brzegowy II rodzaju (Q=const). Jegopominięciemożliwejestjedynieprzycałkowitejszczelnościutworównadkładu. Zasilanie infiltracyjne zależy od wysokości opadówatmosferycznych i litologii utwo‐ rówstrefyaeracji.Intensywnośćzasilaniaokreślasięwoparciuopomiarywysokości opadów z wielolecia, z posterunków rozmieszczonych w otoczeniu modelowanego obszaru oraz wskaźnik infiltracji efektywnej utworów przypowierzchniowych. Jego wartośćzwyklenieprzekracza25%,przywyjątkowokorzystnychwarunkachosiąga 30%, a lokalnie, w obszarach poddanych silnemu drenażowi (np. w rejonach ujęć, kopalń)możezbliżaćsiędo50%. Studnie eksploatujące wody podziemne występują powszechnie. W programach sy‐ mulacyjnych praca studni (Well) najczęściej odwzorowana jest warunkiem brzego‐ wymIIrodzaju(Q=const).Przymałejmiąższościwarstwywodonośnejmożesięoka‐ zać,żeodbiórwodyniebędziemożliwy,mimoiżniewskazujenatowynikowawar‐ tośćdepresji.Przytakimsposobiemodelowaniastudnikoniecznościąjestokreślenie tzw.depresjirzeczywistej,copozwalanaocenęwarunkówodbioruwodyzwarstwy wodonośnej oraz umożliwia prawidłowe zaprojektowanie otworu studziennego (Kulma, 1995; Kulma, Zdechlik, 2009). Niezbędne jest przeliczenie prognozowanej depresjiwblokuobliczeniowymnarealnądepresjęwstudniorazokreśleniemaksy‐ malnejdługościczęściroboczejfiltru. Wceluokreśleniawielkościdopływu,studniemożnasymulowaćprzywykorzystaniu warunku brzegowego I rodzaju (H=const), zadając stałą rzędną obniżonego zwier‐ ciadławody.Istniejetakżemożliwośćzamodelowaniastudniwarunkiembrzegowym III rodzaju, z wymuszeniem rzeczywistej depresji zwierciadła wody. Można to osią‐ gnąć poprzez symulację dodatkowego oporu, wynikającego z tzw. przewodności hy‐ draulicznejstudni(Kulma,Zdechlik,2009). Oddziaływanie rzek (River) bądź zbiorników wód powierzchniowych (Reservoir) na wodypodziemnemożnasymulowaćwarunkiembrzegowymIIIrodzaju,zakładając,że kontakt hydrauliczny pomiędzy rzeką (zbiornikiem) a warstwą wodonośną ma cha‐ rakterniepełny,naskutekkolmatacjidnacieku(zbiornika).Kierunekprzepływuwo‐ 104 dyzależyodpołożeniazwierciadławodywrzece(zbiorniku)iwarstwiewodonośnej, natomiastnawielkośćprzesiąkaniawpływająprzedewszystkimparametryfiltracyjne warstwy kolmatującej. W blokach modelujących rzekę precyzyjnego określenia wy‐ magarzędnazwierciadławody,zuwzględnieniemspadkuhydraulicznegorzeki. Przegrodyprzeciwfiltracyjne (Horizontal‐FlowBarrier) położone prostopadle dokie‐ runku przepływu strumienia wód podziemnych znacznie ograniczają jego przepływ. Mogą mieć charakter naturalny (np. strefy uskokowe) bądź sztuczny (ekrany prze‐ ciwfiltracyjne). Z uwagi na dodatkowy opór na drodze przepływu wody, wynikający zlitologii materiału przegrody, w badaniach modelowych przegrody są realizowane warunkiembrzegowymIIIrodzaju. Arbitralneprzyjęciezewnętrznejgranicymodeluocharakterzesztucznym(np.celem pominięcia mało istotnych fragmentów), nie wyklucza realizacji wymiany wody zobszaremotaczającym.Wtymceluwykorzystujesięmodułtzw.„odsuniętychgranic modelu” (GeneralHeadBoundary), zakładając, że wielkość wymiany wody pomiędzy odsuniętągranicąabrzegiemmodelujestproporcjonalnadoistniejącejmiędzynimi różnicy położenia zwierciadła wody. Symulacja realizowana jest warunkiem brzego‐ wym III rodzaju, z uwzględnieniem przewodności filtracyjnej do odsuniętej granicy istałejwczasierzędnejzwierciadławodynatejgranicy(Kulma,Zdechlik,2009). Zastosowaniemodelu Wpierwszejkolejnościnależywybraćodpowiedniądlarealizowanegozadaniaproce‐ durę obliczeniową (Solvers). Wybór procedury wymusza konieczność ustawienia jej parametrówobliczeniowych,zktórychnajważniejszymjesttzw.kryteriumzbieżności, decydujące o dokładności obliczeń numerycznych. Następnie należy uruchomić pro‐ cesobliczeniowy(Run). Kalibracjamodelu Celem kalibracji jest odtworzenie na modelu stanów i przepływów wód podziemnych stwierdzonychrozpoznaniemterenowym.Koniecznośćkalibracjiwynikazniedostatku danychwejściowych,ichniejednorodnegorozkładuorazuproszczeństosowanychprzy odwzorowaniu systemu rzeczywistego. Kalibracja powinna wykazać prawidłowość zastosowanejschematyzacjiiprzyjętychparametrówfiltracyjnych.Uzyskaniezgodności pomiędzystanemhydrodynamicznymstwierdzonympomiaramiterenowymiaobliczo‐ nymnamodelu,orazzgodnościpomiędzydopływamipomierzonymiisymulowanymi, jestniezbędnymwarunkiemwiarygodnościobliczeńprognostycznych. Kalibracjaprowadzonajestwoparciuoanalizęczynnikówdecydującychorozkładzie pola hydrodynamicznego i przepływach wód podziemnych (Kulma, Zdechlik, 2009). Polega na odtworzeniu na modelu określonych stanów hydrodynamicznych, rozpo‐ znanych w warunkach rzeczywistych. W trakcie kalibracji wartości otrzymane na 105 modelu (np. położenie zwierciadła wody, natężenia przepływów) są porównywane zwynikami pomiarów terenowych (rys. 18). W przypadku rozbieżności, dane wej‐ ściowe do modelu są zmieniane w obrębie dopuszczalnych zakresów, a proces obli‐ czeniowypowtarzany,dopókinieuzyskamyzbliżonychwartości(przyzałożonejtole‐ rancji) obliczanych w procesie symulacyjnym i uzyskanych w wyniku pomiarów. Zmiany danych wejściowych dokonywane są manualnie, na zasadzie dopasowania tzw.metodąpróbibłędówlub(wograniczonymzakresie)wsposóbzautomatyzowa‐ ny, z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania. Zmianom najczęściej pod‐ dawanyjestrozkładprzewodnościbądźwspółczynnikafiltracji,zasilaniezinfiltracji opadówatmosferycznychorazprzewodnościwynikającezwszelkiegorodzajudodat‐ kowychoporówhydraulicznych(np.kolmatacjidnarzeki,odsunięciagranicy),reali‐ zowanenamodeluwarunkamibrzegowymiIIIrodzaju. Rysunek18.Schematideowykalibracjimodelu Kontrolękalibracjiprowadzisięwoparciuowynikipomiarówzpiezometrówistud‐ ni, dlaktórych istnieją informacje o rzeczywistym położeniu zwierciadła wody, bądź oichwydajności.Wpraktyceporównujesię,czywwytypowanychpunktachotrzyma‐ ne na modelu zwierciadło wody i wielkości przepływów (wydajności) są takie, jak mierzone w rzeczywistości. Efektem prawidłowo przeprowadzonej kalibracji jest uzyskanieułożeniapunktówpomiarowychbliskichprzekątnejwykresu(rys.19). Innym sposobem graficznego przedstawienia wyniku kalibracji jest równoczesne przedstawienienamapieprzebieguhydroizohipswykreślonegonapodstawiepomia‐ rówterenowychorazuzyskanegonamodelu.Wynikprawidłowejkalibracjipowinien praktyczniepokrywaćsięzprzebiegiemrzeczywistym. 106 Rysunek19.Przykładowywykreskalibracjimodelunumerycznego Ilościowąmiarąpoprawnościkalibracjijestwielkośćbłędów(tab.9),czylitzw.kryte‐ riówkalibracji,wyrażającychśredniąróżnicępomiędzywysokościązwierciadławody wyliczoną (symulowaną) na modelu Hs a mierzoną w rzeczywistości Hm (Anderson, Woessner,1991).Celemkalibracjijestminimalizacjaobliczonychbłędów.Możliwado zaakceptowaniawielkośćbłęduzależyodrzeczywistejamplitudypołożeniazwiercia‐ dła wody w obrębie modelowanego obszaru. W praktyce przyjmuje się, że wartości obliczonychbłędów(ME,MAE,RMS)niepowinnyprzekraczaćkilkuprocentwartości różnicypomiędzynajwyższymianajniższymistanamiwódpodziemnych,stwierdzo‐ nymiwmodelowanymobszarze. Tabela9.Kryteriakalibracjimodelunumerycznego Nazwa Błądśredni Błądśrednibezwzględny Błądśrednikwadratowy(odchyleniestandardowe) Sposóbokreślenia ME MAE RMS 1 n H m H s i n i 1 1 n H m H s i n i 1 1 n H m H s i2 n i 1 107 Obliczeniaprognostyczne Końcowym etapem badań wykonywanym na wykalibrowanym modelu są obliczenia prognostyczne. Celem prognozy jest wskazanie zmian w środowisku wód podziem‐ nychzachodzącychnaskutekwymuszeńhydrodynamicznych,realizowanychnamo‐ deluwpostaciwarunkówbrzegowych.Efektemjestprognozowanyukładzwierciadła wodywrazzkierunkamiprzepływówstrumienifiltracyjnychorazszczegółowybilans wodny modelowanej struktury. Wyniki obliczeń symulacyjnych mogą być podstawą m.in. określania zasobów eksploatacyjnych ujęć wód podziemnych, wyznaczania ob‐ szarów spływu wody (OSW) i granic stref ochronnych, a także obszarów zasięgu wpływuujęciaZWU(objętychobniżeniemzwierciadławódpodziemnych). Wykonanie prognoz polega na wprowadzeniu na modelu zmian warunków brzego‐ wych w blokach odpowiadających lokalizacji rozpatrywanych obiektów, bądź korek‐ cieparametrówzwiązanychzrealizowanymiwarunkamibrzegowymi,np.wydatków studni.Powprowadzeniuzmiannależyponownieprzeprowadzićobliczeniaiprzystą‐ pićdoanalizyuzyskanychrezultatów. Wynikibadańmodelowych Rezultaty obliczeń przeprowadzonych na numerycznym modelu hydrogeologicznym prezentowanesąliczbowojakobilanswodny,orazgraficzniewpostacimap.Szczegó‐ łowybilanswodnypozwalanaocenęprzepływówfiltracyjnychwobrębiemodelowa‐ nejstruktury.Charakterystyceilościowejzasilaniaidrenażupoddajesięposzczególne modelowanewarstwybądźichwydzielonefragmenty. Graficznym sposobem prezentacji rezultatów obliczeń są mapy prognozowanego lub odtworzonegopołożenia zwierciadła wódpodziemnych (mapy hydroizohips), wyko‐ nywane dla całego obszaru bądź jego fragmentu. Pozwalają one na ocenę prognozo‐ wanychskutkówzałożonychwymuszeń.Natlewynikowejmapyhydroizohipsmożna wyznaczyć przebieg linii prądu wód podziemnych, co znajduje zastosowanie przy określaniu OSW. Wzdłuż linii prądu możliwe jest wyznaczenie odległości przebywa‐ nychprzezcząstkiwodywzadeklarowanymczasie.Pozwalatonaocenęczasuprze‐ pływu wody w obrębie modelowanej struktury oraz wyznaczenie granic SO. Linie prądugenerowanesąodwskazanychpunktówwsteczwstosunkudokierunkuspły‐ wuwody.PrzyprognozowaniuOSWstosowanejestwiększezagęszczenieśledzonych cząstek wody, lokalizowanych zwykle w punktach początkowych na okręgu wokół studni.Przyjęcieodpowiedniejdługościkrokuczasowegopozwalanawyznaczeniena liniachprądumiejsc,zktórychczasdopływudoujęciawynosiokreślonąilośćlat.OSW ograniczonyizochroną,np.18latprzepływuwodywwarstwiewodonośnej,odpowia‐ daTOPujęciawody.Przykładowe18latwynikazróżnicypomiędzyczasemwymiany wodywwarstwiewynoszącym25lat,aczasemprzesączaniapionowegoprzezstrefę aeracjiwynoszącymwtymprzypadku7lat. 108 Badania symulacyjne pozwalają również na obliczenie wielkości zmian położenia zwierciadławódpodziemnych,którychefektemsąmapydepresji,jakoskutekoddzia‐ ływanianp.studni.Pozamapamihydroizohipsidepresji,wykonywanymipraktycznie zawsze, sporządzać można także inne mapy, np. głębokości do zwierciadła wody, miąższościwarstwywodonośnej,itp. Przykład wyznaczenia TOP metodą modelowania numerycznego znajduje się w Za‐ łączniku1. Dokumentowaniewynikówmodelowania Dokumentowanieprocesuiwynikówmodelowaniastosowanegowceluwyznaczenia SO ujęć wód podziemnych jest zbliżone do generalnego standardu dokumentowania badań modelowych, którego przykład podano w wytycznych Herbicha i in. (2009). Poniższezaleceniasąwzorowanenatychwytycznych. Częśćtekstowadokumentacjibadańmodelowychpowinnazawieraćomówienie: celupracy,wskazaniedokumentacjihydrogeologicznejzawierającejopisbu‐ dowy geologicznej i warunków hydrogeologicznych jako podstawy opraco‐ waniamodelu; modelupojęciowego(koncepcyjnego)wrazzeszkicem,np.schematjednowar‐ stwowy,wielowarstwowy,zwierciadłoswobodne,mieszane,naporowe,itp.; konstrukcji modelu, tj. modelowanego obszaru, kroku dyskretyzacji, warun‐ kówbrzegowych,stanuhydrodynamicznegoprzyjętegojakowarunkipocząt‐ kowe; przyjętych wartości parametrów hydrogeologicznych, ich zmienności prze‐ strzennejorazmetodinterpolacjizmiennościprzestrzennejwmodelowanym obszarze; kryteriów kalibracji modelu, np. zgodności ciśnień piezometrycznych obli‐ czonych w modelu w stosunku do obserwowanych w terenie, obrazowanej wykresem i/lub mapą; zgodności bilansu otrzymanego na modeluz obliczo‐ nym przy użyciu innej metody z podziałem na wydzielone rejony bilansowe imodelowanewarstwywodonośne,przedstawionejprocentowymiróżnicami wartościskładnikówbilansu,atakżewynikukalibracjimodeluistopniaspeł‐ nieniaprzyjętychkryteriów; symulowanych warunków hydrodynamicznych (hydroizohipsy i kierunki przepływu)dlastanuprognozowanego; uzyskanegonamodeluprzebieguokreślonejizochronywyznaczającejzasięgSO; analizaryzykanieprawidłowościwykonaniamodeluiwyznaczeniaSO. 109 Częśćgraficznadokumentacjibadańmodelowychpowinnazawieraćmapynaniesione na aktualny podkład topograficzny w skali 1:10 000, w wyjątkowych wypadkach wskalido1:25000: mapę dokumentacyjną badań modelowych z granicami modelu, siatką dys‐ kretyzacyjną i warunkami brzegowymi w poszczególnych modelowanych warstwach; mapyhydroizohipsmodelowanychwarstwdlastanunaturalnegowrazzjego datą; mapyhydroizohipsdlastanuprognozowanego; mapy zmienności przestrzennej parametrów filtracyjnych dla wszystkich warstw wodonośnych, w tym warstw słabo przepuszczalnych oraz mapa zmiennościzasilaniainfiltracyjnego; mapylubtabelepoborów(wydatków)wodywposzczególnychwarstwach; mapę linii przepływu strumienia wód podziemnych, OSW oraz izochrony owartościwykorzystanejdookreśleniaSO. 110 Spisliteratury Anderson M.P., Woessner W.W., 1991 – AppliedGroundwaterModeling:SimulationofFlowand AdvectiveTransport. Academic Press, San Diego, New York, Boston, London, Sydney, 381p. Bear J., Jacob M., 1965 – On the movement of water bodies injected into aquifers. J Hydrol, 3(1):37–57. BhattK.,1993–Uncertaintyinwellheadprotectionareadelineationduetouncertaintyinaquifer parametervalues.JHydrol,149:1–8. Bielec B., Borczak S., Motyka J., 1993 – Właściwościhydrogeologiczneprzestrzeniporowejskał dolnejkredynaNiżupolskim.Tech.Poszuk.Geol.–Geosynop.iGeotermia,4:51–55. BogaczK.,AdamczykA.F.,LeśniakT.Cz.,MotykaJ.,1984–Własnościhydrogeologiczneporfirów lakkolituzalaskiegokołoKrzeszowic. Ann. Soc. Geol. Poloniae, 54(1/2):261–278, Kra‐ ków. BorczakS.,MotykaJ.,1991–Własnościhydrogeologiczneprzestrzeniporowejskałliasowychna NiżuPolskim. Mat. V Ogólnopolskiego Symp. ”Współczesne problemy hydrogeologii". Warszawa–Jachranka,Wyd.SGGW‐AR,Warszawa,p.219–222. Burgess D.B., Fletcher S.W., 1998 – Methods used to delineate groundwater source protection zonesinEnglandandWales. In: Robins N.S. (ed.) Groundwater Pollution, Aquifer Re‐ charge and Vulnerability. Geological Society, London, Special Publications, 130:199– 210. CareyM.,HayesP.,RennerA.,2009–GroundwaterSourceProtectionZones–ReviewofMethods. Integratedcatchmentscienceprogramme,Sciencereport:SC070004/SR1, Environment Agency,Bristol,UK,91p.: Ceric A., Haitjema H., 2005 – On usingsimpletime‐of‐travelcapturezonedelineationmethods. GroundWater,43(3):408–412. Chapuis R.P., Chesnaux R., 2006 – Traveltimetoawellpumpinganunconfinedaquiferwithout recharge,GroundWater,44(4):600–603. ChaveP.,HowardG.,SchijvenJ.,AppleyardS.,FladererF.andSchimonW.,2006–Groundwater protectionzones.[In:]O.Schmoll,G.Howard,J.ChiltonandI.Chorus[Eds.]Protecting Groundwater for Health: Managing the Quality of Drinking‐water Sources. World HealthOrganization,IWAPublishing,London,p.465–492. ChiangW.‐H.,2005–3D–GroundwaterModelingwithPMWIN.SecondEdition.Springer. DąbrowskiS.,GórskiJ.,KapuścińskiJ.,PrzybyłekJ.,SzczepańskiA.,2004–Metodykaokreślania zasobóweksploatacyjnychujęćzwykłychwódpodziemnych.Poradnikmetodyczny.Wyd. Borgis,Warszawa,298p. DąbrowskiS.,KapuścińskiJ.,NowickiK.,PrzybyłekJ.,SzczepańskiA.,2011–Metodykamodelo‐ wania matematycznego w badaniach i obliczeniach hydrogeologicznych. Poradnik metodyczny.Min.Środowiska,BoguckiWyd.Nauk.,Poznań,364p. DixonB.,2005–Applicabilityofneuro‐fuzzytechniquesinpredictingground‐watervulnerability: aGIS‐basedsensitivityanalysis.JHydrol,309:17–38. DowgiałłoJ.,KleczkowskiA.S.,MacioszczykT.,RóżkowskiA.(red.),2002–Słownikhydrogeolo‐ giczny.Wyd.II,PaństwowyInstytutGeologiczny,Warszawa,461p. Duda R., Witczak S., Żurek A., 2011 – MapawrażliwościwódpodziemnychPolskinazanieczysz‐ czenie,1:500000–Metodykaiobjaśnieniatekstowe. Min. Środowiska, Wyd. Akademia 111 Górniczo‐Hutnicza im. St. Staszica wKrakowie, Wydz. Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska,Kraków,138p. EPA, 1987 – Guidelines for Delineation of Wellhead Protection Areas. Office of Ground‐Water Protection,U.S.EnvironmentalProtectionAgency. Exposito J.L., Estelle M.V., Paredes J., Rico C., Franco R., 2010 – GroundwaterProtectionUsing VulnerabilityMapsandWellheadProtectionArea(WHPA):ACaseStudyinMexico, Wa‐ terResourManage,24:4219–4236. Fester A.D., Walter G., R., 2002 – The Capture Efficiency Map: The Capture Zone Under Time‐ VaryingFlow,GroundWater,40(6):619–628. FeyenL.,RibeiroP.J.Jr,DeSmedtF.,DiggleP.J.,2003–Stochasticdelineationofcapturezones: classicalversusBayesianapproach.JHydrol,281:313–324. Foster S., Hirata R., Gomes D., D’Elia M., Paris M., 2002 – GroundwaterQualityProtection‐a guide for water utilities, municipal authorities and environment agencies. The World Bank,Washington,D.C.,103p. Franssen H.H.J., Stauffer F., Kinzelbach W., 2004 – Joint estimation of transmissivities and re‐ charges‐application:stochasticcharacterizationofwellcapturezones.JHydrol,294:87– 102. Frind E.O., Molson J.W., Rudolph P.A., 2006 – Well vulnerability: a quantitative approach for sourcewaterprotection.GroundWater,44(5):732–742. Frind E.O., Muhammad D.S., Molson J.W., 2002 – Delineationofthreedimensionalwellcapture zonesforcomplexmulti‐aquifersystems.GroundWater,40(6):586–598. GemitziA.,PetalasC.,TsihrintzisV.A.,PissinarasV.,2006–Assessmentofgroundwatervulnera‐ bilitytopollution:acombinationofGIS,fuzzylogicanddecisionmakingtechniques. En‐ vironGeol,49:653–673. GoguR.C.,DassarguesA.,2000–Currenttrendsandfuturechallengesingroundwatervulnerabil‐ ityassessmentusingoverlayandindexmethods.EnvironGeol,39:549–559. Gogu R.C., Hallet V., Dassargues A., 2003 –Comparisonofaquifervulnerabilityassessmenttech‐ niques.ApplicationtotheNe´blonriverbasin(Belgium).EnvironGeol,44:881–892. Górski J., 2010 – Strefyochronneujęćwódpodziemnych–czywartojewyznaczaćiustanawiać. Technologiawody,Wyd.Seidel‐Przywecki,Warszawa,5:18–22. Guidance, 1997 – Wyoming'sWellheadProtection(WHP)Program‐GuidanceDocument. Wyo‐ mingDepartmentofEnvironmentalQuality: Guidance, 2007 – GuidanceonGroundwaterinDrinkingWaterProtectedAreas.CommonImple‐ mentation Strategy for the Water FrameworkDirective(2000/60/EC), Guidance Docu‐ mentNo.16,EuropeanCommunities,Luxembourg,34p. GuiguerN.,FranzT.,1991–Developmentandapplicationsofawellheadprotectionareadelinea‐ tioncomputerprogram,Wat.Sci.Tech.,24(11):51–62. Gunn J., 2007 – Contributoryareadefinitionforgroundwatersourceprotectionandhazardmiti‐ gationincarbonateaquifers.GeologicalSociety,London,SpecialPubl.,279:97–109. Haładus A., Kulma R., 2012 – Dynamikawódpodziemnych.Przykładyobliczeń.Cz.I.Przepływy filtracyjnejednowymiarowe.WydawnictwaAGH,Kraków,268p. Hallet C.V., Dassargues A., 2003 – Comparison of aquifer vulnerability assessment techniques. ApplicationtotheNe´blonriverbasin(Belgium).EnvironGeol,44:881–892. Herbich P. i in., 2008 – Wskazania metodyczne do opracowania warstw informacyjnych bazy danych GIS Mapy hydrogeologicznej Polski 1:50 000 „pierwszy poziom wodonośny – 112 wrażliwośćnazanieczyszczenieijakośćwód”. Państwowy Instytut Geologiczny – Pań‐ stwowyInstytutBadawczy,Warszawa. Herbich P., Kapuściński J., Nowicki K., Prażak J., Skrzypczyk L., 2009 – Metodykawyznaczania obszarówochronnychgłównychzbiornikówwódpodziemnychdlapotrzebplanowaniai gospodarowaniawodamiwobszarachdorzeczy.MinisterstwoŚrodowiska,KrajowyZa‐ rządGospodarkiWodnej,Warszawa. HerbichP.,PrzytułaE.,2012−Bilanswodnogospodarczywó dpodziemnychzuwzględnieniem oddziaływańzwodamipowierzchniowymiwdorzeczuWisły.InformatorPaństwowej SłużbyHydrogeologicznej,PaństwowyInstytutGeologiczny–PaństwowyInstytutBa‐ dawczy,Warszawa. http://cdn.environment‐agency.gov.uk/scho0309bpsf‐e‐e.pdf http://www.wrds.uwyo.edu/wrds/deq/whp/ KazimierskiB.,HordejukT.,1999–SystemymonitoringuwódpodziemnychwPolsce.[w:]Kazi‐ mierskiB.,SadurskiA.[red.]Monitoringosłonowyujęćwódpodziemnych,metodyba‐ dań. Państwowy Instytut Geologiczny, Ministerstwo Ochrony Środowiska, Zasobów NaturalnychiLeśnictwa,Warszawa,p.13−23. KazimierskiB.,SadurskiA. (red.),1999–Monitoringosłonowyujęćwódpodziemnych−Metody badań.PaństwowyInstytutGeologiczny,MinisterstwoOchronyŚrodowiska,Zasobów NaturalnychiLeśnictwa,Warszawa. Keating T., Packman M.J., Peacock A., 1998 – The delineation of capture zones around small sources.GeologicalSociety,London,EngineeringGeologySpecialPublications,14:85– 91. KreitlerC.W.,SengerR.K.,1991–Wellheadprotectionstrategiesforconfined‐aquifersettings.US EPA Technical Guidance Document, EPA 570/9‐91‐008, Off. of Ground Water and DrinkingWater,168p. Krijgsman B., Lobo‐Ferreira J.P.C., 2001 – A Methodology for Delineating Wellhead Protection Areas. Laboratorio Nacional de Engenharia Civil, Informacao Cientifica de Hidráulica INCH,7,Lisbon,81p. KulmaR.,1995–Podstawyobliczeńfiltracjiwódpodziemnych.WydawnictwaAGH,Kraków,244 p. KulmaR.,ZdechlikR.,2009–Modelowanieprocesówfiltracji.UczelnianeWydawnictwaNauko‐ wo‐DydaktyczneAGH,Kraków,150p. Kunstmann H., Kinzelbach W., 2000 – Computationofwellheadprotectionzonesbycombining the first‐order second‐moment method and Kolmogorov backward equation analysis. J Hydrol,237:127–146. Landes Th., 1958 – Beitrag zur Berechnung der engeren Schutzzone von Trinkwasser‐ versorgungsanlagenbeisandigemundkiesigemUntergrund.Bohrtechnik,Brunnenbau, Rohrleitungsbau;9(9):403–410. Lerner D.N., 1992a – Asemi‐analyticalmodelforboreholecatchmentsandtime‐of‐travelzones whichincorporatesrechargeandaquiferboundaries.QuarterlyJour.ofEngineeringGe‐ ology,25(2):137–144. Lerner D.N., 1992b – Wellcatchmentsandtime‐of‐travelzonesinaquiferswithrecharge. Water Resour.Res.,28:2621–2628. LernerD.N.,KumarP.B.,1991–Definingthecatchmentofaboreholeinanunconsolidatedvalley aquiferwithlimiteddata.QuarterlyJour.ofEngineeringGeology,24:323–331. 113 Macioszczyk A., 2006 – Monitoringwódpodziemnych. [w:] A. Macioszczyk [red.] Podstawy hy‐ drogeologiistosowanej.WydawnictwoNaukowePWN,Warszawa. Macioszczyk T., 1995 – Praktyczneinaukoweaspektyprojektowaniastrefochronnychujęćwód podziemnych. [w:] Strefy ochronne ujęć i Głównych Zbiorników Wód Podziemnych. Mat.XIsymp.Problemywykorzystaniawódpodziemnychwgospodarcekomunalnej, Częstochowa,p.1–9. MacioszczykT.,MacioszczykA.,1999–Podstawyhydrogeologicznemonitoringu.[w:]Kazimier‐ skiB.,SadurskiA.[red.]Monitoringosłonowyujęćwódpodziemnych,metodybadań. Państwowy Instytut Geologiczny, Ministerstwo Ochrony Środowiska, Zasobów Natu‐ ralnychiLeśnictwa,Warszawa,p.59−100. MacioszczykT.,RodzochA.,FrączekE.,1993–Projektowaniestrefochronnychźródełiujęćwód podziemnych.Poradnikmetodyczny.Wyd.MOŚZNiL,Dep.Geologii,Warszawa. Małoszewski P., Zuber A., 1985 – On the theory of tracer experiments in fissured rocks with a porousmatrix.J.Hydrol.,79:333–358. McElweeC.D.,1991–CaptureZonesforSimpleAquifers,GroundWater,29(4):587‐590. Miller C., 2005 –TheuseofaGIStocomparethelandareascapturedbyverybasicandcomplex wellheadprotectionareamodels.JEnvironHealth,68(4):21–26. Miller C., Chudek P., Babcock S., 2003 – Acomparisonofwellheadprotectionareadelineation methodsforpublicdrinkingwatersystemsinWhatcomcounty, Washington. J Environ Health,66(2):17–24. Misstear B.D., Daly D., 2000 – GroundwaterprotectioninaCelticregion:theIrishexample. Geo‐ logicalSociety,London,SpecialPublications,182:53–65. MogheirY.,TaraziG.,2010–ComparativeIdentificationofWellheadProtectionAreasforMunici‐ palSupplyWellsinGaza.J.WaterResourceandProtection,2:105–114. MoinanteM.J.,Lobo‐FerreiraJ.P.,2005–Onwellheadprotectionassessmentmethodsandacase‐ studyapplicationinMontemor‐o‐Novo,Portugal,TheFourthInter‐CelticColloq.onHy‐ drologyandManagementofWaterResources,Guimaraes,Portugal,July11‐14. Motyka J., 1998 ‐ A conceptual model of hydraulic networks in carbonate rocks, illustrated by examplesfromPoland.HydrogeologyJ.,6:469–482. Motyka J., Przybyłek J., 1999 – Projektowaniemonitoringuosłonowegoujęćwódpodziemnych. [w:] Kazimierski B., Sadurski A. [red.] Monitoring osłonowy ujęć wód podziemnych, metody badań. Państwowy Instytut Geologiczny, Ministerstwo Ochrony Środowiska, ZasobówNaturalnychiLeśnictwa,Warszawa,p.100−150. MotykaJ.,SzuwarzyńskiM.,1994–CavernporosityintheTriassiccarbonaterocksoftheCracow‐ SilesianMonocline(southernPoland).PublServGeolLuxembourg27,Compterendus CollInternKarstologie,Luxembourg. MotykaJ.,ZuberA.,1992–Przepływznacznikówipolutantówprzezwęglanoweskałyszczelino‐ wate.1‐porowatośćmatrycyjakonajważniejszyparametr. [w:] Mat. konf. „Problemy hydrogeologicznepołudniowo‐zachodniejPolski”.ZakładGeologii,Polit.Wrocławska, Wyd.Sudety,Wrocław,p.103–110. Moutsopoulos K.N., Gemitzi A., Tsihrintzis V., 2008 – Delineation of groundwater protection zonesbythebackwardparticletrackingmethod:theoreticalbackgroundandGIS‐based stochasticanalysis.EnvironGeol,54:1081‐1090. Mulik B., Skowysz A., Gajowiec B., 2012 – Bezpieczeństwo zdrowotne wody przeznaczonej do spożycia–strefyochronyujęćwodyinadzórnadjakościąujmowanejwodywświetleak‐ 114 tualnie obowiązujących przepisów prawnych. Technologia wody, Wyd. Seidel‐ Przywecki,Warszawa,3:52–67. Nowicki Z. (red.), 2009a – ZadaniaPaństwowejSłużbyHydrogeologicznejw2009r.Zadanie28: Charakterystyka geologiczna i hydrogeologiczna zweryfikowanych JCWPd. Państwowy InstytutGeologiczny–PaństwowyInstytutBadawczy,PaństwowaSłużbaHydrogeolo‐ giczna,KrajowyZarządGospodarkiWodnej,Warszawa,28p. Nowicki Z. (red.), 2009b – WodypodziemnemiastPolski.Miastapowyżej50000mieszkańców. Informator Państwowej Służby Hydrogeologicznej, Państwowy Instytut Geologiczny – PaństwowyInstytutBadawczy,Warszawa. Nowicki Z., Wesołowski P., 2009 – DziałalnośćPaństwowejSłużbyHydrogeologicznejw2008r. Zadanie 12: Analiza uwarunkowań dla prowadzenia skutecznej ochrony zasobów wod‐ nychujęćwódpodziemnychzbiorowegozaopatrzeniapozniesieniuobowiązkuustana‐ wiania stref ochronnych. Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Ba‐ dawczy, Państwowa Służba Hydrogeologiczna, Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, Warszawa,120p. Ohio EPA, 2009 ‐ Drinking Water SourceProtectionAreaDelineationProcessManual. State of Ohio Environmental Protection Agency, Div. of Drinking and Ground Waters Source WaterAssessmentandProtectionProgram,Rev.Draft,34p. Paczyński B., (red), 1995 – AtlashydrogeologicznyPolskiwskali1:500000.Cz.II, Państwowy InstytutGeologiczny,Warszawa. Paczyński B., Sadurski A. (red), 2007 – HydrogeologiaregionalnaPolski.TomI–wodysłodkie. PaństwowyInstytutGeologiczny,Warszawa,540p. ParadisD.,MartelR.,KarantaG.,LefebvreR.,MichaudY.,TherrienR.,NastevM.,2007–Compa‐ rativestudyofmethodsforWHPAdelineation.GroundWater,45(2):158–167. Pochon A., Tripet J.‐P., Kozel R., Meylan B., Sinreich M., Zwahlen F., 2008 – Groundwaterprotec‐ tioninfracturedmedia:avulnerabilitybasedapproachfordelineatingprotectionzones inSwitzerland.HydrogeologyJ.,16(7):1267–1281. RaymondH.A.,BondocM.,McGinnisJ.,MetropulosK.,HeiderP.,ReedA.,SainesS.,2006–Using Analytic Element Models to Delineate Drinking Water Source Protection Ares, Ground Water,44(1):16–23. Riva M., Guadagnini A., De Simoni M., 2006– Assessmentofuncertaintyassociatedwithestima‐ tionsofwellcatchmentbymomentequations.AdvWaterRes,29:676–691. RodzochA.,2003–Wyznaczaniestrefochronnychujęćwódpodziemnychwsystemachwielowar‐ stwowych − przykład ujęcia komunalnego w Pabianicach. Współczesne problemy hy‐ drogeologii,T.XI/1,425–432,Gdańsk. Rodzoch A., Muter K., Duda R., 2004 – Ocenazakresuiskutkówustanawianiastrefochronnych ujęć wód podziemnych. Ministerstwo Środowiska, Dep. Geologii iKoncesji Geologicz‐ nych,Warszawa. RozporządzenieMinistraŚrodowiskazdnia15listopada2011r.wsprawieformisposobupro‐ wadzeniamonitoringujednolitychczęściwódpowierzchniowychipodziemnych (Dz.U. z 2011r.Nr258,poz.1550). RozporządzenieMinistraŚrodowiskazdnia23grudnia2002r.wsprawiekryteriówwyznacza‐ niawódwrażliwychnazanieczyszczeniezwiązkamiazotuzeźródełrolniczych (Dz.U. z 2002r.Nr241,poz.2093). 115 RozporządzenieMinistraŚrodowiskazdnia23grudnia2011r.wsprawiedokumentacjihydro‐ geologicznej i dokumentacji geologiczno‐inżynierskiej (Dz.U. z 2011 r. Nr. 291, poz. 1714). RozporządzenieMinistraZdrowiaz20kwietnia2010r.zmieniającerozporządzeniewsprawie jakościwodyprzeznaczonejdospożyciaprzezludzi(Dz.U.z2010r.Nr72,poz.466). RozporządzenieMinistraZdrowiazdnia29marca2007r.wsprawiejakościwodyprzeznaczo‐ nejdospożyciaprzezludzi(Dz.U.z2007r.Nr61,poz.417). Rzonca B., 2005 – Hydrogeologicznewłaściwościprzestrzeniporowejdewońskichskałwęglano‐ wychwGórachŚwiętokrzyskich.Przegl.Geologiczny,53(5):400–409. SadurskiA.,SzczepańskaJ.,1999–Przeglądzasadorganizacjiifunkcjonowaniasiecimonitorin‐ gowychwinnychkrajach.[w:]KazimierskiB.,SadurskiA.[red.]Monitoringosłonowy ujęćwódpodziemnych,metodybadań.PaństwowyInstytutGeologiczny,Ministerstwo OchronyŚrodowiska,ZasobówNaturalnychiLeśnictwa,Warszawa,p.23−42. SpitzK.,MorenoJ.,1996–Apracticalguidetogroundwaterandsolutetransportmodeling.John Wiley&Sons,Inc.,NewYork,Chichester,Brisbane,Toronto,Singapore. Stach‐KalarusM.,GołosińskaB.,2010–Proceduraustanawianiastrefochronnychujęćwódpod‐ ziemnych[w:]Problemywykorzystaniawódpodziemnychwgospodarcekomunalnej. Mat. XVIII symp. naukowo‐tech. „Dokumentowanie i eksploatacja małych i średnich ujęćwódpodziemnych”,Częstochowa,p.74–80. StaufferF.,GuadagniniA.,ButlerA.,FranssenH.H.J.,VandeWielN.,BakrM.,RivaM.,Guadagnini L., 2005 – Delineation of source protectionzonesusingstatisticalmethods. Water Re‐ sourManage,19:163–185. Sylvestre B., Rodriguez M., 2008 – Protection strategies for drinking groundwater sources in smallQuebecmunicipalities.JEnvironManage,88:28–42. SzczepańskiA.,SzklarczykT.,1995–Zasadywyznaczaniastrefochronnychnaprzykładachróż‐ negotypuujęćwód [w:] Strefy ochronne ujęć i Głównych Zbiorników Wód Podziem‐ nych. Materiały XI symp. Problemy wykorzystania wód podziemnych w gospodarce komunalnej,Częstochowa,p.15–27. Thomsen R., Sondergaard V.H., Sorensen K.I., 2004 – Hydrogeological mapping as a basis for establishing site‐specific groundwater protection zones in Denmark. Hydrogeology J., 12:550–562. UstawaPrawogeologiczneigórniczezdnia9czerwca2011r.(Dz.U.z2011r.Nr163,poz.981). Ustawa Prawowodne z dnia 18 lipca 2001 r. (tekst jednolity: Dz.U. z dnia 9 lutego 2012, poz. 145). Vassolo S., Kinzelbach W., Schaefer W., 1998 – Determinationofawellheadzonebystochastic inversemodelling.JHydrol,206:268–280. WinidB.,DudaR.,1992‐Wyznaczeniestrefyochronychemicznejujęciawódpodziemnychwedług kryterium czasu przepływu wody. Mat. V Międzynarodowej Konf. Nauk.‐Tech. „Nowe materiałyitechnologiewgeologiinaftowej,wiertnictwie,eksploatacjiotworowejiga‐ zownictwie”,Wydz.Wiertniczo‐Naftowy,AkademiaGórniczo‐Hutniczaim.Stanisława Staszica,Kraków,p.337–344. Witczak S., red., 2011 – Mapa wrażliwości wód podziemnychPolski na zanieczyszczenie, 1:500 000.Min.Środowiska,Wyd.:AkademiaGórniczo‐Hutniczaim.St.StaszicawKrakowie, Wydz.Geologii,GeofizykiiOchronyŚrodowiska,Kraków. 116 WitczakS.,ŻurekA.,1994–Wykorzystaniemapglebowo–rolniczychwocenieochronnejroligleb dlawódpodziemnych.[w:]KleczkowskiA.S.[red.]Metodycznepodstawyochronywód podziemnych.Wyd.AkademiiGórniczo–Hutniczej,Kraków,p.109–128. Witczak S., Żurek A., 2000 – Obliczenia zasięgu stref ochronnych ujęć wód podziemnych przy uwzględnieniuróżnychtypówporowatości. [w:] Problemy eksploatacji ujęć wód pod‐ ziemnych.MateriałyXIIIsymp.„Problemywykorzystaniawódpodziemnychwgospo‐ darcekomunalnej”,PZITSo.wCzęstochowie,Częstochowa,p.109–115. WuoloR.,DahlstromD.,FairbrotherM.,1995–WellheadProtectionAreaDelineationUsingthe AnalyticElementMethodofGround‐WaterModeling.GroundWater,33(1):71–83. Wyssling L., 1979 – Eine neue Formel zur Berechnung der Zustromungsdauer (Laufzeit) des GrundwasserszueinemGrundwasser‐Pumpwerk.Eclogaegeol.Helv.,72(2):401‐406. ZdechlikR.,KulmaR.,2009–Kilkauwagomodelowaniufiltracjiwódpodziemnych.[w:]Kowal‐ czyk A., Sadurski A. (red.), Współczesne problemy hydrogeologii. Biuletyn Państwo‐ wegoInstytutuGeologicznego,nr436,Hydrogeologia,z.IX/2,Warszawa. ZuberA.,MotykaJ.,1992–Przepływznacznikówipolutantówprzezwęglanoweskałyszczelino‐ wate.2‐Weryfikacjadoświadczalnawskaliregionalnej. [w:]Mat. konf. „Problemy hy‐ drogeologiczne południowo‐zachodniej Polski”. Zakład Geologii, Polit. Wrocławska, Wyd.Sudety,Wrocław,p.111–118. ZuberA.,MotykaJ.,1994–Matrixporosityasthemostimportantparameteroffissuredrocksfor solutetransportatlargescales.JHydrol,158:19–46. ZuberA.,RóżańskiK.,CiężkowskiW.(red.),2007–Metodyznacznikowewbadaniachhydrogeo‐ logicznych.Poradnikmetodyczny.MinisterstwoŚrodowiska,OficynaWyd.Politechniki Wrocławskiej,Wrocław,402p. Żurek A., Kleczkowski A.S., Witczak S., 1994 –Mapascenariuszowaochronywódpodziemnych naprzykładziezbiornikaOpole‐Zawadzkie(GZWP333).[w:]KleczkowskiA.S(red.)Me‐ todycznepodstawyochronywódpodziemnych.AkademiaGórniczo‐Hutniczaim.Sta‐ nisławaStaszica,Kraków,p.435–472. 117 Załącznik1.Przykładwyznaczeniaterenuochrony pośredniejmetodąmodelowanianumerycznego Wprowadzenie Celemmodelowaniajestocenamożliwościdopływuwodydoprojektowanegoujęcia wódpodziemnychorazwyznaczenieterenuochronypośredniejwoparciuoizochro‐ nę 25‐letniego czasu dopływu wody w warstwie wodonośnej do studni. Do badań wytypowanofragmentydolinrzekAiB,ołącznejpowierzchniokoło20km2.Natural‐ neograniczenieobszarufiltracjiwrozprzestrzenieniupoziomymstanowią:odstrony południowej — granica strefy dolinnej rzeki B, gdzie występuje kontakt z nieprze‐ puszczalnymiutworamiwysoczyznowymi,odstronyzachodniej—rzekaA,odstrony północnej — wododział wód podziemnych. Od strony wschodniej granicę modelu przyjęto dowiązując się do przebiegającej w niewielkim oddaleniu hydroizohipsy oznanejwartości113,0mn.p.m.(rys.Z1.1). RysunekZ1.1.Obszarfiltracjiobjętybadaniamimodelowymi,wrazzprzyjętymiwarunkamibrze‐ gowymi.1—rzeki,2—krawędźutworówwysoczyznowych,3—granicewydzieleńlitologicz‐ nych,4—studnie,5—hydroizohipsa[mn.p.m.],6—wododziałwódpodziemnych,7‐11—bloki aktywnesymulowanewarunkiembrzegowym:IIrodzajujakoinfiltracjaopadówatmosferycznych Reacharge(7),IIrodzajujakostudniaWell(8),IrodzajuH=const(9),IIIrodzajujakorzekaRiver (10),IIIrodzajujakotzw.odsuniętagranicaGeneralHeadBoundary(11),12—blokinieaktywne 118 Rzeka B charakteryzująca się ograniczonym kontaktem wód powierzchniowych zpodziemnymi,stanowidopływrzekiA,mającejpełnąwięźhydraulicznązwarstwą wodonośną.Wgranicachobszarubadańśrednipoziomwodywrzekachkształtujesię wprzedziałach:dlarzekiAod92,6mn.p.m.nakrańcupółnocnym,do99,2mn.p.m. nakrańcupołudniowym;natomiastdlarzekiBod98,0mn.p.m.przyujściudorzekiA, do110,25mn.p.m.nakrańcuwschodnim. W rejonie projektowanego ujęcia wód podziemnych występuje jeden użytkowy po‐ ziomwodonośny,związanyzutworamiakumulacjirzecznejozróżnicowanymcharak‐ terze i korzystnych parametrach filtracyjnych. W obszarze przylegającym do rzeki A występująutworypiaszczysto‐żwirowe,owspółczynnikufiltracjik1=24,2m/d.Bez‐ pośrednio przy rzece B zalegają piaski średnioziarniste o k2 = 11,3 m/d, dalej nato‐ miastpiaskidrobnoziarnisteipylasteowspółczynnikuk3=5,3m/d. Rzędne powierzchni terenu zmieniają się od 97,5 m n.p.m. w części północno‐ zachodniej,do117,5mn.p.m.wczęściwschodniej.Stropnieprzepuszczalnegopodło‐ ża jest nachylony i zalega na rzędnych od 75 m n.p.m. w części zachodniej, po 85 m n.p.m.wczęściwschodniejobszaru. Na całym modelowanym obszarze zwierciadło wód podziemnych ma charakter swo‐ bodny. Głównym źródłem zasilania warstw wodonośnych są opady atmosferyczne. Średniazwieloleciawysokośćopadówwynosi650mm/r.Wskaźnikiinfiltracjiopadów zależą od wykształcenia litologicznego utworów przypowierzchniowych i wynoszą: 30%—wdolinierzekiA,22%—wdolinierzekiB,15%—napozostałymobszarze. Granicę wschodnią modelowanego obszaru przyjęto w oparciu o przebieg hydroizo‐ hipsy H = 113,0 m n.p.m., przebiegającej w zróżnicowanych odległościach (350– 700m)odskrajnychblokówmodelu. Wcentralnejczęścistrefydolinnejprojektujesięwykonanieujęciawódpodziemnych, składającegosięzdwóchstudniwierconychAiB,ośrednicyd=0,406m,rozmiesz‐ czonychwodległościokoło300mjednaoddrugiej.Studniemająumożliwićeksploat‐ acjęwódpodziemnychzłącznąwydajnością100m3/h. Przygotowaniemodelu Realizacja badań modelowych związana jest z przygotowaniem szeregu tablic. Ich rodzajiliczbazależąodstopniakomplikacjiwarunkównaturalnychizakresuichod‐ wzorowania, ale również od wykorzystywanego oprogramowania modelującego. Po dokonaniu podziału obszaru filtracji na bloki obliczeniowe, należy w odpowiednich tablicach przypisać poszczególnym blokom wielkości reprezentatywne dla odwzoro‐ wywanego obszaru. Do przygotowania modelu i wizualizacji wyników zastosowano programProcessingModflowznakładkąPMPATH. 119 Przygotowanonastępującetablice: MeshSize(rozmiarsiatki)—odwzorowanieobszarufiltracjizapomocąpoje‐ dynczej warstwy. Przyjętodyskretyzację woparciuo jednorodnąsiatkę blo‐ kówkwadratowychowymiarach∆x=∆y=100m;blokiodwzorowującemo‐ delowany obszar zawierają się w prostokącie składającym się z 40 wierszy i60kolumn. LayerType(typwarstwy)—przyjętoswobodnycharakterzwierciadławody (Type1:Unconfined).Jakoparametrfiltracyjnyprzyjętowspółczynnikfiltracji (Transmissivity:Calculated), co powoduje konieczność określenia tablic stro‐ puispąguwarstwywodonośnej. BoundaryConditionIBOUNDModflow(warunkibrzegowe)—blokiocha‐ rakterze aktywnym opisane zostały symbolem „1” (obszar filtracji). Blokom odwzorowującymrzekęAodobrymkontakciehydraulicznymwódpodziem‐ nychzpowierzchniowymiprzypisanosymbol„‐1”,oznaczającyrealizacjęwa‐ runku brzegowego I rodzaju H=const (34 bloki). Jako nieaktywne (symbol „0”) zadeklarowano bloki położone poza zewnętrznymi granicami modelu: przebieg działu wód podziemnych na północy, zasięg strefy wodonośnej na południu. Łącznie obszar filtracji odwzorowuje 1950 bloków, co odpowiada powierzchni19,5km2(rys.Z1.1). TopofLayers (strop warstwy) — zawiera rzędne powierzchni terenu, odpo‐ wiadającetzw.stropowigeometrycznemuwarstwy.Odwzorowanoistniejący spadekterenuwkierunkurzek,przyjmującwartościod97,5mn.p.m.wpół‐ nocnejczęścidolinyrzekiA,po117,5mn.p.m.wczęściwschodniejobszaru, przypisane do stref o jednakowych wartościach różnicowanych co 2,5 m (rys.Z1.2). BottomofLayers(spągwarstwy)—spągwarstwywodonośnejzapadawkie‐ runku zachodnim. Przyjęto jednakowe wartości w obrębie stref różnicowa‐ nych co 1 m, począwszy od 75 m n.p.m. w części północno‐zachodniej, do 85mn.p.m.wczęściwschodniej(rys.Z1.3). TimeParameters(czas)—założonoprowadzenieobliczeńsymulacyjnychdla filtracji ustalonej (Steady‐State). Jako jednostkę czasu(SimulationTimeUnit) przyjętodobę(days). 120 RysunekZ1.2.Rzędnestropumodelowanejwarstwy[mn.p.m.] RysunekZ1.3.Rzędnespągumodelowanejwarstwy[mn.p.m.] 121 InitialHydraulicHeads(początkowezwierciadłowody)—ponieważoblicze‐ nia prowadzone są dla filtracji ustalonej w czasie, w całej tablicy wstępnie przyjętostałąrzędnązwierciadławody97mn.p.m.(tj.powyżejprzyjmowa‐ nychrzędnychspągu).Następniedokonanokorektywblokachodwzorowują‐ cychprzebiegmodelowanejwarunkiembrzegowymIrodzajurzekiA,przyj‐ mując w nich rzędne uwzględniające liniowy spadek hydrauliczny w rzece. Różnicawysokościzwierciadłapomiędzyblokamiskrajnymi(H)odniesiona doliczbyodległościpomiędzycentramiblokówodwzorowującychrzekę(n– 1,gdzien—liczbybloków),dajeróżnicęwysokościzwierciadławodywystę‐ pującąpomiędzydwomasąsiednimiblokami(h),copozwalanaokreślenie rzędnych w poszczególnych blokach. W rozpatrywanym przypadku rzeki A: HA=6,6m,nA=34,hA=0,2m. HorizontalHydraulicConductivity(współczynnik filtracji poziomej) — w po‐ szczególnych blokach wprowadzono wartości współczynnika filtracji odpo‐ wiadająceodwzorowywanymutworomwodonośnym:k1=24,2m/d—utwo‐ rypiaszczysto‐żwirowewobszarzeprzylegającymdorzekiA,k2=11,3m/d —piaskiśrednioziarnistewystępującewdolinierzekiB,k3=5,3m/dpiaski drobnoziarnisteipylastezalegającenapozostałymobszarze. Effective Porosity (porowatość aktywna) — wartości porowatości aktywnej określonowoparciuorejonizacjęiwartościwspółczynnikówfiltracji,wyko‐ rzystując dostępne informacje literaturowe. Przyjęto następujące wartości: ne1=0,25,ne2=0,22,ne3=0,16. General Head Boundary (granica odsunięta) — realizowana od strony wschodniej w nawiązaniu do leżącej poza obszarem modelu hydroizohipsy oznanejstałejwartościH=113,0mn.p.m.Wblokachskrajnych,położonych w ostatniej kolumnie, zadano przewodności do granicy (GHBHydraulicCon‐ ductance—HCGHB), określone zgodnie z formułą: HCGHB=T B/L,gdzie: T— przewodnośćwarstwywodonośnej[m2/d],B—szerokośćstrumieniafiltracji do odsuniętej granicy [m], L — odległość bloku od granicy [m]. Obliczone wartościmieszcząsięwprzedzialeHCGHB=20,451,4m2/d. Recharge (zasilanie z infiltracji opadów, IE) — określono zgodnie z zależno‐ ścią:IE=Pe/365,gdzie:P—średnirocznyopad[m/r],e—wskaźnikinfil‐ tracji efektywnej utworów przypowierzchniowych. Średni roczny opad wrozpatrywanymobszarzeosiąga650mm,wskaźnikiinfiltracjikształtująsię następująco:wdolinierzekiA e=30%,wdolinierzekiB e=22%,napozo‐ stałymobszarze e=15%.Wefekciedlaposzczególnychwydzieleńprzyjęto zasilanie z infiltracji w wysokości: IE = 5,3410‐4 m3/d/m2 w dolinie rzeki A, IE=3,9210‐4 m3/d/m2wdolinierzekiB,IE=2,6710‐4m3/d/m2napozosta‐ łymobszarze. 122 River (rzeka o ograniczonym kontakcie hydraulicznym z warstwą wodono‐ śną)—wykorzystanodoodwzorowaniarzekiB,dlakażdegoblokuokreślając trzy wielkości: HydraulicconductanceoftheRiverbed — HCRiv(przewodność kontaktu hydraulicznego) obliczono formułą: HCRiv=k’LB/m’, wykorzystu‐ jąc rzeczywiste rozmiary odcinków rzeki w obrębie bloków oraz parametry osadów kol matujących. W efekcie przyjęto we wszystkich blokach średnią wartość HCRiv = 10000 m2/d. Head In the River — HRiv (rzędną zwierciadła wodywrzece)określonozwykorzystaniemśredniegospadkuhydrauliczne‐ gorzekiB,analogiczniejakdlarzekiA(HB=12,25m,nB=50,hB=0,25m). ElevationoftheRiverbedBottom—ElevRivBot(rzędna spągu osadów kolmatu‐ jących) określono w nawiązaniu do tablicy zwierciadła wody w rzece, uwzględniając głębokość rzeki i miąższość warstwy słabo przepuszczalnych osadówdennychm’(przyjętoElevRivBot=HRiv–2m). Well(studnia)—wwariancieprognostycznymwdwóchblokachobliczenio‐ wychodwzorowującychpracęujęciawódpodziemnych:w.16k.19—stud‐ niaAorazw.19k.20—studniaB,założonostałewydajnościeksploatacyjne Qe=‐1200m3/d(czyli‐50m3/h)dlakażdejstudni. Obliczeniasymulacyjne Stannaturalny Model przygotowany dla warunków naturalnych, tj. bez pracujących ujęć, poddano procesowikalibracji.Nieznacznymkorektompoddanowielkościzasilaniazinfiltracji opadóworazrozkładprzestrzennywspółczynnikafiltracji.Wefekcieuzyskanozado‐ walającązgodnośćpołożeniazwierciadławodyobliczonegonamodeluzwielkościami stwierdzonymi pomiarami terenowymi — w rozpatrywanych punktach kalibracyj‐ nychróżnicanaogółnieprzekracza0,2m. Uzyskany w wyniku kalibracji wariant odtwarzający stan naturalny, tzw. wariant 0, charakteryzujesiębrakiemwymuszeńantropogenicznychiniezaburzonymukładem zwierciadławody(rys.Z1.4).Kierunkiprzepływuwódpodziemnychdeterminowane są układem cieków powierzchniowych, dominuje przepływ ze wschodu na zachód. CzasyprzepływuwodyodskrajnychwschodnichblokówmodeludorzekiAzawierają się wgranicachod 75 do 135 lat.W bilansie wodnym (tab.Z1.1) dominuje zasilanie zinfiltracji opadów atmosferycznych (80% sumy składników), a następnie dopływ wódododsuniętejgranicy(17,3%).PostroniedrenażuprzeważaodpływdorzekiA, stanowiącyokoło66%całkowitejilościkrążącychwódpodziemnych. 123 RysunekZ1.4.Położeniezwierciadławody[mn.p.m.]igłównekierunkiprzepłlywuwódpodziem‐ nych.Odtworzonystannaturalny(krokczasowynaliniachprądut=5lat) TabelaZ1.1.Bilansprzepływówwódpodziemnychuzyskanynamodelubadanegoobszaru Składnikbilansu Infiltracjaefektywnaopadów atmosferycznych Dopływ/odpływ przezzewnętrznegranice: –rzekaA –odsuniętagranica Zasilanie/drenaż wewnątrzobszaru: –rzekaB –ujęciewódpodziemnych Sumaskładników 124 Natężenieprzepływu[m3/d] Stannaturalny Stanprognozowany (wariant0) (wariant1) Dopływdo Odpływ Dopływdo Odpływ warstwy zwarstwy warstwy zwarstwy +7537 0 +7537 0 0 +1626 ‐6248 0 0 +1646 ‐4829 0 +231 0 ‐3146 0 +664 0 ‐2618 ‐2400 +9394 ‐9394 +9847 ‐9847 Stanprognozowany Otrzymany w wariancie odtwarzającym warunki naturalne układ zwierciadła wody przyjętojakostanodniesieniadlawariantuprognostycznego,czylitzw.wariantu1.Do tablicy początkowego zwierciadła wody (Initial Hydraulic Heads) zaimportowano wartościpołożeniazwierciadławodybędącewynikiemsymulacjiwwariancie0(Va‐ lue Results Extractor Hydraulic Head Read&Apply). Wykonanie rozwiązania prognostycznego(wariant1)poprzedzonorównieżaktywowaniemtablicyzawierają‐ cejinformacjeowydatkachstudnimodelowanych(Well). Wynikiobliczeńprognostycznychpokazująwyraźnywpływsymulowanejeksploatacji ujęcia na wielkości przepływów wód i układ ciśnień w modelowanej strukturze. Su‐ maryczne ilości krążących wód (tab. Z1.1) są większe o blisko 5% w odniesieniu do odtworzonego stanu naturalnego. Po stronie odpływu dominującą rolę nadal pełni odpływ do rzeki A, jednak jego wielkość (49% sumy bilansowej) jest mniejsza niż wodtworzonym wariancie naturalnym. Maleje również odpływ do rzeki B (26,6%). Drenaż warstwy wodonośnej poprzez projektowane ujęcie sięga 24,4% ilości krążą‐ cychwód.Większailośćdrenowanychwódrekompensowanajestpostronieprzycho‐ duzwiększonymzasilaniemzrzekiB(wzrostblisko3‐krotny). W warunkach eksploatacji projektowanego ujęcia układ hydroizohips i linii prądu ulegawyraźnejmodyfikacji,zwłaszczanakierunkuspływuwóddostudni(rys.Z1.5). Niewielki odcinek rzeki B położony na południe od projektowanego ujęcia (10 blo‐ ków),zmieniaswójcharakterzdrenującegonazasilający.Wgranicachmodeluczasy dopływu wód do studni ujęcia wynoszą od 75 do 100 lat. Strumień wód dopływają‐ cychdostudniujęciajesttożsamyzOSW,ajegoszerokośćnieprzekracza2km.Zasięg wpływu ujęcia (ZWU) obrazowany jest mapą obniżenia (depresji) zwierciadła wody (rys. Z1.6), dla wartości obliczonych jako różnica pomiędzy odtworzonym stanem naturalnymaprognozowanymstanemzeksploatacjąstudni.Powierzchnialejadepre‐ sji ograniczonego izolinią 0,5 m (przyjęta średnia wielkość wahań sezonowych) wy‐ nosiokoło7,2km2. SymulowanaeksploatacjastudniujęciazwydajnościamiQe=‐1200m3/dkażda,wy‐ wołujedepresjewblokachmodelującychstudnie:sblA=3,17m,sblB=3,02m.Założono, że wykonane zostaną studnie zupełne, o typowej średnicy części czynnej filtra d = 0,406 m. Obliczone metodą kolejnych przybliżeń (Kulma, Zdechlik, 2009) wielkości depresjirzeczywistejwstudniachwynoszą:sstA=5,06m,sstB=4,87m.Określonena tejpodstawiemaksymalnemożliwedozabudowaniadługościczęściczynnejfiltrasą równe: lmaxA = 16,65 m, lmaxB = 17,14 m, natomiast dopuszczalne wydajności studni (Kulma,1995):QdopA=3993m3/dorazQdopB=4110m3/d.Dlaobydwustudnispeł‐ nionyjestwarunekQdop≥Qe. 125 RysunekZ1.5.Położeniezwierciadławody[mn.p.m.]igłównekierunkiprzepływuwódpodziem‐ nych.Stanprognozowany(krokczasowynaliniachprądut=5lat) RysunekZ1.6.Prognozowaneobniżenie[m]zwierciadławódpodziemnych(lejdepresji),wywołane eksploatacjąstudni 126 Wyznaczenie SO metodą modelowania numerycznego wymaga określenia OSW, awjegoobrębie—izochrony25‐letniegoczasuwymianywodywwarstwiewodono‐ śnej. Wykorzystuje się do tego zawarty w pakiecie Processing MODFLOW program PMPATH (Models PMPATH), pozwalający na określenie odległości pokonywanej przezokreślonącząstkęwodywzadanymprzedzialeczasu. Woparciuoprzeliczonymodelpolahydrodynamicznego,należyzadeklarowaćliczbęi rozmieszczenieśledzonychcząstekwody.ChcącokreślićOSWdostudni,należyprzy wciśniętymlewymklawiszumyszyprzeciągnąćprostokątprzezblokodwzorowujący studnię. W pojawiającym się oknie Add New Particles należy w grupie Particles on circleszadeklarowaćwpierwszejpozycjiliczbęśledzonychcząstek,wpraktycekilka‐ kilkanaście.NastępnienależypodaćpromieńokręguR,naktórymbędąrozmieszczo‐ nerównomiernieśledzonecząsteczki(wpraktycezalecanejestprzyjęciepromieniaw zakresie20–25%rozmiarubloku)orazliczbęcząstekwpionie,np.5.Możnarównież deklarować dowolne położenie cząstek, poprzez ich wskazanie prawym klawiszem myszy. RysunekZ1.7.Wyznaczonyzasięgstrefyochronnejujęcia(SO),przyjętokrokczasowynaliniach prądut=2lata Następnienależyokreślićkrokczasowydlaśledzeniacząstek(OptionsParticleTrac‐ kingTimeProperties),wybierającjednostkęczasu(TrackingStepUnit)orazdeklarując długośćkroku(StepLength). 127 Przy określaniu SO należy przyjąć długość kroku czasowego umożliwiającą bezpo‐ średnie uzyskanie określonej izochrony. Przykładowo, w celu uzyskania izochrony 18latprzepływuwodywwarstwiewodonośnejdostudni,możnaprzyjąćkrokwyno‐ szący2lata(9kroków2lata=18lat).Wykreślenieliniiprąduzestrzałkamiodpo‐ wiadającymi drodze przebywanej w przyjętym kroku czasowym może odbywać się wgórę strumienia filtracji (RunBackwardlub RunStepBackward), bądź zgodnie zkierunkiemprzepływuwody(RunForwardlubRunStepForward). Wykorzystanieśledzeniacząstekzapomocąmodeluodwrotnego(Backward)pozwala dokładnie wyznaczyć SO ujęcia. Dla określenia zasięgu SO należy generować linie prądu wgórę strumienia, krok pokroku(RunStepBackward), odliczając ilość kro‐ kówodpowiadającąokreślonejizochronie.Wrozpatrywanymprzykładzie(rys.Z1.7) zielone linie prądu określają zasięg terenu ochrony pośredniej, wyznaczony poprzez odliczenie9krokówodługości2latkażdy.Innekierunkiprzepływu(linieczerwone na rys. Z1.7) wyznaczane są uzupełniająco, celem pokazania przebiegu pozostałych strumienifiltracjiwódpodziemnychpozaOSW. 128 Załącznik2.Charakterystykahydrogeologiczna użytkowychpięterwodonośnych naobszarzeRZGWwKrakowie Wprowadzenie WgranicachdorzeczagórnejWisły,czyliobszaru,gdziegospodarkęwodnąprowadzi RZGW w Krakowie, występuje w całości bądź w części sześć regionów hydrogeolo‐ gicznychsłodkich(zwykłych)wódpodziemnych,wydzielonychwoparciuokryterium hydrostrukturalneprzezPaczyńskiego(1993,1995): karpacki(XIV), przedkarpacki(XIII), śląsko–krakowski(XII), nidziański(XI), środkowomałopolski(X) lubelsko–podlaski(IX). W monograficznej pracy zbiorowej pod redakcją Paczyńskiego i Sadurskiego (2007) podano nieco uproszczony w stosunku do pierwotnego, podział obszaru Polski na hydrogeologiczne regiony zwykłych wód podziemnych. W granicach działalności RZGW w Krakowie występuje w całości, bądź w części, siedem tych nowo wydzielo‐ nychregionówhydrogeologicznych: karpacki(XV), przedgórski(VI)zsubregionemprzedkarpackim(VI1), triasuśląskiego(XII), jurykrakowsko–częstochowskiej(XI), mogileńsko–łódzko–nidziański(X)zsubregionemnidziańskim(X3), świętokrzyski(VIII), lubelsko–radomski(VII). Zasięgitychregionówhydrogeologicznychprzedstawiarys.Z2.1. W celu prowadzenia gospodarki wodnej zgodnie z wymogami RDW (2000) wyzna‐ czonowPolscejednoliteczęściwódpodziemnych(JCWPd)wukładziehydrostruktu‐ ralnym (Nowicki i in., 2004), czyli zbliżonym do regionalizacji hydrogeologicznej. JCWPd znajdują się w granicach hydrogeologicznych regionów wodnych należących do prowincji Odry lub prowincji Wisły. W granicach działalności RZGW w Krakowie znajduje się prawie cały hydrogeologiczny region Górnej Wisły (RGW) oraz połu‐ dniowaczęśćregionuŚrodkowejWisły(RŚW),obazaliczającesiędoprowincjiWisły. 129 GraniceRGWniepokrywająsięzzasięgiemadministracyjnegoregionuwodnegogór‐ nej Wisły. W hydrogeologicznym RGW wydzielono trzy subregiony: Karpat we‐ wnętrznych (SKW), Karpat zewnętrznych (SKZ) oraz zapadliska przedkarpackiego (SZP).WgranicachRZGWwKrakowieznajdujesięrównieżpołudniowaczęśćsubre‐ gionuwyżynnego(SŚWW)należącegodoRŚW. Od2015r.prawdopodobnieobowiązywaćbędzienowypodziałnaJCWPd,wyznaczo‐ newoparciuokryteriumhydrologiczne,czyliwukładziezlewniowym(Nowickiiin., 2009a, Szczepański i Szklarczyk, 2009). Metodykę i proponowane granice wydzieleń JCWPdwobszarzeRZGWwKrakowiepodaliSzczepańskiiSzklarczyk(2009). Obszar dorzecza górnej Wisły cechuje się zróżnicowanymi warunkami hydrogeolo‐ gicznymi.Wodypodziemnesąeksploatowanezróżnychpięteripoziomówwodono‐ śnych (Kleczkowski, 1991; Malinowski, 1991, Szczepański, 2001; Skąpski i in., 1999; Chowanieciin.,2003;Paczyński,Sadurski,red.,2007).Piętroczwartorzędowetworzą utwory porowe wykształcone jako osady rzeczne dolin, osady wodnolodowcowe i osadystarychstrukturkopalnych,np.pradolinaSanu.Znaczenieużytkowemająrów‐ nież:dewońskiepiętrowodonośnezwiązanezespękanymiwapieniamiidolomitamio charakterze szczelinowo–kawernowym (szczelinowo–krasowym) oraz piętro kredo‐ we występujące w spękanych wapieniach i marglach o charakterze szczelinowo– porowym. Na obszarze Karpat fliszowych podrzędną rolę odgrywa paleogeńsko– kredowepiętrowodonośneocharakterzeszczelinowymlubszczelinowo–porowym. REGIONKARPACKI(XV) Wregioniekarpackimzostaływydzielonedwasubregiony: Karpatwewnętrznych(XV1), Karpatzewnętrznych(XV2). SubregionKarpatwewnętrznych Wsubregioniewystępujenieciągłypoziomwodonośnyzwiązanyzespękanymiiskra‐ sowiałymiskałamiróżnego wieku −triasu, jury, paleogenu(eocenu). Omałej zasob‐ ności skał świadczy mała wydajność jednostkowa, w granicach 0,1–0,5 m3/h (Mali‐ nowski,1991). Rysunek Z2.1. Mapa regionalizacji hydrogeologicznych w granicach RZGW w Krakowie. 1 i 2 – granicainumerregionuhydrogeologicznego,3i4–granicainumersubregionu,5i6–granicai symbolregionuwgpodziałunaJCWPd,7i8–granicaisymbolsubregionuwgpodziałunaJCWPd, 9 i 10 – granica i numer JCWPd zgodnie z podziałem na 161 części, 11 i 12 – granica i numer JCWPdzgodniezpodziałemna172części,13–granicaRZGWwKrakowie,14–granicapaństwa, 15–rzeki,16–zbiornikiretencyjne W obrębie masywu tatrzańskiego występują wody szczelinowe i szczelinowo– krasowe (Chowaniec, 2006). Wodonośne są zarówno spękane i skrasowiałe skały węglanowe mezozoiku, jak i eocenu tatrzańskiego. Główne znaczenie wykazują wa‐ pienie i dolomity triasu (Kleczkowski 1991). W rejonie tatrzańskim obserwuje się występowanielicznychźródeł,którychwydajnościdochodządo5dm3/s(Chowanieci in.,2006).Kleczkowski(1991)iSzczepański(2001)podają,żeźródłatzw.podreglo‐ we odznaczają się dość dużymi wydajnościami – większe źródła lub grupy źródeł średnio15−100dm3/s. W rejonie podhalańskim utwory fliszowe są wodonośne tylko w strefie przypo‐ wierzchniowej. Wydajności są zróżnicowane, co spowodowane jest zmienną prze‐ puszczalnościąwarstwywodonośnejorazjejróżnąmiąższością.Największąwydajno‐ ściącharakteryzująsięźródławypływającenakontakciewarstwzakopiańskichispę‐ kanychpiaskowcówwarstwchochołowskich,którestanowiądlanichobszaralimen‐ tacyjny(Chowanieciin.,2006). SubregionKarpatzewnętrznych Na obszarze subregionu wyróżnia się dwa piętra wodonośne wód zwykłych (Rys. Z2.2): czwartorzędowe—związanezeżwirowo–piaszczystymiosadamiakumulacji rzecznejwdolinach; kredowo–paleogeńskie (fliszowe) — związane z przypowierzchniową strefą kompleksu naprzemianległych piaskowców i łupków, występujących w róż‐ nychproporcjach(Chowanieciin.,2007). Kredowo–paleogeńskie(fliszowe)piętrowodonośne Utwory Karpat fliszowych charakteryzują się słabą wodonośnością. Kleczkowski (1991) stwierdza, że względnie dobre warunki hydrogeologiczne wiążą się tylko z fliszem piaskowcowym. Wody nasycają pory międzyziarnowe (porowatość matrycy n=10−15%), a przepływają szczelinami ― porowatość szczelinowa n=1−3% (Szcze‐ pański,2001).Wdużymstopniunawodonośnośćskałwpływastopieńzaangażowa‐ nia tektonicznego i ma charakter szczelinowo−porowy, a o wydajności decyduje szczelinowatość―oznaczato,żewydajnościstudniuzyskiwanezpiaskowcówniesą znaczącowiększe,niżuzyskiwanezespękanychłupków. Strefa zawodniona tworzy nieciągły poziom wodonośny, a dolna granica krążenia i wymianysłodkichwódpodziemnychokreślanajestdogłębokości60–100m(Chowa‐ niec,2006,Buczyńskiiin.,2007).HerbichiPrzytuła(2012)podają,żegłębokośćstre‐ fyaktywnejwymianywódsystemukrążeniazlewniowegoosiąga50−150m,zależnie 132 RysunekZ2.2.Zasięgigłównychużytkowychpięterwodonośnych(GUPW)naobszarzeRZGWwKrakowie,wregioniekarpackimXV(napodstawie: Chowanieciin.,2006).1i2—granicainumerregionu,3–6—GUPWwutworach:czwartorzędowych(3),paleogeńskich(4),paleogeńsko– kredowych(5),starszych(6),7—brakGUPW,8—granicaRZGWwKrakowie,9—granicapaństwa,10—rzeki,11—zbiornikiretencyjne odlitologiiitektonicznegocharakterugórotworu.JednakKleczkowski(1991)stwier‐ dził,żedużeznaczeniedlawodonośnościskałmajątylkoszczelinysięgającewdnach dolindogłębokości25m,anazboczachdo35−40m. Wartościwspółczynnikówfiltracjiskałwstrefiespękańwynosząnajczęściejod1·10–6 do1·10–5,czasemod1·10–7m/s.Wartościwyższe,rzędun·10–5m/s,występujątylko sporadycznie(Paczyński,Sadurski,red.,2007).Kleczkowski(1991)podaje,żeśrednia wartość współczynnikafiltracji skał w obrębie strefy szczelinwystępujących do głę‐ bokości40m,wynosiwtymsubregionie2·10–6m/s. Wydajności studni są niewielkie i mieszczą się zazwyczaj w granicach 1,0–2,5 m3/h, przywydatkachjednostkowychponiżej0,5m3/h.Kleczkowski(1991)podajenawet, zastarszymiopracowaniami,żeśredniawydajnośćpojedynczychstudniwynosijedy‐ nieokoło0,8m3/hprzy5mdepresji.Wyższewydajności,rzędu(5)10–30 m3/h, to‐ warzyszą tylko ujęciom zlokalizowanym w strefach dyslokacji tektonicznych oraz przykrawędziowychstrefachdolinrzecznych.Wodypodziemne,zarównozwykłejaki mineralne,sąrównieżujmowanewźródłach.WzlewniMuszynki,wBeskidzieSądec‐ kim,źródłacharakteryzująsięwypływamiowydajności0,01–0,1dm3/s,czasem0,1– 0,5dm3/s, a największy obserwowany wydatek na tym terenie wynosi 5dm3/s (Kleczkowski,1991;Buczyńskiiin.,2007). Głębokośćdozwierciadławódpodziemnychjestnajwiększawpartiachwododziało‐ wych,gdziedochodzido20–30m,najmniejszazaśwdnachdolin—dokilkumetrów poniżejpowierzchniterenu(Malinowski,1991).Zwierciadłowodyczęstojestnapięte. Czwartorzędowepiętrowodonośne Największe nagromadzenie aluwialnych, piaszczysto−żwirowych utworów czwarto‐ rzędowych występuje wdolinie Wisły i w dolinach jej większych dopływów (Mali‐ nowski, 1991). Również wkotlinach śródgórskich, w miejscach poszerzania dolin zaistniały dogodne warunki do akumulacji osadów czwartorzędowych o znacznej miąższości (Chowaniec i in., 2006). Osady te są dobrze przepuszczalne i ich współ‐ czynnik filtracji wynosi od n·10–7 do nawet n·10–2 m/s, a przewodność hydrauliczna wynosi najczęściej 20–300 m2/d(Malinowski, 1991). Kleczkowski (1991) stwierdza, że współczynniki filtracji mają tu przeważnie wartość rzędu n·10–5 do n·10–4 m/s. Czwartorzędowe utwory dolin rzecznych i kotlin śródgórskich charakteryzują się miąższością 5−15 m, sporadycznie większą. Miąższość warstwy wodonośnej jest zróżnicowanawzależnościodpozycjidolinywstosunkudobiegurzeki–największe miąższości występują w kotlinach (Kleczkowski 1991). Wydajność pojedynczego otworu ujmującego ten poziom wodonośny wynosi przeważnie 5−15 m3/h, czasem osiągając50−70m3/h(Kleczkowski1991).Wydajnośćjednostkowamieścisięnaogół wprzedziale1–10m3/h(Malinowski,1991). Donajbardziejperspektywicznychnależązwykłewodyporowewutworachczwarto‐ rzędowych kotlin śródgórskich w GZWP nr 437 i 440, czyli w kotlinach: Żywieckiej, Sądeckiej, Orawsko−Nowotarskiej oraz w okolicach Suchej, Krosna i Jasła, a także w utworach aluwialnych o większych miąższościach notowanych w dolinach rzek Kar‐ packich ― czyli w GZWP 347, 430, 432, 433, 435, 436, 443, 444 i 446 (Szczepański, 2001;Chowaniec,2006). REGIONPRZEDGÓRSKI(VI) Subregionprzedkarpacki(VI1) W granicach zapadliska przedkarpackiego występują dwa użytkowe piętra wodono‐ śne:czwartorzędoweineogeńskie(Rys.Z2.3). Czwartorzędowepiętrowodonośne Utwory czwartorzędowe odgrywają główne znaczenie w tym subregionie. Herbich i Przytuła (2012) określają miąższość serii czwartorzędowej na 5–20 m, lokalnie do 40−80m.Zasobysądobrzeodnawialne,zuwaginaotwartośćstrukturorazzwiązkiz wodamipowierzchniowymi(Szczepański,2001). Czwartorzędowe piętro wodonośne stanowią osady rzeczne dolin oraz utwory wod‐ nolodowcoweiosadystarychstrukturkopalnych,np.pradolinaSanu(Chowanieciin., 2006).Miąższośćiparametryhydrogeologicznesązróżnicowaneizależąodmorfolo‐ gii terenu oraz typu sedymentacji. Największe nagromadzenie osadów aluwialnych występuje wdolinie Wisłyiwujściowych odcinkach zasilających jąrzek–Soły, Ska‐ wy,Raby,Dunajca,WisłokiiSanu,sięgające20m,atylkolokalnie30m.Współczynni‐ ki filtracji są rzędu 1−3·10−4 m/s, wydajność studni na ogół do 20−30 m3/h, a tylko czasemdo60−70m3/h(Kleczkowski1991). Na Wysoczyźnie Kolbuszowskiej i Płaskowyżu Tarnowskim odsłaniają się na po‐ wierzchnipraktyczniebezwodneutworyilasteigliniaste.Wpozostałejczęściobszaru zapadliska przedkarpackiego miąższość czwartorzędowej warstwy wodonośnej jest zróżnicowanaizazwyczajnieprzekracza20m(Paczyński,Sadurski,red.,2007). W regionie przedkarpackim, w bezpośrednim sąsiedztwie nasunięcia karpackiego, dominująjednopoziomowe,odsłoniętestrukturywodonośneoswobodnymzwiercia‐ dle,osiągającemiąższośćodkilkudokilkunastumetrów(Malinowski,1991).Wydaj‐ nościstudnisązróżnicowane,najczęściejodkilkunastudokilkudziesięcium3/h,tylko czasemdo100m3/h. Najkorzystniejsze warunki hydrogeologiczne występują w obrębie przykarpackiej doliny kopalnej, która stanowi GZWP nr 425 „Dębica–Stalowa Wola–Rzeszów”. Wy‐ dajności przekraczają tu nawet 50 m3/h (Paczyński, Sadurski, red., 2007). Pradolina Podkarpacka zbudowana jest z utworów czwartorzędowych pochodzenia rzecznego. 135 Naomawianymodcinkuzasypanazostałastosunkowogrubymmateriałemżwirowym ipiaszczystymnaniesionymprzezrzekiwokresiepreglacjalnymikolejnychzlodowa‐ ceń. Maksymalna miąższość osadów czwartorzędowych dochodzi do około 40 m, a miąższość warstwy wodonośnej osiąga nawet 35 m. Zarejestrowana maksymalna wydajnośćstudniosiągnęła127,7m3/h(Chowanieciin.,2006). WdolinieśrodkowegoSanuwystępująrównieżformykopalnewypełnionepiaskamii żwiramiomiąższościodkilkunastudoponad40m,tylkolokalniedo60m.Wydajność studnijestnajwiększawokolicyNiska,osiągając100–150m3/h.WrejonieKolbuszo‐ wej występują dość głębokie doliny kopalne, w których występują cienkie, nieciągłe poziomywodonośneomałejwydajności,mającejednakznaczenieużytkowe.Wpołu‐ dniowo–wschodniej części zapadliska przedkarpackiego wydajności studni mogą przekraczać100m3/hwwąskichigłębokichstrukturachkopalnych.Najczęściejwy‐ nosząjednak20−50m3/h(Kleczkowski1991). Opróczdolinrzecznychistrukturkopalnychstosunkowodobrewarunkihydrogeolo‐ giczne występują w lokalnychobniżeniach iłów mioceńskich, np. wrejonie Leżajska, RudGłogowskichlubwrejonieŻurawicy(Malinowski,1991). Neogeńskiepiętrowodonośne Wody podziemne piętra mioceńskiego mają charakter naporowy. Wydajność z poje‐ dynczych studni jest bardzo zróżnicowana od kilku do 100 m3/h. Współczynniki fil‐ tracjiosadówwodonośnychobliczonenapodstawiepróbnychpompowańwynosząod n·10–5don·10–4m/s. W utworach mioceńskich wody słodkie występują najczęściej do głębokości około 200m.MiędzyKrakowemaBochniąwodonośneutworymioceńskiereprezentowane są przez drobnoziarniste piaski i słabo zwięzłe piaskowce bogucickie, rozdzielane iłami i osadami ilasto−pylastymi. W subzbiorniku nr 451 „Bogucice” średnia głębo‐ kośćujęćwynosi60–200m(Kleczkowski1991).Współczynnikifiltracjitychutworów wahają się w granicach od 6·10–6do 8·10–5 m/s. Miąższość utworów wodonośnych jestzmienna,wgranicachod10do100m,więcmożliwościeksploatacyjnesązróżni‐ cowane.Zzafiltrowanychwarstwpiaszczystychstanowiącychokoło50%miąższości całego profilu, z otworów głębokości około 200 m uzyskano wodę w ilości do 200 m3/h, a z otworów płytszych sięgających do 60−70 m nie więcej niż 30−40 m3/h (Kleczkowski1991).Malinowski(1991)stwierdza,żewydajnośćuzyskiwanazpoje‐ dynczych studni nie przekracza 40 m3/h, przy kilkunastometrowych depresjach. 136 RysunekZ2.3.Zasięgigłównychużytkowychpięterwodonośnych(GUPW)naobszarzeRZGWwKrakowie,wregionieprzedgórskimVI(napodsta‐ wie:Chowanieciin.,2006).1i2—granicainumerregionu,3–5—GUPWwutworach:czwartorzędowych(3),neogeńskich(4),starszych(5),6— brakGUPW,7—granicaRZGWwKrakowie,8—granicapaństwa,9—rzeki W rejonie Sandomierza neogeńskie piętro wodonośne stanowi kompleks wapieni i margliomiąższościponad40m,atakżeseriabaranowskaomiąższościokoło50m, izolowana od powierzchni grubą warstwą iłów krakowieckich. Obie te serie tworzą połączony poziom wodonośny o zwierciadle napiętym, charakteryzujący się jednak słabymiparametramihydrogeologicznymiiwysokąmineralizacjąwód,dlategoniema oncharakteruużytkowego(Malinowski,1991). W subregionie przedkarpackim zawodnione są także utwory piaszczyste stropowej częściosadówmioceńskich(Malinowski,1991).Wodypodziemnewystępującewtego typuosadachsąeksploatowanenp.wrejonieŁańcuta.Poziommioceńskijesteksploa‐ towanywceluzaopatrzeniawwodęStaszowa(Subzbiorniknr423„Staszów”,średnia głębokośćujęć:30–70m).WrejoniePrzemyślawydajnościuzyskiwanezpojedyncze‐ gootworuwynosząkilkanaściem3/hprzydepresjachdo35m(Nowickiiin.,2009b). REGIONYTRIASUŚLĄSKIEGO(XII) IJURYKRAKOWSKO–CZĘSTOCHOWSKIEJ(XI) W obszarze dorzecza górnej Wisły znajdują się południowo–wschodnie części regio‐ nów:triasuśląskiegoorazjurykrakowsko‐częstochowskiej.Główneużytkowepiętra wodonośne (GUPW) stanowią piętra: triasowe, jurajskie i czwartorzędowe (Klecz‐ kowski, 1991; Malinowski, 1991; Różkowski i in., 1997). Głębokość strefy aktywnej wymianywódkrążącychwsystemachzlewniowychsięga150−250m(Herbich,Przy‐ tuła,2012).ZasięgiużytkowychpięterwodonośnychprzedstawiaRys.Z2.4. Triasowepiętrowodonośne W triasowym piętrze wodonośnym występuje jeden połączony poziom wodonośny, wutworachwapieniamuszlowego(triasśrodkowy)iretu(górnaczęśćdolnegotriasu), czyli tzw. seria węglanowa triasu śląskiego. Na omawianym obszarze występuje w dwóchregionachokreślanychjakotriasolkusko−zawierciańskioraztriaschrzanowski. Zbiornikitesąsilniewodonośne,cechująsiędużązasobnościąiwysokąodnawialnością (Szczepański,2001).Skałyzbiornikowestanowiąwapienieidolomity,którychwodono‐ śnośćwiążesięzeszczelinamiikawernami.Miąższośćkompleksuwynosiśrednio po‐ nad40m,wahającsięwgranicach20do150m(Kowalczyk,2003).Współczynnikfil‐ tracji skał węglanowych zmienia się w szerokim przedziale od n·10–6 do n·10–4 m/s, jednak najczęściej charakteryzuje się wartościami w zakresie od 3·10–5do 1·10–4 m/s (Paczyński, Sadurski, red., 2007). Kleczkowski (1991) podaje, że średnio mieści się w granicach2,5·10–5do7,5·10–4m/s.Wydajnośćzpojedynczychstudnijestbardzozróż‐ nicowana — od kilku do ponad 100 m3/h (Nowicki i in., 2004). Kleczkowski (1991) podaje,żewydajnośćpojedynczejstudnimieścisięwbardzoszerokimprzedziale0,5– 500m3/h,aśredniowynosi30–100m3/h.Wysokawodonośnośćzaznaczasięwobrębie wychodniimalejeszybkopodnadkładem―zwłaszczaowiększejmiąższości,awyższe wartościutrzymująsiętylkowwąskichstrefachdyslokacjiuskokowych.Nieciągłynad‐ kładizolującystanowiąiłykajpru(triasgórny)ijurydolnej(Kleczkowski1991). Jurajskiepiętrowodonośne Piętro to stanowią górnojurajskie, spękane, szczelinowate i skawernowane wapienie oróżnymwykształceniufacjalnym(Różkowskiiin.,1985,Kleczkowski,1991).Miąż‐ szość utworów wodonośnych wynosi ponad 90 m (Kleczkowski, 1991). Zwierciadło wódpodziemnych,zazwyczajswobodne,występujenabardzoróżnychgłębokościach ― od niewielkich głębokości w dolinach cieków do kilkudziesięciu metrów od po‐ wierzchni terenu na wysoczyznach. Roczne amplitudy wahań zwierciadła lokalnie przekraczają10m(Kleczkowski1991). Przepuszczalność poziomu górnojurajskiego, zależna od stopnia szczelinowatości i skawernowaniagórotworu, zmienia sięw bardzo szerokichgranicach, tzn. od 1·10–7 don·10–4m/s,alenajczęściejmieścisięwprzedziale1·10–6–1·10–5m/s.Studnieuj‐ mującetenpoziomwodonośnyrzadkoprzekraczająwydajność30m3/h(Nowickiiin., 2004, 2009a; Paczyński, Sadurski, red., 2007). Kleczkowski (1991) podaje, że za re‐ prezentatywne można uznać wartości współczynnika filtracji w przedziale 1·10–6 – 5·10–5m/s,awydajnościpojedynczychstudnisąbardzozróżnicowane―od1do50 m3/h,średnio10m3/hprzydepresji15−20m.Wzwiązkuztymzasobyeksploatacyj‐ neujęćsąsilniezróżnicowanelokalnie(Szczepański,2001). Czwartorzędowepiętrowodonośne Czwartorzędowepiętrowodonośnewykazujeczęstołącznośćhydraulicznązpodście‐ lającym poziomem triasowym (Kleczkowski, 1991) i charakteryzuje się zróżnicowa‐ nymiwarunkamihydrogeologicznymi,uzależnionymiodmiąższościorazlitologiczne‐ gowykształceniaosadów.Wodonośnesąprzeważniepiaszczysto–żwiroweutworyw strukturachnieckowatychidolinachrzek,szczególnieWisłyiPrzemszy,atakżeutwo‐ ry związane niekiedy z systemem dolin kopalnych. Miąższość utworów piaszczysto– żwirowychjestrzędu10–20m(Paczyński,Sadurski,red.,2007).Kleczkowski(1991) podaje,żemaksymalnamiąższośćosadówwodonośnychczwartorzędumożeosiągać lokalnie 50 m. Zwierciadło wody jest przeważnie swobodne. Wyjątkiem są doliny kopalne, gdzie naporowy charakter ciśnienia wody w piaskach i żwirach o znacznej miąższości, wynika z obecności nadkładu słabo przepuszczalnych glin, pyłów i iłów. Współczynnikfiltracjiutworówwodonośnychzawierasięwprzedziale1·10–5–3·10–4 m/s. Wydajności z pojedynczych otworów są zmienne i mogą wynosić 10–70 m3/h (Nowickiiin.,2004). 139 RysunekZ2.4.ZasięgiGUPWnaobszarzeRZGWwKrakowie,wregionach:triasuśląskiegoXII,jurykrakowsko‐częstochowskiejXI,mogileńsko‐ łódzko‐nidziańskimX,świętokrzyskimVIIIorazlubelsko‐radomskimVII(napodstawie:Chowanieciin.,2006).1i2—granicainumerregionu,3–6 —GUPWwutworachczwartorzędowych:(3),neogeńskich(4),neogeńsko–kredowych(5),starszych(6),7—brakGUPW,8—granicaRZGWw Krakowie,9—granicapaństwa,10—rzeki REGIONMOGILEŃSKO–ŁÓDZKO–NIDZIAŃSKI(X) SUBREGIONNIDZIAŃSKI(X3) W dorzeczu górnej Wisły znajduje się południowa część subregionu nidziańskiego. GUPW występują przede wszystkim w utworach kredy i czwartorzędu (Rys. Z2.4). Lokalnie występuje poziom wodonośny w utworach miocenu, mający mniejsze zna‐ czenieużytkowe(Kleczkowski,1991;Malinowski,1991). Kredowepiętrowodonośne Kredowepiętrowodonośnepełninatymobszarzenajważniejsząrolę,występującna 70% obszaru na powierzchni lub pod cienką pokrywa lessów. Wodonośne są dwa poziomy ― głębszy, piaszczysty, albu–cenomanu (dolna kreda) oraz wyższy, węgla‐ nowy,senonu(górnakreda). Poziomwodonośnyalbu–cenomanuzbudowanyjestzpiaskówipiaskowcówglauko‐ nitowych o niewielkiej miąższości odkilkudo około 50 m. Charakter użytkowytego poziomuzaznaczasięzasadniczotylkowpasiewychodninaskrzydłachnieckistruk‐ turalnej,napozostałymobszarzewystępujenawiększychgłębokościach−dokilkuset metrów.Wykorzystywanyjestwięctylkolokalniewskrzydłachniecki,gdziewystępu‐ je płytko w warunkach swobodnych. Wewnątrz niecki posiada charakter naporowy, czasem artezyjski, i lokalnie pozwala uzyskiwać duże wydajności – notowano samo‐ wypływ wody w ilości około 300 m3/h (Kleczkowski, 1991). Zazwyczaj wydajność studnieksploatującychpoziompiaszczystywahasięwprzedzialeod10do100m3/h (Paczyński,Sadurski,red.,2007). Kleczkowski(1991)podaje,żemiąższośćtegopoziomujestzmiennawgranicach10– 120 m, ale może być lokalnie nieciągły. Stwierdza również, że poziom piaszczysty wykazuje często łączność hydrauliczną z górnojurajskim poziomem szczelinowo‐ kawernowym w wapieniach, występującym na powierzchni w monoklinie krakow‐ skiejiwosłoniemezozoicznejmasywuświętokrzyskiego. Niemalnacałymobszarzeomawianegosubregionu,istotniejszyGUPWtworząjednak szczelinowe skały węglanowe ― spękane margle, opoki, gezy i wapienie, lokalnie z wkładkami piaskowców, należące dopoziomu górnokredowego (senon). Słabo prze‐ puszczalne gliniaste utwory pokrywowe występują tylko lokalnie, co stwarza dobre warunki zasilaniatego poziomu na znacznych obszarach (Kleczkowski, 1991). Autor ten zauważa również, że w brzeżnych partiach niecki, szczególnie w jej południo‐ wo―zachodniejczęści,wodonośneskałykredygórnejalbozalegająnapłytkowystę‐ pujących, szczelinowo−krasowych wapieniach górnojurajskich, albo wręcz otaczają wapieniejurygórnej,któreodsłaniająsięnapowierzchniwpostacizrębówtektonicz‐ nych.Sprzyjatodobrymkontaktomhydraulicznymizasilaniuskałgórnokredowych. Zwierciadło wód podziemnych w obrębie poziomu węglanowego górnej kredy jest zazwyczajswobodne,ajedynielokalnienaporowe.Kleczkowski(1991)stwierdza,że w tym piętrze wodonośnym może mieć miejsce wielopoziomowość występowania wód podziemnych nawiercanych na różnych głębokościach. Jest to spowodowane występowaniem wśród węglanowych utworów wodonośnych o charakterze szczeli‐ nowym, cienkich kilkudziesięciocentymetrowych nieprzepuszczalnych wkładek mar‐ glistych, które są powodem obecności horyzontów zawieszonych i rozdzielenia po‐ szczególnych poziomów w poziomie. Miąższości całego poziomu górnokredowego lokalnieprzekraczają100m(Szczepański,2001). Występują tu warunki szczelinowo−porowe, w któ rych zaznacza się strefowość w profilupionowym.Imgłębszastrefakrążeniawód,tymgęstośćszczelinjestmniejsza, co powoduje zmniejszoną przepuszczalność utworów węglanowych. Zasięg głęboko‐ ści występowania wodonośnych szczelin szacuje się na 80–120 m (Kleczkowski, 1991).HerbichiPrzytuła(2012)oceniają,żegłębokośćstrefyaktywnejwymianywód systemówkrążeniazlewniowegoosiąga100−150m.Takieteżsązazwyczajnajwięk‐ szegłębokościstudni(Kleczkowski1991).Zwierciadłowódpodziemnychdostosowu‐ jesięzazwyczajdorzeźbyterenuijestzniąwspółkształtne.Dolinachzalegapłytko,a nawysoczyznachnawetdo100m.Obszary,naktórychzwierciadłowystępujeponiżej głębokości40m,zajmująokoło20%powierzchnirejonu(Kleczkowski,1991).Autor ten stwierdza także, że roczne amplitudy wahań zwierciadła wody wynoszą najczę‐ ściej2−5m,alemogąosiągaćnawet12m―szczególnienawysoczyznach. Wartości współczynnika filtracji skał wodonośnych zmieniają się w przedziale od 1·10–5do1·10–4m/s(Nowickiiin.,2004).NatomiastKleczkowski(1991)podaje,że współczynnikifiltracjiskałwiekusenońskiegomieszcząsiętuwprzedzialen·10–5do n·10–4 m/s, średnio wynosząc 0,7−3,5·10–4 m/s.Najlepsze parametry filtracyjne skał występują najczęściej w strefach zaangażowanych tektonicznie z rozwiniętą siecią uskoków,dolinachrzecznychiobniżeniachmorfologicznychterenu.Wydajnościstud‐ nisązróżnicowaneiwynosząwgranicach40−100m3/h(Kleczkowski,1991;Chowa‐ nieciin.,2006). Neogeńskiepiętrowodonośne Piętro to występuje jedynie lokalnie w północnej części obszaru w bardzo zróżnico‐ wanych litologicznie utworach i nie ma większego znaczenia jako użytkowy poziom wodonośny.Występującenieregularnie,częstowcharakterzesoczew,przewarstwie‐ nia drobnoziarnistych piasków zalegających wśród iłów mioceńskich, mogą lokalnie umożliwiaćpobórwodywilościodkilkudonawet30m3/h,np.wKazimierzyWiel‐ kiejczyProszowicach(Kleczkowski,1991). Wapienie litotamniowe zalegające pod iłami krakowieckimi, mają lokalne znaczenie użytkowe—zaopatrywanewwodęjestznichnp.Busko‐Zdrójwiloścido200m3/hz 142 kilkustudni,atakżePińczówczyJędrzejów.Wapienieteosiągająmiąższość10−20m, lokalnie40m,ipozwalająnauzyskaniewydajnościpojedynczejstudniwilościnawet do20−40m3/h(Kleczkowski,1991). Czwartorzędowepiętrowodonośne Piaszczysto–żwirowe osady czwartorzędowe występują głównie w dolinach rzecz‐ nychNidyiNidzicy,aosiągająmiąższość5do15m.Osadyte,pochodzeniawodnolo‐ dowcowego oraz rzecznego, nie tworzą tutaj ciągłego poziomu wodonośnego (Mali‐ nowski, 1991). Zwierciadło wód tego piętra ma charakter swobodny, a wydajność z pojedynczejstudninaogółnieprzekracza30m3/h(Chowanieciin.,2006).Kleczkow‐ ski (1991) podaje, że wydajnościstudniwynoszątylko wgranicach 3−15 m3/h przy depresjach4−7m. REGIONŚWIĘTOKRZYSKI(VIII) W południowej części regionu świętokrzyskiego występuje aż sześć pięter wodono‐ śnych: staropaleozoiczne, dewońskie, triasowe, jurajskie, trzeciorzędowe i czwarto‐ rzędowe (Rys. Z2.4). Kleczkowski (1991) stwierdza, że piętro staropaleozoiczne obejmuje wodonośne skały wieku od kambru aż do dolnego dewonu ale ma bardzo małeznaczeniezewzględunalitologięszczelinowychskałwodonośnychinieznaczne rozprzestrzenienie. W południowo–wschodniej części regionu, piętra jurajskie i tria‐ sowe wraz z niżej zalegającym piętrem dewońskim często tworzą jeden połączony poziomwodonośny(Kleczkowski,1991).HerbichiPrzytuła(2012)podają,żewtym regionie, w skałach szczelinowych głębokość aktywnej wymiany wód krążących w systemachzlewniowychdochodzido200−250m. Dewońskiepiętrowodonośne Piętro wodonośne stanowią traktowane łącznie utwory środkowodewońskie wraz z górnodewońskimi, występujące w synklinach geostrukturalnych ― stanowiących przeważnie obniżenia terenu na tym obszarze (Kleczkowski, 1991; Szczepański, 2001). W konsekwencji poziom ten ma dobre kontakty z wodami podziemnymi czwartorzędowych utworów piaszczystych w dolinach rzecznych. Do obniżeń tere‐ nowych, a strukturalnie synklin, następuje także spływ wód z sąsiednich obszarów wyniesionych,cododatkowokorzystniewpływanazasobnośćpoziomudewońskiego (Kleczkowski,1991).Poziomtenstanowiąspękaneiskrasowiałeskaływęglanowe,a dobrawodonośnośćwystępujedogłębokości200m(Kleczkowski,1991;Malinowski, 1991). Wartości współczynnika filtracji szczelinowo−kawernowych wapieni i dolomitów zmieniająsięwbardzoszerokimprzedzialeod1,4·10–8do1,2·10–3m/s,awodoprze‐ wodność wynosi średnio 150 m2/d. Wydajność studni może przekraczać nawet 200 143 m3/h (Paczyński, Sadurski, red., 2007; Chowaniec i in., 2006). Kleczkowski (1991) podaje, że wydajność pojedynczych studni zawiera się w granicach 30−230 m3/h, średnio70m3/h,awartościwspółczynnikafiltracjiwrejonachodobrejprzepuszczal‐ ności wynoszą n·10–4 m/s. Poziom ten jest intensywnie eksploatowany, a w niektó‐ rychczęściachsynklintakżeodwadnianygórniczo(Szczepański,2001). Piętrowodonośnetriasu Piętro triasowe w osłonie mezozoicznej Gór Świętokrzyskich jest dwudzielne ― wy‐ różniasiępoziomywapieniamuszlowegoorazpstregopiaskowca.Poziomśrodkowo‐ triasowy czyli wapienia muszlowego wraz z retem, najwyższą częścią pstrego pia‐ skowca, stanowią spękane wapienie i dolomity. Zwierciadło wody występuje na głę‐ bokości od kilku do kilkunastu metrów. Łączna miąższość tego kompleksu dochodzi do100m(Malinowski,1991;Paczyński,Sadurski,red.,2007).Wartościwspółczynni‐ kafiltracjiskałmieszcząsięwgranicachod1·10–5do1·10–4m/swzależnościodich spękania i skrasowienia, a przewodność hydrauliczna wynosi około 100 m2/d (Pa‐ czyński, Sadurski, red., 2007). Wydajności ujęć są bardzo zróżnicowane, wahając się odkilkudoponad200m3/h(Chowanieciin.,2006). Kleczkowski (1991) wyróżnia także poziom pstrego piaskowca, który występuje na niewielkim obszarze na zachód i północ od Kielc. Poziom ten stanowią spękane pia‐ skowceizlepieńce,przewarstwionejednakiłamiiiłowcami,wzwiązkuztymzasoby tegozbiornikasąniewielkie(Szczepański,2001).Charakterystycznajestsilnazmien‐ ność przestrzenna wykształcenia litologicznegotegopoziomu. Piaskowceo wodono‐ śnościszczelinowo−porowejwykazująlokalniedużewydajnościpojedynczychstudni ― w strefach uskokowych i zaangażowanych tektonicznie wynoszące 40−200 m3/h (Kleczkowski,1991).Autortenpodajerównież,żewspółczynnikifiltracjisązmienne odn·10–7m/swrejonachwystępowaniasłabospękanychpiaskowców,don·10–5m/s w rejonach silnego spękania. Zasięg głębokościowy tego poziomu ocenić można na 150−200m. Jurajskiepiętrowodonośne Generalnie, piętro jurajskie w tym regionie jest mało zasobne, zasadniczo ma więc znaczenie marginalne. Poziom ten w południowej części masywu świętokrzyskiego jest słabo rozpoznany i wniewielkim stopniu wykorzystywany(Kleczkowski, 1991). Reprezentowane jest głównie przez poziom górnojurajski (malmu) występujący w obrębiespękanych,szczelinowatychiczęściowoskrasowiałychwapieniomiąższości wynoszącej 100–150 m (Malinowski, 1991). Wodonośność poziomu jest zmienna. Wartości współczynnika filtracji zmieniają się w szerokim przedziale od 1·10–6 do nawet1·10–3m/swstrefachuskokowychzrozwiniętymkrasem(Paczyński,Sadurski, red.,2007). 144 Trzeciorzędowepiętrowodonośne Piętrotrzeciorzędowewystępujenapołudniowymkrańcumasywuświętokrzyskiego w wapieniach litotamniowych, porowatych zlepieńcach wapnisto−piaszczystych, a takżenapółnociwschódodSandomierza,gdzieopróczwymienionychskałzalegają także piaski i żwiry oraz słabo zwięzłe skały okruchowe (Kleczkowski, 1991). Autor tenstwierdzarównież,żegdywodonośneutworytrzeciorzędowezalegająnawodo‐ nośnych skałach starszego podłoża, poprzez dobry kontakt hydrauliczny tworzą z nimipołączonepoziomywodonośne. Czwartorzędowepiętrowodonośne Wodonośnośćtegopiętrazwiązanajestpiaszczysto–żwirowymiosadamifluwioglacjal‐ nymiorazpiaskami,żwiramiipospółkamidolinrzecznych.Miąższośćwarstwwodono‐ śnychwahasięwszerokimzakresieod2do70m,wynoszącśrednio15–30m.Wartości współczynnika filtracji utworów wodonośnych są rzędu 1·10–5– 1·10–3 m/s, a ich wo‐ doprzewodność waha się w przedziale od <100 do 1000 m2/d, średnio ok. 100 m2/d (Paczyński, Sadurski, red., 2007). Eksploatacja wód podziemnych odbywa się jedynie wdolinach rzecznych, a wydajność pojedynczych ujęć zawiera się wbardzo szerokim przedzialeod0,1dolokalnie150m3/h(Chowanieciin.,2006). REGIONLUBELSKO–RADOMSKI(VII) W obszarze dorzecza górnej Wisły znajduje się niewielki południowo–zachodni frag‐ mentregionulubelsko–podlaskiego,wskładktóregowchodzirejonRoztocza.Naobsza‐ rzetymwystępujądwaużytkowepiętrawodonośne:kredoweineogeńskie(Rys.Z2.4). Czwartorzędowepiętrowodonośnewystępujetylkolokalniewdolinachwiększychrzek inie jest wykorzystywane do zbiorowego zaopatrzenia w wodę (Kleczkowski, 1991; Malinowski,1991;Chowanieciin.,2006). Kredowepiętrowodonośne Warunki przepływu wód podziemnych piętra kredowego są w tym regionie dość zmienne.Piętrotostanowiąmargle,opokiiwapieniekredygórnej.Głębokośćstrefy aktywnejwymianywódsystemówkrążeniazlewniowegosięga100−150m(Herbich, Przytuła, 2012). Kleczkowski (1991) zauważa, że piętro węglanowe cechuje w tym obszarze strefowość pionowa polegająca na tym, że od powierzchni do głębokości około 10‐15 m występuje, zazwyczaj praktycznie nieprzepuszczalna, strefa zailenia szczelin i spękań, a poniżej słabo przepuszczalna strefa bardzo drobnych spękań. Z tegopowodunajkorzystniejszewarunkihydrogeologicznewystępująwtymobszarze nagłębokościod25do75m.Poniżejszczelinyzazwyczajsązamknięte,stądośrodek stajesięsłabowodonośny(Kleczkowski,1991).Autortenoceniarównież,żemaksy‐ 145 malnyzasięgwgłębnywodonośnychszczelinna100−130m,itowzwiązanychzdoli‐ namiobszarachzdyslokowanych. Wkonsekwencjizarównowspółczynnikifiltracjiorazwydajnościstudnisązróżnico‐ wane. Współczynnik filtracji skał wodonośnych zawiera się w przedziale n·10–6 do n·10–3 m/s, osiągając najwyższe wartości wstrefach tektonicznych (Kleczkowski, 1991;Malinowski,1991).Potencjalnewydajnościstudniwynosząod10do70,czasem 100m3/h(Kleczkowski,1991;Chowanieciin.,2006). Wskazana wyżej częściowa izolacja występująca w stropie utworów górnej kredy powoduje, że w obszarach wyniesionych geomorfologicznie zwierciadło wód pod‐ ziemnychmacharakternaporowylubswobodno‐naporowy(Kleczkowski,1991). Neogeńskiepiętrowodonośne Piętrototworząosadywiekusarmatuitortonu,zalegającepłataminautworachkredy górnej.Osadytestanowiąspękaneiskrasowiałe,silnieporowatewapieniedetrytycz‐ ne i litotamniowe orazpiaskowce detrytyczne, występujące w północno−zachodnim, małymobszarzetejczęściregionulubelsko‐radomskiego,atakżepiaskiwystępujące w obszarze południowo−wschodnim. Utwory te cechują się w tym obszarze bardzo dużązmiennościąwykształceniaimiąższości(Kleczkowski,1991).Wdogodnychwa‐ runkachhydrogeologicznychmiąższośćutworówwodonośnychdochodzido70–80m. Na przeważającej części obszaru piętro to jest w kontakcie hydraulicznym zpiętrem kredowym.Jedynielokalnierozdzielajewarstwaiłówmioceńskich.Zwierciadłowody przeważnie swobodne, występuje na głębokości od kilku do kilkudziesięciu metrów. Współczynnik filtracji skał wodonośnych w strefach dyslokacji tektonicznych jest wysoki—rzędunawet1·10–3m/s(Malinowski,1991).Wydajnościstudnisązmienne iwynoszą20−70(100)m3/h,awstrefachdolinrzecznychmogąosiągaćnawetdo300 m3/hzpojedynczegoujęcia(Kleczkowski,1991;Chowanieciin.,2006). Spisliteraturydozałącznika2 Buczyński S., Olichwer T., Tarka R., Staśko W., 2007 – Zawodnieniaformacjifliszowej KarpatwoparciuowynikibadanźródełBeskiduKrynickiegowrejonieTylicza. [w:] Szczepański A., Kmiecik E., Żurek A., [red.] „Współczesne problemy hy‐ drogeologii”,TomXIII,Kraków. ChowaniecJ.,2006–HydrogeologiaKarpat.PrzeglądGeologiczny,54(10):846–847. Chowaniec J., Freiwald P., Patorski R. Witek K., 2003 – Charakterystykahydrogeolo‐ giczna, ochrona wód oraz określenie prawidłowości zarządzania eksploatacją zbiornikówwódpodziemnychzwiązanychzsystememczwartorzędowychdolin karpackich oraz kopalnych dolin przykarpackich. Państwowy Instytut Geolo‐ giczny,Warszawa. 146 Chowaniec J., Freiwald P., Patorski R., Witek K., 2006 – Identyfikacja oddziaływań zmianpoziomówzwierciadławódpodziemnychwregioniewodnymgórnejWi‐ sły–etapI.PaństwowyInstytutGeologiczny,Kraków. ChowaniecJ.,FreiwaldP.,PatorskiR.,WitekK.,2007–Możliwościuzyskaniazwykłych wódpodziemnychwzachodniejczęściPolskichKarpatFliszowych. [w:] Szcze‐ pańskiA.,KmiecikE.,ŻurekA.[red.]„Współczesneproblemyhydrogeologii”, TomXIII,Kraków. Herbich P., Przytuła E., 2012 − Bilans wodnogospodarczy wó d podziemnych z uwzględnieniem oddziaływań z wodami powierzchniowymi w dorzeczu Wi‐ sły. Informator Państwowej Służby Hydrogeologicznej, Państwowy Instytut Geologiczny–PaństwowyInstytutBadawczy,Warszawa. Kleczkowski A.S., 1991 − Wody podziemne. [w:] Dynowska I., Maciejewski M. [red.] Dorzecze górnej Wisły. Część I. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, War‐ szawa–Kraków. Kowalczyk A., 2003 – Formowaniesięzasobówwódpodziemnychwutworachwęgla‐ nowych triasu śląsko–krakowskiego w warunkach antropopresji. Prace Nau‐ koweUniwersytetuŚląskiegowKatowicach,nr2152,Katowice. Malinowski J., [red.], 1991 – Budowa geologiczna Polski. T. VII, Hydrogeologia. Wyd. Geol.,Warszawa. Nowicki Z. [red.], 2009a – Zadania Państwowej Służby Hydrogeologicznej w 2009 r. Zadanie 28: Charakterystykageologicznaihydrogeologicznazweryfikowanych JCWPd. Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy, Państwowa Służba Hydrogeologiczna, Krajowy Zarząd Gospodarki Wodnej, Warszawa. NowickiZ.[red.],2009b–WodypodziemnemiastPolski.Miastapowyżej50000miesz‐ kańców.PaństwowyInstytutGeologiczny,Warszawa. Nowicki Z. i in., 2004 – Jednolite części wód podziemnych w Polsce. Charakterystyka geologicznaihydrogeologiczna.PaństwowyInstytutGeologiczny,Warszawa. Paczyński B. [red.], 1993 – Atlas hydrogeologicznyPolski 1:500 000. Część I. Systemy zwykłychwódpodziemnych.PaństwowyInstytutGeologiczny,Warszawa. Paczyński B. [red.], 1995. Atlas hydrogeologiczny Polski 1:500 000. Część II. Zasoby, jakośćiochronazwykłychwódpodziemnych.PaństwowyInstytutGeologiczny, Warszawa. PaczyńskiB.,SadurskiA.,[red.],2007–HydrogeologiaregionalnaPolski.TomI.Wody słodkie.PaństwowyInstytutGeologiczny.Warszawa. RDW, 2000 – DyrektywaParlamentuEuropejskiegoiRady2000/60/WEz23paździer‐ nika2000r.wsprawieustanowieniaramdziałalnościWspólnotywzakresiepo‐ litykiwodnej.DziennikUrzędowyUniiEuropejskiej,L327. 147 RóżkowskiA.,ChmuraA.,SiemińskiA.[red.],1997–UżytkowewodypodziemneGórno‐ śląskiegoZagłębiaWęglowegoijegoobrzeżenia.PracePaństwowegoInstytutu Geologicznego,CLIX,Warszawa. RóżkowskiA.,PacholewskiA.,JóźwiakA.,1985–Problemyhydrogeologicznejurygór‐ nejWyżynyKrakowsko–Częstochowskiej. Aktualne Problemy Hydrogeologii, t. III,Kraków–Karniowice. SkąpskiK.,SzklarczykT.,PatorskiR.,GareckiJ.,1999–Dokumentacjahydrogeologicz‐ nazasobówdyspozycyjnychwódpodziemnychzutworówczwartorzędowychna obszarzeKotlinySądeckiej.KrakowskiePrzedsiębiorstwoGeologiczneProGeo, Kraków. SzczepańskiA.,2001–WodypodziemnewdorzeczugórnejWisły,zasobyiichochrona. [w:]BojarskiA.[red.]OczymmówiąrzekigórnejWisływ2000roku.Mono‐ grafia.Inst.InżynieriiiGospodarkiWodnej,PolitechnikaKrakowska,Kraków, p.65−77. SzczepańskiA.,SzklarczykT.,2009–MetodyczneuwarunkowaniawydzieleńJCWPdna przykładzieobszaruRZGWwKrakowie.Biul.Państw.Inst.Geol.,ser.Hydroge‐ ologia−z.IX/2,436:507−514. 148 Summary Methodologyofselectingtheoptimalmethodofthe wellheadprotectionareadelineationtakingintoaccount thehydrogeologicalconditionsinareasadministeredbythe RegionalWaterManagementBoardinKrakow Theissuesaddressedinthestudyareconcernedwithselectionoftheoptimalmethod ofdelineatingtheouterprotectionzone,beingtheelementofthewellheadprotection area,i.e.drinkingwatersourceprotectionzone. Analyticalmethodsofdelineatingthewellheadprotectionarea Theareacontributingrechargetoapumpingwellcovers: theareawithinwhichthewellissuppliedwithprecipitatewaterinfiltrating through permeable deposits and /or seeping through poorly permeable de‐ positsofaerationzone,or outer zone within which groundwater recharges the well travelling a speci‐ fiedlateraldistance;inconfineddeeperaquiferstheboundariesoftheouter rechargeareaarelocatedatsomedistancefromthewell. The well capture zone is a part of the determined hydrodynamic field within the boundariesoftherechargeareaatthegivenaquiferfromwhichgroundwater,includ‐ inginfiltratingatmosphericwaterandinflowfromasurface‐waterbody,aredirected tothewell(Dowgiałłoetal.2002).Thecapturezoneislimitedbyaneutralstreamline. TheeffectofthewellpumpingonthewatercirculationsystemisshowninFig4,re‐ vealingdifferencebetweentheextentsofawellinfluencezone(itsdepressioncone) andawellcapturezone,andthedelineatedwellheadprotectionarea(WHPA). Analytical methods rely on a simplified model of water flow, assuming the flow in homogeneous and isotropic aquifer, whilst parameters of the aquifer: thickness, hy‐ draulicconductivityandeffectiveporosityaretakenasconstant.Theaquiferissepa‐ rated from the bottom by impermeable strata and the gradient of the groundwater table is taken as constant. This model assumes a constant discharge, steady‐state groundwaterflowconditionsandtheabsenceofanyinteractionsfromotherintakes. Wysslingmethod Using this approach, the water capture zone determined as approximately elliptical, by finding the characteristic points (Fig 6): the maximal width of the water capture zonegivenbyEq(1),thedistancebetweenthewellandaneutralpoint(xo)locatedon thedown‐gradientboundaryzoneofwatercapture,givenbyEq(3)andthedistance 149 (L) from the well to the up‐gradient boundary capture zone, in accordance with Eq (4).Thedistance(L)isassociatedwiththeassumedtimeoftraveltothewell(t),de‐ rivedfromEq(5). KrijgsmanandLobo‐Ferreiramethod Themethodconsistsinfindingcharacteristicpoints:upstreamdistancefromthewell (Lu), given by Eq (12), downstream distance from the well, given by Eq (10a), and perpendiculartothegroundwaterflowstream.Thevaluesxoandxarederivedfrom Eq (3) and (11). The maximal width of the WHPA determined perpendicular to the flowline(B)isobtainedfromEq(13).However,thismethodhasseverallimitations: whendistanceLuislargerthandistanceLd,theerrorinvolvedinthecalcula‐ tion procedure will exceed 15% and the method tends to overestimate the rangeoftheup‐gradientarea Eq(10)and(10a)shouldnotbeappliedwhentheeffectiveporosityneisless than10%(ne<0.1) Analyticelementmethod(AEM) The method consists in computing a dimensionless groundwater travel time to the well ,inaccordancewithEq(15)anddependingontheactualvalueofthisparame‐ ter, the range of the WHPA is determined using applicable formulas or nomograms. ThecurvelimitingtheWHPAisobtainedbysolvingEq(20)graphically,yieldingnom‐ ograms shown in Fig 5, related to the dimensionless travel time parameter . For longertraveltimes,oftheorderofyearsorevenmore,theparameter >1andthatis why the delineated capture zone shape becomes roughly elliptical. The upstream WHPAboundaryislimitedbythedistanceLugivenbyEq(23). Graphicmethod Todeterminetherangeofthewatercapture(discharge)zonebythegraphicmethod (Dąbrowskietal.2004),thegroundwaterheadcontoursinthenaturalconditionand computeddepressionisolinesforthepredeterminedpumpingratehavetobemapped accordingly(Fig9a).Thevalueofthedepressionisthendeductedfromthegroundwa‐ ter isohypses at their intersection points. Thus formed hydraulic net is used to map the hydrodynamic field during the well pumping. The groundwater capture zone is delineatedgraphicallybytheneutralstreamline. TheforecastedrangeofdepressionisolinesaroundthewellisobtainedusingEq(24), forthe confined aquifersor Eq (25) forthe unconfined aquifers. The range is deter‐ minedtothelong‐termexploitation,whentheflowconditionsarestabilised. 150 The predicted value of the 25 years’ isochrone of water exchange in the aquifer is reducedbythemeantimeofverticalwaterseepagethroughtheaerationzonetothe aquifer(ta)inthewellprotectionzone.Itisassumedthatconservativecontaminants transportisgovernedbytheadvectionmodelonly. Knowing thehydraulicconductivity, effective porosity and the distance between the watercontourlineswecomputehydraulicgradientsandtheactualvelocityofwater flowintheaquifer,givenbyEq(6).Thetimeofhorizontalflowintheaquiferalongthe groundwaterstreamlinesoverthedistance(L)upstreamthewellisgivenbyEq(26). In practical applications, the time of groundwater travelling a horizontal distance should be computed by considering partial segments along the selected streamlines makingupthehydraulicnet,inthedirectionreversetothestreamflow.Thedesired isochrone is obtained by smoothly connecting the points representing the identical valueoftime,locatedonneighbouringstreamlinesusedinthecalculationprocedure. Comparisonofprotectionzonesdeterminedbyanalytical andmodellingmethods Thecomparisonofanalyticalandnumericalmodellingresults(Table4)revealsthat: Applicationofanalyticalmethodswhenfindingtherangeofprotectionzones basingonthetimeofwatertravelintheaquiferfor15yearstendstooveres‐ timate the extent of the zone, which increases with the increase of time of travelassumedforcalculations. For time periods 20‐25 years, distances obtained by the Wyssling’s method are nearer to the reference values that those obtained using the AEM ap‐ proachortheKrijgsmanandLobo‐Ferreiramethod. Fortimeperiods5‐15years,thedistanceLuobtainedbytheAEMmethodsuf‐ ficientlywellagreeswiththemodelledvalues. Guidelinesforoptimaldelineationoftheouterprotectionzones The applied procedure and the extent of the task depend on the well type (new or existing), water intake levels and complexity of hydrogeological settings in the area. Delineating the source protection zone basing on the well capacity (ie. admissible volumeofextractedgroundwater)appearstobethebestapproach. Thesourceprotectionzonecanbedeterminedbyanalyticalmethodsonlywhengeo‐ logicalconditionsarenotcomplex,whentheaquifercanbeassumedtobehomogene‐ ousandtheflowratesfromthedesignedwellaresmallormedium‐level.Forasingle well with the maximal discharge below 50 m3/h (1200 m3 daily) located in simple geological conditions and for the time of travel (tp) less than 20 years, the AEM ap‐ proachseemstobemostadequate.However,fortimesoftravelinexcessof20years, 151 the Wyssling method should be employed when delineating the source protection zone. When considering a single well with the discharge below 50 m3/h located in complexhydrogeologicalconditions,thegraphicmethodisrecommended. Inthecaseofawaterintakefromasinglewellwiththedischargeinexcessof50m3/h inuncomplicatedhydrogeologicalsettings,thegraphicmethodisrecommended,too. Whensuchwell,however,islocatedincomplexhydrogeologicalstructures,numerical modellingseemsthebestapproach.Applicationofnumericalmodellingisobligatory when: amultiple‐wellintakewithinteroperatingwellswiththedischargesinexcess of50m3/heach groundwatersourceislocatedintheareaaffectedbyotherextractions,i.e.in theareacumulativeexploitationsofseveralintakeslocatedinacommoncone ofdepression wellpumpingwaterfromseveralwater‐bearinglayers. Procedureappliedwhendesigningsourceprotectionzones Todelineatethesourceprotectionzone: find the approximate range of the discharge area taking into account the boundaryconditionsoftheaquifer; findthefinalrangeofthedischargeareabythegraphicmethod,usingthehy‐ drogeologicmappingmethod; whenthebedthicknessexceeds2m,calculatethetimeoftravelofconserva‐ tivecontaminantsfromthesurfacetotheaquifer,inaccordancewithEq(30); determine the 25 years isochrone of water exchange in the aquifer, limiting itsrangebythetotaltimeofhorizontalandverticalflow; determinetheexactboundariesoftheprotectionzoneusingthecharacteris‐ ticlandfeatures. The outer protection zone of an groundwater source covers the recharge area and whenthetimeofwater’stravelfromtherechargeareaboundarytothewellexceeds 25years,theWHPAshouldcovertheareadeterminedforthe25years’residencetime of water in the aquifer (Fig 4). The 25 years’ residence time of water in the aquifer (t25)isunderstoodasthetimeofwaterflowfromtheboundaryoftherechargearea, i.e. the area where precipitate water infiltrates the ground, to the intake. The resi‐ dence time is sometimes called the exchange time. In the consequence, when deter‐ miningthetimeofwaterexchangeintheaquiferwetakeintoaccountthesumofwa‐ terverticalseepagetimefromthesurfacetotheexploitedaquiferthroughunsaturat‐ ed zone (ta)and thetime of water lateral flow withinthe aquifer (tp). The transport timeofconservativecontaminantsthroughtheaerationzone(ta)isgivenbyEq(31). 152 Datarequiredwhendelineatingthesourceprotectionzone: averagehydraulicconductivity,determinedthroughthepumpingtestandus‐ ingdatafromneighbouringwells averagehydraulicgradientdeterminedusingthehydraulicnet average thickness of the aquifer determined basing on the well profiles and usingdatafromneighbouringwells(ifany) averageeffectiveporosity(seetable6) flowratedefinedeitherastheprovenreservesofwaterinthewellorasthe maximalflowratefromthewell. In solid and massive rocks, water flow in fractures occur and that is why effective porosityrequiredtocomputeoftheeffectivevelocityofgroundwaterflow,inaccord‐ ancewithEq(6),isreplacedbythecoefficientoffracturing.Fissuredflowwilloccurin interconnectedfissuresandfractures,andflowvelocitiescanbeconsiderable. Inthecaseofaquiferslocatedinfractured‐porousrocks(limestone,dolomites,sand‐ stones)displayingmatrixporosity,migratingcontaminantsdissolvedinwatermaybe significantlyretardedinrelationtothewaterflowratebetweenrockdiscontinuities (Małoszewski & Zuber, 1985; Zuber & Motyka, 1994). In discontinuous carbonate rockswithnumerouscaverns(limestoneanddolomites),thisretardationisofminor importanceduetofasterflowofwaterwithdissolvedcontaminantsthroughalarger areaoffissuresanddiscontinuities,orevencanalsandcavernsformedasaresultof dissolutionofcarbonates. Inrockscharacterisedbymatrixporosity,theflowofconservativesolutes(tracersor pollutants)isretardedinrelationtothewaterflowasaresultofmoleculardiffusion of solutes in stagnant water present in micropores in rock. The retardation in transportofconservativesolutesdissolvedinwaterisgivenbyEq(34)(Małoszewski & Zuber, 1985; Zuber & Motyka, 1994). Introducing the retardation in transport of conservative contaminants in Eq (6), the effective porosity (ne) is assumed to the equaltothesum(nf+np).IntheupperVistulaRiverbasintypicallynp>>nf,hencethe effectiveporosity(ne)inEq(6)istakenasequaltomicroporosity(np).Whendelineat‐ ing the source protection zones, we can rely on values given in Table 7, which are smallerbyhalfthanthosetypicallyquotedforthegiverrocktypes. When other wells are already located near the well under consideration, these well arelikelytointeractwithoneanother.Insuchcircumstances,theprotectionzonefor thegivenwellhastobedeterminedusingthenumericalmodellingapproach,taking intoaccountthecatchmentareaofallsources.Theprotectionzoneistobedelineated for the given well only, taking onto account the presence of all neighbouring wells, their proven reserves (i.e. withdrawals) and notice if they are working. Many wells deliver variable pumping rates, within one year and in the scale of several years, so 153 groundwater flows to the abstraction well under variable conditions and in conse‐ quence,theactualextentofthesourceprotectionareawillchangedynamically.Fre‐ quentlytheseflowconditionsaretransientovertime,thatiswhythefinalshapeofthe sourceprotectionzoneshouldtakeintoaccountthemaximalpossiblerateofabstrac‐ tionsfromtheneighboringwellsaswellascessationoftheirpumping. 154