Wstrzymał Słońce, ruszył Ziemię… to bez wątpienia jeden z największych astronomów w historii, nie tylko Polski, ale i całego świata. Zmienił ludzkości on na postrzegania, całkowicie sprawy światopogląd świata, otworzył jego ludziom horyzonty, choć nie przyszło mu to łatwo. Zapraszam do zapoznania się z biografią prawdziwego geniusza, człowieka odważnego, który nie bał się wygłaszać niepopularnych w owym czasie teorii. Zapraszam do zapoznania się z biografią człowieka, który zatrzymał Słońce, a wprawił w ruch Ziemię. Gdy urodził się w Toruniu w 1473 r., świat trwał jeszcze w przekonaniu, przejętym że Ziemia od jest starożytnych płaską tarczą osadzoną w centrum wszechświata, a wokół niej krążą Księżyc, Słońce i planety. Gdy umarł w 1543 r., pozostawił w swym dziele „De revolutionibus orbitum coelestium” („O obrotach sfer niebieskich”) podstawy systemu, który nie tylko odrzucał błędy nauki ptolemejskiej, ale też stał się punktem wyjścia wszystkich znanych dziś odkryć dotyczących budowy wszechświata i rządzących nim sił. W 1491r. podjął studia humanistyczne, matematyczne i astronomiczne na uniwersytecie w Krakowie, które kontynuował w latach 14961500 w Bolonii. W roku 1503 uzyskał tytuł doktora prawa kościelnego. Od 1512 r. Kopernik mieszkał we Fromborku, skąd udał się do Olsztyna, aby być tam do 1521r. administratorem dóbr katedralnych. W 1523r. powołano go na generalnego zarządcę diecezji. Studiując dawne pisma odkrył, że już w III w. p.n.e. greccy filozofowie przypuszczali, iż Ziemia mogła być kulista i obracać się wokół własnej osi. Ich poglądy nie znalazły uznania, zwłaszcza że były sprzeczne z nauką Arystotelesa, którego tezy przez całe średniowiecze uchodziły za bezwzględnie słuszne. Jeszcze większe znaczenie miał jednak fakt, że Biblia określała jednoznacznie położenie Ziemi w środku kosmosu, ustanawiając dogmat, którego kościół nie pozwalał podważać. Kopernik wiedział, z jakim sprzeciwem współczesnych mogą spotkać się jego odkrycia. Mimo że nowy obraz wszechświata był już w jego zapiskach ukształtowany na początku XVI w., zwlekał z ogłoszeniem owych tez i dopiero na krótko przed śmiercią uległ naciskom przyjaciół i zgodził się wydrukować oraz rozpowszechnić swe dzieło. Śmierć była jednak szybsza i autor nie doczekał się jego wydania. Mikołaj Kopernik, mimo licznych zainteresowań, nadal dogłębnie zajmował się teorią budowy świata. Wykazał między innymi pewne braki w dotychczas obowiązującej teorii geocentrycznej, tłumaczącej budowę świata. Uważał, że upoważnia go to do stworzenia nowej teorii, opartej na następujących założeniach: Nie istnieje jeden środek wszystkich kół niebieskich lub sfer . , lecz tylko środkiem ciężkości i środkiem sfery księżyca . jako swój środek i dlatego Stosunek odległości Ziemi od Słońca do wysokości firmamentu jest znacznie mniejszy od stosunku promienia Ziemi do odległości jej od Słońca , a zatem odległość Ziemi od Słońca jest znikomo mała w porównaniu z wysokością firmamentu. Ruch ziemi zatem wystarczył do wyjaśnienia pozornych ruchów na Ziemi. Wyjaśniał również niebieskich po ruchy bardzo innych ciał skomplikowanych orbitach, które w istocie nie mogły krążyć wokół Ziemi. Wprowadzenie teorii heliocentrycznej wprowadzało niemałe zamieszanie. Oto bowiem za z dnia na dzień okazało się, że Ziemia nie jest niczym nadzwyczajnym we wszechświecie. Istnieją bowiem jeszcze inne światy, planety również obracające się wokół Słońca, a nie wokół Ziemi. Nasza rodzima planeta jest jedynie jedną z kilku jej podobnych. Kwadrant (rekonstrukcja) Triquetrum (rekonstrukcja) Astrolabium (rekonstrukcja) De revolutionibus orbium coelestium („O obrotach sfer niebieskich”) - dzieło życia Mikołaja Kopernika, które zawiera wykład heliocentrycznej budowy świata. Na owe czasy stanowiło przewrót w nauce i ówczesnym światopoglądzie. Ukazało się drukiem w Norymberdze w 1543 roku. Mikołaj Kopernik człowiekiem był prawdziwym renesansu, człowiekiem szukającym odpowiedzi, nie poddającym się bezmyślnie obowiązującym prawom i "prawdom" pseudonaukowców. Pokazał nam, że Wszechświat jest ogromny i że nie kręci się wokół człowieka. Pokazał odwagę w myśleniu. Przekonał, iż w nauce nie ma niepodważalnych twierdzeń. Zainspirował potomnych do nowego podejścia do Świata, w którym człowiek, czy Ziemia, nie mają szczególnego miejsca. Jeśli wewnątrz dużego okręgu toczy się bez poślizgu okrąg o promieniu dwa razy mniejszym, to dowolny, lecz ustalony punkt małego okręgu porusza się po średnicy dużego. „Cóż piękniejszego nad niebo, które przecież ogarnia wszystko co piękne.” „Próżnowaniem poniża się dary natury.” „Nie jest sprawą małej wagi uczynić jasnym to, co z racji swych właściwości pozostaje zasłonięte grubą mgłą niewiedzy.” „Co innego jest złośliwie krytykować i zaczepiać, a co innego poprawiać i błędy prostować, podobnie jak pochwały różnią się od pochlebstw.” ORP Kopernik – okręt Marynarki Wojennej do badań dna morza Krater na Księżycu (107 km) ) Planetoida 1322 Copernicus Prezentację przygotowały uczennice Zespołu Szkolno-Przedszkolnego nr 2 Gimnazjum nr 8 w Tychach: Aleksandra Sitarska, Żaneta Mozler