M. Kopernik - prezentacja

advertisement
Wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię…
to bez wątpienia jeden
z największych astronomów w historii,
nie tylko Polski, ale i całego świata.
Zmienił
ludzkości
on
na
postrzegania,
całkowicie
sprawy
światopogląd
świata,
otworzył
jego
ludziom
horyzonty, choć nie przyszło mu to
łatwo.
Zapraszam do zapoznania się z biografią prawdziwego geniusza,
człowieka odważnego, który nie bał się wygłaszać niepopularnych
w owym czasie teorii. Zapraszam do zapoznania się z biografią
człowieka, który zatrzymał Słońce, a wprawił w ruch Ziemię.
Gdy urodził się w Toruniu w 1473 r., świat trwał
jeszcze
w
przekonaniu,
przejętym
że
Ziemia
od
jest
starożytnych
płaską
tarczą
osadzoną w centrum wszechświata, a wokół niej
krążą Księżyc, Słońce i planety.
Gdy umarł w 1543 r., pozostawił w swym dziele „De revolutionibus
orbitum coelestium” („O obrotach sfer niebieskich”) podstawy systemu,
który nie tylko odrzucał błędy nauki ptolemejskiej, ale też stał się
punktem wyjścia wszystkich znanych dziś odkryć dotyczących budowy
wszechświata i rządzących nim sił.
W 1491r. podjął studia humanistyczne,
matematyczne i astronomiczne na uniwersytecie
w Krakowie, które kontynuował w latach 14961500 w Bolonii. W roku 1503 uzyskał tytuł
doktora prawa kościelnego. Od 1512 r. Kopernik
mieszkał we Fromborku, skąd udał się do
Olsztyna,
aby
być
tam
do
1521r.
administratorem dóbr katedralnych. W 1523r.
powołano go na generalnego zarządcę diecezji.
Studiując dawne pisma odkrył, że już w III w.
p.n.e.
greccy
filozofowie
przypuszczali,
iż
Ziemia mogła być kulista i obracać się wokół
własnej osi. Ich poglądy nie znalazły uznania,
zwłaszcza że były sprzeczne z nauką
Arystotelesa,
którego
tezy
przez
całe
średniowiecze
uchodziły
za
bezwzględnie słuszne. Jeszcze większe znaczenie miał jednak fakt, że Biblia
określała jednoznacznie położenie Ziemi w środku kosmosu, ustanawiając
dogmat, którego kościół nie pozwalał podważać. Kopernik wiedział, z jakim
sprzeciwem współczesnych mogą spotkać się jego odkrycia. Mimo że nowy
obraz wszechświata był już w jego zapiskach ukształtowany na początku
XVI w., zwlekał z ogłoszeniem owych tez i dopiero na krótko przed śmiercią
uległ naciskom przyjaciół i zgodził się wydrukować oraz rozpowszechnić
swe dzieło. Śmierć była jednak szybsza i autor nie doczekał się jego
wydania.
Mikołaj Kopernik, mimo licznych zainteresowań, nadal dogłębnie zajmował
się teorią budowy świata. Wykazał między innymi pewne braki w dotychczas
obowiązującej teorii geocentrycznej, tłumaczącej budowę świata. Uważał, że
upoważnia go to do stworzenia nowej teorii, opartej na następujących
założeniach:
Nie istnieje jeden środek wszystkich kół niebieskich lub sfer .
, lecz tylko środkiem
ciężkości i środkiem sfery księżyca .
jako swój środek i dlatego
Stosunek odległości Ziemi od Słońca do wysokości firmamentu jest
znacznie mniejszy od stosunku promienia Ziemi do odległości jej od Słońca ,
a zatem odległość Ziemi od Słońca jest znikomo mała w porównaniu
z wysokością firmamentu.
Ruch ziemi zatem wystarczył do wyjaśnienia
pozornych ruchów na Ziemi.
Wyjaśniał
również
niebieskich
po
ruchy
bardzo
innych
ciał
skomplikowanych
orbitach, które w istocie nie mogły krążyć
wokół Ziemi.
Wprowadzenie teorii heliocentrycznej wprowadzało niemałe zamieszanie.
Oto bowiem za z dnia na dzień okazało się, że Ziemia nie jest niczym
nadzwyczajnym we wszechświecie. Istnieją bowiem jeszcze inne światy,
planety również obracające się wokół Słońca, a nie wokół Ziemi. Nasza
rodzima planeta jest jedynie jedną z kilku jej podobnych.
Kwadrant
(rekonstrukcja)
Triquetrum
(rekonstrukcja)
Astrolabium
(rekonstrukcja)
De revolutionibus orbium coelestium („O obrotach
sfer niebieskich”) - dzieło życia Mikołaja Kopernika,
które
zawiera
wykład
heliocentrycznej
budowy
świata. Na owe czasy stanowiło przewrót w nauce
i ówczesnym światopoglądzie. Ukazało się drukiem
w Norymberdze w 1543 roku.
Mikołaj
Kopernik
człowiekiem
był
prawdziwym
renesansu,
człowiekiem
szukającym odpowiedzi, nie poddającym
się bezmyślnie obowiązującym prawom
i "prawdom" pseudonaukowców.
Pokazał nam, że Wszechświat jest ogromny i że nie kręci się
wokół człowieka.
Pokazał odwagę w myśleniu. Przekonał, iż w nauce nie ma
niepodważalnych twierdzeń.
Zainspirował
potomnych
do
nowego
podejścia
do
Świata,
w którym człowiek, czy Ziemia, nie mają szczególnego miejsca.
Jeśli wewnątrz dużego okręgu toczy się
bez poślizgu okrąg o promieniu dwa
razy
mniejszym,
to
dowolny,
lecz
ustalony punkt małego okręgu porusza
się
po
średnicy
dużego.
„Cóż piękniejszego nad niebo,
które przecież ogarnia
wszystko co piękne.”
„Próżnowaniem poniża się
dary natury.”
„Nie jest sprawą małej wagi uczynić
jasnym to, co z racji swych
właściwości pozostaje zasłonięte
grubą mgłą niewiedzy.”
„Co innego jest złośliwie krytykować i zaczepiać,
a co innego poprawiać i błędy prostować,
podobnie jak pochwały różnią się od pochlebstw.”
ORP Kopernik – okręt
Marynarki Wojennej do badań
dna morza
Krater na Księżycu (107 km) )
Planetoida 1322 Copernicus
Prezentację przygotowały uczennice
Zespołu Szkolno-Przedszkolnego nr 2
Gimnazjum nr 8 w Tychach:
Aleksandra Sitarska, Żaneta Mozler
Download