Inżynieria produkcji rolniczej i leśnej SYLABUSY studia

ΑΩ
Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa
im. Jana Grodka
w Sanoku
INSTYTUT
ROLNICTWA
Kierunek: ROLNICTWO
Specjalność: Inżynieria produkcji rolniczej
i leśnej
SYLABUSY
studia niestacjonarne
Sanok
Program obowiązuje od roku akademickiego 2012/2013
TS.400/16/13-14
Wykaz zmian dla planów studiów i programów kształcenia obowiązujących
od roku akademickiego 2012/2013,
(zmiany obowiązują od cyklu 2012/2013)
ROLNICTWO
Zmian dokonano tylko dla specjalności uruchomionych w roku akademickim 2012/2012 czyli
PPiKK oraz IPRiL. Dla pozostałych specjalności (AiPR, DFiLwA) nie dokonywano zmian,
gdyż z końcem roku akademickiego 2012/2013 następuje likwidacja czterech specjalności
(PPiKK, IPRiL,AiPR, DFiLwA) na kierunku rolnictwo.
W planach studiów stacjonarnych i niestacjonarnych dodano również zapis, że w
szczególnych przypadkach zamiast „wychowania fizycznego” można realizować "wiedzę o
zdrowiu i kulturze fizycznej".
ROL/IPRiL N:
1) Wstawiono „wychowanie fizyczne”
2) „Agroekologia z ochroną środowiska” przeniesiono z semestru 3 na semestr 4
(nastąpiła zmiana kodu), zmieniono formę zaliczenia wykładu z E na ZO; zmieniono
godziny z wykładów z 20 na 15
3) „geologia z geomorfologią” zmieniono godziny z wykładów z 20 na 10
4) Zamiast przedmiotu „produkcja roślinna” wstawiono dwa nowe przedmioty w
semestrze 3:
a) ogólna uprawa roli i roślin
- wykład: 15 godz., 2 ECTS, E
- ćwiczenia: 15 godz., 1 ECTS, ZO
b) Szczegółowa uprawa roślin
- wykład: 15 godz., 2 ECTS, E
- ćwiczenia: 15 godz., 1 ECTS, ZO
5) „łąkarstwo” zmieniono ECTS z wykładów z 1 na 2
6) „ekonomika i organizacja rolnictwa” zmieniono ECTS z wykładów w sem. 4 z 1 na 2,
7) „Technika rolnicza” zmiana ECTS, z wykładów z 2 na 3, a z ćwiczeń z 1 na 2
8) „Mikrobiologia” przeniesiono z semestru 4 na semestr 3 (nastąpiła zmiana kodu),
9) „Gleboznawstwo” przeniesiono z semestru 4 na semestr 3 (nastąpiła zmiana kodu),
zmieniono formę zaliczenia z ćwiczeń z Z na ZO;
10) „Produkcja zwierzęca” zmieniono godziny z ćwiczeń z 25 na 20; zmieniono ECTS: z
wykładów z 4 na 2, a z ćwiczeń z 4 na 3
11) Usunięto wszystkie przedmioty z bloku przedmiotów specjalnościowych (numery
porządkowe w planie studiów od 40 do 48): „Podstawy produkcji leśnej”, „inżynieria
materiałowa”, „mechanika i wytrzymałość materiałów”, „teorie mechanizmów i
podstawy konstrukcji maszyn”, „budowa i eksploatacja maszyn rolniczych i leśnych”,
2
„logistyka transportu rolniczego i leśnego”, ‘wybrane zagadnienia hodowli lasu”, „
wybrane zagadnienia użytkowania lasu”, „planowanie i organizacja prac leśnych”.
W ich miejsce wprowadzono nowe przedmioty (zgodnie z poniższą tabelą):
Nazwa przedmiotu
Nakłady materiałowo-energetyczne w gospodarstwach
rolniczych
Forma
oceny
E
ZO
OGÓŁEM
GODZINY ZAJĘĆ
40
w tym:
W.
Ćw.
Wk.
K.
S.
PZ.
ECTS
20
6
20
Agrotechnologia
E
ZO
30
Przyrodnicze uwarunkowania produkcji rolniczej
ZO
20
Ekonomiczno-organizacyjne aspekty użytkowania maszyn
rolniczych
ZO
Budowa i eksploatacja maszyn przetwórstwa rolnospożywczego
ZO
Transport rolniczy
ZO
20
20
4
Agroturystyka na obszarach leśnych
ZO
15
15
2
ZO
ZO
30
30
15
5
15
20
15
2
5
15
15
1
15
2
12) Usunięto przedmiot „infrastruktura lasu” a w jego miejsce wstawiono przedmiot
„Infrastruktura i wyposażenie gospodarstw rolnych” o identycznym wymiarze;
zmieniono jedynie ECTS z ćwiczeń z 1 na 2
13) Usunięto przedmiot „użytkowanie uboczne lasów” a w jego miejsce wstawiono
przedmiot „podstawy melioracji rolnych” o identycznym wymiarze;
14) Usunięto przedmiot „ekonomika leśnictwa. W jego miejsce wstawiono dwa nowe
przedmioty w semestrze 6:
c) Podstawy agrotechniki roślin
- konwersatorium: 15 godz., 1 ECTS, ZO
d) Planowanie i marketing w gospodarce rolnej
- konwersatorium: 25 godz., 2 ECTS, ZO
15) Nazwę przedmiotu „Podstawy infrastruktury leśnej” zmieniono na „podstawy
infrastruktury i wyposażenia gospodarstw rolnych”
16) Usunięto przedmiot „podstawy dendrometrii” a w jego miejsce wstawiono przedmiot
„zastosowanie metod bioindykacyjnych do oceny siedlisk polnych, łąkowych i
leśnych” o identycznym wymiarze; zmieniono jedynie ECTS z 2 na 3
17) Usunięto przedmiot „wybrane zagadnienia użytkowania ubocznego lasów” a w jego
miejsce wstawiono przedmiot „melioracje rolne w gospodarce wodnej” o identycznym
wymiarze;
18) Usunięto przedmiot „planowanie i marketing w gospodarce leśnej” a w jego miejsce
wstawiono przedmiot „podstawy ogrodnictwa” o identycznym wymiarze; zmieniono
jedynie ECTS z 3 na 2
3
Powyższe zmiany wprowadzono Uchwałą Senatu nr 25/IV/13 w sprawie uchwalenia zmian
do efektów kształcenia, planów studiów i programów kształcenia zatwierdzonych Uchwałą
Senatu nr 37/V/12 z dnia 24 maja 2012r. oraz Uchwałą Senatu nr 38/V/12 z dnia 24 maja
2012r. dla cyklu kształcenia rozpoczętego w roku akademickim 2012/2013 i kolejnych dla
kierunków: pedagogika, praca socjalna, rolnictwo, mechanika i budowa maszyn,
mechatronika, filologia polska, kulturoznawstwo, ratownictwo medyczne.
Sporządził, na podstawie przedstawionych planów studiów i informacji od autora planu:
……………………………………………………………… (data i podpis)
Sprawdził Koordynator ds. systemu ECTS:
……………………………………………………………… (data i podpis)
Zatwierdził Dyrektor Instytutu Rolniczego:
………………………………………………………………… (data i podpis)
Spis treści
I rok / Specjalność: Inżynieria produkcji rolniczej i leśnej
Lp.
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
Przedmiot (forma zajęć)
Botanika (wykład, ćwiczenia)
Chemia (wykład, ćwiczenia)
Statystyka matematyczna (wykład, ćwiczenia)
Agrometeorologia (wykład, ćwiczenia)
Socjologia wsi (wykład konwersatoryjny)
Wybrane zagadnienia polityki rolnej (wykład, ćwiczenia)
Agrofizyka (wykład, ćwiczenia)
Zoologia z systematyką (wykład, ćwiczenia)
Genetyka (wykład, ćwiczenia)
Biochemia (wykład, ćwiczenia)
Fizjologia roślin (wykład, ćwiczenia)
Ekonomia (wykład, ćwiczenia)
Doświadczalnictwo rolnicze (wykład, ćwiczenia)
Grafika inżynierska (ćwiczenia)
Ergonomia i BHP w rolnictwie (wykład konwersatoryjny)
Str.
9
13
18
20
23
26
29
32
35
38
41
44
47
50
52
4
II rok / Specjalność: Inżynieria produkcji rolniczej i leśnej
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
Mikrobiologia (wykład, ćwiczenia)
Geologia z geomorfologią (wykład, ćwiczenia)
Gleboznawstwo (wykład, ćwiczenia)
Chemia rolna (wykład, ćwiczenia)
Ogólna uprawa roli i roślin (wykład, ćwiczenia)
Szczegółowa uprawa roślin (wykład, ćwiczenia)
Łąkarstwo (wykład, ćwiczenia)
Ekonomika i organizacja rolnictwa (wykład, ćwiczenia)
Agroekologia z ochroną środowiska (wykład, ćwiczenia)
Marketing i zarządzanie w rolnictwie (wykład, ćwiczenia)
Hodowla roślin i nasiennictwo (wykład, ćwiczenia)
Ochrona roślin (wykład, ćwiczenia)
Fizjologia i żywienie zwierząt (wykład, ćwiczenia)
Technika rolnicza (wykład, ćwiczenia)
Produkcja zwierzęca (wykład, ćwiczenia)
57
60
63
66
69
72
76
79
82
86
90
94
97
100
104
5
Przedmioty ogólnouczelniane realizowane na roku II, III i IV:
5
Seminarium dyplomowe
Pracownia dyplomowa
Aspekty etyczne pracy naukowej (konwersatorium)
Statystyczne programy komputerowe (ćwiczenia)
Język obcy (ćwiczenia)
108
111
113
115
118
6
Technologia informacyjna (ćwiczenia)
122
7
Wychowanie fizyczne
125
8
Ochrona własności intelektualnej
127
1
2
3
4
6
III rok/ Specjalność: Inżynieria produkcji rolniczej i leśnej
6
Nakłady materiałowo-energetyczne w gospodarstwach rolniczych (wykład,
ćwiczenia)
Agrotechnologia(wykład, ćwiczenia)
Przyrodnicze uwarunkowania produkcji rolniczej (konwersatorium)
Ekonomiczno-organizacyjne aspekty użytkowania maszyn rolniczych
(wykład, ćwiczenia)
Budowa i eksploatacja maszyn przetwórstwa rolno-spożywczego (wykład,
ćwiczenia)
Transport rolniczy (konwersatorium)
7
Agroturystyka na obszarach leśnych (konwersatorium)
1
2
3
4
5
131
134
137
139
143
146
148
7
III rok/ Specjalność: Inżynieria produkcji rolniczej i leśnej
Blok A / IPRiL
1
2
3
4
5
6
7
8
Podstawy biotechnologii żywności (konwersatorium)
Infrastruktura i wyposażenie gospodarstw rolnych (wykład, ćwiczenia)
Technologie produkcji roślinnych surowców przemysłowych
(konwersatorium)
Zbiorowiska leśne i nieleśne w górach (ćwiczenia)
Podstawy melioracji rolnych (konwersatorium)
Gospodarka energetyczna i alternatywne źródła energii (konwersatorium)
Podstawy agrotechniki roślin ogrodniczych (wykład, ćwiczenia)
Planowanie i marketing w gospodarce rolnej (konwersatorium)
152
155
157
161
163
166
169
171
Blok B / IPRiL
1
2
3
4
5
6
7
8
Optymalizacja wyposażenia technicznego agrofirmy (konwersatorium)
Podstawy infrastruktury i wyposażenia gospodarstw rolnych (wykład,
ćwiczenia)
Zastosowanie metod bioindykacyjnych do oceny siedlisk polnych, łąkowych
i leśnych (konwersatorium)
Melioracje rolne w gospodarce wodnej (konwersatorium)
Bezpieczeństwo żywności (konwersatorium)
Elementy biotechnologii żywności (konwersatorium)
Podstawy ogrodnictwa (konwersatorium)
Systemy rolnictwa ekologicznego (konwersatorium)
174
176
179
181
184
186
189
192
8
I rok / Specjalność: Inżynieria produkcji rolniczej i leśnej
SYLABUS MODUŁ/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
1.
2.
3.
4.
Nazwa modułu/ przedmiotu
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
Kod przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
8.
Typ przedmiotu
9.
10.
11.
12.
13.
Język przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby (osób)
prowadzącej przedmiot
Imię i nazwisko osoby (osób)
egzaminującej bądź udzielającej
zaliczenia w przypadku, gdy nie jest
nim osoba prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć dydaktycznych
Liczba punktów ECTS przypisana
modułowi/przedmiotowi
Opis
Botanika
Instytut Rolnictwa PWSZ im. J. Grodka w Sanoku
RO.01.1.W, RO.01.1.C, RO.01.2.W, RO.01.2.C
polski
Przekazanie treści programowych w zakresie zagadnień biologicznych podstaw
budowy i funkcjonowania organizmów roślinnych na różnych poziomach
organizacji i podstaw klasyfikacji taksonomicznej flory oraz przybliżenie
znaczenia poszczególnych taksonów w przyrodzie i w gospodarce człowieka;
nabycie przez studentów umiejętności powiązania budowy organizmów
roślinnych na różnym poziomie organizacji z funkcją oraz umiejętności
rozpoznawania taksonomicznego flory wyższej na poziomie podstawowym
Podczas zajęć ćwiczeniowych studenci poznają sposoby wykorzystania wiedzy
teoretycznej w praktyce rolniczej.
obowiązkowy do zaliczenia semestru II
Rok studiów I, semestr I i II (studia 1-go° niestacjonarne)
dr Marian Szewczyk
j.w.
wykład + ćwiczenia
Znajomość treści programowych realizowanych w ramach przedmiotu: biologia
- w gimnazjum oraz w szkole średniej
Wykład 35 godz., ćwiczenia 20 godz.
7 pkt ECTS 3 pkt. wykład + 4 pkt. ćwiczenia)
9
Wiedza: Student potrafi definiować podstawowe pojęcia z zakresu botaniki oraz
zna podstawy pracy z mikroskopem i lupą binokularną.
Zna zasady funkcjonowania organizmów roślinnych na różnych stopniach ich
organizacji.
Ma wiedzę na temat budowy komórki roślinnej, tkanek roślinnych, organów
wegetatywnych i generatywnych roślin oraz ich modyfikacji.
Zna i potrafi scharakteryzować podstawowe jednostki taksonomiczne roślin
wyższych charakterystyczne dla flory Polski
14.
Założenia i cele modułu/przedmiotu
15.
Metody dydaktyczne
16.
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu, w tym zasady
dopuszczenia do egzaminu,
zaliczenia z przedmiotu, a także
formę i warunki zaliczenia
poszczególnych form zajęć
wchodzących w zakres danego
przedmiotu
17.
Treści merytoryczne przedmiotu
oraz sposób ich realizacji
Umiejętności: Student potrafi obsługiwać mikroskop świetlny oraz zastosować
podstawowe techniki przegotowywania preparatów mikroskopowych, a także
umie dokonywać obserwacji mikroskopowych roślin na poziomie komórkowym i
tkankowym.
Potrafi identyfikować elementy komórki roślinnej, tkanki i organy roślinne w
preparatach mikroskopowych, potrafi interpretować obrazy mikroskopowe.
Dokonuje syntezy cech morfologicznych roślin i przy pomocy odpowiednich
źródeł literatury (klucze do oznaczania roślin) potrafi określić przynależność
wybranych taksonów do odpowiedniej jednostki systematycznej na poziomie
rodziny i rodzaju.
Nabywa umiejętności studiowania literatury naukowej, selekcji informacji oraz
dyskusji
Kompetencje społeczne: Student potrafi efektywnie pracować według
wskazówek prowadzącego i organizować odpowiednio swój warsztat pracy.
Potrafi pracować w grupie podczas wykonywania ćwiczeń praktycznych oraz
dokonywać interpretacji poczynionych obserwacji poprzez wyciąganie
odpowiednich wniosków.
Jest w stanie argumentować wyciągane przez siebie wnioski i w razie potrzeby
bronić swoich racji.
Ma świadomość istotności istnienia flory oraz potrzeby jej zachowania dla
prawidłowego funkcjonowania pozostałych składników przyrody ożywionej i
nieożywionej.
Wykład akademicki, ćwiczenia audytoryjne i terenowe, konsultacje, samodzielne
studiowanie przez studentów literatury podstawowej i uzupełniającej.
Forma zaliczenia wykładów – egzamin ustny z całości wiedzy przedstawionej na
wykładach
i ćwiczeniach oraz uzyskanej poprzez samodzielne studiowanie wskazanej
literatury
podstawowej
i uzupełniającej. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest pozytywne
zaliczenie ćwiczeń.
Forma zaliczenia ćwiczeń – przygotowanie teoretyczne do zajęć sprawdzane
każdorazowo na ich początku, realizacja zadań podczas trwania ćwiczeń
sprawdzane po zakończeniu każdych zajęć, pozytywne zaliczenie dwóch
kolokwiów, obecność na ćwiczeniach – zaliczenie z oceną
Wykłady:
Komórkowa teoria budowy organizmów: nie plazmatyczne i plazmatyczne
składniki komórki. Histologia: charakterystyka tkanek roślinnych:
merystematycznej, okrywającej, miękiszowej, wzmacniającej, przewodzącej i
wydzielniczej, ich budowa i funkcjonowanie. Budowa morfologiczna i
modyfikacje oraz budowa anatomiczna i funkcje organów roślinnych (korzeń,
pęd, liść, kwiat). Rozmnażanie wegetatywne i generatywne roślin, mechanizmy
zapylania, powstawanie owoców i nasion. Morfologia i anatomia owoców i
nasion.
Podstawowe
systemy
klasyfikacji
taksonomicznej
roślin.
Charakterystyka najważniejszych rodzin botanicznych roślin naczyniowych,
glonów i mszaków. Charakterystyka bakterii, wirusów i grzybów.
Sposób realizacji: wykład akademicki z wykorzystaniem wizualizacji
multimedialnych, samodzielne studiowanie przez studentów literatury
podstawowej i uzupełniającej.
Ćwiczenia:
Obserwacja mikroskopowa komórek i tkanek. Obserwacja makroskopowa
gatunków z poszczególnych gromad. Rozpoznawanie roślin (okazy świeże i
zielnikowe) przy użyciu kluczy do oznaczania roślin naczyniowych.
Sposób realizacji: Zajęcia terenowe i zajęcia w ogrodzie botanicznym,
ćwiczenia audytoryjne, prowadzenie zeszytu ćwiczeń z prawidłowymi rysunkami
i opisami podejmowanych treści, dyskusja inicjowana przez prowadzącego
zajęcia. Samodzielne studiowanie przez studentów literatury podstawowej i
uzupełniającej.
10
1)
Wiedza
18.
Zamierzone
efekty
kształcenia*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
19.
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Student potrafi definiować podstawowe pojęcia z zakresu botaniki oraz zna
podstawy pracy z mikroskopem i lupą binokularną.
2) Zna zasady funkcjonowania organizmów roślinnych na różnych stopniach
ich organizacji.
3) Ma wiedzę na temat budowy komórki roślinnej, tkanek roślinnych,
organów wegetatywnych i generatywnych roślin oraz ich modyfikacji.
4) Zna i potrafi scharakteryzować podstawowe jednostki taksonomiczne
roślin wyższych charakterystyczne dla flory Polski
1. Student potrafi obsługiwać mikroskop świetlny oraz zastosować
podstawowe techniki przegotowywania preparatów mikroskopowych, a
także umie dokonywać obserwacji mikroskopowych roślin na poziomie
komórkowym i tkankowym.
2. Potrafi identyfikować elementy komórki roślinnej, tkanki i organy roślinne
w preparatach mikroskopowych, potrafi interpretować obrazy
mikroskopowe.
3. Dokonuje syntezy cech morfologicznych roślin i przy pomocy
odpowiednich źródeł literatury (klucze do oznaczania roślin) potrafi
określić przynależność wybranych taksonów do odpowiedniej jednostki
systematycznej na poziomie rodziny i rodzaju.
4. Nabywa umiejętności studiowania literatury naukowej, selekcji informacji
oraz dyskusji
1. Student potrafi efektywnie pracować według wskazówek
prowadzącego i organizować odpowiednio swój warsztat pracy.
2. Potrafi pracować w grupie podczas wykonywania ćwiczeń
praktycznych oraz dokonywać interpretacji poczynionych obserwacji
poprzez wyciąganie odpowiednich wniosków.
3. Jest w stanie argumentować wyciągane przez siebie wnioski i w razie
potrzeby bronić swoich racji.
4. Ma świadomość istotności istnienia flory oraz potrzeby jej
zachowania dla prawidłowego funkcjonowania pozostałych
składników przyrody ożywionej i nieożywionej.
Literatura podstawowa:
1. Rutkowski L. 2007. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski
niżowej. Wyd. 2 popr. - Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
2. Szweykowska A., Szweykowski J. 2005. Botanika. Tom I - Morfologia.
Wyd. PWN, Warszawa.
3. Szweykowska A., Szweykowski J. 2004. Botanika. Tom II Systematyka. Wyd. PWN, Warszawa.
4. Wojtaszek P., Woźny A., Ratajczak L. 2008. Biologia komórki
roślinnej. Tom I – Struktura.Wyd. Naukowe PWN.
5. Wojtaszek P., Woźny A., Ratajczak L. 2009. Biologia komórki
roślinnej. Tom II – Funkcja. Wyd. Naukowe PWN.
Literatura uzupełniająca:
1. Jasnowska J., Jasnowski M., Radomski J. Friedrich S., Kowalski
W.W.A. 2008. Botanika. Wyd. BRASIKA. Szczecin.
2. Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. 1969. Rośliny polskie.
Warszawa, PWN, ss. XVIII + 1020.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt
z nauczycielem akademickim – 5 ECTS
80
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta (bez udziału prowadzącego lub
z udziałem prowadzącego w ramach konsultacji) konieczna dla realizacji zadań
programowych przedmiotu – 2 ECTS
95
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
175
7
11
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
WIEDZA
1
2
3
4
Student potrafi definiować podstawowe pojęcia
z zakresu botaniki oraz zna podstawy pracy z
mikroskopem i lupą binokularną.
Zna zasady funkcjonowania organizmów
roślinnych na różnych stopniach ich organizacji.
*
*
Ma wiedzę na temat budowy komórki roślinnej,
tkanek roślinnych, organów wegetatywnych i
generatywnych roślin oraz ich modyfikacji.
Zna i potrafi scharakteryzować podstawowe
jednostki taksonomiczne roślin wyższych
charakterystyczne dla flory Polski
*
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
1
2
3
Student potrafi obsługiwać mikroskop świetlny
oraz
zastosować
podstawowe
techniki
przegotowywania preparatów mikroskopowych,
a
także
umie
dokonywać
obserwacji
mikroskopowych
roślin
na
poziomie
komórkowym i tkankowym.
*
Potrafi identyfikować elementy komórki
roślinnej, tkanki i organy roślinne w
preparatach
mikroskopowych,
potrafi
interpretować obrazy mikroskopowe.
Dokonuje syntezy cech morfologicznych roślin i
przy pomocy odpowiednich źródeł literatury
(klucze do oznaczania roślin) potrafi określić
przynależność
wybranych
taksonów
do
odpowiedniej jednostki systematycznej na
poziomie rodziny i rodzaju.
*
*
*
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
1
Student potrafi efektywnie pracować według
wskazówek prowadzącego i organizować
odpowiednio swój warsztat pracy.
*
2
Potrafi
pracować
w
grupie
podczas
wykonywania ćwiczeń praktycznych oraz
dokonywać
interpretacji
poczynionych
obserwacji poprzez wyciąganie odpowiednich
wniosków. Jest w stanie argumentować
wyciągane przez siebie wnioski i w razie
potrzeby bronić swoich racji.
*
12
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
Ma świadomość istotności istnienia flory oraz
potrzeby jej zachowania dla prawidłowego
funkcjonowania
pozostałych
składników
przyrody ożywionej i nieożywionej.
3
*
*
SYLABUS MODUŁ/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
prowadzącej przedmiot
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
1.
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej bądź
udzielającej zaliczenia
9.
w przypadku, gdy nie jest
nim osoba prowadząca
dany przedmiot
10. Formuła przedmiotu
11. Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
12.
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
13. przypisana
modułowi/przedmiotowi
Opis
Chemia
Instytut Rolnictwa, kierunek Rolnictwo
Wykład - RO.02.1.W, RO.02.2.W
Ćwiczenia laboratoryjne - RO.02.1.C, RO.02.2.C
Polski
Budowa materii, podstawowe prawa chemiczne, elementy termodynamiki i
kinetyki chemicznej, elektrochemia i układy fazowe, podstawowe grupy
związków nieorganicznych i organicznych oraz ich otrzymywanie i reakcje.
Podstawowe techniki laboratoryjne, analiza jakościowa i ilościowa.
Przedmiot jest obowiązkowy do zaliczenia pierwszego roku studiów oraz do
ukończenia całego toku studiów
Rok pierwszy, semestr pierwszy i drugi
dr Sławomir Lis
j.w.
Wykład i ćwiczenia laboratoryjne
Brak
Wykład - 20 godzin
Ćwiczenia laboratoryjne - 20 godzin
Wykład - 3
Ćwiczenia - 4
13
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15. Metody dydaktyczne
16.
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu, w tym zasady
dopuszczenia do egzaminu,
zaliczenia z przedmiotu, a także
formę i warunki zaliczenia
poszczególnych form zajęć
wchodzących w zakres danego
przedmiotu
Celem wykładu jest zapoznanie studentów z:
1. podstawowymi prawami chemicznymi
2. budową atomu z elementami teorii kwantowej
3. istotą i rodzajami wiązań chemicznych
4. elementami termodynamiki
5. statyką i kinetyką reakcji
6. teoriami kwasów i zasad
7. efektami energetycznymi reakcji chemicznych
8. elektroujemnością pierwiastków
9. procesami utleniania i redukcji
10. roztworami rzeczywistymi i koloidami
11. zjawiskami powierzchniowymi
12. zapoznanie z podstawowymi związkami organicznymi
13. zasadami nazewnictwa związków organicznych
14. rodzajami izomerii związków organicznych
15. reakcjami charakterystycznymi dla poszczególnych związków
16. zjawiskiem rezonansu w związkach organicznych
17. podstawowymi grupami funkcyjnymi i ich właściwościami
18. systematyką i właściwościami związków biologicznych (lipidów,
sacharydów, aminokwasów, peptydów, kwasów nukleinowych).
Celem ćwiczeń jest zapoznanie studentów z:
1. podstawowymi technikami laboratoryjnymi: ważenie, odmierzanie
objętości, ogrzewanie, chłodzenie, suszenie, dekantacja, sączenie,
odwirowywanie, sprawdzanie odczynu pH, badanie rozpuszczalności;
2. podstawami analizy jakościowej, grupami analitycznymi kationów i
anionów, metodami identyfikacji kationów i anionów;
3. podstawami analizy ilościowej: analizą wagową, analizą miareczkową –
alkacymetrią, argentometrią, kompleksometrią, miareczkowaniem redox;
4. analizą instrumentalną: spektrofotometrią
5. reakcjami charakterystycznymi podstawowych związków organicznych –
aldehydów, ketonów, amin, peptydów, estrów itd.;
6. obliczeniami chemicznymi – stechiometrią, przeliczeniami stężeń,
uzgadnianiem reakcji redox, obliczeniami efektów energetycznych reakcji.
2 godziny wykładu co dwa tygodnie (10 wykładów)
3 godziny ćwiczeń co dwa tygodnie (7 spotkań)
Indywidualne konsultacje
Publikowanie materiałów z wykładów, do ćwiczeń i do sprawozdań oraz
zagadnień do egzaminu na stronie internetowej: http://www.chemiapwsz.sanok.pl
Egzamin pisemny, testowy (30 pytań, 1,5 h). Do zdania egzaminu konieczne
jest 50% + 1 prawidłowych odpowiedzi.
Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest zaliczenie ćwiczeń
laboratoryjnych.
Zaliczenie ćwiczeń uzyskuje się po zaliczeniu trzech kolokwiów
sprawdzających wiedzę z poszczególnych tematów pracowni, oraz oddaniu
sprawozdań z wszystkich doświadczeń.
14
Treści merytoryczne
17. przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
Wiedza
Zamierzone
18. efekty
kształcenia*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
1. Podstawowe prawa chemiczne, budowa atomu, konfiguracja elektronowa,
promieniotwórczość.
2. Układ okresowy pierwiastków.
3. Wiązania chemiczne.
4. Elektroujemność.
5. Podstawy termodynamiki chemicznej.
6. Równowagi chemiczne.
7. Teorie kwasów i zasad.
8. Reakcje w roztworach elektrolitów.
9. Elementy kinetyki chemicznej, kataliza.
10. Reakcje utleniania i redukcji.
11. Elektrochemia.
12. Zjawiska powierzchniowe.
13. Węglowodory, substytucja wolnorodnikowa, addycja elektrofilowa,
aromatyczność, substytucja elektrofilowa.
14. Fluorowcowęglowodory.
15. Alkohole i fenole, substytucja nukleofilowa, eliminacja.
16. Związki karbonylowe, addycja nukleofilowa.
17. Kwasy karboksylowe i ich pochodne, substytucja nukleofilowa przy grupie
karbonylowej.
18. Aminy.
19. Związki heterocykliczne.
20. Biocząsteczki: lipidy i tłuszcze, węglowodany, aminokwasy i białka,
kwasy nukleinowe.
Realizacja treści merytorycznych w formie wykładu.
1. Podstawowe techniki laboratoryjne, postępowanie z odczynnikami i
sprzętem laboratoryjnym, metody ważenia i odmierzania objętości,
rozdzielanie zawiesin, reakcje zachodzące z wymianą ciepła,
2. podstawy analizy elementarnej kationów i anionów, podział na grupy
analityczne i identyfikacja kationów i anionów w obrębie grupy,
3. podstawy analizy ilościowej, analiza wagowa, analiza objętościowa z
wyróżnieniem alkacymetrii, argentometrii, kompleksometrii i redoksometrii,
4. obliczenia stechiometryczne, określenie stężeń roztworów i przeliczenie
stężeń, określanie efektów energetycznych reakcji, określanie stopnia
utlenienia i uzgadnianie równań utleniania i redukcji,
5. reakcje charakterystyczne związków organicznych i ich identyfikacja
Realizacja w postaci omówienia słownego, ćwiczeń rachunkowych i
laboratoryjnych.
Student: opisuje budowę atomów na przykładach oraz przewiduje rodzaj
wiązania w cząsteczce, zna istotę i mechanizm procesów oksydacyjnoredukcyjnych, zna podstawowe prawa termodynamiczne i potrafi je
zastosować do opisu reakcji chemicznych, zna elementy kinetyki reakcji
chemicznych, zna budowę jednofunkcyjnych związków organicznych, ich
właściwości i reakcje wykrywające te grupy lub typy wiązań, zna podstawowe
wzory i właściwości sacharydów, lipidów, amin i aminokwasów, rozumie
znaczenie związków biologicznie czynnych.
Student: oblicza ilości reagujących substancji na podstawie równań reakcji
chemicznych, oblicza i przelicza stężenie procentowe i molowe, potrafi
wyliczyć efekty energetyczne na podstawie równań termochemicznych,
uzgodnia równania redox, stosuje podstawowe techniki laboratoryjne,
identyfikuje kationy i aniony, przeprowadza analizy wagowe i objętościowe,
identyfikuje proste związki organiczne. Potrafi również opisywać wyniki
badań oraz analizować i wyciągać wnioski z doświadczeń.
Student rozumie potrzebę ciągłego doskonalenia i dokształcania, potrafi
pracować w grupie, jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo swoje i innych.
15
Literatura podstawowa:
1. Bielański A. 2002. Podstawy chemii nieorganicznej. Tom I. Wyd.
Naukowe PWN, Warszawa.
2. Bielański A. 2005. Podstawy chemii nieorganicznej. Tom II. Wyd.
Naukowe PWN, Warszawa
3. Kowalczyk-Dembińska H. 2007. Ćwiczenia rachunkowe z podstaw
chemii. Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Toruń.
4. Minczewski J., Marczenko Z. 2001. Chemia Analityczna. Tom I.
Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
5. Minczewski J., Marczenko Z. 2004. Chemia Analityczna. Tom II.
Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
6. Marczenko
Z.
1968.
Kolorymetrzyczne
oznaczanie
pierwiastków.Wyd. Nauk.-Tech., Warszawa.
7. Włostowska J., Białecka-Florjańczyk E. 2003, 2005, 2007. Chemia
organiczna. Wyd. Nauk.-Tech. Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
1. Jones L., Atkins P. 2004. Chemia ogólna. Cząsteczki, materia
reakcje. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
2. Klepaczko-Filipiak B. 1999. Badania chemiczne, Analiza ilościowa
substancji. WSiP, Warszawa.
3. Klepaczko-Filipiak B., Jakubiak Z., Wulkiewicz U. 1999. Badania
chemiczne- technika pracy laboratoryjnej WSiP, Warszawa.
4. Klepaczko-Filipiak B., Sadlak E. 1999. Badania Chemiczne, Analiza
jakościowa substancji. WSiP, Warszawa.
5. Mastalerz P. 2000. Elementarna chemia nieorganiczna.
Wydawnictwo Chemiczne, Wrocław.
6. Sienko M. J., Plane R. A. 2002. Chemia: Podstawy i zastosowania
Wyd. Nauk. – Tech., Warszawa.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Udział w wykładach
20
Udział w ćwiczeniach
20
Konsultacje indywidualne
35
Przygotowanie sprawozdań
30
Przygotowanie do kolokwiów cząstkowych
30
Przygotowanie do egzaminu
40
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
175 (75 h - kontaktowe, 100 h indywidualne)
0Punkty ECTS za moduł/przedmiot
7
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
numer
efektu
EFEKT KSZTAŁCENIA
Forma zajęć dydaktycznych
16
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
Ćwiczenia
Wykład
kształcenia
WIEDZA
1
Znajomość budowy atomu
+++
+
2
Mechanizmy procesów redox
+++
+
3
Znajomość rodzajów wiązań w cząsteczce
+++
+
4
Znajomość praw termodynamicznych i reakcje w
stanie równowagi
+++
+
5
Znajomość elementów kinetyki reakcji i katalizy
+++
+
+++
++
+++
++
6
7
Znajomość podstawowych grup związków
organicznych i właściwości oraz ich reakcji
charakterystycznych
Znajomość wzorów i właściwości związków
biologicznie czynnych (lipidów, sacharydów
aminokwasów, kwasów nukleinowych)
UMIEJĘTNOŚCI
1
Obliczenia stechiometryczne
+
+++
2
Obliczenia stężeń oraz przeliczanie między nimi
3
Równania termochemiczne i obliczenia efektów
energetycznych
+
+++
4
Uzgadnianie równań redox
+
+++
5
Znajomość podstawowych technik laboratoryjnych
(ważenie, ogrzewanie, rozdzielanie mieszanin)
+++
6
Klasyczna analiza anionów i kationów
+++
7
Analiza ilościowa: wagowa i objętościowa
+++
8
Umiejętność opisu wyników badań oraz analizy
doświadczeń
+++
+++
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
1
Potrzeba doskonalenia i dokształcania
+++
+++
2
Umiejętność pracy w grupie
+
+++
3
Odpowiedzialność za bezpieczeństwo
+
+++
17
SYLABUS MODUŁ/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
prowadzącej przedmiot
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
1.
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
9. zaliczenia w przypadku,
gdy nie jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
10.Formuła przedmiotu
11.Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
12.
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
13.przypisana
modułowi/przedmiotowi
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15.Metody dydaktyczne
Opis
Statystyka matematycznaw naukach przyrodniczych
Instytut Rolnictwa
RO.03.1.W, RO.03.1.C
Polski
Poznanie podstawowych pojęć, zasad i definicji w zakresie statystyki
matematycznej: obliczania wartości średnich i miar rozproszenia oraz
stosowania testów statystycznych. Wykonania analizy wariancji.
•
obowiązkowy do zaliczenia semestru/roku studiów,
Rok I, semestr I, studia niestacjonarne
prof. dr hab. Marian Różycki- wykłady
dr inż. Ryszard Szypuła- ćwiczenia
jak wyżej
Wykłady, ćwiczenia
Brak
15 godz. wykładów i 10 godz. Ćwiczeń
2 ECTS – wykłady
2 ECTS –ćwiczenia
Umiejętność praktycznego wykorzystania wiedzy statystycznej wyniesionej z
wykładów w zastosowaniu do problemów doświadczalnictwa agro i
zootechnicznego oraz prawidłowego opracowywania i interpretacji danych
statystycznych. Znajomość parametrów i testów statystycznych. Praktyczne
dokonywanie obliczeń statystycznych i posługiwanie się tablicami
statystycznymi.
Wykład jako wprowadzenie do problematyki i zadań statystyki w działalności
zawodowej inżyniera rolnictwa. Zapoznanie z podstawowymi parametrami i
testami. Ćwiczenia- praktyczne wykorzystanie wyniesionej z wykładów wiedzy
w rozwiązywaniu zadań i dokonywania obliczeń oraz ich interpretacji.
wykład – 2 godz. tygodniowo
ćwiczenia – 2 godz. tygodniowo
18
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
16.z przedmiotu, a także
formę i warunki
zaliczenia poszczególnych
form zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Treści merytoryczne
17.przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
Wiedza
Zamierzone
18.efekty
kształcenia*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Ćwiczenia- aktywny udział w zajęciach, wykonanie w domu zadań i obliczeń
oraz zaliczenie końcowego sprawdzianu.
Wykład – egzamin ustny z materiału z wykładów i zalecanej literatury.
Wykłady:1. Podstawowe wiadomości z rachunku prawdopodobieństwa.
2. Teoretyczne podstawy statystyki.
3. Testy statystyczne.
4. Analiza wariancji przy klasyfikacji pojedynczej.
5. Analiza wariancji przy klasyfikacji wielokrotnej
6.Regresja liniowa.
7.Korelacje proste i wieloskładnikowe.
Ćwiczenia: 1. Zadania statystyki w opracowywaniu danych.
2. Obliczenia wartości średnich i miary rozproszenia.
3. Obliczenia korelacji.
4. Zadania z rachunku prawdopodobieństwa.
5. Analiza zmiennych losowych.
6. Zasady pobierania próby z populacji generalnej.
7. Przykłady testów parametrycznych i nieparametrycznych.
8. Przykłady analizy wariancji jedno i wieloczynnikowej.
9. Opracowanie i prezentacja danych statystycznych.
10. Zasady korzystania z tablic i wykresów statystycznych .
* Opanował ogólne pojęcia i definicje dotyczące parametrów i testów
statystycznych.
* Posiada znajomość wzorów niezbędnych w prowadzeniu obliczeń
statystycznych.
* Potrafi korzystać z tablic statystycznych.
* Przy użyciu wzorów i testów potrafi wykonać niezbędne wyliczenia
statystyczne i dokonać ich interpretacji.
* Potrafi statystycznie dobrać próbę z populacji generalnej.
* Potrafi wykonać analizę statystyczną wyników badań agro i zootechnicznych.
* Potrafi prawidłowo odczytać wykres statystyczne i podać ich interpretację w
odniesieniu do zjawisk społecznych i socjologicznych (m.in. sondaży).
* Potrafi dokonać prezentacji danych statystycznych.
Literatura podstawowa:
1. Foryś U. 2005. Matematyka w biologii. WNT, Warszawa.
2. Jasiulewicz H., Kordecki W. 2003. Rachunek prawdopodobieństwa
i statystyka matematyczna. Przykładyi zadania. Oficyna Wydawnicza
GiS, Wrocław.
3. Kordecki W. 2003. Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka
matematyczna. Definicje, twierdzenia, wzory. Oficyna Wydawnicza
GiS, Wrocław.
4. Łomnicki A. 2005. Wprowadzenie do statystyki dla przyrodników.
Wyd 3. uzup. Wyd Naukowe PWN, Warszawa.
5. Puchalski T. 1978. Statystyka, wykład podstawowych zagadnień.
Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
Literatura dodatkowa:
1. Kasyk-Rokicka i inni. 1997. Statystyka – zbiór zadań. Praca
zbiorowa. PWE, Warszawa.
2. Katuszka M. 1997. Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka.
WNT, Warszawa.
3. Krzysicki W., Bartos J. i inni. 2007. Rachunek prawdopodobieństwa
i statystyka matematyczna w zadaniach. Warszawa.
4.
Sobczyk M. 1998. Statystyka. Wyd. II. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
5. Starzyńska W. 2000. Statystyka praktyczna.Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
19
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Aktywny udział w wykładach i ćwiczeniach, konsultacje
45
Wykonanie zadań ze statystyki jako praca domowa
35
Przeprowadzenie analizy wariancji na zadanym przykładzie (praca domowa)
20
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
100
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
4
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
WIEDZA
1
Zna podstawowe pojęcia i zasady i definicje z
zakresu statystyki.
X
2
Zna podstawowe pojęcia rachunku
prawdopodobieństwa.
X
3
Zna testy parametryczne i nieparametryczne oraz
analizę wariancji Fishera.
X
1
W oparciu o testy statystyczne potrafi dokonać
interpretacji wyników badań.
Potrafi zastosować analizę wariancji w badaniach
agro i zootechnicznych.
x
x
UMIEJĘTNOŚCI
2
X
x
X
x
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
1
Umie wykorzystać i zinterpretować dane
statystyczne w prezentacji społecznej (politycznej).
2
Umie przygotować pytania i testy do badań
społecznych.
X
x
x
SYLABUS MODUŁ/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
1.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Opis
Agrometeorologia
20
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
2.
3.
4.
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia w przypadku,
gdy nie jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotowi
8.
9.
10.
11.
12.
13.
Założenia i cele
14. modułu/przedmiotu
15. Metody dydaktyczne
16.
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki
zaliczenia poszczególnych
form zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w
Sanoku
RO.04.1.W, RO.04.1.C
Polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z budową atmosfery, jej składem,
kształtowaniem się niektórych zjawisk meteorologicznych, ustosunkowanie się do
nich człowieka, obiegiem wody i składników chemicznych oraz wpływem
czynników meteorologicznych na wzrost i produktywność roślin oraz możliwość
ich częściowego dostosowania do potrzeb świata roślinnego.
•
Obowiązkowy do zaliczenia przedmiotu
rok studiów I / sem. I, studia stacjonarne i niestacjonarne
wykłady prof. dr hab. Mirosław Kasperczyk
ćwiczenia mgr inż. Kazimierz Pomykała
Jak wyżej
Wykłady i ćwiczenia
Przedmioty wprowadzające: agrofizyka, chemia, botanika
Wykłady 20 godz.
Ćwiczenia 10 godzin
Wykłady 3
Ćwiczenia 2
Wiedza: student posiada wiedzę dotyczącą składu atmosfery, jej
zanieczyszczenia i jego wpływu na wzrost roślin, tworzenie się opadów, obiegu
wody oraz wpływu czynników meteorologicznych na wzrost i rozwój roślin.
Umiejętności: student potrafi ocenić aktualny i na najbliższy okres czasu stan
pogody, jej wpływ na przebieg wegetacji i produktywność roślin oraz ograniczyć
w skrajnych przypadkach ujemny wpływ pogody na produktywność roślin.
Kompetencje społeczne: student posiada świadomość istnienia zależności
pomiędzy kształtowaniem się warunków meteorologicznych a rozwojem roślin i
ich plonowaniem.
Ćwiczenia- student powinien zapoznać się z funkcjonowaniem stacji
meteorologicznej oraz przyrządami i sposobem pomiaru poszczególnych zjawisk
meteorologicznych
•
Wykład oraz ćwiczenia laboratoryjne
Wykład- egzamin pisemny i ustny
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest opanowanie przez studenta materiału
wygłaszanego i przyswojonego przez studenta w czasie samokształcenia ze
wskazanej literatury.
Zaliczenie ćwiczeń – aktywny udział w zajęciach oraz napisanie dwóch
kolokwiów.
21
Treści merytoryczne
17. przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
Wiedza
Zamierzone
18. efekty
kształcenia*
Umiejętno
ści
Kompeten
cje
społeczne
19.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Wykład:
1. Budowa i skład atmosfery ziemskiej – 3 godz.
2. Obieg ważniejszych składników atmosferycznych w przyrodzie – 3 godz.
3. Promieniowanie słoneczne ziemi i atmosfery – 3 godz.
4. Znaczenie promieniowania fotosyntetycznego dla życia na ziemi – 2 godz.
5. Tworzenie się opadów, obieg wody w przyrodzie i jej znaczenie w życiu roślin
– 3 godz.
6. Powstawanie i rodzaje chmur – 2 godz.
7. Pojęcie klimatu i rodzaje stref klimatycznych – 2 godz.
8. Znaczenie temperatury powietrza i gleby w życiu roślin – 2 godz.
Ćwiczenia:
1. Wyjazd do Stacji IMIGW w Lesku 2 godz.
2. Promieniowanie słońca, ziemi i atmosfery2 godz.
3. Pomiary temperatur powietrza i gleby 2 godz.
4. Kondensacja pary wodnej i pomiary opadów atmosferycznych 2 godz.
5. Pomiary ciśnienia atmosferycznego i pomiary wiatru 2 godz.
Student posiada wiedzę dotyczącą:
- budowy i składu atmosfery,
- kształtowania się czynników meteorologicznych w atmosferze,
- wpływu czynników meteorologicznych na rozwój roślin.
Student potrafi:
- ocenić i przewidzieć stan pogody,
- przewidzieć wpływ pogody na produkcyjność roślin,
- częściowo ograniczyć ujemny wpływ pogody na wzrost i rozwój roślin.
Student posiada świadomość istnienia ścisłej zależności pomiędzy warunkami
meteorologicznymi a rozwojem roślin oraz wpływu jego wiedzy na kształtowanie
się tej zależności.
Literatura podstawowa:
1. Błędzińska A. 2009. Ćwiczenia z meteorologii. SGGW, Warszawa.
2. Kędziora A. 1999. Podstawy agrometeorologii. PWRiL, Poznań.
3. Kożuchowski K. 2005. Meteorologia i klimatologia.Wyd. Naukowe
PWN, Warszawa.
4. Woś A. 2006. Meteorologia dla geografów. Wyd. Naukowe
Uniwersytetu Adama Mickiewicza, Poznań.
5. Rojek M., Żyromski A. 2004. Agrometeorologia i klimatologia.. AR,
Wrocław.
Literatura uzupełniająca:
1. Górecki R., Grzesiuk S. 2002. Fizjologia plonowania roślin.
Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko – Mazurskiego, Olsztyn.
2. Woś A. 2003. ABC meteorologii. UAM, Poznań.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, którą student uzyskuje przez bezpośredni kontakt z
nauczycielem akademickim
50
Łączna liczba godzin, pracy własnej studenta (bez udziału prowadzonego lub z
udziałem prowadzonego w ramach konsultacji) konieczna dla realizacji zadań
przedmiotu- ECTS
75
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
125
z bezpośrednim udziałem
nauczyciela
akademickiego
2
samodzielna praca
studenta
3
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
22
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1
Student zna budowę i skład atmosfery
x
2
Zna zjawiska zachodzące w atmosferze
x
3
Zna wpływ czynników meteorologicznych na
rozwój roślin
x
1
Potrafi ocenić stan pogody
x
2
Przewidzieć jej wpływ na plonowanie
x
3
Ograniczyć jej ujemny wpływ na rozwój roślin
x
UMIEJĘTNOŚCI
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Student ma świadomość istnienia ścisłej
zależności pomiędzy czynnikami
meteorologicznymi, a rozwojem roślin i
możliwością kształtowania tej zależności
1
x
SYLABUS MODUŁ/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
1.
2.
3.
4.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia w przypadku,
gdy nie jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
8.
9.
10.
11.
Opis
Socjologia wsi
Instytut Rolnictwa - Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. Jana
Grodka w Sanoku
RO C.05.1.Wk
Polski
Celem przedmiotu jest przede wszystkim pokazanie informacji na temat
różnorodnych procesów wpływających na powstawanie zbiorowości
społecznych, ich funkcjonowanie i rozwój. Wiedza ta może być
przydatna przyszłym absolwentom w zrozumieniu złożoności życia
społecznego, ale także w procesie budowania więzi społecznej w grupie,
łagodzenia napięć społecznych, czy w rozwiązywaniu wielu innych
problemów, z jakimi boryka się współczesne społeczeństwo.
Fakultatywny do zaliczenia w semestrze I
Rok studiów I, semestr I
Stanisław Smolik
Stanisław Smolik
Konwersatorium
Brak wymagań wstępnych
23
12.
13.
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotowi
15
1
Wiedza
Student ma wiedzę o poglądach na temat struktur i instytucji społecznych oraz
rodzajach więzi społecznych i o ich historycznej ewolucji
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Umiejętności
Student potrafi porządkować procesy zachodzące w rozwijającym się
społeczeństwie, weryfikuje je. Wykrywa przyczyny zachodzenia zjawisk w
społeczeństwie
Kompetencje społeczne
Student angażuje się w dyskusje nad zrozumieniem zjawisk społecznych. Potrafi
współdziałać i pracować w grupie. Rozumie potrzebę uczenia się przez całe
życie
15.
Metody dydaktyczne
Konwersatorium akademickie, samodzielne studiowanie przez studentów
literatury podstawowej i uzupełniającej
16.
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki
zaliczenia poszczególnych
form zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Zaliczenie na ocenę. Mniej niż dwie nieobecności za zajęciach. Wygłoszenie
referatu przybliżającego tematykę pisanej pracy z socjologii. Projekty i
ćwiczenia praktyczne. Praca semestralna.
17.
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
Wiedza
18.
Zamierzone
efekty
kształcenia*
Umiejętno
ści
Kompeten
cje
społeczne
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
O historii i systematyce teorii socjologicznych
Pojęcie kultury
Jednostka, a totalne instytucje społeczne
Społeczeństwo a osobowość.
Wielkość struktury
Stratyfikacja funkcjonalna
Pojęcie narodu.
Główne kierunki przemian gospodarczych, społeczno-politycznych
w regionie płd.-wsch. Polski
9. System światowy – nowe wizje globalistyczne
10. Zmiany
społeczno-gospodarcze
w
środowisku
własnego
zamieszkania
11. Socjotechnika – podstawowe pojęcia i problemy
12. Zachowania społeczne jako wymiana dóbr
13. Prognozowanie a sterowanie rozwojem społecznym
14. Dylematy przekształceń gospodarczych
15. Socjologiczne problemy prywatyzacji
Ma podstawową wiedzę o człowieku w szczególności jako podmiocie
konstytuującym struktury społeczne i zasady ich funkcjonowania, a także
działającym w tych strukturach.
Potrafi właściwie analizować przyczyny i przebieg konkretnych procesów i
zjawisk społecznych, prawnych, kulturowych i gospodarczych w zakresie
dziedzin nauki i dyscyplin naukowych właściwych dla studiowanego kierunku
studiów.
Samodzielnie pracuje nad rozwiązywaniem złożonych zjawisk społecznych.
24
Literatura podstawowa:
1.
19.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Babby E. 2008. Podstawy badań społecznych. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
2. Szacka B. 2003. Wprowadzenie do socjologii. Oficyna Naukowa,
Warszawa.
3. Szacki J. 2011. Historia myśli socjologicznej. Wyd. Naukowe PWN.
4. Sztompka, P. 2009. Socjologia: analiza społeczeństwa. Wydawnictwo
Znak, Kraków.
Literatura uzupełniająca:
1. Goodman N. 1997. Wstęp do socjologii. Zysk i S-ka, Poznań.
2. Śpiewak P. 2006. Klasyczne teorie socjologiczne. Wybór tekstów.
Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
3. Simmel G., przekł. Łukasiewicz M. 2005. Socjologia. Wyd. Naukowe
PWN, Warszawa.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, którą student uzyskuje przez bezpośredni kontakt z
nauczycielem akademickim
15
Łączna liczba godzin, pracy własnej studenta (bez udziału prowadzonego lub z
udziałem prowadzonego w ramach konsultacji) konieczna dla realizacji zadań
przedmiotu- ECTS
10
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
z bezpośrednim udziałem
nauczyciela
akademickiego
0,6
samodzielna praca
studenta
0,4
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1
Ma podstawową wiedzę o człowieku, w
szczególności jako podmiocie konstytuującym
struktury społeczne i zasady ich
funkcjonowania, a także działającym w tych
strukturach
X
UMIEJĘTNOŚCI
1
Potrafi właściwie analizować przyczyny i
przebieg konkretnych procesów i zjawisk
społecznych,
prawnych,
kulturowych
i
gospodarczych w zakresie dziedzin nauki i
dyscyplin
naukowych
właściwych
dla
studiowanego kierunku studiów.
X
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
25
X
Samodzielnie pracuje nad rozwiązywaniem
złożonych zjawisk społecznych.
1
SYLABUS MODUŁ/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2. prowadzącej
przedmiot
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
1.
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
9.
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
10. Formuła przedmiotu
11. Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
12.
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
13.
modułowi/przedmioto
wi
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15. Metody dydaktyczne
Opis
Wybrane zagadnienia polityki rolnej
Instytut Rolnictwa
RO.06.1.W, RO.06.1.C
polski
Program obejmuje wykłady: zapoznanie z podstawowymi pojęciami oraz historycznym
przeglądem polityki rolne. Ćwiczenia: praktyczne przygotowanie do korzystania z
mechanizmów pomocowych UE
•
obowiązkowy do zaliczenia semestru
Rok I, semestr I, studia niestacjonarne
dr inż. Ryszard Szypuła
jak wyżej
Wykłady, ćwiczenia
Brak
15 godz. wykładów i 5 godz. ćwiczeń
2 ECTS – wykłady
2 ECTS -ćwiczenia
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z historycznym wywodem pojęć:
gospodarka rolna, klasa chłopska i gospodarstwo rodzinne. Przegląd polityki rolnej
PRL,
przemian
po
roku
1990
i przesłankami polityki rolnej UE. Wdrożenie świadomych postaw wobec problemów
dnia dzisiejszego. Praktyczne przygotowanie do korzystania z mechanizmów
pomocowych UE dla gospodarstw rolnych i przetwórstwa żywnościowego. Praktyczny
udział w dyskusjach politycznych.
Wykład – 2 godz. co dwa tygodnie (7 tygodni)
Ćwiczenia – 2 godz. tygodniowo (3 tygodni)
Wykład uzupełniony ilustracją medialną tematu (skaner, rzutnik pisma).
Ćwiczenia- aktywizacja studentów przez przygotowanie projektu wniosku do ARiMR-u
oraz przygotowanie i wygłoszenie referatu o aktualnych problemach polityki rolnej.
26
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
16.
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Treści merytoryczne
17. przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Aktywny udział w zajęciach.
Warunkiem zaliczenia jest opanowanie przez studenta materiału z wykładów oraz
zapoznanie
z zalecaną literaturą. Wykazanie się przygotowaniem i umiejętnością korzystania z
mechanizmów pomocowych UE. Podstawą oceny z ćwiczeń jest nota uzyskana z
wygłoszonego referatu na wybrany temat dotyczący aktualnych problemów polityki
rolnej. Zaliczeniem wykładów jest rozmowa egzaminacyjna.
Wykłady:
1. Zapoznanie z tematyką przedmiotu i dostępną literaturą.
2. Definicje polityki gospodarczej ( w tym rolnej) i uwagi ogólne.
3. Historyczny wywód pojęć: gospodarka rolna, klasa chłopska i gospodarstwo
rodzinne.
4. Polityka rolna PRL-u.
5. Polityka rolna Państwa w okresie przemian 1990-2000.
6. Podstawy prawne powołania UE oraz kierunki reform gospodarczych, w tym
polityki rolnej UE do roku 2004.
7. Działania przedakcesyjne oraz warunki wstąpienia Polski do UE w roku
2004.
8. Przesłanki programu rozwoju obszarów wiejskich na lata 2007-2013.
- Zasoby i stan środowiska przyrodniczego w Polsce.
9. Polityka rolna UE i rozwoju obszarów wiejskich w latach 2007-2013.
10. Instrumenty i Instytucje realizujące politykę rolną państwa.
Ćwiczenia:
1. Zapoznanie się z działaniami realizowanymi przez
Instytucje realizujące politykę rolną:
- Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa,
- Agencji Rynku Rolnego,
- Agencji Nieruchomości Rolnych.
2. Ogólne zasady wsparcia w ramach Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich
(PROW) na lata 2007-2013
3. Przygotowanie do korzystania z mechanizmów wsparcia unijnego w ramach
programów pomocowych tzw. 4-ch osi:
- oś 1 (gospodarcza)
- oś 2 (środowiskowa)
- oś 3 (społeczna)
- oś 4 (leader)
4. Zainicjowanie dyskusji na tematy aktualnych problemów polityki rolnej w oparciu o
przygotowane i prezentowane przez studentów referaty.
* Zna podstawowe pojęcia: gospodarka rolna, klasa chłopska i gospodarstwo
rodzinne.
* Potrafi przedstawić politykę rolną na tle przemian ustrojowych 1990 r.
* Zna mechanizmy pomocnicze Unii Europejskiej.
* Umie opracować wniosek dotyczący uzyskania pomocy ze środków unijnych.
* Potrafi założyć i prowadzić niezbędną w tym zakresie dokumentację.
* Jest przygotowany do aktywnego udziału w życiu politycznym.
* Potrafi samodzielnie przygotować i wygłosić referat na aktualne problemy polityki
rolnej jak również wziąć aktywny udział w dyskusji na w/w temat.
27
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Literatura podstawowa:
1.Rok po akcesji. Publikacja ARiMR W-wa 2005 r.
2.Trzy lata po akcesji. Publikacja ARiMR W-wa 2008 r.
3. Szot E. Polskie rolnictwo w Unii Europejskiej. Fundacja Fundusz Współpracy Warszawa 2003
r.
4. Program Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007 – 2013. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju
Wsi. Materiał Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Materiał informacyjno – promocyjny.
Warszawa wrzesień 2007 r.
5. Dopłaty dla rolników w warunkach wspólnej polityki rolnej Unii Europejskiej. ARiMR. Praca
zbiorowa 2006r.
7. Biuletyn Informacyjny Agencji Rynku Rolnego. Zeszyty 2004-2008. Wydawca Agencja Rynku
Rolnego.
8. Instrumenty wsparcia finansowego ARiMR Warszawa 2007
Literatura uzupełniająca:
1. Akty prawne Unii Europejskiej. ARR Warszawa 2004 r.
2. Materiały informacyjne : Agencja Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa, Agencja Rynku
Rolnego, Agencja Nieruchomości Rolnych.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Aktywny udział w wykładach i ćwiczeniach, konsultacje
35
Przygotowanie przykładowego wniosku do ARiMR dotyczącego
pomocy finansowej
35
Przygotowanie referatu z prezentacją medialną na temat aktualnych
problemów polityki rolnej
30
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
100
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
4
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
WIEDZA
1
2
3
Zna podstawowe pojęcia: gospodarka rolna,
klasa chłopska i gospodarstwo rodzinne.
Potrafi przedstawić politykę rolną na tle
przemian ustrojowych 1990 r.
Zna mechanizmy pomocnicze Unii Europejskiej.
x
x
x
x
UMIEJĘTNOŚCI
1
2
Umie opracować wniosek dotyczący uzyskania
pomocy ze środków unijnych.
Potrafi założyć i prowadzić niezbędną w tym
zakresie dokumentację.
x
x
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
1
Jest przygotowany do aktywnego udziału w życiu
politycznym.
x
x
28
inne ...
Zajęcia
praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
Potrafi samodzielnie przygotować i wygłosić
referat na aktualne problemy polityki rolnej jak
2
x
SYLABUS MODUŁ/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Elementy składowe
sylabusu
Lp.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2. prowadzącej
przedmiot
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
1.
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
9.
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
10. Formuła przedmiotu
11. Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
12.
dydaktycznych
Liczba punktów
ECTS przypisana
13.
modułowi/przedmioto
wi
Opis
Agrofizyka
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku
RO.07.1.W, RO.07.1.C
polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami fizyki i roli,
jaką ona pełni w naukach rolniczych. Cel ten pozwoli lepiej zrozumieć procesy
fizyczne związane z wymianą masy i energii w systemie gleba-roślina- atmosfera
oraz procesy fizyczne związane ze zbiorem, transportem i przechowywaniem
materiałów rolniczych. Celem ćwiczeń jest wyjaśnienie pojęć i teorii na konkretnych
przykładach oraz wskazanie na praktyczne ich wykorzystanie
Podczas zajęć zostaną omówione zagadnienia związane z wielkościami fizycznymi i
ich pomiarem, rolą fizyki w naukach rolniczych, podstawami mechaniki i nauki o
cieple, termodynamiką, podstawami elektryczności i optyki oraz wpływu
promieniowania jonizującego na układy ożywione i nieożywione. Podczas ćwiczeń
będą oznaczane i obliczane wybrane elementy fizycznych właściwości gleby (m. in.
woodoodporność agregatów glebowych, układ gleby, potencjał kapilarny, optymalny
punkt uprawowy), wyliczanie strat gleby przy pomocy metody parametrycznej USLE,
pomiary parametrów fizycznych związanych z mechaniką, termodynamiką,
elektrycznością i optyką.
Obowiązkowy do zaliczenia w semestrze I
Rok studiów I, semestr I
Prof. dr hab. inż. Kazimierz Klima, dr Tomasz Pietrycki
j. w.
Wykład, ćwiczenia laboratoryjne
Przedmioty wprowadzające: zakres przedmiotów ścisłych reprezentowanych na
egzaminie maturalnym.
15 godz wykłady i 10 godz ćwiczenia
4 ECTS
29
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15. Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia
przedmiotu, w tym
zasady dopuszczenia
do egzaminu,
zaliczenia
16. z przedmiotu, a także
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Treści merytoryczne
17. przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Zamierzone
18. efekty
kształcenia*
Wiedza
Wiedza: student ma wiedzę dotyczącą podstawowych pojęć związanych z fizyką i
agrofizyką. Zna miejsce i rolę fizyki w naukach rolniczych. Zna i rozumie procesy
fizyczne, procesy fizykochemiczne zachodzące między rośliną a środowiskiem. Zna
wpływ fizycznych czynników środowiska na wzrost oraz rozwój roślin.
Umiejętności: student potrafi wyjaśnić oddziaływanie procesów fizycznych na
zmiany w systemie gleba-roślina-atmosfera szczególnie związane z uprawą, zbiorem,
transportem i przechowywaniem materiałów rolniczych
Kompetencje społeczne: student ma świadomość i rozumienie pozatechnicznych
aspektów działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z
tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje. Rozumie potrzebę uczenia się przez
całe życie.
Wykład akademicki, ćwiczenia laboratoryjne, samodzielne studiowanie przez
studentów literatury podstawowej i uzupełniającej.
Wykłady: Egzamin pisemny z całości wiedzy przedstawionych na wykładach i
ćwiczeniach (zadania problemowe, tworzenie krótkich definicji, rozwiązywanie
przedstawionych zagadnień). Warunkiem zaliczenia egzaminu jest opanowanie
przez studenta treści merytorycznych przedmiotu przedstawionych podczas
wykładów oraz uzyskanych poprzez samodzielne studiowanie wskazanej literatury
podstawowej i uzupełniającej.
Ćwiczenia: Ocenianie ciągłe. Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest opanowanie przez
studenta materiału przerabianego na ćwiczeniach oraz pozytywne zaliczenie
wykonywanych prac, sprawozdań z pojedynczych ćwiczeń
i wszystkich
sprawdzianów występujących podczas semestru.
1) Rola fizyki w naukach rolniczych. Właściwości fizyczne gleby. Pozatechniczne
aspekty działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z
tym odpowiedzialność za podejmowane decyzje. – 4 godz.; 2) Wielkości fizyczne i
ich pomiar. Jednostki miar. Elementy rachunku błędu – 1 godz.; 3) Podstawy
mechaniki i nauki o cieple. Osiąganie i wykorzystanie niskich temperatur. Wpływ
temperatury na organizmy żywe – 1 godz.; 4) Termodynamiczne aspekty
wzajemnych oddziaływań pomiędzy środowiskiem a rośliną – 2 godz.; 5) Podstawy
elektryczności i magnetyzmu. Wpływ fal akustycznych i elektromagnetycznych na
organizmy żywe – 2 godz.; 6) Podstawy optyki – 2 godz; 7) Wpływ promieniowania
jonizującego na układy ożywione i nieożywione – 1 godz.; 8) Oddziaływanie praw
fizycznych i działalności rolniczej na biotop oraz odpowiedzialność rolnika za
podejmowane decyzje agrotechniczne. Postęp w agrofizyce i konieczność uczenia się
przez całe życie – 2 godz.
Sposób realizacji: wykład akademicki, samodzielne studiowanie przez studentów
literatury podstawowej i uzupełniającej.
Tematyka ćwiczeń: 1) Wielkości fizyczne i ich pomiar. Jednostki miar. Elementy
rachunku błędu – 2 godz.; 2) Oznaczanie laboratoryjne i obliczanie niektórych
elementów fizycznych właściwości gleby (układ gleby, optymalny punkt uprawowy)
– 1 godz.; 3) Oznaczanie wodoodporności agregatów glebowych oraz obliczanie
potencjału kapilarnego – 1 godz.; 4) Podstawy mechaniki i nauki o cieple.
Osiąganie i wykorzystanie niskich temperatur – 1 godz. ; 5) Termodynamiczne
aspekty wzajemnych oddziaływań pomiędzy środowiskiem a rośliną – 1 godz.; 6)
Podstawy elektryczności i magnetyzmu. Wpływ fal akustycznych i
elektromagnetycznych na organizmy żywe – 1 godz.; 7) Podstawy optyki – 1 godz.;
8) Wpływ promieniowania jonizującego na układy ożywione i nieożywione – 1
godz.
8) Wyliczanie strat gleby przy pomocy metody parametryczno-symulacyjnej USLE.
Wykorzystanie zjawisk fizycznych w praktyce rolniczej. Postęp w agrofizyce i
konieczność uczenia się przez całe życie – 1 godz.
Tematyka ćwiczeń realizowana jest równolegle do wykładów. Sposób realizacji:
ćwiczenia laboratoryjne, samodzielne studiowanie przez studentów literatury
podstawowej i uzupełniającej.
1. charakteryzuje podstawowe pojęcia związane z fizyką i agrofizyką
2. zna miejsce i rolę fizyki w naukach rolniczych
3. zna procesy fizyczne, procesy fizykochemiczne zachodzące między rośliną a
środowiskiem
4. zna wpływ fizycznych czynników środowiska na wzrost oraz rozwój roślin.
30
1.
2.
Umiejętności
1.
Kompetencj
e społeczne
2.
dokonuje pomiaru wielkości fizycznych
oznacza i oblicza fizyczne właściwości gleby (układ gleby, optymalny
punkt uprawowy, potencjał kapilarny, straty gleby wg modelu
parametrycznego USLE)
3. oznacza i oblicza parametry fizyczne związane z mechaniką,
termodynamiką, elektrycznością i optyką
posiada świadomość i rozumienie pozatechnicznych aspektów działalności
inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i związanej z tym
odpowiedzialności za podejmowane decyzje
rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
Literatura podstawowa:
1.
19.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do zaliczenia
danego przedmiotu
Halliday D., Resnick R., Walker J. 2005-2007. Podstawy fizyki, t. 1-5. PWN,
Warszawa.
2. Przestalski S. 2001. Elementy fizyki, biofizyki i agrofizyki. Wyd. Uniw.
Wrocławskiego, Wrocław.
Literatura uzupełniająca:
1.
Nigel J.B., Treshow M. 2004. Zanieczyszczenie powietrza a życie roślin. Wyd.
Naukowo-Techniczne, Warszawa.
2.
Świętochowski B. 1963. Ogólna uprawa roślin. PWRiL, Warszawa.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim – 1 ECTS
45
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta (bez udziału
prowadzącego lub z udziałem prowadzącego w ramach konsultacji)
konieczna dla realizacji zadań programowych przedmiotu – 1 ECTS
55
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
100
4
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1
2
3
charakteryzuje podstawowe pojęcia związane
z fizyką i agrofizyką
zna miejsce i rolę fizyki w naukach rolniczych
zna procesy fizyczne, procesy fizykochemiczne
zachodzące między rośliną a środowiskiem
*
*
*
31
4
zna wpływ fizycznych czynników środowiska na
wzrost oraz rozwój roślin.
1
dokonuje pomiaru wielkości fizycznych
*
UMIEJĘTNOŚCI
*
oznacza i oblicza fizyczne właściwości gleby
(układ gleby, optymalny punkt uprawowy,
potencjał kapilarny, straty gleby wg modelu
parametrycznego USLE)
2
*
oznacza i oblicza parametry fizyczne związane z
mechaniką, termodynamiką, elektrycznością i
optyką
3
*
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
posiada
świadomość
i
rozumienie
pozatechnicznych
aspektów
działalności
inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko i
związanej z tym odpowiedzialności za
podejmowane decyzje
rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
1
2
*
*
SYLABUS MODUŁ/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
3
4
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej
przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5
Treści programowe
6
7
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
1
2
8
9
Opis
Zoologia z systematyką
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku
RO.08.1.W,
RO.08.1.C
polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z systemami klasyfikacji organizmów
oraz stopniowym różnicowaniem się organizmów od najprostszych do złożonych.
Podczas zajęć student pozna budowę morfologiczną i anatomiczną organizmów
żywych
w
powiązaniu
z
funkcją
ważniejszych
narządów
i procesów fizjologicznych w nich zachodzących. Ponadto nabędzie podstawowe
umiejętności prowadzenia i dokumentowania obserwacji oraz eksperymentów
charakterystycznych dla zoologii, umiejętności mikroskopowania oraz oceny
znaczenia przyrodniczego i gospodarczego poszczególnych gatunków zwierząt.
Obowiązkowy do zaliczenia w semestrze I
Rok studiów I, semestr I
Dr Magdalena Konieczny
j.w.
32
10
11
12
13
14
15
16
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów
ECTS przypisana
modułowi/przedmioto
wi
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia
przedmiotu, w tym
zasady dopuszczenia
do egzaminu,
zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Wykład
Ćwiczenia audytoryjne i laboratoryjne
Przedmioty wprowadzające: zoologia, botanika
15 godz. wykładów
10 godz. ćwiczeń
5 ECTS
Wiedza: Student zna systemy klasyfikacji organizmów żywych oraz charakteryzuje
cechy morfologiczne, fizjologiczne i środowisko występowania kręgowców i
bezkręgowców. Opisuje stopień różnicowanie się budowy zwierząt. Umiejętności:
potrafi dokonywać obserwacji makro- i mikroskopowych oraz wykonywać proste
eksperymenty i wyciągać wnioski. Rozpoznaje wybrane gatunki zwierząt.
Kompetencje społeczne: dba o jakość i staranność wykonywanych, zadań potrafi
zarządzać czasem.
1.
2.
3.
4.
Wykład akademicki – 3 godziny w tygodniu I
Ćwiczenia – 2 godziny w tygodniu II
Konsultacje – 1 godzina tygodniowo
Samodzielne studiowanie przez studentów
uzupełniającej.
literatury
podstawowej
i
Forma zaliczenia wykładów – egzamin pisemny, test otwarty. Warunkiem
dopuszczenia do egzaminu jest pozytywne zaliczenie ćwiczeń.
Warunkiem zaliczenia egzaminu jest opanowanie przez studenta treści
merytorycznych przedmiotu przedstawionych podczas wykładów oraz uzyskanych
poprzez samodzielne studiowanie wskazanej literatury podstawowej i uzupełniającej.
Forma zaliczenia ćwiczeń:
1. przygotowanie do każdych ćwiczeń sprawdzane na każdych zajęciach
2. pozytywne zaliczenie kolokwiów
3. obecność na ćwiczeniach laboratoryjnych
33
17
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Wykład:
1. Historyczne i współczesne systemy klasyfikowania organizmów.
Środowisko życia, budowa, rozwój, znaczenie jednokomórkowców (1
godz.)
2. Rodzaje rozwoju zarodkowego zwierząt. Gąbki - najprostsze zwierzęta
wielokomórkowe. Parzydełkowce jako zwierzęta tkankowe (2 godz.)
3. Budowa i biologia płazińców wolnożyjących i pasożytniczych (2 godz.)
4. Nicienie - ewolucyjny tryumf prostoty
.
Pierścienice zwierzęta celomatyczne (2 godz.)
.
5. Budowa i biologia mięczaków (2 godz.)
6. Pochodzenie, biologia i przegląd systematyczny stawonogów (2 godz.)
7. Charakterystyka ogólna strunowców. Pochodzenie i ewolucja kręgowców
(1 godz.)
8. Bezżuchwowce i ryby-kręgowce pierwotnie wodne
9. Płazy kręgowce dwuśrodowiskowe (1 godz.)
10. Pochodzenie i radiacja adaptatywna gadów. Budowa i biologia gadów
współczesnych
11. Ptaki-władcy przestworzy (1 godz.)
12. Tajemnica sukcesu ewolucyjnego ssaków. Stekowce i torbacze. Ssaki
właściwe-najwyżej uorganizowane kręgowce lądowe (1 godz.)
Sposób realizacji: wykład akademicki, samodzielne studiowanie przez studentów
literatury podstawowej i uzupełniającej.
Ćwiczenia:
Budowa komórki zwierzęcej. Pierwotniaki wolnożyjące i chorobotwórcze. Gąbki –
charakterystyka typu (2 godz.) Budowa i biologia płazińców. Analiza cykli
rozwojowych płazińców Nicienie – cykle rozwojowe. Rozpoznawanie szkodliwego
działania nicieni wśród roślin uprawnych (2 godz.)
Budowa i biologia stawonogów (przegląd systematyczny). Mięczaki – budowa i
przegląd systematyczny (2 godz.)
Analiza wspólnych cech strunowców na podstawie budowy lancetnika. Ryby –
budowa anatomiczna i morfologiczna. Płazy – środowisko życia, budowa przegląd
systematyczny, znaczenie (2 godz.). Gady jako owodniowce. Ptaki – przystosowania
do lotu, budowa. Ssaki – cechy charakterystyczne dla gromady Analiza
porównawcza budowy wybranych układów i narządów strunowce( 2 godz.)
Kolokwium
Wiedza
18
Zamierzone
efekty
kształcenia*
Umiejętności
Kompetencj
e społeczne
19
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do zaliczenia
danego przedmiotu
Sposób realizacji:
Pierwsza część każdych ćwiczeń ma charakter wprowadzający (ok.30 min zajęć)
(przedstawiane i dyskutowane są treści teoretyczne zagadnienia). Następna część ma
charakter praktyczny – studenci dokonują obserwacji przygotowanych preparatów
makro- (szkielety, preparaty formalinowe, modele, schematy) i mikroskopowych
(praca z mikroskopem, obserwacja tkanek, rozmazów, itp.) oraz dokumentują
obserwacje (sporządzają sprawozdania).
1. zna zasady klasyfikacji organizmów żywych
2. charakteryzuje cechy morfologiczne, fizjologiczne oraz środowisko
występowania kręgowców i bezkręgowców
1. potrafi dokonywać obserwacji makro- i mikroskopowych oraz wykonywać
proste eksperymenty i wyciągać wnioski
2. rozpoznaje wybrane gatunki zwierząt
1.
2.
dba o jakość i staranność wykonywanych zadań,
potrafi zarządzać czasem
Literatura podstawowa:
1) J. Hempel- Zawitkowska „Zoologia dla uczelni rolniczych”, PWN W-wa
2010
Literatura uzupełniajaca:
1) Jura C.„Bezkręgowce – „Podstawy morfologii funkcjonalnej, systematyki i
filogenezy”, Wydawnictwo Naukowe PWN 2004,
2) G. Abrikosow i współ. „Zoologia”, Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i
Leśne
3) Richard D. Jurd „Biologia zwierząt – krótkie wykłady”, Wydawnictwo
Naukowe PWN 1999
2) Dogiel W.A. „Zoologia bezkręgowców”, Państwowe Wydawnictwo
Rolnicze i Leśne
34
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim – 1ECTS wykład
15
Łączna liczba godzin, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim – 1ECTS ćwiczenia
10
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta (bez udziału
prowadzącego lub z udziałem prowadzącego w ramach konsultacji)
konieczna dla realizacji zadań programowych przedmiotu – 2 ECTS
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta (bez udziału
prowadzącego lub z udziałem prowadzącego w ramach konsultacji)
konieczna dla realizacji zadań programowych przedmiotu – 1 ECTS
45
30
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
100
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
5
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1.
zna zasady klasyfikacji organizmów żywych
charakteryzuje
cechy
morfologiczne,
fizjologiczne oraz środowisko występowania
kręgowców i bezkręgowców
2.
*
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
1
potrafi dokonywać obserwacji makro- i
mikroskopowych oraz wykonywać proste
rozpoznaje wybrane gatunki zwierząt
2.
*
*
*
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
1
dba o jakość i staranność wykonywanych zadań,
2
*
*
potrafi zarządzać czasem
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
1.
2.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Opis
GENETYKA
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku.
35
3.
4.
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotow
i
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Metody dydaktyczne
16.
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
RO.09.2.W, RO.09.2.C
polski
Poznanie podstawowych pojęć z genetyki oraz uwarunkowań związanych z
dziedziczeniem cech ilościowych i jakościowych. Nabycie umiejętności rozwiązywania
zadań z zakresu genetyki ogólnej i genetyki populacji.
obowiązkowy do zaliczenia semestru / roku studiów
Rok I semestr II
prof. dr hab. Marian Różycki
jak wyżej
wykłady, ćwiczenia
Bazowanie na wiadomościach z zakresu biologii uzyskanych w szkole średniej
10 godz. wykładów; 10 godz. ćwiczeń
Wykłady-2
Ćwiczenia-2
Uzyskanie podstawowych wiadomości z genetyki jakościowej i ilościowej, która
pozwoli studentom na właściwe zrozumienie zagadnień związanych z hodowlą roślin
uprawnych i zwierząt gospodarskich
•
wykłady
•
ćwiczenia
•
samodzielne studiowanie literatury
•
•
ćwiczenia: rozwiązanie 6 zestawów zadań, których tematyka została omówiona na
wykładach
wykłady: zaliczenie z oceną na podstawie egzaminu pisemnego
36
17.
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Wiedza
18.
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
2.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Wykłady: omówienie i przedstawienie na slajdach następującej tematyki: zarys historii
genetyki; chromosomy i podział jądra komórkowego (mitoza, mejoza, gametogeneza);
budowa genu i jego ekspresja (kod genetyczny, transkrypcja, translacja); mutacje
(genowe, chromosomowo genowe); dziedziczenie cech uwarunkowanych jedną parą
alleli (pierwsze prawo Mendla, współdziałanie alleli); niezależne dziedziczenie cech
(drugie prawo Mendla, dziedziczenie cech sprzężonych, cechy sprzężone z płcią,
plejotropia); współdziałanie genów z różnych par alleli (komplementarne epistaza
sumujące działanie genów); zmienność cech i czynniki ją wywołujące (miary skupienia
i rozproszenia); dziedziczenie cech ilościowych; podstawy genetyki populacji (prawo
równowagi genetycznej, funkcja genów i genotypów, czynniki naruszające równowagę
genetyczną); spokrewnienie i inbred; krzyżowanie (rodzaje krzyżowania i efekty).
Ćwiczenia: wykonanie przez studentów 6 zestawów zadań obejmujących tematykę
omawianą na wykładach.
1. Student posiada wiedzę z zakresu podstaw dziedziczenia cech jakościowych i
ilościowych
2. Posiada wiedzę, która pozwoli na zrozumienie zagadnień związanych z
hodowlą i chowem zwierząt gospodarskich
1. Potrafi rozwiązywać zadania związane z dziedziczeniem cech jakościowych
2. Potrafi szacować współczynniki inbredu i spokrewnienia
3. Posiada wiedzę pozwalającą na opracowanie kariotypów zwierząt
gospodarskich na podstawie zdjęć chromosomów widzianych pod
mikroskopem
1. Potrafi zająć stanowisko w dyskusjach związanych z genetycznym
doskonaleniem roślin i zwierząt gospodarskich np. GMO
Literatura podstawowa:
1. Nowicki B., Kosowska B. 1995. Genetyka i podstawy hodowli zwierząt.
Podręcznik dla studentów wydziałów zootechnicznych. PWR i L, Warszawa.
2. Samborska A.C., Przyborowski J. 2006. Materiały do ćwiczeń z genetyki. Wyd.
Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego, Olsztyn.
3. Winter P.C. i inni., przekł. Prus-Głowacki W. 2005. Genetyka. Wyd. Naukowe
PWN, Warszawa. Literatura uzupełniająca:
1. Maciejowski J. 1980. Genetyka i zasady pracy hodowlanej. PWRiL, Warszawa.
2. Phil C. i inni. 2005. Biologia molekularna. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
3. Praca zbiorowa „Biologia”. 1980. PWRiL, Warszawa.
4. Rogalska S. i inni. 2005. Podstawy cytogenetyki roślin. Wyd. Naukowe PWN.
Salomon E.P., Bergl R., Martin D.W., Villee C.A. 2000. Biologia Multico. Oficyna
Wydawnicza, Warszawa.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim
40
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniczna dla realizacji
zadań programowych przedmiotu
60
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
100
4
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
numer
EFEKT KSZTAŁCENIA
Forma zajęć dydaktycznych
37
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
Ćwiczenia
Wykład
efektu
kształcenia
WIEDZA
1
Posiada wiedzę z zakresu podstaw dziedziczenia cech
jakościowych i ilościowych
Posiada wiedzę, która pozwoli na zrozumienie
zagadnień związanych z hodowlą i chowem zwierząt
gospodarskich
2
UMIEJĘTNOŚCI
1
Potrafi
rozwiązywać
zadania
dziedziczeniem cech jakościowych
2
Potrafi szacować
współczynniki inbredu i
spokrewnienia
Posiada wiedzę pozwalającą na opracowanie
kariotypów zwierząt gospodarskich na podstawie zdjęć
chromosomów widzianych pod mikroskopem
3
związane
z
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Potrafi zająć stanowisko w dyskusjach związanych z
genetycznym doskonaleniem roślin
i zwierząt gospodarskich np. GMO
1
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2. prowadzącej
przedmiot
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
1.
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
9.
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Opis
Biochemia
Instytut Rolnictwa, kierunek Rolnictwo
Wykład - RO.10.2.W
Ćwiczenia laboratoryjne - RO.10.2.C
polski
Teorie powstania życia; podstawowe grupy biocząsteczek; anabolizm i katabolizm
węglowodanów, białek i lipidów; procesy przenoszenia energii, regulacji i
reprodukcji.
Przedmiot jest obowiązkowy do zaliczenia pierwszego roku studiów oraz do
ukończenia całego toku studiów
Rok pierwszy, semestr drugi
dr Sławomir Lis
j.w.
38
10. Formuła przedmiotu
11. Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
12.
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
13.
modułowi/przedmioto
wi
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15. Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
16.
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Treści merytoryczne
17. przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Wiedza
Umiejętności
Wykład i ćwiczenia laboratoryjne
brak
Wykład - 10 godzin
Ćwiczenia laboratoryjne - 10 godzin
Wykład - 1
Ćwiczenia - 1
Celem wykładu jest zapoznanie studentów z:
1. Teoriami powstania życia i ewolucji.
2. Składnikami budulcowymi organizmów żywych,
3. Budową i właściwościami białek,
4. Budową i funkcjami enzymów,
5. Anabolizmem i katabolizmem podstawowych składników organicznych:
węglowodanów, białek i lipidów,
6. Budową i funkcjami kwasów nukleinowych,
7. Procesami metabolicznymi i przenoszeniem energii
Celem ćwiczeń jest zapoznanie studentów z:
1. metodami przygotowywania i analizy materiału biologicznego,
chromatografia cienkowarstwowa do rozdziału i identyfikacji związków
biochemicznych;
2. metodami identyfikacji i reakcjami charakterystycznymi węglowodanów;
3. metodami identyfikacji i reakcjami charakterystycznymi aminokwasów;
2 godziny wykładu co dwa tygodnie (5 wykładów)
3 i 1/3 godziny ćwiczeń co dwa tygodnie (3 spotkania)
Indywidualne konsultacje
Publikowanie materiałów z wykładów, do ćwiczeń i do sprawozdań oraz zagadnień
do egzaminu na stronie internetowej: http://www.chemia-pwsz.sanok.pl
Kolokwium zaliczeniowe, testowe (20 pytań, 40 min.). Do zaliczenia kolokwium
konieczne jest 50% + 1 prawidłowych odpowiedzi.
Warunkiem dopuszczenia do kolokwium jest zaliczenie ćwiczeń laboratoryjnych.
Zaliczenie ćwiczeń uzyskuje się po zaliczeniu kolokwium sprawdzającego wiedzę z
poszczególnych tematów pracowni, oraz oddaniu sprawozdań z wszystkich
doświadczeń.
1. Teorie powstania życia
2. Składniki organiczne organizmów żywych,
3. Budowa i właściwości białek budulcowych i enzymatycznych,
4. Anabolizm i katabolizm węglowodanów, białek i lipidów,
5. Budowa i funkcje kwasów nukleinowych,
6. Mechanizmy regulacji metabolizmu i przenoszenia energii
Realizacja treści merytorycznych w formie wykładu.
1. Techniki wyodrębniania materiału biologicznego,
2. Podstawy chromatografii cienkowarstwowej i kolumnowej,
3. Analiza organiczna, identyfikacja węglowodanów i aminokwasów,
Realizacja poprzez wprowadzenie słowne i ćwiczenia laboratoryjne.
Student: opisuje składniki organizmów żywych, przedstawia budowę białek oraz
ich funkcje w żywych organizmach, potrafi przedstawić procesy metaboliczne,
opisuje funkcje kwasów nukleinowych.
Student: potrafi wyekstrahować związki biochemiczne z materiału roślinnego i
przeprowadza ich rozdział i identyfikację na TLC, zna reakcje charakterystyczne
węglowodanów i aminokwasów, potrafi szeregiem reakcji zidentyfikować dowolny
cukier lub aminokwas.
39
Kompetencje
społeczne
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Student rozumie potrzebę ciągłego doskonalenia i dokształcania, potrafi pracować
w grupie, jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo swoje i innych.
Literatura podstawowa:
1. Hames D., Hooper N. 2007. Biochemia. Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa.
2. Kączkowski J. 2005. Podstawy biochemii. Wydawnictwa Naukowo Techniczne, Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
1. Davies D.D., Giovanelli J., ap Rees T. 1969. Biochemia roślin. Pańtw. Wyd.
Rolnicze i Leśne, Warszawa 1969.
2. Jamrozik M., Ostrowska K. 1998. Ćwiczenia laboratoryjne z chemii
organicznej. Wydawnictwo UJ, Kraków.
3. Kączowski J. 1985. Biochemia roślin. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
4. Samotus B. 1990. Biochemia dla rolników. Zakład Graficzny Akademii
Rolniczej, Kraków.
5. Stryer L. 1999. Biochemia, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
6. Walory J., Pilarek M., Kalinowska M., Jaworowska-Deptuch H. 2003.
Biochemia, ćwiczenia laboratoryjne. Oficyna Wydawnicza Politechniki
Warszawskiej, Warszawa.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Udział w wykładach
Udział w ćwiczeniach
Konsultacje indywidualne
Przygotowanie sprawozdań
Przygotowanie do kolokwiów cząstkowych
Przygotowanie do kolokwium zaliczeniowego
10
10
10
5
5
20
60 (30 h - kontaktowe, 30 h indywidualne)
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
2
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
WIEDZA
1
Znajomość składników żywych organizmów
+++
+++
2
Znajomość budowy białek
+++
+
3
Znajomość funkcji białek w organizmach
+++
++
3
Metabolizm węglowodanów, lipidów i białek
+++
+
4
Funkcje kwasów nukleinowych
+++
+
UMIEJĘTNOŚCI
1
Umiejętność ekstrakcji związków biochemicznych
z materiału roślinnego, ich rozdziału i
identyfikacji
+
+++
40
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
2
Znajomość reakcji charakterystycznych związków
biologicznych i zastosowanie ich do identyfikacji
tych związków
1
Potrzeba doskonalenia i dokształcania
+++
+++
2
Umiejętność pracy w grupie
+
+++
3
Odpowiedzialność za bezpieczeństwo
+
+++
++
+++
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
SYLABUSU MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
1.
2.
3.
4.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej
przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
Typ przedmiotu
Rok studiów,
semestr
Imię i nazwisko
osoby (osób)
prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko
osoby (osób)
egzaminującej bądź
udzielającej
zaliczenia
w przypadku, gdy
nie jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów
ECTS przypisana
modułowi/przedmiot
owi
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
Opis
Fizjologia roślin
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku
RO.11.2.W, RO.11.2.C
Polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów ze składem chemicznym roślin, budową
ważniejszych organów, z procesami pobierania wody i składników mineralnych, z
procesami przejawów życiowych roślin, z procesami przetwarzania energii słonecznej
w chemiczną, dynamiką wzrostu i rozwoju roślin oraz oddziaływaniem warunków
siedliskowych na te procesy.
obowiązkowy do zaliczenia w semestrze II
rok studiów I / sem. II
prof. dr hab. Mirosław Kasperczyk
mgr inż. Mateusz Kaczmarski
j. w.
Wykład i ćwiczenia
przedmioty wprowadzające: botanika, chemia ogólna, fizyka
Wykład – 10
ćwiczenia - 15
Wykład – 2
ćwiczenia - 3
41
14.
15.
16.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia
przedmiotu, w tym
zasady dopuszczenia
do egzaminu,
zaliczenia
z przedmiotu,
a także formę
i warunki zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
17.
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
18.
Zamierz
one
efekty
kształce
nia*
Wiedza
Umiejętności
Kompetencj
e społeczne
Wiedza: student posiada wiedzę w zakresie zjawisk obrazujących życie i rozwój roślin,
ich zależności od warunków siedliskowych, sposobu odżywiania się roślin i produkcji
skomplikowanej substancji dla potrzeb człowieka.
Umiejętności: student potrafi ocenić potrzeby żywieniowe roślin po ich budowie
morfologicznej, produktywność, wpływ aktualnych warunków siedliskowych na
zachodzące procesy życiowe oraz zapewnić im należyty wzrost, rozwój i
przezimowanie.
Kompetencje społeczne: student posiada świadomość zapewnienia roślinom
należytych – optymalnych warunków dla rozwoju celem uzyskania plonów o dużej
wartości odżywczej, nie szkodząc środowisku przyrodniczemu. Upowszechnianie tej
wiedzy.
•
Wykład i ćwiczenia
Wykład- egzamin pisemny i ustny
Ćwiczenia- średnia ocena z trzech kolokwium pisemnych
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest opanowanie przez studenta treści
merytorycznych przedmiotu podanych przez wykładowcę oraz uzyskanych
poprzez samokształcenie przez studenta ze wskazanej literatury z tego zakresu.
Wykłady: budowa głównych organów rośliny (korzeń, łodyga, liść) – 2 godz. Skład
chemiczny roślin – 1 godz. Gospodarka wodna roślin (mechanizmy pobierania i
transportu wody, bilans wodny)- 2 godz. Fotosynteza, jej produkty i zależność od
warunków siedliskowych – 3 godz. Stadia rozwojowe roślin i czynniki warunkujące
ich przebieg – 1 godz. Rodzaje i znaczenie fitohormonów – 1 godz. Ruchy roślin i ich
znaczenie
w
życiu
rośliny
–
1
godz.
Ćwiczenia: Gospodarka wodna roślin (proces osmozy, pęcznienie nasion, pomiar
transpiracji metodą wagową) – 2 godz. Znaczenie ważniejszych składników
mineralnych w odżywianiu roślin na przykładzie nadmiaru i niedoboru azotu i potasu 2 godz. Pomiar zawartości chlorofilu w tkance listnej i określenie wydajność
fotosyntezy za pomocą chlorofilometru (wskaźnik CCI – wskaźnik zawartości
chlorofilu) - 3 godz. Pomiar oddychania metodą wagową - 2 godz. Ocena ruchu roślin
- 2 godz. Ocena wzrostu roślin jedno i dwuliściennych - 1 godz. Wykonanie pomiaru
do oszacowania wspłczynnika LAI za pomocą aparatu SUNSCAN - 3 godz.
Student posiada wiedzę z zakresu:
- potrzeb pokarmowych roślin, - W08
- czynników warunkujących wzrost i rozwój,W13
- sposobu odżywiania się roślin, W13
- wytwarzania energii chemicznej.W13
Student potrafi:
- ocenić wpływ siedliska na produktywność roślin,U16
- określić brak lub nadmiar składnika pokarmowego, U16
- w miarę możliwości stworzyć optymalne warunki dla wzrostu roślin.U11
Student rozumie potrzebę kształtowania optymalnych warunków dla wzrostu i rozwoju
roślin K03 oraz ciągłego wzbogacania swej wiedzy.K03, K07
42
19.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Literatura podstawowa:
1. Górecki R.J., Grzesiuk S. 2002. Fizjologia plonowania roślin. Wyd. Uniw.
Warm.-Mazur, Olsztyn.
2. Kozłowska M. 2007. Fizjologia roślin:od teorii do nauk stosowanych. PWRiL,
Warszawa.
3. Lewak S., Kopcewicz J. 2009. Fizjologia roślin. Wzd II zm. i uzup. Wyd. PWN,
W-wa.
4. Filek W. i in., 2007. Ćwiczenia z fizjologii roślin z podstwami biochemii. Wyd
AR w Krakowie.
5. Blamowski Z., Borowski E., 2006. Ćwiczenia z fizjologii roślin. Wyd. AR w
Lublinie.
Literatura uzupełniająca:
1. Kasperczyk M. i inni. 2010. Dynamika wzrostu i rozwoju czterech gatunków
roślin. Łąkarstwo w Polsce.
2. Kasperczyk M. 2010. Dynamika wzrostu, rozwoju i akumulacji makroelementów
przez kupkówkę pospolitą. Łąkarstwo w Polsce.
3. Kasperczyk M. Powierzchnia asymilacyjna blaszek liściowych traw a
produktywność. Maszynopis.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim – 1 ECTS
35
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta (bez udziału
prowadzącego lub z udziałem prowadzącego w ramach konsultacji)
konieczna dla realizacji zadań przedmiotu – 1 ECTS
90
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
125
z bezpośrednim udziałem
nauczyciela
akademickiego
1,5
samodzielna praca
studenta
3,5
43
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Ćwiczenia
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Laboratorium
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1
Zna potrzeby pokarmowe roślin
*
*
2
Zna czynniki warunkujące wzrost i rozwój
roślin
Zna sposoby odżywiania się roślin
*
**
*
**
3
4
Zna sposoby wytwarzania energii
*
chemiczne
UMIEJĘTNOŚCI
1
Rozpoznaje wpływ warunków
*
**
siedliskowych na rozwój roślin
Rozpoznaje brak lub nadmiar składnika
*
*
nawozowego
Stwarza optymalne warunki dla rozwoju
*
**
roślin
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
2
3
1
Rozumie potrzebę kształtowania
optymalnych warunków siedliskowych dla
rozwoju roślin.
2
Rozumie potrzebę ciągłego uzupełniania
wiedzy.
*
**
*
SYLABUSU MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
3.
4.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej
przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
Typ przedmiotu
Rok studiów,
semestr
Imię i nazwisko
osoby (osób)
prowadzącej
przedmiot
1.
2.
7.
8.
Opis
Ekonomia
Instytut Rolnictwa
RO.12.2.W, RO.12.2.C
polski
Podstawowe pojęcia i prawa ekonomiczne. Funkcjonowanie mechanizmu rynkowego.
Uczestnicy procesu gospodarowania i powiązania między nimi. Decyzje konsumenta i
producenta. Rynek kapitałowy. Państwo jako podmiot regulujący gospodarkę.
Obowiązkowy do zaliczenia semestru studiów
I rok, semestr II
Dr inż. Ryszard Dziekan
44
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
Imię i nazwisko
osoby (osób)
egzaminującej bądź
udzielającej
zaliczenia
w przypadku, gdy
nie jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów
ECTS przypisana
modułowi/przedmiot
owi
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia
przedmiotu, w tym
zasady dopuszczenia
do egzaminu,
zaliczenia
z przedmiotu,
a także formę
i warunki zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
j.w.
wykład, ćwiczenia audytoryjne
wykład: 20, ćwiczenia audytoryjne 15
3
Celem przedmiotu jest przedstawienie najważniejszych pojęć i praw ekonomicznych,
wyjaśnienie roli i wpływu podejmowanych decyzji przez gospodarstwa domowe na
działalność przedsiębiorstw, zapoznanie z funkcjonowaniem rynku oraz motywami
podejmowania decyzji dotyczących produkcji przez przedsiębiorstwa. Przedstawienie
roli państwa jako podmiotu regulującego gospodarkę. Kształcenie umiejętności
definiowania podstawowych pojęć ekonomicznych oraz praktyczne wykorzystanie
praw ekonomicznych, analizowanie zmian popytu i podaży, a także wyznaczanie
optimum technicznego i maksymalnego zysku przedsiębiorstwa.
metody podające, wykład problemowy, ćwiczenia problemowe
Ćwiczenia: oceny formujące - ocenianie ciągłe wykonywanych zadań, ocena
podsumowująca – poprawne wykonanie ćwiczeń,
Wykłady: egzamin ustny
45
17.
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
18.
Zamierz
one
efekty
kształce
nia*
19.
Wiedza
Umiejętności
Kompetencj
e społeczne
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Wykłady:
1. Potrzeby ludzkie i możliwości ich zaspakajania.
2. Sposoby rozwiązywania podstawowych problemów ekonomicznych – systemy
gospodarcze.
3. Funkcjonowanie mechanizmu rynkowego – strona popytu i podaży na rynku.
4-5. Elastyczność popytu i podaży.
6. Podstawowe struktury rynkowe.
7. Uczestnicy procesu gospodarowania i powiązania między nimi.
8. Gospodarowanie budżetem konsumenta.
9. Decyzje dotyczące konsumpcji.
10. Cele i podstawowe decyzje producenta. Koszty i przychody.
11-12. Ekonomiczne podstawy podejmowania decyzji przez producenta.
13. Charakterystyka rynku kapitałowego.
14. Rola państwa we współczesnej gospodarce rynkowej.
15. Polityka fiskalna państwa.
16. System bankowy. Polityka pieniężna państwa.
17. Rynek pracy. Bezrobocie i polityka jego zwalczania.
18. Inflacja i polityka antyinflacyjna.
19. Cykle gospodarcze.
20. Mierniki wzrostu i rozwoju gospodarczego.
Ćwiczenia:
1. Zasoby ekonomiczne. Wybór i koszt alternatywny.
2. Granica możliwości produkcyjnych. Systemy ekonomiczne.
3. Działanie rynku.
4. Równowaga rynkowa.
5-6. Rynki pracy, kapitałowy i zasobów naturalnych.
7-8. Konsument jako podmiot na rynku.
9-10. Producent jako podmiot na rynku.
- zna podstawowe kategorie gospodarki rynkowej oraz rozumie podstawowe procesy
mikro i makroekonomiczne
- wykorzystuje teorie konsumenta i producenta w interpretacji problemów praktyki
gospodarczej oraz ocenia racjonalność decyzji podmiotów gospodarczych i
gospodarstw domowych,
- posługuje się miernikami społeczno-ekonomicznymi w ocenie rozwoju rynku
- rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji,
- jest ukierunkowany do aktywnego życia społecznego i zawodowego
Literatura podstawowa:
1. Milewski R. Belka M. 1999. Elementarne zagadnienia ekonomii. Wydawnictwo
Naukowe PWN, Warszawa.
2. Milewski R., Kwiatkowski E. 2005. Podstawy ekonomii, Wydawnictwo
Naukowe PWN, Warszawa.
3. Nojszewska E.1995. Podstawy ekonomii. WSiP, Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
1. Adamowicz E. i inni. 2003. Ekonomia bez tajemnic, WSiP, Warszawa.
Mierzejewska-Majcherek J. 2007. Podstawy ekonomii. Wydawnictwo Difin,
Warszawa.
2. Mierzejewska-Majcherek J. 2007. Podstawy ekonomii. Wydawnictwo Difin,
Warszawa.
3. Samuelson P. Nordhaus W. 2006. Ekonomia. Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenia pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
Obciążenie studenta [h]
udział w zajęciach, aktywność, konsultacje
45
przygotowanie i wykonanie ćwiczeń,
25
przygotowanie do egzaminu
10
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
80
3
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
Numer
EFEKT KSZTAŁCENIA
Forma zajęć dydaktycznych
46
1
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
x
Projekt
x
Laboratorium
Ćwiczenia
Wiedza
- zna podstawowe kategorie gospodarki rynkowej
oraz rozumie podstawowe procesy mikro i
makroekonomiczne
Wykład
efektu
kształcenia
Umiejętności
- wykorzystuje teorie konsumenta i producenta w
interpretacji problemów praktyki gospodarczej oraz
ocenia
racjonalność
decyzji
podmiotów
gospodarczych i gospodarstw domowych,
- posługuje się miernikami społecznoekonomicznymi w ocenie rozwoju rynku
1
2
x
x
Kompetencje społeczne
- rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia
kwalifikacji,
- jest ukierunkowany do aktywnego życia
społecznego i zawodowego
1
2
x
x
x
x
SYLABUS MODUŁ/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
prowadzącej przedmiot
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
1.
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
9. zaliczenia w przypadku,
gdy nie jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
10. Formuła przedmiotu
11. Wymagania wstępne
Opis
Doświadczalnictwo rolnicze
Instytut Rolnictwa
RO.13.2.W, RO.13.2.C
polski
Przygotowanie studentów do samodzielnego opracowania metodyki badań,
przeprowadzenia eksperymentu oraz opracowania wyników. Zapoznanie studentów
z wyposażeniem wzorcowych laboratoriów w aparaturę i technikę badawczą.
•
obowiązkowy do zaliczenia semestru
Rok I, semestr II, studia niestacjonarne
dr inż. Ryszard Szypuła
jak wyżej
Wykłady i ćwiczenia
Brak
47
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
13. przypisana
modułowi/przedmiotowi
12.
20 godz. wykładów i 5 godz. ćwiczeń
2 ECTS – wykłady
1 ECTS -ćwiczenia
1.
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15. Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
16.
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Treści merytoryczne
17. przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Zapoznanie z historią i stanem obecnym doświadczalnictwa agro i
zootechnicznego.
2. Przygotowanie studentów do samodzielnego opracowania metodyki
badań oraz statystycznego opracowania ich wyników.
3. Zapoznanie z prawidłowym stawianiem hipotez oraz wyciąganiem
wniosków z eksperymentów.
4. Wykorzystanie eksperymentu jako elementu pracy dyplomowej.
Wykład uzupełniony ilustracją medialną tematu (skaner, rzutnik pisma).
Ćwiczenia terenowe- aktywizacja studentów przez dyskusję i kolokwium
zaliczeniowe.
Wykład –3 godz. tygodniowo
Ćwiczenia – 2 godz. raz w miesiącu (wyjazdowe)
Ćwiczenia: aktywny udział w zajęciach oraz kolokwium zaliczeniowe
Wykład: egzamin ustny z materiału wykładu i zalecanej literatury.
Wykłady:
1. Zapoznanie z tematyką przedmiotu i zalecaną literaturą.
2. Obserwacja i doświadczenie jako metoda badań.
3. Pojęcie „empirii potocznej” jako głównego motoru postępu.
4. Trzy etapy formuowania prawa naukowego.
5. Początek doświadczalnictwa „instytucjonalnego” w Europie i Polsce.
6. Doświadczalnictwo agrotechniczne.
7. Doświadczalnictwo zootechniczne.
8. Plan pracy naukowej, hipoteza, eksperyment oraz opracowywanie
wyników badań.
Ćwiczenia:
1. Wojewódzkie Laboratorium Weterynaryjne w Krośnie- zapoznanie z
nowoczesną aparaturą oraz techniką w zakresie badania surowców
zwierzęcych, żywności pasz oraz diagnozowania jednostek chorobowych
odzwierzęcych.
2. Rejonowe Laboratorium Ochrony Środowiska w Jaśle- zapoznanie z metodyką i
aparatura badawczą w zakresie oznaczeń zanieczyszczeń (chemicznych i
mikrobiologicznych) powietrza gleby i wody.
3. Zootechniczny Zakład Doświadczalny w Odrzechowej (Instytut Zootechniki w
Balicach)- zapoznanie się z doświadczeniami prowadzonymi na zwierzętach.
4. Gospodarstwo Doświadczalne Zespołu Szkół Rolniczych w Nowosielcach oraz
Zakład Doświadczalny Oceny Odmian w Dukli- zapoznanie się z prowadzeniem
prac badawczych w agrotechnice.
* Zna zasady formowania prawa naukowego oraz opracowania metodyki
eksperymentu
* Poznał ogólne wytyczne badań agro i zootechnicznych
* Zapoznał się z nowoczesną aparatura i techniką badawczą
* Potrafi opracować plan pracy naukowej (określić teren badań, materiał i metody)
* W oparciu o znajomość metod statystyki dokonać analizy wyników badań
* Rozumie rolę eksperymentu jako głównego motoru społecznego postępu
* Docenia społeczno-zawodowe doświadczenie (tzw. empirię potoczną)
48
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Literatura podstawowa:
1. Bednarek R. i inni. 2004. Badania ekologiczno-gleboznawcze. Wyd.
Naukowe PWN, Warszawa.
2. Ruszczyc Z. 1970. Metodyka doświadczeń zootechnicznych. PWRiL,
Warszawa.
3. Sapek-Falenty B. 2009. Badania chemiczne w służbie rolnictwa i ochrony
środowiska. Instytut Melioracji i Użytków Zielonych, Zeszyty
edukacyjne 12, Wydawnictwo IMUZ.
Literatura uzupełniająca:
1.
Łomnicki A. 1999. Wprowadzenie do statystyki dla przyrodników, wyd.
II. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
2.
Oktawa W. 1980. Elementy statystyki i metodyka doświadczalnictwa.
Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
3.
Starzyńska W. 2000. Statystyka praktyczna. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Aktywny udział w wykładach i ćwiczeniach, konsultacje
Przygotowanie do ćwiczeń
Opracowanie przykładowego planu pracy badawczej
40
15
25
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
80
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
3
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1
Zna zasady formowania prawa naukowego
oraz opracowania metodyki eksperymentu
x
2
Poznał ogólne wytyczne badań agro i
zootechnicznych
Zapoznał się z nowoczesną aparatura i
techniką badawczą
x
3
X
x
X
UMIEJĘTNOŚCI
1
Potrafi opracować plan pracy naukowej
(określić teren badań, materiał i metody)
2
W oparciu o znajomość metod statystyki
dokonać analizy wyników badań
1
Rozumie rolę eksperymentu jako głównego
motoru społecznego postępu
X
x
x
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
x
49
Docenia społeczno-zawodowe doświadczenie
(tzw. empirię potoczną)
2
X
SYLABUS MODUŁ/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
3)
4)
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5)
Treści programowe
6)
Typ przedmiotu
7)
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia w przypadku,
gdy nie jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotowi
1)
2)
8)
9)
10)
11)
12)
13)
14)
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Opis
Grafika inżynierska
Instytut Techniczny, Zakład Informatyki Stosowanej w Technice
RO.14.2.C
polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z możliwościami zastosowań
oprogramowań do komputerowego wspomagania projektowania oraz
poznanie technik szybkiego tworzenia dokumentacji konstrukcyjnej. Cel ten
pozwoli wykształcić umiejętność praktycznego wykorzystania systemu
AutoCad do tworzenia modeli geometrycznych typowych prostych części
maszynowych oraz dokumentacji technicznej w postaci rysunków
technicznych wykonawczych gotowych do plotowania.
•
obowiązkowy do zaliczenia semestru/roku studiów,
I rok / sem. II
Dr inż. Jan Ziobro,
Mgr Arkadiusz Zulewski
j.w.
Ćwiczenia laboratoryjne
Wymagana realizacja zagadnień z przedmiotu technologia informacyjna oraz
podstawy rysunku technicznego.
20 godz., studia stacjonarne
2
Wiedza: Student ma wiedzę dotyczącą podstawowych pojęć związanych z
grafika inżynierską oraz programem AutoCad. Zna i rozumie proces
numerycznego odwzorowania prostych elementów maszynowych. Ma wiedze
na temat poleceń i funkcji do kształtowania i edycji rysunku
Umiejętności:
Potrafi wykorzystać elementy znormalizowane w celu szybkiego i
poprawnego tworzenia obiektu rysunkowego. Potrafi posługiwać się
programem AutoCad oraz tworzyć obiekty i dokumentację techniczną.
Kompetencje społeczne:
Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie. Ma świadomość i rozumie
priorytety służące do realizacji prostych zadań inżynierskich
50
15)
Metody dydaktyczne
16)
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
17)
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
Ćwiczenia odbywają się, co tydzień, w laboratorium Systemów CAx, w IT
PWSZ. Wymiar zajęć: 30godz. (15tyg. w semestrze po 2godz. tygodniowo).
Metody nauczania:
•
konsultacje (zarówno regularne, jak też organizowane w indywidualnych
przypadkach)
•
praca w laboratorium
•
ćwiczenia praktyczne
Podstawę zaliczenia stanowi opanowanie treści merytorycznych przedmiotu
realizowanych podczas zajęć oraz uzyskanych poprzez samodzielne
studiowanie wskazanej literatury.
Warunkiem uzyskania zliczenia jest uczestnictwo studenta w zajęciach oraz
pozytywna ocena z kolokwium zaliczeniowego. Formą 1,5godz. kolokwium
jest wykonanie wskazanego ćwiczenia projektowego w programie AutoCad.
Ćwiczenia praktyczne obsługi systemu CAD na bazie programu AutoCad:
• Ogólne zasady konstrukcji. Struktura procesu projektowania 2godz.
• Systemy Cax i bazy danych elementów znormalizowanych -2godz.
• Układy współrzędnych. Nastawy rysunkowe -2godz.
• Tworzenie rysunku prototypowego -2godz.
• Polecenia wspomagające rysowanie w AutoCad-dzie -2godz.
• Podstawowe polecenia kształtowania i edycji obiektów
rysunkowych -4godz.
• Rysowanie precyzyjne z użyciem: współrzędnych, lokalizacji,
uchwytów, sterowania wyświetlaniem -4godz.
• Opcje rysowania i edycji 2D -2godz.
Sposób realizacji: ćwiczenia laboratoryjne, samodzielne studiowanie przez
studentów wskazanej literatury.
1.
Wiedza
18)
Zamierzone
efekty
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
19)
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
1)
2)
Zna terminologię oraz podstawowe pojęcia wiązane z grafiką
inżynierską i programem AutoCad.
2. Charakteryzuje proces numerycznego odwzorowania elementów.
3. Rozróżnia polecenia i stosowane funkcje kształtowania i edycji
rysunku.
1. Potrafi posługiwać się programem AutoCad do tworzenia
rysunków.
2. Umie korzystać z baz danych elementów znormalizowanych.
3. Potrafi tworzyć dokumentację techniczną
Rozumie potrzebę ustawicznego uzupełniania wiedzy.
Potrafi określić priorytety służące do realizacji prostych zadań
inżynierskich
Literatura podstawowa:
Grudziński L.: „Naucz się z nami! Projektować w AutoCadzie”.
Komputerowa Oficyna Wydawnicza Help, Michałowice k. Warszawy, 2002,
Help programu AutoCad. Wersja elektroniczna
Materiały dostarczane przez prowadzącego
Literatura uzupełniająca:
Pikoń A.: „AutoCad 2004PL”. Helion, Gliwice, 2003.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Samodzielne wykonywanie ćwiczeń na zdjęciach – 1ECTS
Obciążenie studenta [h]
25
51
Samodzielna ścieżka poszukiwań podobnych rozwiązań – 1ECTS
25
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
50
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
2
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
WIEDZA
Ma wiedzę związaną z zagadnieniami
komputerowego tworzenia dokumentacji
technicznej
Zna metody i techniki cyfrowego
odwzorowania prostych elementów
1
2
L
L
UMIEJĘTNOŚCI
Potrafi pozyskiwać informację z baz danych
elementów znormalizowanych
Potrafi porozumiewać się przy użyciu cyfrowej
dokumentacji technicznej w środowisku
zawodowym
1
2
Potrafi posługiwać się oprogramowaniem do
komputerowego wspomagania projektowania
AutoCad
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
3
Rozumie potrzebę ciągłego podnoszenia
kwalifikacji
1
Potrafi określić priorytety służące do realizacji
prostych zadań inżynierskich.
2
L
L
L
L
L
SYLABUS MODUŁ/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
1.
2.
3.
4.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
Opis
Ergonomia i BHP w rolnictwie
Instytut Rolnictwa PWSZ im. J. Grodka w Sanoku
RO.15.2.Wk – dla studiów stacjonarnych
polski
52
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
Numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
5.
Treści programowe
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Definicje cele i zakres ergonomii. Podstawowy układ
ergonomiczny.
Charakterystyka procesu pracy. Etapy procesu pracy.
Obciążenie człowieka pracą.
Fizjologiczne aspekty pracy.
Rodzaje i metody pomiaru obciążenia praca fizyczną i
psychiczną. Rodzaje zmęczenia.
Psychospołeczne i organizacyjne aspekty pracy.
Potrzeby realizowane w procesie pracy.
Modele podejścia do pracy. Sposoby motywacji i style
kierowania.
Parametry charakteryzujące sylwetkę człowieka
(antropometria, pozycja ciała przy pracy).
Antropometryczne zasady kształtowania obszarów
pracy.
Parametry przestrzenne stanowiska pracy i jego
elementów składowych.
Czynniki materialne środowiska pracy.
Przyczyny wypadków przy pracy i postępowanie
powypadkowe. Choroby zawodowe – przyczyny i
sposoby zapobiegania.
Podstawowe przepisy BHP. Zasady udzielenia pierwszej
pomocy.
Prawo pracy.
Obowiązkowe ubezpieczenia w rolnictwie
Zasady higieny i ochrony zdrowia
Dobre praktyki bezpieczeństwa pracy w produkcji
roślinnej i zwierzęcej.
Dobre praktyki bezpieczeństwa i higieny pracy podczas
innych prac wykonywanych przez rolników
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia w przypadku,
gdy nie jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotowi
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Obowiązkowy do zaliczenia semestru II
Metody dydaktyczne
Praca w grupach, pokaz, konsultacje w indywidualnych przypadkach,
prezentacje
Rok I semestr II [studia stacjonarne i niestacjonarne]
Józef Gocko
jw.
Wykład konwersatoryjny
brak
15
1
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów obowiązującymi przepisami w
zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy, podstawowymi zagadnieniami z
zakresu ergonomii, organizacji pracy i prawa pracy.
53
16.
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Obecność na zajęciach. Wykonanie projektu i prezentacji
1)
2)
3)
4)
5)
6)
7)
17.
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
8)
9)
10)
11)
12)
13)
14)
15)
16)
17)
18)
18.
Zamierzone
efekty
kształcenia
*
Definicje cele i zakres ergonomii. Podstawowy układ ergonomiczny
– 0,5 godz.
Charakterystyka procesu pracy. Etapy procesu pracy. Obciążenie
człowieka pracą.- 0,5 godz.
Fizjologiczne aspekty pracy .- 1 godz.
Rodzaje i metody pomiaru obciążenia praca fizyczną i psychiczną.
Rodzaje zmęczenia..- 1 godz.
Psychospołeczne i organizacyjne aspekty pracy. Potrzeby
realizowane w procesie pracy .- 1 godz.
Modele podejścia do pracy. Sposoby motywacji i style kierowania.
.- 1 godz.
Parametry charakteryzujące sylwetkę człowieka (antropometria,
pozycja ciała przy pracy) .- 1 godz.
Antropometryczne zasady kształtowania obszarów pracy .- 1 godz.
Parametry przestrzenne stanowiska pracy i jego elementów
składowych.-1godz
Czynniki materialne środowiska pracy- 1godz
Przyczyny wypadków przy pracy i postępowanie powypadkow.- 0,5
godz.
Choroby zawodowe – przyczyny i sposoby zapobiegania. .- 0,5
godz.
Podstawowe przepisy BHP. Zasady udzielenia pierwszej pomocy. .1 godz.
Prawo pracy. .- 0,5godz.
Obowiązkowe ubezpieczenia w rolnictwie.- 0,5 godz.
Zasady higieny i ochrony zdrowia.- 1 godz.
Dobre praktyki bezpieczeństwa pracy w produkcji roślinnej i
zwierzęcej. .- 1 godz.
Dobre praktyki bezpieczeństwa i higieny pracy podczas innych prac
wykonywanych przez rolników.- 1 godz.
Wiedza
zna podstawowe zasady, metody, techniki, technologie, narzędzia i materiały
oraz funkcje budowli technicznych wspierające kształtowanie krajobrazu w
celu poprawy jakości bytowania człowieka
Umiejętności
prezentuje własne poglądy z wykorzystaniem różnych form oraz uczestniczy w
dyskusji celem osiągnięcia wspólnego stanowiska
Kompetencje
społeczne
jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo pracy własnej i innych
54
Literatura podstawowa:
• Rosner J. (1982): Podstawy ergonomii, PWN, Warszawa
• Szlązak J. Szlązak N.: „Bezpieczeństwo i Higiena Pracy” wydanie
drugie ,Wydawnictwa AGH, Kraków 2010
Literatura uzupełniająca:
Materiały źródłowe (przepisy, normy, publikacje)
1) Dyrektywa Rady (80/68/EWG) z dnia 17 grudnia 1979 r. w sprawie
ochrony wód gruntowych przed zanieczyszczeniem spowodowanym
przez niektóre substancje niebezpieczne (Dz. Urz. WE L 20 z
26.1.1980, str. 43, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, rozdz. 15, t.1, str. 134, z późn. zm.) art. 4 i 5
19.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
2)
Dyrektywa Rady (91/414/EWG) z dnia 15 lipca 1991 r. dotycząca
wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz. U. WE L
230 z 19.8.1991, str.1-32, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, rozdz. 3, t. 11, str. 332-367, z późn. zm.)
3)
Dyrektywa Rady (91/676/EWG) z dnia 12 grudnia 1991 r.
dotycząca ochrony wód przed zanieczyszczeniami powodowanymi
przez azotany pochodzenia rolniczego (Dz. Urz. WE L 375, z
31.12.1991, str. 1-8, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie
specjalne, rozdz. 15, t. 2, str. 68, z późn. zm.) art. 4 i 5
4)
Dyrektywa Rady (96/22/WE) z dnia 29 kwietnia 1996 r. dotycząca
zakazu stosowania w gospodarstwach hodowlanych związków o
działaniu hormonalnym, tyreostatycznym i b-agonistycznym
5)
Dyrektywa Rady (98/58/WE) z dnia 20 lipca 1998 r. dotycząca
ochrony zwierząt hodowlanych (Dz. Urz. WE L 221 z 8.8.1998, str.
23-27, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz.
3, t. 23, str. 316 – 320, z późn. zm.)
6)
Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r. o ochronie gruntów rolnych (Dz. U.
Nr 16, poz.78, z późn. zm.) art. 15 ust. 4
7)
Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt. (Dz.U. Nr
111, poz. 724, z późn. zm.)
8)
Ustawa z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu. (Dz. U. Nr
147, poz. 103
9)
Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach. (Dz.U. 2007 Nr 39,
poz. 251 Obwieszczenie Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej
z dnia 1 lutego 2007 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu
ustawy o odpadach)
10) Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne. (Dz. U. 2005 Nr 229,
poz. 2019 z późn. zm.)
11) Ustawa z dnia 18 grudnia 2003 r. o ochronie roślin. (Dz. U. 2004
Nr 11, poz. 94, z późn. zm.)
12) Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 maja 2005 r. zmieniające
rozporządzenie w sprawie szczegółowych warunków i trybu
udzielania pomocy finansowej na dostosowanie gospodarstw
rolnych do standardów Unii Europejskiej objętej planem rozwoju
obszarów wiejskich (Dz. U. Nr 93 poz. 780)
13) Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 24.08.2004r. w sprawie
wykazu prac wzbronionych młodocianym i warunków ich
zatrudniania przy niektórych z tych prac (Dz. U. Nr 200, poz. 2047
z późn. Zm.).
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Łączna liczba godzin, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt
z nauczycielem akademickim – 5 ECTS
Obciążenie studenta [h]
15
55
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta (bez udziału
prowadzącego
lub
z udziałem prowadzącego w ramach konsultacji) konieczna dla
realizacji zadań programowych przedmiotu – 2 ECTS
10
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
25
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
1
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
WIEDZA
1
2
zna podstawowe zasady, metody, techniki,
technologie, narzędzia i materiały oraz funkcje
budowli
technicznych
wspierające
kształtowanie krajobrazu w celu poprawy
jakości bytowania człowieka
posiada ogólną wiedzę na temat oceny i
standaryzacji surowców rolniczych i leśnych,
ich znaczenia dla procesów logistycznych (np.
w kontekście wykorzystania ich w żywieniu
oraz w przetwórstwie rolno-spożyczym,
drzewnym)
x
x
UMIEJĘTNOŚCI
1
2
prezentuje własne poglądy z wykorzystaniem
różnych form oraz uczestniczy w dyskusji celem
osiągnięcia wspólnego stanowiska
posiada umiejętności ruchowe z zakresu
różnych
form
aktywności
fizycznej
(rekreacyjnych, zdrowotnych, sportowych i
estetycznych)
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
x
x
1
jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo pracy
własnej i innych
x
2
ma świadomość obciążeń środowiskowych
wynikających z produkcji roślinnej
x
56
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
Numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
II rok / Specjalność: Inżynieria produkcji rolniczej i leśnej
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
3
4
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5
Treści programowe
6
7
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
1
2
8
9
10
Formuła przedmiotu
11
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotow
i
12
13
14
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Opis
Mikrobiologia
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku
RO.23.3.W, RO.23.3.C
polski
Celem przedmiotu jest przedstawienie struktury, zróżnicowania mikroorganizmów,
organizacji komórki prokariotycznej, podstaw klasyfikacji i systematyki
drobnoustrojów oraz mechanizmów rekombinacji genetycznej drobnoustrojów.
Podczas zajęć student nabędzie umiejętności na temat interpretacji zjawisk
zachodzących pod wpływem mikroorganizmów oraz możliwości stosowania
podstawowych technik mikrobiologicznych w praktyce rolniczej.
Po zakończeniu zajęć laboratoryjnych nabędzie umiejętności hodowli i badania
właściwości fizjologicznych drobnoustrojów w warunkach laboratoryjnych.
Obowiązkowy do zaliczenia w semestrze III
Rok studiów II, semestr III
Dr Magdalena Konieczny
j.w.
Wykład
Ćwiczenia laboratoryjne
Ćwiczenia audytoryjne
Przedmioty wprowadzające: zoologia, botanika
15 godz. wykładów
10 godz. ćwiczeń
2
Wiedza: Student charakteryzuje budowę komórki bakteryjnej (prokariotycznej) oraz
zna budowę drożdży, pleśni i wirusów. Ma podstawową wiedzę w zakresie klasyfikacji
mikroorganizmów, zna wybrane chorobotwórcze drobnoustroje dla człowieka, roślin i
zwierząt.
Umiejętności: wskazuje możliwości wykorzystania mikroorganizmów w praktyce
rolniczej, biotechnologii, przemyśle rolno-spożywczym, ochronie środowiska oraz
dokonuje interpretacji zjawisk zachodzących pod wpływem mikroorganizmów. Umie
wykorzystywać techniki laboratoryjne w celu hodowli drobnoustrojów oraz ich
oznaczenia.
Kompetencje społeczne: student posiada świadomość związku współczesnej
mikrobiologii
z inżynierią genetyczną i biotechnologią oraz ocenia potencjalne ryzyko takiej
zależności, dba o jakość i staranność wykonywanych zadań, potrafi zarządzać czasem
57
15
16
17
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Wiedza
18
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
5.
6.
7.
8.
Wykład akademicki – 3 godziny tygodniowo
Ćwiczenia laboratoryjne i audytoryjne – 2 godziny tygodniowo
Konsultacje – 1 godzina tygodniowo
Samodzielne studiowanie przez studentów literatury
uzupełniającej.
podstawowej
i
Forma zaliczenia wykładów –
egzamin pisemny, test otwarty. Warunkiem
dopuszczenia do egzaminu jest pozytywne zaliczenie ćwiczeń.
Warunkiem zaliczenia egzaminu jest opanowanie przez studenta treści merytorycznych
przedmiotu przedstawionych podczas wykładów oraz uzyskanych poprzez
samodzielne studiowanie wskazanej literatury podstawowej i uzupełniającej.
Forma zaliczenia ćwiczeń:
4. przygotowanie do każdych ćwiczeń sprawdzane na każdych zajęciach
5. pozytywne zaliczenie kolokwium
6. obecność na ćwiczeniach laboratoryjnych
Wykład:
1. Historia nauk mikrobiologicznych, klasyfikacja mikroorganizmów, wielkość,
kształt i budowa komórek oraz osłon komórkowych należących do trzech domen:
Eucarya, Eubacteria, i Archea (3 godz.)
2. Struktura genomu i sposób przekazywania informacji genetycznej (2 godz)
3. Metabolizm – olbrzymia plastyczność, różnorodność typów troficznych
mikroorganizmów prokariotcznych (2 godz.)
4. Zastosowanie mikroorganizmów w praktyce rolniczej, biotechnologii, przemyśle
rolno-spożywczym, ochronie środowiska. Związek współczesnej mikrobiologii z
inżynierią genetyczną (3 godz.)
5. Bakterie, grzyby i wirusy chorobotwórcze dla człowieka i zwierząt (przegląd
systematyczny). Wybrane zagadnienia z immunologii (3 godz.)
1. Elementy wirusologii – budowa, rodzaje, przegląd systematyczny wirusów
roślin i zwierząt. Czynniki niekonwencjonalne – wiroidy, wirina, i priony (2
godz.).
Sposób realizacji: wykład akademicki, samodzielne studiowanie przez studentów
literatury podstawowej i uzupełniającej.
Ćwiczenia:
1. Zasady BHP w pracowni mikrobiologicznej. Wyposażenie laboratorium.
Metody sterylizacji (2 godz.)
2. Hodowla drobnoustrojów w warunkach laboratoryjnych, rodzaje podłoży (2
godz.)
3. Techniki posiewania i hodowli drobnoustrojów. Metody barwienia
mikroorganizmów
(2 godz.)
4. Morfologia i fizjologia komórek eucaryota –drożdże i pleśnie 2 godz.)
5. Hodowla wirusów w warunkach laboratoryjnych (2 godz.)
6. Kolokwium. Zaliczenie ćwiczeń (1 godz.)
Sposób realizacji:
1. ćwiczenia nr 1 i 5 – ćwiczenia audytoryjne
2. ćwiczenia 2-4 – ćwiczenia laboratoryjne
- zna budowę komórki bakteryjnej, drożdży pleśni, wirusów oraz wybranych
niekonwencjonalnych czynników zakaźnych
- zna podstawy systematyki mikroorganizmów oraz charakteryzuje wybrane
chorobotwórcze drobnoustroje dla człowieka, roślin i zwierząt
- opisuje mikroorganizmy wykorzystywane w praktyce rolniczej, biotechnologii,
przemyśle rolno-spożywczym, ochronie środowiska.
- potrafi uzyskać drobnoustroje w warunkach laboratoryjnych przy wykorzystaniu
dostępnych technik
- dokonuje interpretacji zjawisk zachodzących pod wpływem mikroorganizmów oraz
możliwości ich zastosowania w działalności rolniczej, przetwórstwie rolnospożywczym, biotechnologii, ochronie środowiska.
- dba o jakość i staranność wykonywanych zadań,
- potrafi zarządzać czasem
- student posiada świadomość związku współczesnej mikrobiologii z inżynierią
genetyczną i biotechnologią oraz ocenia potencjalne ryzyko takiej zależności,
58
19
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Literatura podstawowa:
1. Hans G. Schlegel, „Mikrobiologia ogólna”, PWN W-wa, 2005
2. J. Nicklin i in., „Mikrobiologia – krótkie wykłady”, PWN W-wa, 2004
3. Z. Anusz, „Mikrobiologia i parazytologia lekarska”, PZWL 1999
4. W. Kunicki-Goldfinger, „Życie bakterii”,
5. K. Kotełko, „Biologia bakterii”,
6. W. Kędzia i H. Koniar, „Diagnostyka mikrobiologiczna”,
Literatura uzupełniająca:
• Wojtatowicz M. i in. Mikrobiologia ogólna. Wyd. UWP Wrocław 2008.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim
32
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniczna dla realizacji
zadań programowych przedmiotu
20
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
52
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
2
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1
2
3
zna budowę komórki bakteryjnej, drożdży pleśni,
wirusów oraz wybranych niekonwencjonalnych
czynników zakaźnych
zna podstawy systematyki mikroorganizmów
oraz charakteryzuje wybrane chorobotwórcze
drobnoustroje dla człowieka, roślin i zwierząt
opisuje mikroorganizmy wykorzystywane w
praktyce rolniczej, biotechnologii, przemyśle
rolno-spożywczym, ochronie środowiska.
*
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
1
potrafi uzyskać drobnoustroje w warunkach
laboratoryjnych przy wykorzystaniu dostępnych
technik
*
59
dokonuje interpretacji zjawisk zachodzących pod
wpływem mikroorganizmów oraz możliwości ich
zastosowania w działalności rolniczej,
przetwórstwie rolno-spożywczym, biotechnologii,
ochronie środowiska.
2
*
*
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
*
dba o jakość i staranność wykonywanych zadań,
potrafi zarządzać czasem
1
2
3
student posiada świadomość związku
współczesnej mikrobiologii z inżynierią
*
*
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
prowadzącej przedmiot
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
1.
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
9.
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
10. Formuła przedmiotu
11. Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
12.
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
13.
modułowi/przedmiotow
i
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15. Metody dydaktyczne
Opis
Geologia z geomorfologią
Instytut Rolnictwa
RO.17.3.W
RO.17.3.C
polski
Tematyka wykładów obejmuje budowę Ziemi, pochodzenie minerałów i skał, procesy
endogeniczne i egzogeniczne, rzeźbotwórczą działalność sił zewnętrznych, geologię
historyczną – stratygrafię oraz przegląd form geomorfologicznych.
Ćwiczenia obejmują zagadnienia dotyczące elementów krystalografii, właściwości
minerałów oraz skał magmowych, osadowych i metamorficznych.
obowiązkowy do zaliczenia semestru/roku studiów
rok II, semestr III
Marek Kołodziejczyk
Marek Kołodziejczyk
wykłady / ćwiczenia
Brak
wykłady 10
ćwiczenia 10
W: 1
C: 2
Celem nauczania przedmiotu jest zapoznanie studentów z podstawowymi
zagadnieniami
dotyczącymi
zjawisk
geologicznych
oraz
procesów
geomorfologicznych. Student po ukończeniu kursu powinien umieć opisać i
zinterpretować wybrane zjawiska, procesy geologiczne oraz geomorfologiczne
zachodzące współcześnie i w geologicznej skali czasu, a także rozpoznać
najważniejsze minerały skałotwórcze oraz skały magmowe, osadowe i metamorficzne.
wykład / ćwiczenia
60
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
16.
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Treści merytoryczne
17. przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykłady
Egzamin pisemny: czas trwania 45 min.
Wymagania formalne: uczestnictwo w wykładach i ćwiczeniach.
Wymagania merytoryczne: opanowanie przez studenta materiału z wykładów i
wskazanych lektur.
Ćwiczenia
Zaliczenie ustne.
Wymagania formalne: uczestnictwo w ćwiczeniach.
Wymagania merytoryczne: opanowanie przez studenta materiału z ćwiczeń i
wskazanych lektur.
Tematyka wykładów:
1. Geologia i geomorfologia – zarys problematyki – 2 godz.
1. Charakterystyka
i
wyjaśnienie
głównych
geologicznych
procesów
endogenicznych (plutonizmu, wulkanizmu, metamorfizmu, diastrofizmu) – 3
godz.
2. Charakterystyka
i
wyjaśnienie
głównych
geologicznych
procesów
egzogenicznych (eolicznych, fluwialnych, działalności morza, wód podziemnych,
lodowców i lądolodów, wietrzenia) – 1 godz.
3. Geologia historyczna i stratygrafia –1 godz.
4. Antropogeniczne formy ukształtowania terenu: wyrobiska górnicze,
niecki,
hałdy – 1 godz.
5. Elementy krystalografii. Minerały skałotwórcze – 1 godz.
6. Cechy rozpoznawcze minerałów. Ogólne wiadomości o skałach –1 godz
Tematyka ćwiczeń:
1.
Minerały środowiska skał magmowych – 2godz.
2.
Skały magmowe, powstawanie i formy występowania – 2 godz.
3.
Minerały środowiska skał osadowych – 2 godz.
4.
Skały osadowe i ich powstawanie 2 – godz.
5.
Skały metamorficzne – 2 godz.
- zna geologiczne procesy endogeniczne i egzogeniczne oraz ich wpływ na budowę
Ziemi,
- posiada wiedzę na temat powierzchniowych procesów rzeźbotwórczych
(geomorfologicznych),
- zna podstawy geologii historycznej,
- zna rodzaje i topograficzne rozmieszczenie na terenie Polski macierzystych skał
glebotwórczych.
- zna właściwości minerałów,
- ma wiedzę na temat genezy powstawania skał magmowych, osadowych i
metamorficznych.
- interpretuje zjawiska geologiczne i geomorfologiczne, które uformowały teren oraz
mają wpływ na jego właściwości,
- posiada umiejętność kojarzenia faktów wynikających z zapisu geologicznego
- rozpoznaje i klasyfikuje formy rzeźby terenu,
- rozpoznaje najważniejsze minerały skałotwórcze,
- posiada umiejętność klasyfikacji skał zgodnie z ich genezą powstawania,
- rozpoznaje najważniejsze skały magmowe, osadowe i metamorficzne.
- rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji,
- ma świadomość antropogenicznego oddziaływania na formy ukształtowania rzeźby
terenu,
- rozumie zagrożenia wynikające z gwałtownie zachodzących procesów geologicznych
- np. procesów osuwiskowych, powodzi, tsunami itp.
- rozumie potrzebę dbałości o
jakość opracowań geologicznych i geomorfologicznych wykorzystywanych przy
projektowaniu zagospodarowania terenu,
- organizuje pracę w małym zespole w celu wykonania określonych zadań.
61
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Literatura podstawowa:
a. Klimaszewski M. 2003. Geomorfologia. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
b. Mizerski W. 2006. Geologia dymnamiczna. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
c. Mizerski W. 2009. Geologia Polski. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
d. Stupnicka E. 2007. Geologia regionalna Polski. Wydawnictwo
Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
Oleksynowa K., Tokaj J., Jakubiec J. 1996. Przewodnik do ćwiczeń z gleboznawstwa i
geologii. Cz. I. Rozpoznawanie minerałów i skał glebotwórczych. Red. T. Komornicki.
Wyd. AR, Kraków.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim
35
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniczna dla realizacji
zadań programowych przedmiotu
40
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
75
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
3
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
WIEDZA
1
zna geologiczne procesy endogeniczne i
egzogeniczne oraz ich wpływ na budowę Ziemi
X
2
posiada wiedzę na temat powierzchniowych
procesów rzeźbotwórczych
zna rodzaje i topograficzne rozmieszczenie na
terenie Polski macierzystych skał
zna właściwości minerałów,
- ma wiedzę na temat genezy powstawania skał
ma wiedzę na temat genezy powstawania skał
magmowych, osadowych i metamorficznych
zna strukturę i teksturę skał
X
3
4
5
6
X
X
X
X
UMIEJĘTNOŚCI
1
2
3
interpretuje zjawiska geologiczne i
geomorfologiczne, które uformowały teren oraz
posiada umiejętność kojarzenia faktów
wynikających z zapisu geologicznego
rozpoznaje i klasyfikuje formy rzeźby terenu
X
X
X
62
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
4
rozpoznaje najważniejsze minerały skałotwórcze
X
5
posiada umiejętność klasyfikacji skał zgodnie z
ich genezą powstawania
rozpoznaje najważniejsze skały magmowe,
osadowe i metamorficzne
X
6
X
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia
kwalifikacji
1
ma świadomość antropogenicznego
oddziaływania na formy ukształtowania rzeźby
terenu
2
rozumie zagrożenia wynikające z gwałtownie
zachodzących procesów geologicznych - np.
procesów osuwiskowych, powodzi, tsunami itp.
3
4
X
X
X
organizuje pracę w małym zespole w celu
wykonania określonych zadań
X
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
prowadzącej przedmiot
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
1.
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
9.
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
10. Formuła przedmiotu
11. Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
12.
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
13.
modułowi/przedmiotow
i
Opis
Gleboznawstwo
Instytut Rolnictwa
RO.24.3.W
RO.24.3.C
polski
Tematyka wykładów obejmuje charakterystykę procesów glebotwórczych, morfologię
i właściwości gleb, sposoby kształtowania żyzności gleby, klasyfikację bonitacyjną
oraz charakterystykę kompleksów przydatności rolniczej i systematykę gleb.
Ćwiczenia obejmują zagadnienia dotyczące właściwości fizycznych i
fizykochemicznych gleby, analizę budowy profilu glebowego najważniejszych typów
gleb oraz systematykę gleb Polski.
obowiązkowy do zaliczenia semestru/roku studiów
rok II, semestr III
Marek Kołodziejczyk
Marek Kołodziejczyk
wykład / ćwiczenia
brak
wykład 25
ćwiczenia 10
2
63
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15. Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
16.
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Treści merytoryczne
17. przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Realizacja przedmiotu ma na celu przedstawienie właściwości i funkcji gleb w
ekosystemach. Student poznaje procesy glebotwórcze, funkcjonowanie trójfazowego
układu gleby, właściwości fizyczne, fizykochemiczne i biologiczne gleb, czynniki
kształtujące żyzność gleby, systematykę gleb Polski i WRB, bonitację gleb, kompleksy
przydatności rolniczej oraz zagrożenia procesami degradacji.
wykład / ćwiczenia
Wykłady
Egzamin pisemny: czas trwania 45 min.
Wymagania formalne: uczestnictwo w wykładach i ćwiczeniach.
Wymagania merytoryczne: opanowanie przez studenta materiału z wykładów i
wskazanych lektur.
Ćwiczenia
Zaliczenie ustne.
Wymagania formalne: uczestnictwo w ćwiczeniach.
Wymagania merytoryczne: opanowanie przez studenta materiału z ćwiczeń i
wskazanych lektur.
Tematyka wykładów:
1. Powstawanie gleb – czynniki glebotwórcze – 2 godz.
2. Morfologia gleb (budowa profilu glebowego, miąższość, barwa, struktura
gleb) – 2 godz.
3. Fizyczne właściwości gleb (faza stała, ciekła i gazowa gleby) – 2 godz.
4. Chemiczne i fizykochemiczne właściwości gleb (właściwości sorpcyjne i
buforowe gleb, odczyn gleby – 2 godz.
5. Substancja organiczna gleby i jej przeobrażenia (zawartość, formy i typy
próchnicy w glebach) – 3 godz.
6. Żyzność i urodzajność gleby – 2 godz.
7. Użytkowanie i bonitacja gleb w Polsce – 2 godz.
8. Bonitacyjna klasyfikacja gleb – 2 godz.
9. Kompleksy przydatności rolniczej gleb – 3 godz.
10. Genetyczne podstawy i kryteria systematyki gleb Polski – 3 godz.
11. Degradacja gleb – 2 godz.
Tematyka ćwiczeń:
1) Skład mechaniczny gleby. Nomenklatura i metody oznaczania składu
mechanicznego gleb – 1 godz.
2) Oznaczanie składu mechanicznego gleby – 1 godz.
3) Odczyn gleby – metoda kolorymetryczna Helliga, metoda potencjometryczna – 1
godz.
4) Budowa profilu glebowego. Systematyka gleb Polski, gleby fitogeniczne – 2 godz.
5) Systematyka gleb Polski, gleby autogeniczne – 1 godz.
6) Systematyka gleb Polski, gleby semihydrogeniczne – 2 godz.
7) Systematyka gleb Polski, gleby hydrogeniczne – 1 godz.
8. Systematyka gleb Polski, gleby aluwialne – 1 godz.
- zna i rozumie procesy glebotwórcze,
- zna podstawowe właściwości gleb,
- ma wiedzę z zakresu bonitacji gleb i określania kompleksów przydatności rolniczej
gleb,
- zna wybrane typy gleb (według Systematyki gleb Polski),
zna elementarną terminologię stosowaną w gleboznawstwie,
- interpretuje zjawiska zachodzące w środowisku glebowym pod wpływem warunków
klimatycznych,
- analizuje mechanizm procesów glebotwórczych,
- potrafi określić przydatność gleb do uprawy określonych gatunków roślin,
- dostrzega związki przyczynowo-skutkowe zachodzące w środowisku glebowym
związane z kształtowaniem żyzności gleby,
- rozumie zagrożenia oraz skutki degradacji gleb.
- potrafi oznaczyć skład granulometryczny gleby, pH i zinterpretować wyniki tych
oznaczeń,
- posiada umiejętność rozpoznawania najważniejszych skał macierzystych gleb Polski,
- rozpoznaje główne poziomy glebowe najważniejszych typów gleb Polski
64
Kompetencje
społeczne
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
- rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji,
- ma świadomość znaczenia społecznej, zawodowej i etycznej odpowiedzialności za
zachowanie naturalnych zasobów środowiska glebowego,
- organizuje pracę w małym zespole w celu wykonania określonych zadań.
Literatura podstawowa:
a. Bednarek R., Dziadowiec H., Pokojska U., Prusinkiewicz Z. 2004.
Badania ekologiczno – gleboznawcze. Wydawnictwo Naukowe PWN,
Warszawa.
b. Klimaszewski M. 2003. Geomorfologia. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
c. Mizerski W. 2009. Geologia dynamiczna. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
d. Mizerski W. 2009. Geologia Polski. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
e. Pondel H. 1994. Stan gleb użytkowanych rolniczo w Polsce w latach
1980-1990. PIOŚ, Warszawa.
f. Stupnicka E. 2007. Geologia regionalna Polski. Wydawnictwo
Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.
g. Zawadzki S. 1999. Gleboznawstwo: Podręcznik dla studentów. Wyd. 4
popr. i uzup. Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
3. Koćmit A. 1997. Gleboznawstwo z elementami geologii. Wyd. AR, Szczecin.
4. Kowalik S. 2007. Zagadnienia z gleboznawstwa. AGH Uczelniane Wydawnictwa
Naukowo – Dydaktyczne, Kraków.
5. Mocek A. 2000. Geneza, analiza i klasyfikacja gleb. Wyd. AR, Poznań.
6. Oleksynowa K., Tokaj J., Jakubiec J. Red. T. Komornicki. 1991. Przewodnik do
ćwiczeń z gleboznawstwa i geologii. Cz. II. Metody laboratoryjne analizy gleby.
Wyd. AR, Kraków.
Zawadzki S. 2002. Podstawy gleboznawstwa. PWRiL, Warszawa.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim – 1 ECTS
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta (bez udziału prowadzącego
lub z udziałem prowadzącego w ramach konsultacji) konieczna dla
realizacji zadań programowych przedmiotu – 1 ECTS
40
20
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
60
2
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1
2
3
zna i rozumie procesy glebotwórcze
zna podstawowe właściwości gleb
ma wiedzę z zakresu bonitacji gleb i określania
kompleksów przydatności rolniczej gleb
X
X
X
65
4
X
zna wybrane typy gleb
X
UMIEJĘTNOŚCI
interpretuje zjawiska zachodzące w środowisku
glebowym pod wpływem warunków
klimatycznych
analizuje mechanizm procesów glebotwórczych
potrafi określić przydatność gleb do uprawy
określonych gatunków roślin
rozumie zagrożenia oraz skutki degradacji gleb
1
2
3
4
X
X
X
X
potrafi oznaczyć skład granulometryczny gleby,
pH i zinterpretować wyniki tych oznaczeń
posiada umiejętność rozpoznawania
najważniejszych skał macierzystych gleb Polski
rozpoznaje główne poziomy glebowe
najważniejszych typów gleb Polski
5
6
7
X
X
X
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia
kwalifikacji
ma świadomość znaczenia społecznej,
zawodowej i etycznej odpowiedzialności za
zachowanie naturalnych zasobów środowiska
glebowego
organizuje pracę w małym zespole w celu
wykonania określonych zadań
1
2
3
X
X
X
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
prowadzącej przedmiot
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
1.
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
9.
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
10. Formuła przedmiotu
1. Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
2.
dydaktycznych
Opis
Chemia rolna
Instytut Rolnictwa, kierunek Rolnictwo
Wyk - RO.18.3.W
Ćwiczenia laboratoryjne - RO.18.3.C
polski
Skład chemiczny i granulometryczny gleby, składniki odżywcze, skład chemiczny
roślin i ich potrzeby nawozowe, rodzaje nawozów organicznych i mineralnych oraz
sposoby ich stosowania.
Przedmiot jest obowiązkowy do zaliczenia drugiego roku studiów oraz do ukończenia
całego toku studiów
Rok drugi, semestr trzeci
prof. dr hab. Mirosław Kasperczyk / Mgr inż. Mateusz Kaczmarski
j.w.
Wykład i ćwiczenia
przedmioty wprowadzające: agrofizyka, chemia ogólna, fizjologia z elementami
biochemii, mikrobiologia
Wykład – 20
ćwiczenia laboratoryjne -15
66
Liczba punktów ECTS
przypisana
3.
modułowi/przedmiotow
i
4.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
5. Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
6.
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Treści merytoryczne
7. przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Wiedza
Zamierzon
e efekty
11.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykład – 2 ECTS
Ćwiczenia- 2 ECTS
Wiedza: student posiada wiedzę dotyczącą składu środowiska glebowego jako miejsca
odżywiania się roślin, poprawy właściwości tego środowiska, funkcji ważniejszych
składników pokarmowych w życiu roślin i sposobu ich dostarczania, wyboru rodzaju
nawozów, terminu ich stosowania oraz wpływu nawożenia na środowisko
przyrodnicze.
Umiejętności: student po odbyciu kursu potrafi wykonać niektóre analizy chemiczne
oraz ocenić na podstawie wyglądu roślin oraz pewnych wskaźników jakość
środowiska glebowego, podjąć konkretne decyzje w celu jego poprawy, ustalić
potrzeby nawozowe roślin i sporządzić bilans nawożenia.
Kompetencje społeczne: student rozumie ważność problemu, czyli rolę nawożenia
roślin w produkcji żywności oraz oddziaływania nawożenia na środowisko
przyrodnicze i upowszechnianie tej wiedzy.
•
Wykład 20 godz. po trzy godz. co dwa tygodnie i ćwiczenia laboratoryjne trzy
godz. co dwa tyg. (5 spotkań)
Wykład- egzamin pisemny i ustny
Ćwiczenia- Zaliczenie ćwiczeń uzyskuje się po zaliczeniu sprawozdań
sprawdzających wiedzę z poszczególnych tematów pracowni oraz oddaniu
sprawozdań z wszystkich doświadczeń.
Wykłady: skład chemiczny roślin - 2 godz. Klasyfikacja składników mineralnych - 2
godz. Prawa rządzące nawożeniem – 3 godz. Skład środowiska glebowego – 3 godz..
Gleba – źródło składników pokarmowych – 2 godz. Rodzaje kwasowości i przyczyny
zakwaszenia – 3 godz.. Wymagania nawozowe roślin – 2 godz. Podział nawozów i
zasady ich stosowania – 3 godz.
Ćwiczenia:
1. Skład mineralny i organiczny gleby. Oznaczenie pH gleby i określenie
potrzeb wapnowania.
2. Kwasowość hydrolityczna, suma zasad wymiennych i właściwości buforowe
gleb.
3. Rola materii organicznej w glebie. Oznaczenie węgla org. za pomocą metody
Tiurina.
4. Dostępność substancji odżywczych w glebie – zawartość fosforu i potasu w
glebie.
5. Skład chemiczny roślin i potrzeby nawozowe roślin,
6. Rodzaje nawozów mineralnych i sposoby ich stosowania,
Realizacja w formie zajęć seminaryjnych i ćwiczeń laboratoryjnych.
Student zna: podstawowe składniki gleby; wie jaki wpływ na jakość gleby ma jej skład
granulometryczny, zna rolę próchnicy i odczynu gleby; wie jakie znaczenie mają
makro i mikroelementy w roślinach, oraz jak wpływa na rośliny ich nadmiar lub
niedobór, zna różne rodzaje nawozów organicznych i mineralnych i wie jak je
stosować.
Student potrafi: wykonuje w parach prosty eksperyment naukowy, analizuje ich wyniki
i wyciąga wnioski, oznaczyć pH gleby, oraz sumę zasad wymiennych, zbadać
zawartość węgla organicznego w glebie, oznaczyć zawartość chemiczną roślin
mineralizując na sucho i na mokro i wykrywając makro i mikroelementy metodami
analitycznymi, potrafi zbadać nawozy mineralne oraz obliczyć potrzeby nawozowe
roślin.
Student rozumie potrzebę ciągłego doskonalenia i dokształcania, potrafi pracować w
grupie, jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo swoje i innych.
67
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
12.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Literatura podstawowa:
1. Grzebisz W. 2008. Nawożenie roślin uprawnych – część 1. Podstawy nawożenia .
PWRiL, Poznań.
2. Grzebisz W. 2008. Nawożenie roślin uprawnych – część 2. Nawozy i systemy
nawożenia. PWRiL, Pozań.
3. Mercik S. 2004. Chemia rolna: podstawy teoretyczne i praktyczne. SGGW,
Warszawa.
4. Sienko M.I. i inni. 2002. Chemia: podstawy i zastosowanie. Wydawnictwo
Naukowo-Techniczne, Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
1. Gorlach E. i in., 2007. Przewodnik do ćwiczeń z chemii rolnej. Wud. AR w
Krakowie
2. Fotyma M., Mercik S. 1992. Chemia rolna. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
3. Koter M. 1979. Chemia rolna. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
4. Roszyk E. 1981. Przewodnik do ćwiczeń z chemii rolnej. Skrypty Akademii
Rolniczej we Wrocławiu, Wrocław.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, którą student uzyskuje poprzez
bezpośredni kontakt z nauczycielem akademickim – 1 ECTS
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta (bez udziału
prowadzącego lub z udziałem prowadzącego w ramach
konsultacji) konieczna dla realizacji zadań przedmiotu – 1
ECTS
45
55
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
100
z bezpośrednim udziałem
nauczyciela
akademickiego
2
samodzielna praca
studenta
2
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
WIEDZA
1
2
3
Znajomość podstawowych składników gleby, jej
skład granulometryczny, zawartość próchnicy i
odczyn pH
Znaczenie makro i mikroelementów w roślinach
oraz efekty ich niedoboru lub nadmiaru
Znajomość rodzajów nawozów mineralnych i
organicznych oraz zasad ich stosowania
++
+++
++
+++
++
+++
UMIEJĘTNOŚCI
1
wykonuje w parach prosty eksperyment
naukowy, analizuje ich wyniki i wyciąga
++
2
Znajomość technik oznaczania pH gleby oraz
sumy zasad wymiennych
++
+++
68
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
3
Umiejętność oznaczania węgla organicznego w
glebie
++
+++
4
5
Umiejętność mineralizacji materiału organicznego
++
+++
Umiejętność analitycznego wykrywania makro i
mikroelementów w materiale organicznym
++
+++
6
Umiejętność oznaczania nawozów mineralnych
metodami analitycznymi
++
+++
7
Umiejętność obliczania potrzeb nawozowych roślin
++
+++
1
Potrzeba doskonalenia i dokształcania
2
3
Umiejętność pracy w grupie
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Odpowiedzialność za bezpieczeństwo
++
+++
+
+++
++
+++
SYLABUSU MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Elementy składowe
sylabusu
Lp.
3.
4.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej bądź
udzielającej zaliczenia
w przypadku, gdy nie jest
nim osoba prowadząca
dany przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotowi
1.
2.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
Opis
Ogólna Uprawa Roli i Roślin
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku
RO.19.3.W RO.19.3.C
polski
Celem przedmiotu jest przedstawienie wiedzy dotyczącej siedliska roślin uprawnych, systemów
technik uprawy roli, specyfiki uprawy różnych gleb, układania zmianowań, systemów rolniczyc
biologii chwastów i metod regulacji zachwaszczenia.
Podczas zajęć zostaną omówione zagadnienia związane z cechami polowej produkcji roślinne
systemami rolniczymi, systemami uprawy roli i roślin, biologią chwastów i metodami regulacji
zachwaszczenia, racjonalnym wyborem odpowiednich metod i technologii w uprawie roli i rośl
które umożliwią opłacalność produkcji w sposób bezpieczny dla środowiska.
Obowiązkowy do zaliczenia w semestrze III
Rok studiów II, semestr III, studia niestacjonarne. Inżynieria Produkcji Rolniczej i Leśnej
Prof. dr hab. Kazimierz Klima (wykłady), mgr inż. Mateusz Kaczmarski (ćwiczenia)
j. w.
Wykład akademicki, ćwiczenia laboratoryjne
Przedmioty wprowadzające: agrofizyka,
mikrobiologia, chemia rolna
botanika,
agrometeorologia,
fizjologia
Wykłady 15 godz., ćwiczenia 15 godz.
Wykłady 2 ECTS, ćwiczenia 1 ECTS
69
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Wiedza: student ma wiedzę dotyczącą zadań uprawy roli i roślin, a w szczególności wiedzę zwi
z terminologią, specyfiką i naukowymi podstawami polowej produkcji roślinnej; teoretycznymi
podstawami uprawy roli; technologią uprawy roli, ze szczególnym uwzględnieniem zabiegów
uprawowych, doprawiających glebę, zespołami uprawek a także ze specyfiką uprawy gleby w
konkretnych warunkach; ogólnymi zasadami siewu i sadzenia roślin, pielęgnowaniem i zbiorem
roślin uprawnych; ekologią chwastów i ich zwalczaniem z uwzględnieniem metod konwencjona
i ekologicznych; zmianowaniami i płodozmianami dla różnych gleb i gospodarstw prowadzony
różnymi metodami, w tym ekologicznymi; nowymi kierunkami w uprawie roli i w konkretnych
technologiach; Student zna i rozumie zasady racjonalnego wyboru odpowiednich metod i techn
w uprawie roli i roślin, które umożliwią uzyskanie opłacalność produkcji, a także nie będą mia
ujemnego wpływu na środowisko. Student zna podstawowe technologie uprawy roli i roślin
umożliwiające wykorzystać potencjał przyrody dla uzyskania plonu o wysokiej jakości w sposób
bezpieczny dla środowiska.
Umiejętności: student potrafi wybrać odpowiednią metodę i technologię w uprawie roli i roślin
która umożliwi uzyskanie opłacalność produkcji i nie będzie niekorzystnie oddziaływać na
środowisko.
Kompetencje społeczne: student ma świadomość ważności i rozumienie pozaagrotechnicznych
aspektów działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym
odpowiedzialności za podejmowane decyzje. Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
15.
Metody dydaktyczne
Wykład akademicki, ćwiczenia laboratoryjne, samodzielne studiowanie przez studentów literat
podstawowej i uzupełniającej.
16.
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki zaliczenia
poszczególnych form zajęć
wchodzących w zakres
danego przedmiotu
17.
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
Egzamin ustny z całości wiedzy przedstawionych na wykładach i ćwiczeniach (zadania proble
tworzenie krótkich definicji, rozwiązywanie przedstawionych zagadnień). Warunkiem zali
egzaminu jest opanowanie przez studenta treści merytorycznych przedmiotu przedstawi
podczas wykładów oraz uzyskanych poprzez samodzielne studiowanie wskazanej lite
podstawowej i uzupełniającej.
Ćwiczenia: Ocenianie ciągłe. Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest opanowanie przez stu
materiału przerabianego na ćwiczeniach oraz pozytywne zaliczenie wykonywanych prac, proj
sprawozdań z pojedynczych ćwiczeń i wszystkich sprawdzianów występujących podczas semes
Wykłady: 1) Teoretyczne podstawy i zadania uprawy roli i roślin – 1 godz.; 2) Charakterysty
polowej produkcji roślinnej – 1 godz.; 3) Siedlisko roślin uprawnych, źródła i rodzaje
zanieczyszczeń pochodzące z uprawy roli i roślin – 1 godz.; 4) Technologia uprawy roli
(poszczególne uprawki, zespoły uprawek, uprawa różnych rodzajów gleb i pod różne rośliny itp
umożliwiająca wykorzystać potencjał przyrody dla uzyskania plonu o wysokiej jakości w sposó
bezpieczny dla środowiska – 2 godz.; 5) Nowe kierunki w uprawie roli – 1 godz.; 6) Siew i sad
roślin uprawnych, dobór roślin uprawnych do warunków gospodarowania – 1 godz.; 7)
Pielęgnowanie roślin uprawnych – 1 godz.; 8) Zbiór roślin uprawnych – 1 godz.; 9) Chwasty,
rozpoznawanie, występowanie, rozwój i zwalczanie – 2 godz.; 10) Zmianowania i płodozmiany
charakterystyka i rozpoznawanie elementów zmianowania – 2 godz.; 11) Charakterystyka róż
systemów rolnictwa – 2 godz. 12) Zasady podejmowania decyzji i wyboru metod oraz technolo
uprawie roli i roślin, które umożliwią uzyskanie opłacalności w sposób bezpieczny dla środowi
Źródła i rodzaje zanieczyszczeń środowiska pochodzące z uprawy roli i roślin. Nowe tendencje
ogólnej uprawie i konieczność uczenia się przez całe życie – 1 godz.;
Sposób realizacji: wykład akademicki, samodzielne studiowanie przez studentów lite
podstawowej i uzupełniającej.
Ćwiczenia laboratoryjne:
1) Konstruowanie i ocena zmianowań, wartość przedplonowa roślin w zmianowaniu. Elementy
zmianowania. Człony i ogniwa zmianowania dla różnych warunków siedliskowych i warunków
gospodarowania. Kryteria podziału płodozmianiu. Uprawa roli w zmianowaniu. Oddziaływan
uprawy na środowisko, obliczanie glebochronności płodozmianów – ćwiczenia projektowe- 4 g
2) Przygotowanie materiału siewnego. Wartość użytkowa i obliczanie ilości wysiewu – 1 godz,;
Biologia i ekologia chwastów segetalnych, rozpoznawanie chwastów w fazie siewek i w fazie
kwiatowej – 5 godz.; 4) Herbicydy, dobór w zależności od rośliny uprawnej, składu zbiorowisk
warunków siedliskowych. Oddziaływanie herbicydów na jakość plonu na środowisko. Zasady
prawidłowego wykonania oprysku – ćwiczenia projektowe – 5 godz.
Sposób realizacji: ćwiczenia laboratoryjne wykonywane w sali ćwiczeniowej przeznaczon
ogólnej uprawy roli i roślin. Samodzielne studiowanie przez studentów literatury podstaw
uzupełniającej.
70
3.
Wiedza
18.
Zamierzone
efekty
kształcenia*
4.
3.
Zna podstawowe techniki i technologie uprawy roli i roślin pozwalające wykorzystać pot
przyrody dla uzyskania plonu o wysokiej jakości w sposób bezpieczny dla środowiska.
Charakteryzuje źródła i rodzaje zanieczyszczeń środowiska pochodzące z uprawy roli i ro
Charakteryzuje występowanie, rozwój i zwalczanie chwastów
Umiejętności
Rozpoznaje najbardziej rozpowszechnione gatunki chwastów i roślin uprawnych (elem
zmianowania)
7. Dobiera gatunki i odmiany roślin uprawnych do warunków gospodarowania.
3. Podejmuje decyzje o wyborze technologii uprawy roli i roślin, które umożliwią pozyskanie
w sposób przyjazny dla środowiska.
Kompetencje
społeczne
7.
2.
6.
Rozumiem potrzebę ustawicznego uzupełniania wiedzy.
Wykorzystuje wiedzę w celu określenia oddziaływania uprawy roślin na środowisko.
Literatura podstawowa:
1, Ogólna Uprawa Roli i Roślin, praca zbiorowa (podręcznik dla studentów akademii
rolniczych), pod red. M. Radomskiej i R. Krężla. Wyd. 4. PWRiL, W-wa, 1996.;
2. Ogólna uprawa roli i roślin : materiały pomocnicze do zajęć na studiach stacjonarn
zaocznych : praca zbiorowa / [aut. Helena Domańska et al.].- Wyd. 5.- Warszawa ; Łódź :
Wydaw. Naukowe. Oddział, 1974 (Łódź : Zakł. Graf. Wydaw. Nauk.)
3, Klaassen H., Freitag J. 2004. Profesjonalny atlas chwastów. BASF.
4, Klima K. 2006. Rolnictwo ekologiczne. MAAR Kraków
5.
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
5, Tomicka I. 1999. Technologie produkcji roślinnej. Podręcznik dla techników rolniczych.
PWRiL .
Literatura uzupełniająca:
1.
Klima K. 2000. Produkcyjnośc i glebochronność płodozmianów w warunkach górskich Be
Niskiego. Zesz. Nauk. AR Kraków, Rozprawy 258.
2. Klima K. Kasperczyk M. 2009. Gospodarka rolna na terenach górskich. PWSZ im. J. Grod
Sanoku.
3. Jones A., Duck R, Reed R., Weyers J. 2002. Nauka o środowisku. PWN Warszawa
4. Nigel J. B., Treshow M. 2004. Zanieczyszczenie powietrza a życie roślin. WN-T.
5. Kożuch A., Mirończuk A. 2008. Agrobiznes –podstawy ekonomiki agrobiznesu. Cz. I i II. Wyd
P Warszawa
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt z
nauczycielem akademickim – 1,5 ECTS
37
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta (bez udziału prowadzącego lub z
udziałem prowadzącego w ramach konsultacji) konieczna dla realizacji zadań
programowych przedmiotu – 1,5 ECTS
40
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
77 h
3
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
numer efektu
EFEKT KSZTAŁCENIA
Forma zajęć dydaktycznych
71
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
Ćwiczenia
Wykład
kształcenia
WIEDZA
Zna podstawowe techniki i technologie uprawy roli i
roślin pozwalające wykorzystać potencjał przyrody
dla uzyskania plonu o wysokiej jakości w sposób
bezpieczny dla środowiska.
*
2
Charakteryzuje źródła i rodzaje zanieczyszczeń
środowiska pochodzące z uprawy roli i roślin.
*
3
Charakteryzuje występowanie, rozwój i zwalczanie
chwastów.
*
1
UMIEJĘTNOŚCI
Rozpoznaje najbardziej rozpowszechnione gatunki
chwastów
i
roślin
uprawnych
(elementów
zmianowania)
Dobiera gatunki i odmiany roślin uprawnych do
warunków gospodarowania.
1
2
*
*
Podejmuje decyzje o wyborze technologii uprawy roli
i roślin, które umożliwią pozyskanie plonu w sposób
przyjazny dla środowiska.
3
*
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
1
Rozumiem potrzebę ustawicznego uzupełniania
wiedzy.
Wykorzystuje wiedzę w celu określenia oddziaływania
uprawy roślin na środowisko.
2
*
*
SYLABUSU MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Elementy składowe
sylabusu
Lp.
3.
4.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
1.
2.
8.
Opis
Szczegółowa Uprawa Roślin
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku
RO.35.3.W RO.35.3.C
polski
Celem przedmiotu jest przedstawienie technologii uprawy podstawowych roślin stosowanych w
rolnictwie naszego kraju.
Podczas zajęć zostanie omówione znaczenie produkcji roślinnej w gospodarce żywnościowej św
Polski. Następnie zostanie przedstawiona agrotechnika podstawowych roślin uprawianych w P
ze szczególnym uwzględnieniem terenów górskich i górzystych. Studenci zostaną zapoznani z
technologiami uprawy w różnych warunkach i metodach gospodarowania tak, aby dodatnio
wpływać na środowisko oraz uzyskiwać wysokiej i dobrej jakości plony przy satysfakcjonujące
opłacalności.
Obowiązkowy do zaliczenia w semestrze III
Rok studiów II, semestr III, studia niestacjonarne. Inżynieria Produkcji Rolniczej i Leśnej
Prof. dr hab. Kazimierz Klima (wykłady) , mgr inż. Mateusz Kaczmarski (ćwiczenia)
72
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej bądź
udzielającej zaliczenia
w przypadku, gdy nie jest
nim osoba prowadząca
dany przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotowi
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki zaliczenia
poszczególnych form zajęć
wchodzących w zakres
danego przedmiotu
j. w.
Wykład akademicki, ćwiczenia laboratoryjne,
Przedmioty wprowadzające: agrofizyka,
mikrobiologia, chemia rolna
botanika,
agrometeorologia,
fizjologia
Wykłady 15 godz., ćwiczenia laboratoryjne 15 godz.
Wykłady 2 ECTS, ćwiczenia 1 ECTS
Wiedza: student ma wiedzę w zakresie znaczenia produkcji roślinnej w gospodarce żywnościow
świata i Polski, opisuje podstawowe rośliny uprawiane w Polsce ze szczególnym uwzględnienie
terenów podgórskich i górzystych. Student zna technologie uprawy roślin przy różnych warunk
metodach gospodarowania, które nie wpływają ujemnie na środowisko i stwarzają możliwości
uzyskiwania wysokich i dobrej jakości plonów, przy satysfakcjonującej rolnika opłacalności
produkcji.
Umiejętności: student potrafi wybrać odpowiednią metodę i technologię szczegółowej uprawy r
która umożliwi uzyskanie opłacalność produkcji i nie będzie niekorzystnie oddziaływać na
środowisko. Student ma umiejętność zastosowania technologii produkcji polowej dla zbóż,
okopowych, przemysłowych i motylkowatych.
Kompetencje społeczne: student posiada świadomość ważności i rozumienie pozaagrotechniczn
aspektów działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na środowisko, i związanej z tym
odpowiedzialności za podejmowane decyzje. Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
Wykład akademicki, ćwiczenia laboratoryjne, samodzielne studiowanie przez studentów lite
podstawowej i uzupełniającej.
Egzamin ustny z całości wiedzy przedstawionych na wykładach i ćwiczeniach (zadania proble
tworzenie krótkich definicji, rozwiązywanie przedstawionych zagadnień). Warunkiem zali
egzaminu jest opanowanie przez studenta treści merytorycznych przedmiotu przedstawi
podczas wykładów oraz uzyskanych poprzez samodzielne studiowanie wskazanej lite
podstawowej i uzupełniającej.
Ćwiczenia: Ocenianie ciągłe. Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest opanowanie przez stu
materiału przerabianego na ćwiczeniach oraz materiału pochodzącego z samodzielnego studio
wskazanej literatury podstawowej i uzupełniającej. Konieczne jest także zaliczenie wykonyw
prac, projektów, sprawozdań z pojedynczych ćwiczeń i wszystkich sprawdzianów występuj
podczas semestru.
73
17.
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
Wykłady:
1) Rola produkcji roślinnej w gospodarce żywnościowej świata i Polski– 1 godz.; 2) Charakter
botaniczno-biologiczna roślin uprawnych – 1 godz.; 3) Technologie uprawy zbóż, dobór gatun
odmian zbóż do warunków klimatyczno-glebowych, zwłaszcza dla terenów górskich – 2 god
Technologie uprawy roślin okopowych (korzeniowych i bulwiastych), dobór gatunków i o
roślin okopowych do warunków klimatyczno-glebowych, zwłaszcza dla terenów górskich – 2
5) Technologie uprawy roślin przemysłowych (oleistych, włóknistych i specjalnych), dobór gatu
i odmian roślin przemysłowych do warunków klimatyczno-glebowych – 2 godz.; 6) Techn
uprawy roślin pastewnych motylkowatych, dobór gatunków i odmian roślin paste
motylkowatych do warunków klimatyczno-glebowych – 2 godz.; 7) Technologie uprawy
pastewnych niemotylkowatych oraz ziół, dobór gatunków i odmian roślin paste
niemotylkowatych do warunków klimatyczno-glebowych – 2 godz.; 8) Znaczenie gospod
kierunki użytkowania i jakość plonu roślin rolniczych. Konserwacja i przechowywanie p
rolnych. Oddziaływanie uprawy roślin na środowisko – 1 godz.; 9) Zasady podejmowania de
wyboru szczegółowych metod oraz technologii w uprawie roli i roślin, które umożliwią uzy
opłacalności w sposób bezpieczny dla środowiska, przy akceptacji zasad kodeksu dobrej pra
Postęp w szczegółowej uprawie i konieczność uczenia się przez całe życie – 2 godz.; S
realizacji: wykład akademicki, samodzielne studiowanie przez studentów literatury podstaw
uzupełniającej.
Ćwiczenia laboratoryjne:
1) Ziemniak, budowa morfologiczna i anatomiczna, wpływ zabiegu podkiełkowania i pobudzan
plon, rozwój kiełka świetlnego i etiolowanie, fazy rozwojowe. Projekt technologii uprawy ziemn
(karty technologiczne)– 2 godz.; 2) Burak cukrowy i pastewny, brukiew, rzepa, marchew pastew
budowa morfologiczna i anatomiczna korzenia spichrzowego, skład chemiczny wartość przemy
i pastewna, rozpoznawania nasion, odmiany rolnicze. Projekt technologii uprawy buraka
cukrowego, pastewnego, rzepy, marchwii pastewnej, cykorii (przydzielenie założeń projektowyc
danego gatunku dla poszczególnych studentów, wypełnianie kart technologicznych) – 3 godz; 3
Rośliny zbożowe, przynależność systematyczna, budowa morfologiczna i anatomiczna rośliny
zbożowej, anatomia i morfologia ziarniaka, rozpoznawanie nasion oraz roślin zbożowych w róż
fazach rozwojowych. Projekt technologii uprawy roślin zbożowych jarych i ozimych (przydzie
założeń projektowych danego gatunku dla poszczególnych studentów) – 5 godz; 4) Rośliny
przemysłowe, przynależność systematyczna, budowa morfologiczna i anatomiczna roślin
przemysłowych (rzepak, tytoń, chmiel, len, konopie, lnianka), rozpoznawanie nasion oraz roślin
przemysłowych w różnych fazach rozwojowych, anatomia i morfologia nasion Projekt technol
uprawy roślin przemysłowych (przydzielenie założeń projektowych danego gatunku dla
poszczególnych studentów) – 3 godz; 5) Rośliny pastewne oraz zioła, przynależność systematyc
budowa morfologiczna i anatomiczna roślin pastewnych (kukurydza, słonecznik, kapusta paste
brukiew, mięta, rumianek, melisa, lubczyk ), rozpoznawanie nasion oraz roślin pastewnych i zi
różnych fazach rozwojowych, anatomia i morfologia nasion Projekt technologii uprawy roślin
pastewnych i ziół (przydzielenie założeń projektowych danego gatunku dla poszczególnych
studentów). – 2 godz;
Sposób realizacji: ćwiczenia laboratoryjne wykonywane w sali ćwiczeniowej przeznaczon
szczegółowej uprawy roślin. Samodzielne studiowanie przez studentów literatury podstawo
uzupełniającej.
6.
18.
Zamierzone
efekty
kształcenia*
Wiedza
Charakteryzuje podstawowe problemy dotyczące roli produkcji roślinnej w gospo
żywnościowej świata i Polski.
7. Zna podstawowe technologie uprawy roślin pozwalające wykorzystać potencjał przyrod
uzyskania plonu o wysokiej jakości w sposób bezpieczny dla środowiska.
3. Charakteryzuje procesy konserwacji i przechowywania płodów rolnych.
Umiejętności
8.
2.
8.
Rozpoznaje najbardziej rozpowszechnione gatunki roślin uprawnych.
Projektuje karty technologiczne dla wybranych gatunków roślin uprawnych.
Zna budowę morfologiczną podstawowych roślin uprawnych.
Kompetencje
społeczne
8.
2.
Rozumiem potrzebę ustawicznego uzupełniania wiedzy.
Wykorzystuje wiedzę w celu określenia oddziaływania uprawy roślin na środowisko.
74
Literatura podstawowa:
1. Jasińska Z., Kotecki A. 2003. Szczegółowa uprawa roślin, t. 1. i t. 2. Wyd. AR we Wrocła
2, Tomicka I. 1999. Technologie produkcji roślinnej. Podręcznik dla techników rolniczych.
PWRiL .
3. Sanderski M. 2009. Zioła, praktyczny poradnik o ziołach i ziołolecznictwie. Wyd. Liber
Warszawa
4, Klima K. 2006. Rolnictwo ekologiczne. MAAR Kraków
9.
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
5. Kruczek A. 2011. Ćwiczenia ze szczegółowej uprawy roślin rolniczych. Wyd. Uniw.
Przyrodniczy w Poznaniu
Literatura uzupełniająca:
5.
6.
7.
8.
5.
Małachowski K., Budziewicz-Guźlecka A. 2007. Gospodarka a środowisko i ekologia. Wyd
CeDeWu, Warszawa
Klima K. Kasperczyk M. 2009. Gospodarka rolna na terenach górskich. PWSZ im. J. Grod
Sanoku.
Jones A., Duck R, Reed R., Weyers J. 2002. Nauki o środowisku. PWN Warszawa
Nigel J. B., Treshow M. 2004. Zanieczyszczenie powietrza a życie roślin. WN-T.
Kożuch A., Mirończuk A. 2008. Agrobiznez. Cz. I i II. Wyd. S i P Warszawa
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt z
nauczycielem akademickim – 1,5 ECTS
45
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta (bez udziału prowadzącego lub z
udziałem prowadzącego w ramach konsultacji) konieczna dla realizacji zadań
programowych przedmiotu – 1,5 ECTS
55
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
100 h
4
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1
2
3
Charakteryzuje podstawowe problemy dotyczące roli
produkcji roślinnej w gospodarce żywnościowej
świata i Polski.
Zna podstawowe technologie uprawy roślin
pozwalające wykorzystać potencjał przyrody dla
uzyskania plonu o wysokiej jakości w sposób
bezpieczny dla środowiska.
Charakteryzuje procesy konserwacji i
przechowywania płodów rolnych.
*
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
75
1
Rozpoznaje najbardziej rozpowszechnione gatunki
roślin uprawnych.
*
2
Projektuje karty technologiczne
gatunków roślin uprawnych.
wybranych
*
3
Zna budowę morfologiczną podstawowych roślin
uprawnych.
*
dla
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
1
Rozumiem potrzebę ustawicznego uzupełniania
wiedzy.
Wykorzystuje wiedzę w celu określenia oddziaływania
uprawy roślin na środowisko.
2
*
*
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
1.
1.
2.
3.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
4.
Treści programowe
5.
6.
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotow
i
7.
8.
9.
10.
11.
12.
Opis
Łąkarstwo
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku
RO.20.3W, RO.20.3C
Polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów ze znaczeniem użytków zielonych w
gospodarce narodowej, pochodzeniem, podziałem i rozmieszczeniem w kraju,
dynamiką wzrostu i rozwoju roślinności łąkowo – pastwiskowej, zasadami użytkowania
i nawożenia łąk i pastwisk, przyczynami ich degradacji w nawożeniu łąk i pastwisk i
metodami regeneracji i zakładania.
obowiązkowy do zaliczenia w semestrze IV
rok studiów II/III
prof. dr hab. Mirosław Kasperczyk; mgr inż. Kazimierz Pomykala
j. w.
Wykład i ćwiczenia
przedmioty wprowadzające: botanika, chemia rolna, fizjologia roślin
Wykład- 15
ćwiczenia- 10
Wykład- 1 ECTS
ćwiczenia- 1 ECTS
76
13.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
14.
Metody dydaktyczne
15.
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
16.
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Wiedza
Zamierzon
e efekty
1.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wiedza: student posiada wiedzę z zakresu pochodzenia i rozmieszczenia zbiorowisk
trawiastych w Polsce i na świecie, pełnionych funkcji gospodarczych, racjonalnego
użytkowania zbiorowisk trawiastych (nawożenie, sposób użytkowania i zakładania łąk i
pastwisk) oraz metod konserwacji pasz.
Umiejętności: student potrafi rozpoznać ważniejsze gatunki traw oraz ocenić jakość
zbiorowisk łąkowo-pastwiskowych i na tej podstawie ustalić poziom nawożenia oraz
zaplanować metodę regeneracji w przypadku zdegradowanego zbiorowiska i
zorganizować sposób użytkowania pastwiska.
Kompetencje społeczne: student posiada świadomość dotyczącą należytego
wykorzystania zbiorowisk łąkowo-pastwiskowych w produkcji żywności oraz znaczącej
ich roli w ograniczeniu degradacji środowisk przyrodniczego i upowszechnianie.
•
Wykład 15 godz. po dwie godz. co dwa tygodnie i ćwiczenia laboratoryjne (dwie
godz. co dwa tyg.)
Wykład- egzamin pisemny i ustny
Ćwiczenia- średnia ocena z trzech kolokwium pisemnych
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest opanowanie przez studenta treści
merytorycznych przedmiotu podanych przez wykładowcę oraz uzyskanych poprzez
samokształcenie przez studenta ze wskazanej literatury z tego zakresu.
Wykłady: geneza powstania użytków zielonych – 2 godz. Ich struktura i rozmieszczenie
-2 godz. Typy użytków zielonych, fizjologia ich plonowania oraz rola w żywieniu
zwierząt -2 godz. Wymagania życiowe roślinności łąkowo-pastwiskowej – 2 godz.
Zasady nawożenia i użytkowania – 2 godz. Przyczyny ich degradacji i metody
regeneracji – 3 godz. Metody konserwacji pasz i straty w składnikach pokarmowych –
2 godz.
Ćwiczenia: ważniejsze cechy rozpoznawcze traw- 1 godz. Oznaczanie traw w stanie
kwiatowym-3 godz. Rozpoznawanie nasion traw i motylkowatych- 3 godz. Oznaczanie
traw w stanie wegetatywnym- 2 godz. Zasady układania mieszanek na łąki i pastwiska1 godz.
Student posiada wiedzę z zakresu:
- pochodzenia trwałych użytków zielonych,
- potrzeb nawozowych,
- zasad użytkowania,
- metod regeneracji zdegradowanych użytków.
Student potrafi:
- rozróżniać gatunki ważniejszych roślin łąkowych,
- ocenić jakość zbiorowiska trawiastego,
- ustalić poziom nawożenia,
- określić termin zbioru roślinności łąkowo – pastwiskowej,
- ułożyć mieszankę nasion
Student posiada świadomość należytego wykorzystania zbiorowisk trawiastych w
produkcji pasz, które to wykorzystanie warunkuje funkcję przyrodniczą tych
zbiorowisk.
77
Literatura podstawowa:
1. Czyż H. i inni. 2008. Skrypt do ćwiczeń z łąkarstwa. AR, Szczecin.
2. Matuszkiewicz W. 2005. Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych.
Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
3. Rogalski M. 2004. Łąkarstwo. Wyd. Kurpisz, Poznań.
4. Rutkowski L. 2007. Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski
niżowej. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
5. Szafer W. i inni. 1988. Rośliny polskie: opisy i klucze. Część 1. i 2. Wyd.
Naukowe PWN, Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
1. Falkowski M. 1979. Łąkarstwo i gospodarka łąkowa. PWRiL, Warszawa.
2. Kasperczyk M. 2001. Dynamika wzrostu wybranych traw w rejonie górskim.
Łąkarstwo w Polsce, 4..
3. Kasperczyk M. 2004. Niektóre zalety żywienia pastwiskowego krów. Rocz.
Nauk. Zoot., z. 19.
1. Kasperczyk M. 2003. Przydatność koniczyny białej do zagospodarowania
pastwiska górskiego. Biul. Ins. Hod. i Akli. Roślin, 225.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
2.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim
32
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniczna dla realizacji
zadań programowych przedmiotu
22
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
52
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
2
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
WIEDZA
Zna wymagania siedliskowe roślinności
*
*
2
Zna zasady użytkowania łąk i pastwisk
*
*
3
Zna metody zakładania i regeneracji łąk
*
*
1
UMIEJĘTNOŚCI
Rozróżnia ważniejsze gatunki roślin
*
Ocenia jakość zbiorowisk roślinnych
*
*
3
Określa przydatność roślin do zbioru
*
*
4
Określa potrzeby nawozowe
*
*
1
2
*
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
78
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
numer
efektu
kształcenia
Wykład
Forma zajęć dydaktycznych
Student posiada świadomość należytego
wykorzystania zbiorowisk trawiastych, z
punktu widzenia paszowego i
ekologicznego.
1
*
*
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
prowadzącej przedmiot
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
1.
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
9.
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
10. Formuła przedmiotu
11. Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
12.
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
13.
modułowi/przedmiotow
i
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15. Metody dydaktyczne
Opis
Ekonomika i organizacja rolnictwa
Instytut Rolnictwa
RO.21.3.W; RO.21.3.C, RO.21.4.W; RO.21.4.C
polski
Charakterystyka czynników produkcji. Podstawowe zagadnienia organizacyjnoekonomiczne produkcji roślinnej i zwierzęcej. Powierzchnia paszowa. Nakłady i
koszty. Kategorie produkcji i dochodów.
obowiązkowy do zaliczenia roku studiów
II rok, semestr III i IV
dr inż. Ryszard Szypuła
dr inż. Ryszard Dziekan
j.w.
wykłady, ćwiczenia audytoryjne
Przedmioty wprowadzające: podstawy ekonomii, produkcja roślinna, produkcja
zwierzęca
wykład: 20, ćwiczenia audytoryjne: 20
4
Celem przedmiotu jest zapoznanie z pojęciami i prawami ekonomicznymi oraz
podstawowymi zagadnieniami organizacyjno-ekonomicznymi produkcji rolnej.
Opracowanie projektu organizacji gospodarstwa rolnego uwzględniającego
powierzchnię i strukturę użytków rolnych, jakość gleb, obsadę zwierząt, powierzchnię
paszową, nakłady siły roboczej oraz kalkulację nadwyżki bezpośredniej produkcji
roślinnej i zwierzęcej.
metody podające, wykład problemowy, ćwiczenia przedmiotowe, metoda projektów
79
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
16.
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Treści merytoryczne
17. przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Oceny formujące: ocenianie ciągłe wykonywanych ćwiczeń
Ocena podsumowująca: poprawnie wykonany projekt organizacji gospodarstwa
rolnego
Wykłady: egzamin ustny z opanowania materiału wykładów i zalecanej literatury
Wykłady:
1. Wprowadzenie, podstawowe pojęcia i definicje ekonomiki rolnictwa.
2. Tworzenie i podział dochodu narodowego.
3. Czynniki produkcji: ziemia, praca, kapitał i technologia.
4. Struktura agrarna w Polsce.
5. Intensywność produkcji roślinnej.
6. Prawo Turgota, teoria Malthusa, prawo wartości Ricardo.
7. Wpływ położenia gospodarstwa na jego intensyfikację.
8. Istota, atrybuty i elementy składowe gospodarstw.
9. Dobór gałęzi gospodarstw i stosunki miedzy nimi.
10. Sposób organizacji: wielostronność, uproszczenie, specjalizacja.
11. Wprowadzenie do analizy rachunku ekonomicznego.
12. Analiza SWOT, controling i logistyka.
13. Nakłady, koszty i ich klasyfikacja.
14. Metody kalkulacji kosztów.
15. Biznesplan w rolnictwie.
Ćwiczenia:
1. Podstawowe pojęcia stosowane w ekonomice gospodarstw rolnych.
2. Czynniki produkcji rolnej.
3. Miary jakości gleb.
4. Ziemia - podstawowy czynnik produkcji rolnej.
5. Organizacja siły roboczej w gospodarstwie.
6. Kapitał jako czynnik produkcji rolnej.
7. Metody wyceny majątku trwałego i obrotowego.
8. Podstawowe zagadnienia organizacyjno-ekonomiczne produkcji roślinnej.
9. Podstawowe zagadnienia organizacyjno-ekonomiczne produkcji zwierzęcej.
10. Powierzchnia paszowa – pojęcie, rodzaje, efektywność.
11. Nakłady i koszty w gospodarstwie rolnym.
12. Kategorie produkcji i dochodów.
13. Nadwyżka bezpośrednia w produkcji roślinnej i zwierzęcej.
14. Analiza działalności gospodarstwa rolnego.
15. Planowanie rozwoju gospodarstwa rolnego.
- charakteryzuje podstawowe pojęcia i prawa ekonomiczne oraz czynniki produkcji
rolnej,
- opisuje podstawowe wielkości ekonomiczne stosowane w rachunku ekonomicznym
gospodarstw rolnych
- prowadzi ewidencję materiałową w gospodarstwie rolnym,
- sporządza projekt organizacji terytorium gospodarstwa wykorzystując rachunek
ekonomiczny stosowany w rolnictwie
- ocenia ryzyko i skutki ekonomiczne podejmowanych działań w zakresie produkcji
rolnej,
- pracuje samodzielnie wybierając priorytety służące realizacji określonego zadania
80
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Literatura podstawowa:
1. Gębska M., Filipiak T., 2006. Podstawy ekonomiki i organizacji
gospodarstw rolniczych. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
2. Grontkowska A., Klepacki B. 2007. Ekonomika i zarządzanie
przedsiębiorstwem w agrobiznesie. Format-AB, Warszawa.
3. Kożuch A., Mirończuk A., Grontkowska A. 2008. Agrobiznes. Podstawy
ekonomiki agrobiznesu Cz. I i II. WSiP, Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
18. Jabłonka K. i inni. 2006. Ekonomika w rolnictwie. Część 1. Wydawnictwo
Rea, Warszawa.
19. Jabłonka K., Mironiuk A. 2007. Ekonomika w rolnictwie. Część 2.
Wydawnictwo Rea, Warszawa.
20. Klepacki B. 1998. Ekonomika i organizacja rolnictwa. WSiP, Warszawa.
21. Runowski H., Ziętara W. 2003. Poradnik dla rolnika w zakresie
prowadzenia rachunkowości rolnej i zarządzania gospodarstwem rolnym.
Projekt SAPARD PL-6-06/02-03.
22. Szymańska E. 2007. Analiza przedsiębiorstw agrobiznesu: techniczno
ekonomiczna, finanowa i strategiczna. Wydawnictwo „Wieś Jutra”,
Warszawa.
23. Urban M. 1973. Zarys ekonomiki i organizacji gospodarstw rolnych. Wyd.
Naukowe PWN, Warszawa.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
udział w zajęciach, aktywność, konsultacje
przygotowanie i wykonanie ćwiczeń,
opracowanie projektu,
przygotowanie do egzaminu,
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
60
15
10
15
100
4
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1
- charakteryzuje czynniki produkcji rolnej
X
X
2
- opisuje podstawowe wielkości
ekonomiczne stosowane w rachunku
ekonomicznym w gospodarstwach rolnych
X
X
1
2
UMIEJĘTNOŚCI
- prowadzi ewidencję materiałową w
X
gospodarstwie rolnym
- sporządza projekt organizacji terytorium
gospodarstwa wykorzystując rachunek
ekonomiczny stosowany w rolnictwie
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
X
81
1
- ocenia ryzyko i skutki ekonomiczne
podejmowanych działań w zakresie
produkcji rolnej
X
X
X
2
- pracuje samodzielnie wybierając
priorytety służące realizacji określonego
zadania
X
X
X
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
3.
4.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
1.
2.
8.
9.
10.
11.
12.
Opis
Agroekologia z ochroną środowiska
Instytut Rolnictwa PWSZ im. J. Grodka w Sanoku
RO.16.4.W,
RO.16.4.C
polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta ze znaczeniem definicji ekologii oraz
agroekologii, przedstawienie historii i ewolucji podstawowych pojęć, podziału
typologicznego i miejsca ekologii w obrębie nauk przyrodniczych oraz z podstawowymi
procesami ekologicznymi zachodzącymi w przyrodzie, jak również przedstawienie
zależności między człowiekiem a środowiskiem i jego wpływu na funkcjonowanie
układów przyrodniczych. Podczas zajęć wykładowych omawiane zostaną podstawowe
procesy ekologiczne w autekologii i synekologii ze szczególnym uwzględnieniem ich
znaczenia w agrocenozach – czynniki fizyczno-chemiczne, prawa: tolerancji i
minimum, walencja ekologiczna, cechy osobnicze a cechy populacji, interakcje
międzygatunkowe. Studenci poznają zależności pomiędzy układami ekologicznymi a
obiegiem materii i przepływem energii, funkcjonowanie i znaczenie łańcuchów
pokarmowych oraz problematykę sukcesji ekologicznej, a także zagadnienia z zakresu
interakcji wewnątrz i międzygatunkowych oraz struktur troficznych i energetyki
agroekosystemów jak również ekosystemów naturalnych. Poza tym studenci zapoznają
się z podstawowymi problemami ochrony środowiska w skali lokalnej i globalnej,
wzajemnymi uwarunkowaniami rozwoju gospodarczego, społecznego i stanu
środowiska oraz możliwościami indywidualnych działań na rzecz poprawy stanu
środowiska. Podczas zajęć ćwiczeniowych studenci poznają sposoby wykorzystania
wiedzy teoretycznej w praktyce rolniczej.
obowiązkowy do zaliczenia semestru III
Rok studiów II, semestr IV (studia 1-go° niestacjonarne)
dr inż. Barbara Banach
j.w.
wykład + ćwiczenia
Znajomość treści programowych realizowanych w ramach przedmiotu: biologia - w
gimnazjum oraz w szkole średniej
Wykład 15 godz., ćwiczenia 10 godz.
82
13.
14.
15.
16.
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotow
i
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
4 pkt ECTS (2 pkt. wykład + 2 pkt. ćwiczenia)
Wiedza: Student potrafi definiować podstawowe pojęcia, prawa i zasady
funkcjonowania środowiska przyrodniczego na poziomie autekologii i synekologii, ma
wiedzę oraz potrafi identyfikować i rozpoznawać relacje biosfery z geosferami:
atmosferą, hydrosferą i litosferą oraz zna i potrafi rozróżniać ogólne zależności między
antroposferą a komponentami biotycznymi i abiotycznymi środowiska, ma także wiedzę
na temat ekologii roślin i zwierząt, struktury oraz dynamiki ich populacji i zbiorowisk,
potrafi scharakteryzować ich adaptacje, strategie życiowe oraz właściwości
bioindykacyjne roślin, jak również zidentyfikować naturalne i antropogeniczne
przeobrażenia środowiska przyrodniczego.
Umiejętności: Student potrafi dokonać obliczeń i wykazuje umiejętność poprawnego
wnioskowania na podstawie uzyskanych wyników dotyczących zasadniczych
parametrów demograficznych populacji roślinnych, zwierzęcych i ludzkich oraz
dokonywać prostych analiz znaczeniowych jak klasyfikacja, porównanie, rozróżnianie
podstawowych pojęć, procesów, czy schematów ekologicznych, potrafi także
wykorzystać wiedzę na temat interakcji międzygatunkowych oraz tolerancji
ekologicznej organizmów w planowaniu w praktyce rolniczej a także wykorzystuje
dostępne źródła informacji, w tym źródła elektroniczne, w celu poszerzenia wiedzy
dotyczącej najnowszych osiągnięć z zakresu agroekologii i funkcjonowania
ekosystemów w warunkach naturalnych i przy antropopresji.
Kompetencje społeczne: Student rozumie potrzebę ciąglego podnoszenia swoich
kwalifikacji, ma świadomość znaczenia komponentów przyrody żywe i nieożywionej w
kształtowaniu
antroposfery
i wpływu działalności człowieka na kształt biosfery oraz jest w stanie podjąć dyskusję
na temat problematyki ekologicznej i w oparciu o racjonalne argumenty bronić swoich
przekonań.
Wykład akademicki, ćwiczenia audytoryjne, konsultacje, samodzielne studiowanie
przez studentów literatury podstawowej i uzupełniającej.
Forma zaliczenia wykładów – egzamin ustny z całości wiedzy przedstawionej na
wykładach
i ćwiczeniach oraz uzyskanej poprzez samodzielne studiowanie wskazanej literatury
podstawowej
i uzupełniającej. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest pozytywne zaliczenie
ćwiczeń.
Forma zaliczenia ćwiczeń – przygotowanie teoretyczne do zajęć sprawdzane
każdorazowo na ich początku, realizacja zadań podczas trwania ćwiczeń sprawdzane
po zakończeniu każdych zajęć, pozytywne zaliczenie dwóch kolokwiów, obecność na
ćwiczeniach.
83
17.
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Wiedza
18.
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykłady:
1) Wprowadzenie w tematykę przedmiotu – terminologia. Ekologia i agroekologia a
ochrona środowiska (2 godz.)
2) Różnorodność biologiczna (2 godz.)
3) Podstawowe działy ekologii: autekologia, synekologia; ekologia behawioralna,
ekologia fizjologiczna; ekologia stosowana - ekologia rolnicza (2 godz.)
4) Układy przyrodnicze - poziomy organizacji systemów ekologicznych
(agroekologicznych).
Czynniki
ekologiczne
biotyczne,
abiotyczne
i
antropogeniczne. Ekologia populacji. Typy interakcji między populacjami (2
godz.)
5) Biocenoza – funkcje, gospodarka energią i materią, sukcesja, struktura troficzna
(2 godz.)
6) Funkcjonowanie ekosystemu – produktywność, obieg materii, przepływ energii.
Cykle biogeochemiczne – wpływ rolnictwa (2 godz.)
7) Podstawowe problemy ochrony środowiska w skali lokalnej i globalnej,
wzajemnymi uwarunkowaniami rozwoju gospodarczego, społecznego i stanu
środowiska oraz możliwościami indywidualnych działań na rzecz poprawy stanu
środowiska- ochrona środowiska a rolnictwo – podstawowe zagrożenia (3 godz.).
Sposób realizacji: wykład akademicki, samodzielne studiowanie przez studentów
literatury podstawowej i uzupełniającej.
Ćwiczenia:
1. Ekologia a ochrona środowiska – zajęcia organizacyjne; Populacje
organizmów- problemy oceny liczebności i zagęszczenia populacji
zwierzęcych i roślinnych (1,5 h).
2. Demografia populacji ludzkiej - historia, stan obecny oraz perspektywy
(główne problemy związane przyrostem naturalnym na świecie i w Polsce
(1,5 h).
3. Tolerancja ekologiczna – wykorzystanie liczb wskaźnikowych roślin
naczyniowych do określania warunków abiotycznych siedlisk naturalnych i
antropogenicznych. Kolokwium (2 h).
4. Łańcuchy pokarmowe jako drogi transportu substancji (ze szczególnym
uwzględnieniem biomagnifikacji i biomanipulacji, obieg pierwiastków (2 h).
5. Sukcesja ekologiczna – przykłady różnych rodzajów sukcesji oraz sposoby jej
wykorzystania
w rekultywacji siedlisk zdegradowanych (2 h).
Sposób realizacji: ćwiczenia audytoryjne, samodzielne studiowanie przez studentów
literatury podstawowej i uzupełniającej.
• zna i potrafi definiować podstawowe pojęcia, prawa i zasady
funkcjonowania środowiska przyrodniczego na poziomie autekologii i
synekologii,
• ma wiedzę oraz potrafi identyfikować i rozpoznawać relacje biosfery z
geosferami: atmosferą, hydrosferą i litosferą oraz zna i potrafi rozróżniać
ogólne
zależności
między
antroposferą
a komponentami biotycznymi i abiotycznymi środowiska,
• ma wiedzę na temat ekologii roślin i zwierząt, struktury oraz dynamiki ich
populacji
i zbiorowisk, potrafi scharakteryzować adaptacje, strategie życiowe oraz
właściwości bioindykacyjne roślin, a także zidentyfikować naturalne i
antropogeniczne przeobrażenia środowiska przyrodniczego.
1. potrafi dokonać obliczeń i wykazuje umiejętność poprawnego wnioskowania
na podstawie uzyskanych wyników dotyczących zasadniczych parametrów
demograficznych populacji roślinnych, zwierzęcych i ludzkich oraz
dokonywać prostych analiz znaczeniowych jak klasyfikacja, porównanie,
rozróżnianie podstawowych pojęć, procesów, czy schematów ekologicznych,
2. potrafi wykorzystać wiedzę na temat interakcji międzygatunkowych oraz
tolerancji ekologicznej organizmów w planowaniu w praktyce rolniczej,
3. wykorzystuje dostępne źródła informacji, w tym źródła elektroniczne, w celu
poszerzenia wiedzy dotyczącej najnowszych osiągnięć z zakresu agroekologii
i
funkcjonowania
ekosystemów
w warunkach naturalnych i przy antropopresji.
•
potrafi organizować sobie pracę na zajęciach i rozwiązywać postawione
zadania racjonalnie według przyjętego algorytmu zgodnego ze zdobytą
wiedzą i umiejętnościami oraz potrafi współdziałać i pracować w grupie pod
presją czasu, podczas wykonywania ćwiczeń praktycznych, analizowania
wyników i opracowywania wniosków,
•
rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji,
•
ma świadomość znaczenia komponentów przyrody żywej i nieożywionej w
kształtowaniu antroposfery i wpływu działalności człowieka na kształt
biosfery
84
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
13.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Literatura podstawowa:
2. Falińska K. 2004. Ekologia roślin. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
3. Mackenzie A., Ball A. S., Virdee S. R. 2005. Ekologia. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
4. Wiąckowski S. 2008. Ekologia ogólna. Oficyna Wydawnicza Branta, Bydgoszcz.
Literatura uzupełniająca:
1. Eldredge N. 2003. Życie na krawędzi. Rozwój cywilizacji i zagłada gatunków.
Prószyński i S-ka, Warszawa.
2. Lovelock J. 2003. Gaja: Nowe spojrzenie na życie na Ziemi. Prószyński i S-ka.,
Warszawa.
3. Strzałko J., Mossor-Pietraszewska T. 2005. Kompendium wiedzy o ekologii. Wyd.
Naukowe PWN, Warszawa.
4. Zimny H. 2005. Ekologia miasta. Agencja Reklamowo - Wydawnicza Arkadiusz
Grzegorczyk, Warszawa.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim
40
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniczna dla realizacji
zadań programowych przedmiotu
60
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
100
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
4
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1
2
3
zna i potrafi definiować podstawowe pojęcia,
prawa i zasady funkcjonowania środowiska
przyrodniczego na poziomie autekologii i
synekologii
ma wiedzę oraz potrafi identyfikować i
rozpoznawać relacje biosfery z geosferami:
atmosferą, hydrosferą i litosferą oraz zna i
potrafi rozróżniać ogólne zależności między
antroposferą a komponentami biotycznymi i
abiotycznymi środowiska
ma wiedzę na temat ekologii roślin i zwierząt,
struktury oraz dynamiki ich populacji i
zbiorowisk, potrafi scharakteryzować adaptacje,
strategie
życiowe
oraz
właściwości
bioindykacyjne roślin, a także zidentyfikować
naturalne i antropogeniczne przeobrażenia
środowiska przyrodniczego
*
*
*
*
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
85
potrafi dokonać obliczeń i wykazuje umiejętność
poprawnego wnioskowania na podstawie
uzyskanych wyników dotyczących zasadniczych
parametrów
demograficznych
populacji
roślinnych, zwierzęcych i ludzkich oraz
dokonywać prostych analiz znaczeniowych jak
klasyfikacja,
porównanie,
rozróżnianie
podstawowych pojęć, procesów, czy schematów
ekologicznych
1
2
rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia
kwalifikacji
wykorzystuje dostępne źródła informacji, w tym
źródła elektroniczne, w celu poszerzenia wiedzy
dotyczącej najnowszych osiągnięć z zakresu
agroekologii i funkcjonowania ekosystemów w
warunkach naturalnych i przy antropopresji
3
*
*
*
*
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
potrafi organizować sobie pracę na zajęciach
i rozwiązywać postawione zadania racjonalnie
według przyjętego algorytmu zgodnego ze
zdobytą wiedzą i umiejętnościami oraz potrafi
współdziałać i pracować w grupie pod presją
czasu,
podczas
wykonywania
ćwiczeń
praktycznych,
analizowania
wyników
i
opracowywania wniosków
jest w stanie podjąć dyskusję na temat
problematyki ekologicznej i w oparciu o
racjonalne argumenty bronić swoich przekonań
ma świadomość znaczenia komponentów
przyrody żywej i nieożywionej w kształtowaniu
antroposfery i wpływu działalności człowieka na
kształt biosfery
1
2
3
*
*
*
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
3.
4.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5
Treści programowe
6
7
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
1.
2.
8
Opis
Marketing i zarządzanie w rolnictwie
Instytut Rolnictwa
RO.22.3.W, RO.22.3.C
polski
Poznanie ogólnych zasad kierowania przedsiębiorstw z uwzględnieniem specyfiki
zarządzania w agrobiznesie. Zrozumienie zasad marketingu i rynkowej misji
przedsiębiorstwa.
•
obowiązkowy do zaliczenia semestru/roku studiów,
Rok II, semestr III, studia stacjonarne
dr inż. Ryszard Szypuła
86
9
10
11
12
13
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotow
i
14
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15
Metody dydaktyczne
16
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
jak wyżej
Wykłady, ćwiczenia
Brak
15godz. wykładów i 10 godz. ćwiczeń
2 ECTS – wykłady
1 ECTS -ćwiczenia
Opracowanie ogólnych zasad pracy kierowniczej i wykonawczej. Samodzielne
zaplanowanie kampanii w rolnictwie . Umiejętność normowania pracy. Znajomość
specyfiki rynku rolno-żywnościowego. Znajomość uwarunkowań popytu i podaży
produktów żywnościowych. Posiadanie wiedzy o rynkach hurtowych, w kraju i za
granicą oraz ich organizacji. Ogólna wiedza o aktualnej sytuacji na rynku surowców i
produktów rolniczych.
Wykład uzupełniony ilustracją medialną tematu (skaner, rzutnik pisma).
Ćwiczenia- aktualizacja studentów przez dyskusję i sprawdziany testowe.
wykład – 4 godz. tygodniowo
ćwiczenia – 2 godz. tygodniowo
Ćwiczenia- aktywny udział w zajęciach oraz zaliczenie sprawdzianu.
Wykład – egzamin ustny z materiału z wykładów i zalecanej literatury.
87
17
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Wiedza
18
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykłady:1. Zapoznanie z tematyką przedmiotu i zalecana literaturą
Zarządzanie:
1. Geneza i szkoły zarządzania.
2. Kierowanie, zarządzanie, przedsiębiorczość.
3. Kierownik i jego praca.
4. Struktura organizacji i zarządzania.
5. Proces decyzyjny.
6. Funkcje zarządzania.
7. Style kierowania.
8. Techniki zarządzania.
9. Specyfika zarządzania w agrobiznesie.
Marketing:
1. Marketing i zarządzanie.
2. Rynek i misja działalności przedsiębiorstwa.
3. Analiza rynku. Uwarunkowania popytu i podaży.
4. Tendencje rozwojowe rynku.
5. Planowanie i organizacja marketingu.
6. Kontrola działalności marketingowej.
7. Marketing międzynarodowy.
Ćwiczenia:
Zarządzanie:
1. Elementy prawa pracy.
2. Zasady pracy własnej kierownika.
3. Elementy normowania pracy.
4. Zarządzanie kampaniami w rolnictwie.
5. Logistyka jako element zarządzania.
6. Polityka kadrowa.
7. Płaca jako element motywacyjny.
Marketing:
1. Rynek rolno-żywnościowy (pojęcia, funkcje).
2. Giełdy w Europie i świecie.
3. Wybrane rynki surowców.
4. Produkt jako element marketingu.
5. Przykłady innowacji marketingowych w rolnictwie.
* Opanował ogólne zasady pracy kierowniczej i wykonawczej.
* Poznał uwarunkowania popytu i podaży produktów rolnych.
* Posiada ogólną wiedzę o działalności rynków hurtowych w kraju i za granicą.
* Potrafi opracować ramowy plan pracy własnej kierownika.
* Umie opracować strukturę organizacyjną przedsiębiorstwa.
* Potrafi określić rynkową misję działalności przedsiębiorstw.
* Potrafi określić i ocenić wpływ stylu kierowania na stosunki międzyludzkie i
humanizację pracy.
* Rozumie wpływ rynku na równowagę popytu i podaży.
* Docenia wagę humanizacji pracy.
88
1.
19
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Bagieński S. i inni. 2008. Zarządzanie firmą w agrobiznesie. Centrum
Informacji Menedżera, Warszawa.
2. Earle M., Earle R., Anderson A., przedkład Sikora M. 2007. Opracowanie
produktów spożywczych. Podejście marketingowe. Wydawnictwo NaukowoTechniczne, Warszawa.
3. Grzybowska K. 2010. Podstawy logistyki. Wyd. Difin SA, Warszawa.
4. Panasiuk A. 2007. Marketing usług turystycznych. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
5. Urban S. 2008. Marketing produktów spożywczych. Wydawnictwo
Uniwersytetu Ekonomicznego, Wrocław.
Literatura uzupełniająca:
1. Cholewicka – Goździk K. 1997. Marketing produktów rolno-żywnościowych.
FAPA, Warszawa.
2. Grontkowska A. 2008. Podstawy ekonomiki agrobiznesu. WSiP, Warszawa.
3. Grontkowska A. Klepacki B. 2000. Ekonomia i zarządzanie w agrobiznesie.
Format AB, Warszawa.
4. Jerzak M.A. 1998. Giełda towarowa na rynku rolnym. Fundacja na Rzecz Giełdy
Zbożowo-Paszowej, Warszawa.
5.
Luning P.A., Marcelis W.J., Jongen W.M., przekład Zdzisław Źródłowski. 2008.
Zarządzanie jakością żywności: Ujęcie technologiczno-menedżerskie. Wyd.
Naukowo-Techniczne, Warszawa.
6. Łuczka B.K. 2007. Rynek żywności ekologicznej: wyznaczniki i uwarunkowania
rozwoju. PWE, Warszawa.
7. Niestrój R. 1998. Zarządzanie marketingiem. Aspekty strategiczne. Wyd.
Naukowe PWN, Warszawa.
8. Przedsiębiorczość wiejska. Baza dabych. 2006. Fundacja Fundusz Współpracy,
Warszawa.
9. Stachak S, Świtłyk M. 1999. Teoria zarządzania przedsiębiorstwem rolniczym.
Książka i Wiedza, Warszawa.
10. Świderski F. 2006. Żywność wygodna i żywność funkcjonalna. Wyd. NaukowoTechniczne, Warszawa.
11. Urban S. 2006. Raport o stanie i perspektywach przemysłu
rolnożywnościowego. Warszawa.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Aktywny udział w wykładach i ćwiczeniach, konsultacje
35
Przygotowanie do ćwiczeń
20
Opracowanie planu ramowego pracy kierownika i struktury
organizacyjnej przykładowego przedsiębiorstwa
20
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
75
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
3
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
numer
efektu
kształcenia
Wykład
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
89
Opanował ogólne zasady pracy kierowniczej i
wykonawczej
Poznał uwarunkowania popytu i podaży produktów
1
2
rolnych
3
Posiada ogólną wiedzę o działalności rynków
hurtowych w kraju i za granicą
x
x
x
UMIEJĘTNOŚCI
Potrafi opracować ramowy plan pracy własnej
kierownika
Umie opracować strukturę organizacyjną
Potrafi określić rynkową misję działalności
przedsiębiorstw
1
2
3
x
x
x
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
x
2
Potrafi określić i ocenić wpływ stylu kierowania na
stosunki międzyludzkie i humanizację pracy
Rozumie wpływ rynku na równowagę popytu i podaży
3
Docenia wagę humanizacji pracy
x
1
x
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
prowadzącej przedmiot
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
1.
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
9.
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
10. Formuła przedmiotu
11. Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
12.
dydaktycznych
Opis
Hodowla roślin i nasiennictwo
Instytut Rolnictwa
RO.25.4.W; RO.25.4.C
polski
Tematyka wykładów obejmuje zagadnienia z zakresu osiągnięć hodowlanych,
sposobów gromadzenia, indukowania i wykorzystania zmienności genetycznej dla
potrzeb
hodowli
roślin
z
uwzględnieniem
metod
konwencjonalnych,
biotechnologicznych oraz z wykorzystaniem zjawiska heterozji, zasad funkcjonowania
i organizacji hodowli roślin i nasiennictwa, podstaw prawnych, organizacji produkcji
oraz kontroli materiału siewnego.
obowiązkowy do zaliczenia semestru/roku studiów
rok II, semestr IV
Wykład: dr inż. Marek Kołodziejczyk
Ćwiczenia: mgr inż. Mateusz Kaczmarski
Wykład: dr inż. Marek Kołodziejczyk
Ćwiczenia: mgr inż. Mateusz Kaczmarski
Wykład/ćwiczenia
brak
Wykład: 30
Ćwiczenia: 10
90
Liczba punktów ECTS
przypisana
13.
modułowi/przedmiotow
i
W: 2 ECTS
C: 1 ECTS
Wykład: Celem przedmiotu jest przedstawienie teoretycznych podstaw hodowli
odmian roślin rolniczych oraz zasad funkcjonowania nasiennictwa od rejestracji
odmiany poprzez warunki reprodukcji i kontrolę materiału siewnego.
Ćwiczenia:
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15. Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
16.
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Wiedza:
Student opisuje podstawowe techniki krzyżowań i selekcji wykorzystywanych w
hodowli roślin; zna program hodowli roślin samopłodnych i obco płodnych oraz
program hodowli odmian mieszańcowych; zna możliwości wykorzystania mutacji w
hodowli roślin; posiada wiedzę w zakresie prowadzenia i oceny polowej plantacji
nasiennej oraz oceny kwalifikowanego materiału siewnego; zna podstawowe
uregulowania prawne dotyczące własności odmian i materiału siewnego.
Umiejętności:
Student potrafi dobrać odmiany do warunków gospodarowania oraz potrafi ocenić rolę
materiału siewnego jako nośnika postępu biologicznego Rozumie potrzebę zachowania
różnorodności biologicznej w środowisku naturalnym celem wykorzystania w hodowli
roślin Student posługuje się przepisami prawnymi dotyczącymi produkcji
kwalifikowanego materiału siewnego.
Kompetencje społeczne:
student posiada świadomość odpowiedzialności za produkcję żywności wysokiej
jakości oraz świadomość ryzyka uprawy roślin GMO. Rozumie potrzebę uczenia się
przez całe życie.
Wykład/ćwiczenia laboratoryjne, samodzielne studiowanie przez studentów literatury
podstawowej i uzupełniającej.
Wykłady: Egzamin pisemny: czas trwania 45 min.
Wymagania formalne: uczestnictwo w wykładach i ćwiczeniach.
Wymagania merytoryczne: opanowanie przez studenta materiału z wykładów i
wskazanych lektur.
Ćwiczenia: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest obecność na ćwiczeniach, opanowanie
przez studenta omawianego na ćwiczeniach materiału oraz pozytywne zaliczenie
dwóch kolokwiów.
91
Wykłady:
1. Znaczenie hodowli roślin w produkcji roślinnej, organizacja hodowli roślin w
Polsce, naukowe podstawy hodowli roślin - 3 godz.
2. Ogólne zasady hodowli (kierunki hodowli, dobór materiału wyjściowego, wybór
metody hodowli) - 3 godz.
3. Konwencjonalne metody hodowli roślin samopylnych i obcopylnych - etapy
hodowli, doświadczenia - 3 godz.
4. Wykorzystanie efektu heterozji w hodowli odmian mieszańcowych: podstawy
teoretyczne, etapy hodowli heterozyjnej, znaczenie odmian mieszańcowych - 3 godz.
5. Wykorzystanie biotechnologii w hodowli roślin (kultury in vitro, markery
molekularne, rośliny transgeniczne) - 3godz.
Treści merytoryczne
17. przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
6. Wskaźniki postępu biologicznego (hodowlanego, odmianowego) – 3 godz.
7. Podstawy prawne nasiennictwa. Zadania nasiennictwa. Konieczność zachowania
odmiany - 3 godz.
8. Organizacja i zadania COBORU ze szczególnym uwzględnieniem rejestracji odmian
i porejestrowego doświadczalnictwa odmianowego – 3 godz.
9. Organizacja produkcji i kontroli materiału siewnego. Systemy kwalifikacji - 3 godz.
10. Obrót materiałem siewnym (przygotowanie do obrotu - uszlachetnianie,
dokumentacja), działania marketingowe firm hodowlano-nasiennych i nasiennych,
zadania kontrolne Inspekcji Nasiennej - 3 godz.
Tematyka ćwiczeń:
1. Krzyżowanie i selekcja – 2 godz. 2. Program hodowli roślin samopłodnych i obco
płodnych rozmnażanych wegetatywnie – 2 godz. 3. Program hodowli roślin obco
płodnych – 2 godz. 4. Program hodowli odmian mieszańcowych (heterozyjnych) i
syntetycznych – 1 godz. 5. Mutacje genowe i genomowe w hodowli roślin – 1 godz. 6.
Kwalifikacja polowa plantacji nasiennych – 1 godz. 7. Kwalifikacja laboratoryjna
materiału siewnego – 1 godz.
- posiada teoretyczną wiedzę z zakresu podstawowych pojęć, metod i efektów hodowli
roślin W16,
Wiedza
- zna zasady funkcjonowania nasiennictwa i obrotu materiałem siewnym W25,
- ma wiedzę z zakresu reprodukcji i kontroli materiału siewnego W10,
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
- umie zastosować metodę hodowli w zależności od sposobu rozmnażania roślin U22,
Umiejętności
- potrafi wykonać podstawowe zabiegi hodowlane i dokonać oceny jakości materiału
siewnego U19,
- potrafi docenić rolę materiału siewnego jako nośnika postępu biologicznego U19.
Kompetencje
społeczne
- rozumie konieczność ciągłego dokształcania się wynikającego z postępu
biologicznego i zmian w ustawodawstwie K7,
- ma świadomość ryzyka i korzyści wynikających z wykorzystania organizmów
genetycznie modyfikowanych K5.
92
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Literatura podstawowa:
1. Hryncewicz Z. 1995. Produkcja roślinna. Tom 2. PWRiL, Warszawa.
2. Orzeszko-Rywka A., Rochalska M. 2011. Przewodnik do ćwiczeń z hodowli
roślin i nasiennictwa. SGGW, Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
1. Brown T.A. 2001. Genomy. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
2. Kuraczyk A., Packa D., Wiwart M. 2003. Hodowla roślin. Materiały
pomocnicze do ćwiczeń. Wyd. UWM, Olsztyn.
3. Malepszy S. (red). 2009. Biotechnologia roślin. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa.
4. Michalik B. (red.). 2010. Hodowla roślin z elementami genetyki i
biotechnologii. PWRiL, Warszawa.
5. Przybył K., Woźny A. 2007. Komórki roślinne w warunkach stresu. t. I.
Komórki in vivo, cz. 1. Wyd. Naukowe UAM, Poznań.
6. Przybył K., Woźny A. 2007. Komórki roślinne w warunkach stresu t. I.
Komórki in vivo, cz. 2. Wyd. Naukowe UAM, Poznań.
7. Tarkowski Cz. 1999. Genetyka, hodowla roślin i nasiennictwo. Wyd. AR,
Lublin.
8. Winter, P.C., Hickey G.I., Fletcher H.L.; przekł. Prus-Głowacki W. 2005.
Genetyka. Wyd. 2 popr – Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim
50
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniczna dla realizacji
zadań programowych przedmiotu
25
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
75
z bezpośrednim udziałem
nauczyciela
akademickiego
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
2
samodzielna praca
studenta
1
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
1
2
3
WIEDZA
posiada teoretyczną wiedzę z zakresu
X
podstawowych pojęć, metod i efektów
hodowli roślin
zna zasady funkcjonowania nasiennictwa i
X
obrotu materiałem siewnym
ma wiedzę z zakresu reprodukcji i kontroli
X
materiału siewnego
UMIEJĘTNOŚCI
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
numer
efektu
kształcenia
Wykład
Forma zajęć dydaktycznych
X
X
X
93
umie zastosować metodę hodowli w
zależności od sposobu rozmnażania roślin
1
X
X
potrafi wykonać podstawowe zabiegi
X
X
hodowlane i dokonać oceny jakości
potrafi docenić rolę materiału siewnego
X
X
jako nośnika postępu biologicznego
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
2
3
rozumie konieczność ciągłego dokształcania się
wynikającego z postępu biologicznego i zmian w
ustawodawstwie
ma świadomość ryzyka i korzyści wynikających
z wykorzystania organizmów genetycznie
1
2
X
X
X
X
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
3
4
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5
Treści programowe
6
7
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotow
i
1
2
8
9
10
11
12
13
14
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Opis
Ochrona roślin
Instytut Rolnictwa
RO.26.4.W, RO.26.4.C
polski
Tematyka wykładów obejmuje charakterystykę najważniejszych chorób bakteryjnych,
wirusowych i grzybowych oraz biologii rozwoju szkodników, ogólnych zasad ochrony
roślin przed agrofagami, a także podstawowych metod i środków zwalczania
agrofagów w uprawie roślin rolniczych.
obowiązkowy do zaliczenia semestru/roku studiów
rok II, semestr IV
Wykłady: dr inż. Marek Kołodziejczyk
Ćwiczenia: Mgr inż. Mateusz Kaczmarski
Wykłady: dr inż. Marek Kołodziejczyk
Ćwiczenia: Mgr inż. Mateusz Kaczmarski
Wykład/ćwiczenia
brak
Wykłady: 25; Ćwiczenia:10
W: 2
C: 2
Celem przedmiotu jest przekazanie studentom wiedzy na temat najważniejszych i
najgroźniejszych chorób roślin rolniczych, biologii i diagnostyki ważniejszych
szkodników roślin rolniczych, skutecznych metod zapobiegania i zwalczania
organizmów patogenicznych, metodologii monitoringu, lustracji roślin oraz
szacowania strat.
94
15
16
17
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Wiedza
18
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
wykład
Wykład: Egzamin pisemny: czas trwania 45 min.
Wymagania formalne: uczestnictwo w wykładach i ćwiczeniach.
Wymagania merytoryczne: opanowanie przez studenta materiału z wykładów i
wskazanych lektur.
Ćwiczenia: Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest obecność na ćwiczeniach, opanowanie
przez studenta omawianego na ćwiczeniach materiału oraz wykonanie kart
technologicznych wybranych chorób roślin i zaprojektowanie programów
kompleksowej ochrony wybranych roślin.
Wykłady:
1. Diagnostyka patologiczna – zadania i podział fitopatologii – 3 godz.
2. Biologia chorób grzybowych, wirusowych i bakteryjnych – 3 godz.
3. Choroby roślin uprawnych – 4 godz.
4. Ochrona roślin przed chorobami – 4 godz.
5. Sposoby żerowania i formy uszkodzeń powodowanych przez szkodniki – 4 godz.
6. Biologia ważniejszych szkodników roślin uprawnych – 4 godz.
7. Ochrona roślin przed szkodnikami – 3 godz.
Tematyka ćwiczeń:
1. Rozpoznawanie charakterystycznych objawów chorobowych oraz uszkodzeń
powodowanych przez szkodniki roślin okopowych – 1 godz. 2. Opracowywanie
programu ochrony roślin okopowych – 1 godz.
3. Rozpoznawanie charakterystycznych objawów chorobowych oraz uszkodzeń
powodowanych przez szkodniki roślin zbożowych – 2 godz.
4. Opracowywanie programu ochrony roślin zbożowych – 1 godz.
5. Rozpoznawanie charakterystycznych objawów chorobowych oraz uszkodzeń
powodowanych przez szkodniki roślin motylkowatych – 1 godz.
6. Opracowywanie programu ochrony roślin motylkowatych - 1 godz.
7. Rozpoznawanie charakterystycznych objawów chorobowych oraz uszkodzeń
powodowanych przez szkodniki roślin przemysłowych - 1 godz.
8. Opracowywanie programu ochrony roślin przemysłowych – 1 godz.
9. Ocena skuteczności działania pestycydów – 1 godz.
- zna objawy chorób grzybowych, wirusowych i bakteryjnych najważniejszych
gatunków roślin uprawnych,
- zna formy uszkodzeń powodowanych przez szkodniki,
- posiada ogólną wiedzę o metodach ochrony roślin, w tym integrowanej.
- rozpoznaje choroby na podstawie objawów i oznak etiologicznych U20,
- rozpoznaje szkodniki na podstawie cech morfologicznych i powodowanych
uszkodzeń U20,
- podejmuje decyzję o zwalczaniu agrofagów na podstawie progów ekonomicznej
szkodliwośc U20i,
- podejmuje decyzję o właściwej technice ochrony roślin z uwzględnieniem zasad
bezpieczeństwa i higieny pracy U20,
- rozumie potrzebę zachowania bioróżnorodności środowiska przyrodniczego U13.
- rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji w zakresie stosowania
integrowanych metod ochrony roślin K1,
-ma świadomość ryzyka i skutków stosowania chemicznych oraz biologicznych
środków ochrony roślin K4,
- identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane ze społeczną, zawodową i etyczną
odpowiedzialnością za produkcję bezpiecznej żywności K5.
95
1.
2.
19
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Hani F., Popow G., Reinhard H., Schwarz A., Tanner
Ochrona roślin rolniczych w uprawie integrowanej :
organizmy pożyteczne.
Państwowe Wydawnictwo
Warszawa.
Jaworska M. 2011. Ochrona roślin uprawnych
Wydawnictwo Uniwersytetu Rolniczego, Kraków.
K., Vorlet M. 1998.
Choroby, szkodniki,
Rolnicze i Leśne,
przed szkodnikami.
Literatura uzupełniająca:
1.
2.
3.
4.
5.
6.
Błaszczyk M.K. 2007. Mikroorganizmy w ochronie środowiska. Wydawnictwo
Naukowe PWN, Warszawa.
Boczek J. 1994. Diagnostyka szkodników roślin uprawnych i ich wrogów
naturalnych. T. I . Wyd. SGGW, Warszawa.
Boczek J. 1994. Diagnostyka szkodników roślin uprawnych i ich wrogów
naturalnych. T. II . Wyd. SGGW, Warszawa.
Kochman J., Węgorek W. 1997. Ochrona roślin. Wyd. Plantpress, Kraków.
Łoginów W., Sandmer H. 1995. Produkcja roślinna, t. I. Podręcznik dla
techników rolniczych. PWRiL, Warszawa.
Wnuk A. 1994. Entomologia dla rolników. Cz. II Szczegółowa. Wyd. AR,
Kraków.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim
50
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniczna dla realizacji
zadań programowych przedmiotu
50
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
100
z bezpośrednim udziałem
nauczyciela
akademickiego
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
2
samodzielna praca
studenta
2
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
1
2
3
WIEDZA
zna objawy chorób grzybowych,
X
wirusowych i bakteryjnych najważniejszych
gatunków roślin uprawnych
zna formy uszkodzeń powodowanych przez
X
szkodniki
posiada ogólną wiedzę o metodach ochrony
X
roślin, w tym integrowanej
UMIEJĘTNOŚCI
X
X
X
96
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
numer
efektu
kształcenia
Wykład
Forma zajęć dydaktycznych
rozpoznaje choroby na podstawie objawów
i oznak etiologicznych
1
rozpoznaje szkodniki na podstawie cech
morfologicznych i powodowanych
uszkodzeń
podejmuje decyzję o zwalczaniu agrofagów
na podstawie progów ekonomicznej
szkodliwości
podejmuje decyzję o właściwej technice
ochrony roślin z uwzględnieniem zasad
bezpieczeństwa i higieny pracy
rozumie potrzebę zachowania
bioróżnorodności środowiska
przyrodniczego
2
3
4
5
X
X
X
X
X
X
X
X
X
X
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
rozumie potrzebę ustawicznego
X
X
podnoszenia kwalifikacji w zakresie
stosowania integrowanych metod ochrony
roślin
ma świadomość ryzyka i skutków
X
X
stosowania chemicznych oraz
biologicznych środków ochrony roślin
1
2
identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane
ze społeczną, zawodową i etyczną
odpowiedzialnością za produkcję
bezpiecznej żywności
3
X
x
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
3
4
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5
Treści programowe
6
7
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
1
2
8
Opis
FIZJOLOGIA I ŻYWIENIE ZWIERZĄT
INSTYTUT ROLNICTWA
RO.27.4.W, RO.27.4.C
POLSKI
Rola i znaczenie żywienia zwierząt gospodarskich. Składniki odżywcze
zawarte w paszach i ich rola w żywieniu. Strawność pasz, przemiany
biochemiczne podstawowych składników pasz. Budowa i funkcjonowanie
układu pokarmowego różnych gatunków zwierząt. Systemy oceny wartości
pokarmowej pasz i zapotrzebowania zwierząt. Podział pasz i ich rola oraz
wykorzystanie w żywieniu. Zasady żywienia i układanie dawek pokarmowych
dla bydła, koni świń i drobiu.
Obowiązkowy do zaliczenia semestru
Rok II semestr II
dr inż. Janusz Adamczyk
97
9
10
11
12
13
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotow
i
14
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15
Metody dydaktyczne
16
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
j.w.
Wykłady, ćwiczenia
Przedmioty wprowadzające: Chemia, Biochemia, Chów zwierząt
Wykład: 10 ćwiczenia: 5
W: 2
C: 1
WIEDZA: student ma wiedzę dotyczącą podstawowych składników pasz,
budowy i funkcjonowania układu pokarmowego głównych gatunków zwierząt
hodowlanych oraz podziału, wartości odżywczej i wykorzystania różnych pasz
w żywieniu celem zapewnienia właściwego wzrostu, rozwoju, zdrowia
i produkcyjności zwierząt. Student zna i rozumie zasady wyboru i stosowania
odpowiednich dawek pokarmowych dla różnych grup wiekowych,
technologicznych, w zależności od stanu fizjologicznego lub stadium produkcji
zwierząt. Student zna podstawowe zasady układania dawek pokarmowych
i sposoby ich skarmiania, umożliwiające najlepsze wykorzystanie potencjału
genetycznego zwierząt w zakresie różnych kierunków produkcji,
zapewniających równoczesne uzyskanie produktów o wysokich walorach
odżywczych i zdrowotnych. Student zna podstawowe sposoby konserwacji
pasz zielonych na okres żywienia zimowego
UMIEJĘTNOŚCI: student potrafi uwzględniając gatunek i zapotrzebowanie
zwierzęcia na składniki pokarmowe, samodzielnie wybrać pasze i ułożyć
dawkę pokarmową która zapewni zwierzęciu właściwy wzrost, rozwój ,
zdrowie oraz pozwoli uzyskać produkt najwyższej jakości na optymalnym
poziomie przy ograniczeniu do minimum ujemnego oddziaływania na
środowisko
KOMPETENCJE: student ma świadomość wagi i wpływu pozażywieniowych
aspektów działalności inżynierskiej na zdrowie i produkcyjność zwierząt
gospodarskich, pozostających w ścisłej zależności z ekonomiką produkcji i jej
wpływem na środowisko. Rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
Sposób realizacji: Wykład akademicki prowadzony metodą tradycyjną
Ćwiczenia- wprowadzenie do tematu- układanie przykładowych dawekwykonywanie zadań przez studentów
Egzamin pisemny.
Dopuszczenie do egzaminu- zaliczenie z przedmiotu
Zaliczenie ćwiczeń- pozytywna ocena z wykonywanych ciągle ćwiczeń
98
17
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Wiedza
18
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
19
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
WYKŁADY:.
1. Związki organiczne – związki azotowe niebiałkowe.
2. Związki bez azotowe –tłuszcze i węglowodany.
3. Związki nieorganiczne występujące w paszach i ich rola w żywieniu
zwierząt.
4. Wartości biologiczne białka.
5. Rola wody jako składnika pokarmowego.
6. Witaminy i antybiotyki i inne regulatory wzrostu stosowane w
żywieniu zwierząt.
7. Trawienie i wchłanianie składników pokarmowych ,w
poszczególnych odcinkach przewodu pokarmowego
1. Pojęcie energetycznej wartości paszy.
2. Wartość skrobiowa paszy i inne mierniki wartości pokarmowej pasz.
3. Zasady podziału pasz.
4. Pasze objętościowe soczyste w żywieniu zwierząt.
5. Pasze treściwe pochodzenia roślinnego i zwierzęcego ich rola i
wykorzystanie w żywieniu różnych gatunków zwierząt
ĆWICZENIA:
5. Zasady układania dawek pokarmowych dla bydła, świń, koni, i drobiu,
zasady żywienia różnych grup wiekowych w zależności od stanu
fizjologicznego, poziomu produkcji lub wykonywanej pracy.
6. Układanie przykładowych dawek pokarmach dla poszczególnych
gatunków zwierząt przy wykorzystaniu tabel zamieszczonych w normach
żywienia
1. Zna podstawowe składniki pasz i ich rolę w żywieniu zwierząt
2. Charakteryzuję budowę i funkcjonowanie układów pokarmowych
zwierząt gospodarskich
3. Charakteryzuje techniki i technologie konserwacji i skarmiania pasz
1. Dobiera pasze produkowane w gospodarstwie dla poszczególnych
gatunków zwierząt
2. P odejmuje decyzje o technologii przygotowania i technice skarmiania
pasz
3. Analizuje wskaźniki produkcyjne zwierząt, wyciąga wnioski i weryfikuje
dawki pokarmowe (żywieniowe)
1. Rozumie potrzebę ciągłego uzupełniania i aktualizowania posiadanej
wiedzy
4. Troszczy się o jakość pasz produkowanych i przechowywanych
w gospodarstwie
Literatura podstawowa:
1. Jamroz D. 2009. Żywienie zwierząt i paszoznawstwo. Tom 1. i 2. Wyd.
Naukowe PWN, Warszawa.
2. Jamroz D. i inni. 2004. Żywienie zwierząt i paszoznawstwo. Tom 3. Wyd.
Naukowe PWN, Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
Grodzki H. 1999. Żywienie i wychów cieląt i jałówek hodowlanych. Oficyna
Wydawnicza Hoża, Warszawa.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim
25
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniczna dla realizacji
zadań programowych przedmiotu
50
99
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
75
3
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
WIEDZA
Zna podstawowe składniki pasz i ich rolę w
X
żywieniu zwierząt
Charakteryzuję budowę i i funkcjonowanie
układów pokarmowych zwierząt
X
gospodarskich
Charakteryzuje techniki i technologie
X
konserwacji i skarmiania pasz
UMIEJĘTNOŚCI
1.
2.
3.
Dobiera pasze produkowane w
gospodarstwie dla poszczególnych
gatunków zwierząt
1.
X
X
Podejmuje decyzje o technologii
X
X
przygotowania i technice skarmiania pasz
Analizuje wskaźniki produkcyjne zwierząt,
wyciąga wnioski i weryfikuje dawki
X
pokarmowe (żywieniowe)
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
2.
3.
1.
Rozumie potrzebę ciągłego uzupełniania i
aktualizowania posiadanej wiedzy
X
X
2.
Troszczy się o jakość pasz produkowanych i
przechowywanych w gospodarstwie
X
X
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Elementy składowe
sylabusu
Lp.
1.
2.
3.
4.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
Opis
Technika rolnicza
Instytut Rolnictwa PWSZ im. J. Grodka w Sanoku
polski
100
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
numer
efektu
kształcenia
Wykład
Forma zajęć dydaktycznych
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej bądź
udzielającej zaliczenia
w przypadku, gdy nie jest
nim osoba prowadząca
dany przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotowi
8.
9.
10.
11.
12.
13.
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Agregaty stosowane w rolnictwie
Maszyny i urządzenia stosowane w uprawie gleby
Maszyny i urządzenia stosowane w nawożeniu organicznym
Maszyny i urządzenia stosowane w nawożeniu mineralnym
Maszyny do siewu i sadzenia
Maszyny i narzędzia do upraw międzyrzędowych
Maszyny i urządzenia do ochrony roślin i zraszania
Maszyny do zbioru siana i zielonek
Kombajny do zbioru zbóż
Maszyny do zbioru ziemniaków
Maszyny do zbioru buraków
Maszyny do zbioru kultur specjalnych
Maszyny i urządzenia do pozbiorowej obróbki ziemiopłodów
Maszyny i urządzenia do zaopatrzenia gospodarstw w wodę
Maszyny i urządzenia do przygotowania i zadawania pasz
Urządzenia do doju i wstępnej obróbki mleka
Urządzenia do usuwania i utylizacji odchodów zwierzęcych
Inne maszyny i urządzenia stosowane w produkcji zwierzęcej
Pojazdy rolnicze
Mechanizacja prac transportowych w gospodarstwie
Użytkowanie maszyn i urządzeń rolniczych
Podstawowe wiadomości z materiałoznawstwa i
maszynoznawstwa ogólnego
Obowiązkowy do zaliczenia semestru/roku studiów
Rok II, semestr II (studia stacjonarne i niestacjonarne)
dr inż. Stanisław Sęk
j.w.
Wykład, ćwiczenia
brak
Wykład 20 godz. Ćwiczenia 10 godz.
5
101
14.
15.
16.
17.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki zaliczenia
poszczególnych form zajęć
wchodzących w zakres
danego przedmiotu
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
Celem przedmiotu jest przygotowanie studentów do doboru i obsługi
pojazdów maszyn i urządzeń stosowanych w produkcji roślinnej i
zwierzęcej.
Niezbędne jest osiągnięcie zakładanych efektów kształcenia w wyniku
których student:
• rozróżnia pojazdy, maszyny, urządzenia i narzędzia stosowane w
produkcji rolniczej
• rozpoznaje części i podzespoły pojazdów, maszyn i urządzeń
• rozpoznaje rodzaje korozji oraz określa sposoby ochrony metali
przed korozją
• dobiera narzędzia, urządzenia i maszyny stosowane w produkcji
roślinnej
• obsługuje narzędzia i maszyny stosowane w produkcji roślinnej
• dobiera narzędzia, urządzenia i maszyny stosowane w produkcji
zwierzęcej
• obsługuje narzędzia i maszyny stosowane w produkcji zwierzęcej
• posługuje się dokumentacją techniczną, instrukcjami obsługi
maszyn i urządzeń rolniczych oraz normami i katalogami
• rozpoznaje materiały konstrukcyjne i eksploatacyjne stosowane w
maszynach i urządzeniach rolniczych
• dobiera pojazdy i środki transportu do rodzaju prac
wykonywanych w rolnictwie
• przygotowuje do pracy pojazdy, maszyny, narzędzia i urządzenia
• wykonuje czynności związane z przeglądami technicznymi oraz
konserwacją pojazdów, maszyn i urządzeń rolniczych
• aktualizuje wiedzę i doskonali umiejętności zawodowe
• wprowadza rozwiązania techniczne i organizacyjne.
Wykład, praca w grupach, , prezentacje, konsultacje w indywidualnych
przypadkach
Obecność na zajęciach, pisemne zaliczenie i egzamin ustny
Temat
Agregaty stosowane w rolnictwie
Maszyny i urządzenia stosowane w uprawie gleby
Maszyny i urządzenia stosowane w nawożeniu organicznym
Maszyny i urządzenia stosowane w nawożeniu mineralnym
Maszyny do siewu i sadzenia
Maszyny i narzędzia do upraw międzyrzędowych
Maszyny i urządzenia do ochrony roślin i zraszania
Maszyny do zbioru siana i zielonek
Kombajny do zbioru zbóż
Maszyny do zbioru ziemniaków
Maszyny do zbioru buraków
Maszyny do zbioru kultur specjalnych
Maszyny i urządzenia do pozbiorowej obróbki ziemiopłodów
Maszyny i urządzenia do zaopatrzenia gospodarstw w wodę
Maszyny i urządzenia do przygotowania i zadawania pasz
Urządzenia do doju i wstępnej obróbki mleka
Urządzenia do usuwania i utylizacji odchodów zwierzęcych
Inne maszyny i urządzenia stosowane w produkcji zwierzęcej
Pojazdy rolnicze
Mechanizacja prac transportowych w gospodarstwie
Użytkowanie maszyn i urządzeń rolniczych
Podstawowe wiadomości z materiałoznawstwa i
maszynoznawstwa ogólnego
Razem
L. wykł.
1
2
1
1
2
1
2
2
2
1
1
1
1
1
1
1
1
1
3
1
1
2
30
102
L. ćwi
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
1
-
15
•
Wiedza
18.
Zamierzone
efekty
kształcenia*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
19.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
•
zna podstawowe zasady, metody, techniki, technologie,
narzędzia, materiały i metody pozwalające wykorzystać potencjał
przyrody w produkcji rolniczej i około rolniczej
o wysokiej jakości
zna podstawy grafiki inżynierskiej i technologii informacyjnej,
budowę maszyn i narzędzi rolniczych oraz zasady ich
bezpiecznej obsługi
•
ocenia i planuje zastosowanie różnych narzędzi, maszyn, metod i
technologii w produkcji rolniczej i okołorolnicznej
•
wykorzystuje wiedzę i umiejętności w celu określenia priorytetów
sprawnego działania
Literatura podstawowa:
1. Korpysz K. i inni.1994. Maszyny i urządzenia do produkcji
zwierzęcej.
Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
2. Kuczewki J., Waszkiewicz Cz. 2007. Mechanizacja rolnictwa.
Maszyny i urządzenia do produkcji roślinnej i zwierzęcej.
Wydawnictwo SGGW, Warszwa.
3. Skrobacki A., Ekielski A. 2006. Pojazdy i ciągniki rolnicze.
Wydawnictwo „Wieś jutra”, Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
1. Józefowicz J., Napierała J. 2005. Testy: ciągniki, pługi,
kombajny, prasy. Polskie Wydawnictwo Rolnicze, Poznań.
2. Marks N. 2004. Maszyny rolnicze. AR Kraków.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie
sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez
bezpośredni kontakt z nauczycielem akademickim
40
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniecznej dla
realizacji zadań programowych przedmiotu
85
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
125
z bezpośrednim udziałem
nauczyciela akademickiego
samodzielna praca studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
1,6
3,4
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
numer
efektu
kształcenia
Wykład
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1
zna podstawowe zasady, metody,
techniki,
technologie,
narzędzia,
materiały
i
metody
pozwalające
wykorzystać potencjał przyrody w
produkcji rolniczej i około rolniczej
x
x
103
2
zna podstawy grafiki inżynierskiej i
technologii informacyjnej, budowę
maszyn
i narzędzi rolniczych oraz zasady ich
x
x
UMIEJĘTNOŚCI
1
ocenia i planuje zastosowanie różnych
narzędzi, maszyn, metod i technologii w
produkcji rolniczej i okołorolnicznej
x
x
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
1
wykorzystuje wiedzę i umiejętności w
celu określenia priorytetów sprawnego
działania
x
x
SYLABUSU MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Elementy składowe
sylabusu
Lp.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
prowadzącej przedmiot
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
1.
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
9.
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
10.Formuła przedmiotu
11.Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
12.
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
13.
modułowi/przedmiotow
i
Założenia i cele
14.
modułu/przedmiotu
15.Metody dydaktyczne
Opis
Produkcja zwierzęca
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku.
RO.31.4.W; RO.31.4.C
polski
Celem przedmiotu jest przedstawienie zagadnień związanych z chowem (i częściowo z
hodowlą) najważniejszych gatunków zwierząt gospodarskich: bydła, świń, koni, owiec
oraz drobiu (kury, gęsi, kaczki).
obowiązkowy do zaliczenia semestru i roku studiów
Rok II semestr IV
Dr inż. Janusz Adamczyk
jak wyżej
wykłady, ćwiczenia
Przedmiot wprowadzający - genetyka
20 godz. wykładów; 20 godz. ćwiczeń
Wykład-2
Ćwiczenia-3
Poznanie najważniejszych zagadnień związanych z chowem zwierząt gospodarskich
•
•
•
wykłady
ćwiczenia terenowe
ćwiczenia stacjonarne
104
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
16.
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Treści merytoryczne
17.przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
•
•
Wykład: zaliczenie z oceną na podstawie testu rozwiązywanego przez
studenta,
Ćwiczenia: prawidłowe wykonanie sprawdzianu pisemnego, sprawdzającego
wiedzę studentów dotyczącą chowu poszczególnych gatunków (w czasie
realizacji programu student musi wykonać pięć opracowań (bydło, świnie,
konie, owce, drób).
Wykłady: zapoznanie się z danymi dotyczącymi skali produkcji zwierzęcej w kraju i na
świecie. Projektowane kierunki rozwoju produkcji w krajach Unii Europejskiej.
Omawiając poszczególne gatunki zwierząt zwraca się uwagę na następujące
zagadnienia:
- pochodzenie gatunku i jego zmiany na skutek udomowienia
- rasy i ich wykorzystanie w produkcji
- wybrane elementy doskonalenia (selekcja, krzyżowanie)
- podstawowe informacje dotyczące żywienia (wymagania, dawki pokarmowe oraz ich
normowanie)
- rozród, użytkowość rozpłodowa
- wychów młodzieży, utrzymanie zwierząt stada podstawowego
- pomieszczenia dla różnych grup wiekowych zwierząt
Ćwiczenia terenowe: praktyczne zapoznanie się ze sposobami utrzymania zwierząt,
zadawania paszy, budowy pomieszczeń. Opis budowy zwierząt na podstawie oględzin,
ocena pokroju
Wiedza
Ćwiczenia stacjonarne: utrwalanie wiadomości przekazanych na wykładach na
podstawie przygotowanych przez wykładowcę odbitek prac lub wybranych części
opracowań książkowych. Wykonanie sprawdzianów pisemnych – stanowiących
podstawę do zaliczenia ćwiczeń
• Student posiada wiadomości dotyczących produkcji zwierzęcej w Polsce i na
świecie EK-K W18
•
•
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
•
•
Kompetencje
społeczne
Posiada ogólne wiadomości dotyczące chowu zwierząt gospodarskich EKK W16
Potrafi opracować założenia, które są potrzebne przy rozpoczęciu chowu
określonego gatunku. EK-K U22
Zna najważniejsze rasy w poszczególnych gatunkach zwierząt gospodarskich
i potrafi je opisać (wygląd i użytkowość) EK-K U22
•
Ocenia rolę właściwego żywienia zwierząt oraz czynniki wpływające na
dobrostan zwierząt. EK-K U19
Możliwość udzielenia porad osobom zajmującym się chowem zwierząt i
wskazanie pozycji literatury, gdzie można uzyskać aktualne wiadomości z
tego zakresu. EK-K K03
•
Rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji. EK-K K01
105
19.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Literatura podstawowa:
1. Nowicki B., Kosowska B. 1995. Genetyka i podstawy hodowli zwierząt. PWRiL,
Warszawa.
2. Szulc T. i inni. 2005. Chów i hodowla zwierząt. Wydawnictwo Akademii
Rolniczej, Wrocław.
Literatura uzupełniająca:
1. Cholewa R. i inni. 2000. Chów i hodowla nutrii. Oficyna Wydawnicza Hoża,
Warszawa.
2. Choroszy Z., Choroszy B. 2009. Chów i hodowla bydła mięsnego w
gospodarstwie rolnym. IZPIB, Kraków.
3. Litwińczuk Z., Szulc T. 2005. Hodowla i użytkowanie bydła. PWRiL, Warszawa.
4. Majewska T. 2006. Drobiarstwo niekonwencjonalne. Oficyna Wydawnicza Hoża,
Warszawa.
5. Nałęcz-Tarwacka T. 2009. Chów bydła w małym gospodarstwie. Multico,
Warszawa.
6. Niżnikowski R. i inni. 2007. Chów kóz. Oficyna Wydawnicza Hoża, Warszawa.
7. Świerczewska E. 2008. Chów drobiu. Wyd. SGGW, Warszawa.
8. Wypiór Z. i inni. 2003. Chów owiec na Podkarpaciu. WODR, Boguchwała.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim
55
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta konieczna dla realizacji
zadań programowych przedmiotu
70
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
125
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
5
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
Forma zajęć dydaktycznych
numer
efektu
kształcenia
W
y
kł
a
d
EFEKT KSZTAŁCENIA
Ć
w
ic
z
e
ni
a
L
a
b
o
ra
to
ri
u
m
P
r
oj
e
kt
K
o
n
w
er
s
at
o
ri
u
m
S
e
m
in
ar
iu
m
WIEDZA
1
Student posiada wiadomości dotyczących
produkcji zwierzęcej w Polsce i na świecie
X
X
2
Posiada ogólne wiadomości dotyczące chowu
zwierząt gospodarskich
X
X
1
Potrafi opracować założenia, które są potrzebne
przy rozpoczęciu chowu określonego gatunku.
X
X
106
Z
aj
ę
ci
a
p
ra
kt
y
c
z
n
e
in
ne
...
2
3
1
2
Rozpoznaje najważniejsze rasy w poszczególnych
gatunkach zwierząt gospodarskich i potrafi je
opisać (wygląd i użytkowość)
Ocenia rolę właściwego żywienia zwierząt oraz
czynniki wpływające na dobrostan zwierząt.
Możliwość udzielenia porad osobom zajmującym
się chowem zwierząt i wskazanie pozycji
literatury, gdzie można uzyskać aktualne
wiadomościpotrzebę
z tego zakresu.
Rozumie
ustawicznego podnoszenia
X
X
X
X
x
X
kwalifikacji.
107
Przedmioty ogólnouczelniane realizowane na roku II, III i IV
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
1.
2.
3.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
4.
Treści programowe
5.
6.
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotow
i
7.
8.
9.
10.
11.
12.
Opis
Seminarium dyplomowe
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku
RO.30.6.S, RO.30.7.S,
polski
Celem przedmiotu jest wypracowanie zaangażowania studentów w realizację formuły
dydaktycznej
polegającej na nauczaniu z aktywnym udziałem studentów,
samodzielnym opracowaniu przez nich zagadnień, ich prezentacji i dyskusji.
Seminarium jest jedną z podstawowych metod nauczania w szkolnictwie wyższym i jest
uważane za trudną metodę nauczania, zarówno dla prowadzącego zajęcia jak i
studentów. Seminarium ma na celu zapoznanie z nową wiedzą, utrwalenie już
posiadanej, nauczenie się umiejętności argumentowania w dyskusji, uzasadnienie
własnego stanowiska, itd. Seminarium służy do przygotowania prac dyplomowych, w
jakich niewielka grupa studentów spotyka się z nauczycielem (ze swoim promotorem) i
dyskutuje nad konkretnymi problemami badawczymi, konkretnymi zagadnieniami
teoretycznymi i wybranymi, już opublikowanymi pracami badawczymi.
Obowiązkowy do zaliczenia w semestrze VII
Rok studiów III, semestr VI, Rok studiów IV, semestr VII
PROMOTOR PRACY DYPLOMOWEJ
j. w.
Seminarium dyplomowe
Przedmioty wprowadzające: chemia rolna, ogólna uprawa roli i roślin, szczegółowa
uprawa roślin, statystyka matematyczna
2 x 10 godz
RO.30.6.S - 5 ECTS
RO.30.7.S 4 ECTS
108
13.
14.
15.
16.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Wiedza
17.
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wiedza:
1. Ma wiedzę w zakresie prezentowanych obszarów tematycznych
Umiejętności
1. Przygotowuje prezentację na zadany temat
2. Korzysta z komputerowego wspomagania w zakresie zbierania danych,
obliczeń oraz prezentacji wyników
3. Dokonuje krytycznej analizy uzyskanych wyników lub przedstawionych tez w
pracach naukowych
4. Wykorzystuje krajową i zagraniczną (zna język obcy i słownictwo fachowe
przynajmniej na poziomie biernym) literaturę naukową w opracowaniach
własnych
5. Bierze aktywny udział w dyskusji po wygłoszonych referatach, przedstawia i
broni swoich poglądów
Kompetencje społeczne:
1. Ma świadomość zawodowej i etycznej odpowiedzialności za korzystanie z
praw autorskich oraz za propagowanie metod produkcji zapewniających
bezpieczeństwo żywności i pasz
2. Organizuje lub spełnia wyznaczone funkcje w zespole
Seminarium dyplomowe, samodzielne studiowanie przez studentów literatury
podstawowej i uzupełniającej.
Oceny za
1. Merytoryczne przygotowanie referatu tematycznego indywidualnie i w
zespole
2. Sposób prezentacji (wykorzystanie technologii informacyjnej), kontakt ze
słuchaczem
3. Aktywny udział w dyskusji
4. Przygotowanie sprawozdania dotyczącego penetracji zasobów
literaturowych ściśle związanych z tematem pracy dyplomowej
W końcowej ocenie wagi za poszczególne oceny wyrażone w pkt. 1-4 wynoszą: 1)
- 30%; 2) – 20%; 3) – 20%; 4) – 30%.
Prezentacja problematyki badawczej realizowanej w jednostce dyplomującej.
Studenci zaznajamiają się ze sposobami korzystania z różnych źródeł informacji
naukowej. Zasady przygotowania i prezentacji ustnej. Zasady przygotowania pracy
dyplomowej, dokumentowanie i archiwizacja pracy w systemie elektronicznym, prawa
autorskie. Studenci przygotowuje i wygłaszają referaty na wybrane przez nich tematy
w zakresie nauk biologicznych, rolniczych, środowiskowych i ekonomicznych
zwracając uwagę na prawidłowy sposób prezentacji (plan referatu, spis literatury).
Studenci przygotowują komunikaty o ciekawszych pozycjach literatury naukowej.
Prezentacja i wybór tematów prac dyplomowych. Prezentacja multimedialna zakresu
oraz metodyki prac dyplomowych i dyskusja nad ich problematyką.
- Ma wiedzę w zakresie prezentowanych obszarów tematycznych
- Przygotowuje prezentację na zadany temat
- Korzysta z komputerowego wspomagania w zakresie zbierania danych, obliczeń oraz
prezentacji wyników
- Dokonuje krytycznej analizy uzyskanych wyników lub przedstawionych tez w pracach
naukowych
- Wykorzystuje krajową i zagraniczną (zna język obcy i słownictwo fachowe
przynajmniej na poziomie biernym) literaturę naukową w opracowaniach własnych
- Bierze aktywny udział w dyskusji po wygłoszonych referatach, przedstawia i broni
swoich poglądów
- Ma świadomość zawodowej i etycznej odpowiedzialności za korzystanie z praw
autorskich oraz za propagowanie metod produkcji zapewniających bezpieczeństwo
żywności i pasz
- Organizuje lub spełnia wyznaczone funkcje w zespole
109
18.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Literatura: Wymagana jest własna praca studenta w zakresie przeglądu literatury
omawianych tematów. Publikacje nie powinny dotyczyć wydawnictw książkowych
oraz publikacji popularno-naukowych. Omawiana literatura powinna bazować na
najnowszych artykułach naukowych różnych wydawnictw.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim – 1 ECTS
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta (bez udziału prowadzącego
lub z udziałem prowadzącego w ramach konsultacji) konieczna dla
realizacji zadań programowych przedmiotu – 1 ECTS
30
195
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
225
9
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
WIEDZA
1
Ma wiedzę w zakresie prezentowanych obszarów
tematycznych
1
Przygotowuje prezentację na zadany temat
Korzysta z komputerowego wspomagania w
zakresie zbierania danych, obliczeń oraz
prezentacji wyników
*
UMIEJĘTNOŚCI
2
3
4
5
Dokonuje krytycznej analizy uzyskanych
wyników lub przedstawionych tez w pracach
naukowych
Wykorzystuje krajową i zagraniczną (zna język
obcy i słownictwo fachowe przynajmniej na
poziomie biernym) literaturę naukową w
opracowaniach własnych
Bierze aktywny udział w dyskusji po
wygłoszonych referatach, przedstawia i broni
swoich poglądów
*
*
*
*
*
110
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Ma świadomość zawodowej i etycznej
odpowiedzialności za korzystanie z praw
autorskich oraz za propagowanie metod
produkcji
zapewniających
bezpieczeństwo
żywności i pasz
1
*
Organizuje lub spełnia wyznaczone funkcje w
zespole
2
*
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
prowadzącej przedmiot
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
1.
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
9.
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
10. Formuła przedmiotu
11. Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
12.
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
13.
modułowi/przedmiotow
i
Założenia i cele
14.
modułu/przedmiotu
15. Metody dydaktyczne
Opis
Pracownia dyplomowa
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku
RO.31.6.C, RO.31.7.C
polski
Podczas zajęć studenci przygotowują wstęp, wykonują przegląd literatury, formułują
celu pracy, opisują metody i warunki przeprowadzenia badań. Przeprowadzają
dyskusję wyników, wyciągają wnioski i wykonują spis literatury. Podczas pracowni
dyplomowej wykonywane są obliczenia statystyczne i opracowywane tabele oraz
zestawienia wyników.
Obowiązkowy do zaliczenia w semestrze VI i VII
Rok studiów III, semestr VI, Rok studiów IV, semestr VII
PROMOTOR PRACY DYPLOMOWEJ
j. w.
Pracownia dyplomowa
Przedmioty wprowadzające: chemia rolna, ogólna uprawa roli i roślin, szczegółowa
uprawa roślin, statystyka matematyczna
2 x 10 godz
RO.31.6.C - 5ECTS
RO.31.7.C – 5 ECTS
Celem pracowni dyplomowej jest przygotowanie poszczególnych rozdziałów
dyplomowej pracy inżynierskiej, zestawienie danych i wykonanie obliczeń, analiza
wyników i ich prezentacja.
Pracownia dyplomowa, samodzielne wykonywanie prac zgodnie przyjętą metodą oraz
studiowanie literatury związanej z tematem i cele pracy
111
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
16.
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Treści merytoryczne
17. przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Aktywne uczestnictwo z zajęciach oraz przygotowanie dyplomowej pracy
inżynierskiej zgodnie z przyjętymi zasadami
Celem przedmiotu jest przedstawienie i rozwiązywanie problemów związanych z
powstawaniem dyplomowej pracy inżynierskiej. Pracownia dyplomowa ma na celu
spowodowanie aktywnego udziału studentów w realizacji zadań przyczyniających się
zapełnienia treścią poszczególnych rozdziałów dyplomowej pracy inżynierskiej.
Pracownia dyplomowa służy do przygotowania wstępu, przeglądu literatury,
sformułowania celu pracy, opisu metody i warunków przeprowadzenia badań,
dyskusji wyników, wyciąganiu wniosków i prawidłowego wykonania spisu literatury.
Podczas pracowni dyplomowej studenci wykonują obliczenia statystyczne i
opracowują tabele oraz zestawienia wyników.
1.
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Charakteryzuje obszary badawcze związane z tematem dyplomowej pracy
inżynierskiej
2. Zna metodę realizacji pracy dyplomowej oraz literaturę dotyczącą zagadnień
poruszanych w pracy inżynierskiej
- Przeprowadza samodzielnie zestawienie wyników oraz obliczenia związane z
tematem pracy inżynierskiej
- Korzysta z komputerowego wspomagania w zakresie konstruowania tabel
wynikowych, rysunków, obliczeń oraz prezentacji wyników.
- Przygotowuje dyplomową pracę inżynierską
- Ma świadomość odpowiedzialności za korzystanie z praw autorskich
- Spełnia wyznaczone zadania samodzielnie lub w zespole
Literatura pochodzi z samodzielnej penetracji księgozbiorów bibliotek oraz publikacji
dostępnych na nośnikach cyfrowych. Studenci samodzielnie kompletują literaturę
związaną z tematami poruszanymi podczas zajęć
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim
20
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniczna dla realizacji
zadań programowych przedmiotu
230
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
250
10
112
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1
2
Charakteryzuje obszary badawcze związane z
tematem dyplomowej pracy inżynierskiej
*
Zna metodę realizacji pracy dyplomowej oraz
literaturę dotyczącą zagadnień poruszanych w
pracy inżynierskiej
*
UMIEJĘTNOŚCI
Przeprowadza
samodzielnie
zestawienie
wyników oraz obliczenia związane z tematem
pracy inżynierskiej
*
Korzysta z komputerowego wspomagania w
zakresie konstruowania tabel wynikowych,
rysunków, obliczeń oraz prezentacji wyników
*
2
3
Przygotowuje dyplomową pracę inżynierską
*
1
Ma
świadomość
odpowiedzialności
za
korzystanie z praw autorskich
Spełnia wyznaczone zadania samodzielnie lub w
zespole
1
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
2
*
*
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
prowadzącej przedmiot
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
1.
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
Opis
Aspekty etyczne pracy naukowej
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku
RO.32.7.K
polski
Celem przedmiotu jest przedstawienie wiedzy dotyczącej podstawowych pojęć i zasad
prawa autorskiego oraz kodeksu etycznego naukowca i nauczyciela akademickiego
Podczas zajęć zostaną omówione zagadnienia związane z dobrymi obyczajami w nauce
oraz dobrą praktyką badań naukowych. Omówione zostaną również instytucjonalne
struktury powołane do przestrzegania etyki w nauce.
Obowiązkowy do zaliczenia w semestrze VII
Rok studiów IV, semestr VII
Prof. dr hab. inż. Kazimierz Klima
113
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
9.
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
10. Formuła przedmiotu
11. Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
12.
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
13.
modułowi/przedmiotow
i
Założenia i cele
14.
modułu/przedmiotu
15. Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
16.
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Treści merytoryczne
17. przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
j. w.
Konwersatorium. Studia niestacjonarne,
Przedmioty wprowadzające: wybrane zagadnienia filozofii,
10 godz
2 ECTS
Wiedza: zna podstawowe pojęcia oraz zasady z zakresu prawa autorskiego
Umiejętności: student gromadzi, selekcjonuje i przetwarza dane z zachowaniem praw
dotyczących własności intelektualnej
Kompetencje społeczne: rozumie potrzebę uczenia się przez całe życie.
Konwersatorium akademickie, samodzielne studiowanie przez studentów literatury
podstawowej i uzupełniającej.
Zaliczenie ustne z oceną z całości wiedzy przedstawionych podczas konwersatorium
(zadania problemowe, tworzenie krótkich definicji, rozwiązywanie przedstawionych
zagadnień). Warunkiem zaliczenia jest opanowanie przez studenta treści
merytorycznych przedmiotu przedstawionych podczas konwersatorium oraz
uzyskanych poprzez samodzielne studiowanie wskazanej literatury podstawowej i
uzupełniającej.
1) Podstawowe pojęcia i zasady z zakresu prawa autorskiego – 4 godz.; 2) Zasady
selekcjonowania, gromadzenia i przetwarzania danych z zachowaniem praw własności
autorskiej, przykłady praktyczne – 2 godz.; 3) Zbiór zasad „Dobre obyczaje w nauce”
– 2 godz.; 4) Zbiór zasad „Dobra praktyka badań naukowych” – 6 godz.; 5) Kodeks
etyczny naukowca i nauczyciela akademickiego – 2 godz.; 6) Instytucjonalne struktury
przestrzegania etyki w nauce – 2 godz.; 7) Nowe tendencje w zakresie aspektów
etycznych pracy naukowej i potrzeba ciągłego uzupełniania wiedzy z tego zakresu – 2
godz.;
Sposób realizacji: konwersatorium akademickie, samodzielne studiowanie przez
studentów literatury podstawowej i uzupełniającej.
Wiedza
zna podstawowe pojęcia oraz zasady z zakresu prawa autorskiego
Umiejętności
gromadzi i przetwarza dane z zachowaniem praw autorskich
Kompetencje
społeczne
Rozumiem potrzebę ustawicznego uzupełniania wiedzy.
114
Literatura podstawowa:
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
1, Apanowicz J. 2005. Metodologiczne uwarunkowania pracy naukowej. Wyd.
Difin, Warszawa.
2, Szymanek T. 2008. Umowy z zakresu własności intelektualnej i przemysłowej.
Wyd. Europejska Wyższa Szkoła Prawa i Administracji, Warszawa
Literatura uzupełniająca:
9.
Jaracz K. 2011. Redakcja pracy dyplomowej w Instytucie Technicznym. Wyd.
PWSZ Sanok
Szewczyk A. 2008. Problemy moralne w świecie informacji. Wyd. Difin, Warszawa,
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim
15
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniczna dla realizacji
zadań programowych przedmiotu
35
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
50
2
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1
Zna podstawowe pojęcia oraz zasady z zakresu
prawa autorskiego
1
Gromadzi i przetwarza dane z zachowaniem praw
autorskich
1
Rozumie potrzebę ustawicznego uzupełniania
wiedzy
*
UMIEJĘTNOŚCI
*
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
*
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
1.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Opis
Statystyczne programy komputerowe
115
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
2.
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
9.
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
10. Formuła przedmiotu
11. Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
12.
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
13.
modułowi/przedmiotow
i
Założenia i cele
14.
modułu/przedmiotu
15. Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
16.
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Treści merytoryczne
17. przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Instytut Rolnictwa
RO.33.7.C
polski
Organizacja statystyki w Polsce. Charakterystyka wybranych statystycznych
programów komputerowych. Badania statystyczne. Analiza struktury zjawisk
masowych. Rozkłady i charakterystyki wybranych zmiennych losowych. Hipotezy
statystyczne. Analiza korelacji i regresji.
Wybieralny, obowiązkowy do zaliczenia semestru studiów
IV rok, semestr VII
ćwiczenia
podstawy statystyki
15
4
Celem przedmiotu jest zapoznanie z programami komputerowymi wykorzystywanymi
w obliczeniach statystycznych, bazami danych statystycznych, a także z
wykorzystaniem funkcji statystycznych Excela w rozwiązywaniu problemów
związanych ze studiowanym kierunkiem.
ćwiczenia z wykorzystaniem programów komputerowych
Oceny formujące - ocenianie ciągłe wykonywanych zadań, Ocena podsumowująca –
średnia z ocen formujących
1. Organizacja statystyki w Polsce.
2. Organizacja badań statystycznych.
3. Opisowa analiza struktury zjawisk masowych.
4. Rozkłady i charakterystyki wybranych zmiennych losowych.
5. Testowanie hipotez.
6. Estymacja nieznanych parametrów populacji.
7. Analiza korelacji.
8. Analiza regresji.
116
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Wiedza
- zna możliwości wykorzystania statystycznych programów komputerowych i
statystycznych baz danych w rozpatrywaniu podstawowych zagadnień z zakresu
studiowanego kierunku
Umiejętności
- posługuje się wybranym statystycznym programem komputerowym w
rozwiązywaniu zadań z zakresu analizy statystycznej
Kompetencje
społeczne
- ma świadomość potrzeby ciągłego dokształcania się zwłaszcza w wykorzystywaniu
technik informatycznych w działalności związanej ze studiowanym kierunkiem
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Literatura podstawowa:
1. Jóźwiak J., Podgórski J. 2006. Statystyka od podstaw. Polskie wydawnictwo
Ekonomiczne, Warszawa.
2. Koronacki J., Mielniczuk J. 2006. Statystyka dla kierunków technicznych i
przyrodniczych. Wyd. Naukowo-Techniczne, Warszawa.
3. Starzyńska W. 2006. Statystyka praktyczna.. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
1. Dostępny podręcznik multimedialny wybranego statystycznego programu
komputerowego.
2. Kisielińska J., Skórnik-Pokarowska U. 2005. Podstawy statystyki z przykładami w
Excelu. Wydawnictwo SGGW, Warszawa.
3. Parlińska M., Parliński J. 2007. Badania statystyczne z Excelem. Wydawnictwo
SGGW, Warszawa.
Wasilewska E. 2011. Statystyka opisowa od podstaw. Wydawnictwo SGGW,
Warszawa.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim
25
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniczna dla realizacji
zadań programowych przedmiotu
75
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
100
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
4
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
1
WIEDZA
- zna możliwości wykorzystania
statystycznych programów komputerowych
i statystycznych baz danych w
rozpatrywaniu podstawowych zagadnień z
zakresu studiowanego kierunku
UMIEJĘTNOŚCI
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
numer
efektu
kształcenia
Wykład
Forma zajęć dydaktycznych
x
117
- posługuje się wybranym statystycznym
x
programem komputerowym w
rozwiązywaniu zadań z zakresu analizy
statystycznej
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
- ma świadomość potrzeby ciągłego
dokształcania się zwłaszcza w
x
wykorzystywaniu technik informatycznych
w działalności związanej ze studiowanym
kierunkiem
1
1
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2. prowadzącej
przedmiot
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
1.
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
9.
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
10. Formuła przedmiotu
11. Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
12.
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
13.
modułowi/przedmioto
wi
Opis
LEKTORAT JĘZYKA NIEMIECKIEGO
STUDIUM JĘZYKÓW OBCYCH
JO.01.2.C, JO.01.3.C, JO.01.4.C, JO.01.5.C,
JĘZYK NIEMIECKI, Język Polski
Język obcy nowożytny to przedmiot obowiązkowy na studiach stacjonarnych I stopnia.
Treści programowe dostosowane są do poziomu uczestników zajęć i kierunku studiów
szczególnie w zakresie słownictwa specjalistycznego charakterystycznego dla
omawianego kierunku.
OBOWIĄZKOWY zakończony egzaminem
I, II,III rok, semestr , II, III, IV, V
Jadwiga Jagniszczak, magister
Mgr Ewa Lipelt
ĆWICZENIA
Brak wymagań wstępnych
120 godzin
1 +1+1+2.
118
Cele przedmiotu (efekty kształcenia i kompetencji):
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15. Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
16.
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
- doskonalenie umiejętności językowych w zakresie czterech sprawności :
czytania, rozumienia ze słuchu, mówienia i pisania
- osiągnięcie poziomu znajomości języka ogólnego A1/A2 wg ESKOJ,
umożliwiającego komunikację w języku niemieckim w codziennych
kontaktach z obcokrajowcami;
-praca z niemieckojęzycznymi tekstami źródłowymi
-przyswojenie słownictwa specjalistycznego z zakresu specjalności- studiów
(Rolnictwo)
umożliwiającego porozumiewania się z obcokrajowcami na tematy zawodowe
Lektorat języka niemieckiego realizowany jest w formie ćwiczeń praktycznych,
podczas których studenci rozwijają głównie umiejętności komunikacyjne oraz
znajomość słownictwa, w tym także słownictwa związanego ze specyfiką swojej
specjalności.
Oprócz pracy z tekstem stosowane są metody aktywizujące: dyskusja, symulacja,
kwestionariusz, inscenizacja, metoda sytuacyjna.
Studenci mobilizowani są do pracy indywidualnej i pracy w grupach ze szczególnym
naciskiem na zajęcia konwersacyjne.
Liczba godzin zajęć: 2 godziny w tygodniu. Liczba tygodni: 60.
Oprócz uczestniczenia w zajęciach studenci mogą korzystać z cotygodniowych
konsultacji. W razie potrzeby organizowane są konsultacje dodatkowe.
Na prośbę studentów zajęcia mogą odbywać się w tygodnie parzyste lub nieparzyste w
podwójnym wymiarze godzin.
- Systematyczne uczęszczanie na zajęcia
- Pozytywne zaliczenie sprawdzianów cząstkowych
- Pozytywne zaliczenie sprawdzianów leksykalnych (słownictwo fachowe)
- Aktywne uczestniczenie w zajęciach dydaktycznych
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest uzyskanie pozytywnej oceny z egzaminu po
czterech semestrach lektoratu. Egzamin ma formę testu pisemnego obejmującego treści
merytoryczne przewidziane w niniejszym sylabusie.
119
Zagadnienia leksykalne:
słownictwo charakterystyczne słownictwo charakterystyczne dla kierunku Rolnictwo
dotyczące zagadnień związanych z omawianą tematyką
Treści merytoryczne
17. przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Pozostałe przykłady zagadnień leksykalnych:
•
sich vorstellen
•
meine Familie (Familienmitglieder)
•
mein Zimmer
•
Berufe
•
Party
•
Urlaub
•
Freizeit
•
Reisen
•
Meine Stadt
•
was machen die Lehrer, was machen die Studenten im Deutschunterricht
•
mein Hobby
•
der Deutschkurs
•
Haushalt Hausarbeiten
•
Alltag, Festtag
Zagadnienia gramatyczne:
•
der bestimmte und der unbestimmte Artikel
•
Deklination der Substantive und Pronomen
•
Konjugation der Hilfsverben
•
Konjugation der schwachen und starken Verben
•
Konjunktionen
•
Präpositionen mit dem Akkusativ und Dativ
•
trennbare und untrennbare Verben
•
Modalverben
•
reflexive Verben
•
Imperativ
•
Negationen
•
Satzarten
•
Rektion des Verbs
•
Steigerung der Adjektive und Adverbien
•
andere
Po zrealizowaniu materiału student:
- zna podstawowe struktury leksykalno-semantyczne pozwalające na
formułowanie wypowiedzi- poprawnych pod względem syntaktycznym
i leksykalnym w zakresie tematów ujętych w treściach kształcenia
- zna realia dotyczące obszaru niemieckojęzycznego ze szczególnym
uwzględnieniem systemu szkolnictwa i organizacją roku szkolnego
- posiada podstawowy zasób słownictwa z dziedziny swojej specjalizacji.
Po zrealizowaniu materiału student:
- rozumie teksty czytane oraz teksty ze słuchu zróżnicowane pod względem
struktur leksykalno-gramatycznych na poziomie podstawowym
- potrafi uczestniczyć w rozmowie, uzyskiwać i udzielać informacji,
- potrafi tworzyć wypowiedzi ustne i pisemne na tematy zrealizowane
- poprawnie stosuje środki językowe adekwatne do danej sytuacji
Po zrealizowaniu materiału student
- umie współpracować z innymi,
- jest otwarty na innych i tolerancyjny wobec odmiennych kultur,
obyczajów, stylów życia,
- ma rozwiniętą wrażliwość na problemy społeczne,
- postrzega różnorodność relacji międzyludzkich,
120
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Podręcznik: Deutsch für dich , J. Smiechowska
Literatura uzupełniająca
- Repetytorium gramatyczno-leksykalne (E. Rostek)
Landeskunde der deutschsprachigen Länder
Grammatik kein Problem (Teil 1 und 2 )
Tageszeitungen mit Anzeigen
Ansichtskarten, Landkarten, Bilder
Cd-Platten, Kassetten usw.
Słowniki tematyczne
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Udział w zajęciach z nauczycielem
120 h
Przygotowanie do zajęć i do egzaminu
50h
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
170
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
5
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1
2
3
zna podstawowe struktury leksykalnosemantyczne pozwalające na
formułowanie wypowiedzi- poprawnych pod
względem syntaktycznym
i leksykalnym w zakresie tematów ujętych w
treściach kształcenia
zna realia dotyczące obszaru
niemieckojęzycznego ze szczególnym
uwzględnieniem systemu szkolnictwa i
organizacją roku szkolnego
na realia socjokulturowe obszaru
niemieckojęzycznego ze szczególnym
uwzględnieniem
zwyczajów
i obrzędówz
posiada
podstawowy
zasób słownictwa
dziedziny swojej specjalizacji.
X
X
X
UMIEJĘTNOŚCI
1
rozumie teksty czytane oraz teksty ze
słuchu zróżnicowane pod względem
struktur leksykalno-gramatycznych na poziomie
podstawowym słuchu
X
121
potrafi uczestniczyć w rozmowie, uzyskiwać i
udzielać informacji uczestniczyć w rozmowie,
uzyskiwać i udzielać informacji
potrafi tworzyć wypowiedzi ustne i pisemne na
tematy zrealizowane
2
3
poprawnie stosuje środki językowe adekwatne do
danej sytuacji
4
X
X
X
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
1
X
umie współpracować z innymi
- jest otwarty na innych i tolerancyjny
wobec odmiennych kultur, obyczajów,
stylów życia
2
3
ma rozwiniętą wrażliwość na problemy społeczne
4
postrzega różnorodność relacji międzyludzkich,
X
X
X
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
prowadzącej przedmiot
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
1.
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
9.
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
10. Formuła przedmiotu
11. Wymagania wstępne
Opis
Technologia informacyjna
Instytut Rolnictwa PWSZ im. J. Grodka w Sanoku
TI C.02.3.C
polski
Treści programowe w zakresie zagadnień związanych z podstawowymi pojęciami
stosowanymi w technologii informacyjnej. Bezpieczne posługiwanie się komputerem,
jego oprogramowaniem i korzystanie z sieci komputerowej.
Wyszukiwanie, gromadzenie, selekcjonowanie, przetwarzanie i wykorzystywanie
informacji, współtworzenie zasobów w sieci, korzystanie z różnych źródeł i sposobów
zdobywania informacji.
Opracowywanie informacji za pomocą komputera, w tym rysunków, tekstów, danych
liczbowych, animacji i prezentacji multimedialnych.
Wykorzystywanie komputera oraz programów edukacyjnych do poszerzania wiedzy i
umiejętności z różnych dziedzin nauki.
Wykorzystywanie komputera i technologii informacyjno-komunikacyjnych do
rozwijania zainteresowań, opisywanie zastosowań informatyki, ocena zagrożeń i
ograniczeń, aspekty społeczne rozwoju i zastosowań informatyki.
Obowiązkowy do zaliczenia semestru III
Rok studiów II, semestr III
dr inż. Ryszard Dziekan
j.w.
Ćwiczenia
Podstawowa umiejętność obsługi komputera, systemów operacyjnych, urządzeń
peryferyjnych, student posługuje się aplikacjami użytkowymi i oprogramowaniem
edukacyjnym, korzysta z komputera i Internetu jako źródła wiedzy.
122
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
13.
modułowi/przedmiotow
i
12.
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15. Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
16.
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Treści merytoryczne
17. przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Ćwiczenia 30 godz.
2 pkt ECTS
Celem przedmiotu jest zapoznanie oraz nabycie umiejętności posługiwania się przez
studentów środkami technologii informacyjnej oraz programami komputerowymi
wykorzystywanymi w edytowaniu tekstów, obliczeniach, bazach danych, tworzeniu
prezentacji, a także z wykorzystaniu Internetu w rozwiązywaniu problemów
związanych ze studiowanym kierunkiem.
Prezentacja, Ćwiczenia, Praca w grupach, Metoda projektu, Dyskusja, Praca z
komputerem
Forma zaliczenia : ZO
Warunki zaliczenia:
- dwa obowiązkowe zadania w trakcie trwania semestru (zapowiedziane 1 tydzień
wcześniej) i obejmujące większą partie materiału ,
- obecność na ćwiczeniach,
- wykonanie bieżących ćwiczeń
W przypadku nieobecności innej niż związanych z chorobą wykonanie zadanych
ćwiczeń w domu i przesłanie pocztą elektroniczną na wskazany adres.
W przypadku braku możliwości spełnienia powyższych wymagań student musi odrobić
zajęcia z inną grupą ćwiczeniową.
Dwa zadania i wszystkie bieżące ćwiczenia mają charakter praktyczny i wykonywane
są na komputerze w formie elektronicznej.
Podstawowe pojęcia związane z technologią informacyjną,
- najważniejsze funkcje systemu operacyjnego
-wykonywanie różnych operacji na zbiorach,
- rodzaje sieci komputerowych oraz ich elementy składowe, wykorzystywanie zalet
pracy w sieci;
- tworzenie różnego rodzaju dokumentów tekstowych z zastosowaniem
zaawansowanych metod formatowania dokumentu, praca z tabelami i listami,
wstawianie rysunków i wykresów, tworzenie formularzy, indeksów, spisów,
korespondencja seryjna, tworzenie konspektu, stosowanie stylów.
-opracowywanie danych i prowadzenie obliczeń za pomocą arkusza kalkulacyjnego,
stosowanie funkcji do pisania formuł, rejestrowanie makr, tworzenie prezentacji i
wykresów,
-tworzenie baz danych, projektowanie tabel, wprowadzanie, modyfikowanie,
sortowanie i filtrowanie danych, stosowanie zapytań,
-stosowanie środków ochrony komputera przed skutkami zagrożeń.
-tworzenie prezentacji multimedialnych i grafiki komputerowej
-posługiwanie się pocztą elektroniczną.
Ma podstawową wiedzę dotycząc. działania sprzętu komputerowego. Zna terminologię,
środki i narzędzia, obszar ich wykorzystania. Zna zasady korzystania ze źródeł
informacji. Ma wiedzę nt. instalowania oprogramowań oraz usuwania prostych awarii
sprzętu i oprogramowania.
Student potrafi: posługiwać się oprogramowaniem użytkowym oraz
przygotowywać materiały i prezentacje multimedialne, wyszukiwać, przetwarzanie i
gromadzić informację oraz porozumiewać się drogą internetową. Potrafi dobrać
odpowiednią aplikację w celu przedstawienia określonego zadania. Ma świadomość
samodzielnego poszukiwania wiedzy (samouczenia się) .Ponadto potrafi dokonać
oceny edukacyjnej przydatności oprogramowania i zasobów elektronicznych.
Student ma świadomość i rozumie pozatechniczne aspekty działalności inżynierskiej w
tym: problemy swobodnego dostępu do informacji i nieskrępowanej komunikacji,
normy prawne i etyczne korzystania z informacji źródłowej, humanistyczne, etycznoprawne i społeczne aspekty korzystania z technologii informacyjnej, zasady etyki w
korzystaniu z mediów. Etyczne i prawne zagrożenia niewłaściwego posługiwania się
komputerami, oprogramowaniem i źródłami informacji - sposoby przeciwdziałania tym
zagrożeniom.
Rozumie wpływ technologii informacyjnej na zachowania społeczne oraz potrzebę
ciągłego uczenia się.
123
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Literatura podstawowa:
1. PC sam składam komputer. Wydanie III Bartosz Danowski, Andrzej Purchla Helion:
11/2007.
2. ABC MS Office 2007 PL Autor: Adam Jaronicki Helion 08/2008
3. PowerPoint 2007 PL. Ćwiczenia Roland Zimek Data wydania: 05/2007
Literatura uzupełniająca:
1. ABC tworzenia stron WWW. Wydanie II Bartosz Danowski Data wydania: 10/2006,
2. Power Point 2000. Stefan Uss. Wydawnictwo: KOW Help Warszawa 2000,
3. Materiały elektroniczne np:
http://www.microsoft.com/poland/office/,
http://pl.openoffice.org/
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim
35
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniczna dla realizacji
zadań programowych przedmiotu
15
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
50
2
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
WIEDZA
Ma podstawową wiedzę dotycząc. działania
sprzętu komputerowego. Zna terminologię,
środki i narzędzia, obszar ich wykorzystania.
Zna zasady korzystania ze źródeł informacji. Ma
wiedzę nt. instalowania oprogramowań oraz
usuwania prostych awarii sprzętu i
oprogramowania.
1
x
UMIEJĘTNOŚCI
1
Student potrafi: posługiwać się
oprogramowaniem użytkowym oraz
przygotowywać materiały i prezentacje
multimedialne, wyszukiwać, przetwarzanie i
gromadzić informację oraz porozumiewać się
drogą internetową. Potrafi dobrać odpowiednią
aplikację w celu przedstawienia określonego
zadania. Ma świadomość samodzielnego
poszukiwania wiedzy (samouczenia się) .Ponadto
potrafi dokonać oceny edukacyjnej przydatności
oprogramowania i zasobów elektronicznych.
x
124
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Student ma świadomość i rozumie
pozatechniczne aspekty działalności inżynierskiej
w tym: problemy swobodnego dostępu do
informacji i nieskrępowanej komunikacji, normy
prawne i etyczne korzystania z informacji
źródłowej, humanistyczne, etyczno-prawne i
społeczne aspekty korzystania z technologii
informacyjnej, zasady etyki w korzystaniu z
mediów. Etyczne i prawne zagrożenia
niewłaściwego posługiwania się komputerami,
oprogramowaniem i źródłami informacji sposoby przeciwdziałania tym zagrożeniom.
Rozumie wpływ technologii informacyjnej na
zachowania społeczne oraz potrzebę ciągłego
uczenia się.
1
x
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
prowadzącej przedmiot
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
9.
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
10. Formuła przedmiotu
11. Wymagania wstępne
1.
12.
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
13.
modułowi/przedmiotow
i
Opis
Wychowanie Fizyczne
Instytut Rolnictwa
WF.C.03.C
Język polski.
Student podnosi swoją sprawność ruchową,zdobywa umiejętności ruchowe z
poszczególnych dyscyplin sportowych
Obowiązkowy do zaliczenia semestru studiów.
II rok, III semestr.
mgr J.Kaszycki
mgr J.Kaszycki
ćwiczenia na studiach stacjonarnych
Podstawowa sprawnośc ruchowa
15
2
125
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15. Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
16.
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Treści merytoryczne
17. przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Wiedza
Cele kształcenia: Efekty kształcenia: Celem prowadzonych działań jest podnoszenie
sprawności i aktywności psychoruchowej studentów. Kształcenie umiejętności
przydatnych w aktywności sportowo-rekreacyjnej. Wyrobienie u studentów potrzeby
ruchu oraz dbanie o zdrowie i poprawną sylwetkę ciała. Rozwijanie zainteresowań,
upodobań i indywidualnych możliwości studentów.
Metoda zadaniowa, metoda bezpośredniej celowości ruchu
Zaliczenie -ZAL
.
: Obecność, aktywność podczas zajęć, zaliczenie testu sprawnosciowego
Koszykówka 3 godz.
P.siatkowa 3 godz.
P.nozna halowa 3godz.
Unihokej 1 godz.
Gry uzupełniające 3 godz
Gimnastyka 2godz
Przepisy gier zespołowych, zasady BHP podczas cwiczeń
Student potrafi wykonać podstawowe el.. techniczne z gier zespołowych
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Student potrafi wykorzystać poznane przepisy podczas sędziowania
Umie zastosowac odpowiednia asekuracje podczas cw.gimnastycznych
Student chętnie podejmuje się organizacji gier i zabaw
Student chętnie bierze udział w róznego rodzaju zajeciach sportowo rekreacyjnych
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim
Obciążenie studenta [h]
15
126
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniczna dla realizacji
zadań programowych przedmiotu
35
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
50
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
2
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1
Przepisy gier zespołowych.
+
2
Zasady bhp podczas ćwiczeń.
+
UMIEJĘTNOŚCI
1
Student potrafi wykonać elementy techniczne z
gier zespołowych.
Student potrafi wykorzystać poznane przepisy
podczas sędziowania.
Student potrafi zastosować odpowiednią
asekurację podczas ćwiczeń gimnastycznych.
2
3
+
+
+
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
1
Student chętnie podejmuje się organizacji gier i
zabaw.
+
2
Student chętnie bierze udział w różnego rodzaju
zajęciach sportowo-rekreacyjnych.
+
SYLABUSU MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
•
Elementy składowe sylabusu
•
Nazwa modułu/ przedmiotu
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
•
Kod przedmiotu
•
Język przedmiotu
Opis
Ochrona własności intelektualnej
Zakład Pedagogiki EWiEP
OWI.04.5.W
Polski
127
1.
Wprowadzenie do tematyki
2.
Prawa autorskie i prawa pokrewne w polskim
prawie
Inne
zagadnienia
z
zakresu
własności
intelektualnej
Intelektualna własność przemysłowa
3.
•
Treści programowe
4.
5.
6.
•
Typ przedmiotu
•
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby (osób)
prowadzącej przedmiot
Imię i nazwisko osoby (osób)
egzaminującej bądź
udzielającej zaliczenia
w przypadku, gdy nie jest nim
osoba prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotowi
•
•
•
•
•
•
•
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
•
Metody dydaktyczne
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu, w tym zasady
dopuszczenia do egzaminu,
zaliczenia z przedmiotu,
a także formę i warunki
zaliczenia poszczególnych
form zajęć wchodzących
w zakres danego przedmiotu
•
Wzory użytkowe , wzory przemysłowe, znaki
towarowe
Topografia układów scalonych , projekty
racjonalizatorskie, oznaczenia graficzne
Przedmiot:
•
obowiązkowy do zaliczenia semestru/roku studiów.
III rok , studia niestacjonarne , semestr I
dr Anna Opar
dr Anna Opar
wykłady
Bez wymagań
10 godzin
Liczba punktów ECTS - 1
Nauczenie rozumienia prawnych, normatywnych i praktycznych aspektów patentowania i ochro
różnych rodzajów utworów i własności intelektualnej. Przedstawienie podstaw, zasad, celów i
najważniejszych regulacji w zakresie polskiego prawa własności intelektualnej i prawa autorsk
Wiedza
- ma elementarną wiedzę o bezpieczeństwie i higienie pracy w instytucjach edukacy
wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych i pomocowych
- ma uporządkowaną wiedzę na temat zasad i norm etycznych
Umiejętności
- potrafi posługiwać się zasadami i normami etycznymi w podejmowanej działalności, dostr
analizuje dylematy etyczne; przewiduje skutki konkretnych działań pedagogicznych
- potrafi dokonać analizy własnych działań i wskazać ewentualne obszary wymagające mody
w przyszłym działaniu
Kompetencje
- ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób profesjonalny, refleksji na tematy ety
przestrzegania zasad etyki zawodowej
- jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w grupach, organizacjach i instyt
realizujących działania pedagogiczne i zdolny do porozumiewania się z osobami będącym
będącymi specjalistami w danej dziedzinie
wykład
Zaliczenie wykładu w formie ustnej wypowiedzi , aktywność podczas zajęć, obecność.
128
•
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz sposób ich
realizacji
•
•
Wiedza
Zamierzone
efekty
kształcenia*
Umiejętności
•
Kompetencje
społeczne
•
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do zaliczenia
danego przedmiotu
1.
Wprowadzenie do tematyki
2.
Prawa autorskie i prawa pokrewne w polskim
prawie
Inne
zagadnienia
z
zakresu
własności
intelektualnej
Intelektualna własność przemysłowa
3.
4.
5.
Wzory użytkowe , wzory przemysłowe, znaki
towarowe
6. Topografia układów scalonych , projekty
racjonalizatorskie, oznaczenia graficzne
Sposób realizacji: pogadanka , zaliczenie w formie wypowiedzi ustnej,
- ma elementarną wiedzę o bezpieczeństwie i higienie pracy w instytucjach edukacy
wychowawczych, opiekuńczych, kulturalnych i pomocowych
- ma uporządkowaną wiedzę na temat zasad i norm etycznych
- potrafi posługiwać się zasadami i normami etycznymi w podejmowanej działalności, dostr
analizuje dylematy etyczne; przewiduje skutki konkretnych działań pedagogicznych
- potrafi dokonać analizy własnych działań i wskazać ewentualne obszary wymagające mody
w przyszłym działaniu
- ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób profesjonalny, refleksji na tematy ety
przestrzegania zasad etyki zawodowej
- jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w grupach, organizacjach i instyt
realizujących działania pedagogiczne i zdolny do porozumiewania się z osobami będącym
będącymi specjalistami w danej dziedzinie
Literatura podstawowa:
1. J. Barta, R. Markiewicz, Prawo autorskie, Warszawa 2008 r.
2. M. du Vall, Prawo patentowe, Warszawa 2008 r.
3. E. Nowińska, U. Romińska, M. du Vall, Prawo własności przemysłowej. Przepisy i
omówienie, Warszawa 2003 r.
teksty ustaw:
4. ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych
5. ustawa prawo własności przemysłowej
6.ustawa o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji
Literatura uzupełniająca:
1.J.Barta, M. Czajkowska – Dąbrowska, Z. Ćwiąkalski, R. Markiewicz, E. Traple, Prawa
autorskie i prawa pokrewne, Komentarz, Warszawa 2011
2.G. Tylec, Ochrona tytułu w prawie polskim, Warszawa 2001
3.J.Barańczyk, Ochrona prawna oznaczeń geograficznych, Warszawa 2008
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Konsultacje
5 godzin
Aktywność na wykładach, studiowanie tematyki wykładów
10 godzin
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
15 godzin
z bezpośrednim udziałem
nauczyciela
akademickiego
0,5 pkt
samodzielna pr
studenta
0,5 pkt
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
numer efektu
kształcenia
EFEKT KSZTAŁCENIA
Forma zajęć dydaktycznych
129
W
y
k
ł
a
d
Ć
w
i
c
z
e
n
i
a
L
a
b
o
r
a
t
o
r
i
u
m
P
r
o
j
e
k
t
K
o
n
w
e
r
s
a
t
o
r
i
u
m
S
e
m
i
n
a
ri
u
m
Z
a
j
ę
c
i
a
p
r
a
k
t
y
c
z
n
e
WIEDZA
1
2
- ma elementarną wiedzę o bezpieczeństwie i higienie
pracy w instytucjach edukacyjnych, wychowawczych,
opiekuńczych, kulturalnych i pomocowych
x
- ma uporządkowaną wiedzę na temat zasad i norm
etycznych
UMIEJĘTNOŚCI
1
2
- potrafi posługiwać się zasadami i normami etycznymi
w podejmowanej działalności, dostrzega i analizuje
dylematy etyczne; przewiduje skutki konkretnych
działań pedagogicznych
- potrafi dokonać analizy własnych działań i wskazać
ewentualne obszary wymagające modyfikacji w
przyszłym działaniu
x
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
1
2
- ma przekonanie o wadze zachowania się w sposób
profesjonalny, refleksji na tematy etyczne i
przestrzegania zasad etyki zawodowej
- jest przygotowany do aktywnego uczestnictwa w
grupach, organizacjach i instytucjach realizujących
działania pedagogiczne i zdolny do porozumiewania
się z osobami będącymi i nie będącymi specjalistami w
danej dziedzinie
x
130
i
n
n
e
..
.
Rok III, specjalność: Inżynieria produkcji rolniczej i leśnej
SYLABUSU MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
1.
Elementy składowe sylabusu
Nazwa modułu
3.
4.
Nazwa jednostki prowadzącej
moduł
Kod modułu/przedmiotu
Język modułu
5.
Treści programowe
6.
Typ przedmiotu
2.
Opis
Nakłady materiałowo-energetyczne w gospodarstwach
rolniczych
Instytut Rolnictwa
polski
Znaczenie organizacji zaopatrzenia, produkcji i dystrybucji w gospodarstwach
rolniczych. Podstawowe funkcje procesów zaopatrzenia, produkcji i dystrybucji.
Planowanie potrzeb materiałowych, produkcyjnych. Nakłady materiałowoenergetyczne w gospodarstwach rolniczych.
obowiązkowy do zaliczenia semestru
131
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby (osób)
prowadzącej moduł
Imię i nazwisko osoby (osób)
egzaminującej bądź
udzielającej zaliczenia w
przypadku, gdy nie jest nim
osoba prowadząca dany
przedmiot
Formuła modułu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana modułowi
14.
Założenia i cele modułu
15.
Metody dydaktyczne
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu, w tym zasady
dopuszczenia do egzaminu,
zaliczenia z przedmiotu,
a także formę i warunki
zaliczenia poszczególnych
form zajęć wchodzących
w zakres danego przedmiotu
16.
17.
Treści merytoryczne modułu
oraz sposób ich realizacji
III rok, semestr V
dr inż. Ryszard Dziekan
wykład, ćwiczenia audytoryjne
Przedmioty wprowadzające: podstawy ekonomii, ekonomika i organizacja
gospodarstw rolniczych, ogólna uprawa roli i roślin, technika rolnicza
wykład 20, ćwiczenia audytoryjne 20
6
Celem przedmiotu jest przedstawienie znaczenia i organizacji zaopatrzenia,
produkcji i dystrybucji w gospodarstwach rolniczych. Podczas zajęć zostanie
omówiona gospodarka zapasami w przedsiębiorstwie rolniczym oraz zarządzanie
grupami zapasów na podstawie analizy ABC i XYZ. Studenci zostaną zapoznani z
logistyczną obsługą klienta oraz procedurami opracowywania prognoz w
gospodarstwach rolniczych.
metody podające, problemowe, ćwiczenia audytoryjne, metoda sytuacyjna, metoda
przypadków
Ćwiczenia: oceny formujące – ocenianie ciągłe wykonywanych zadań, ocena
podsumowująca – poprawne wykonanie ćwiczeń.
Wykłady: egzamin pisemny
Wykłady:
1. Systemowy charakter logistyki zaopatrzenia, produkcji i dystrybucji.
2. Podstawowe pojęcia w zarządzaniu zapasami.
3-4. Zarządzanie zapasami w przedsiębiorstwie.
5-6. Metody ustalania wielkości dostaw.
7. Zarządzanie grupami zapasów. Selektywne zarządzanie zapasami.
8-9. Planowanie potrzeb materiałowych – system MRP.
10-11. Rodzaje popytu i cykl życia wyrobu. Prognozowanie ilościowe i jakościowe
w przedsiębiorstwie.
12. Zarządzanie zapasami w przedsiębiorstwie i łańcuch dostaw.
13-14. Typy produkcji a jego logistyka.
15-16. Podsystemy funkcjonalne logistyki produkcji.
17-18. Logistyka dystrybucji jako element marketingu.
19-20. Funkcje, oznakowanie oraz certyfikowanie opakowań.
Ćwiczenia:
1-2. Zapas cykliczny, średni dysponowany i rozproszony.
3-4. Wpływ stosowanych metod ustalania wielkości dostaw na wielkość zapasów
dysponowanych.
5-6. Zarządzanie grupami zapasów – selektywne zarządzanie zapasami (analiza ABC
i XYZ).
7-8. Planowanie zapasów dysponowanych w obszarze produkcji i zapasów
materiałowych – system MRP.
9-10. Planowanie wielkości zapasów a poziom obsługi klienta.
11-12. Lokalizacja magazynu w sieci dostaw.
13-14. rozmieszczenie zapasów w magazynie.
15-16. Wyposażenie techniczne w procesie magazynowania.
17-18. Przepisy BHP w magazynie.
19-20. Systemy informatyczne zarządzające magazynem i nowoczesne technologie.
132
Wiedza
18.
Zamierzone
efekty
kształcenia
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
19.
Wykaz literatury
podstawowej i uzupełniającej,
obowiązującej do zaliczenia
danego modułu
- rozumie istotę logistyki zaopatrzenia, produkcji i dystrybucji w procesach
zarządzania,
- zna strukturę i strategię handlu
- posługuje się metodami ilościowymi w zarządzaniu zasobami materiałowymi,
produkcyjnymi
- planuje kanały dystrybucji w działalności podmiotów gospodarczych wchodzących
w skład agrobiznesu
- jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo pracy własnej i innych,
- potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
Literatura podstawowa:
K. Grzybowska, 2009, Gospodarka zapasami i magazynem cz. I, II, III,
Wydawnictwo Difin, Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
J. Baran i inni, 2008, Logistyka wybrane zagadnienia, Wydawnictwo SGGW,
Warszawa.
C. Skowronek, Z. Sarjusz-Wolski, 2008, Logistyka w przedsiębiorstwie, Polskie
Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenia pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
Obciążenie studenta [h]
udział w zajęciach, aktywność,
60
przygotowanie i wykonanie ćwiczeń,
20
przygotowanie do zdania egzaminu
20
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
100
4
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
EK-P-W02
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
x
Konwersatorium
x
Projekt
EK-P_W01
Wiedza
- rozumie istotę logistyki zaopatrzenia, produkcji
i dystrybucji w procesach zarządzania,
- zna strukturę i strategię handlu
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
Numer
efektu
kształcenia
Wykład
Forma zajęć dydaktycznych
x
Umiejętności
EK-P_U01
EK-P_U02
- posługuje się metodami ilościowymi w
zarządzaniu
zasobami
materiałowymi,
produkcyjnymi
- planuje kanały dystrybucji w działalności
podmiotów gospodarczych wchodzących w skład
agrobiznesu
x
x
Kompetencje społeczne
EK-P_K01
- jest odpowiedzialny za bezpieczeństwo pracy
własnej i innych,
x
x
EK-P_K02
- potrafi myśleć i działać w sposób przedsiębiorczy
x
x
SYLABUSU MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
133
Elementy składowe
sylabusu
Lp.
3.
4.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej bądź
udzielającej zaliczenia
w przypadku, gdy nie jest
nim osoba prowadząca
dany przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotowi
1.
2.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15.
Metody dydaktyczne
Opis
Agrotechnologia
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku
RO / IPRiL.02.5.W (wykłady); RO /IPRiL.02.5.C (ćwiczenia)
polski
Celem przedmiotu jest przedstawienie wiedzy dotyczącej sposobów stosowania i wykorzystywan
maszyn rolniczych w procesie produkcji roślinnej. Przekazywana wiedza dotyczy ogólnej teorii
eksploatacji maszyn rolniczych oraz zastosowanie środków technicznych w procesach produkcj
roślinnej.
Podczas zajęć zostanie przedstawiona rola agrotechnologii w obszarze wiedzy rolniczej. Studen
zostaną zapoznani z energochłonnością produkcji rolniczej oraz z zasadami doboru maszyn i
ciągników dla gospodarstw rolnych. W końcowej części zajęć studenci poznają oddziaływanie
agrotechnologii na środowisko oraz poznają zasady wyboru technologii w produkcji roślinnej,
umożliwiają uzyskanie opłacalności w sposób bezpieczny dla środowiska.
Celem ćwiczeń jest wyliczenie bilansu energetycznego dla produkcji roślinnej.
Podczas ćwiczeń laboratoryjnych zostaną obliczone podstawowe elementy bilansu energetyczn
nakłady na zabiegi uprawowe, paliwo, pracę ludzi i wartość energetyczna środków produkcji.
Zostanie oceniana również wartość energetyczna plonu. Na podstawie zebranych danych zosta
wykonany bilans energetyczny. Wyliczona zostanie energochłonność jednostkowa oraz wskaźni
efektywności energetycznej.
Obowiązkowy do zaliczenia w semestrze V Inżynieria produkcji rolniczej i leśnej
Rok studiów III, semestr V, studia niestacjonarne
Prof. dr hab. inż. Kazimierz Klima, mgr inż. Grzegorz Pińczuk
j. w.
Wykład, ćwiczenia laboratoryjne
Przedmioty wprowadzające: agrofizyka, agrometeorologia, ogólna uprawa roli i roślin, szczeg
uprawa roślin
15 godz (wykład), 15 godz. (ćwiczenia)
3 ECTS (wykład); 2 ECTS (ćwiczenia)
Wiedza: student posiada wiedzę dotyczącą agrotechnologii stosowanych w produkcji roślinnej
Technologie te dają możliwość wykorzystanie potencjału przyrody dla uzyskiwania plonu o wys
jakości w sposób bezpieczny dla środowiska glebowego oraz wody i powietrza. Student zna
elementy bilansu energetycznego i charakteryzuje energochłonność produkcji roślinnej. Studen
nowe technologie stosowane w transporcie rolniczym oraz uprawie podstawowych grup roślin
uprawnych.
Umiejętności: student rozpoznaje podstawowe technologie stosowane w produkcji rolniczej ora
wybiera technologie, które umożliwiają uzyskanie plonu w sposób bezpieczny dla środowiska i
efektywny energetycznie. Student oblicza nakłady i przychody oraz sporządza bilans energetycz
produkcji roślinnej.
Kompetencje społeczne: student wykorzystuje wiedzę dla określenia wpływu technologii
stosowanych w rolnictwie na środowisko.
Wykład akademicki, ćwiczeni laboratoryjne, samodzielne studiowanie przez studentów lite
podstawowej i uzupełniającej.
134
16.
17.
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki zaliczenia
poszczególnych form zajęć
wchodzących w zakres
danego przedmiotu
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
Wiedza
18.
Zamierzone
efekty
kształcenia*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Egzamin ustny z całości wiedzy przedstawionych na wykładach i ćwiczeniach (zadania proble
tworzenie krótkich definicji, rozwiązywanie przedstawionych zagadnień). Warunkiem zali
egzaminu jest opanowanie przez studenta treści merytorycznych przedmiotu przedstawi
podczas wykładów oraz uzyskanych poprzez samodzielne studiowanie wskazanej lite
podstawowej i uzupełniającej.
Ćwiczenia: Ocenianie ciągłe. Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest opanowanie przez stu
materiału przerabianego na ćwiczeniach oraz pozytywne zaliczenie wykonywanych prac, proj
i wszystkich sprawdzianów występujących podczas semestru.
1) Miejsce i rola agrotechnologii w obszarze wiedzy rolniczej, podstawowe pojęcia i definicje z
zakresu technologii rolniczej – 1 godz.; 2) Eksploatacja maszyn jako system – 1 godz.; 3)
Energochłonność produkcji rolniczej, bilans energetyczny produkcji roślinnej – 1 godz.; 4) Zas
doboru maszyn i ciągników dla gospodarstw rolnych – 1 godz.; 5) Technologia prac
transportowych w rolnictwie – 1 godz.; 6) Technologia i energochłonność procesu uprawy roli
godz.; 7) Technologia oraz energochłonność siewu i sadzenia roślin uprawnych – 1 godz.; 8)
Technologia oraz energochłonność procesów pielęgnacji roślin uprawnych – 1 godz.; 9)
Technologia oraz energochłonność procesów zbioru roślin pastewnych – 1 godz.; 10) Technol
oraz energochłonność procesów zbioru zbóż – 2 godz.; 11) Technologia orz energochłonność
zbioru roślin przemysłowych na nasiona – 1 godz. 12) Oddziaływanie agrotechnologii na
środowisko. Zasady wyboru technologii w produkcji roślinnej, które umożliwią uzyskanie
opłacalności w sposób bezpieczny dla środowiska. Nowe tendencje w agrotechnologii i koniec
uczenia się przez całe życie – 2 godz.;
Sposób realizacji: wykład akademicki, samodzielne studiowanie przez studentów lite
podstawowej i uzupełniającej.
Ćwiczenia laboratoryjne:
Sporządzanie bilansu energetycznego produkcji roślinnej, ćwiczenia projektowe wykonywane w
oparciu o otrzymane założenia. Ćwiczenia wykonywane indywidualnie lub w dwuosobowych
zespołach. Ćwiczenia 1. Omówienie założeń sporządzania bilansu energetycznego, rozdanie za
– 2 godz. Ćwiczenia 2. Opis warunków przyrodniczych i dobór roślin uprawnych do płodozmia
1 godz. Ćwiczenia 3. Ułożenie płodozmianu i sporządzanie kart technologicznych w oparciu o
budowę i działanie maszyn rolniczych – 2 godz. Ćwiczenia 4-5. Obliczanie nakładów energetyc
–2 godz. Ćwiczenia 6-7. Obliczanie wartości energetycznej plonu i sporządzanie bilansu
energetycznego – 4 godz. Ćwiczenia 8. Prezentacja multimedialna sporządzonych bilansów, od
i ocena prac – 4 godz.
Sposób realizacji: ćwiczenia laboratoryjne, samodzielne studiowanie przez studentów lite
podstawowej i uzupełniającej.
- Zna technologie stosowane w produkcji roślinnej, które umożliwiają wykorzystanie pote
przyrody w celu otrzymania plonu posiadającego wysoką jakość w sposób bezpieczn
środowiska.
- Charakteryzuje energochłonność produkcji roślinnej.
- Zna technologie prac transportowych w rolnictwie
- Oblicza nakłady i wartość energetyczną plonu
- Sporządza bilans energetyczny
- Umie przygotować i przedstawić prezentację multimedialną
- Rozumiem potrzebę ustawicznego uzupełniania wiedzy.
- Wykorzystuje wiedzę w celu określenia oddziaływania
roślinnej na środowisko.
technologii stosowanych w pro
135
Literatura podstawowa:
1, Ogólna Uprawa Roli i Roślin, praca zbiorowa (podręcznik dla studentów akademii
rolniczych), pod red. M. Radomskiej i R. Krężla. Wyd. 4. PWRiL, W-wa, 1996.;
2, Jasińska Z., Kotecki A. 2003. Szczegółowa uprawa roślin. AR Wrocław
3, Kuczewski J., Majerski Z. 1999. Eksploatacja maszyn rolniczych. WSiP
10.
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
4, Tomicka I. 1999. Technologie produkcji roślinnej. Podręcznik dla techników rolniczych.
PWRiL .
Literatura uzupełniająca:
10.
11.
12.
13.
14.
Marks N. 2004. Maszyny rolnicze. AR Kraków
Wojdalski J. 1998. Energia i jej użytkowanie w przemyśle rolno-spożywczym. SGGW Wars
Kuczewski J., Waszkiewicz C.. 2007. Mechanizacja rolnictwa. SGGW Warszawa
Małachowski K. 2007. Gospodarka a środowisko i ekologia. CeDeWu Warszawa
Juliszewski T., Zając T. 2005. Biopaliwo rzepakowe. PWRiL
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt z
nauczycielem akademickim – 2,5 ECTS
50
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta (bez udziału prowadzącego lub z
udziałem prowadzącego w ramach konsultacji) konieczna dla realizacji zadań
programowych przedmiotu – 2,5 ECTS
75
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
125h
5
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
WIEDZA
1
Zna technologie stosowane w produkcji roślinnej,
które umożliwiają wykorzystanie potencjału przyrody
w celu otrzymania plonu posiadającego wysoką
jakość w sposób bezpieczny dla środowiska.
*
2
Charakteryzuje energochłonność produkcji roślinnej.
*
3
Zna technologie prac transportowych w rolnictwie
*
1
Oblicza nakłady i wartość energetyczną plonu
*
2
Sporządza bilans energetyczny
Umie przygotować i przedstawić prezentację
multimedialną
*
UMIEJĘTNOŚCI
3
*
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
136
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
1
Rozumiem potrzebę ustawicznego uzupełniania
wiedzy.
Wykorzystuje wiedzę w celu określenia oddziaływania
technologii stosowanych w produkcji roślinnej na
środowisko.
2
*
*
SYLABUSU MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Elementy składowe
sylabusu
Lp.
3.
4.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej bądź
udzielającej zaliczenia
w przypadku, gdy nie jest
nim osoba prowadząca
dany przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotowi
1.
2.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
Opis
Przyrodnicze uwarunkowania produkcji rolniczej
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku
RO / IPRiL 03.5.K
polski
Celem przedmiotu jest poznanie przyrodniczych uwarunkowań produkcji rolniczej.
Podczas konwersatorium zostaną poruszane tematy związane m. in. z energią promienistą w
siedlisku, rolą powietrza w siedlisku, kompleksowym działaniem czynników siedliska oraz z
waloryzacją rolniczej przestrzeni produkcyjnej.
Obowiązkowy przedmiot specjalistyczny do zaliczenia w semestrze V
Rok studiów II, semestr V, studia niestacjonarne IPRiL
Prof. dr hab. Kazimierz Klima
j. w.
Konwersatorium
Przedmioty wprowadzające: agrometeorologia, ogólna uprawa roli i roślin, szczegółowa u
roślin
20 godz
2 ECTS
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Wiedza: student zna rolę czynników abiotycznych, biotycznych i antropogenic
oddziaływujących na produkcję rolniczą.
Umiejętności: student prezentuje własne poglądy z wykorzystaniem różnych form oraz uczestn
dyskusji w celu uzgodnienia wspólnego stanowiska. Student wykonuje w zespole preze
multimedialne.
Kompetencje społeczne: student poprzez spełnianie wyznaczonych funkcji rozwiązuje postawio
zadania w zespole.
15.
Metody dydaktyczne
Konwersatorium akademickie
137
16.
17.
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki zaliczenia
poszczególnych form zajęć
wchodzących w zakres
danego przedmiotu
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
Wiedza
18.
Zamierzone
efekty
kształcenia*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Zaliczenie.
Warunkiem zaliczenia jest opanowanie przez studenta treści merytoryc
przedstawionych podczas zajęć oraz występujących we wskazanej literaturze, jak również pozy
zaliczenie wykonywanych prac i wszystkich sprawdzianów występujących w trakcie semestru.
student będzie przygotowywać w zespole co najmniej jedną dysertację lub prezentację elektron
związaną z treściami merytorycznymi. Oceniane będzie również zaangażowanie student
dyskusji podczas konwersatorium.
1) Energia promienista w siedlisku – 2 godz; 2) Gospodarka cieplna w siedlisku – 2 god
Gospodarka wodna w siedlisku roślin uprawnych – 2 godz.; 4) Powietrze w siedlisku, wiat
czynnik siedliska – 2 godz.; 5) Ukształtowanie terenu jako czynnik siedliska–2godz.; 6) Gleb
czynnik siedliska roślin uprawnych – 2 godz. 7) Kompleksowe działanie różnych czyn
siedliska - 4 godz. 8) Wpływ siedliska na jakość plonu – 2 godz. 9) Waloryzacja rol
przestrzeni produkcyjnej – 2 godz.
Sposób realizacji: dysertacje oraz prezentacje przygotowane przez studentów w 2- osob
zespołach, udział w dyskusji, przedstawianie przez studentów swoich poglądów i ich ob
samodzielne studiowanie przez studentów literatury podstawowej i uzupełniającej.
- Zna czynniki biotyczne, abiotyczne i antropogeniczne warunkujące produkcję rolniczą
- Charakteryzuje wzajemne oddziaływanie siedliska i roślinności.
- Zna kompleksowe działanie różnych czynników siedliska
- Analizuje przyczyny i skutki pozytywnego i negatywnego wpływu czynników siedliska na wiel
jakość plonu
- Umie zinterpretować wartości punktowe waloryzacji rolniczej przestrzeni produkcyjnej
- Przygotowuje prezentacje multimedialne i bierze udział w dyskusji
- Ma świadomość wpływu produkcji rolniczej na środowisko przyrodnicze
- Realizuje powierzone zadania w zespole spełniając w nim wyznaczone funkcje
Literatura podstawowa:
1.,Rojek M., Żyromski A. 2004. Agrometeorologia i klimatologia. AR Wrocław
2. Bednarek R., Dziadowiec H., Pokorska U., Prusinkiewicz Z. 2004. Badania ekologicznogleboznawcze. PWN
11.
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
3, Ogólna Uprawa Roli i Roślin, praca zbiorowa (podręcznik dla studentów akademii
rolniczych), pod red. M. Radomskiej i R. Krężla. Wyd. 4. PWRiL, W-wa, 1996.;
4, Jasińska Z., Kotecki A. 2003. Szczegółowa uprawa roślin. AR Wrocław
Literatura uzupełniająca:
1, Klima K., Kasperczyk M. 2009. Gospodarka rolna na terenach górskich. Wyd. PWSZ w Sano
2, Klima K. 2000. Produkcyjność i przeciwerozyjna skuteczność płodozmianów w warunkach
górskich Beskidu Niskiego. AR Kraków
3, Jones A., Duck R. Reed R., Weyers J. 2004. Nauki o środowisku. PWN
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt z
nauczycielem akademickim – 1 ECTS
25
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta (bez udziału prowadzącego lub z
udziałem prowadzącego w ramach konsultacji) konieczna dla realizacji zadań
programowych przedmiotu – 1 ECTS
25
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
50 h
2
138
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1
Zna czynniki biotyczne, abiotyczne i antropogeniczne
warunkujące produkcję rolniczą
*
2
Charakteryzuje wzajemne oddziaływanie siedliska i
roślinności.
*
3
Zna kompleksowe działanie różnych czynników
siedliska
*
UMIEJĘTNOŚCI
Analizuje przyczyny i skutki pozytywnego i
negatywnego wpływu czynników siedliska na wielkość
i jakość plonu
Umie zinterpretować wartości punktowe waloryzacji
rolniczej przestrzeni produkcyjnej
1
2
3
Przygotowuje prezentacje multimedialne i bierze
udział w dyskusji
1
Ma świadomość wpływu produkcji rolniczej na
środowisko przyrodnicze
Realizuje powierzone zadania w zespole spełniając w
nim wyznaczone funkcje
*
*
*
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
2
*
*
SYLABUSU MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
1.
2.
3.
4.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Opis
Ekonomiczno-organizacyjne aspekty użytkowania maszyn
Instytut Rolnictwa PWSZ im. J. Grodka w Sanoku
RO/IPRiL.01.5.W, RO/IPRiL.01.5.C
polski
•
•
•
•
•
•
Metody badania czasu pracy agregatu i jego wskaźników eksploatacyjnych
Metody analizy zmechanizowanych procesów produkcyjnych
Koszty użytkowania sprzętu rolniczego
Zasady doboru ilościowego i jakościowego sprzętu rolniczego
Podstawowe zasady gospodarki sprzętem rolniczym
Dokumentacja eksploatacyjna maszyn, ciągników i samochodów
Obowiązkowy do zaliczenia semestru/roku studiów
Rok III semestr I (studia niestacjonarne)
139
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej bądź
udzielającej zaliczenia
w przypadku, gdy nie jest
nim osoba prowadząca
dany przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotowi
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki zaliczenia
poszczególnych form zajęć
wchodzących w zakres
danego przedmiotu
17.
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
18.
Zamierzone
efekty
kształcenia*
Wiedza
j.w.
Wykład, ćwiczenia
brak
Wykład 20 godz. Ćwiczenia 20 godz.
W: 3 ECTS
C: 3 ECTS
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z metodyką obliczeń ekonomicznych i oceną
użytkowania maszyn rolniczych pod kątem ekonomiki oraz organizacji pracy w celu maksymali
efektu ekonomicznego z zachowaniem zasad organizacji pracy i technologii stosowanych
w produkcji rolniczej. Pozwoli to zaopatrzyć studenta w niezbędną wiedzę do zaprojektowania
kompleksowego park maszynowego nowoczesnego gospodarstwa rolniczego
Wykład, praca w grupach, , prezentacje, konsultacje w indywidualnych przypadkach
Obecność na zajęciach, pisemne zaliczenie, zaliczenie z oceną
Temat
L. wykł.
L. ćwic
Nasycenie energetyczne gospodarstwa rolniczego
2
2
Ocena bilansu energetycznego agregatu
1
1
Metody badania czasu pracy agregatu i jego wskaźników
1
1
eksploatacyjnych
Strategie użytkowania sprzętu rolniczego
2
2
Metody analizy zmechanizowanych procesów produkcyjnych
1
1
Analiza kosztów użytkowania sprzętu rolniczego
2
2
Zasady projektowania wyposażenia gospodarstw w ciągniki
2
2
i maszyny rolnicze
Zasady opracowywania kart technologicznych
1
2
Bilansowanie ciągników, maszyn i robocizny
2
2
Przykładowe procesy technologiczne w produkcji roślinnej
2
2
Zasady zaopatrywania gospodarstw w sprzęt rolniczy
1
2
System certyfikacji ciągników i maszyn rolniczych
1
Dokumentacja użytkowania maszyn, ciągników i samochodów
2
Możliwości finansowania zakupu sprzętu rolniczego i modernizacji
2
gospodarstw
Razem
20
20
• zna podstawowe zasady, metody, techniki, technologie, narzędzia, materiały i m
pozwalające wykorzystać potencjał przyrody w produkcji rolniczej i około rol
o wysokiej jakości
• zna podstawy grafiki inżynierskiej i technologii informacyjnej, budowę m
i narzędzi rolniczych oraz zasady ich bezpiecznej obsługi
140
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
•
ocenia i planuje zastosowanie różnych narzędzi, maszyn, metod i technologii w pro
rolniczej i okołorolnicznej
•
wykorzystuje wiedzę i umiejętności w celu określenia priorytetów sprawnego działani
Literatura podstawowa:
19.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
•
Kuczewski J, Majewski Z. Eksploatacja maszyn rolniczych WSiP Warszawa 1999
Literatura uzupełniająca:
•
•
•
Kuczewski J. Podstawy eksploatacji agregatów rolniczych Państwowe Wydawnictwo
Rolnicze i Leśne, Warszawa 1984
Kuczewski J. Majewski Z. Podstawy eksploatacji maszyn rolniczych WSiP Warszawa
1998
Wócicki Z. Wyposażenie rolnictwa w środki techniczne – stan i kierunki przemian
w układzie sektorowym i regionalnym IBMER, Warszawa 1998
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt z
nauczycielem akademickim
60
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniecznej dla realizacji zadań
programowych przedmiotu
90
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
150
z bezpośrednim udziałem
nauczyciela akademickiego
samodzielna praca studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
2,4
3,6
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
141
zna
podstawowe
zasady,
metody,
techniki,
technologie, narzędzia, materiały i metody
pozwalające wykorzystać potencjał przyrody w
produkcji
rolniczej
i
około
rolniczej
o wysokiej jakości
zna podstawy grafiki inżynierskiej i technologii
informacyjnej, budowę maszyn
i narzędzi rolniczych oraz zasady ich bezpiecznej
obsługi
1
2
x
x
x
x
UMIEJĘTNOŚCI
ocenia i planuje zastosowanie różnych narzędzi,
maszyn, metod i technologii w produkcji rolniczej i
okołorolnicznej
1
x
x
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
wykorzystuje wiedzę i umiejętności w celu określenia
priorytetów sprawnego działania
1
x
x
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Opis
1.
Nazwa modułu/ przedmiotu
BUDOWA I EKSPLOATACJA MASZYN PRZETWÓRSTWA
ROLNOSPOŻYWCZEGO
2.
Nazwa jednostki prowadzącej
przedmiot
INSTYTUT ROLNICTWA PWSZ W SANOKU
3.
Kod przedmiotu
R0/IPRiL.05.5.W.C
4.
Język przedmiotu
POLSKI
5.
Treści programowe
GRUPA TREŚCI KIERUNKOWYCH
6.
Typ przedmiotu
Obowiązkowy do zaliczenia semestru V
7.
Rok studiów, semestr
Rok III semestr V
8.
Imię i nazwisko osoby (osób)
prowadzącej przedmiot
dr inż. Janusz Adamczyk
9.
Imię i nazwisko osoby (osób)
egzaminującej bądź
udzielającej zaliczenia w
przypadku, gdy nie jest nim,
osoba prowadząca dany
przedmiot
j.w.
10.
Formuła przedmiotu
Wykłady, ćwiczenia
11.
Wymagania wstępne
Przedmioty wprowadzające: Chemia
12.
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Wykłady 15 godz., ćwiczenia 15 godz.
13.
Liczba punktów ECTS
przypisana modułowi
W-1, C-2
142
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Celem przedmiotu jest: przedstawienie studentom zagadnień dotyczących
procesów i operacji związanych z mechaniczną obróbką żywności, budowy,
zasady działania i warunków eksploatacji wybranych maszyn i urządzeń ze
szczególnym uwzględnieniem ich zadań w produkcji i przetwarzaniu żywności.
Pozwoli to studentom połączyć zagadnienia technologiczno- produkcyjne
aparaturowe i energetyczne, decydujące o wynikach ekonomicznych
funkcjonowania przedsiębiorstwa. Student nabywa umiejętność
interdyscyplinarnego spojrzenia na zagadnienia dotyczące żywności i jej
przetwarzania.
15.
Metody dydaktyczne
Wykład akademicki. Ćwiczenia- stacjonarne i terenowe
16.
Forma i warunki zaliczenia
przedmiotu. W tym zasady
dopuszczenia do egzaminu,
zaliczenia z przedmiotu, a
także formę i warunki
zaliczenia poszczególnych
form zajęć wchodzących w
zakres danego przedmiotu
Warunkiem zaliczenia jest obecność na ćwiczeniach i pozytywne zaliczenie
przedmiotu w formie zaliczenia z oceną.
17.
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz sposób ich
realizacji
Wiedza
18.
Zamierzone
efekty
kształcenia
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
9.
Podstawowe pojęcia i regulacje prawne z zakresu produkcji żywności.
10.
Procesy i operacje związane z mechaniczna obróbką żywności.
11.
Przenoszenie ciepła
12.
Przenoszenie masy.
13.
Zagadnienia ogólne i międzybranżowe:
19. Mycie maszyn i utrzymanie higieny produkcji
20. Pakowanie produktów
21. Magazynowanie i transport wewnętrzny z uwzględnieniem specyfiki
branżowej
14.Rozwój technik przetwarzania i utrwalania żywności.
15.Wybrane zagadnienia aparaturowe.
16.Mechaniczne rozdzielanie układów niejednorodnych.
17.Suszarnictwo
18.Przegląd technologii i urządzeń stosowanych zakładzie przemysłu rolnospożywczego na przykładzie branży mięsnej i mlecznej:
•
Procesy i wyposażenie techniczne, zarys budowy maszyn.
•
Wymagania higieniczne dla maszyn i urządzeń.
• Student zna podstawowe procesy i operacje związane z mechaniczna
obróbką żywności. EK-K W20
• Omawia rozwój technik utrwalania żywności. EK-K W20
• Charakteryzuje technologie i urządzenia stosowane w przetwórstwie mięsa i
mleka. EK-K W25
3. Posługiwania się poprawna terminologią. EK-K U22
4. Zdefiniowania wybranych technik przetwarzania i utrwalania mięsa i mleka.
EK-K U22
5. Doboru urządzeń dla poszczególnych odcinków-etapów łańcucha
technologicznego przetwarzania mięsa i mleka. EK-K U14
• Troszczy się o przestrzeganie wymagań higienicznych dla maszyn i urządzeń
EK-K K05
• Świadomy konieczności ciągłego aktualizowania i pogłębiania posiadanej
wiedzy. EK-K K07
Literatura podstawowa:
19.
• Kaleta A., Wojalski J. 2007 „Technologia przetwórstwa mięsa”
Wykaz literatury
• Ziajki S., 2008 „Mleczarstwo”
podstawowej i
• Olszewski A., 2007 „technologia przetwórstwa mięsa”
uzupełniającej, obowiązującej
• Litwińczuk Z., 2004 „surowce zwierzęce ocena i wykorzystanie”
do zaliczenia danego
Literatura uzupełniająca:
przedmiotu
• Lewicki P., 2005 „Inżynieria procesowa i aparatura przemysłu
spożywczego”
143
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studentów)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Udział w zajęciach- bezpośredni kontakt z nauczycielem, konsultacje
45
Praca własna studenta
35
Sumaryczne obciążenie pracą studenta:
80
Punkty ETCS za moduł/przedmiot
Z udziałem
nauczyciela
akademickiego
Samodzielna
praca
1,7
1,3
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
Forma zajęć dydaktycznych
numer efektu
kształcenia
W
yk
ła
d
EFEKT KSZTAŁCENIA
Ć
wi
cz
en
ia
La
bo
rat
ori
u
m
K
on
w
er
sat
ori
u
m
Pr
oj
ek
t
WIEDZA
1
2
3
Student zna podstawowe procesy i operacje
związane z mechaniczna obróbką żywności
Omawia rozwój technik utrwalania żywności
Charakteryzuje technologie i urządzenia
stosowane w przetwórstwie mięsa i mleka
X
X
X
X
X
X
X
X
UMIEJĘTNOŚCI
Posługiwania się poprawna terminologią
1
2
3
1
2
Zdefiniowania wybranych technik przetwarzania
i utrwalania mięsa i mleka
Doboru urządzeń dla poszczególnych odcinkówX
etapów łańcucha technologicznego
przetwarzania mięsa i mleka.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
X
X
Troszczy się o przestrzeganie wymagań
higienicznych dla maszyn i urządzeń
X
X
Świadomy konieczności ciągłego aktualizowania
i pogłębiania posiadanej wiedzy zawodowej.
144
Se
mi
na
ri
u
m
Za
ję
ci
a
pr
ak
ty
cz
ne
SYLABUSU MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Elementy składowe
sylabusu
Lp.
1.
2.
3.
4.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej bądź
udzielającej zaliczenia
w przypadku, gdy nie jest
nim osoba prowadząca
dany przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotowi
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15.
Metody dydaktyczne
Opis
Transport rolniczy
Instytut Rolnictwa PWSZ im. J. Grodka w Sanoku
R0/IPRiL.06.5.K
polski
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Definicja transportu. Proces transportowy, przewozowy.
Źródła powstawania potrzeb transportowych w rolnictwie. Miejsce transportu
w nakładach na produkcję.
Cechy transportu rolniczego.
Podział i zakres prac transportowych w rolnictwie.
Ładunki i środki transportowe w rolnictwie.
Przenośniki stosowane w rolnictwie.
Urządzenia szynowe stosowane w rolnictwie.
Umiejscowione urządzenia za- i wyładunkowe.
Ładowarki czołowe i chwytakowe.
Urządzenia gromadzące i przemieszczające.
Dźwigi i urządzenia własne środków transportowych.
Ręczne urządzenia ciągnione.
Wozy paszowe i przyczepy stosowane w rolnictwie.
Wózki akumulatorowe i spalinowe.
Samochody stosowane w rolnictwie.
Obowiązkowy do zaliczenia semestru/roku studiów
Rok III, semestr I (studia niestacjonarne)
Dr Sęk
j.w.
Konwersatorium
brak
Konwersatorium 20 godz.
4
Celem przedmiotu jest przekazanie studentom wiedzy i zasad dotyczących podstawowych f
transportu w rolnictwie. Realizowane zagadnienia określą wielkość zadań przewoz
w rolnictwie, stosowane środki i technologie transportu wewnętrznego i zewnętr
w gospodarstwach rolniczych. Celem przedmiotu jest również wzbogacenie praktycznej w
dotyczącej odpowiedniego doboru zestawów transportowych w zależności od rodzaju i wie
jednorazowo przewożonych partii ładunków.
Prezentacje, wykład, konsultacje w indywidualnych przypadkach
145
16.
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki zaliczenia
poszczególnych form zajęć
wchodzących w zakres
danego przedmiotu
Obecność na zajęciach, zaliczenie na ocenę.
•
•
17.
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
•
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
Wiedza
18.
Zamierzone
efekty
kształcenia*
•
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
19.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Definicja transportu. Proces transportowy, przewozowy (1 godz.)
Źródła powstawania potrzeb transportowych w rolnictwie. Miejsce transportu
w nakładach na produkcję (1 godz.)
Cechy transportu rolniczego(1 godz.)
Podział i zakres prac transportowych w rolnictwie (1 godz.)
Ładunki i środki transportowe w rolnictwie (2 godz.)
Przenośniki stosowane w rolnictwie (2 godz.)
Urządzenia szynowe stosowane w rolnictwie (1 godz.)
Umiejscowione urządzenia za- i wyładunkowe (1 godz.)
Ładowarki czołowe i chwytakowe (2 godz.)
Urządzenia gromadzące i przemieszczające.(1 godz.)
Dźwigi i urządzenia własne środków transportowych (1 godz.)
Ręczne urządzenia ciągnione (1 godz.)
Wozy paszowe i przyczepy stosowane w rolnictwie (2 godz.)
Wózki akumulatorowe i spalinowe (2 godz.)
Samochody stosowane w rolnictwie (1 godz.).
zna podstawowe zasady, metody, techniki, technologie, narzędzia, materiały i m
pozwalające wykorzystać potencjał przyrody w produkcji rolniczej i około ro
o wysokiej jakości
zna podstawy grafiki inżynierskiej i technologii informacyjnej, budowę m
i narzędzi rolniczych oraz zasady ich bezpiecznej obsługi
•
ocenia i planuje zastosowanie różnych narzędzi, maszyn, metod i technologii w pro
rolniczej i okołorolnicznej
•
wykorzystuje wiedzę i umiejętności w celu określenia priorytetów sprawnego działani
Literatura podstawowa:
1. Kokoszka S. 1996 . Transport w rolnictwie – wykłady. Skrypt AR Kraków.
2. Kokoszka S. 1996. Transport w rolnictwie – przewodnik do ćwiczeń. Skrypt AR Kraków
Literatura uzupełniająca:
4. Kuczewki J., Waszkiewicz Cz. 2007. Mechanizacja rolnictwa. Maszyny i urządzen
produkcji roślinnej i zwierzęcej. Wydawnictwo SGGW, Warszwa.
5. Skrobacki A., Ekielski A. 2006. Pojazdy i ciągniki rolnicze. Wydawnictwo „Wieś
Warszawa.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt z
nauczycielem akademickim
30
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniecznej dla realizacji zadań
programowych przedmiotu
70
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
100
z bezpośrednim udziałem
nauczyciela akademickiego
samodzielna praca studenta
146
1,2
2,8
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Wykład
EFEKT KSZTAŁCENIA
Laboratorium
numer efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
zna
podstawowe
zasady,
metody,
techniki,
technologie, narzędzia, materiały i metody
pozwalające wykorzystać potencjał przyrody w
produkcji
rolniczej
i
około
rolniczej
o wysokiej jakości
zna podstawy grafiki inżynierskiej i technologii
informacyjnej, budowę maszyn
i narzędzi rolniczych oraz zasady ich bezpiecznej
obsługi
1
2
x
x
UMIEJĘTNOŚCI
ocenia i planuje zastosowanie różnych narzędzi,
maszyn, metod i technologii w produkcji rolniczej i
okołorolnicznej
1
x
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
wykorzystuje wiedzę i umiejętności w celu określenia
priorytetów sprawnego działania
2
x
SYLABUSU MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Elementy składowe
sylabusu
Lp.
3.
4.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
1.
2.
Opis
Agroturystyka na obszarach leśnych
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku
RO/IPRiL.07.5.K
polski
Celem przedmiotu jest przedstawienie agroturystyki, rozumianej jako formy wypoczynku
odbywającego się w terenach wiejskich o charakterze rolniczym, opartą o bazę noclegową i
aktywności rekreacyjne związane z gospodarstwem rolnym i jego otoczeniem przyrodniczym,
produkcyjnym i usługowym.
Podczas wykładów zostaną omówione zagadnienia związane pojęciem agroturystyki, produktem
usługami agroturystycznymi, wymogami dotyczącymi działalności agroturystycznej, zasadnośc
łączenia agroturystyki z rolnictwem ekologicznym oraz możliwościami wykorzystania funduszy
unijnych w działalności agroturystycznej. Ćwiczenia audytoryjne obejmują sporządzanie bilans
zapotrzebowania na żywność i produkcji roślinnej oraz zwierzęcej. Podczas ćwiczeń terenowyc
sporządzony zostanie protokół z lustracji gospodarstwa agroturystycznego, starającego się o st
wiejskiej bazy noclegowej.
fakultatywny do zaliczenia w semestrze V
Rok studiów III, semestr V, studia niestacjonarne Doradztwo Rolniczo-Ekonomiczne
147
8.
9.
10.
11.
12.
13.
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej bądź
udzielającej zaliczenia
w przypadku, gdy nie jest
nim osoba prowadząca
dany przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotowi
Dr Barbara Banach
j. w.
Konwersatorium 15
Przedmioty wprowadzające: socjologia wsi, agroekologia z ochroną środowiska, fizjolo
żywienie zwierząt, ogólna uprawa roli i roślin, szczegółowa uprawa roślin
Konwersatorium 15 godz.
Konwersatorium – 2 ECTS
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Wiedza: Posiada wiedzę dotyczącą pojęcia, produktu i usługi agroturystycznej. Zna wymogi
formalne i prawne rejestracji i prowadzenia działalności agroturystycznej.
Umiejętności: Sporządza bilans zapotrzebowania na produkty żywnościowe oraz wylicza wi
produkcji roślinnej i zwierzęcej w gospodarstwie agroturystycznym.
Kompetencje społeczne: Pracuje samodzielnie lub w zespole spełniając wyznaczone funkcje.
15.
Metody dydaktyczne
Konwersatorium + Cwiczenia terenowe
16.
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki zaliczenia
poszczególnych form zajęć
wchodzących w zakres
danego przedmiotu
17.
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
Wiedza
18.
Zamierzone
efekty
kształcenia*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Konwersacje problemowe (zadania problemowe, tworzenie krótkich definicji, rozwiązy
przedstawionych zagadnień) Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest opanowanie przez studenta
merytorycznych przedmiotu przedstawionych podczas wykładów oraz uzyskanych p
samodzielne studiowanie wskazanej literatury podstawowej i uzupełniającej.
Waru
zaliczenia ćwiczeń terenowych jest pozytywna ocena protokołu z lustracji gospodarstwa
1.
2.
3.
Pojęcie i funkcja agroturystytki – 2 godz.
Produkt i usługi agroturystyczne – 2 godz
Wymogi formalne i prawne dotyczące rejestracji i prowadzenia działa
agroturystycznej – 2 godz.
4. Zasady łączenia działalności agroturystycznej z rolnictwem ekologicznym – 2 godz.
5. Możliwości wykorzystania funduszy PROW w agroturystyce – 2 godz.
Ćwiczenia terenowe: Sporządzanie protokołu lustracji gospodarstwa agroturystycznego położ
w okolicach Sanoka, starającego się o przyznanie statusu wg wymogów wiejskiej bazy noclego
5 godz.
1. Posiada wiedzę dotyczącą pojęcia, produktu i usług agroturystycznych.
2. Zna możliwości wykorzystanie funduszy unijnych w działalności agroturystycznej.
3. Charakteryzuje wymogi formalne i prawne dotyczące działalności agroturystycznej.
9. Układa płodozmian i ustala obsadę zwierząt w gospodarstwie agroturystycznym.
10. Oblicza bilans zapotrzebowania na żywność oraz produkcję rośliną i zwierzę
gospodarstwie agroturystycznym.
11. Sporządza protokół z lustracji gospodarstwa agroturystycznego starającego się o
wiejskiej bazy noclegowej.
9. Wykorzystuje wiedzę w celu optymalizacji działalności agroturystycznej.
10. Realizuje powierzone zadania w zespole spełniając w nim wyznaczone funkcje.
148
Literatura podstawowa:
12.
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
1. Agroturystyka i usługi towarzyszące / red. Wiesław Musiał- Kraków : Małopolskie Stowarzy
Doradztwa Rolniczego, 2005.
2. Współczesne problemy turystyki i rekreacji w badaniach empirycznych nauk społeczn
Wiesław Siwiński.- Warszawa : ALMAMER Wyższa Szkoła Ekonomiczna, 2007.
3. Marketing usług turystycznych / red. nauk. Aleksander Panasiuk.- Dodruk 2.- Warsz
Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007.
Literatura uzupełniająca:
1. Spojrzenie turysty / John Urry ; przekł. Alina Szulżycka.- Warszawa : Wydawnictwo Na
PWN, 2007.
2. Szanse rozwoju transgranicznych produktów turystycznych województw podkarpackiego i
lwowskiego : Przecław 19-20 kwietnia 2007 r. / [red. Jan Sołek].- Rzeszów : Podkarpacka
Regionalna Organizacja Turystyczna, 2007.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt z
nauczycielem akademickim – 1,2 ECTS
25
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta (bez udziału prowadzącego lub z
udziałem prowadzącego w ramach konsultacji) konieczna dla realizacji zadań
programowych przedmiotu – 1,8 ECTS
25
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
50 h
2
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1
Posiada wiedzę dotyczącą pojęcia, produktu i usług
agroturystycznych.
*
2
Zna możliwości wykorzystanie funduszy unijnych w
działalności agroturystycznej.
*
3
Charakteryzuje wymogi formalne i prawne dotyczące
działalności agroturystycznej.
1
Układa płodozmian i ustala obsadę zwierząt w
gospodarstwie agroturystycznym.
Oblicza bilans zapotrzebowania na żywność oraz
produkcję rośliną i zwierzęcą w gospodarstwie
agroturystycznym.
*
UMIEJĘTNOŚCI
2
*
*
149
3
Sporządza protokół z lustracji gospodarstwa
agroturystycznego starającego się o status wiejskiej
bazy noclegowej
*
*
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
1
2
Wykorzystuje wiedzę w celu optymalizacji działalności
agroturystycznej.
Realizuje powierzone zadania w zespole spełniając w
nim wyznaczone funkcje
*
*
150
BLOK A / IPRiL
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
3.
4.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia w przypadku,
gdy nie jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotowi
1.
2.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15.
Metody dydaktyczne
Opis
Podstawy biotechnologii żywności
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku
RO.IPRiL.10.6.K
polski
Celem przedmiotu jest przedstawienie zagadnień z zakresu biotechnologii żywności
(przemysłowej) ze szczególnym uwzględnieniem procesów biosyntezy i fermentacji
stosowanych w przemyśle spożywczym oraz biotechnologii roślin i zwierząt. Podczas
zajęć student nabędzie umiejętności interpretacji zjawisk zachodzących pod wpływem
mikroorganizmów oraz możliwości ich stosowania w biotechnologii żywności.
Do wyboru
Rok studiów III, semestr VI
Dr Magdalena Konieczny
j.w.
konwersatorium
Przedmioty wprowadzające: mikrobiologia, biochemia, chemia
20
2
Wiedza: Student opisuje istotę procesów biotechnologicznych, charakteryzuje produkty
modyfikowane genetycznie (roślinne i zwierzęce), charakteryzuje metody hodowli
drobnoustrojów stosowanych w biotechnologii, w tym zna zasadę działania
bioreaktorów
Umiejętności: dokonuje interpretacji zjawisk zachodzących pod wpływem
mikroorganizmów oraz możliwości ich zastosowania w biotechnologii żywności.
Ocenia skutki i potencjalne zagrożenia wynikające z produkcji żywności metodami
biotechnologicznymi. Wyraża opinie na temat problemu biobezpieczeństwa i
kontrowersji wokół biotechnologii. Posiada umiejętność samodzielnego poszukiwania
wiedzy naukowej, jej interpretacji oraz przygotowania wystąpień ustnych.
Kompetencje społeczne: student ma świadomość silnego związku biotechnologii i
inżynierii genetycznej z produkcją roślinną i zwierzęcą oraz ocenia potencjalne ryzyko
takiej zależności, rozwiązuje postawione zadania zespole lub samodzielnie.
• Konwersatorium akademickie
• Konsultacje – 1 godzina tygodniowo
• Samodzielne studiowanie przez studentów literatury podstawowej i
uzupełniającej.
151
16.
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Forma zaliczenia przedmiotu: test otwarty oraz przygotowanie prezentacji i
wystąpienia na jedno z wybranych zagadnień przedmiotowych.
Warunkiem zaliczenia
jest opanowanie przez studenta treści merytorycznych
przedmiotu przedstawionych podczas zajęć oraz uzyskanych poprzez samodzielne
studiowanie wskazanej literatury podstawowej i uzupełniającej (pozytywne zaliczenie
testu), przygotowanie wstąpienia (prezentacji) jedno z wybranych zagadnień
związanych z tematyką zajęć, aktywność podczas zajęć.
1.
17.
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
Wiedza
18.
Zamierzone
efekty
kształcenia*
Umiejętności
Biotechnologia i inżynieria genetyczna – informacje wstępne (produkty
modyfikowane genetycznie, stosunek społeczeństwa do biotechnologii,
inżynierii genetycznej i żywności transgenicznej. Problemy
biobezpieczeństwa. Stan obecny oraz perspektywy biotechnologii i
inżynierii genetycznej (2 godz.)
2. Surowce i materiały w biotechnologii. Podstawowe operacje i procesy
w biotechnologii – przebieg procesów biotechnologicznych, metody
hodowli drobnoustrojów, procesy okresowe i ciągłe, bioreaktory (2
godz.)
3. Biotechnologia pozyskiwania żywności – surowce roślinne (rośliny jako
bioreaktory, rośliny transgeniczne, modyfikacja technologicznych cech
roślin (2 godz.)
4. Biotechnologia pozyskiwania żywności – surowce zwierzęce (zwierzęta
transgeniczne,
biologiczne
regulowanie
wzrostu
zwierząt,
biotechnologia w ochronie zdrowia i w żywieniu zwierząt) (3 godz.)
5. Biotechnologia składników żywności (4 godz.)
6. Technologie fermentacyjne (przemysł surowców roślinnych, owocowowarzywny, piekarski, piwowarski, winiarski, spirytusowy, surowców
zwierzęcych, mięsny, mleczarski) (4 godz.)
7. Biotechnologiczne przetwarzanie produktów ubocznych przemysłu
rolno-spożywczego (3 godz.)
Sposób realizacji:
Konwersatorium akademickie, samodzielne studiowanie przez studentów literatury
podstawowej i uzupełniającej, przygotowanie wystąpienia (prezentacji) przez studenta
na jedno z wybranych zagadnień przedmiotowych.
1) zna produkty modyfikowane genetycznie (roślinne i zwierzęce)
2) Charakteryzuje przebieg procesów biotechnologicznych, metody hodowli
drobnoustrojów oraz budowę i znaczenie bioreaktorów
3) Opisuje biosyntezę niektórych składników żywności przez drobnoustroje.
1) dokonuje
interpretacji
zjawisk
zachodzących
pod
wpływem
mikroorganizmów oraz możliwości ich zastosowania w biotechnologii
żywności
2) ocenia skutki i potencjalne zagrożenia wynikające z produkcji żywności
metodami biotechnologicznymi
3) wyraża opinie na temat problemu biobezpieczeństwa i kontrowersji wokół
biotechnologii.
4) posiada umiejętność samodzielnego poszukiwania wiedzy naukowej, jej
interpretacji oraz przygotowania wystąpień ustnych.
1)
Kompetencje
społeczne
2)
ma świadomość silnego związku biotechnologii i inżynierii genetycznej z
produkcją roślinną i zwierzęcą oraz ocenia potencjalne ryzyko takiej
zależności,
rozwiązuje postawione zadania zespole lub samodzielnie
152
19.
Literatura podstawowa:
1. Bednarski W., Reps A., Biotechnologia żywności, Wyd. Nauk.-Tech., 2001
2. Duszkiewicz-Reinhard W. i in,. Teoria i ćwiczenia z mikrobiologii ogólnej i
technicznej, Wyd. SGGW, 2003
3. Libudzisz Z. (red.), Mikrobiologia techniczna. T. 1 i 2. Wyd. PWN. 2009.
4. Leśniak W.: Biotechnologia żywności. Procesy fermentacji i biosyntezy. Wyd.
Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Wrocław 2002.
Literatura uzupełniająca:
1. Malepszy S. (red.), Biotechnologia roślin. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa,
2005.
2. Zwierzchowski L. (red.), Biotechnologia zwierząt. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa, 1997.
3. Biotechnologia – kwartalnik.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim
25
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniczna dla realizacji
zadań programowych przedmiotu
25
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
50
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
2
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1
2
3
zna produkty modyfikowane
(roślinne i zwierzęce)
Charakteryzuje
przebieg
biotechnologicznych,
metody
drobnoustrojów oraz budowę i
bioreaktorów
genetycznie
*
procesów
hodowli
znaczenie
*
Opisuje biosyntezę niektórych składników
żywności przez drobnoustroje.
*
UMIEJĘTNOŚCI
1
2
3
dokonuje interpretacji zjawisk zachodzących pod
wpływem mikroorganizmów oraz możliwości ich
zastosowania w biotechnologii żywności
ocenia skutki i potencjalne zagrożenia
wynikające z produkcji żywności metodami
biotechnologicznymi
wyraża opinie na temat problemu
biobezpieczeństwa i kontrowersji wokół
biotechnologii
*
*
*
153
posiada
umiejętność
samodzielnego
poszukiwania wiedzy naukowej, jej interpretacji
oraz przygotowania wystąpień ustnych.
4
*
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
ma świadomość silnego związku biotechnologii i
inżynierii genetycznej z produkcją roślinną i
zwierzęcą oraz ocenia potencjalne ryzyko takiej
zależności,
rozwiązuje postawione zadania zespole lub
samodzielnie
1
2
*
*
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
Treści programowe
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej bądź
udzielającej zaliczenia
w przypadku, gdy nie jest
nim osoba prowadząca
dany przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotowi
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Opis
Infrastruktura i wyposażenie gospodarstw rolnych
Instytut Rolnictwa PWSZ im. J. Grodka w Sanoku
RO/IPRiL.11.6.W, RO/IPRiL.11.6.C
polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta podstawowymi elementami wyposażenia gospod
rolnych, oraz nowoczesną budową gospodarstwa.
obowiązkowy do zaliczenia semestru V
Rok studiów III, semestr V (studia 1-go° stacjonarne)
Mgr inż. Leszek Rąpała
j.w.
wykłady + ćwiczenia
Przedmioty ogólnorolnicze
Wykład 15 godz., ćwiczenia 20 godz.
4 pkt ECTS (2 pkt. wykład + 2 pkt. ćwiczenia)
Wykład akademicki, ćwiczenia audytoryjne, samodzielne studiowanie przez studentów lite
podstawowej i uzupełniającej.
154
16.
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki zaliczenia
poszczególnych form zajęć
wchodzących w zakres
danego przedmiotu
Forma zaliczenia wykładów – egzamin pisemny z całości wiedzy przedstawionej na wykładac
uzyskanej
poprzez
samodzielne
studiowanie
wskazanej
literatury
podsta
i uzupełniającej. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest pozytywne zaliczenie ćwiczeń.
Forma zaliczenia ćwiczeń –prezentacja określonego zagadnienia, obecność na ćwiczeni
zaliczenie
17.
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
Wykłady:
Charakterystyka gospodarstwa rolnego, środki produkcji rolniczej, przydatność rolnicza
charakterystyka gospodarstw na terenie Polski.
Ćwiczenia:
Charakterystyka środków produkcji rolniczej i elementów wyposażenia gospodarstwa rolniczeg
Wiedza
18.
19.
Zamierzone
efekty
kształcenia*
1. Zna elementy wyposażenia gospodarstwa
2. Wymienia czynniki środowiskowe warunkujące dobór infrastruktury gospodarstwa
Umiejętności
1. Rozumie relacje pomiędzy produkcją rolniczą a wymaganiami stawianymi przez środowisko
2. Charakteryzuje budowę podstawowych elementów infrastruktury gospodarstwa
Kompetencje
społeczne
1. rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji i aktualizowania nabytej wiedzy
2. chętnie podejmuje się pracy w zespole i wykonuje powierzone mu zadania
3. jest świadomy oddziaływania antropogenicznego na kształt biosfery i jego skutków
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Literatura podstawowa:
Analiza przedsiębiorstw agrobiznesu : (techniczno-ekonomiczna, finansowa i strategiczna) / El
Szymańska.- Warszawa : Wydawnictwo "Wieś Jutra", 2007.
Gospodarka a środowisko i ekologia / Red. Krzysztof Małachowski ; Agnieszka Budzi
Guźlecka.- Wyd. 3 dodruk.- Warszawa : CeDeWu, 2012
Literatura uzupełniająca:
Rolnictwo w województwie podkarpackim w 2004 r. : Informacje i opracowania ststysty
Rzeszów : Urząd Statystyczny, 2005.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt z
nauczycielem akademickim
35
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta (bez udziału prowadzącego lub z
udziałem prowadzącego w ramach konsultacji) konieczna dla realizacji zadań
przedmiotu
35
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
z bezpośrednim udziałem
nauczyciela akademickiego
samodzielna praca studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
2
2
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
155
WIEDZA
zna podstawowe zasady, metody, techniki,
technologie, narzędzia, materiały i metody
pozwalające wykorzystać potencjał przyrody w
produkcji rolniczej i około rolniczej o wysokiej
jakości
Wykazuje znajomość metod analizy
ekonomicznej i agrotechnologii
EK-K_W17
EK-K_W27
charakteryzuje wielofunkcyjny rozwój obszarów
wiejskich oraz możliwość wykorzystania
środków unijnych w działalności rolniczej
EK-K_W28
+
UMIEJĘTNOŚCI
EK-K_U04
prezentuje własne poglądy z wykorzystaniem
różnych form oraz uczestniczy w dyskusji celem
osiągnięcia wspólnego stanowiska
EK-K_U22
ocenia i planuje zastosowanie różnych narzędzi,
maszyn, metod i technologii w produkcji
rolniczej i okołorolnicznej
+
+
+
+
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
wykorzystuje wiedzę i umiejętności w celu
określenia priorytetów sprawnego działania
EK-K_K03
+
EK-K_K07
rozumie potrzeby ciągłego
dokształcania się w zakresie
wykonywanego zawodu
+
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
prowadzącej przedmiot
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
1.
Opis
Technologie produkcji roślinnych surowców przemysłowych.
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku
RO.IPRiL.12.6.K
polski
156
inne ...
Zajęcia praktyczne
+
Seminarium
+
Konwersatorium
+
Projekt
+
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
numer efektu
kształcenia
Wykład
Forma zajęć dydaktycznych
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
9.
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
10. Formuła przedmiotu
11. Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
12.
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
13.
modułowi/przedmiotow
i
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15. Metody dydaktyczne
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z zagadnieniami związanymi
bezpośrednio z produkcją roślin przemysłowych, poznanie zasad technologii i
znaczenia tej grupy roślin. Celem przedmiotu jest przedstawienie zaleceń
agrotechnicznych dla roślin przemysłowych, ekonomiczne i środowiskowe
uwarunkowania produkcji oraz zastosowanie i wykorzystanie tej grupy roślin w
poszczególnych gałęziach przemysłu.
Obowiązkowy do zaliczenia w semestrze VI
Rok studiów III, semestr VI
dr inz.Jerzy Mączyński
j. w.
Konwersatorium
Przedmioty wprowadzające: Ogólna uprawa roślin, szczegółowa uprawa roślin
10 godz
2 ECTS
Wiedza: student ma wiedzę w zakresie znaczenia produkcji roślinnej - grupy roślin
przemysłowych w gospodarce żywnościowej świata i Polski, opisuje podstawowe
rośliny przemysłowe uprawiane w Polsce. Student zna technologie uprawy roślin
przemysłowych dla różnych warunków i metod gospodarowania. Student zna sposoby
zagospodarowania, przetwarzania i poprawnego wykorzystania poszczególnych roślin
z grupy przemysłowych.
Umiejętności: student potrafi
wymienić zasady i znaczenie produkcji roślin
przemysłowych, oraz potrafi wybrać odpowiednią metodę i technologię uprawy, która
umożliwi uzyskanie opłacalność produkcji i nie będzie niekorzystnie oddziaływać na
środowisko. Student posiada umiejętności poprawnego przyporządkowywania
określonych roślin przemysłowych do danej gałęzi przemysłu i przetwórstwa. Określa
potencjał plonotwórczy i wydajność przetwórczą poszczególnych roślin.
Kompetencje społeczne: student posiada świadomość ważności i rozumienie
pozaagrotechnicznych aspektów działalności inżynierskiej, w tym jej wpływu na
środowisko, i związanej z tym odpowiedzialności za podejmowane decyzje. Rozumie
potrzebę uczenia się przez całe życie.
Konwersatorium, samodzielne studiowanie przez studentów literatury podstawowej i
uzupełniającej.
157
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
16.
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Treści merytoryczne
17. przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Wiedza
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Warunkiem zaliczenia jest obecność na zajęciach, opanowanie przez studenta treści
merytorycznych przedstawionych podczas zajęć oraz występujących we wskazanej
literaturze także pozytywne zaliczenia kolokwiów i referatów.
1.Rola produkcji roślinnej w gospodarce żywnościowej świata i Polski.
2.Znaczenie gospodarcze roślin przemysłowych.
3.Charakterystyka poszczególnych gałęzi przetwórstwa roślin przemysłowych.
4.Technologia produkcji roślin oleistych.
5.Technologia produkcji roślin wykorzystywanych w przemyśle fermentacyjnym.
6.Technologia produkcji roślin dla przemysłu cukrowniczego.
7.Technologia produkcji roślin dla przemysłu tytoniowego.
8.Rośliny do produkcji biopaliw.
9. Ekonomiczne uwarunkowania efektywności wykorzystania potencjału
poszczególnych grup roślin przemysłowych.
1.Charakteryzuje podstawowe problemy dotyczące roli produkcji roślinnej(roślin
przemysłowych) w
gospodarce żywnościowej świata i Polski.
2.Zna podstawowe techniki i technologie uprawy roli i roślin pozwalające wykorzystać
potencjał
przyrody dla uzyskania plonu o wysokiej jakości w sposób bezpieczny dla
środowiska.
1.Rozpoznaje najbardziej rozpowszechnione gatunki roślin przemysłowych.
2.Dobiera gatunki i odmiany roślin przemysłowych do warunków gospodarowania.
3.Podejmuje decyzje o wyborze metod oraz technologii w uprawie roślin, które
umożliwią pozyskanie plonu w sposób przyjazny dla środowiska.
4.Projektuje i ocenia systemy oraz technologię produkcji roślinnej.
1.Rozumie potrzebę ustawicznego uzupełniania wiedzy.
2.Wykorzystuje wiedzę w celu określenia oddziaływania uprawy roślin na środowisko.
Literatura podstawowa:
1.Ogólna Uprawa Roli i Roślin, praca zbiorowa (podręcznik dla studentów akademii
rolniczych), pod red. M. Radomskiej i R. Krężla. Wyd. 4. PWRiL, W-wa, 1996.;
2.Rośliny oleiste, uprawa i zastosowanie, praca zbiorowa, pod red. W.Budzyńskiego i
T.Zająca.Wyd. PWRiL, Poznań 2010.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
3.Tomicka I. 1999. Technologie produkcji roślinnej. Podręcznik dla techników
rolniczych. PWRiL .
4.Jasińska Z., Kotecki A. 2003. Szczegółowa uprawa roślin, t. 1. i t. 2. Wyd. AR we
Wrocławiu..
5.Kruczek A. 2011. Ćwiczenia ze szczegółowej uprawy roślin rolniczych. Wyd. Uniw.
Przyrodniczy w Poznaniu
Literatura uzupełniająca:
.Rośliny oleiste, uprawa i zastosowanie, praca zbiorowa, pod red. W.Budzyńskiego i
T.Zająca.Wyd. PWRiL, Poznań 2010.
1.Klima K. Kasperczyk M. 2009. Gospodarka rolna na terenach górskich. PWSZ im. J.
Grodka w Sanoku.
2.Małachowski K., Budziewicz-Guźlecka A. 2007. Gospodarka a środowisko i
ekologia. Wyd. 2.CeDeWu, Warszawa
158
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim
20
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniczna dla realizacji
zadań programowych przedmiotu
30
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
50
2
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1
2
Charakteryzuje podstawowe problemy dotyczące
roli produkcji roślinnej(roślin przemysłowych) w
gospodarce żywnościowej świata i Polski.
Zna podstawowe techniki i technologie uprawy
roli i roślin pozwalające wykorzystać potencjał
przyrody dla uzyskania plonu o wysokiej jakości
w sposób bezpieczny dla środowiska.
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
1
2
1
2
Rozpoznaje
najbardziej
rozpowszechnione
gatunki roślin przemysłowych.
Dobiera gatunki i odmiany roślin przemysłowych
do warunków gospodarowania.
*
Podejmuje decyzje o wyborze metod
oraz
technologii w uprawie roślin, które umożliwią
pozyskanie plonu w sposób przyjazny dla
środowiska.
Projektuje i ocenia systemy oraz technologię
produkcji roślinnej.
*
*
*
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
1
2
Rozumie potrzebę ustawicznego uzupełniania
wiedzy.
Wykorzystuje wiedzę w celu określenia
oddziaływania uprawy roślin na środowisko.
*
*
159
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
prowadzącej przedmiot
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
1.
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
9.
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
10. Formuła przedmiotu
11. Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
12.
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
13.
modułowi/przedmiotow
i
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15. Metody dydaktyczne
Opis
Zbiorowiska leśne i nielesne w górach
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyzszej Szkoły Zawodowej im.J.Grodka w Sanoku
RO.IPRiL.13.6.K
polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z charakterystycznymi dla warunków
górskich
zbiorowiskami przyrodniczymi, granicami zasięgów istostnych gospodarczo gatunków,
pietrowym układem roślinności w górach.Nabycie wiedzy w zakresie rozpoznawania
siedliskowych
typów lasu.
obowiazkowy do zaliczenia w semestrze VI
Studia niestacjonarne, rok studiów III, semestr II, blok A
dr inz.Jerzy Mączyński
j.w.
Konwersatorium
Przedmioty wprowadzajace: botanika, gleboznawsrwo
Konwersatorium 15
Konwersatorium 2 ECTS
Wiedza student ma wiedzę dotyczącą podstawowych pojęc dotyczacych zbiorowisk
roślinnych
w górach. Zna i rozumie wspólzalezności występujące w przyrodzie.
Umiejętności: potrafi rozpoznać określone zbiorowiska rośłinne, w tym typy lasu.
Umie wykorzystać wiedzę teoretyczną w praktyce zawodowej
Kompetencje społeczne: ma świadomośc rozumienia współzależności poszczególnych
składników zbiorowisk roślinnych. Rozumie potrzebę ustawicznego uzupełniania
wiedzy
Konwersatorium, samodzielne studiowanie przez studentów literatury
160
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
16.
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Treści merytoryczne
17. przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Konwersatorium: zaliczenie z oceną .Warunkiem zaliczenia konwersatorium jest
opanowanie przez studenta materiału przerabianego na konwersatorium oraz
pozytywne zaliczenie sprawdzianów występujacych w trakcie semestru.
Konwersatorium: Typy formacji przyrodniczych. Granice zasięgu. Piętra roślnnosci w
gorach. Zbiorowiska leśne. Typy siedliskowe lasu: warunki glebowe, roslinnosc dna
lasu, drzewostan. Zbiorowiska łąkowe. Antropogeniczne zbiorowiska rolne.
Wiedza
1.posiada niezbędą wiedzę dotyczącą podstawowych zbiorowisk roślinnych w górach.
2.Zna i rozumie współzalezności wystepujące w przyrodzie
Umiejętności
1.Potrafi rozpoznac określone zbiorowiska roślinne
2.Umie wykorzystać wiedzę teoretyczną w praktyce zawodowej
Kompetencje
społeczne
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
1.Ma świadomość rozumienia współzależności pomiędzy składnikami zbiorowisk
roslinnych.
2. Rozumie potrzebę ustawicznego uzupełniania wiedzy
Literatura podstawowa:
Fitopatologia leśna : Podręcznik dla studentów wydziałów leśnych akademii
rolniczych / Karol Mańka- Wyd. VI- Warszawa : Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i
Leśne, 2005
Literatura uzupełniająca:
Myczkowski S. Fitosocjologia leśna. PWRiL 1985
Mach J. Mączyński M. Barszcz J. Ekologiczne podstawy leśnictwa. AR Kraków 1975
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim
25
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniczna dla realizacji
zadań programowych przedmiotu
25
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
50
2
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
numer
EFEKT KSZTAŁCENIA
Forma zajęć dydaktycznych
161
WIEDZA
1
Posiada niezbędną wiedzę
dot.podst.zbiorow.roslinnych
*
2
Zna i rozumie współzależności wyst.w przyrodzie
*
1
Potrafi rozpoznawać określone zbiorowiska
roślinne
*
2
Umie wykorzystać wiedzę teoretyczną w
pr.zawodowej
*
1
Ma świadomość rozumienia współzależności
pomiedzy składnikami zbiorowisk roslinnych
Rozumie potrzebę ustawicznego uzupełniania
wiedzy
UMIEJĘTNOŚCI
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
2
*
*
SYLABUSU MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Elementy składowe
sylabusu
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
Treści programowe
Opis
Podstawy melioracji rolnych
Instytut Rolnictwa PWSZ im. J. Grodka w Sanoku
RO/IPRiL.14.6.K
polski
•
•
•
•
•
•
•
6.
7.
8.
9.
10.
11.
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej bądź
udzielającej zaliczenia
w przypadku, gdy nie jest
nim osoba prowadząca
dany przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Zasoby wody na ziemi i jej znaczenie w produkcji rolniczej
Dynamika zmian zasobów wody
Definicja, zakres i cel melioracji rolniczych
Potrzeby i efekty melioracji w rolnictwie
Odwadnianie, drenowanie i nawadnianie gruntów użytkowanych
rolniczo
Eksploatacja urządzeń melioracyjnych
Zapoznanie z dokumentacją techniczną urządzeń melioracyjnych
Obowiązkowy do zaliczenia semestru/roku studiów
Rok III, semestr I (studia stacjonarne i niestacjonarne)
j.w.
konwersatorium
brak
162
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
Ćwiczenia
Wykład
efektu
kształcenia
12.
13.
14.
15.
16.
17.
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotowi
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki zaliczenia
poszczególnych form zajęć
wchodzących w zakres
danego przedmiotu
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
Wiedza
18.
Zamierzone
efekty
kształcenia*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
konwersatorium 15godz.
1
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z tematyką zasobów wodnych
środowiska przyrodniczego i znaczeniem wody w prowadzeniu produkcji
rolniczej. Efektem ćwiczeń powinno być zaznajomienie studentów z
zakresem, znaczeniem i podstawowymi realizacjami w zakresie melioracji
rolniczych oraz ocena podstawowych parametrów eksploatacyjnych
urządzeń melioracyjnych na postawie pomiarów i obliczeń.
Praca w grupach, pokaz, dyskusja, prace pisemne, zajęcia terenowe
Obecność na zajęciach, pisemne zaliczenie
Tematyka konwersatorium
1. Woda i jej zasoby
2. Dynamika zmian zasobów wodnych
3. Znaczenie wody w glebie dla produkcji roślinnej
4. Ramowa Dyrektywa wodna UE
5. Definicje, zakres i podział melioracji
6. Potrzeby melioracji w rolnictwie
7. Efekty melioracji w rolnictwie
8. Normatywy odwodnienia
9. Wpływ urządzeń melioracyjnych na środowisko przyrodnicze
10. Skale, plany i mapy oraz pomiary liniowe
11. Odwadnianie i drenowanie- podstawowe parametry i obliczenia
12. Nawadnianie – podstawowe parametry i obliczenia
13. Eksploatacja systemów melioracyjnych (2 godz.)
14. Zaliczenie przedmiotu
• identyfikuje zjawiska i procesy zachodzące w atmosferze,
hydrosferze i litosferze
• zna podstawowe zasady, metody, techniki, technologie, narzędzia
i materiały oraz funkcje budowli technicznych wspierające
kształtowanie krajobrazu rolniczego w celu poprawy jakości
bytowania człowieka
• wykonuje samodzielne lub w zespole pod kierunkiem opiekuna
proste eksperymenty naukowe, projekty, analizuje ich wyniki i
wyciąga wnioski
• dostrzega związki przyczynowo-skutkowe zachodzące w
przyrodzie w świecie ożywionym
i nieożywionym
• rozwiązuje postawione zadania w zespole (spełniając
wyznaczone funkcje) lub samodzielnie
163
Literatura podstawowa:
1. Ziemnicki S.: Melioracje rolne i elementy miernictwa. PWN
Warszawa, 1975.
19.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
2. Grabarczyk S.: Melioracje rolne. Podstawy agrotechniki - pod red.
W. Niewiadomskiego,
PWRiL Warszawa, 1983.
Literatura uzupełniająca:
1. Karczmarczyk S., Nowak L. (red.): Nawadnianie roślin. PWRiL
Poznań, 2006.
2. Grzyb H., Kocan P., Rytel Z.: Melioracje. PWRiL, 1982.
3. Dzieżyc J. (red). 1989. Potrzeby wodne roślin uprawnych. PWN
Warszawa
4. Aktualne akty prawne
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania,
itp.)
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez
bezpośredni kontakt z nauczycielem akademickim
Obciążenie studenta [h]
20
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniecznej dla
realizacji zadań programowych przedmiotu
10
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
30
z bezpośrednim
udziałem nauczyciela
akademickiego
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
0,7
samodzielna praca
studenta
0,3
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
WIEDZA
1
2
1
2
identyfikuje zjawiska i procesy zachodzące
w atmosferze, hydrosferze i litosferze
zna podstawowe zasady, metody, techniki,
technologie, narzędzia i materiały oraz funkcje
budowli technicznych wspierające
kształtowanie krajobrazu rolniczego w celu
wykonuje samodzielne lub w zespole pod
kierunkiem opiekuna proste eksperymenty
naukowe, projekty, analizuje ich wyniki i
wyciąga
dostrzegawnioski
związki przyczynowo-skutkowe
zachodzące w przyrodzie w świecie ożywionym
i nieożywionym
x
x
x
x
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
164
inne ...
Zajęcia
praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
rozwiązuje postawione zadania w zespole
(spełniając wyznaczone funkcje) lub
samodzielnie
1
x
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
prowadzącej przedmiot
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
1.
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
9.
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
10. Formuła przedmiotu
11. Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
13.
modułowi/przedmiotow
i
12.
Opis
Gospodarka energetyczna i alternatywne źródła energii.
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku
RO.IPRiL.15.6.K
polski
Celem szczegółowym i zadaniem dydaktycznym jest zapoznanie studentów z
problematyką zaopatrzenia i bilansu energetycznego
zakładów przetwórstwa
spożywczego, wskazanie obszarów i
czynników mogących decydować o
nieracjonalnym zużyciu energii w przetwórstwie, określenie zasad prawidłowej
gospodarki paliwami oraz poznanie budowy kotłów, wytwornic pary i wymienników
ciepła. Podczas zajęć student zostanie zaznajomiony z najważniejszymi rodzajami
energii odnawialnej, ekonomicznym sposobem jej pozyskiwania i wykorzystania.
Student poznaje efektywność poszczególnych niekonwencjonalnych systemów
energetycznych oraz oddziaływanie tych systemów na środowisko naturalne. Podczas
zajęć porównane będą dwa odrębne systemy energetyczne (konwencjonalne i
niekonwencjonalne).
obowiązkowy do zaliczenia semestru VI
rok studiów III / semestr VI
mgr inż. Grzegorz Pińczuk
j. w.
Konwersatorium
Przedmioty wprowadzające: agrofizyka, agrometeorologia, budowa i eksploatacja
maszyn przetwórstwa spożywczego, technika rolnicza.
Konwersatorium 15godz.
2 ECTS
165
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15. Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
16.
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Treści merytoryczne
17. przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
Wiedza
Umiejętności
Wiedza: student ma wiedzę dotyczącą prawidłowego zarządzania energią w zakładach
przetwórstwa spożywczego, zna budowę podstawowych urządzeń i zapotrzebowania
energetycznego poszczególnych procesów technologicznych w tych zakładach.
Student posiada wiedzę dotyczącą niekonwencjonalnych źródeł energii, a w
szczególności wiedzę związaną z problematyką wdrażania i wykorzystania
alternatywnych systemów energetycznych bazujących na energetyce odnawialnej.
Student zna i rozumie istotę stosowania nowoczesnych rozwiązań technologicznych w
procesach pozyskiwania energii niekonwencjonalnej przy jednoczesnej ochronie
środowiska naturalnego. Student wie o uwarunkowaniach społeczno ekonomicznych
decydujących
o
powodzeniu
wdrażania
niekonwencjonalnych
systemów
energetycznych.
Umiejętności: Student wymienia czynniki wpływające na zużycie energii w zakładzie
przemysłu spożywczego, wie jak przebiega prawidłowe spalanie paliw, zna budowę
kotłów parowych, rozumie na czym polega prawidłowa gospodarka energią cieplną i
ograniczanie jej strat, charakteryzuje podstawowe układy chłodnicze, wie od czego
zależy zużycie energii w procesach chłodzenia, wie jak wygląda zaopatrzenie zakładów
w wodę. Student potrafi opisać szczegółowo rodzaje niekonwencjonalnych źródeł
energii wraz z przedstawieniem metod pozyskiwania tego rodzaju energii w sposób
bezpieczny dla środowiska. Student potrafi zaprezentować poszczególne systemy
energetyczne wraz z opisem dotyczącym potencjału energetycznego występującego na
terenie Polski.
Kompetencje społeczne: student ma świadomość ważności stosowania energetyki
odnawialnej ale również umie wskazywać pewne zagrożenia jakie niesie ze sobą
nieodpowiedzialne gospodarowanie niekonwencjonalnymi źródłami energii.
Metody podające, wykład problemowy
Pisemne zaliczenie z całości wiedzy przedstawionej na zajęciach (zadania
problemowe, tworzenie krótkich definicji). Warunkiem pozytywnego zaliczenia
przedmiotu jest opanowanie przez studenta treści merytorycznych przedstawianych na
zajęciach oraz studiowanie wskazanej literatury podstawowej i uzupełniającej.
1.Czynniki wpływające na zużycie energii w zakładzie przemysłu spożywczego.
2.Gospodarka paliwami. Spalanie paliw.
3.Budowa kotłów parowych i wytwornic pary.
4.Gospodarka cieplna, gospodarka energią elektryczną,
5.Gospodarka chłodnicza, gospodarka wodna.
6. Energia konwencjonalna - niekonwencjonalna (perspektywy, zagrożenia).
7. Rodzaje energii odnawialnej oraz technologie pozyskiwania energii odnawialnej
(znaczenie rolnictwa, potencjał energetyczny kraju)
- Biomasa – surowce energetyczne pierwotne i wtórne .Technologia produkcji
biogazu.
- Energia wiatru – siłownie wiatrowe, lokalizacja w terenie.
- Energia słoneczna – kolektory słoneczne, fotoogniwa, systemy solarne.
- Energia wód – rodzaje elektrowni wodnych.
- Energia geotermalna – potencjał energetyczny, lokalizacja, wykorzystanie.
8. Ekonomiczne i społeczne uwarunkowania rozwoju energetyki niekonwencjonalnej.
1.Zna podstawowe zasady, techniki, technologie, narzędzia, materiały i metody
pozwalające poprawnie zarządzać gospodarką energetyczną w procesach produkcji
rolniczej i przetwórstwa.
2.Zna podstawy, budowy maszyn, linii produkcyjnych, urządzeń i narzędzi rolniczych
wraz ze znajomością zapotrzebowania tych urządzeń w energię.
1. Projektuje i ocenia systemy energetyczne oraz technologię stosowaną w zakładach
przetwórczych.
2.Ocenia i planuje zastosowanie różnych narzędzi, maszyn, metod i technologii w
procesach produkcji z uwzględnieniem zastosowania nowoczesnej gospodarki
energetycznej i wdrażania niekonwencjonalnych systemów energetycznych.
166
Kompetencje
społeczne
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
1. Rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia kwalifikacji.
2.Wykorzystuje wiedzę i umiejetności w celu określenia priorytetów sprawnego
działania.
Literatura podstawowa:
1.Wojalski J., Domagała A., Kaleta A., Janus P. (1998) Energia i jej użytkowanie w
przemyśle rolno-spożywczym. Wyd. SGGW
2.Soliński I., Energetyczne i ekonomiczne aspekty wykorzystania energii wiatrowej.
Wyd. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN, 1999r.
3.Pompy ciepła = Efektywność ekonomiczna proekologicznych inwestycji rozwojowych
w energetyce odnawialnej / Ireneusz Soliński, Mieczysława Solińska.- Kraków :
Uczelniane Wydawnictwa Naukowo - Dydaktyczne, 2003.
Literatura uzupełniająca:
1.Jastrzębski Z., Energia słoneczna, PWN, Warszawa 1990r
2.Lewandowski W., M. Proekologiczne źródła energii odnawialnej. WNT, Warszawa
2002r.
3.Kieć J. Odnawialne źródła energii. Wyd. Akademii Rolniczej w Krakowie, Kraków
2007r.
4.Praca zbiorowa (2005): Inżynieria Procesowa i Aparatura Przemysłu Spożywczego
(red. P.P. Lewicki). WNT, Warszawa.
5.Soliński I., Energetyczne i ekonomiczne aspekty wykorzystania energii wiatrowej.
Wyd. Instytut Gospodarki Surowcami Mineralnymi i Energią PAN, 1999r.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim
25
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniczna dla realizacji
zadań programowych przedmiotu
25
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
50
2
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1
2
Zna podstawowe zasady, techniki, technologie,
narzędzia, materiały i metody pozwalające
poprawnie zarządzać gospodarką energetyczną
w procesach produkcji rolniczej i przetwórstwa.
Zna
podstawy,
budowy
maszyn,
linii
produkcyjnych, urządzeń i narzędzi rolniczych
wraz ze znajomością zapotrzebowania tych
urządzeń w energię.
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
167
Projektuje i ocenia systemy energetyczne oraz
technologię
stosowaną
w
zakładach
przetwórczych.
1
Ocenia i planuje zastosowanie różnych narzędzi,
maszyn, metod i technologii w procesach
produkcji z uwzględnieniem zastosowania
nowoczesnej gospodarki energetycznej i
wdrażania
niekonwencjonalnych systemów
energetycznych.
2
*
*
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
1
Rozumie potrzebę ustawicznego podnoszenia
kwalifikacji.
*
2
Wykorzystuje wiedzę i umiejetności w celu
określenia priorytetów sprawnego działania.
*
SYLABUSU MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Elementy składowe
sylabusu
Lp.
3.
4.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej bądź
udzielającej zaliczenia
w przypadku, gdy nie jest
nim osoba prowadząca
dany przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotowi
1.
2.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
Opis
Podstawy agrotechniki roślin
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku
RO / IPRiL 16.6.K
polski
Celem przedmiotu jest poznanie współczesnych uwarunkowań towarzyszących agrotechnice ro
uprawnych.
Podczas konwersatorium zostaną poruszane tematy związane m. in. z rejonizacją produkcji
rolniczej, poprawnym gospodarowaniem ziemia rolniczą, rolą zadrzewień w rolnictwie i
melioracjami agrotechnicznymi oraz perspektywicznymi kierunkami rozwoju produkcji roślinne
Polsce.
Przedmiot do wyboru do zaliczenia w semestrze VI
Rok studiów III, semestr VI, studia niestacjonarne IPRiL
Prof. dr hab. Kazimierz Klima
j. w.
Konwersatorium
Przedmioty wprowadzające: agrometeorologia, gleboznawstwo, technika rolnicza, ogólna u
roli i roślin, szczegółowa uprawa roślin
15 godz
1 ECTS
168
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Wiedza: student zna zasady rejonizacji w rolnictwie oraz gospodarowania ziemią rolnicz
również zna zasady zbioru, suszenia i przechowywania płodów rolnych.
Umiejętności: student prezentuje własne poglądy z wykorzystaniem różnych form oraz uczestn
dyskusji w celu uzgodnienia wspólnego stanowiska. Student wykonuje w zespole preze
multimedialne.
Kompetencje społeczne: student poprzez spełnianie wyznaczonych funkcji rozwiązuje postawio
zadania w zespole.
15.
Metody dydaktyczne
Konwersatorium akademickie
16.
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki zaliczenia
poszczególnych form zajęć
wchodzących w zakres
danego przedmiotu
17.
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
Wiedza
18.
Zamierzone
efekty
kształcenia*
Zaliczenie.
Warunkiem zaliczenia jest opanowanie przez studenta treści merytoryc
przedstawionych podczas zajęć oraz występujących we wskazanej literaturze, jak ró
pozytywne zaliczenie wykonywanych prac i wszystkich sprawdzianów występujących w t
semestru. Każdy student będzie przygotowywać w zespole co najmniej jedną dysertac
prezentację elektroniczną związaną z treściami merytorycznymi. Oceniane będzie ró
zaangażowanie studentów w dyskusji podczas konwersatorium.
1) Zasady rejonizacji produkcji roślinnej – 2 godz. 2) Zasady poprawnego zagospodaro
ziemi rolniczej – 2 godz.; 3) Zadrzewienia w rolnictwie – 2 godz.; 4) Melioracje agrotechnicz
godz.; 5) Zasady zbioru, suszenia i przechowywania płodów rolnych – 2godz.; 6) Perspektyw
kierunki rozwoju produkcji roślinnej w Polsce – 5 godz.
Sposób realizacji: dysertacje oraz prezentacje przygotowane przez studentów w 2- osob
zespołach, udział w dyskusji, przedstawianie przez studentów swoich poglądów i ich ob
samodzielne studiowanie przez studentów literatury podstawowej i uzupełniającej.
- Zna zasady rejonizacji produkcji roślinnej.
- Charakteryzuje perspektywiczne kierunki rozwoju produkcji roślinnej w Polsce.
- Zna zasady zbioru, suszenia i przechowywania płodów rolnych
Umiejętności
- Analizuje zalety i wady zadrzewień śródpolnych w rolnictwie
- Poddaje krytyce pozytywne i negatywne aspekty melioracji agrotechnicznych.
- Przygotowuje prezentacje multimedialne i bierze udział w dyskusji
Kompetencje
społeczne
- Dyskutuje podczas konwersatorium, prezentuje i broni swoich poglądów.
- Realizuje powierzone zadania w zespole spełniając w nim wyznaczone funkcje.
Literatura podstawowa:
1., Kędziora A. 1999. Podstawy agrometeorologii. PWN
2. Gazdowski D., Samborski S., Sioma S. 2007. Rolnictwo precyzyjne. SGGW Warszawa
13.
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
3, Ogólna Uprawa Roli i Roślin, praca zbiorowa (podręcznik dla studentów akademii rolniczyc
pod red. M. Radomskiej i R. Krężla. Wyd. 4. PWRiL, W-wa, 1996.;
4, Jasińska Z., Kotecki A. 2003. Szczegółowa uprawa roślin. AR Wrocław
Literatura uzupełniająca:
1, Jasiorowski H. 2004. Wczoraj, dziś i jutro naszego rolnictwa. Wyd. Fundacja Programów
Pomocowych dla Rolnictwa
2, Rolnictwo województwa Podkarpackiego. 2010. GUS Rzeszów.
3, Richling A., Ostaszewska K. 2005. Geografia fizyczna Polski. PWN
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Łączna liczba godzin, którą student uzyskuje poprzez bezpośredni kontakt z
nauczycielem akademickim – 1 ECTS
Obciążenie studenta [h]
20
169
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta (bez udziału prowadzącego lub z
udziałem prowadzącego w ramach konsultacji) konieczna dla realizacji zadań
programowych przedmiotu – 1 ECTS
10
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
30 h
1
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Wykład
EFEKT KSZTAŁCENIA
Laboratorium
numer efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1
*
Zna zasady rejonizacji produkcji roślinnej.
2
*
Charakteryzuje perspektywiczne kierunki rozwoju
produkcji roślinnej w Polsce.
Zna zasady zbioru, suszenia i przechowywania płodów
rolnych
3
*
UMIEJĘTNOŚCI
Analizuje zalety i wady zadrzewień śródpolnych w
rolnictwie
Poddaje krytyce pozytywne i negatywne aspekty
melioracji agrotechnicznych.
*
3
Przygotowuje prezentacje multimedialne i bierze
udział w dyskusji
*
1
Dyskutuje podczas konwersatorium, prezentuje i broni
swoich poglądów.
Realizuje powierzone zadania w zespole spełniając w
nim wyznaczone funkcje
1
2
*
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
2
*
*
SYLABUSU MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Elementy składowe
sylabusu
Lp.
3.
4.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
1.
2.
Opis
Planowanie i marketing w gospodarce rolnej
Instytut Rolnictwa
RO/IPRiL.08.6.K
polski
Podstawowe pojęcia, definicje i koncepcje marketingowe. Strategie marketingowe w
zarządzaniu w gospodarce rolnej. Badania marketingowe w zarządzaniu organizacją
agrobiznesową. Zarządzanie procesem marketingu przy użyciu marketingu mix. Strat
marketingowe.
obowiązkowy do zaliczenia semestru studiów
rok III, sem. VI
170
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
17.
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej bądź
udzielającej zaliczenia
w przypadku, gdy nie jest
nim osoba prowadząca
dany przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotowi
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki zaliczenia
poszczególnych form zajęć
wchodzących w zakres
danego przedmiotu
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
Wiedza
18.
Zamierzone
efekty
kształcenia*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
dr inż. Ryszard Dziekan
Wykład konwersatoryjny
Ogólna wiedza dotycząca funkcjonowania podmiotów w gospodarce wolnorynkowej
25
2
Nabycie wiedzy przez studentów w zakresie podstawowych pojęć, twierdzeń, teorii i
narzędzi marketingowych oraz umiejętności posługiwania się nimi w rozwiazywaniu
problemów zawodowych.
Metody podające, dyskusja, analiza przypadku, projekt
Wykonanie projektu strategii marketingowej wybranego podmiotu funkcjonujące
rolnictwie
Podstawowe pojęcia, definicje i koncepcje marketingowe. Orientacja na klienta i war
marketingowe w zarządzaniu organizacją w rolnictwie. Zarządzanie relacjami z klien
indywidualnym i instytucjonalnym. Tworzenie podstaw marketingowego zarządzania
gospodarce rolnej. Strategie marketingowe w zarządzaniu organizacją. Badania
marketingowe w zarządzaniu organizacją. Zarządzanie procesem marketingu przy uż
marketingu mix. Projektowanie kampanii promocyjnej. Zasady konstruowania plan
marketingowy. Analiza zachowań klientów instytucjonalnych i indywidualnych.
Segmentacja rynku, różnicowanie i pozycjonowanie produktu. Decyzje dotyczące
produktu w marketingowym zarządzaniu przedsiębiorstwem agrobiznesowym. Ocena
kontrola skuteczności działalności marketingowej. Prawne aspekty marketingu.
1. Definiuje podstawowe pojęcia, teorie i twierdzenia marketingowe.
2. Określa i rozróżnia etapy procesu marketingowego w zarządzaniu organizacją.
3. Identyfikuje relacje z klientem, opisuje zasady ich budowania.
1. Wykorzystuje wiedzę marketingową do analizy możliwości rynkowych i budow
sieci marketingowych.
2. Wykorzystuje narzędzia marketingowe do budowania strategii marketingowych.
3. Projektuje w podstawowym zakresie strategię marketingową dla wybranej organ
funkcjonującej w rolnictwie
1. Aktywnie współpracuje w grupie przyjmując w niej różne role, w tym lidera grupy
2. Rozumie potrzebę uzupełniania i rozszerzania swoich kompetencji, zdobytą w
marketingową przekazuje zainteresowanym przy użyciu różnych środków przekazu.
3. Ponosi odpowiedzialność za realizację zadań własnych i grupy.
171
19.
Wykaz literatury podstawowej
i uzupełniającej, obowiązującej do
zaliczenia danego przedmiotu
Literatura podstawowa:
1. Podręcznik europejski, Philip Kotler, Gary Armstrong, John Saunders, Veronica W
Warszawa, Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, 2002.
1 Klucz do marketing, Najważniejsze teorie, pojęcia, postaci, Jonathan Sutherland, Di
Canwell ; przekł. Zbigniew Dziedzic. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN, 200
Literatura uzupełniająca:
1. Marketing doskonały, Wszystko, czego potrzebujesz, aby udało ci się za pierwszym
razem, Louella Miles ; przekł. Marian Baranowski.- Poznań, Dom Wydawniczy Rebi
2000.
2. Encyklopedyczne podstawy marketingu, Tadeusz Wojciechowski.- Warszawa,
Wydawnictwo Placet, 2009.
3. Marketing usług turystycznych, red. nauk. Aleksander Panasiuk.- Dodruk 2.- Wars
Wydawnictwo Naukowe PWN, 2007.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Udział w konwersatorium
25
Samodzielne studiowanie tematyki przedmiotu i przygotowanie do ćwiczeń
10
Przygotowanie projektu
Konsultacje
10
5
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
50
z bezpośrednim udziałem
nauczyciela akademickiego
samodzielna praca studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
1,2
0,8
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
WIEDZA
1
Definiuje podstawowe pojęcia, teorie i
twierdzenia marketingowe.
X
2
Określa i rozróżnia etapy procesu
marketingowego w zarządzaniu organizacją.
X
3
Identyfikuje relacje z klientem, opisuje zasady
ich budowania
X
1
2
UMIEJĘTNOŚCI
Wykorzystuje wiedzę marketingową do analizy
możliwości rynkowych i budowania sieci
marketingowych.
Wykorzystuje narzędzia marketingowe do
budowania strategii marketingowych.
X
X
172
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
3. Projektuje w podstawowym zakresie strategię
marketingową dla wybranej organizacji
funkcjonującej w rolnictwie.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
Aktywnie współpracuje w grupie przyjmując w
niej różne role, w tym lidera grupy.
3
1
X
X
2
Rozumie potrzebę uzupełniania i rozszerzania
swoich kompetencji, zdobytą wiedzę
marketingową przekazuje zainteresowanym przy
użyciu różnych środków przekazu.
X
3
Ponosi odpowiedzialność za realizację zadań
własnych i grupy.
X
BLOK B / IPRiL
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
prowadzącej przedmiot
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
1.
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
9.
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
10. Formuła przedmiotu
11. Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
12.
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
13.
modułowi/przedmiotow
i
Założenia i cele
14.
modułu/przedmiotu
Opis
Optymalizacja wyposażenia technicznego agrofirmy
Instytut Rolnictwa
RO.IPRiL.17.6.K
polski
Podstawowe funkcje procesów zaopatrzenia, produkcji i dystrybucji w agrofirmie.
Zarządzanie logistyczne w procesach zaopatrzenia, produkcji i dystrybucji towarów.
Proces transportowy i jego elementy. Formy organizacji transportu zewnętrznego i
wewnętrznego. Infrastruktura transportu.
obowiązkowy do zaliczenia semestru
III rok, semestr V
dr inż. Ryszard Dziekan
konwersatorium
brak
15
2
Celem przedmiotu jest przedstawienie znaczenia i organizacji zaopatrzenia, produkcji i
dystrybucji w systemie logistycznym przedsiębiorstwa funkcjonującego w sferze
agrobiznesu oraz zapoznanie z podstawowym wyposażeniem agrofirmy.
173
15. Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
16.
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Treści merytoryczne
17. przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
metody podające, problemowe, wykład konwersacyjny, metoda przypadków, portfolio
Ocena podsumowująca – poprawnie wykonane portfolio na temat organizacji
wyposażenia technicznego wybranej agrofirmy
1. Systemowy charakter logistyki zaopatrzenia, produkcji i dystrybucji.
2. Zarządzanie zapasami w przedsiębiorstwie agrobiznesu.
3. Zarządzanie grupami zapasów. Selektywne zarządzanie zapasami.
4-5. Funkcje, podział i wyposażenie techniczne magazynów.
6. Funkcje, oznakowanie oraz certyfikowanie opakowań.
7. Lokalizacja magazynu w sieci dostaw.
8. Typy i podsystemy funkcjonalne logistyki produkcji.
9. Logistyka dystrybucji jako element marketingu.
10. Kryteria podziału transportu.
11-12. Charakterystyka transportu zewnętrznego
13-14. Charakterystyka transportu wewnętrznego.
15. Eksploatacja środków transportu.
16. Dopuszczenie środków transportu do ruchu.
17. Outsourcing w transporcie.
18. Spedycja – rodzaje i specyfika działalności.
19. Organizowanie zadań transportowych.
20. Dokumenty transportowe.
Wiedza
- określa podstawowe wyposażenie techniczne agrofirmy oraz środki wewnętrznego i
zewnętrznego transportu
Umiejętności
- dobiera niezbędne wyposażenie techniczne i środki transportu dla wybranej
działalności gospodarczej agrofirmy
Kompetencje
społeczne
- wykorzystuje wiedzę i umiejętności w celu określenia priorytetów sprawnego
prowadzenia działalności
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Literatura podstawowa:
K. Grzybowska, 2009, Gospodarka zapasami i magazynem cz. I, II, III, Wydawnictwo
Difin, Warszawa.
Kacperczyk R., 2010, Transport i spedycja, cz. I i II, Wydawnictwo Difin, Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
J. Baran i inni, 2008, Logistyka wybrane zagadnienia, Wydawnictwo SGGW,
Warszawa.
C. Skowronek, Z. Sarjusz-Wolski, 2008, Logistyka w przedsiębiorstwie, Polskie
Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa.
Mendyk E., 2009, Ekonomika transportu, Wyższa Szkoła Logistyki, Poznań.
Skowronek C., Sarjusz-Wolski Z., 2008, Logistyka w przedsiębiorstwie, Polskie
Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim
Obciążenie studenta [h]
20
174
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniczna dla realizacji
zadań programowych przedmiotu
30
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
50
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
2
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
- określa podstawowe
wyposażenie
techniczne
agrofirmy
oraz
środki
wewnętrznego i zewnętrznego transportu
UMIEJĘTNOŚCI
1
X
dobiera
niezbędne
wyposażenie
techniczne i środki transportu dla wybranej
działalności gospodarczej agrofirmy
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
1
X
- wykorzystuje wiedzę i umiejętności w
celu określenia priorytetów sprawnego
prowadzenia działalności
1
X
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
prowadzącej przedmiot
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
1.
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
Opis
Podstawy infrastruktury i wyposażenia gospodarstw rolnych
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyzszej Szkoły Zawodowej im.J.Grodka w Sanoku
RO.IPRiL.18.6.W, RO.IPRiL.18.6.C
polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z dziedziną inzynierii lesnej,
planowaniem i podstawami
projektowania infrastruktury lesnej. Nabycie wiedzy w zakresie okreslania potrzeb i
planowania
prac budowlanych, wykonywanie prostych prac projektowych
obowiazkowy do zaliczenia w semestrze VI
Studia niestacjonarne,rok studiów III, semestr II, blok B
dr inz.Jerzy Mączyński
175
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
9.
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
10. Formuła przedmiotu
11. Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
12.
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
13.
modułowi/przedmiotow
i
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15. Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
16.
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Treści merytoryczne
17. przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Zamierzon
e efekty
18.
kształcenia
*
j.w.
Wykład, ćwiczenia
Przedmioty wprowadzajace: zakres przedmiotów ścisłych reprezentowanych na
egzaminie maturalnym, gleboznawstwo, użytkowanie maszyn rolniczych i lesnych
Wykłady
15
Cwiczenia 15
Wykłady 1 ECTS
Cwiczenia 1 ECTS
Wiedza:umie określac niezbedne potrzeby w zakresie tworzenia infrastruktury
technicznej, zna
obowiazujace przepisy prawa
Umiejętności: umie samodzielnie wykonywac proste prace projektowe, posiada wiedzę
dot.organizacji i wykonawstwa prac budowlanych
Kompetencje społeczne: prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z
wykonywaniem
zawodu. Rozumie potrzebę uczenia się przez całe zycie.
Wykład akademicki, ćwiczenia, samodzielne studiowanie przez studentów literatury
Wykłady: zaliczenie z oceną z całosci wiedzy przedstawianej na wykładach ( zadania
problemowe,tworzenie krótkich definicji, rozwiązywanie podstawowych zagadnień)
poprzedzony
zaliczeniem na ocenę ćwiczeń.
Cwiczenia: zaliczenie z oceną.Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest opanowanie przez
studenta materiału przerabianego na ćwiczeniach oraz pozytywne zaliczenie
sprawdzianów występujących w trakcie semestru.
Wykłady: pojęcie inzynierii leśnej,cele i działania. Infrastruktura techniczna w lasach.
Podstawy inzynierii lądowej. Roboty ziemne. Projektowanie dróg, przebiegu szlaków
zrywkowych i kolejek linowych. Lokalizacja składnic drewna. Inzynieria wodna –
regulacja i zabudowa potoków\
górskich.Melioracje leśne. Turystyczne i rekreacyjne zagospodarowanie lasów.
Prawo budowlane, prawo wodne.
Cwiczenia: podstawy projektowania dróg leśnych, szlaków zrywkowych. Obliczanie
mas
ziemnych. Regulacja potoków górskich. Turystyczne zagospodarowanie lasu.
Wiedza
1.posiada wiedzę w zakresie podstaw infrastruktury leśnej i jej projektowania.
2.umie określać podstawowe potrzeby w zakresie tworzenia infrastruktury technicznej.
3.Zna obowiazujace przepisy prawa
Umiejętności
1.wykonuje samodzielnie proste prace projektowe.
2.Posiada wiedzę dotyczącą organizacji i wykonawstwa prac budowlanych.
176
Kompetencje
społeczne
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
19.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
1.Rozumie potrzebę ustawicznego uzupełniania wiedzy.
2. Wykorzystuje wiedzę i umiejętności w celu określenia priorytetów sprawnego
działania.
Koczwańsli S. Inzynieria i budownictwo leśne. AR Kraków 1995
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim
30
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniczna dla realizacji
zadań programowych przedmiotu
20
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
50
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
2
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1
2
Zna podstawy projektowania infrastruktury leśnej
Zna obowiazyjace przepisy prawa
*
*
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
1
Umie wykonac samodzielnie proste prace
projektowe
*
*
2
Potrafi zorganizować proste prace budowlane
*
*
1
rozumie potrzebę ustawicznego podn.kwalifikacji
*
*
2
wykorzystuje wiedzę i umiejętnosci w celu
okreslenia priorytetow sprawnego działania
*
*
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
177
SYLABUSU MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
22.
23.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
24.
Treści programowe
25.
26.
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej bądź
udzielającej zaliczenia
w przypadku, gdy nie jest
nim osoba prowadząca
dany przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotowi
20.
21.
27.
28.
29.
30.
31.
32.
33.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
34.
Metody dydaktyczne
35.
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki zaliczenia
poszczególnych form zajęć
wchodzących w zakres
danego przedmiotu
Opis
Zastosowanie metod bioindykacyjnych do oceny siedlisk polnych, łąkowych i leśnych
Instytut Rolnictwa PWSZ im. J. Grodka w Sanoku
RO/IPRiL.19.6.K
polski
Celem przedmiotu zapoznanie studenta z założeniami i z problematyką stosowania bioindyk
analizie zmian zachodzących w siedliskach polnych, łąkowych i leśnych oraz nabycie przez stu
umiejętności prostych analiz stanu środowiskowego na podstawie obserwacji fitotestów i zoo
w ramach bioindykacji.
obowiązkowy do zaliczenia semestru VII/IV roku studiów
Rok studiów III, semestr V (studia 1-go° niestacjonarne)
dr inż. Barbara Banach
j.w.
konwersatorium
Znajomość treści programowych realizowanych w ramach przedmiotu: agroekologia, oc
środowiska, botanika, zoologia, fizjologia roślin i zwierząt
20 godz.
3pkt ECTS
Wiedza: Student definiuje pojęcia dotyczące bioindykacji siedlisk polnych, łąkowych i leśnych
potrafi wymienić wymienia fito- i zooindykatory służące do określania stanu środowiska.
Umiejętności: Student rozpoznaje podstawowe taksony przydatne w bioindykacji, a także po
umiejętność przygotowywania i prezentowania nabytej wiedzy w formie multimedialnej
Kompetencje społeczne: Student rozumie potrzebę dalszego poszerzania wiedzy oraz ro
umiejętność pracy w zespole
Konwersatorium, prezentacje multimedialne przygotowywane przez studentów, dy
omawianych tematów problemowych,, konsultacje, samodzielne studiowanie przez stud
literatury podstawowej i uzupełniającej.
Forma zaliczenia – zaliczenie z całości wiedzy przedstawionej na wykł
i ćwiczeniach oraz uzyskanej poprzez samodzielne studiowanie wskazanej literatury podsta
i uzupełniającej - zaliczenie z oceną
178
1.
36.
18.
19.
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
Zamierzone
efekty
kształcenia*
Propedeutyka bioindykacji - teoretyczne podstawy bioindykacji siedlisk polnych, łąkowych
leśnych (3 godz.)
2. Fitowskaźniki stanu siedlisk polnych, łąkowych i leśnych (gatunki roślin jako bioindykato
zbiorowiska roślin jako biowskaźniki stanu środowiska, krajobraz jako biowskaźnik, pro
biologiczne jako wskaźniki stanu śrowoiska, 7 godz.)
3. Zoowskaźniki stanu siedlisk polnych, łąkowych i leśnych (bezkręgowce i kręgowce jako
bioindykatory stanu środowiska; 7 godz.)
4. Podsumowanie. Zaliczenie przedmiotu (3 godz.)
Sposób realizacji: wykład akademicki, dyskusje omawianych tematów problemowych, samod
studiowanie przez studentów literatury podstawowej i uzupełniającej.
Wiedza
1. Definiuje pojęcia dotyczące bioindykacji siedlisk polnych, łąkowych i leśnych
2. Wymienia fito- i zooindykatory
Umiejętności
a. Rozpoznaje podstawowe taksony przydatne w bioindykacji
b. Posiada umiejętność przygotowywania i prezentowania nabytej wiedzy w formie multimedia
Kompetencje
społeczne
1. Rozumie potrzebę dalszego poszerzania wiedzy
2. Rozwija umiejętność pracy w zespole
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Literatura podstawowa:
1. Zimny Henryk 2006. Ekologiczna ocena stanu środowiska: bioindykacja i biomonitoring. W
Agencja Reklamowo-Wydawnicza Arkadiusz Grzegorczyk, Warszawa, Stare Babice.
2. Fabiszewski Jerzy (red.) 1983. Bioindykacja skażeń przemysłowych i rolniczych. Wyd.
Ossolińskich, Wyd. PAN, Wrocław.
3. Bell N. J. B., Treshow M. 2004. Zanieczyszczenie powietrza a życie roślin. Wyd. Naukowo –
Techniczne, Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
1. Koc Józef (red.) 2005. Kształtowanie środowiska, zagrożenia i monitoring. Wyd. Nauk
Rolniczych, Leśnych i Weterynaryjnych, Warszawa.
2. Kostrzewski Andrzej 1995. Zintegrowany monitoring środowiska przyrodniczego: zasady
organizacji, system pomiarowy, wybrane metody badań. Wyd. PIOŚ, Warszawa.
3. Raport o Stanie Środowiska w Województwie Podkarpackim w 2009 roku. 2010. WIOŚ, Rze
4. Stan środowiska w województwie podkarpackim w latach 1999-2008. 2009. WIOŚ, Rzeszów
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Udział w konwersatorium
Konsultacje indywidualne
Studiowanie literatury
Przygotowanie do zaliczenia końcowego
Przygotowanie prezentacji
Obciążenie studenta [h]
20
5
15
25
10
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
75
z bezpośrednim udziałem
nauczyciela akademickiego
samodzielna praca studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
0,8
2,2
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Ćwiczenia
numer efektu
kształcenia
Wykład
Forma zajęć dydaktycznych
179
WIEDZA
1
Definiuje pojęcia dotyczące bioindykacji środowiska
2
Wymienia fito- i zooindykatory
1
Rozpoznaje podstawowe taksony przydatne
bioindykacji
Posiada umiejętność przygotowywania i
prezentowania nabytej wiedzy w formie
multimedialnej
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
2
*
w
*
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
1
2
*
Rozumie potrzebę dalszego poszerzania wiedzy
Rozwija umiejętność pracy w zespole
*
SYLABUSU MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Elementy składowe
sylabusu
Lp.
1.
2.
3.
4.
5.
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
Treści programowe
Opis
Melioracje rolne w gospodarce wodnej
Instytut Rolnictwa PWSZ im. J. Grodka w Sanoku
RO/IPRiL.20.6.K
polski
•
•
•
•
•
•
•
6.
7.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej bądź
udzielającej zaliczenia
w przypadku, gdy nie jest
nim osoba prowadząca
dany przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotowi
Zasoby wody na ziemi i jej znaczenie w produkcji rolniczej
Dynamika zmian zasobów wody
Definicja, zakres i cel melioracji rolniczych
Potrzeby i efekty melioracji w rolnictwie
Odwadnianie, drenowanie i nawadnianie gruntów użytkowanych
rolniczo
Eksploatacja urządzeń melioracyjnych
Zapoznanie z dokumentacją techniczną urządzeń melioracyjnych
Obowiązkowy do zaliczenia semestru/roku studiów
Rok III, semestr II (studia stacjonarne i niestacjonarne)
j.w.
Konwersatorium
brak
Konwersatorium 15godz.
1
180
14.
15.
16.
17.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki zaliczenia
poszczególnych form zajęć
wchodzących w zakres
danego przedmiotu
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z tematyką zasobów wodnych
środowiska przyrodniczego i znaczeniem wody w prowadzeniu produkcji
rolniczej. Efektem konwersatorium powinno być zaznajomienie studentów
z zakresem, znaczeniem i podstawowymi realizacjami w zakresie melioracji
rolniczych oraz ocena podstawowych parametrów eksploatacyjnych
urządzeń melioracyjnych na postawie pomiarów i obliczeń.
Praca w grupach, pokaz, dyskusja, prace pisemne,
Obecność na zajęciach, pisemne zaliczenie
Tematyka konwersatorium
1. Woda i jej zasoby
2. Dynamika zmian zasobów wodnych
3. Znaczenie wody w glebie dla produkcji roślinnej
4. Ramowa Dyrektywa wodna UE
5. Definicje, zakres i podział melioracji
6. Potrzeby melioracji w rolnictwie
7. Efekty melioracji w rolnictwie
8. Normatywy odwodnienia
9. Wpływ urządzeń melioracyjnych na środowisko przyrodnicze
10. Skale, plany i mapy oraz pomiary liniowe
11. Odwadnianie i drenowanie- podstawowe parametry i obliczenia
12. Nawadnianie – podstawowe parametry i obliczenia
13. Eksploatacja systemów melioracyjnych (2 godz.)
14. Zaliczenie przedmiotu
•
Wiedza
18.
Zamierzone
efekty
kształcenia*
•
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
19.
•
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
•
•
identyfikuje zjawiska i procesy zachodzące w atmosferze,
hydrosferze i litosferze
zna podstawowe zasady, metody, techniki, technologie, narzędzia
i materiały oraz funkcje budowli technicznych wspierające
kształtowanie krajobrazu rolniczego w celu poprawy jakości
bytowania człowieka
wykonuje samodzielne lub w zespole pod kierunkiem opiekuna
proste eksperymenty naukowe, projekty, analizuje ich wyniki i
wyciąga wnioski
dostrzega związki przyczynowo-skutkowe zachodzące w
przyrodzie w świecie ożywionym
i nieożywionym
rozwiązuje postawione zadania w zespole (spełniając
wyznaczone funkcje) lub samodzielnie
Literatura podstawowa:
1. Ziemnicki S.: Melioracje rolne i elementy miernictwa. PWN
Warszawa, 1975.
2. Grabarczyk S.: Melioracje rolne. Podstawy agrotechniki - pod red.
W. Niewiadomskiego,
PWRiL Warszawa, 1983.
Literatura uzupełniająca:
5. Karczmarczyk S., Nowak L. (red.): Nawadnianie roślin. PWRiL
Poznań, 2006.
6. Grzyb H., Kocan P., Rytel Z.: Melioracje. PWRiL, 1982.
7. Dzieżyc J. (red). 1989. Potrzeby wodne roślin uprawnych. PWN
Warszawa
8. Aktualne akty prawne
181
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania,
itp.)
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez
bezpośredni kontakt z nauczycielem akademickim
Obciążenie studenta [h]
25
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniecznej dla
realizacji zadań programowych przedmiotu
25
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
50
z bezpośrednim
udziałem nauczyciela
akademickiego
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
1
samodzielna praca
studenta
1
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
WIEDZA
1
2
1
2
identyfikuje zjawiska i procesy zachodzące
w atmosferze, hydrosferze i litosferze
zna podstawowe zasady, metody, techniki,
technologie, narzędzia i materiały oraz funkcje
budowli technicznych wspierające
kształtowanie krajobrazu rolniczego w celu
wykonuje samodzielne lub w zespole pod
kierunkiem opiekuna proste eksperymenty
naukowe, projekty, analizuje ich wyniki i
wyciąga
dostrzegawnioski
związki przyczynowo-skutkowe
zachodzące w przyrodzie w świecie ożywionym
i nieożywionym
x
x
x
x
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
1
rozwiązuje postawione zadania w zespole
(spełniając wyznaczone funkcje) lub
samodzielnie
x
182
inne ...
Zajęcia
praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
1.
2.
3.
4.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotow
i
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15.
Metody dydaktyczne
Opis
Bezpieczeństwo żywności
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku
RO.IPRiL.21.6.K
polski
Celem przedmiotu jest przedstawienie zagadnień z zakresu podstawowego sytemu
bezpieczeństwa żywności, źródła prawa, systemu organizacyjnego i instytucjonalnego.
Podczas zajęć student nabędzie umiejętności analizowania przepisów prawnych
związanych z tematem oraz definiowania, wyszukiwania i zakwalifikowania zagrożeń
występujących w produkcji żywności.
Do wyboru
Rok studiów III, semestr VI
Dr Magdalena Konieczny
j.w.
Wykład konwersatoryjny
Przedmioty wprowadzające: mikrobiologia, biochemia, chemia
15
2
Wiedza: Student posiada wiedzę w zakresie wiedzy prawnej oraz podstawowe pojęcia z
systemu bezpieczeństwa żywności. Zna system organizacyjny oraz instytucjonalny w
zakresie bezpieczeństwa żywnościowego. Umiejętności: posiada umiejętności
prawidłowej analizy przepisów prawnych z zakresu bezpieczeństwa żywnościowego,
definiowania, wyszukiwania i kwalifikowania zagrożeń występujących w produkcji
żywności (punkty kontrolne i krytyczne). Kompetencje społeczne: ma świadomość
odpowiedzialności za produkcję żywności wysokiej jakości
• Wykład konwersatoryjny 2 godz. tygodniowo
• Konsultacje – 1 godzina tygodniowo
• Samodzielne studiowanie przez studentów literatury podstawowej i
uzupełniającej.
183
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
16.
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Forma zaliczenia przedmiotu: test otwarty oraz przygotowanie prezentacji i
wystąpienia na jedno z wybranych zagadnień przedmiotowych.
Warunkiem zaliczenia
jest opanowanie przez studenta treści merytorycznych
przedmiotu przedstawionych podczas zajęć oraz uzyskanych poprzez samodzielne
studiowanie wskazanej literatury podstawowej i uzupełniającej (pozytywne zaliczenie
testu), przygotowanie wstąpienia (prezentacji) jedno z wybranych zagadnień
związanych z tematyką zajęć, aktywność podczas zajęć.
Treści merytoryczne przedmiotu:
Treści merytoryczne
17. przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
1. Jakość i bezpieczeństwo żywności i produktów rolniczych. Pojęcie jakości sposoby
jej zapinania (2 godz.). 2. Zagadnienia bezpieczeństwa. Analiza zagrożeń – punkty
kontrolne i krytyczne (2 godz.). 3. Dobra praktyka rolnicza. Systemy zintegrowanej
produkcji rolniczej (2 godz.). Systemy certyfikacji w przemyśle spożywczym.
Prawodawstwo UE. Krajowe systemy jakości i bezpieczeństwa (2 godz.). Jakość i
bezpieczeństwo systemów w Unii Europejskiej (2 godz.), Jakość i bezpieczeństwo w
systemach produkcji roślin i zwierząt (2 godz.) Bezpieczeństwo żywności genetycznie
modyfikowanej, ekologicznej, wytwarzanej metodami tradycyjnymi (2 godz.).
Odpowiedzialność za szkody wyrządzone przez produkt żywnościowy niebezpieczny (1
godz.).
Sposób realizacji:
Wykład konwersatoryjny, samodzielne studiowanie przez studentów literatury
podstawowej i uzupełniającej.
- student zna źródła prawa oraz podstawowe pojęcia z systemu bezpieczeństwa
żywności.
Wiedza
18.
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
- definiuje i charakteryzuje instytucje z zakresu bezpieczeństwa żywnościowego.
- zna system organizacyjny oraz instytucjonalny w zakresie bezpieczeństwa
żywnościowego.
- potrafi dokonać poprawnej wykładni przepisów prawnych z zakresu bezpieczeństwa
żywnościowego,
Umiejętności
- posiada umiejętności definiowania, wyszukiwania i zakwalifikowania zagrożeń
występujących w produkcji żywności (punkty kontrolne i krytyczne)
- posiada umiejętność samodzielnego poszukiwania wiedzy naukowej, jej interpretacji
oraz przygotowania wystąpień ustnych.
Kompetencje
społeczne
19.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
- ma świadomość odpowiedzialności za produkcję żywności wysokiej jakości
Literatura podstawowa:
1. Bednrski i in., Biotechnologia żywności, 2003, Wydawnictwo naukowoTechniczne
2. Pieternel A. Luning, Willem J. Marcelis, Wim M. Jongen ; przekł. Zdzisław
Źródłowski.- Warszawa, Zarządzanie jakością żywności : Ujęcie
technologiczno - menedżerskie: Wydawnictwa Naukowo - Techniczne, 2005.
Literatura uzupełniająca:
1. Korzycka-Iwanow M., Prawo żywnościowe: zarys prawa polskiego i
wspólnotowego,
W-wa 2005, Wydawnictwo prawnicze Lexisnexis
2. Łukasiewicz E., Wymagania sanitarne w branży spożywczej, Łódź 1997,
Michalczyk i Prokop
3. Krełowska-Kułas M., Badanie jakości produktów spożywczych, W-wa 1993.
Państ. Wydaw. Ekonomiczne
184
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim
25
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniczna dla realizacji
zadań programowych przedmiotu
25
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
50
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
2
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
1
2
3
student zna źródła prawa oraz podstawowe
pojęcia z systemu bezpieczeństwa żywności.
definiuje i charakteryzuje instytucje z zakresu
bezpieczeństwa żywnościowego.
*
zna system organizacyjny oraz instytucjonalny w
zakresie bezpieczeństwa żywnościowego.
*
*
UMIEJĘTNOŚCI
potrafi dokonać poprawnej wykładni przepisów
prawnych z zakresu bezpieczeństwa
żywnościowego,
posiada umiejętności definiowania,
wyszukiwania i zakwalifikowania zagrożeń
występujących w produkcji żywności (punkty
kontrolne i krytyczne)
1
2
*
*
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
ma
świadomość
odpowiedzialności
produkcję żywności wysokiej jakości
1
za
*
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
1.
2.
3.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Opis
Elementy biotechnologii żywności
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku
RO.IPRiL.22.6.K
185
4.
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotow
i
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15.
Metody dydaktyczne
16.
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
polski
Celem przedmiotu jest przedstawienie zagadnień z zakresu biotechnologii żywności
(przemysłowej) ze szczególnym uwzględnieniem procesów biosyntezy i fermentacji
stosowanych w przemyśle spożywczym oraz biotechnologii roślin i zwierząt. Podczas
zajęć student nabędzie umiejętności interpretacji zjawisk zachodzących pod wpływem
mikroorganizmów oraz możliwości ich stosowania w biotechnologii żywności.
Do wyboru
Rok studiów III, semestr VI
Dr Magdalena Konieczny
j.w.
konwersatorium
Przedmioty wprowadzające: mikrobiologia, biochemia, chemia
15
1
Wiedza: Student opisuje istotę procesów biotechnologicznych, charakteryzuje produkty
modyfikowane genetycznie (roślinne i zwierzęce), charakteryzuje metody hodowli
drobnoustrojów stosowanych w biotechnologii, w tym zna zasadę działania
bioreaktorów
Umiejętności: dokonuje interpretacji zjawisk zachodzących pod wpływem
mikroorganizmów oraz możliwości ich zastosowania w biotechnologii żywności.
Ocenia skutki i potencjalne zagrożenia wynikające z produkcji żywności metodami
biotechnologicznymi. Wyraża opinie na temat problemu biobezpieczeństwa i
kontrowersji wokół biotechnologii. Posiada umiejętność samodzielnego poszukiwania
wiedzy naukowej, jej interpretacji oraz przygotowania wystąpień ustnych.
Kompetencje społeczne: student ma świadomość silnego związku biotechnologii i
inżynierii genetycznej z produkcją roślinną i zwierzęcą oraz ocenia potencjalne ryzyko
takiej zależności, rozwiązuje postawione zadania zespole lub samodzielnie.
• Konwersatorium akademickie
• Konsultacje – 1 godzina tygodniowo
• Samodzielne studiowanie przez studentów literatury podstawowej i
uzupełniającej.
Forma zaliczenia przedmiotu: test otwarty oraz przygotowanie prezentacji i
wystąpienia na jedno z wybranych zagadnień przedmiotowych.
Warunkiem zaliczenia
jest opanowanie przez studenta treści merytorycznych
przedmiotu przedstawionych podczas zajęć oraz uzyskanych poprzez samodzielne
studiowanie wskazanej literatury podstawowej i uzupełniającej (pozytywne zaliczenie
testu), przygotowanie wstąpienia (prezentacji) jedno z wybranych zagadnień
związanych z tematyką zajęć, aktywność podczas zajęć.
186
1.
17.
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
Wiedza
18.
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Umiejętności
Biotechnologia i inżynieria genetyczna – informacje wstępne (produkty
modyfikowane genetycznie, stosunek społeczeństwa do biotechnologii,
inżynierii genetycznej i żywności transgenicznej. Problemy
biobezpieczeństwa. Stan obecny oraz perspektywy biotechnologii i
inżynierii genetycznej (2 godz.)
2. Surowce i materiały w biotechnologii. Podstawowe operacje i procesy
w biotechnologii – przebieg procesów biotechnologicznych, metody
hodowli drobnoustrojów, procesy okresowe i ciągłe, bioreaktory (2
godz.)
3. Biotechnologia pozyskiwania żywności – surowce roślinne (rośliny jako
bioreaktory, rośliny transgeniczne, modyfikacja technologicznych cech
roślin (2 godz.)
4. Biotechnologia pozyskiwania żywności – surowce zwierzęce (zwierzęta
transgeniczne,
biologiczne
regulowanie
wzrostu
zwierząt,
biotechnologia w ochronie zdrowia i w żywieniu zwierząt) (2 godz.)
5. Biotechnologia składników żywności (2 godz.)
6. Technologie fermentacyjne (przemysł surowców roślinnych, owocowowarzywny, piekarski, piwowarski, winiarski, spirytusowy, surowców
zwierzęcych, mięsny, mleczarski) (2 godz.)
7. Biotechnologiczne przetwarzanie produktów ubocznych przemysłu
rolno-spożywczego (2 godz.)
Sposób realizacji:
Konwersatorium akademickie, samodzielne studiowanie przez studentów literatury
podstawowej i uzupełniającej, przygotowanie wystąpienia (prezentacji) przez studenta
na jedno z wybranych zagadnień przedmiotowych.
1) zna produkty modyfikowane genetycznie (roślinne i zwierzęce)
2) Charakteryzuje przebieg procesów biotechnologicznych, metody hodowli
drobnoustrojów oraz budowę i znaczenie bioreaktorów
3) Opisuje biosyntezę niektórych składników żywności przez drobnoustroje.
1) dokonuje
interpretacji
zjawisk
zachodzących
pod
wpływem
mikroorganizmów oraz możliwości ich zastosowania w biotechnologii
żywności
2) ocenia skutki i potencjalne zagrożenia wynikające z produkcji żywności
metodami biotechnologicznymi
3) wyraża opinie na temat problemu biobezpieczeństwa i kontrowersji wokół
biotechnologii.
4) posiada umiejętność samodzielnego poszukiwania wiedzy naukowej, jej
interpretacji oraz przygotowania wystąpień ustnych.
1)
Kompetencje
społeczne
2)
19.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
ma świadomość silnego związku biotechnologii i inżynierii genetycznej z
produkcją roślinną i zwierzęcą oraz ocenia potencjalne ryzyko takiej
zależności,
rozwiązuje postawione zadania zespole lub samodzielnie
Literatura podstawowa:
1. Bednarski W., Reps A., Biotechnologia żywności, Wyd. Nauk.-Tech., 2001
2. Libudzisz Z. (red.), Mikrobiologia techniczna. T. 1 i 2. Wyd. PWN. 2009.
Literatura uzupełniająca:
1. Malepszy S. (red.), Biotechnologia roślin. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa,
2005.
2. Zwierzchowski L. (red.), Biotechnologia zwierząt. Wyd. Naukowe PWN,
Warszawa, 1997.
3. Biotechnologia – kwartalnik.
4. Leśniak W.: Biotechnologia żywności. Procesy fermentacji i biosyntezy. Wyd.
Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Wrocław 2002.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim
Obciążenie studenta [h]
20
187
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniczna dla realizacji
zadań programowych przedmiotu
5
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
25
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
1
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
WIEDZA
zna produkty modyfikowane
(roślinne i zwierzęce)
1
Charakteryzuje
przebieg
biotechnologicznych,
metody
drobnoustrojów oraz budowę i
bioreaktorów
2
genetycznie
*
procesów
hodowli
znaczenie
*
Opisuje biosyntezę niektórych składników
żywności przez drobnoustroje.
3
*
UMIEJĘTNOŚCI
dokonuje interpretacji zjawisk zachodzących pod
wpływem mikroorganizmów oraz możliwości ich
zastosowania w biotechnologii żywności
1
*
ocenia skutki i potencjalne zagrożenia
wynikające z produkcji żywności metodami
biotechnologicznymi
2
*
wyraża opinie na temat problemu
biobezpieczeństwa i kontrowersji wokół
biotechnologii
posiada
umiejętność
samodzielnego
poszukiwania wiedzy naukowej, jej interpretacji
oraz przygotowania wystąpień ustnych.
3
4
*
*
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
ma świadomość silnego związku biotechnologii i
inżynierii genetycznej z produkcją roślinną i
zwierzęcą oraz ocenia potencjalne ryzyko takiej
zależności,
rozwiązuje postawione zadania zespole lub
samodzielnie
1
2
*
*
SYLABUSU MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
1.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Opis
Podstawy ogrodnictwa
188
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
3.
4.
Nazwa jednostki
prowadzącej przedmiot
Kod przedmiotu
Język przedmiotu
5.
Treści programowe
6.
7.
Typ przedmiotu
Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
(osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej bądź
udzielającej zaliczenia
w przypadku, gdy nie jest
nim osoba prowadząca
dany przedmiot
Formuła przedmiotu
Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
modułowi/przedmiotowi
2.
8.
9.
10.
11.
12.
13.
14.
15.
16.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
formę i warunki zaliczenia
poszczególnych form zajęć
wchodzących w zakres
danego przedmiotu
Instytut Rolnictwa PWSZ im. J. Grodka w Sanoku
RO/IPRiL.23.6.K
polski
Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z problematyką prowadzenia
upraw roślin ogrodniczych. Podczas zajęć wykładowych omówione zostaną
zagadnienia dotyczące uprawy roślin ozdobnych, sadowniczych,
warzywniczych i zielarskich. Poza tym studenci zapoznają się z podstawami
nasiennictwa i szkółkarstwa roślin ogrodniczych. Podczas zajęć
ćwiczeniowych studenci poznają sposoby wykorzystania wiedzy teoretycznej w
praktyce ogrodniczej.
•
fakultatywny
Rok studiów III, semestr VI (studia 1-go° niestacjonarne)
Dr inż. Barbara Banach
j. w.
konwersatorium
Znajomość treści programowych realizowanych w ramach przedmiotu:
botanika, fizjologia roślin, gleboznawstwo, uprawa roli i żywienie roślin
Konwersatorium 20 godz
2 pkt ECTS
Wiedza: Student zna podstawy ekonomiczne, prawne i społeczne prowadzenia
produkcji ogrodniczej w Polsce, a także posiada wiedzę na temat zasad
uprawy i ochrony roślin ogrodniczych.
Umiejętności: Student potrafi wymienić najbardziej powszechne gatunki i
odmiany roślin ogrodniczych oraz jest w stanie zaplanować zespół zabiegów
uprawnych dla poszczególnych grup i gatunków roślin.
Kompetencje społeczne: Student potrafi efektywnie pracować według
wskazówek prowadzącego i organizować odpowiednio swój warsztat pracy.
Potrafi pracować w grupie podczas wykonywania ćwiczeń praktycznych oraz
dokonywać interpretacji poczynionych obserwacji poprzez wyciąganie
odpowiednich wniosków. Jest w stanie argumentować wyciągane przez siebie
wnioski i w razie potrzeby bronić swoich racji..
Konwersatorium, konsultacje, samodzielne studiowanie przez studentów
literatury podstawowej i uzupełniającej.
Forma zaliczenia konwersatorium – zaliczenie z całości wiedzy
przedstawionej na konwersatorium oraz uzyskanej poprzez samodzielne
studiowanie wskazanej literatury podstawowej i uzupełniającej.
189
17.
Treści merytoryczne
przedmiotu oraz sposób
ich realizacji
Wiedza
14.
Zamierzone
efekty
kształcenia*
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
15.
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
Konwersatorium:
1. Produkcja ogrodnicza w Polsce i jej znaczenie – wykład wprowadzający
(1godz.)
2. Klimatyczne czynniki warunkujące uprawy ogrodnicze w Polsce (1godz.)
3. Glebowe czynniki warunkujące uprawy ogrodnicze w Polsce (1godz.)
4. Podstawy warzywnictwa (2godz.)
5. Podstawy sadownictwa (2godz.)
6. Podstawy szkółkarstwa (2godz.
7. Podstawy kwiaciarstwa (2godz.)
8. Podstawy zielarstwa. (2godz.)
9. Nawożenie roślin ogrodniczych (1godz.)
10. Rozmnażanie roślin ogrodniczych (1godz.)
11. Produkcja roślin ogrodniczych pod osłonami (1godz.)
12. Ochrona roślin ogrodniczych (2godz.)
13. Zmianowanie i płodozmian w uprawie roślin ogrodniczych (2godz.)
5. Zna podstawy ekonomiczne, prawne i społeczne prowadzenia
produkcji ogrodniczej w Polsce.
6. Zna podstawowe zasady uprawy i ochrony roślin ogrodniczych.
20. Potrafi wymienić najbardziej powszechne gatunki i odmiany roślin
ogrodniczych
21. Planuje zespół zabiegów uprawnych dla poszczególnych grup i
gatunków roślin ogrodniczych
20. Student potrafi efektywnie pracować według wskazówek
prowadzącego i organizować odpowiednio swój warsztat pracy.
21. Potrafi pracować w grupie podczas wykonywania ćwiczeń
praktycznych oraz dokonywać interpretacji poczynionych
obserwacji poprzez wyciąganie odpowiednich wniosków.
22. Jest w stanie argumentować wyciągane przez siebie wnioski i w
razie potrzeby bronić swoich racji.
Literatura podstawowa:
1. Skąpski H., Dąbrowski Z. 1986. Ogólna uprawa roślin ogrodniczych.
Państ. Wydaw. Rolnicze i Leśne, Warszawa.
2. Hołubowicz T. 1999. Sadownictwo Wyd. Akademii Rolniczej im. Augusta
Cieszkowskiego, Poznań.
3. Kołota E., Orłowski M., Biesiada A. 2007. Warzywnictwo Wyd.
Uniwersytetu Przyrodniczego, Wrocław.
4. Grabowski K. 1990. Rośliny ozdobne, PWN, Warszawa, Łódź.
5. Starck J. R. (red.). 1997. Uprawa roli i nawożenie roślin. Państ. Wydaw.
Rolnicze i Leśne, Warszawa.
6. Senderski M. E. 2009. Zioła. Praktyczny poradnik o ziołach i
ziołolecznictwie. Wyd. K.E.Liber, Warszawa.
Literatura uzupełniająca:
1. Kawecki Z., Kryńska W. (red.). 1995. Sadownictwo i warzywnictwo.
PWN, Warszawa.
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Udział w wykładach
Konsultacje indywidualne
Studiowanie literatury
Przygotowanie do zaliczenia końcowego
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Obciążenie studenta [h]
20
5
15
10
50
z bezpośrednim udziałem
nauczyciela akademickiego
samodzielna praca
studenta
1
1
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
190
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
EFEKT KSZTAŁCENIA
Wykład
numer
efektu
kształcenia
Ćwiczenia
Forma zajęć dydaktycznych
WIEDZA
Student zna podstawy ekonomiczne, prawne
i
społeczne
prowadzenia
produkcji
ogrodniczej w Polsce.
1
2
*
*
Zna podstawowe zasady uprawy i ochrony
roślin ogrodniczych.
UMIEJĘTNOŚCI
Student potrafi wymienić najbardziej
powszechne gatunki i odmiany roślin
ogrodniczych
Planuje zespół zabiegów uprawnych dla
poszczególnych grup i gatunków roślin
ogrodniczych
1
2
*
*
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
1
Student potrafi efektywnie pracować według
wskazówek prowadzącego i organizować
odpowiednio swój warsztat pracy.
2
Potrafi pracować w grupie podczas
wykonywania ćwiczeń praktycznych oraz
dokonywać interpretacji poczynionych
obserwacji
poprzez
wyciąganie
odpowiednich wniosków.
*
*
Jest w stanie argumentować wyciągane
przez siebie wnioski i w razie potrzeby
bronić swoich racji.
3
*
SYLABUS MODUŁU/PRZEDMIOTU NA STUDIACH WYŻSZYCH
Lp.
Elementy składowe
sylabusu
Nazwa modułu/
przedmiotu
Nazwa jednostki
2.
prowadzącej przedmiot
3. Kod przedmiotu
4. Język przedmiotu
1.
Opis
Systemy rolnictwa ekologicznego
Instytut Rolnictwa Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im. J. Grodka w Sanoku
RO.IPRiL.24.6.K
polski
191
5. Treści programowe
6. Typ przedmiotu
7. Rok studiów, semestr
Imię i nazwisko osoby
8. (osób) prowadzącej
przedmiot
Imię i nazwisko osoby
(osób) egzaminującej
bądź udzielającej
zaliczenia
9.
w przypadku, gdy nie
jest nim osoba
prowadząca dany
przedmiot
10. Formuła przedmiotu
11. Wymagania wstępne
Liczba godzin zajęć
12.
dydaktycznych
Liczba punktów ECTS
przypisana
13.
modułowi/przedmiotow
i
14.
Założenia i cele
modułu/przedmiotu
15. Metody dydaktyczne
Forma i warunki
zaliczenia przedmiotu,
w tym zasady
dopuszczenia do
egzaminu, zaliczenia
z przedmiotu, a także
16.
formę i warunki
zaliczenia
poszczególnych form
zajęć wchodzących
w zakres danego
przedmiotu
Celem przedmiotu jest przedstawienie procedury kontroli gospodarstwa
ekologicznego.
Podczas zajęć zostaną omówione zagadnienia związane identyfikacją symptomów
stosowania niedozwolonych środków, niezgodności i naruszeń . Zostaną omówione
sankcje. Studenci będą sporządzać bilans nawozowy i obliczać powierzchnię paszową.
fakultatywny do zaliczenia w semestrze VI
Rok studiów III, semestr VI
Prof. dr hab. inż. Kazimierz Klima
j. w.
Ćwiczenia
Przedmioty wprowadzające: chemia rolna, ogólna uprawa roli i roślin, szczegółowa
uprawa roślin
15 godz
2 ECTS
Wiedza: Zna podstawowe technologie uprawy roślin stosowane w systemie
ekologicznym pozwalające wykorzystać potencjał przyrody dla uzyskiwania plonu o
wysokiej jakości.
Umiejętności: Posługuje się przepisami prawnymi dotyczącymi rolnictwa
ekologicznego
Ocenia ekologiczny system produkcji roślinnej.
Kompetencje społeczne: Rozwiązuje postawione zadania w zespole
Akceptuje zasady kodeksu dobrej praktyki rolniczej
Ćwiczenia audytoryjne, samodzielne studiowanie przez studentów literatury
podstawowej i uzupełniającej.
Warunkiem zaliczenia ćwiczeń będzie uzyskanie pozytywnych ocen za wykonane
obliczenia i działania realizowane indywidualnie i w zespołach dwuosobowych w
trakcie prac nad protokołem lustracji. Wyznacznikiem oceny będzie efektywność i
organizacja zespołu oraz umiejętność korzystania z materiałów źródłowych.
Wystawiona ocena będzie adekwatna do jakości i poprawności wykonania protokołu
oraz sprawozdań. Ocena końcowa (formująca): średnia z ocen składowych.
Warunkiem zaliczenia ćwiczeń jest opanowanie przez studenta treści merytorycznych
przedmiotu przedstawionych podczas ćwiczeń oraz uzyskanych poprzez samodzielne
studiowanie wskazanej literatury podstawowej i uzupełniającej.
192
Treści merytoryczne
17. przedmiotu oraz
sposób ich realizacji
1) Przeprowadzenie kontroli gospodarstwa ekologicznego (studium przypadku) w
oparciu o rozporządzenia 834 i 889. Praca wykonywana w dwuosobowych zespołach
w oparciu o przyjęte założenia. Sporządzenie protokołu z atestacji gospodarstwa.
Ćwiczenie nr 1 – Przedstawienie metody i zasad kontroli, – 2 godz.;
2) Obliczanie struktury użytkowania ziemi, struktury użytków rolnych oraz struktury
zasiewów, – 1 godz.;
3) Identyfikacja symptomów stosowania niedozwolonych środków w oparciu o
rozporządzenia 834 i 889, – 3 godz.;
4) Formułowanie niezgodności i naruszeń w oparciu o rozporządzenia 834 i 889, – 2
godz.;
5) Wyznaczanie sankcji w oparciu o rozporządzenia 834 i 889, – 2 godz.;
6) Określanie działań korygujących i walidacji w oparciu o rozporządzenia 834 i 889,
– 1 godz.;
7) Obliczanie masy produktów roślinnych i zwierzęcych przeznaczonych do sprzedaży
atestowanej, – 1 godz.;
8) Obliczanie bilansu nawozowego, – 1 godz.;
9) Obliczanie powierzchni paszowej oraz obsady zwierząt, – 1 godz.;
10) Sporządzanie kart zakupu i sprzedaży, – 1 godz.;
Sposób realizacji: ćwiczenia audytoryjne, samodzielne studiowanie przez studentów
literatury podstawowej i uzupełniającej.
1.
Zna podstawowe techniki i technologie uprawy roli i roślin stosowane w
rolnictwie ekologicznym pozwalające wykorzystać potencjał przyrody dla
uzyskania plonu o wysokiej jakości
Umiejętności
1.
2.
Posługuje się przepisami prawnymi dotyczącymi rolnictwa ekologicznego
Ocenia ekologiczny system produkcji roślinnej.
Kompetencje
społeczne
1.
2.
Rozwiązuje postawione zadania w zespole.
Akceptuje zasady kodeksu dobrej praktyki rolniczej.
Wiedza
Zamierzon
e efekty
kształcenia
*
Literatura podstawowa:
Wykaz literatury
podstawowej
i uzupełniającej,
18.
obowiązującej do
zaliczenia danego
przedmiotu
1, Klima K. 2006. Rolnictwo ekologiczne. MAAR Kraków
2, Tyburski J., Zakowska-Biemans S. 2007. Wprowadzenie do rolnictwa
ekologicznego. SGGW Warszawa
3,Rozporzadzenie Rady Unii Europejskiej nr. 834 i 889
Literatura uzupełniająca:
15. Błażej J. 2011. Kompendium rolnictwa ekologicznego. Wyd. Uniwersytet
Rzeszowski
BILANS PUNKTÓW ECTS (obciążenie pracą studenta)
Forma nakładu pracy studenta
(udział w zajęciach, aktywność, przygotowanie sprawozdania, itp.)
Obciążenie studenta [h]
Łączna liczba godzin, które student uzyskuje poprzez bezpośredni
kontakt z nauczycielem akademickim
15
Łączna liczba godzin pracy własnej studenta koniczna dla realizacji
zadań programowych przedmiotu
35
Sumaryczne obciążenie pracą studenta
Punkty ECTS za moduł/przedmiot
50
2
Macierz efektów kształcenia dla modułu (przedmiotu) w odniesieniu do form zajęć
numer
EFEKT KSZTAŁCENIA
Forma zajęć dydaktycznych
193
WIEDZA
1
Zna podstawowe techniki i technologie uprawy
roli i roślin stosowane w rolnictwie
ekologicznym pozwalające wykorzystać
potencjał przyrody dla uzyskania plonu o
wysokiej jakości
*
UMIEJĘTNOŚCI
1
Posługuje się przepisami prawnymi dotyczącymi
rolnictwa ekologicznego
*
2
Ocenia ekologiczny system produkcji roślinnej.
*
1
Rozwiązuje postawione zadania w zespole.
Akceptuje zasady kodeksu dobrej praktyki
rolniczej.
KOMPETENCJE SPOŁECZNE
2
*
*
194
inne ...
Zajęcia praktyczne
Seminarium
Konwersatorium
Projekt
Laboratorium
Ćwiczenia
Wykład
efektu
kształcenia