uwagi-MPiPS
advertisement
M I N I S T E R PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ czerwca 2015 r. DP-I.02201.569.2015.JH Pan Tadeusz Sławecki Sekretarz Stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej W odpowiedzi na pismo z dnia 17 czerwca 2015 r., znak: DKZU-WOK.420.26.2015.DL dotyczące projektu rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej zmieniającego rozporządzenie w sprawie praktycznej nauki zawodu, zgłaszam następujące uwagi. Zważywszy na fakt, że za kształcenie dualne uważa się w Unii Europejskiej i w Polsce taki typ kształcenia, w którym występuje umowa o pracę zawarta między pracodawcą a uczniem oraz liczba godzin zajęć u pracodawcy jest nie mniejsza niż w szkole, proponuje się używanie w warunkach polskiego systemu edukacyjnego pojęcia „kształcenie dualne" jedynie w odniesieniu do zajęć praktycznych realizowanych na podstawie umowy o pracę zawartej między młodocianym pracownikiem a pracodawcą. Ponadto, odnosząc się do treści projektowanego § 4 ust. l a pkt 1 rozporządzenia pragnę zwrócić uwagę, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 2014 r. poz. 1502, z późn. zm.) stronami umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego są młodociany oraz pracodawca (art. 190 i następne Kp). Z przepisów tych nie wynika natomiast, że stronami takiej umowy są również rodzice młodocianego. Z uwagi na powyższe proponuje się więc następującą zmianę brzmienia projektowanego § 4 ust. l a i 2 rozporządzenia: § 4. la. Zajęcia praktyczne mogą odbywać się u pracodawców; I ) w ramach dualnego systemu kształcenia na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego, zawartej pomiędzy młodocianym a pracodawcą; 2) na podstawie umowy o praktyczną naukę zawodu, zawartej pomiędzy dyrektorem szkoły a pracodawcą przyjmującym uczniów na praktyczną naukę zawodu. 2. Zajęcia praktyczne organizuje się dla uczniów i młodocianych w celu opanowania przez nich umiejętności zawodowych niezbędnych do podjęcia pracy w danym zawodzie, a w przypadku zajęć praktycznych odbywanych u pracodawców -również w celu zastosowania 1 i pogłębienia zdobytej wiedzy i umiejętności zawodowych w rzeczywistych warunkach pracy. W konsekwencji proponuje się także usunięcie sformułowania ..w ramach dualnego systemu kształcenia" w projektowanych przepisach § 4 ust. 4b, ust. 6a-6c, w § 7 ust. 3 pkt 5. a także w § 9 ust. 2 pkt. 1-3 zawartych w nowelizowanym rozporządzeniu, z uwagi na to. że wystarczającą informacją jest to. że regulacje te dotyczą zajęć praktycznych odbywanych u pracodawcy. Powyższe stanowisko nie zaprzecza słusznej idei wzmacniania współpracy między szkołami a pracodawcami poprzez realizację praktycznej nauki zawodu na podstawie umowy o praktyczną naukę zawodu zawieraną pomiędzy dyrektorem szkoły a pracodawcą, np. w technikach. Taki sposób realizacji praktycznej nauki zawodu nie może być jednak nazywany kształceniem dualnym, choć stanowi bardzo potrzebny element kształcenia zawodowego. Wszystkie regulacje zawarte w projektowanym rozporządzeniu, w tym: umowa o praktyczną naukę zawodu zawierana pomiędzy szkołą a pracodawcą, stosunkowo niski wymiar godzin zajęć praktycznych dla technikum oraz mały wpływ pracodawcy na treści programu nauczania (pracodawca może tylko zgłaszać wnioski do dyrektora szkoły) są do zaakceptowania, pod warunkiem zastosowania terminu ..kształcenie dualne" w warunkach obecnych do kształcenia młodocianych, a nie do kształcenia w technikach. Bowiem o istocie kształcenia dualnego decyduje umowa o pracę zawarta między pracodawcą a uczniem, właściwe proporcje czasowe między nauką w szkole a częścią programu realizowaną u pracodawcy, a także współdecydowanie pracodawców o treściach kształcenia. Nie można mówić o kształceniu dualnym w odniesieniu do sytuacji proponowanej w nowelizowanym rozporządzeniu, w której w technikum wymiar zajęć praktycznych u pracodawcy wynosi 220-735 godzin na 4 lata, co oznacza maksymalnie 1 dzień zajęć praktycznych na tydzień, a w wariancie minimum - 1 dzień zajęć praktycznych na 3 tygodnie. Biorąc pod uwagę realizację celu nadrzędnego, którym jest bliższa współpraca szkoły zawodowej i pracodawców oraz wzmocnienie kształcenia praktycznego w naturalnych warunkach pracy - nie jest konieczne nazywanie kształceniem dualnym zajęć praktycznych opartych na umowie między szkołą a pracodawcą, przy bardzo niskim wymiarze tych zajęć. Mając na uwadze powyższe, zgodnie z kanonami przyjętymi w krajach UE stosującymi system dualny, proponuję stosowanie pojęcia „kształcenie dualne" do kształcenia w zasadniczej szkole zawodowej na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego, a nie do kształcenia w technikum, gdzie umowa zawierana jest między dyrektorem szkoły a pracodawcą i wymiar godzin nauki u pracodawcy nawet nie zbliża się do połowy wymiaru godzin programu kształcenia. MINISTE R
