Gęstość pola elektrycznego i magnetycznego Gęstość energii zdefiniowana jest jako: , gdzie V — objętość, — energia. W przypadku pola jednorodnego można wzór zapisać w postaci: . Wykorzystując tę definicję i stosując pewne uproszczenia, które doprowadzą nas do wniosku słusznego ogólnie, wyprowadzimy wzory na gęstość energii pola elektrycznego i magnetycznego. W przypadku pola elektrycznego posłużymy się uproszczeniem, obliczając gęstość energii zawartej w naładowanym kondensatorze płaskim. Niech kondensator charakteryzują wymiary S — powierzchnia, d — odległość płyt, — stała dielektryczna wypełniającego dielektryka. Kondensator naładowany jest do napięcia U. Pojemność kondensatora Energia zmagazynowana w kondensatorze jest równa pracy ładowania go i obliczamy tę energię następująco: Natężenie pola elektrycznego w kondensatorze jest równe Zatem gęstość energii obliczamy: Gęstość energii pola elektrycznego jest proporcjonalna do kwadratu natężenia pola elektrycznego. Gęstość energii pola magnetycznego wyznaczamy korzystając z definicji gęstości pola oraz z następującego założenia: rozważamy zmiany energii w obwodzie elektrycznym składającym się z połączonych szeregowo — źródła napięcia o sile elektromotorycznej , opornika o oporności R oraz zwojnicy o indukcyjności L. Zgodnie z II prawem Kirchhoffa można napisać: Mnożymy dwustronnie przez natężenie prądu I. Wyraz po lewej stronie równania oznacza moc źródła, pierwszy wyraz po prawej jest równy szybkości zmian energii elektrycznej na magnetyczną w zwojnicy, drugi wyraz to moc wydzielana w postaci ciepła. Powyższy wzór wyraża energię zawartą w zwojnicy, przez którą płynie prąd o natężeniu I. Wartość wektora indukcji magnetycznej w zwojnicy jest równa długość zwojnicy, — przenikalność magnetyczna rdzenia. , gdzie n — liczba zwojów, l — a Podstawiając do wzoru na gęstość energii, otrzymujemy: Gęstość energii pola magnetycznego jest proporcjonalna do kwadratu wartości wektora indukcji magnetycznej. Wektor Pointinga W fali elektromagnetycznej w każdej chwili . Wektory natężenia pola elektrycznego i indukcji są prostopadłe do kierunku prędkości rozchodzenia się fali. Ponadto wartości tych wektorów pozostają w związku: oraz Wielkością, która określa szybkość przepływu energii przypadającej na jednostkową powierzchnię w fali elektromagnetycznej jest wektor Poytinga — chwilowa szybkość przepływu energii przez jednostkową powierzchnię. — jest to wielkość zmieniająca się w czasie. Natężenie fali oblicza się uśredniając po okresie zmienności funkcji , co daje Gęstość energii pola elektrycznego i magnetycznego w każdym punkcie fali elektromagnetycznej jest taka sama