Dokument pod dyskusję: W kierunku europejskiej polityki

Dokument pod dyskusję: W kierunku europejskiej polityki energetycznej
Zatrudnieni w przemyśle w Europie znajdują się pod ogromną presją. Najpoważniejszy kryzys
gospodarczy od czasów nowożytnych jeszcze nie dobiegł końca. W konsekwencji, ponad 4
mln miejsc pracy produkcyjnej zostało utraconych w całej Europie, w tym w sektorach
energochłonnych. Przyczyny tego zjawiska są wielorakie a rosnące koszty energii stworzyły
dodatkową presję. Mimo, że infrastruktura energetyczna i ceny różnią się w całej Europie,
średnia cena energii w UE jest znacznie wyższa w porównaniu do innych uprzemysłowionych
regionów, jak na przykład w Ameryce Północnej. Unia Europejska ma zająć się tą
rozbieżnością w celu zabezpieczenia produkcji przemysłowej i zatrudnienia w Europie.
Industriall Europa uważa, że infrastruktura energetyczna Europy potrzebuje inwestycji i
reform, które stanowiły podstawę zrównoważonej transformacji i modernizacji przemysłu w
Europie. W szczególności są wymagane ukierunkowane działania, których celem jest
wzmocnienie zrównoważonych i europejskich źródeł energii, rozszerzenie możliwości
łączenia, budowania zdolności magazynowania energii oraz zapewnienia bezpieczeństwa
długoterminowego planowania dla przemysłu w Europie. Ostatnie wydarzenia geopolityczne
na Ukrainie i na Bliskim Wschodzie również należy starannie rozważyć. Największymi
wyzwaniami dla europejskiej polityki energetycznej są 1. wysoka cena energii 2. zależność od
importowanych paliw kopalnych i ich niekorzystnego wpływu na równowagę handlu
zagranicznego 3. przestarzała infrastruktura energetyczna 4. niezgodność produkcji i
dystrybucji energii utrudniająca efektywne dostawy energii 5. nierozwinięta sieć
technologiczna i łącznościowa.
Kontekst polityczny
Jako Europejska Federacja Związków Zawodowych, która reprezentuje interesy 7,1 mln
pracowników w całym łańcuchu dostaw, Industriall Europa kładzie nacisk na znaczenie
społecznego wymiaru polityki klimatycznej i energetycznej w Europie. Dużo bardziej
potrzebny będzie stopień koordynacji na szczeblu europejskim w celu zapewnienia wpływu i
skuteczności działań, które są ukierunkowane a obciążenia będą dzielone w sposób
sprawiedliwy społecznie między różnymi państwami członkowskimi oraz pomiędzy
domostwami i przemysłem. Z widokiem na UNFCCC COP 21 w Paryżu 2015, Industriall
Europa przyjmuje do wiadomości wniosek dotyczący ram energetycznych i klimatycznych
2030 polityki Komisji Europejskiej, który utrzymuje logikę ustanowienia trzech celów
ilościowych dla redukcji gazów cieplarnianych (GHG), instalacji odnawialnych źródła energii
(OZE) i poprawy efektywności energetycznej. Ponadto IndustriAll chce podkreślić, że UE
produkuje jedynie 11% z globalnej produkcji gazów cieplarnianych. To znaczy, że jedynie 5%
gazów cieplarnianych objętych jest systemem ETS. Zatem globalne porozumienie jest
konieczne odnośnie wiarygodnej redukcji GHG, aby zatrzymać zmiany klimatu.
W kontekście wniosku ram energetycznych 2030 i celów zarówno obniżających emisję,
ochrony jak i tworzenia miejsc pracy, Industriall wspiera:
- Główny cel ograniczenia emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 40% w porównaniu z
rokiem 1990;
- Europejski cel - co najmniej 30% energii ze źródeł odnawialnych w końcowym bilansie
energetycznym, w połączeniu z wiążącymi celami krajowymi, biorąc pod uwagę geograficzne,
gospodarcze i społeczne cechy państw członkowskich;
- Cel ograniczenia zużycia energii pierwotnej co najmniej o 30% w porównaniu do roku 2005,
w połączeniu z wiążącymi celami dla państw członkowskich.
Przyjęcie przez Unię Europejską ram prawnych na rok 2030 jest warunkiem koniecznym do
zawarcia umowy międzynarodowej w Paryżu w 2015 roku, ale jest to również konieczność
ekonomiczna, społeczna i polityczna w Europie, która jest silnie uzależniona od importu
energii (głównie z paliw kopalnych) i powinna wzmocnić produkcję krajową. Konferencja
Narodów Zjednoczonych w Paryżu ma wygenerować globalne porozumienie, które jest
wystarczająco ambitne w zakresie redukcji emisji gazów cieplarnianych, aby utrzymać
globalne ocieplenie poniżej punktu krytycznego z dwóch stopni Celsjusza. Bez globalnych
ram prawnych, które stworzą równe szanse na poziomie globalnym, wysiłki podejmowane
przez faworytów dotyczących polityki klimatycznej zderzą się z regułami konkurencyjności
istniejącymi w obecnym systemie gospodarczym.
Ramy polityki 2030 w zakresie klimatu i energii muszą być całościowe i muszą łączyć cele
łagodzenia zmian klimatu z potrzebą konkurencyjności, bezpieczeństwa dostaw energii w
Europie i potrzebę zmniejszenia zależności UE od importu energii. Tylko wiarygodne ramy
polityki na rok 2030 mogą zapewnić i promować inwestycje w Europie. Ogólne cele
europejskie powinny być przetłumaczone na język wiążących celów krajowych, w tym
sektorowych i okresowych (2025) celów cząstkowych i ocen z zakresu infrastruktury
energetycznej i potencjału każdego państwa członkowskiego. Cele nie powinny być jednak
jednostronne i muszą być realistyczne w porównaniu do innych gospodarek. Aby to osiągnąć,
UE będzie musiała ustanowić politykę handlową z krajami trzecimi, które połączą relacje
handlowe ze zgodnością celów ustanowionych w ramach 2030.
Podejście Związków
Potrzeba europejskiej polityki energetycznej jest bezpośrednią konsekwencją bieżącego
kryzysu europejskiego modelu ekonomicznego, który jest oparty na stopniowo wzrastającej
konsumpcji. Każda dyskusja na temat polityki energetycznej musi brać pod uwagę
fundamentalną zmianę w tym modelu i to że doprowadzenie do transformacji gospodarczej
oznacza zmniejszone zużycie surowców i energii. Zredukowana konsumpcja, dłuższy cykl
życia produktu i recykling są komponentami w postępie tego konceptu i tworzenia lepszej i
bardziej zrównoważonej europejskiej gospodarki.
Dla Industriall Europa, kompleksowa polityka energetyczna jest kluczowa i musi opierać się
na celach długoterminowych, które są zarówno technicznie i ekonomicznie wykonalne oraz
w sprawie ram regulacyjnych są w stanie dostarczyć zobowiązań zmian klimatycznych,
przystępne usługi energetyczne i bezpieczeństwo dostaw. Znaczne inwestycje aby
podtrzymać istniejącą infrastrukturę produkcji energetycznej tak samo jak budowanie
infrastruktury inteligentnych sieci są wymagane w celu zapewnienia dostaw energii po
przystępnych cenach dla przemysłu europejskiego, i dla gospodarstw domowych. W tym
samym czasie, w dalszym ciągu niezbędne są inwestycje w technologie pomostowe
jednocześnie przewidujące zmieniające się wymagania w zakresie umiejętności we
wszystkich sektorach na rynku pracy. Zaangażowanie partnerów społecznych w procesy
podejmowania decyzji ma zasadnicze znaczenie.
Energia i polityka przemysłowa są powiązane i powinny się wzajemnie uzupełniać w celu
zapewnienia społecznego przejścia na eko-efektywną modernizację produkcji przemysłowej
w Europie. Z kosztów energii znacznie przewyższających koszty pracy w niektórych sektorach
(tj rachunków energetycznych za około 40% kosztów produkcji w sektorze szkła), polityka
energetyczna UE powinna umożliwić Unii Europejskiej wywiązanie się ze swoich zobowiązań
w zakresie klimatu i oddzielenia wzrostu gospodarczego od zużycia energii, odnosząc się do
problemu rosnących kosztów energii. Reperkusje na budżet konsumenta ogólnego powinny
być ograniczone. Powszechny dostęp do podstawowych usług energetycznych musi być
zapewniony dla wszystkich osób mieszkających w Europie, zwłaszcza poprzez zapewnianie
odpowiednich taryf socjalnych oraz poprzez inwestycje publiczne. W ramach UE, każde z
państw członkowskich UE powinno mieć szanse do wdrażania swojej własnej polityki
energetycznej oraz miksu energetycznego, który brałby pod uwagę ich narodowy popyt
energetyczny, strukturę przemysłową i energochłonność produkcji, rozmieszczenie i
naturalne okoliczności i zasoby.
Należy również zwrócić uwagę na wsparcie dla przedsiębiorstw bezpośrednio wpływających
na wysokie ceny energii. Energochłonne sektory są szczególnie narażone na wysokie koszty
energii, ponieważ ceny są ustalane w skali międzynarodowej i nie mogą być przenoszone na
użytkowników końcowych. W rezultacie producenci w krajach trzecich z niższymi cenami
energii elektrycznej korzystają obecnie z przewagi konkurencyjności w stosunku do Unii
Europejskiej. Ta wieloaspektowa sytuacja rodzi poważne ryzyko ponownej lokalizacji lub
ucieczki emisji prowadzących do coraz większego importu z krajów i regionów które nie są
związane prawodawstwem energetycznym i łagodzenia zmian klimatycznych na tym samym
poziomie, nie mówiąc o poszanowaniu praw pracowniczych. W konsekwencji, Europa musi
dążyć do zapewnienia niezależności energetycznej i dywersyfikacji dostaw energii skupiając
się na rozwiązaniach krajowych, poprzez planowanie strategiczne, OZE, wysokie
oszczędności, efektywność energetyczną i inteligentne i zróżnicowane technologie.
Wyzwanie dla polityki energetycznej jest zatem wielorakie: Po pierwsze, utrzymanie
konkurencyjności gospodarki europejskiej, zwłaszcza dla energochłonnych sektorów
przemysłu i ochrony zatrudnienia.
Po drugie, zapewnienia pozycji Europy w czołówce rozwoju technologii energetycznych, a
wreszcie zrealizowanie europejskich celów klimatycznych i globalnie wiążącego
porozumienia.
Konkurencyjność i bezpieczeństwo dostaw
Rozwój i upowszechnienie OZE stworzy nowe rynki wzrostu i doprowadzi do nowych,
wysokiej jakości miejsc pracy w wielu sektorach przemysłowych (w wyniku wyższej
pracochłonności działań energii odnawialnej lub efektywności), lecz ustanowienie celów OZE
musi brać pod rozwagę różne okoliczności geograficzne i najbardziej wydajną kosztowo
produkcję energii odnawialnej. Zatem wzajemne powiązania sieci i osiągnięcie
wewnętrznego rynku energetycznego jest bardzo ważne. Industriall Europa jest przekonana,
że wzrost wydajności energetycznej (wkład energii na jednostkę produkcji), przyczyni się do
zrównoważonego rozwoju i konkurencyjności przemysłu, dostarczy korzyści pierwszeństwa
do przemysłu europejskiego i tworzenia nowych miejsc pracy w dziedzinie usług
energetycznych. Oczywiste jest, że konkurencyjność nie jest możliwa bez wysoko
wykwalifikowanej i wyposażonej w umiejętności siły roboczej. Modernizacji systemu
energetycznego, wzmocnionej integracji odnawialnych źródeł energii, jak również rozwojowi
nowych energooszczędnych technologii w naszych branżach muszą towarzyszyć inwestycje i
poprawa kształcenia i szkolenia naszych pracowników, odpowiednie wynagrodzenie i
stabilne warunki pracy dla wszystkich pracowników.
Komisja przedstawiła w swoim komunikacie (COM 2012 582, 10 października 2012), że
zamierza odwrócić spadkową rolę przemysłu w Europie z obecnego poziomu około 16% PKB
do nawet 20% w 2020 roku. Industriall Europa popiera ochronę i rozwój przemysłu
europejskiego, ponieważ zapewnia zatrudnienie w sektorach przemysłowych we wszystkich
państwach członkowskich i regionach Unii Europejskiej. Ramy polityki klimatycznej i
energetycznej UE powinny uznać zaangażowanie UE w utrzymanie i wzmocnienie bazy
przemysłowej, przy jednoczesnym wspieraniu efektywności i modernizacji, wspieranie badań
naukowych, innowacji i rozwoju nowych technologii i unikać nadmiernych emisji dwutlenku
węgla.
Przystępna cena energii jest kluczowym czynnikiem dla konkurencyjności energochłonnych
gałęzi przemysłu. Byłoby niespójne nałożyć ograniczenia na przemysł, w tym samym czasie
opierając się na produktach importowanych, które nie spełniają tych samych ograniczeń.
Długoterminowa strategia wspólnych standardów oraz wsparcie technologii energetycznej
Europy jest konieczne, w tym harmonizacja przepisów i norm wspierających realizację
jednolitego rynku energii i technologii energetycznej.
Niezawodna infrastruktura sieciowa musi być wprowadzona w celu zapewnienia
bezpieczeństwa dostaw. Oznacza to modernizację i rozbudowę sieci obsługiwanych przez
szybsze procedury udzielania pozwoleń, stałego rozwoju i jednolitej ogólnoeuropejskiej
technologii inteligentnych sieci oraz modernizację i wymianę wieloletnich i nieefektywnych
elektrociepłowni, dając silny impuls na rzecz zrównoważonego wytwarzania energii. Większą
uwagę należy zwrócić na efektywność energetyczną, ponieważ jest to najtańszy i najbardziej
skuteczny sposób na zmniejszenie emisji gazów cieplarnianych, rozwój europejskiego sektora
energetycznego, tworzenia wysokiej jakości miejsc pracy i zwiększenia konkurencyjności.
Sektory, które nie są objęte systemem ETS, muszą być bardziej zaangażowane w działania
mające na celu poprawę ogólnej wydajności w Europie w dziedzinie efektywności
energetycznej.
Krok naprzód
Produkcja, w szczególności działalność o wysokiej wartości dodanej, powinna być
podtrzymana i wzmocniona w całej Europie. Nowe technologie mają potencjał do innowacji
w szerokim zakresie istniejących struktur przemysłowych. Utworzenie korzystnego
środowiska gospodarczego dla badań i innowacji jest niezbędne dla tych celów. Co obejmuje
zrozumiałe i skoordynowane środowisko legislacyjne, które pozwoli na inwestycyjną
pewność i na wzrost inwestycji w badania i innowacje. Wzrost wsparcia publicznego i
partnerów publiczno-prywatnych jest również istotny aby promować badania i innowacje.
Wiele ustanowionych sektorów wykazało już wysoką zdolność do innowacji (na przykład stal,
metale nieżelazne, chemikalia, samochody, przemysł stoczniowy, itp) i / lub mają przewagę
komparatywną, którą należy w pełni wykorzystać. Byłoby zatem źle koncentrować tylko na
nowych politykach, działaniach high-tech. Polityka mającą na celu trwałe wzmocnienie
potencjału innowacyjnego i ich powiązanie z kluczowymi branżami musi być również
realizowana w tym samym czasie. Jest to proces stopniowego przechodzenia na nowatorski
przemysłowy paradygmat oparty na istniejących strukturach przemysłowych w Europie.
Ustanowienie odpowiednich zachęt jest kluczowe w tym kontekście. Wycena emisji nie
dostarczyła jeszcze wystarczającej zachęty do stosowania technologii niskoemisyjnych;
niektóre państwa członkowskie ograniczają systemy wsparcia dla odnawialnych źródeł
energii a dostęp do finansowania w obecnym kontekście kryzysu gospodarczego staje się
coraz trudniejszy. Postęp w zakresie efektywności energetycznej pozostaje w tyle.
Wydajność energetyczna jest najbardziej kosztownym sposobem do redukcji emisji, dlatego
industriall Europa wymaga silnego zaangażowania politycznego ze strony rządów krajowych i
UE aby transformować Europę w kontynent numer 1 w zakresie wydajności energetycznej w
celu reasekuracji zaufania, wiarygodności i przewidywalności. Industriall Europa odnosi się
do ram ETS jako narzędzia do osiągnięcia unijnych celów w zakresie redukcji emisji i
przemysłowego odzysku i modernizacji. Handel emisjami musi zostać zreformowany w
sposób, który zapewni że alokacje darmowych zezwoleń będą ściśle związane z wydajnością,
produktywnością i postępem technologicznym, z których będzie wynikać redukcja emisji na
jednostkę wyników. System nie powinien pozwalać na nadzwyczajne zyski. Zamiast tego
przychody zebrane z licytacji certyfikatów ETS należy zawrócić do RID sektorów
przemysłowych objętych systemem w celu ułatwienia rozwoju technologicznego. Program
NER300 jest zachęcającym projektem, który musi zostać przedłużony.
Ostatecznie, ETS może być również opracowane jako narzędzie stosowane na całym świecie
aby zapewnić uczciwą konkurencję międzynarodową. Trzeba jednak zwrócić uwagę, że
system ma obecnie braki, które należy uwzględnić w celu zapewnienia wiarygodności i
przewidywalności dla wszystkich zaangażowanych podmiotów. Wszelkie propozycje w
zakresie celów klimatycznych na rok 2030 nie mogą być prowadzone wyłącznie w celu
zapewnienia funkcjonalności długoterminowej ETS i perspektywy realizacji pożądanej ceny
węgla, poprawie dzięki kontroli i regulacji właściwych instytucji, ale również trzeba dokładnie
ocenić bezpośrednie oddziaływanie na zatrudnienie już w kryzysie na europejskim rynku
pracy. Jako środek ostateczny należy uznać dostosowanie granic lub podatek na zawartość
węgla w importowanych towarach.
Industriall Europa wspiera spójną rozbudowę odnawialnych źródeł energii z celem
stopniowego i trwałego przesunięcia w tym kierunku, aż staną się liderem w dziedzinie
technologii dla przyszłego systemu energetycznego. Kilka rodzajów OZE należy rozważyć,
takie jak biomasa, biopaliwa, drewno, słońce, fale, energia wiatru, ług czarny, odpady, torf
itp W tym samym czasie, muszą być dokonane inteligentne wybory w tym procesie
transformacji gospodarczej, ze szczególnym naciskiem na zapewnienie nowych dodatkowych
inwestycji w sektorze energetycznym w stabilnych jednostkach, a nie zamykanie jednostek,
które nie osiągnęły końca swojego cyklu życia.
Zdając sobie sprawę z ograniczeń obecnych w związku ze średnim i długim okresem
włączenia OZE w system, należy przejść do technologii pozyskiwania i przechowywania CO2
(CCS) w celu umożliwienia zrównoważonego środowiska nośnej energii (konwencjonalne
źródła energii), które powinny zapewnić podaż i równowagę systemu energetycznego w
Europie. Jednocześnie, w celu realizacji zwiększonych udziałów energii odnawialnej w miksie
energetycznym, obecne przeszkody muszą zostać rozwiązane. Modernizacja infrastruktury
energetycznej jest zatem konieczna, czyli zmodernizowana i rozbudowana sieć przesyłu
energii i urządzeń magazynowania energii w celu integracji odnawialnych źródeł energii w
system energetyczny, a także biorąc pod uwagę aspekty regulacyjne integracji energetyki
odnawialnej w sieci i przepisy tworzenia kopii zapasowych aby zrównoważyć dostawy energii
w związku z lotnym wytwarzaniem energii ze źródeł odnawialnych. IndustriAll będzie
uważnie monitorować w jaki sposób UE i narodowe polityki energetyczno-klimatyczne są
wykonywane w odniesieniu do tworzenia miejsc pracy i postępu nowych technologii w całym
przemyśle.
Wreszcie, potrzebny jest ambitny program wspierania badań i innowacji w Europie.
Skuteczna polityka badań i innowacji ma kluczowe znaczenie dla rozwoju i inwestowania w
technologie energooszczędne, odnawialne źródła energii oraz inteligentne sieci i magazyny,
które są w stanie zrównoważyć wahania energii z odnawialnych źródeł energii. Przemysł w
Europie wymaga niezależnej, skutecznej i niedrogiej polityki energetycznej w celu
modernizacji i aby pełnić rolę szkieletu i napędu gospodarki UE. W związku z tym, Europejska
Wspólnota Energii powinna zostać rozważona. Inwestycje w kwalifikacje pracowników i
przewidywanie potrzeb w zakresie umiejętności są najważniejsze w tym kontekście. Bez
wysoko wykwalifikowanej siły roboczej, która może przynieść rezultaty w zakresie energii i
wydajności surowego materiału, łagodzenia skutków zmian klimatu przy jednoczesnym
rozwoju i produkcji wysokiej jakości produktów, każda europejska próba przekształcenia
swojej gospodarki jest skazana na niepowodzenie. Polityka klimatyczna i energetyczna
powinna przynieść transformację gospodarczą, która ustanawia równowagę między
konkurencyjnością, łagodzeniem globalnego ocieplenia i tworzenia miejsc pracy wysokiej
jakości!