Sposoby doprowadzania i wyprowadzania energii W zagadnieniach technicznych - cztery sposoby przekazywania energii: 1) za pomocą prądu elektrycznego, 2) przez wykonanie pracy mechanicznej, 3) przez przepływ ciepła, 4) za pośrednictwem strumienia substancji. Moc elektryczna Nel zmierzona watomierzem wyraża strumień energii doprowadzonej do układu, jeśli w układzie działa silnik lub grzejnik elektryczny, lub wyprowadzanej z układu, jeżeli w układzie działa generator elektryczny. Praca mechaniczna może być wykonana w urządzeniach technicznych za pośrednictwem: - tłoczyska poruszającego się ruchem posuwisto-zwrotnym w maszynach tłokowych, - obracającego się wału w maszynach wirnikowych. Pracę wykonaną przez układ uważa się za dodatnią. Praca wykonana na układzie ma znak ujemny. Maszyna pobierająca energię chemiczną, elektryczną itp. i wykonująca w sposób ciągły dodatnią prace nazywa się silnikiem. Maszynę napędzaną silnikiem (np. pompę, wentylator) nazywamy maszyną roboczą. Przepływ ciepła może wystąpić po zetknięciu układu z ciałem mającym inną temperaturę lub bez zetknięcia, przez promieniowanie. Ciepło pochłonięte przez układ uważamy za dodatnie, ciepło oddane ma znak ujemny. Procesy w przyrodzie często przebiegają z udziałem tarcia. Pokonanie tarcia wymaga wykonania pracy, jednak ta praca zmienia energię układu tak, jak przy pochłanianiu równoważnej ilości ciepła. Tarcie zamienia więc efekty energetyczne wykonywania pracy na efekty wywołane przez pochłanianie ciepła Lf = Qf gdzie: Lf - praca przeciwko oporom tarcia, Qf - ciepło tarcia. Sposoby doprowadzania i wyprowadzania energii a) za pomocą prądu elektrycznego, b) przez wykonanie pracy mechanicznej – na sposób pracy, c) przez przepływ ciepła – na sposób ciepła, d) za pośrednictwem strumienia substancji. Sposoby doprowadzania i odprowadzania energii z układu 1) na sposób ciepła prawo Pẻcleta - dot. przenikania ciepła . Q = k ∙ A ∙ Δt gdzie . k A Δt Q Δt = ( tF,1 – tF,2 ) strumień ciepła przenikającego przez przegrodę, [W] współczynnik przenikania ciepła, [W/(m2 K)] powierzchnia przegrody, [m2] różnica temperatury między płynami, [K] W fizyce budowli (wg metodologii): strumień ciepła przenikający przez przegrodę budowlaną . Q tr czyli . Q tr = U ∙ Ae ∙ ( Θi - Θe ) = Htr ∙ ( Θi - Θe ) gdzie współczynnik straty mocy cieplnej przez przenikanie Htr = U ∙ Ae nie zależy od różnicy temperatury 2) za pośrednictwem strumienia substancji . strumień objętości płynu V [m3/s] gęstość płynu ρ [kg/m3] strumień masy płynu . m = . V ∙ρ [kg/s] stan energetyczny płynu określa entalpia właściwa i = cp ∙ t . strumień energii płynu I . I lub . I . = V = V . = [J/kg] . m ∙ i ∙ ρ ∙ cp ∙ t ∙ ρ ∙ cp ∙ Θ [W] Przykładowe bilanse energii Równanie bilansu energetycznego Ed = ΔEu + Ew Ed - energia doprowadzana do układu ΔEu - przyrost energii układu Ew - energia wyprowadzana z układu Przypadki : 1) stan równowagi termodynamicznej ΔEu = U2 – U1 = 0, czyli Ed = Ew 2) stan nieustalony np. energia doprowadzana zostaje akumulowana w przegrodzie budowlanej, bez wyprowadzania energii z układu Ed = ΔEu , bo Ew = 0 1.1. Budynek, pomieszczenie w stanie równowagi termodynamicznej Oznaczenia: temperatura powietrza zewnętrznego Θe = var temperatura powietrza wewnętrznego Θi = idem . energia str. powietrza usuwanego I v,i energia str. powietrza doprowadzanego I v,e ciepło doprowadzane grzejnikiem .Q d strata ciepła przez przenikanie . . = = V . V ∙ ρ ∙ cp ∙ Θi ∙ ρ ∙ cp ∙ Θe . . Q tr = A ∙ U ∙ (Θi - Θe) Z bilansu energii dla stanu równowagi wynika Ed = Ew czyli . .Q d + . I v,e = . . I v,i + Q tr skąd . .Q d czyli . .Q d = . I v,i - . I v,e . + Q tr = ( Htr + Hve ) ∙ (Θi - Θe) gdzie niezależne od różnicy temperatury: Htr - współczynnik straty mocy cieplnej przez przenikanie Hve - współczynnik straty mocy cieplnej przez wentylację 1.2. Bilans (uproszczony) kotła Oznaczenia: . E ch . E str . I w,1 . I w,2 - strumień energii chemicznej paliwa - strumień strat ciepła źródła - strumień energii nośnika ciepła doprowadzonego do źródła - strumień energii nośnika ciepła wyprowadzanego od źródła Równanie bilansu Ed = Ew . + I w,1 - . E str E str = I w,2 = E uż E ch = E ch E str E ch η źr,c E ch = m = m . E ch η źr,c . = E ch . . . E uż . . . . + I w,2 - I w,1 . < 1 ∙ cp ∙ ( tw,2 - tw,1 ) ∙ cp ∙ ( tw,2 - tw,1 ) 2.1. stan nieustalony Ed = ΔEu ΔEu = U2 - U1 ΔEu = m ∙ c ∙ ( t2 - t1 ) m c ( t2 - t1 ) - masa przegrody, [kg] ciepło właściwe przegrody, [J/(kg K)] przyrost temperatury przegrody, [K] E d = m ∙ c ∙ ( t2 - t1 )