Zarz*dzanie Produkcj* i Us*ugami

Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Nysie
Instytut Zarządzania
Zarządzanie Produkcją i Usługami
wykład nr 9 – CRM, CE, Produktywność
Dr inż. Piotr Chwastyk
email: [email protected]
www.chwastyk.pwsz.nysa.pl
CRM (Customer Relationship Management)
CRM jest grupą strategii biznesowych mających na celu zwiększanie
długoterminowej wartości rynkowej firmy poprzez maksymalne
wykorzystywanie potencjału leżącego w relacji łączącej firmę z jej klientami.
Jest skoncentrowaną na kliencie filozofią prowadzenia biznesu
przenikającą kulturę całej organizacji.
Swoim meritum obejmuje dochodowe zarządzanie procesami identyfikacji,
zdobywania, utrzymywania i rozwijania odpowiednich klientów.
Dostarcza firmie jednolitego obrazu relacji z klientem, a klientowi
jednolitego obrazu firmy konsolidując wszystkie dostępne media i kanały
informacyjne.
Opiera się na zarządzaniu wiedzą na temat klienta pozwalającym na
optymalizację wymienianej z nim wartości.
Obejmuje dziedziny marketingu, sprzedaży i serwisu, a także integruje się z
działaniami Back Office (oprogramowanie wewnętrzne organizacji).
Jednoczy działania partnerów biznesowych położonych w obydwu
kierunkach łańcucha dostaw.
Jest wspomagane odpowiednimi systemami informatycznymi klasy CRM,
całościowo obsługującymi procesy przepływu informacji.
ZPU wyk. IX / 2
CRM jest odpowiedzią na:
• coraz mniejszą lojalność klientów;
• wzrost rotacji pracowników działów handlowych;
• wzrost konkurencji;
• coraz większe koszty pozyskania nowych
klientów;
• coraz większe doświadczenie i wymagania
klientów wobec dostawców;
• coraz mniej skuteczne działania w zakresie
promocji;
• większą elastyczność produkcji;
• rozpadanie się kanałów reklamowych;
• wzrost liczby kanałów dystrybucji.
ZPU wyk. IX / 3
CRM to w pierwszej kolejności filozofia prowadzenia
biznesu, dopiero później system informatyczny!
„CRM oznacza zdolność firmy do zdobywania klientów,
poznawania ich, odnawiania kontaktów z nimi, upewnienia
się, że firma dostarcza im dokładnie tego, czego oczekują
oraz to, do czego się zobowiązała, i wreszcie - realizowania
zysków dzięki tym działaniom.„
CRM oznacza zdolność firmy do zdobywania klientów,
poznawania ich, odnawiania kontaktów z nimi, upewnienia
się, że firma dostarcza im dokładnie tego, czego oczekują
oraz to, do czego się zobowiązała, i wreszcie —
realizowania zysków dzięki tym działaniom. "
ZPU wyk. IX / 4
Korzyści wynikające z wdrożenia systemu klasy
CRM można podzielić na:
1. Korzyści mierzalne - odnoszą się do
pozytywnych zmian wartości wskaźników
sprzedaży, zysków ze sprzedaży, kosztów, czyli
tego wszystkiego co ma swoje wartościowe
odzwierciedlenie.
2. Korzyści niemierzalne - natomiast to
odzwierciedlenie zadowolenia klientów i
pracowników, wzrost lojalności klientów itp.
ZPU wyk. IX / 5
NIEZALEŻNE BADANIA UKAZUJĄCE KORZYŚCI Z WDROŻENIA
SYSTEMU CRM
Badanie IDC Cap Gemini
Szacowany wzrost obrotów w ciągu 2 lat od wdrożenia systemu CRM:
• 32 % firm zanotowało wzrost poniżej 10%.
• 44 % firm zanotowało wzrost od 10% do 20%.
• Pozostałe 24 % firm mogło poszczycić się wzrostem powyżej 20%.
Szacowany okres zwrotu kosztów wdrożenia systemu CRM:
• Dla 17 % firm okres ten był mniejszy od 12 miesięcy.
• 44 % firm odnotowało okres zwrotu pomiędzy 12, a 24 miesiące.
• Pozostałe 39 % firm zanotowało okres zwrotu powyżej 24 miesięcy.
Doświadczenia Lagan Consultancy
W ciągu trzech lat od wdrożenia systemu CRM można spodziewać się
m.in.:
• 10% wzrostu przychodów ze sprzedaży na przedstawiciela
handlowego.
• 5% wzrostu skuteczności zawierania umów handlowych (win ratę).
• 1% zwiększenia marży sprzedaży.
ZPU wyk. IX / 6
Badanie Andersen Consulting
Zależność pomiędzy działaniami CRM, a zwrotem ze sprzedaży:
• 50% różnic przypisano różnym sferom CRM (sprzedaż, serwis,
marketing).
• 50% różnic przypisano pozostałym czynnikom biznesowym.
Wpływ CRM na zwrot ze sprzedaży:
• Polepszenie działań CRM z niskiego do średniego poziomu daje
19% przyrostu ZZS.
• Polepszenie działań CRM ze średniego do najwyższego poziomu
daje kolejne 16% przyrostu ZZS.
Doświadczenia firmy telekomunikacyjnej
• 10% klientów (kluczowych) generuje 80% przychodu (w praktyce
100% dochodu).
• 30% klientów (marginalnych) generuje 15% przychodu.
• 60% klientów (nieatrakcyjnych) generuje 5% przychodu.
ZPU wyk. IX / 7
Badanie Loyalty Effect
• 5% wzrostu lojalności związanego z wdrożeniem CRM powoduje
nawet 80% przyrost dochodu generowanego przez klienta (Customer
NPV).
Doświadczenia Insight Technology Group
Wyniki 21% najlepszych firm, które skutecznie wdrożyły systemy CRM
obejmowały m.in.:
• 42% wzrost przychodów.
• 35% spadek kosztów sprzedaży.
• 25% redukcję długości cyklu sprzedaży.
ZPU wyk. IX / 8
KORZYŚCI W ODNIESIENIU DO DZIAŁÓW PRZEDSIĘBIORSTWA
Dział Marketingu
• planowanie, realizacja i badanie skuteczności działań marketingowych;
• pełna bieżąca informacja o kosztach i stopniu realizacji kampanii
marketingowych;
• optymalny wybór grup docelowych;
• zwiększenie wydajności pracy działu.
Dział Handlowy
• pełna wiedza o klientach firmy i dotychczasowych kontaktach z nimi
oraz o prowadzonych negocjacjach handlowych;
• wzrost wydajności pracy handlowców;
• możliwość analizowania sprzedaży w wielu wymiarach;
• kontrola efektów pracy handlowców;
• bieżąca kontrola rozliczeń z klientami.
Dział Serwisu
• lepsza obsługa po sprzedaży;
• skrócenie czasu obsługi;
• ewidencja zgłoszeń serwisowych;
• możliwość samoobsługi klientów (np. baza FAQ).
ZPU wyk. IX / 9
Call Centre
• skrócenie czasu połączeń z klientem;
• możliwość obsłużenia większej ilości rozmów w tym samym czasie
przy zachowaniu wysokiego poziomu obsługi klientów;
• możliwość analizowania efektywności pracowników.
Zarząd Przedsiębiorstwa
• analiza efektywności działań marketingowych i handlowych;
• bieżąca kontrola jakości obsługi klientów;
• dostęp do bazy wiedzy o rynku.
Ponadto dzięki zastosowaniu systemu możliwe jest:
• zintegrowanie wszystkich kanałów komunikacji z klientami;
• całodobowa praca z dowolnego miejsca przez 365 dni w roku.
Więcej informacji na: http ://www.crm-abc.pl
ZPU wyk. IX / 10
Tradycyjny proces rozwoju wyrobu:
1. Dział marketingu przekazuje projektantom wymagania, którym ma
odpowiadać wyrób.
2. Projektanci uważają te wymagania za nierealne i projektują wyrób
odpowiadający skorygowanym wymaganiom.
3. Projekt wyrobu otrzymuje dział organizacji produkcji i dział zaopatrzenia.
4. Dział organizacji produkcji uważa projekt za nierealny, dokonuje tzw.
„utechnologicznienia konstrukcji" i opracowuje projekt procesu
wytwórczego.
5. Dział zaopatrzenia wprowadza poprawki do projektu.
6. Skorygowany projekt jest przekazywany do działu produkcji.
7. Dostawcy otrzymują zamówienia na materiały, części i podzespoły.
8. Dział produkcji analizuje możliwość wykonania wyrobu zgodnie z
projektem i dokonuje w nim zmian, po zatwierdzeniu których zapada
decyzja o wytwarzaniu.
9. Rozpoczyna się wytwarzanie, w trakcie którego wprowadzane są dalsze
zmiany.
10. Pierwsza seria próbna lub informacyjna trafia na rynek i jest oceniana
przez klientów.
11. Dział sprzedaży otrzymuje z działu marketingu proponowana cenę i
prognozę sprzedaży oraz informację, że klienci nie są zadowoleni z
wyrobu, co wymaga zmian w projekcie.
ZPU wyk. IX / 12
CE (z ang. Concurrent Engineering )
Inżynieria Współbieżna IW
CE to systematyczne podejście w celu zintegrowania,
projektowania współbieżnego z wymaganiami klienta.
Projektowania produktów i związanych z nimi procesów (w
tym procesy wytwarzania i procesy pomocnicze) zmierzające
do zaangażowania zewnętrznych dostawców w analizę
wszystkich elementów cyklu życia produktu począwszy od
koncepcji, a skończywszy na utylizacji, włączając kontrolę
jakości, kosztów i wymagań klienta {Institute for Defence
Analyses). Podstawowym zadaniem CE jest przyspieszenie,
zwiększenie efektywności i jakości rozwoju produktu
{European Society of Concurrent Engineering).
ZPU wyk. IX / 13
Ocenia się, że 70-90% kosztów produkcji jest determinowanych na
poziomie projektowania produktu. Oznacza to, że projektowanie
produktu mając znaczący wpływ na przebieg wszystkich procesów
wytwórczych może poprzez optymalizację projektu oddziaływać na
cele całego przedsiębiorstwa.
Korzyści z zastosowania CE:
• 30% - 70% zmniejszenie czasu rozwoju produktu,
• 65% mniej zmian w projekcie produktu,
• 20% - 90% skrócenie czasu wdrożenia produktu,
• 200% - 600% zwiększenie poziomu jakości,
• 20% - 110% zwiększenie produktywności pracowników
biurowych.
Procesami wpływającymi na projekt produktu są zazwyczaj analizy
rynku, zaopatrzenie, kalkulacja kosztów produkcji, wytwarzanie,
montaż, kontrola, jednak projekt powinien uwzględniać także dalsze
fazy cyklu życia produktu takie jak serwis, konserwacja i utylizacja.
ZPU wyk. IX / 14
ZPU wyk. IX / 15
Klient
Marketing
Projekt wyrobu
Projekt procesu wytwórczego
Zamawianie materiału
Dostawa materiału
Wytwarzanie
Dystrybucja i sprzedaż, opieka serwisowa
ZPU wyk. IX / 16
Cykl rozwoju produktu
ZPU wyk. IX / 17
CE kładzie nacisk na zaprojektowanie produktu uwzględniające wszystkie
etapy jego powstawania i funkcjonowania. Każda zmiana wprowadzana w
późniejszym okresie pociąga za sobą koszty, tym większe im późniejsza faza
cyklu życia produktu (koszty rosną logarytmicznie). Zapewnienie wymagań CE
spełniają dwa współfunkcjonujące elementy:
1. Zespoły projektowe
2. System komputerowy
ZESPOŁY PROJEKTOWE
Dla każdego produktu buduje się zespół projektowy złożony z projektantów i
przedstawicieli obszarów funkcjonalnych cyklu życia produktu. Przedstawiciele
wybierani są z uwagi na potrzebę wniesienia do projektu produktu i procesów
wiedzy z zakresu specyfiki funkcjonowania poszczególnych obszarów.
Wczesna identyfikacja potencjalnych problemów i podjęcie działań im
zapobiegających to zadanie całego zespołu.
SYSTEM KOMPUTEROWY
Duży wpływ na projektowanie wyrobu ma właściwy system komputerowy
umożliwiający dostęp do usystematyzowanych danych, ich integrację, a także
koordynację przebiegu działań projektowych. Dodatkową zaletą systemu
komputerowego jest niezależny wgląd poszczególnych uczestników w projekt
wyrobu i procesów, a tym samym możliwość wpływu na rozwój projektu.
ZPU wyk. IX / 18
Fazy
współbieżnego
procesu
projektowania
ZPU wyk. IX / 19
PRODUKTYWNOŚĆ
Produktywność jest to stosunek wielkości produkcji wytworzonej i
sprzedanej w danym okresie do ilości wykorzystywanych lub zużytych
zasobów wejściowych.
Produktywność często jest interpretowana jako efektywność wykorzystania
zasobów wejściowych systemu - energii, materiałów, pracy ludzkiej,
kapitału, informacji, powierzchni, czasu - w produkcji dóbr i usług
stanowiących jego wyjście.
Produktywność całkowita - to stosunek całkowitej ilości produkcji
sprzedanej do łącznej ilości zasobów zużytych lub wykorzystywanych do
jej wytworzenia.
Produktywność cząstkowa - jest to stosunek całkowitej ilości
produkcji (lub ilości produktów poszczególnych rodzajów) do ilości
poszczególnych rodzajów zasobów zużytych bądź wykorzystywanych do
ich wytworzenia. Można wiec mówić o produktywności kapitału, pracy
ludzkiej, materiałów, energii, itp.
ZPU wyk. IX / 20
Produktywność całkowita w okresie i wyniesie
T
Pi 
0
Q
 ti
t 1
R
I
Q
 ri
r 1
QriI - ilość zasobu wejściowego rodzaju r zużywana
w okresie i
r = 1,2,.. .,R liczba rodzajów zasobów zużywanych
przez system
Qti0 - ilość produktów rodzaju t wyprodukowana i
dostarczona do odbiorców w okresie t
t = 1,2,.. .,T liczba rodzajów produktów wytwarzanych przez system
Najczęściej poszczególne rodzaje zasobów wejściowych oraz poszczególne rodzaje
produktów są wzajemnie nieporównywalne, zatem w liczniku i mianowniku
zależności należy zastosować sumy ważone za pomocą kosztów jednostkowych i
cen poszczególnych rodzajów produktów.
T
Pi 
0
0
Q

P
 ti ti
t 1
R
I
I
Q

P
 ri ri
Pti0 - cena jednostkowa produktu t w okresie i
PriI - koszt zasobu rodzaju r w okresie i
r 1
ZPU wyk. IX / 21
Produktywność cząstkowa
1. W zależności od rodzaju zużywanego zasobu
T
Pri 
0
0
Q

P
 ti ti
t 1
QriI  PriI
na przykład produktywność kapitału
2. W zależności od rodzaju produktu
Pti 
Qti0  Pti0
R
I
I
Q

P
 ri ri
na
przykład
produktywność
wytwarzaniu wyrobu t
całkowita
przy
r 1
3. W zależności od rodzaju produktu i rodzaju zużywanego zasobu.
Q P
Pti 
Q P
0
ti
I
ri
0
ti
I
ri
na przykład produktywność zasobu r przy
wytwarzaniu produktu
ZPU wyk. IX / 22
Pojęcia często mylone z produktywnością
Wydajność - jest to stosunek całkowitej ilości produktów (wyrobów
lub usług) wytworzonych przez obiekt (pracownika lub grupę
pracowników, urządzenie techniczne, zakład, itp.) do czasu jego
pracy. Wydajność jest wyrażana w jednostkach naturalnych lub
pieniężnych.
Rentowność - jest stosunkiem zysku uzyskanego przez
przedsiębiorstwo do wartości sprzedaży, wartości aktywów lub
wartości kapitału własnego. Np.: rentowność sprzedaży, rentowność
zaangażowanego kapitału, rentowność kapitału własnego.
Skuteczność - to stopień osiągnięcia przez system założonego celu.
Jest on mierzony stosunkiem wyniku osiągniętego (np. wykonanej
produkcji) do wyniku założonego (np. planowanej wielkości
produkcji).
Efektywność ekonomiczna - iloraz efektu użytkowego i nakładów
poniesionych na jego uzyskanie.
ZPU wyk. IX / 23
CELE POMIARU PRODUKTYWNOŚCI
1. Pozwala
analizować
efektywność
działania
przedsiębiorstwa na tle innych przedsiębiorstw w branży i
regionie gospodarczym.
2. Pozwala ocenić efektywność wykorzystania zasobów
materialnych, finansowych, ludzkich będących w
dyspozycji przedsiębiorstwa.
3. Pozwala ustalić realistyczne cele oraz formułować
programy poprawy stanu istniejącego w kierunku
osiągnięcia postawionych celów.
4. Jest
narzędziem
diagnozowania
działalności
przedsiębiorstwa mającego na celu identyfikację strat i
rezerw, wąskich gardeł i barier wzrostu produktywności dla
potrzeb tworzenia programów poprawy.
System pomiaru produktywności powinien
systemu informatycznego zarządzania.
być
częścią
ZPU wyk. IX / 24
W Japonii połączono produktywność z filozofią postępu,
dzięki temu powstała społeczno-ekonomiczna koncepcja
produktywności. Według niej produktywność jest:
stanem świadomości;
• sposobem myślenia ukierunkowanym na postęp, ciągłe
ulepszanie tego, co istnieje;
• wolą poprawienia stanu obecnego, niezależnie od tego
jak dobre sprawia on wrażenie lub jak dobry jest
naprawdę;
• ciągłym dopasowaniem się do zmiennych warunków w
sferze ekonomicznej i społecznej;
• dążeniem do stosowania nowych technik i nowych metod;
• wiarą w postęp ludzkości.
ZPU wyk. IX / 25
CZYNNIKI POPRAWY PRODUKTYWNOŚCI
Dzieli sieje na dwie grupy:
• Zewnętrzne ( nie mogą być kontrolowane przez organizację na
danym jej poziomie);
• Wewnętrzne (kontrolowane)
Czynniki zewnętrzne: polityka rządu, mechanizmy instytucjonalne,
uwarunkowania polityczne, społeczne i ekonomiczne, klimat dla
działalności gospodarczej, dostępność środków finansowych,
energii, wody, usług telekomunikacyjnych i transportowych.
Klasyfikacja:
• czynniki związane z rynkiem,
• czynniki związane z zasobami naturalnymi, czynniki wywodzące
się z regulacji prawnych i ekonomicznych.
Czynniki wewnętrzne:
• czynniki związane z siłą roboczą,
• czynniki związane ze środkami pracy,
• czynniki związane z przedmiotem pracy,
• czynniki związane z zarządzaniem.
ZPU wyk. IX / 26
PROCES POPRAWY PRODUKTYWNOŚCI
Poprawa produktywności polega na wprowadzaniu zmian o
najróżniejszym
charakterze
na
wszystkich
szczeblach
przedsiębiorstwa w zakresie produkcji podstawowej, pomocniczej,
działalności administracyjnej i zarządzania. Wzrost produktywności
może być uzyskany na drodze bezinwestycyjnej (poprawa
organizacji, wykorzystania środków produkcji, przedmiotów pracy i
siły roboczej) lub w wyniku przedsięwzięć wymagających nakładów
inwestycyjnych. Zmiany te mogą mieć charakter szeregu drobnych
usprawnień (patrz: KAIZEN) lub przedsięwzięć o charakterze
innowacyjnym.
Cel
Planowanie
środków i
warunków
Przygotowanie
warunków i
środków
Realizacja
Kontrola
ZPU wyk. IX / 27
Efektywny system oceny produktywności
spełniać następujące warunki:
powinien
• świadomość własnej pozycji (porównanie z innymi i w
czasie),
• użyteczność (wykorzystanie informacji),
• przejrzystość informacji (tylko potrzebne informacje),
• zrozumiałość,
• przyjazność dla użytkownika (forma prezentacji),
• aktualność (informacja w odpowiednim czasie i miejscu),
• ważność (aktualne
odzwierciedlane),
zmiany
powinny
być
zaraz
• dynamizm, wrażliwość na zmiany sytuacji wewnętrznej i
zewnętrznej).
ZPU wyk. IX / 28
REZERWY PRODUKCYJNE
Analiza wykorzystania możliwości produkcyjnych (jej głównym elementem
jest) -> dążenie do minimalizacji strat i optymalizacji rezerw produkcyjnych.
Przez strat rozumie się bezproduktywnie zużyte zasoby, takie jak: środki i
przedmioty pracy, praca ludzka i czas. Za straty uważa się:
1. Odpady surowców materiałów (np. odpady produkcyjne, braki
nienaprawialne).
2. Produkcja nadmiernej ilości wyrobów w stosunku do zapotrzebowania,
w tym również produkcja podzespołów na zapas.
3. Przerwy pracy z powodów organizacyjnych (oczekiwanie pracownika
na materiał, narzędzia i pomoc warsztatową, na zakończenie
poprzedniej operacji oraz bezczynność pracownika w czasie gdy
wyrób jest w trakcie obróbki na stanowisku).
4. Zbędny transport.
5. Zbędne procesy.
6. Nadmierny poziom zapasów zabezpieczających.
7. Bezużyteczne działania robotnika.
8. Braki w sensie wyrobów nie spełniających norm jakościowych.
ZPU wyk. IX / 29
Klasyfikacja rezerw
Klasyfikacja według podstawowych czynników produkcji i powiązań między
nimi.
Rezerwy produkcyjne
Rezerwy podstawowych
czynników produkcji
Rezerwy materiałów
Rezerwy siły roboczej
Rezerwy środków
produkcji
Rezerwy strukturalne
Rezerwy organizacji
procesu produkcyjnego
w czasie
Rezerwy organizacji
procesu produkcyjnego
w przestrzeni
ZPU wyk. IX / 30
Klasyfikacja według charakteru elementów systemu produkcyjnego
Rezerwy produkcyjne
obiektowe
zasileniowe
strukturalne
Obiektowe - odnoszące się do obiektów (wyposażenia, załogi)
Zasileniowe - odnoszące się do zasileń systemu produkcyjnego (surowce,
materiały, półfabrykaty, produkcja w toku, narzędzia, oprzyrządowanie
energia)
ZPU wyk. IX / 31
Klasyfikacja z punktu widzenia wykorzystania rezerw w czasie
Rezerwy produkcyjne
bieżące
przyszłych
okresów
perspektywiczne
Bieżące - znane, możliwe do wykorzystania w najbliższym okresie bez
konieczności ponoszenia nakładów inwestycyjnych.
Przyszłych okresów - aktualnie znane, możliwe do wykorzystania dopiero
po poczynieniu pewnych inwestycji.
Perspektywiczne - o bliżej nie znanym obecnie poziomie dające się
przewidzieć poprzez analizy kierunku technicznego, trendów
rozwojowych, porównanie wskaźników.
ZPU wyk. IX / 32
CEL ANALIZY REZERW PRODUKCYJNYCH
Znajomość
wielkości
posiadanych
rezerw
i
ich
rozmieszczenia w przedsiębiorstwie jest bardzo pomocne
przy:
• Ustaleniu tempa wzrostu ilości i asortymentu produkcji
• Ocenie możliwości bezinwestycyjnego wzrostu produkcji
na podstawie posiadanych rezerw
• Określenie celowości przedsięwzięć inwestycyjnych i
kierunków ewentualnego inwestowania z uwzględnieniem
posiadanych rezerw produkcyjnych i zidentyfikowanych
wąskich przekrojów z jednej strony, a planów
strategicznych przedsiębiorstwa z drugiej.
Zagadnienia optymalizacji rezerw  określenie co jest
niezbędnym poziomem rezerw, a co stratą.
ZPU wyk. IX / 33
Problem rezerw systemu produkcyjnego należałoby
każdorazowo rozpatrywać w trzech aspektach:
1. Zidentyfikowanie zakłóceń i miejsc ich występowania
oraz podjęcie odpowiednich przedsięwzięć mających na
celu eliminację zakłóceń lub zmniejszenie ich poziomu
do osiągalnego minimum.
2. Zaprojektowanie dla każdego systemu produkcyjnego
odpowiedniego poziomu rezerw (minimalnego
gwarantującego zrealizowanie zadań produkcyjnych)
jako kompensatorów zakłóceń.
3. Podjęcie działań w kierunku identyfikacji i eliminacji
wszelkich strat, przy czym za straty należy uważać
wszystkie rezerwy produkcyjne poza tą ich częścią, która
jest przewidziana do pełnienia funkcji kompensatorów
zakłóceń w procesie produkcyjnym.
ZPU wyk. IX / 34
Możliwość precyzyjnego określania rezerw zdolności produkcyjnych
ZPU wyk. IX / 35
Schemat
bilansu
wykorzystania
funduszu
czasu środków
pracy
I - Rezerwy i straty wynikające z wykorzystania funduszu czasu, odnoszące się do:
Ia - funduszu kalendarzowego (dni wolnych od pracy i przyjętej zmianowości)
Ib - funduszu nominalnego (wynikające z planowanych przestojów środków pracy
związanych z remontami)
Ic - funduszu efektywnego (wynikające z planowanych przestojów
spowodowanych niedociążeniem środków pracy)
Id - straty wynikające z nieplanowanych przestojów spowodowanych:
• absencją obsługi,
• awariami,
• niewłaściwą organizacją stanowiska roboczego (oczekiwanie na pracę, na
oprzyrządowanie).
ZPU wyk. IX / 36
II - Rezerwy i straty spowodowane nieproduktywną pracą i niską wydajnością.
Wśród przyczyn tej grupy rezerw należy wymienić:
• straty czasu na produkcję braków,
• straty spowodowane wykonaniem wyrobów nie zamówionych,
• straty spowodowane koniecznością wykonania dodatkowej pracy
wynikającej ze zwiększenia naddatkami, ze zmiany profilu materiału,
• rezerwy wynikające z niewykorzystania w pełni technicznych możliwości
środków pracy,
• straty czasu na wykonanie przezbrojeń stanowiska.
Schemat
wykorzystania
funduszu czasu
pracy robotnika
ZPU wyk. IX / 37