PODSTAWOWE POJĘCIA KOSZTY I OPTIMUM PRZEDSIĘBIORSTWA Przedsiębiorstwo - wyodrębniona jednostka gospodarcza wytwarzająca dobra lub świadcząca usługi. Cel przedsiębiorstwa - maksymalizacja zysku Nakład – czynniki wytwórcze niezbędne do wytworzenia dobra Koszty wytwarzania dóbr – sumy pieniężne, jaki przedsiębiorca płaci za użytkowanie czynników wytwórczych Cechy przedsiębiorstwa KOSZTY Przedsiębiorczość – wola i umiejętność znajdowania okazji do Koszty ekonomiczne = Koszty alternatywne + osiągania korzystnych dla przedsiębiorstwa wyników ekonomicznych oraz podejmowania ryzyka i działań zapewniających ich wykorzystania (okazji) Samodzielność – stan, w którym nikt z zewnątrz nie może wydawać poleceń dotyczących jego działań, ograniczona jest przepisami prawnymi i normami etycznymi wykluczającymi społecznie niepożądane działania Samofinansowanie pokrywanie wszystkich wydatków i zobowiązań finansowych przedsiębiorstw z przychodów uzyskiwanych z tytułu sprzedaży wytwarzanych produktów (dóbr i usług) Racjonalność działań – dążenie do osiągania w danych warunkach możliwie korzystnych dla siebie wyników (np. maksymalizacji zysków, sprzedaży przy zapewnieniu zadowalających zysków, osiąganie przodującej pozycji w danej dziedzinie lub rynku, przy zapewnieniu odpowiednich zysków) Koszty księgowe + zysk normalny Koszty społeczne – koszty wytwarzania produktu ponoszone przez społeczeństwo np: budowa infrastruktury, zanieczyszczenie środowiska, zniszczone więzi rodzinne, społeczne 259 KOSZTY ZYSK Koszty księgowe (explicite, jawne) – koszty Zysk normalny – czyli minimalna wielkość odzwierciedlone w ewidencji księgowej obejmujące zarówno rzeczywiste wydatki pieniężne jak i niepieniężne – amortyzację, Koszty ukryte (implicite) – koszty faktycznie nie ponoszone przez przedsiębiorstwo, które mogłoby one ponosić, gdyby wykorzystano go w innym możliwym zastosowaniu (koszt alternatywny), zysku skłaniającą producenta do pozostania w branży. Zysk ekonomiczny (zysk czysty, nadzwyczajny, ponadnormalny) – różnica między przychodami z działalności a kosztami ekonomicznymi. Strata ekonomiczna - kwota o jaką koszty ekonomiczne przekraczają przychody 1 ZYSK PODZIAŁ KOSZTÓW Zysk księgowy – różnica pomiędzy przychodami Rodzaj Amortyzacja – wydatek ponoszony w przeszłości przy zakupie środków trwałych, a rozliczany przez cały okres eksploatacji Zużycie materiałów i energii Usługi obce Podatki i opłaty Wynagrodzenia Ubezpieczenia społeczne i inne świadczenia Pozostałe a kosztami księgowymi (zysk brutto wykazany w księgach rachunkowych). Zysk netto – zysk księgowy pomniejszony o podatek dochodowy Zysk ekonomiczny jest zawsze mniejszy od zysku księgowego (chyba, że nie ma kosztów ukrytych) PODZIAŁ KOSZTÓW PODZIAŁ KOSZTÓW Powiązanie z produktem (układ kalkulacyjny) koszty bezpośrednie koszty pośrednie (narzuty) Zależność od wielkości produkcji Koszt stały – koszt, którego wielkość jest niezależna od wielkości produkcji (który trzeba ponieść nawet wówczas, gdy nic się nie produkuje) Koszt zmienny – koszt, którego wielkość jest zależna od wielkości produkcji Zakres KOSZTY KOSZTY W KRÓTKIM OKRESIE koszt przeciętny całkowity to koszt całkowity Okres krótki to taki, w którym podzielony przez ilość produktu; koszt przeciętny stały to koszt stały podzielony przez ilość produktu; koszt przeciętny zmienny to iloraz kosztu zmiennego przez ilość produktu; Koszt całkowity – koszt stały + koszt zmienny Koszt krańcowy – przyrost kosztu (zmiennego) wraz z przyrostem produkcji o jednostkę Koszt przeciętny (jednostkowy) – koszt wytworzenia na jednostkę produkcji: stały zmienny całkowity (stały + zmienny) przynajmniej jeden koszt jest stały. W długim okresie wszystkie koszty są zmienne. 2 KRZYWE KOSZTÓW 600,00 500,00 400,00 300,00 Koszt Koszty stałe KRÓTKI OKRES Koszty zmienne Koszty całkowite 200,00 100,00 0,00 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Produkt KOSZTY PRZECIĘTNE STAŁE KRZYWE KOSZTÓW 90,00 150,00 80,00 120,00 70,00 60,00 90,00 Koszt 50,00 40,00 60,00 30,00 20,00 krańcowe 30,00 przeciętne zmienne 10,00 przeciętne całkowite 0,00 0,00 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 0 1 2 3 4 5 Produkt 6 7 8 9 10 RÓWNOWAGA PRZEDSIĘBIORSTWA UTARG, KOSZT, ZYSK strategia czy stan, w której działalność 500,00 400,00 300,00 Koszty całkowite 200,00 Utarg Zysk 100,00 0,00 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 gospodarcza, a więc produkcja, handel, usługi osiągnęły takie rozmiary, że podmiot gospodarczy nie jest zainteresowany w zmianach jej wielkości, rentowność zależy od wielkości utargów i kosztów może oznaczać najmniej kosztowną produkcję lub może oznaczać najbardziej dochodową produkcję 10 -100,00 -200,00 3 RÓWNOWAGA TECHNICZNA OPTIMUM TECHNOLOGICZNE wielkość produkcji dla której krzywa kosztu krańcowego 100,00 przecina krzywą kosztu przeciętnego całkowitego Kk = Kpc ustala stopień wykorzystania maszyn, urządzeń, surowców. koszt przeciętny całkowity w tym punkcie jest najniższy. Przesuwając działalność w jakimkolwiek kierunku koszt zwiększa się 90,00 80,00 OPTIMUM TECHNICZNE 70,00 60,00 50,00 40,00 30,00 przeciętne całkowite 20,00 OPTYMALNA WIELKOŚĆ krańcowe 10,00 przeciętne zmienne 0,00 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 UTARG Utarg całkowity - suma wpływów z tytułu sprzedaży, produkcji, handlu czy usług. Utarg przeciętny – stosunek utargu całkowitego do wielkości produkcji, utarg w przeliczeniu na jednostkę produkcji Utarg krańcowy – to przyrost utargu całkowitego spowodowany zwiększeniem sprzedaży o jednostkę. UTARG Załóżmy, że cena jest stała Utarg całkowity = Cena x Wielkość produkcji Uc=C x Q Utarg przeciętny = Utarg całkowity/Wielkość produkcji Up= Uc/Q = C x Q/Q = C Utarg krańcowy = Przyrost utargu całkowitego/Przyrost produkcji Uk = ΔUc/ΔQ = C x ΔQ/ΔQ = C Up = Uk = C OPTIMUM TECHNICZNE I EKONOMICZNE OPTIMUM EKONOMICZNE punkt, w którym przedsiębiorstwo osiąga największy zysk lub najmniejszą stratę Kk = Uk wielkość produkcji dla której krzywa utargu krańcowego przecina krzywą kosztu krańcowego (punkt, w którym utarg krańcowy równy jest kosztowi krańcowemu); OPTIMUM EKONOMICZNE 80,00 70,00 60,00 ZYSK CAŁKOWITY 50,00 OPTIMUM TECHNICZNE 40,00 30,00 przeciętne całkowite 20,00 krańcowe 10,00 OPTYMALNA WIELKOŚĆ PRODUKCJI przeciętne zmienne Utarg krańcowy 0,00 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 4 OPTIMUM EKONOMICZNE PRZY CENIE OPŁACALNEJ Strata ZAŁÓŻMY, ŻE CENA JEST WYŻSZA OD KOSZTÓW PRZECIĘTNYCH CAŁKOWITYCH – PRODUKCJA JEST OPŁACALNA OPTIMUM 80 UTARG KRAŃCOWY 70 Niewykorzystany zysk 60 50 40 30 20 OPTYMALNA WIELKOŚĆ PRODUKCJI KOSZT KRAŃCOWY 10 0 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Produkt INTERPRETACJA ZYSK produkcja na lewo od punktu przecięcia krzywej Zysk jednostkowy – nadwyżka utargu utargu krańcowego i krzywej kosztu krańcowego przedsiębiorstwo nie wykorzystuje wszystkich swoich możliwości ponieważ koszty krańcowe, mimo że ciągle rosną, są mniejsze od utargu krańcowego produkcja na prawo od punktu przecięcia – koszt krańcowy większy od utargu krańcowego – brak zysku krańcowego (ceny) nad przeciętnymi kosztami całkowitymi Geometrycznie – odcinek (odległość) pomiędzy krzywą utargu krańcowego a krzywą kosztu przeciętnego całkowitego dla danej jednostki produkcji Zj = Uk - Kpc ZYSK OPTIMUM EKONOMICZNE PRZY CENIE NIEOPŁACALNEJ Zysk całkowity – suma zysków jednostkowych dla poszczególnych jednostek produkcji (iloczyn zysku jednostkowego i wielkości produkcji) Geometrycznie – pole prostokąta dla danej wielkości produkcji Zc = Zj x Q Zc = (C - Kpc) x Q Zc = C x Q – Kpc x Q Zc = Uc - Kc Zc > 0 – zysk nadzwyczajny C < Kpc => przedsiębiorstwo ponosi straty przeciętne całkowite krańcowe 80,00 przeciętne zmienne Cena=Uk=Up 70,00 60,00 50,00 t 40,00 STRATA 30,00 s 20,00 10,00 Dolny punkt przedziału opłacalności 0,00 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Optymalna wielkość produkcji 5 MINIMALIZACJA STRAT RÓWNOWAGA W GOSPODARCE DOSKONALE KONKURENCYJNEJ przypomnienie Strata dla konkretnej (poszczególnej) wielkości produkcji – długość odcinka (st) – najmniejsza strata przeciętna Duża liczba małych przedsiębiorstw Wszystkie przedsiębiorstwa są cenobiorcami (price takers) – cena jest stała Nie występuje ryzyko działalności i niepewność Brak zapotrzebowania na reklamę i promocję Przedsiębiorstwo maksymalizuje zysk Strata całkowita dla danej wielkości produkcji – pole prostokąta (Sc = (C - Kpc) x Q) Dopóki cena (utarg krańcowy) jest wyższy od kosztów zmiennych przeciętnych przedsiębiorstwo jest w stanie utrzymać się na rynku ponieważ koszty stałe są historyczne (zostały poniesione i należy o nich zapomnieć). Koszty utopione (sunk costs) - poniesione w związku z koniecznością wejścia na dany rynek Gdyby cena spadła poniżej kosztów zmiennych przeciętnych przedsiębiorstwo bankrutuje RÓWNOWAGA W GOSPODARCE DOSKONALE KONKURENCYJNEJ cena pokrywa się z utargiem przeciętnym i krańcowym (skoro jest stała). chociaż wszyscy sprzedają po takiej samej cenie, nie wszyscy mają takie same koszty RÓWNOWAGA W GOSPODARCE DOSKONALE KONKURENCYJNEJ 80,00 70,00 60,00 OPTIMUM EKONOMICZNE UTARG KRAŃCOWY 50,00 OPTIMUM TECHNICZNE 40,00 30,00 20,00 przeciętne całkowite krańcowe 10,00 przeciętne zmienne 0,00 0 RÓWNOWAGA W GOSPODARCE DOSKONALE KONKURENCYJNEJ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 RÓWNOWAGA W GOSPODARCE DOSKONALE KONKURENCYJNEJ istnienie zysku nadzwyczajnego oznacza, że brak zysków nadzwyczajnych istnienie zysków normalnych optimum ekonomiczne pokrywa się z optimum technicznym Uk = Kk = Kpc przedsiębiorstwa znajdują się w korzystnej sytuacji – ich łączna podaż nie jest zbyt duża w stosunku do popytu istnienie zysku nadzwyczajnego w branży oznacza, że branża nie jest w równowadze oraz że przedsiębiorstwa z innych branż będą chciały zmienić swój profil produkcji, co spowoduje: napływ kapitału, zwiększenie podaży, obniżenie cen, likwidację zysków nadzwyczajnych, równowagę 6 RÓWNOWAGA W GOSPODARCE MONOPOLISTYCZNEJ RÓWNOWAGA W GOSPODARCE MONOPOLISTYCZNEJ przedsiębiorstwo jest cenodawcą – price maker krzywa popytu w monopolu nie jest pozioma jak w konkurencji Cena, Koszt doskonałej ale nachylona ujemnie ponieważ wraz ze wzrostem produkcji ceny spadają Koszt krańcowy optimum ekonomiczne A Cena monopolu optimum techniczne następuje przy większej produkcji niż Koszt przeciętny całkowity Cena naturalna Optimum ekonomiczne Popyt Q Utarg krańcowy Ilość w monopolu produkcja nie jest wyznaczana przez najniższe koszty – gdyby monopolista produkował więcej, uzyskiwałby niższy utarg krańcowy na skutek spadku cen, a w konsekwencji niższy zysk społeczeństwo musi płacić wyższe ceny przy mniejszej produkcji niż w przypadku konkurencji doskonałej monopol prowadzi do niekorzystnej alokacji dóbr całkowita likwidacja monopoli nie jest możliwa KOSZTY W DŁUGIM OKRESIE W długim okresie wszystkie czynniki się zmieniają Zmienia się wielkość i wyposażenie przedsiębiorstw Zmieniają się koszty stałe Zmienia się skala produkcji – podaż Rośnie specjalizacja Obniżają się koszty wytworzenia ZMIANA TA NIE OZNACZA JEDNAK STAŁEJ (NIEOGRANICZONEJ) OBNIŻKI KOSZTÓW Krzywa jest prowadzona przez minima krzywych krótkookresowych DŁUGI OKRES DŁUGOOKRESOWA KRZYWA KOSZTÓW PRZECIĘTNYCH KSZTAŁT KRZYWEJ OZNACZA Że początkowo pojawiają się korzyści skali – obniżka kosztu przeciętnego; Z czasem zaczynają się pojawiać dyzekonomie skali – rosną koszty przeciętne choćby z powodu rosnących kosztów zarządzania A B C D E Q 7 EKONOMIE I DYZEKONOMIE SKALI - przypomnienie Korzyści skali (ekonomie skali) - występują, gdy koszty całkowite rosną wolniej niż rozmiary produkcji, krzywa długookresowego kosztu przeciętnego opada. Źródła korzyści skali: technologiczne, marketingowe, finansowe. Niekorzyści skali (dyzekonomie skali) – oznaczają więcej niż proporcjonalny wzrost kosztu całkowitego przy wzroście produkcji. Krzywa długookresowych kosztów przeciętnych wzrasta. Źródła: zła komunikacja wewnętrzna, nadmierny rozrost organizacji. 8