Produkcja długookresowa a krótkookresowa. Produkcja potencjalna. Y t Produkcja potencjalna ma tendencję do równomiernego wzrostu w miarę wzrostu zasobu czynników produkcji (np. liczby ludności, postępu technicznego, wzrostu nakładów na kształcenie). Produkcja potencjalna jest mniejsza od produkcji maksymalnej. 1 Produkcja długookresowa a krótkookresowa. Produkcja potencjalna. Y t Produkcja faktyczna natomiast wynika z bieżących potrzeb rynkowych. Dlaczego w krótkim okresie produkcja faktyczna może odbiegać od produkcji potencjalnej? 2 Model Keynesowski: Brak państwa i wymiany z zagranicą. Założenia płace i ceny są stałe przy tym poziomie płac i cen gospodarka operuje poniżej swojej produkcji potencjalnej (tzn. jest wolna siła robocza, zakłady chcą produkować więcej) Z tych dwóch założeń wniosek: popyt determinuje podaż 4 Analiza AE Linia 45 ˚ AE – zagregowane wydatki AE = C + I założenie: zagregowane wydatki nie zależą od produkcji E AE AE>Y AE<Y Y Y* AE<Y gromadzą się zapasy, przedsiębiorstwa zmniejszają produkcję AE>Y przedsiębiorstwa zaczynają produkować więcej AE= Y* równowaga 5 Analiza Y*= AE =C + I AE= CP + IP = Y* (równowaga planowana) CF + IF = Y (produkcja faktyczna) Y = AE + IN Zadanie – Przykład: CP = 100 IP = 200 Y = 400 IN = ? Uwaga : W równowadze: IN = 0 6 Analiza poszczególnych składników AE. I. Funkcja Konsumpcji Funkcja Konsumpcji – obrazuje wielkość zamierzonej konsumpcji globalnej przy każdym poziomie rozporządzalnych dochodów osobistych. Uwaga: w tej wersji modelu nie ma Państwa a więc także transferów i podatków. Rozporządzalny dochód osobisty jest więc równy dochodowi narodowemu. 7 Analiza poszczególnych składników AE. I. Funkcja Konsumpcji Gospodarstwa domowe (konsumenci) przeznaczają pewna cześć swojego dochodu rozporządzalnego na konsumpcje. Reszta to oszczędności: YD = C +S 8 Analiza poszczególnych składników AE. I. Funkcja Konsumpcji Funkcja konsumpcji to zależność wielkości konsumpcji od wielkości dochodu rozporządzalnego: Gdzie: C = C(YD) = a + cY a - konsumpcja autonomiczna (niezależna od dochodu) c – krańcowa skłonność do konsumpcji (marginal propensity to consume = MPC) c = MPC = ΔC/ΔY c (0, 1) 9 Analiza poszczególnych składników AE. I. Funkcja Konsumpcji C C = a + cY C1 a ρ Y1 Y 10 Analiza poszczególnych składników AE. I. Funkcja Konsumpcji APC – Przeciętna skłonność do konsumpcji APC = C1/Y1 = (a + cY1)/Y1 = a/Y1+c = a/Y1+ MPC APC = tg ρ APC (0, ) przy bardzo niskich dochodach APC przy bardzo wysokich dochodach APC MPC 11 Analiza poszczególnych składników AE. II. Funkcja Oszczędności Funkcja Oszczędności – obrazuje zamierzone oszczędności przy każdym poziomie dochodu. S= Y- C = Y – a – cY = -a + (1-c)Y Krańcowa skłonność do oszczędzania: MPS = 1 - c MPS +MPC = 1 12 Analiza poszczególnych składników AE. II. Funkcja Oszczędności S S = -a + (MPS)Y Y -a 13 Analiza poszczególnych składników AE. III. Popyt inwestycyjny Popyt Inwestycyjny – zamierzone (planowane) przez przedsiębiorstwa powiększenia zasobów kapitału trwałego oraz stanu zapasów. Założenie: Inwestycje są niezależne od dochodów 14 Model Keynesowski: Brak państwa i wymiany z zagranicą. Linia 45 ˚ AE = C + I AE C = a + cY Y* = I + a +cY* Y*= I + C* a+I a Y* Y 15 Przesunięcia AE Przesunięcia AE – wzrost lub spadek autonomicznych wielkości wchodzących w skład wydatków powoduje przesunięcie równoległe AE odpowiednio w górę lub w dół. Linia 45 ˚ AE AE AE’ I 10 AE 10 Y 10 C 10c AE 10c Y 10c C 10c² … itd. spada popyt, spada także produkcja Y*’ Y Y* 16 Zmiany popytu a zmiany dochodu: Zmiany w wydatkach autonomicznych powodują, ze zmienia się produkt narodowy: Gospodarka znajduje się w równowadze. Zmniejszają się wydatki autonomiczne gospodarstw domowych. Popyt globalny jest mniejszy od produktu narodowego, rosną zapasy, produkcja maleje. Nowa równowaga zostanie osiągnięta kiedy znowu AS = AE. Zadanie – Przykład: MPC = 0.8 Δa = - 20 17 Rozwiązanie zadania. Y a I C AE Y - AE 1 300 40 20 280 300 0 2 300 20 3 280 4 264 5 251.2 ... 18 Rozwiązanie zadania cd. W pierwszym etapie dochód spadł o tyle samo, co a; w drugim etapie, dochód spadł o 0.8xa. W trzecim etapie o 0.8x0.8xa itd. Czyli: ΔY = Δa + cΔa +...+ cnΔa= Δa(1+c+...+ cn) = Δa [1/(1-c)] 19 Prosty Mnożnik Keynesowski Wyrażenie: Prosty Mnożnik Keynesowski (α)– pokazuje on o ile procent zmieni się dochód narodowy, jeżeli wydatki autonomiczne wzrosną o 1%. Inny sposób wyprowadzenia mnożnika: Y=C+I C = a+ cY Y = a+ cY+ I A więc: lub Y= to tzw.: [a + I] 20