w opiniach pracowników instytucji i organizacji infrastruktury

Wspieranie uczniów
ze specjalnymi potrzebami
edukacyjnymi z wykorzystaniem
nowych przepisów prawa
Barbara Łaska
Wydział Wspierania Rozwoju
Kuratorium Oświaty w Łodzi
Rozporządzenie
Ministra Edukacji Narodowej
z dnia 17 listopada 2010 r.
w sprawie zasad udzielania i organizacji
pomocy psychologiczno-pedagogicznej
w publicznych przedszkolach,
szkołach i placówkach
(Dz. U. Nr 228, poz. 1487)
2
Przed wejściem w życie nowych
przepisów o pomocy p-p
1.
Nauczyciel lub pedagog szkolny samodzielnie planował
działania na rzecz ucznia.
2.
Nauczyciel lub pedagog samodzielnie tworzył dla ucznia plan
lub program wspierający (najczęściej dokument bardzo
skomplikowany i długi).
3.
Nauczyciel lub pedagog szkolny sam realizował zaplanowane
zadania.
4.
Formy i sposoby udzielania uczniom pomocy p-p określał
pedagog szkolny.
5.
Rodzic był zapraszany lub wzywany przez poszczególnych
nauczycieli lub pedagoga lub rodzic przychodził do
poszczególnych nauczycieli, aby poruszyć problem swojego
dziecka.
3
Istota zmiany – założenia nowych
przepisów o pomocy p-p
1. Nauczyciele i specjaliści wspólnie ustalają kierunek
pracy z uczniem i określają formy udzielania uczniom
pomocy p-p, a decyzję w sprawie ustalonych form
pomocy p-p podejmuje dyrektor.
2. Nauczyciele w czasie spotkania zespołu wspólnie tworzą
dokumentację wskazując cel i zakres pomocy p-p.
3. Rodzic zapraszany jest jeden raz na spotkanie zespołu
i wszystkim uczącym ucznia nauczycielom całościowo
przedstawia problemy swojego dziecka. Wszyscy
nauczyciele mają okazję dowiedzieć się od rodzica, jak
radzi sobie z problemami. Celem jest współdziałanie
dorosłych w procesie wspomagania ucznia.
4
Nowe zadania pedagoga/psychologa
szkolnego
1. Diagnozowanie indywidualnych potrzeb
rozwojowych i edukacyjnych uczniów.
2. Prowadzenie terapii indywidualnej i grupowej,
3. Realizacja różnych form pomocy
psychologiczno-pedagogicznej w środowisku
szkolnym i pozaszkolnym uczniów.
5
Podstawa objęcia dziecka pomocą
psychologiczno-pedagogiczną
1. Opinia poradni p-p
2. Orzeczenie zespołu orzekającego poradni p-p
– o potrzebie kształcenia specjalnego,
– o potrzebie indywidualnego nauczania
3. Wynik obserwacji i pomiarów pedagogicznych
mających na celu rozpoznanie u uczniów ryzyka
wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu
się (klasy I-III szkoły podstawowej)
6
Formy pomocy psychologiczno-pedagogicznej
w szkołach podstawowych
1) klasy terapeutyczne
2) zajęcia rozwijające uzdolnienia
3) zajęcia dydaktyczno-wyrównawcze
4) zajęcia specjalistyczne:
 korekcyjno-kompensacyjne,
 logopedyczne,
 socjoterapeutyczne
 inne zajęcia o charakterze terapeutycznym;
5) porady i konsultacje.
7
Zespół nauczycieli i specjalistów
CELE
Wychowaw.
Nauczyciele
Dyrektor
Pedagog
szkolny
Specjalista
Rodzice
zadanie
zadanie
zadanie
zadanie
zadanie
zadanie
zadanie
zadanie
zadanie
zadanie
zadanie
zadanie
zadanie
zadanie
zadanie
zadanie
zadanie
zadanie
zadanie
zadanie
zadanie
zadanie
8
Cel pomocy psychologicznopedagogicznej
Rozpoznawanie i zaspokajanie potrzeb
rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz
rozpoznawanie możliwości psychofizycznych ucznia
wynikających, między innymi, z zaniedbań
środowiskowych związanych z sytuacją bytową
ucznia i jego rodziny, sposobem spędzania czasu
wolnego, kontaktami środowiskowymi
9
W Karcie Indywidualnych Potrzeb Ucznia
(KIPU) wskazujemy:





informację o opinii, orzeczeniu lub wniosku konieczności
udzielenia pomocy p-p dla ucznia,
zakres, w którym uczeń wymaga pomocy psychologicznopedagogicznej; (np.: komunikacja interpersonalna, kontakty
rówieśnicze, relacje rodzinne, trudności w nauce, problemy w
komunikacji werbalnej, trudności w pisaniu, czytaniu, …)
zalecane przez zespół formy, sposoby i okresy udzielania
pomocy p-p,
ustalone przez dyrektora formy, sposoby i okresy udzielania
pomocy p-p oraz wymiar godzin, w którym poszczególne formy
pomocy będą realizowane,
ocenę efektywności pomocy p-p (form) - polega na
wnioskach i zaleceniach do dalszej pracy.
10
Plan działań wspierających (PDW) określa:
1. cele do osiągnięcia w zakresie, w którym uczeń wymaga
2.
3.
4.
5.
6.
pomocy psychologiczno-pedagogicznej,
działania realizowane z uczniem w ramach poszczególnych
form i sposobów udzielania uczniowi pomocy p-p,
metody pracy z uczniem,
zakres dostosowania wymagań edukacyjnych,
działania wspierające rodziców ucznia,
w zależności od potrzeb, zakres współdziałania z
poradniami psychologiczno-pedagogicznymi, w tym
poradniami specjalistycznymi, placówkami doskonalenia
nauczycieli, organizacjami pozarządowymi oraz innymi
instytucjami działającymi na rzecz rodziny, dzieci i
młodzieży.
11
Pomoc psychologiczno - pedagogiczna
Rozporządzenie MEN
„stare”
„nowe”
z dnia 7 stycznia 2003 z dnia 17 listopada 2010
r.
r.
w sprawie zasad
w sprawie zasad
udzielania
udzielania
i organizacji pomocy
i organizacji pomocy
psychologiczno psychologiczno pedagogicznej
pedagogicznej
w publicznych
w publicznych
przedszkolach,
przedszkolach,
szkołach i placówkach szkołach i placówkach
(Dz. U. Nr 11, poz. 114)
(Dz. U. Nr 228, poz.
1487)
„nowsze”
z dnia
……………………….
zmieniające
rozporządzenie
w sprawie zasad
udzielania
i organizacji pomocy
psychologiczno pedagogicznej
w publicznych
przedszkolach,
szkołach i placówkach
(Dz. U. Nr ……, poz.
……)
12
Zmiany dotyczą:





sposobu powołania zespołu przez dyrektora,
zapraszania przez dyrektora specjalistów na spotkanie
zespołu,
powiadamiania rodziców o spotkaniu zespołu,
tworzenia dokumentacji, tak aby pozostała na poziomie
wskazania, zakresu działań oraz form pomocy p-p (KIPU
i PDW i IPE-T to krótkie dokumenty wskazujące kierunek
pracy z dzieckiem wymagającym wsparcia),
wskazania, że nie przepisujemy treści opinii i orzeczeń, a
ocena efektów udzielanej pomocy p-p, form pomocy
odnosi się do wniosków i zaleceń zespołu do dalszej
pracy nauczycieli).
13
Zmiany dla nauczycieli
1. Poświęcanie mniej czasu na planowanie
pracy z uczniami wymagającymi wsparcia.
2. Praca w zespole – możliwość korzystania z
wiedzy i doświadczenia innych nauczycieli
oraz rodziców.
3. Tworzenie w czasie spotkania zespołu
zespole dokumentu krótkiego, przydatnego,
wskazującego kierunek pracy z dzieckiem
(cele, zakres, formy pomocy p-p).
4. Odnoszenie się do efektów udzielanej
pomocy p-p w postaci wniosków i zaleceń.
14
Konieczne działania dyrektorów
Analiza zasobów szkoły (materialnych i niematerialnych).
Analiza potrzeb uczniów w zakresie pomocy p-p, w
szczególności w przypadku konieczności organizowania
zajęć specjalistycznych, np.: logopedia lub zajęcia
korekcyjno-kompensacyjne.
3. Decydowanie o przyznanych uczniowi formach pomocy
psychologiczno-pedagogicznej.
4. Powołanie koordynatorów, którzy skutecznie zorganizują
pracę zespołu nauczycieli.
5. Nawiązanie efektywnej współpracy z poradnią p-p,
placówkami doskonalenia nauczycieli i innymi
instytucjami na rzecz konkretnego ucznia lub grupy ucz.
1.
2.
15
Dziękuję za uwagę
Barbara Łaska
Wydział Wspierania Rozwoju
Kuratorium Oświaty w Łodzi
Podstawa objęcia dziecka pomocą
psychologiczno-pedagogiczną
1. Opinia poradni p-p
2. Orzeczenie zespołu orzekającego poradni p-p
3.
Wynik obserwacji i pomiarów pedagogicznych
mających na celu rozpoznanie u uczniów ryzyka
wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu
się (klasy I-III szkoły podstawoej)
17