43 KB

UCHWAŁA NR XV/366/07
RADY MIASTA GDAŃSKA
z dnia 25 października 2007 roku
w sprawie skierowania wniosku do Trybunału Konstytucyjnego o stwierdzenie
niezgodności
niektórych
przepisów
ustawy
z dnia 27 marca 2003 r.
o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717
z późn. zm.) z przepisami Konstytucji RP a także z przepisami niektórych konwencji
międzynarodowych
Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. Z
2001 r. Nr 142, poz. 1591 z późn. zm.) oraz art. 2 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz art. 32 ust.1 i 2 ustawy z dnia 1
sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. Nr 102, poz. 643 z późn. zm.), w związku z art.
191 ust. 1 pkt 3 i ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
uchwala się, co następuje:
§1
Rada Miasta Gdańska postanawia skierować do Trybunału Konstytucyjnego wniosek o:
1. Stwierdzenie niezgodności art. 61 ust. 1 pkt. 1-3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o
planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) z
art. 64 ust. 3 w związku z art. 2 i art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
oraz w związku z art. 1 Protokołu Nr 1 do Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i
Podstawowych Wolności (Dz. U. z 1995 r. Nr 36, poz. 175 z późn. zm.),
2. Stwierdzenie niezgodności art. 60 ust. 1 powołanej ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o
planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z art. 166 Konstytucji
Rzeczypospolitej Polskiej,
3. Stwierdzenie niezgodności art. 59 ust. 1 w zw. z art. 61 powołanej ustawy z dnia 27
marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z art. 4 i 6 Konwencji
o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz
dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska (Dz. U. Z 2003 r. Nr
89, poz. 970),
4. Stwierdzenie niezgodności art. 61 ust. 6 i 7 powołanej ustawy z dnia 27 marca 2003
r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z art. 92 ust. 1 Konstytucji
Rzeczypospolitej Polskiej
§2
Upoważnia się radcę prawnego adwokata prof. dr hab. Huberta Izdebskiego do
reprezentowania Rady Miasta Gdańska przed Trybunałem Konstytucyjnym.
§3
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Przewodniczący
Rady Miasta Gdańska
Bogdan Oleszek
1
UZASADNIENIE
Wniesienie skargi uzasadnione jest:
1. Niezgodnością art. 61 ust. 1 pkt. 1-3 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i
zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. Nr 80, poz. 717 z późn. zm.) z art. 64 ust. 3 w
związku z art. 2 i art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz w związku z art.
1 Protokołu Nr 1 do Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności
(Dz. U. z 1995 r. Nr 36, poz. 175 z późn. zm.) wyraża się przez to, że wprowadzone w
nim ograniczenia prawa własności ustanowiono z naruszeniem wymagań określonych w
tych przepisach konstytucyjnych i ratyfikowanej konwencji międzynarodowej.
2. Niezgodnością art. 60 ust. 1 powołanej ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i
zagospodarowaniu przestrzennym z art. 166 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
wyraża się w naruszeniu zasady stanowiącej, iż zadania publiczne służące zaspokajaniu
potrzeb wspólnoty samorządowej jako zadania własne samorządu terytorialnego de
facto, poprzez zastosowanie przepisów postępowania administracyjnego mogą być i są
wykonywane przez organy administracji państwowej. Sytuacja taka zachodzi w razie
zmiany decyzji organu pierwszej instancji, jakim jest organ samorządu terytorialnego,
przez organ odwoławczy, którym jest Samorządowe Kolegium Odwoławcze, czyli organ
specjalnej administracji państwowej.
3. Niezgodnością art. art. 59 ust. 1 w zw. z art. 61 ust. 1 powołanej ustawy z dnia 27 marca
2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z art. 4 i 6 Konwencji o
dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do
sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska (Dz. U. z 2003 r. Nr 89, poz. 970)
w zakresie, w jakim przepisy te rozumiane są jako wyłączające możliwość udzielenia
społeczeństwu przez władze publiczne informacji dotyczących środowiska bez
wykazywania interesu prawnego oraz wyłączające możliwość zapewnienia udziału
społeczeństwa przy podejmowaniu decyzji dotyczących przedsięwzięć, mogących mieć
znaczące oddziaływanie na środowisko, polega na naruszeniu, wynikającego z cyt.
postanowień Konwencji, prawa społeczeństwa do informacji dotyczących środowiska
oraz prawa do udziału społeczeństwa w podejmowaniu decyzji dotyczących konkretnych
przedsięwzięć mogących mieć znaczące oddziaływanie na środowisko.
4. Niezgodnością art. 61 ust. 6 i 7 powołanej ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i
zagospodarowaniu przestrzennym z art. 92 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej
wyraża się w przekazaniu do unormowania w akcie wykonawczym istotnych elementów
merytorycznego
rozstrzygnięcia
normatywnego,
wskazując
zarazem
zakres
upoważnienia, ale nie wytyczne do treści aktu.
2
Stosownie do przepisu art. 191 ust. 1 pkt 3 Konstytucji RP, z wnioskiem w sprawach, o
których mowa w art. 188, do Trybunału Konstytucyjnego, wystąpić mogą organy stanowiące
jednostkę samorządu terytorialnego. Ustęp 2 tego przepisu stanowi natomiast, iż podmioty, o
których mowa w ust. 1 pkt 3-5, mogą wystąpić z takim wnioskiem, jeżeli akt normatywny
dotyczy spraw objętych ich zakresem działania. Stosownie do treści art. 32 ustawy z dnia 1
sierpnia 1997 r. o Trybunale Konstytucyjnym, uzasadniając podstawy prawne do złożenia
niniejszego wniosku, stwierdzić należy, że Rada Miasta Gdańska jest na mocy art. 15 ustawy
z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 z
późn.zm.) organem stanowiącym samorządu terytorialnego w rozumieniu art. 191 ust. 1 pkt
3 Konstytucji. Zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy o samorządzie gminnym, rada miejska
jest wyłącznie uprawniona do podejmowania uchwał w innych sprawach zastrzeżonych
ustawami do kompetencji rady gminy, jak np. w sprawach wniosków z art. 191 ust. 1 pkt 3
Konstytucji RP.
W związku z powyższym podjęcie uchwały jest w pełni uzasadnione.
3