PRZEMOC (w rodzinie) Odnosi się do ogromnej różnorodności zjawisk i adresatów: szczególnie kobiet i dzieci, ale także starszego pokolenia, często niepełnosprawnego w aktach obrony. Kiedyś odnosiła się także w rodzinie do służby, czy materialnie zależnych osób spokrewnionych. Termin P. kojarzy się i jest używany w języku potocznym łącznie ze słowami: brutalność, agresywność, drażnienie, podnoszenie głosu, poniżanie. U swoich podstaw ma nierówność społeczną (przekonanie o niższości i wyższości, inności, obcości), trwałe niezaspokojenie podstawowych potrzeb, cechy temperamentalne, brak > POWŚCIĄGÓW, stała destrukcja osobowości przez czynniki społeczne, bądź autodestrukcja w wyniku nieradzenia sobie z otoczeniem. Obecnie najczęściej spotykanym terminem jest "sexual abuse ", czyli „nadużywanie seksualne". Jest to termin szerszy obejmujący nie tylko zachowania seksualne wymuszane za pomocą siły fizycznej, ale i psychicznej, a także zachowania seksualne wobec osoby, która sobie ich nie życzy. P. jest postawą, którą należy rozpatrywać w kontekście środowiskowym, stopniowalności zachowań brutalnych w określonej kulturze, wobec konwencji przyjętej powszechnie, a jednostkowo naruszonej. Fizyczna > PRZEMOC SEKSUALNA (poza przypadkami gwałtów - agresji indywidualnej, czy zbiorowej) powstaje częściej w stosunkach „z bliskimi", niż z nieznanymi, obcymi, a więc w parze małżeńskiej oraz częściej w stosunkach rodzicielskich. Aktywizacja zawodowa kobiet wskazała na szczególne formy, nie tyle przemocy fizycznej co zaczepek, napastowania kobiet w miejscu pracy, przez gesty, zachowania werbalne, inne, niż w rodzinie. Koedukacja w szkole wyzwala także zachowania zaczepne o których trzeba mówić z młodzieżą. Nie każde uciekanie się do siły jest przemocą - bywa często obroną, czy (np. kobiet) też ograniczeniem swobody przestępcy. W ramach promocji zdrowia psychicznego trzeba mówić o wszelkich rodzajach presji, ale szczególnie o zachowaniach zaczepnych na tle seksualnym i rabunkowym. Problem P. jest bardzo modny i eksponowanie go staje się przesadne, bo za formę przemocy zaczyna się uważać ostrą reklamę, która nadużywa - wywiera nacisk - na wyobraźnię kobiet, także przemoc w środkach masowego przekazu w kinie i czasopismach pornograficznych, oczywiście wobec obu płci. W najszerszej definicji za P. uznaje się wszystko to co zagraża ludzkiej godności i wolności, a także trwałości rodziny. Skutkiem P. jest uczucie niepewności. Niepewność wymaga stałej kontroli. Należy też pamiętać, że nie każde uciekanie się do siły jest przemocą - bywa obroną, ograniczenie czyjejś swobody może być legalne i konieczne (prawo karne). (M.Trawińska)