Najważniejsze pojęcia i terminy Co to jest dysleksja? Dysleksja rozwojowa to zespół specyficznych trudności lub zaburzenia w nauce czytania, którym często towarzyszą trudności w pisaniu, rozpoznawany przy prawidłowym poziomie rozwoju umysłowego i braku zaniedbań pedagogicznych. Termin dysleksja rozwojowa obejmuje kilka rodzajów zaburzeń: Dysleksja – rozumiana jest jako trudności w czytaniu, przejawiające się zaburzeniami tempa i techniki czytania, jak i stopnia rozumienia treści. Dysortografia - trudności z opanowaniem poprawnej pisowni. Aby stwierdzić dysortografię trzeba sprawdzić, czy dziecko popełnia błędy ortograficzne mimo dobrej znajomości zasad pisowni. U dzieci popełniających błędy ortograficzne i nie znających zasad pisowni trudno mówić o dysortografii. Dysgrafia - niski poziom graficzny pisma. Litery pisane przez dziecko są koślawe, różnej wielkości i często lądują na niewłaściwej wysokości. Praktycznie wszystkie dzieci zaczynające pisać popełniają tego typu błędy, więc występowanie ich w pierwszym zeszycie nie stanowi podstawy do obaw. Problem pojawia się, gdy błędy utrzymują się mimo upływu czasu. Dyskalkulia - czyli problemy w matematyce. Dzieci z dyskalkulią mają zwykle kłopoty z pojęciem liczby, porównywaniem liczebności zbiorów, ocenianiem co jest większe a co mniejsze. Jak należy rozumieć dostosowanie wymagań? Dostosowanie wymagań w przeciwieństwie do obniżenia wymagań to zastosowanie takich kryteriów egzekwowania wiedzy i umiejętności , które uwzględniają możliwości i ograniczenia , a więc dysfunkcje oraz mocne strony rozwoju i funkcjonowania dziecka. W praktyce sprowadza się to obniżenia wymagań jedynie w pewnych zakresach (np.ortografia), a w innych wymagania są zwiększone np.: znajomość zasad ortograficznych, systematyczna praca nad trudnościami, dokumentowanie jej w osobnym zeszycie. Co to jest ryzyko dysleksji? Ryzyko dysleksji to obecność symptomów dysharmonijnego rozwoju psychoruchowego dziecka, które zapowiadają wystąpienie dysleksji rozwojowej. Terminem tym można też określać pierwsze niepowodzenia w nauce czytania i pisania, występujące pomimo systematycznej pracy. U W A G A !!! TRUDNOŚCI W CZYTANIU I PISANIU, DZIELIMY NA: Niespecyficzne trudności: Specyficzne trudności: Niepełnosprawność intelektualna Wady zmysłu Inteligencja niższa niż przeciętna Zaniedbania środowiskowe Dysleksja rozwojowa -dysleksja -dysgrafia -dysortografia Analizator wzrokowy to układ dzięki , któremu możliwy jest odbiór liter, sylab , słów, zdań i tekstów. Jest odpowiedzialny między innymi za spostrzeganie tekstu, odróżnianie poszczególnych liter, dostrzeganie ich kształtu, wielkości, proporcji między małymi a wielkimi literami, odległości między wyrazami, trzymania się liniatury. Analizator słuchowy to układ, który służu do odbioru bodźców słuchowych, w tym dźwięków mowy ludzkiej , ich spostrzegania, odróżniania, zapamiętywania. Analizator kinestetyczno – ruchowy system lub układ, dzięki któremu następuje odbiór , jak i wykonywanie różnorodnych czynności motorycznych, np.: ruchów gałek ocznych, narządów mowy przy czytaniu, ruchów ręki przy pisaniu. Koordynacja wzrokowo – ruchowa czyli zharmonizowane, dobre współdziałanie funkcji wzrokowych i ruchowomanipulacyjnych, w zakresie prawidłowej współpracy funkcji wzrokowych z funkcjami kinestetyczno-ruchowymi, które pozwala na precyzyjne wykonywanie ruchów, zwłaszcza rąk, dokonywane pod kontrolą wzroku, tak, że dziecko potrafi sprawnie pisać. Analiza i synteza to ogół czynności polegających na rozłożeniu całości na poszczególne elementy składowe oraz ich synteza, czyli złożenie ich w całość. Analiza głoskowa , sylabowa, wyrazowa umiejętność rozłożenia słowa na poszczególne elementy składowe. Synteza głoskowa, sylabowa, wyrazowa – umiejętność prawidłowego łączenia głosek, sylab w słowa, wyrazów w zdania.