Dokument pod dyskusję: W kierunku europejskiej polityki energetycznej Zatrudnieni w przemyśle w Europie znajdują się pod ogromną presją. Najpoważniejszy kryzys gospodarczy od czasów nowożytnych jeszcze nie dobiegł końca. W konsekwencji, ponad 4 mln miejsc pracy produkcyjnej zostało utraconych w całej Europie, w tym w sektorach energochłonnych. Przyczyny tego zjawiska są wielorakie a rosnące koszty energii stworzyły dodatkową presję. Mimo, że infrastruktura energetyczna i ceny różnią się w całej Europie, średnia cena energii w UE jest znacznie wyższa w porównaniu do innych uprzemysłowionych regionów, jak na przykład w Ameryce Północnej. Unia Europejska ma zająć się tą rozbieżnością w celu zabezpieczenia produkcji przemysłowej i zatrudnienia w Europie. Industriall Europa uważa, że infrastruktura energetyczna Europy potrzebuje inwestycji i reform, które stanowiły podstawę zrównoważonej transformacji i modernizacji przemysłu w Europie. W szczególności są wymagane ukierunkowane działania, których celem jest wzmocnienie zrównoważonych i europejskich źródeł energii, rozszerzenie możliwości łączenia, budowania zdolności magazynowania energii oraz zapewnienia bezpieczeństwa długoterminowego planowania dla przemysłu w Europie. Ostatnie wydarzenia geopolityczne na Ukrainie i na Bliskim Wschodzie również należy starannie rozważyć. Największymi wyzwaniami dla europejskiej polityki energetycznej są 1. wysoka cena energii 2. zależność od importowanych paliw kopalnych i ich niekorzystnego wpływu na równowagę handlu zagranicznego 3. przestarzała infrastruktura energetyczna 4. niezgodność produkcji i dystrybucji energii utrudniająca efektywne dostawy energii 5. nierozwinięta sieć technologiczna i łącznościowa. Kontekst polityczny Jako Europejska Federacja Związków Zawodowych, która reprezentuje interesy 7,1 mln pracowników w całym łańcuchu dostaw, Industriall Europa kładzie nacisk na znaczenie społecznego wymiaru polityki klimatycznej i energetycznej w Europie. Dużo bardziej potrzebny będzie stopień koordynacji na szczeblu europejskim w celu zapewnienia wpływu i skuteczności działań, które są ukierunkowane a obciążenia będą dzielone w sposób sprawiedliwy społecznie między różnymi państwami członkowskimi oraz pomiędzy domostwami i przemysłem. Z widokiem na UNFCCC COP 21 w Paryżu 2015, Industriall Europa przyjmuje do wiadomości wniosek dotyczący ram energetycznych i klimatycznych 2030 polityki Komisji Europejskiej, który utrzymuje logikę ustanowienia trzech celów ilościowych dla redukcji gazów cieplarnianych (GHG), instalacji odnawialnych źródła energii (OZE) i poprawy efektywności energetycznej. Ponadto IndustriAll chce podkreślić, że UE produkuje jedynie 11% z globalnej produkcji gazów cieplarnianych. To znaczy, że jedynie 5% gazów cieplarnianych objętych jest systemem ETS. Zatem globalne porozumienie jest konieczne odnośnie wiarygodnej redukcji GHG, aby zatrzymać zmiany klimatu. W kontekście wniosku ram energetycznych 2030 i celów zarówno obniżających emisję, ochrony jak i tworzenia miejsc pracy, Industriall wspiera: - Główny cel ograniczenia emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 40% w porównaniu z rokiem 1990; - Europejski cel - co najmniej 30% energii ze źródeł odnawialnych w końcowym bilansie energetycznym, w połączeniu z wiążącymi celami krajowymi, biorąc pod uwagę geograficzne, gospodarcze i społeczne cechy państw członkowskich; - Cel ograniczenia zużycia energii pierwotnej co najmniej o 30% w porównaniu do roku 2005, w połączeniu z wiążącymi celami dla państw członkowskich. Przyjęcie przez Unię Europejską ram prawnych na rok 2030 jest warunkiem koniecznym do zawarcia umowy międzynarodowej w Paryżu w 2015 roku, ale jest to również konieczność ekonomiczna, społeczna i polityczna w Europie, która jest silnie uzależniona od importu energii (głównie z paliw kopalnych) i powinna wzmocnić produkcję krajową. Konferencja Narodów Zjednoczonych w Paryżu ma wygenerować globalne porozumienie, które jest wystarczająco ambitne w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych, aby utrzymać globalne ocieplenie poniżej punktu krytycznego z dwóch stopni Celsjusza. Bez globalnych ram prawnych, które stworzą równe szanse na poziomie globalnym, wysiłki podejmowane przez faworytów dotyczących polityki klimatycznej zderzą się z regułami konkurencyjności istniejącymi w obecnym systemie gospodarczym. Ramy polityki 2030 w zakresie klimatu i energii muszą być całościowe i muszą łączyć cele łagodzenia zmian klimatu z potrzebą konkurencyjności, bezpieczeństwa dostaw energii w Europie i potrzebę zmniejszenia zależności UE od importu energii. Tylko wiarygodne ramy polityki na rok 2030 mogą zapewnić i promować inwestycje w Europie. Ogólne cele europejskie powinny być przetłumaczone na język wiążących celów krajowych, w tym sektorowych i okresowych (2025) celów cząstkowych i ocen z zakresu infrastruktury energetycznej i potencjału każdego państwa członkowskiego. Cele nie powinny być jednak jednostronne i muszą być realistyczne w porównaniu do innych gospodarek. Aby to osiągnąć, UE będzie musiała ustanowić politykę handlową z krajami trzecimi, które połączą relacje handlowe ze zgodnością celów ustanowionych w ramach 2030. Podejście Związków Potrzeba europejskiej polityki energetycznej jest bezpośrednią konsekwencją bieżącego kryzysu europejskiego modelu ekonomicznego, który jest oparty na stopniowo wzrastającej konsumpcji. Każda dyskusja na temat polityki energetycznej musi brać pod uwagę fundamentalną zmianę w tym modelu i to że doprowadzenie do transformacji gospodarczej oznacza zmniejszone zużycie surowców i energii. Zredukowana konsumpcja, dłuższy cykl życia produktu i recykling są komponentami w postępie tego konceptu i tworzenia lepszej i bardziej zrównoważonej europejskiej gospodarki. Dla Industriall Europa, kompleksowa polityka energetyczna jest kluczowa i musi opierać się na celach długoterminowych, które są zarówno technicznie i ekonomicznie wykonalne oraz w sprawie ram regulacyjnych są w stanie dostarczyć zobowiązań zmian klimatycznych, przystępne usługi energetyczne i bezpieczeństwo dostaw. Znaczne inwestycje aby podtrzymać istniejącą infrastrukturę produkcji energetycznej tak samo jak budowanie infrastruktury inteligentnych sieci są wymagane w celu zapewnienia dostaw energii po przystępnych cenach dla przemysłu europejskiego, i dla gospodarstw domowych. W tym samym czasie, w dalszym ciągu niezbędne są inwestycje w technologie pomostowe jednocześnie przewidujące zmieniające się wymagania w zakresie umiejętności we wszystkich sektorach na rynku pracy. Zaangażowanie partnerów społecznych w procesy podejmowania decyzji ma zasadnicze znaczenie. Energia i polityka przemysłowa są powiązane i powinny się wzajemnie uzupełniać w celu zapewnienia społecznego przejścia na eko-efektywną modernizację produkcji przemysłowej w Europie. Z kosztów energii znacznie przewyższających koszty pracy w niektórych sektorach (tj rachunków energetycznych za około 40% kosztów produkcji w sektorze szkła), polityka energetyczna UE powinna umożliwić Unii Europejskiej wywiązanie się ze swoich zobowiązań w zakresie klimatu i oddzielenia wzrostu gospodarczego od zużycia energii, odnosząc się do problemu rosnących kosztów energii. Reperkusje na budżet konsumenta ogólnego powinny być ograniczone. Powszechny dostęp do podstawowych usług energetycznych musi być zapewniony dla wszystkich osób mieszkających w Europie, zwłaszcza poprzez zapewnianie odpowiednich taryf socjalnych oraz poprzez inwestycje publiczne. W ramach UE, każde z państw członkowskich UE powinno mieć szanse do wdrażania swojej własnej polityki energetycznej oraz miksu energetycznego, który brałby pod uwagę ich narodowy popyt energetyczny, strukturę przemysłową i energochłonność produkcji, rozmieszczenie i naturalne okoliczności i zasoby. Należy również zwrócić uwagę na wsparcie dla przedsiębiorstw bezpośrednio wpływających na wysokie ceny energii. Energochłonne sektory są szczególnie narażone na wysokie koszty energii, ponieważ ceny są ustalane w skali międzynarodowej i nie mogą być przenoszone na użytkowników końcowych. W rezultacie producenci w krajach trzecich z niższymi cenami energii elektrycznej korzystają obecnie z przewagi konkurencyjności w stosunku do Unii Europejskiej. Ta wieloaspektowa sytuacja rodzi poważne ryzyko ponownej lokalizacji lub ucieczki emisji prowadzących do coraz większego importu z krajów i regionów które nie są związane prawodawstwem energetycznym i łagodzenia zmian klimatycznych na tym samym poziomie, nie mówiąc o poszanowaniu praw pracowniczych. W konsekwencji, Europa musi dążyć do zapewnienia niezależności energetycznej i dywersyfikacji dostaw energii skupiając się na rozwiązaniach krajowych, poprzez planowanie strategiczne, OZE, wysokie oszczędności, efektywność energetyczną i inteligentne i zróżnicowane technologie. Wyzwanie dla polityki energetycznej jest zatem wielorakie: Po pierwsze, utrzymanie konkurencyjności gospodarki europejskiej, zwłaszcza dla energochłonnych sektorów przemysłu i ochrony zatrudnienia. Po drugie, zapewnienia pozycji Europy w czołówce rozwoju technologii energetycznych, a wreszcie zrealizowanie europejskich celów klimatycznych i globalnie wiążącego porozumienia. Konkurencyjność i bezpieczeństwo dostaw Rozwój i upowszechnienie OZE stworzy nowe rynki wzrostu i doprowadzi do nowych, wysokiej jakości miejsc pracy w wielu sektorach przemysłowych (w wyniku wyższej pracochłonności działań energii odnawialnej lub efektywności), lecz ustanowienie celów OZE musi brać pod rozwagę różne okoliczności geograficzne i najbardziej wydajną kosztowo produkcję energii odnawialnej. Zatem wzajemne powiązania sieci i osiągnięcie wewnętrznego rynku energetycznego jest bardzo ważne. Industriall Europa jest przekonana, że wzrost wydajności energetycznej (wkład energii na jednostkę produkcji), przyczyni się do zrównoważonego rozwoju i konkurencyjności przemysłu, dostarczy korzyści pierwszeństwa do przemysłu europejskiego i tworzenia nowych miejsc pracy w dziedzinie usług energetycznych. Oczywiste jest, że konkurencyjność nie jest możliwa bez wysoko wykwalifikowanej i wyposażonej w umiejętności siły roboczej. Modernizacji systemu energetycznego, wzmocnionej integracji odnawialnych źródeł energii, jak również rozwojowi nowych energooszczędnych technologii w naszych branżach muszą towarzyszyć inwestycje i poprawa kształcenia i szkolenia naszych pracowników, odpowiednie wynagrodzenie i stabilne warunki pracy dla wszystkich pracowników. Komisja przedstawiła w swoim komunikacie (COM 2012 582, 10 października 2012), że zamierza odwrócić spadkową rolę przemysłu w Europie z obecnego poziomu około 16% PKB do nawet 20% w 2020 roku. Industriall Europa popiera ochronę i rozwój przemysłu europejskiego, ponieważ zapewnia zatrudnienie w sektorach przemysłowych we wszystkich państwach członkowskich i regionach Unii Europejskiej. Ramy polityki klimatycznej i energetycznej UE powinny uznać zaangażowanie UE w utrzymanie i wzmocnienie bazy przemysłowej, przy jednoczesnym wspieraniu efektywności i modernizacji, wspieranie badań naukowych, innowacji i rozwoju nowych technologii i unikać nadmiernych emisji dwutlenku węgla. Przystępna cena energii jest kluczowym czynnikiem dla konkurencyjności energochłonnych gałęzi przemysłu. Byłoby niespójne nałożyć ograniczenia na przemysł, w tym samym czasie opierając się na produktach importowanych, które nie spełniają tych samych ograniczeń. Długoterminowa strategia wspólnych standardów oraz wsparcie technologii energetycznej Europy jest konieczne, w tym harmonizacja przepisów i norm wspierających realizację jednolitego rynku energii i technologii energetycznej. Niezawodna infrastruktura sieciowa musi być wprowadzona w celu zapewnienia bezpieczeństwa dostaw. Oznacza to modernizację i rozbudowę sieci obsługiwanych przez szybsze procedury udzielania pozwoleń, stałego rozwoju i jednolitej ogólnoeuropejskiej technologii inteligentnych sieci oraz modernizację i wymianę wieloletnich i nieefektywnych elektrociepłowni, dając silny impuls na rzecz zrównoważonego wytwarzania energii. Większą uwagę należy zwrócić na efektywność energetyczną, ponieważ jest to najtańszy i najbardziej skuteczny sposób na zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych, rozwój europejskiego sektora energetycznego, tworzenia wysokiej jakości miejsc pracy i zwiększenia konkurencyjności. Sektory, które nie są objęte systemem ETS, muszą być bardziej zaangażowane w działania mające na celu poprawę ogólnej wydajności w Europie w dziedzinie efektywności energetycznej. Krok naprzód Produkcja, w szczególności działalność o wysokiej wartości dodanej, powinna być podtrzymana i wzmocniona w całej Europie. Nowe technologie mają potencjał do innowacji w szerokim zakresie istniejących struktur przemysłowych. Utworzenie korzystnego środowiska gospodarczego dla badań i innowacji jest niezbędne dla tych celów. Co obejmuje zrozumiałe i skoordynowane środowisko legislacyjne, które pozwoli na inwestycyjną pewność i na wzrost inwestycji w badania i innowacje. Wzrost wsparcia publicznego i partnerów publiczno-prywatnych jest również istotny aby promować badania i innowacje. Wiele ustanowionych sektorów wykazało już wysoką zdolność do innowacji (na przykład stal, metale nieżelazne, chemikalia, samochody, przemysł stoczniowy, itp) i / lub mają przewagę komparatywną, którą należy w pełni wykorzystać. Byłoby zatem źle koncentrować tylko na nowych politykach, działaniach high-tech. Polityka mającą na celu trwałe wzmocnienie potencjału innowacyjnego i ich powiązanie z kluczowymi branżami musi być również realizowana w tym samym czasie. Jest to proces stopniowego przechodzenia na nowatorski przemysłowy paradygmat oparty na istniejących strukturach przemysłowych w Europie. Ustanowienie odpowiednich zachęt jest kluczowe w tym kontekście. Wycena emisji nie dostarczyła jeszcze wystarczającej zachęty do stosowania technologii niskoemisyjnych; niektóre państwa członkowskie ograniczają systemy wsparcia dla odnawialnych źródeł energii a dostęp do finansowania w obecnym kontekście kryzysu gospodarczego staje się coraz trudniejszy. Postęp w zakresie efektywności energetycznej pozostaje w tyle. Wydajność energetyczna jest najbardziej kosztownym sposobem do redukcji emisji, dlatego industriall Europa wymaga silnego zaangażowania politycznego ze strony rządów krajowych i UE aby transformować Europę w kontynent numer 1 w zakresie wydajności energetycznej w celu reasekuracji zaufania, wiarygodności i przewidywalności. Industriall Europa odnosi się do ram ETS jako narzędzia do osiągnięcia unijnych celów w zakresie redukcji emisji i przemysłowego odzysku i modernizacji. Handel emisjami musi zostać zreformowany w sposób, który zapewni że alokacje darmowych zezwoleń będą ściśle związane z wydajnością, produktywnością i postępem technologicznym, z których będzie wynikać redukcja emisji na jednostkę wyników. System nie powinien pozwalać na nadzwyczajne zyski. Zamiast tego przychody zebrane z licytacji certyfikatów ETS należy zawrócić do RID sektorów przemysłowych objętych systemem w celu ułatwienia rozwoju technologicznego. Program NER300 jest zachęcającym projektem, który musi zostać przedłużony. Ostatecznie, ETS może być również opracowane jako narzędzie stosowane na całym świecie aby zapewnić uczciwą konkurencję międzynarodową. Trzeba jednak zwrócić uwagę, że system ma obecnie braki, które należy uwzględnić w celu zapewnienia wiarygodności i przewidywalności dla wszystkich zaangażowanych podmiotów. Wszelkie propozycje w zakresie celów klimatycznych na rok 2030 nie mogą być prowadzone wyłącznie w celu zapewnienia funkcjonalności długoterminowej ETS i perspektywy realizacji pożądanej ceny węgla, poprawie dzięki kontroli i regulacji właściwych instytucji, ale również trzeba dokładnie ocenić bezpośrednie oddziaływanie na zatrudnienie już w kryzysie na europejskim rynku pracy. Jako środek ostateczny należy uznać dostosowanie granic lub podatek na zawartość węgla w importowanych towarach. Industriall Europa wspiera spójną rozbudowę odnawialnych źródeł energii z celem stopniowego i trwałego przesunięcia w tym kierunku, aż staną się liderem w dziedzinie technologii dla przyszłego systemu energetycznego. Kilka rodzajów OZE należy rozważyć, takie jak biomasa, biopaliwa, drewno, słońce, fale, energia wiatru, ług czarny, odpady, torf itp W tym samym czasie, muszą być dokonane inteligentne wybory w tym procesie transformacji gospodarczej, ze szczególnym naciskiem na zapewnienie nowych dodatkowych inwestycji w sektorze energetycznym w stabilnych jednostkach, a nie zamykanie jednostek, które nie osiągnęły końca swojego cyklu życia. Zdając sobie sprawę z ograniczeń obecnych w związku ze średnim i długim okresem włączenia OZE w system, należy przejść do technologii pozyskiwania i przechowywania CO2 (CCS) w celu umożliwienia zrównoważonego środowiska nośnej energii (konwencjonalne źródła energii), które powinny zapewnić podaż i równowagę systemu energetycznego w Europie. Jednocześnie, w celu realizacji zwiększonych udziałów energii odnawialnej w miksie energetycznym, obecne przeszkody muszą zostać rozwiązane. Modernizacja infrastruktury energetycznej jest zatem konieczna, czyli zmodernizowana i rozbudowana sieć przesyłu energii i urządzeń magazynowania energii w celu integracji odnawialnych źródeł energii w system energetyczny, a także biorąc pod uwagę aspekty regulacyjne integracji energetyki odnawialnej w sieci i przepisy tworzenia kopii zapasowych aby zrównoważyć dostawy energii w związku z lotnym wytwarzaniem energii ze źródeł odnawialnych. IndustriAll będzie uważnie monitorować w jaki sposób UE i narodowe polityki energetyczno-klimatyczne są wykonywane w odniesieniu do tworzenia miejsc pracy i postępu nowych technologii w całym przemyśle. Wreszcie, potrzebny jest ambitny program wspierania badań i innowacji w Europie. Skuteczna polityka badań i innowacji ma kluczowe znaczenie dla rozwoju i inwestowania w technologie energooszczędne, odnawialne źródła energii oraz inteligentne sieci i magazyny, które są w stanie zrównoważyć wahania energii z odnawialnych źródeł energii. Przemysł w Europie wymaga niezależnej, skutecznej i niedrogiej polityki energetycznej w celu modernizacji i aby pełnić rolę szkieletu i napędu gospodarki UE. W związku z tym, Europejska Wspólnota Energii powinna zostać rozważona. Inwestycje w kwalifikacje pracowników i przewidywanie potrzeb w zakresie umiejętności są najważniejsze w tym kontekście. Bez wysoko wykwalifikowanej siły roboczej, która może przynieść rezultaty w zakresie energii i wydajności surowego materiału, łagodzenia skutków zmian klimatu przy jednoczesnym rozwoju i produkcji wysokiej jakości produktów, każda europejska próba przekształcenia swojej gospodarki jest skazana na niepowodzenie. Polityka klimatyczna i energetyczna powinna przynieść transformację gospodarczą, która ustanawia równowagę między konkurencyjnością, łagodzeniem globalnego ocieplenia i tworzenia miejsc pracy wysokiej jakości!