Umowa o dzieło

Umowa o dzieło
Art. 627.
Przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do
wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia.
Umowa o dzieło historycznie wywodzi się z rzymskiej
konstrukcji locatio – conductio operis .Współcześnie
jest
typem
umowy
obejmującej
odpłatne
świadczenie usług określonego rodzaju i
wykształciła się obok innych umów o świadczenie
usług, takich jak umowa o pracę, umowa zlecenia,
umowa przewozu, umowa przechowania i inne.
Elementami przedmiotowo istotnymi umowy o dzieło są:
a)
b)
określenie dzieła, do którego wykonania zobowiązany jest
przyjmujący zamówienie,
a także, z uwzględnieniem regulacji art. 628 w zw. z art.
627 k.c., wynagrodzenie, do którego zapłaty zobowiązany jest
zamawiający.
Wyrok SN z dnia 27 lutego 2004 r. (V CK 307/03, LEX nr 602087):
błędem jest zapatrywanie, że wysokość wynagrodzenia w
umowie o dzieło należy do cech przedmiotowo istotnych umowy
o dzieło, a brak określenia tego składnika umowy stanowi
okoliczność wykluczającą zawarcie takiej umowy.
Umowy wzajemne
Cechy umowy o dzieło:
- konsensualna,
dwustronnie zobowiązującą,
wzajemna,
odpłatna.
Umowa o dzieło jest umową o „rezultat usługi” (w szczególności w
odróżnieniu od umowy o pracę i umowy zlecenia).
W wypadku umowy o dzieło niezbędne jest, aby starania przyjmującego
zamówienie doprowadziły w przyszłości do konkretnego,
indywidualnie oznaczonego rezultatu jako koniecznego do
osiągnięcia.
Przykłady
1.
2.
Usługi w rodzaju szkolenia personelu czy konsultacji nie generują
żadnego rezultatu ucieleśnionego w jakiejkolwiek postaci i muszą być
kwalifikowane jako czynności starannego działania (zob. wyrok SN z dnia
21 marca 2013 r., III CSK 216/12, LEX nr 1324298).
Przeprowadzenie prelekcji nie należy do kategorii rezultatu
charakteryzującego umowę o dzieło (zob. wyrok SA w Poznaniu z dnia 17
kwietnia 2013 r., III AUa 1385/12, LEX nr 1322558). W wyroku z dnia 28
lutego 2013 r. (III AUa 1785/12, LEX nr 1314708) SA w Gdańsku przyjął,
iż obowiązków polegających na przygotowaniu i przeprowadzeniu zajęć –
choćby w oparciu o samodzielnie wybrane i przystosowane materiały
dydaktyczne, a nie narzucony z góry program – nie można uznać za
dzieło, ponieważ nie przynoszą one konkretnego, samoistnego,
oznaczonego rezultatu. Podobnie, poziom opanowania materiału i
umiejętności przez uczestników kursu w zakresie kwalifikacji na
instruktorów nauki jazdy w wyniku takich szkoleń nie stanowi rezultatu w
znaczeniu art. 627 k.c. (zob. wyrok SA w Łodzi z dnia 30 stycznia 2013
r., III AUa 880/12, LEX nr 1271904).
Forma
Kodeks cywilny nie wymaga dla zawarcia umowy o dzieło
szczególnej formy prawnej.
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 10 grudnia 2003 r. (I
ACa 1144/03, OSA 2005, z. 3, poz. 14): Do zawarcia umowy o
dzieło stosuje się ogólne zasady dotyczące zawierania umów
konsensualnych. W Kodeksie cywilnym nie ma szczególnych
postanowień odnoszących się do zawarcia umowy o dzieło. Nie
wymaga ona zachowania formy szczególnej. Do zawarcia umowy
może dojść zatem także ustnie, a nawet w sposób dorozumiany.
Uwaga: Obowiązek zachowania określonej formy prawnej umowy o dzieło
może jednak wynikać z umowy między stronami (pactum de forma) albo z
przepisu szczególnego.
Strony umowy o dzieło
Stronami umowy o dzieło są:
ten, czyim wysiłkiem, staraniem i pracą dzieło ma
zostać wykonane – przyjmujący zamówienie,
oraz
2) ten, dla kogo dzieło ma być wykonane –
zamawiający.
Między stronami umowy o dzieło nie występuje jakikolwiek
stosunek zależności lub podporządkowania
Przedmiot
Przedmiotem świadczenia przyjmującego zamówienie jest
wykonanie dzieła, które może polegać na stworzeniu dzieła
lub przetworzeniu dzieła do takiej postaci, w jakiej
poprzednio nie istniało.
Należy przyjąć, że wykonanie oznaczonego dzieła jest zwykle
określonym procesem pracy lub twórczości o możliwym do
wskazania momencie początkowym i końcowym, którego
celem jest doprowadzenie do efektu (rezultatu) przyjętego
przez strony w momencie zawierania umowy.
Dzieło jest w każdym wypadku wytworem przyszłym,
który w momencie zawarcia umowy nie istnieje,
natomiast ma powstać w przyszłości ściśle określonej.
Obowiązki stron
Zasadniczym obowiązkiem przyjmującego zamówienie
jest wykonanie dzieła.
Podstawowym obowiązkiem zamawiającego jest zapłata
przyjmującemu zamówienie należnego
wynagrodzenia.
Art. 643.
Zamawiający obowiązany jest odebrać dzieło, które
przyjmujący zamówienie wydaje mu zgodnie ze swym
zobowiązaniem.
Sposób wykonywania dzieła
Art. 636.
§ 1. Jeżeli przyjmujący zamówienie wykonywa dzieło w sposób wadliwy albo
sprzeczny z umową, zamawiający może wezwać go do zmiany sposobu
wykonania i wyznaczyć mu w tym celu odpowiedni termin. Po bezskutecznym
upływie wyznaczonego terminu zamawiający może od umowy odstąpić albo
powierzyć poprawienie lub dalsze wykonanie dzieła innej osobie na koszt i
niebezpieczeństwo przyjmującego zamówienie.
§ 2. Jeżeli zamawiający sam dostarczył materiału, może on w razie odstąpienia
od umowy lub powierzenia wykonania dzieła innej osobie żądać zwrotu
materiału i wydania rozpoczętego dzieła.
Art. 636 dotyczy sytuacji, w której w toku wykonywania dzieła zamawiający
dostrzeże nieprawidłowości w czynnościach przyjmującego zamówienie,
polegające na wykonywaniu dzieła w sposób wadliwy lub sprzeczny z
umową. Zastosowanie cytowanego artykułu dotyczy tylko czasu, w którym
dzieło jest jeszcze wykonywane, tym samym wyłączona jest możliwość jego
stosowania do momentu po zakończeniu dzieła