Jak motywowa* uczniów do nauki
advertisement
Opracowała: Agnieszka Sokołowska Motywacja Motywacja – jest to stan gotowości istoty rozumnej do podjęcia określonego działania, to wzbudzony potrzebą zespół procesów psychicznych i fizjologicznych określający podłoże zachowań i ich zmian. Zdaniem psychologów motywacja w dużym stopniu nabywania jest wraz z rozwojem człowieka. Jeśli mamy motywację do jakiegoś działania, to ona pociąga nas do jego realizacji, jeśli zaś jej nie mamy to owe działanie, które nie przynosi nam satysfakcji, jest nieefektywne i go nie podejmujemy. W edukacji motywacja oznacza powody, dla których uczniowie podejmują naukę. Motywacja dziecka do nauki odgrywa podstawową rolę w procesie uczenia się. Dziecko, które jest odpowiednio zmotywowane do nauki, osiąga dużo większe sukcesy w zdobywaniu wiedzy. Uczy się z przyjemnością, bo tego chce i przyswajanie wiadomości nie sprawia mu trudności. Widzi sens i cel swojej pracy. Motywacja powinna pochodzić z wnętrza dziecka, a nie być wynikiem presji z zewnątrz. Jeżeli zaś jedyną motywacją ucznia są dobre stopnie, przyswajanie wiedzy odbywa się mechanicznie i jest powierzchowne, a efekty nie są długotrwałe. Jeśli nauczyciele chcą, aby ich uczniowie wyrośli na wrażliwych ludzi muszą traktować ich godnie. Należy znaleźć metody, które będą afirmować ich godność. „ Jeśli chcemy wychować młodych ludzi, którzy szanują samych siebie i innych , to musimy zacząć ich szanować. A nie dokonamy tego, nie okazując szacunku dla ich uczuć„Adele Faber & Elaine Mazlish „ Jak mówić żeby dzieci się uczyły w domu i w szkole. ” Wpływ motywacji na uczenie się. Możemy dokonać podziału na: -Motywację zewnętrzną - Motywacją wewnętrzną Motywacja zewnętrzna Motywacja zewnętrzna: motywacja do uczenia się, która polega na tym, że zadań nie wykonuje się w celu uzyskania wewnętrznej satysfakcji płynącej z samego działania, ale po to by uzyskać jakieś nagrody np. stopnie. Motywacja wewnętrzna Motywacja wewnętrzna - jest to angażowanie się w określone działania dla nich samych, dla przyjemności czerpanej z ich wykonywania, np. zaspokojenie własnej ciekawości, są to też ambicje, plany, cele i ideały. Mity na temat motywacji Mit I Uczniom, którzy się nie starają w szkole, brakuje motywacji. Wielu uczniom opisywanym jako obojętni, leniwi wcale nie brakuje motywacji, a wynika to z analizy poczucia własnej wartości. W rzeczywistości są oni nadmiernie zmotywowani, lecz w niewłaściwy sposób. Uczniowie ci skupiają się na ochronie poczucia własnej wartości, lecz stosują przy tym raczej techniki samoobronnej, a nie dążą do realizacji wartościowych celów . Są one jednym fundamentem budowania własnej godności. Analiza ta opiera się na wymaganiu od uczniów większego podporządkowania i nakładaniu coraz surowszych kar za niedostosowanie się do zasad. Aby osłabić wojowniczą postawę uczniów oraz uzyskać lepsze wyniki nauczania, należy zmienić ich motywację do nauki. Mit II Najlepsze wyniki są osiągane wtedy, kiedy oceny są przyznawane na zasadzie konkurencji. Jeżeli uczniowie konkurują o kilka dobrych stopni to przede wszystkim traci na jakości proces uczenia się. Kiedy w celu otrzymania większej ilości punktów uczniowie podejmują różnego rodzaju działania większość nie ma nic wspólnego z nauką. Mit III Lepsze nagrody , tym pilniej pracują uczniowie . Uczeń, który bardzo się stara, a i tak ponosi porażkę może wywnioskować, że nie jest dość zdolny. Staje wówczas przed dylematem czy w dalszym ciągu starać się, czy zaniechać kolejnych prób. Uczeń musi wybrać między ryzykiem zachwiania, przekonaniem o własnej kompetencji, a przepuszczeniem okazji do zdobycia nagrody oferowanej przez nauczyciela za podejmowane starania. Wielu uczniów woli nie podejmować wysiłku lub czynią to bez zapału. Wynika na to, iż motywowanie uczniów poprzez ocenianie ich według nieco łagodniejszych kryteriów ma niewielki wpływ na osiągane przez nich wyniki. To samo dotyczy stawiania niższych ocen, zgodnie z teorią iż uczeń, który otrzymał słaby stopień, będzie pracować bardziej efektywnie, aby się poprawić. Ujmując precyzyjniej paradoks polega na tym, że stopnie motywują tych uczniów, którzy najmniej tego potrzebują. Natomiast tych, którzy najbardziej potrzebują zachęty , stopnie odstraszają oraz utwierdzają w nich niskie poczucie własnej wartości Czynności, które pobudzają pozytywną motywację do uczenia się. 1. Równy dostęp do nagród. 2. Nagrody za osiągnięcia i ciekawostki. 3. Docenianie różnorakich zdolności. 4. Alternatywne motywacje. 5. Zadania, które angażują uczniów. 1. Praca uczniów powinna być oceniana obiektywnie. Uczniowie, powinni być nagradzani w zależności od tego czy ich praca spełnia standardy ustawione przez nauczyciela. 2. Po drugie każdy uczeń ma prawo walczyć o to, by zrobić coś lepiej lub doświadczyć satysfakcji robienia czegoś dla siebie Satysfakcja bowiem silnie wzmacnia i podtrzymuje wolę uczenia się. 3. Równość oznacza takie zorganizowanie procesu uczenia, aby każdy uczeń mógł dokładać starań był oceniany na podstawie swoich mocnych stron oraz tego co potrafi zrobić dobrze, a nie tego co nie jest mu znane. Nagradzanie w takich okolicznościach jest wyrażeniem pomysłów i refleksji poprzez użycie zdolności np. pantomimy. Jest to uznawanie różnych zdolności uczniów. 4. Równość wiąże się również z oferowaniem różnych motywacji do uczenia się. Warto na początku procesu nauczania zaproponować konkretne nagrody, aby zachęcić uczniów do nauki oraz upewnić się by duma z osiągnięcia była bodźcem wzmacniającym ich . Uczniowie przykładają szczególną uwagę do poszczególnych motywacji. Niektórym najbardziej zależy na akceptacji społecznej, inni cenią nagrody rzeczowe , dla innych wspaniałą rzeczą będzie dzień wolny . Równość motywacji – to dostosowanie nagród do potrzeb konkretnych uczniów. 5. Nauczyciele powinni proponować zadania, które angażują wszystkich uczniów. Wywołują one bowiem chęć do nauki bez względu na nagrodę jaką można otrzymać za włożoną pracę. Zadania tego typu powinny zawierać jakiś element niespodzianki, który na ogół stymuluje wszystkich do pracy. Każdy uczeń powinien znaleźć w nich coś dla siebie co odnosi się do jego świata, osobistych zainteresowań. Motywowanie do nauki jest pozytywne, dostępne dla wszystkich uczniów, a im więcej wiedzy uczniowie zdobędą tym łatwiej im będzie rozwiązywać problemy, które są dla nich istotne. Nagrody za osiągnięcia Dostępność do nagród nie gwarantuje, iż uczniowie będą chcieli je zdobywać. Należy zwrócić uwagę na powody skłaniające do uczenia się. W grze równych szans motywacja wzmacnia chęć by uczyć się więcej, zdobywać nowe umiejętności, doświadczenia oraz poprawiać się. Nagrodą z własnych osiągnięć jest wówczas satysfakcja. „ Każdy może być wytrwały, może walczyć i znosić przeciwności – te dostępne dla wszystkich cechy są bardzo ważnym źródłem równości motywacji” „ Uczeń skupia się na samym zadaniu, a nie na konkurowaniu z innymi” „ Motywacja do nauki” – Martin V. Covington & Karen Manheim Teel Co zrobić aby wykształcić w uczniach motywację do nauki. • pokazanie uczniom iż zdobywanie wiedzy to świetna zabawa. Czytanie książek, oglądanie programów edukacyjnych, wyprawy do muzeum lub zwiedzanie zabytków itd.; • wychwycenie zainteresowań i zdolności oraz rozwijanie ich. Łatwiej uczyć sie rzeczy, które są interesujące; • wskazywanie związków uczenia się konkretnych rzeczy z wykorzystaniem ich w życiu np. połączenia wiedzy z biologii ze zjawiskami zachodzącymi w przyrodzie; • na motywację ucznia silnie wpływa poczucie kompetencji – lubimy robić to, co z czym sobie dobrze radzimy ; Kluczem do sukcesu jest miłość i akceptacja. Najważniejszą sprawą w zakresie motywowania uczniów do nauki jest ich akceptacja przez rodziców, bez względu na to, co dziecko robi czy jak się zachowuje. Dziecko, które wyrasta w atmosferze akceptacji, poczuciu, że jest kochane i szanowane, łatwiej przyjmie nasz punkt widzenia. Uczeń, który nabierze wiary i pewności siebie, łatwiej pokona problemy i chętniej będzie stawiało czoła przeciwnościom. Motywacja dziecka do nauki odgrywa podstawową rolę w procesie uczenia się. Uczeń, który ma motywację do nauki osiąga znacznie większe sukcesy w zdobywaniu wiedzy. Wówczas uczy się, bo tego chce, ponieważ przyswajanie wiadomości sprawia mu przyjemność, widzi cel i sens swojej pracy. Najważniejszą rolę odgrywa tutaj przyjemność płynąca z nauki, a nie chęć zdobycia dobrych ocen. Dziękuję za uwagę
